1 OPIS MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS) I. Informacje ogólne II

OPIS MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS)
I. Informacje ogólne
1. Nazwa modułu kształcenia Wprowadzenie do wiedzy o historii sztuki nowożytnej
2. Kod modułu kształcenia HSN
3. Rodzaj modułu kształcenia – obowiązkowy
4. Kierunek studiów – historia sztuki
5. Poziom studiów – I stopień
6. Rok studiów (jeśli obowiązuje) – II
7. Semestr – zimowy
8. Rodzaje zajęć i liczba godzin – 90 h
9. Liczba punktów ECTS - 4
10. Imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy, adres e-mail wykładowcy (wykładowców) /
prowadzących zajęcia: prof. dr hab. Tadeusz J. Żuchowski, dr hab. Piotr Korduba
11. Język wykładowy - polski
II. Informacje szczegółowe
1. Cel (cele) modułu kształcenia: Dostarczenie usystematyzowanej wiedzy za zakresu kultury
artystycznej i sztuki doby nowożytnej, a także podstawowych kierunków badań nad epoką
2. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych (jeśli
obowiązują)
3. Efekty kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych dla modułu
kształcenia i odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów
(UWAGA: nie dzielimy efektów kształcenia dla modułów (przedmiotów) na kategorie wiedzy,
umiejętności i kompetencji społecznych; każdy moduł (przedmiot) nie musi obejmować wszystkich
trzech kategorii efektów kształcenia; jeśli efektem kształcenia jest np. analiza wymagająca określonej
wiedzy, to nie trzeba oddzielnie definiować efektów kształcenia w kategorii wiedzy )
Symbol
efektów
kształcenia*
HSN_01
HSN_02
HSN_03
HSN_04
HSN_05
1
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i
potwierdzeniu osiągnięcia efektów
kształcenia student potrafi:
Periodyzować sztukę nowożytną, oraz
wskazywać na odmienność
poszczególnych części w zakresie kultury
artystycznej oraz sztuki
Omawiać najważniejsze prądy
artystyczne, także w szerszym kontekście
kulturowym i historycznym
Wymieniać i opisywać kluczowe dzieła
sztuki z zakresu malarstwa, rzeźby,
architektury oraz sztuki użytkowych oraz
poddawać je analizie porównawczej
Omawiać kluczowe ośrodki artystyczne,
szkoły artystyczne, środowiska, grupy, a
także wskazywać na wzajemne relacje.
Wskazywać na główne kierunki badań
sztuką nowożytną, samodzielnie
adaptować je w procesie interpretacji, a
Odniesienie do efektów
kształcenia dla kierunku
#
studiów
Hiszt_W07,Hiszt_W09
Hiszt_U09,
Hiszt_W04,Hiszt_W09
Hiszt_U04, Hiszt_W15
Hiszt_W11,Hiszt_W06,
Hiszt_W12, Hiszt_U06
Hiszt_W11,Hiszt_W09
Hiszt_U09
Hiszt_W08,Hiszt_W02
Hiszt_W07, Hiszt_U06,
Hiszt_K01, Hiszt_K05
także wskazywać na różnice kulturowe
między daną epoką a współczesnością i
własnym zapleczem kulturowym
UWAGA! Zaleca się, aby, w zależności od modułu, liczba efektów kształcenia zawierała się w przedziale: 5-10.
4. Treści kształcenia
Nazwa modułu kształcenia:
Symbol treści kształcenia*
Opis treści kształcenia
Odniesienie do efektów
#
kształcenia modułu
TK_01
Historyczne uwarunkowania sztuki
nowożytnej
HSNPO_01, HSNPO_02,
HSNPO_03, HSNPO_04,
HSNPO_05
TK_02
Topografia historyczna doby nowożytnej
HSNPO_01, HSNPO_02,
HSNPO_03, HSNPO_04,
HSNPO_05
TK_03
Architektura królewska czasów nowożytnych HSNPO_01, HSNPO_02,
HSNPO_03, HSNPO_04,
(renesans/ barok)
HSNPO_05
TK_04
Architektura świecka czasów nowożytnych
(renesans/ barok)
HSNPO_01, HSNPO_02,
HSNPO_03, HSNPO_04,
HSNPO_05
TK_05
Architektura sakralna czasów nowożytnych
(renesans/ barok)
HSNPO_01, HSNPO_02,
HSNPO_03, HSNPO_04,
HSNPO_05
TK_06
Sztuka ważnych ośrodków europejskich
HSNPO_01, HSNPO_02,
HSNPO_03, HSNPO_04,
HSNPO_05
TK_07
Rzeźba w czasach nowożytnych (renesans/ HSNPO_01, HSNPO_02,
HSNPO_03, HSNPO_04,
barok)
HSNPO_05
TK_08
Urbanistyka nowożytna
HSNPO_01, HSNPO_02,
HSNPO_03, HSNPO_04,
HSNPO_05
TK_09
Malarstwo w czasach nowożytnych
(renesans/ barok)
HSNPO_01, HSNPO_02,
HSNPO_03, HSNPO_04,
HSNPO_05
* np. TK_01, TK_02, …
#
np. KHT_01 – kod modułu kształcenia wg tabeli w pkt. II 3
5. Zalecana literatura
Historia sztuki nowożytnej powszechnej:
1. Barok, red. R. Toman, W-wa 2000
2. J. Białostocki, Dwugłos o Berninim, Wrocław 1962
3. Dobrzycka, Velazquez, W-wa 1990
2
4. H. Langdon, Caravaggio, P-ń 2003
5. M. Levey, Wczesny Renesans, W-wa 1972
6. M. Levey, Dojrzały Renesans, W-wa 1980
7. I. Nash, Vermeer, W-wa 1998
8. N. Pevsner, Historia architektury europejskiej, t. 1-2, W-wa 1980
9. Renesans w sztuce włoskiej, red. R. Toman, Kolonia 2000
10. M. Rzepińska, Siedem wieków malarstwa, W-wa 1979
11. M. Rzepińska, Malarstwo Cinquecenta, W-wa 1989
12. J. Shearman, Manieryzm, W-wa 1970
13. Sztuka świata, t. 5-7
14. W. Tomkiewicz, Piękno wielorakie, W-wa 1971
15. Z. Waźbiński, P. P. Rubens, W-wa 1975
16. Wersal, Warszawa 2004
17. Wielcy mistrzowie sztuki włoskiej, Warszawa 2002
18. T. Zarębska, Teoria urbanistyki włoskiej XV i XVI w., Warszawa 1971
19. A. Ziemba, Iluzja a realizm: gra z widzem w sztuce holenderskiej 1580-1660,
W-wa 2005
20. T. Żuchowski, Traktat o rzeźbie Michała Anioła, „RHS“, 2001
Historia sztuki nowożytnej polskiej:
21. K. Cieślak, Kościół – cmentarzem. Sztuka nagrobna w Gdańsku, Gdańsk
1992
22. H. Kozakiewiczowa, Renesans w Polsce, W-wa 1976
23. H. Kozakiewiczowa, Renesans i manieryzm w Polsce, Warszawa 1978
24. H. Kozakiewiczowa, Rzeźba XVI wieku w Polsce, Warszawa 1986
25. A. Małkiewicz, Układ przestrzenny kościoła Il Gesu oraz tegoż, Barokowa
architektura sakralna w Krakowie, w: Theoria et praxis, K-ów 2000
26. A. Miłobędzki, Architektura polska XVII w., W-wa 1980
27. S. Mossakowski, Tylman z Gameren, Wrocław 1973
28. S. Mossakowski, Kaplica Zygmuntowska (1515-1533), Warszawa 2007
29. A. Rottermund, Zamek Warszawski w epoce Oświecenia, Warszawa 1989
30. R. Skowron, Apartament Królewski w zamku krakowskim, „Studia
Waweliana”, V, 1996
31. Sztuka polska. Wczesny i dojrzały barok, red. Z. Bania, (Sztuka polska, t.
3
IV), Warszawa 2013
32. Sztuka Polska. Renesans i manieryzm, red. M. Zlat (Sztuka polska, t. III),
Warszawa 2008
33. Vanitas: portret trumienny na tle sarmackich obyczajów pogrzebowych, kat.
wyst., Poznań 1997
III. Informacje dodatkowe
1. Odniesienie efektów kształcenia i treści kształcenia do sposobów prowadzenia zajęć i metod
oceniania
Nazwa modułu
(przedmiotu):
Symbol efektu
kształcenia dla
modułu *
Symbol treści kształcenia
realizowanych w trakcie
#
zajęć
Sposoby prowadzenia zajęć
umożliwiające osiągnięcie
założonych efektów
kształcenia
HSN_01
TK_01
Wykład ilustrowany
HSN_02
HSN_03
HSN_04
HSN_05
TK_01, TK_02,TK_03,
TK_04,TK_05,TK_06,TK_
07,TK_08,TK_09, TK_10,
TK_11, TK_12
TK_01, TK_02,TK_03,
TK_04,TK_05,TK_06,TK_
07,TK_08,TK_09, TK_10,
TK_11, TK_12
TK_01, TK_02,TK_03,
TK_04,TK_05,TK_06,TK_
07,TK_08,TK_09, TK_10,
TK_11, TK_12
TK_01, TK_02,TK_03,
TK_04,TK_05,TK_06,TK_
07,TK_08,TK_09, TK_10,
TK_11, TK_12
Metody oceniania
stopnia osiągnięcia
założonego efektu
&
kształcenia
Egzamin wizualny i
ustny
Wykład ilustrowany
Egzamin wizualny i
ustny
Wykład ilustrowany
Egzamin wizualny i
ustny
Wykład ilustrowany
Egzamin wizualny i
ustny
Wykład ilustrowany
Egzamin wizualny i
ustny
* np. KHT_01 – kod modułu kształcenia wg tabeli w pkt. II 3 i w pkt. II 4
#
np. TK_01 – symbol treści kształcenia wg tabeli w pkt. II 4
&
Proszę uwzględnić zarówno oceny formujące(F) jak i podsumowujące(P)
Zaleca się podanie przykładowych zadań (pytań) służących ocenie osiągnięcia opisanych efektów
kształcenia.
- architektura renesansowej Florencji
- twórczość Donatella
- twórczość Caravaggia
- nowożytna rezydencja europejska
- późnobarokowe malarstwo ścienne
2. Obciążenie pracą studenta (punkty ECTS)
Nazwa modułu (przedmiotu):
Forma aktywności
4
Średnia liczba godzin na zrealizowanie
aktywności *
Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem
Praca własna studenta-przygotowanie do egzaminu
60
60
SUMA GODZIN
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA
MODUŁU (PRZEDMIOTU)
120
4
* Godziny lekcyjne, czyli 1 godz. oznacza 45 min.
Praca własna studenta – przykładowe formy aktywności: (1) przygotowanie do zajęć, (2) opracowanie
wyników, (3) czytanie wskazanej literatury, (4) napisanie raportu z zajęć, (5) przygotowanie do egzaminu,…
#
3. Sumaryczne wskaźniki ilościowe
a) Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających
bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich
b) Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze
praktycznym, takich jak zajęcia laboratoryjne i projektowe
4. Kryteria oceniania
Egzamin wizualny i ustny z wiedzy: ocena wartości merytorycznej obu części oraz konstrukcji i
formy wypowiedzi
5