Rodzina katolicka - Zanim przyjdzie zgorszenie

Rodzina katolicka - Zanim przyjdzie zgorszenie...
piątek, 27 lutego 2009 15:17
Ks. Zygmunt Skarżyński pod koniec XIX wieku w książeczce Listy do Olesia o wykształceniu
wewnętrznym, zwracając się we wstępie do rodziców chłopców, do których adresowany był
jego podręcznik, przypomniał o obowiązkach i odpowiedzialności przed Bogiem katolickich
wychowawców.
Przypomniał jak ważną rolę otrzymali oni od Stwórcy, jaką władzą dysponują i jak wiele zależy
od nich w tej walce o dusze. Żaden rodzic nie może przejść obojętnie wobec zgorszeń, na które
wcześniej czy później wystawione zostanie jego dziecko. Słowa ks. Skarżyńskiego nie straciły
nic ze swej aktualności.
Na każdego literalnie z nas, prędzej czy szczęściem później, przychodzą niemniej straszne,
choć zapowiedziane zgorszenia. Nadchodzi dzień, w którym niewinna, czysta dotąd dusza,
spotyka się z czynami i słowami ujemnymi, nie mówię już występnymi w otaczającej ją
atmosferze. Spotyka się z praktycznym zaprzeczeniem tego, co dotąd czciła i kochała, czego
się bardzo lękała i nie przypuszczając nawet, że mogą istnieć podobne sprawy i ludzie, z
którymi aż nadto potem w życiu oswoić jej się przychodzi. Pierwsza ta chwila walki, najczęściej
przed okiem ludzkim zakryta, ciągnie się przez życie całe, a kończy się chwalebnym
zwycięstwem przy śmierci lub straszną piekielną przegraną.
Od przygotowania umysłu i serca do tych pierwszych zapasów, ściśle zależy ostatni rezultat tak
zwanej walki życiowej.
Ludzie pospolici, nazywają ten period czasu w życiu młodzieńczym dosyć względnie, a nawet
grzecznie: „rozglądaniem się w świecie”. Na ile łaskawym jest świat w określeniach tego czasu,
na tyle lekkomyślnym w traktowaniu tych spraw ważnych i doniosłych, czego dowodem, że w
społeczeństwie, pośród synów Waszych, spotykamy wielką liczbę młodzieńców, co nie
doszedłszy pełnoletniości nawet w tym czasie „rozglądania się” stracili wszystko co święte,
szlachetne, moralne i Boże. Na dalsze dni życia swego mają już tylko serce zepsute, umysł
błędny, wolę słabą, siły żywotne zmarnowane, a przy tym często bardzo i kieszeń pustą, idą
przez życie siejąc zgorszenie, zarażając wyziewami swej nędzy moralnej powietrze, w którym
żyć muszą ci, co od nich zależą albo z nimi związani na całe życie.
Nie znam boleśniejszej tragedii, dla opisania której potrzeba siły Dantego pióra, nad te mroczne
dni, w których niewinna młoda duszyczka spotyka się w życiu po raz pierwszy z zaprzeczeniem
1/2
Rodzina katolicka - Zanim przyjdzie zgorszenie...
piątek, 27 lutego 2009 15:17
świętej niewinności, prawdy i szlachetności.
Nam, spowiednikom wierzcie! My więcej i głębiej czytamy w sercach waszych dzieci, niż to
Wam rodzice, przystępnem jest. Z jakim nieopisanym szczęściem i tryumfem witamy
dostrzeżoną przewagę dobrego przy łasce Bożej, w duszach Waszych dzieci. A zarazem z jaką
boleścią i śmiertelną trwogą smutną przewagę złego w duszy zaznaczamy.
Niestety bardzo mało rodziców zastanawia się nad tym najważniejszym okresem życia ich
dzieci, który notabene, sami przechodzić w życiu musieli. Dla wielu czas ów przechodzi
niepostrzeżenie, aż dopiero smutne objawy zepsucia i złych skłonności dzieci niepokoić
zaczynają. Są jeszcze błogosławione matki, które macierzyńskim instynktem przeczuwają, co
się dzieje w uczuciach i sercach ich dzieci, dwojąc modlitwę o łaski siłę i pomoc duchową dla
nich od Boga, usilnie proszą Niepokalaną Dziewicę. Niech każdy dobrej woli czytający te słowa,
przypomni sobie wspomniany okres swego młodzieńczego życia (…) Kto dokładną analizę w
sercu przedsięwziął, jako sumienny człowiek przyzna, że tylko z pośrodka koła lekkomyślnej
młodzieży i kolegów, zwykłych poświęcać z brawurą wszystko dla jednej chwili szału lub
namiętności, wyrywał go zupełnie lub powstrzymywał od nadużycia, zmniejszył wreszcie wpływ
i siłę takowych jedynie Bóg, o ile przez wiarę w sercu jeszcze panował.
Ks. Zygmunt Skarżyński
Fragmenty książki ks. Zygmunta Skarżyńskiego, Listy do Olesia o wykształceniu wewnętrznym,
Warszawa 1891, s. 20-22.
Źródło: Przymierze z Maryją
Za: PiotrSkarga.pl
2/2