REMONT DACHU

AUTORSKIE BIURO ARCHITEKTONICZNE
ARCHITEKCI
BARBARA I JANUSZ TARGOWSCY
01-875 Warszawa ul. Zgrupowania śmija 3 p.21 tel./fax (22) 40-321-32
www.aba-architekci.pl e-mail: [email protected]
TEMAT:
REMONT POKRYCIA DACHOWEGO
CZĘŚCI DACHU BUDYNKU „ZACHĘTY”
PRZY PLACU MAŁACHOWSKIEGO 3 W WARSZAWIE
PROJEKT:
FAZA:
DZIAŁKA:
INWESTOR:
REMONT DACHU
WYTYCZNE REALIZACYJNE
PROJEKT BUDOWLANY
NR EWID. 6/1 , 6/2 OBRĘB 5 – 03 – 07
NARODOWA GALERIA SZTUKI „ZACHĘTA”
PLAC MAŁACHOWSKIEGO 3, 00 – 916 WARSZAWA
PROJEKTANT:
MGR INś. ARCH. JANUSZ TARGOWSKI
SPRAWDZIŁA:
MGR INś. ARCH. BARBARA TARGOWSKA
DATA:
15 MARCA 2013 R.
OPIS TECHNICZNY
Spis treści
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Podstawa opracowania
Opis ogólny
Ocena stanu technicznego istniejącego pokrycia
Prace rozbiórkowe
Odtworzenie pokrycia dachowego
Remont obróbek blacharskich
Miedziane ławy kominiarskie
Bezpieczeństwo prac budowlanych.
1. Podstawa opracowania
1.1. Umowa pomiędzy Inwestorem i ABA z dnia 14.02.2013 r.
1.2. Ustalenie zakresu prac remontowych z Inwestorem.
1.3. Wizja lokalna dachu wraz z dokumentacją zdjęciowa.
1.4. Dokumentacja archiwalna budynku z 1993 r., wykonana przez
ABA.
1.5. Pomiary na dachu dla wykonania korekt usytuowania kominów
wentylacyjnych i nowych elementów wentylacji mechanicznej
( centrale i wentylatory).
2. Opis ogólny
2.1. Lokalizacja
Budynek „Zachęty” usytuowany jest u zbiegu ulicy Królewskiej i
Placu Małachowskiego, w pobliŜu hotelu „Victoria” i kościoła
Ewangelickiego.
Budynek połoŜony jest na działkach o nr ewid. 6/1 i 6/2 w obrębie
5 – 03 – 07.
Budynek o kubaturze 35 000 m³ wybudowany został w latach
1889 – 1900 wg. projektu Stefana Szyllera.
W latach osiemdziesiątych podjęto rozbudowę obiektu wg. projektu
PKZ, który nawiązywał charakterem i elementami wystroju do
istniejącego gmachu. Budowę wg. tego projektu wykonano w
stanie surowym.
Jest to część o kubaturze 20 000 m³ (razem 55 000 m³ )
W latach dziewięćdziesiątych dokończono rozbudowy wg. projektu
ABA i w tym kształcie , z niewielkimi zmianami, obiekt
funkcjonuje do dziś.
2.2. Cel inwestycji
Celem planowanej inwestycji jest wymiana pokrycia dachowego
na części dachu , zrealizowanego w latach 90 – tych XX wieku, od
strony ulicy Królewskiej ( zwana częścią nową).
Spowodowane jest to złym stanem technicznym tego pokrycia,
powodującym zacieki sufitów i ścian pomieszczeń znajdujących się
na ostatniej kondygnacji budynku.
Dodać naleŜy, Ŝe w trakcie eksploatacji budynku zachodziła
potrzeba instalowania dodatkowych urządzeń (agregatów)
wentylacji mechanicznej na dachu, co spowodowało ingerencje
inwazyjne w istniejące miedziane pokrycie.
3. Ocena stanu technicznego pokrycia dachowego na części
„nowej” budynku
3.1. Stan istniejący
Cały budynek „Zachęty” , a więc obie części „stara” i „nowa”
pokryte są płaską blachą miedzianą na tzw. „stojący rąbek”.
Pokrycie nad częścią „starą” budynku jest w stanie dobrym, na co
wskazuje brak zacieków ścian i sufitów w pomieszczeniach hallu
głównego i sal wystawowych.
W części „nowej” występują zacieki i zawilgocenia , szczególnie
od strony północnej tj. od ul. Królewskiej oraz od zachodniej , od
strony szkoły.
Zacieki powodują niszczenie tynków górnego pasa ścian budynku
wraz z gzymsem, którego nasiąknięte fragmenty odpadają,
powodując zagroŜenie dla przechodzących obok budynku osób.
Spowodowane jest to złym stanem pokrycia blaszanego, które w
chwili obecnej wykazuje następujące mankamenty:
- nienajlepsze pierwotne wykonawstwo pokrycia przez firmę
dekarską w latach 90 – tych;
- brak paraizolacji w warstwach dachowych;
- niedostateczna grubość warstwy ocieplającej w świetle
nowej normy cieplnej;
- uszkodzenia mechaniczne blachy ( otwory rzędu 2 – 7 mm),
spowodowane pracami montaŜowymi dodatkowych
urządzeń wentylacyjnych i usuwaniem śniegu;
- połoŜone, pozaginane „rąbki stojące” arkuszy blachy,
spowodowane przyczynami jak wyŜej;
- brak osłon kratowych wpustów dachowych do rur
spustowych, co powoduje zanieczyszczenie liśćmi,
gałęziami itp. nanoszonymi wiatrem ;
- brak ogrzewania elektrycznego wpustów dachowych ,
zniszczone ogrzewanie kablowe gzymsu od strony
zachodniej;
- za niski „fartuch” (15-20 cm) stojący z blachy na ścianie
ogniowej , oddzielającej część „starą” od „nowej” ;
- brak ław kominiarskich dla kontroli kominów wentylacji
grawitacyjnej i elementów wentylacji mechanicznej
powoduje „zadeptywanie” dachu przez konserwatorów tych
urządzeń.
Małe spadki dachu, w granicach 11, 12, 16%, wymagają od
pokrycia blachą szczególnie starannego wykonania.
Tymczasem istniejące pokrycie wykonane jest na tzw. „rąbek
stojący” – pojedynczy – w części „nowej” , podczas gdy na części
„starej” ten rąbek jest podwójny.
Arkusze blachy mają niewielką długość, około 100 – 150 cm, co
wydatnie zwiększa ilość połączeń i jest niekorzystne z punktu
widzenia szczelności dachu.
Istniejące warstwy dachu:
- blacha miedziana
- deskowanie szczelne na listwach
- ocieplenie
- płytki korytkowe prefabrykowane
- belki stalowe konstrukcji dachu.
4. Prace rozbiórkowe
4.1. Zgodnie z ustaleniami z Inwestorem , wymianie ma ulec całe
pokrycie blaszane wraz z deskowaniem i warstwą ocieplającą.
Kolejność robót rozbiórkowych:
demontaŜ odgromówki stalowej
zdjęcie blachy z powierzchni płaskich i obróbek kominów oraz
osłon wylotów przewodów kominowych na kominach
usytuowanych na niŜszej płaszczyźnie dachu , nie dotyczy to
kominów na płaszczyźnie przy świetliku oraz kominów leŜących na
murach ogniowych
demontaŜ wpustów blaszanych
zdjęcie deskowania szczelnego wraz z listwowaniem na całej
powierzchni dachu
zdjęcie ocieplenia (styropian) na całej powierzchni dachu.
4.2. Uwaga!
W trakcie robót rozbiórkowych naleŜy zwrócić szczególną uwagę
na kable elektryczne zasilające elementy chłodnicze, wyrzutnie i
wentylatory tak, by nie przerwać ich działania i jednocześnie nie
spowodować zagroŜenia poraŜeniem osób wykonujących prace na
dachu.
5. Odtworzenie pokrycia dachowego
Kolejność robót:
- oczyszczenie i zagruntowanie podłoŜa cementowego masą
uszczelniającą
- ułoŜenie paraizolacji na stropie
- zamontowanie nowych listew drewnianych 8 x 20 cm,
zabezpieczonych preparatem owadobójczym, w odstępach co 80 cm
- ułoŜenie wełny mineralnej grubości 24 cm pomiędzy krokwiami.
Wełna mineralna półtwarda o gęstości 130 – 140 kg/m³ posiadająca
atest higieniczny i aprobatę techniczną ITB.
- przybicie desek z częściową wymianą na nowe ( około 50%)
- wykonanie pokrycia dachu z blachy miedzianej grubości
0,55 – 0,60 mm – na rąbek stojący podwójny
- wykonanie obróbek kominów , podstaw wentylatorów, włazu,
murów ogniowych
- wykonanie nowych wpustów dachowych do rur spustowych
- montaŜ odgromówki z drutu miedzianego.
Po wykonaniu instalacji naleŜy przeprowadzić pomiary
skuteczności działania.
- montaŜ ław kominiarskich z blachy miedzianej ryflowanej
- montaŜ kratek na kominach wentylacyjnych ( opcjonalnie do
decyzji Inwestora)
Warstwy dachu po renowacji:
- blacha miedziana grub.0,55 – 0,60 mm
- deskowanie ( deski nie szersze niŜ 15 cm, grub. 2,5 cm – 3,2 cm)
- listwy 8 x 20 cm (stojące) mocowane do deskowania systemowymi
łącznikami stalowymi ( kątowniki 60 x 60)
- ocieplenie z wełny mineralnej grub.24 cm
- folia paraizolacyjna PE
- płytki korytkowe z nadbetonem
- belki stalowe
Uwagi!
Deskowanie – deski przybijać w odstępie ca 2 cm jedna od drugiej.
Spodnia strona blachy musi być wentylowana.
Mocowanie blachy na rąbek stojący podwójny za pomocą łapek.
Łapki przybija się do deskowania gwoździami miedzianymi tzw.
papiakami ( szeroki łebek gwoździa).
Deskowanie naleŜy przybijać do listew gwoździami wbijanymi głęboko
aby uniknąć styku blachy miedzianej ze stalowymi gwoździami.
6. Remont obróbek blacharskich
6.1. Obróbka kominów
Dolna część komina powinna być obrobiona blachą do wysokości
15-20 cm na całym obwodzie.
Przy kominach naleŜy wykonać z desek odboje do odprowadzenia
wody.
6.2. Cokoły pod odpowietrzniki z blachy, zakładane na piony kanalizacji
sanitarnej naleŜy zaopatrzyć w odpowiednie kołnierze z blachy
miedzianej i ściśle zespolone z pokryciem dachu.
6.3. Cokoły wentylatorów naleŜy uszczelnić przy pomocy tzw. lejka z
blachy miedzianej i przylutowanego do pokrycia dachu i do
„nogi” urządzenia.
6.4. Obróbka murów wystających ponad dach
Mury do pełnej wysokości naleŜy obrobić blachą , łączoną na rąbki
leŜące. Mur ogniowy ( między starą a nową częścią „Zachęty”) na
wierzchu naleŜy pokryć blachą ze spadkami na obie strony.
Pod blachę na szczycie murku połoŜyć papę .
6.5. Pokrycie okapów i gzymsów
Pokrycie gzymsów blachą naleŜy wykonać na podkładce papowej.
Podkładka papowa przeciwdziała zaciekom wody przez gzymsy i
odpadaniu wskutek tego tynków.
6.6. Rynny dachowe miedziane naleŜy wymienić na nowe z niezbędnym
podkładem z papy asfaltowej. Uszczelnienie wpustów dachowych
do rur spustowych, które ukryte są w grubym murze ściany
zewnętrznej budynku, naleŜy wykonać szczególnie starannie.
Wpusty ocieplane i ogrzewane samoregulujące.
7. Ławy kominiarskie
Projektuje się zastosowanie miedzianych ław kominiarskich
dostosowanych do dachów miedzianych pokrytych w technologii
podwójnego rąbka stojącego. Mocowanie odbywa się do rąbka
stojącego nie powodując zbędnego dziurawienia połaci dachowej.
( np. firma EKRO KnyŜ Sp.J.)
8. Bezpieczeństwo prac budowlanych
Przewidywane zagroŜenia mogące wystąpić podczas realizacji robót
budowlanych moŜna podzielić na dwie grupy:
A- zagroŜenia wynikające z moŜliwości dostępu na teren
prowadzonych robót osób niezatrudnionych.
W/w zagroŜenie wynika z konieczności funkcjonowania Galerii i
ogólnodostępności budynku przy ulicach.
B- zagroŜenia związane z prowadzeniem prac na wysokości.
Czas trwania zagroŜenia : czas potrzebny do wykonania robót.
Miejsca wystąpienia zagroŜenia : pas 6 m od elewacji budynku.
Pracownicy wyznaczeni przez Kierownika Budowy do wykonywania
robót w strefach niebezpiecznych powinni:
-odbyć szkolenie z zakresu BHP
-posiadać aktualne zaświadczenie lekarskie dopuszczające
pracę „na wysokościach”
InstruktaŜ pracowników przed przystąpieniem do budowy powinien
składać się z :
-codziennego omówienia zakresu robót i czynności przewidzianych
do wykonania w danym dniu z omówieniem przewidywanych
zagroŜeń BHP i poŜarowego, sposobu zabezpieczenia się przed
nimi oraz ich wyeliminowania;
-krótkie szkolenie z zakresu BHP na stanowiskach roboczych
połączone z kontrolą wyposaŜenia pracownika w odpowiednią
odzieŜ roboczą i osobisty sprzęt ochronny.
Środki techniczne i organizacyjne do zapobiegania
niebezpieczeństwom związanych z wykonywaniem robót w strefach
niebezpiecznych:
- Dekarze pracujący szczególnie przy krawędzi dachu muszą być
przywiązani liną do wystających, wytrzymałych części budynku.
- Tablice informujące o prowadzeniu robót na dachu zakazujące
wstępu na teren robót osobom niezatrudnionym, wyznaczające
strefę bezpieczną dla ruchu pieszego lub ruchu pojazdów.
- Bariery ochronne odgradzające strefy szczególnego zagroŜenia.
- Przygotowanie pomieszczenia socjalnego, umywalni i sanitariatu
dla pracowników zatrudnionych na budowie.
- WyposaŜenie zaplecza budowy w podręczne środki gaśnicze i
apteczki pierwszej pomocy.
- WyposaŜenie zaplecza budowy w instrukcje p.poŜ. i tablicę
informacyjną z numerami StraŜy PoŜarnej, Policji i SłuŜb
Miejskich.