Zdjęcie Mandala z 1000 arms Czenresig (Avalokiteswara) 02

Informacje o produkcie
Utworzono 07-03-2017
Zdjęcie Mandala z 1000 arms Czenresig (Avalokiteswara) 02
Cena :
5.00 zł
m
.p
l
Stan magazynowy : wysoki
Średnia ocena : brak recenzji
Awalokiteśwara (skt. अवलोकितेश्वर trl. Avalokiteśvara, ang. Avalokiteshvara, dosł. Pan patrzący w dół ([na świat],
tzn. ze współczuciem). tyb. translit.: spyan ras gzigs, wymowa: Czenrezig lub Cienrezig – jest jednym z
najważniejszych bodhisattwów w buddyzmie mahajany i wadżrajany, uosabiającym współczucie.
Avalokiteśwara w buddyzmie tybetańskim
[edytuj]
.c
o
W wadżrajanie praktyka związana z tym aspektem buddy rozwija współczucie i prowadzi medytującego do stanu buddy. Jego
imię bywa niekiedy tłumaczone jako "Słuchający płaczów świata", "Kochające Oczy"[potrzebne źródło]. Istnieje wiele form
Avalokiteśvary, lecz podstawowa i najbardziej popularna to czteroramienny budda o kolorze kryształu siedzący w
pozycji medytacyjnej, w lewej ręce trzymający kwiat lotosu a w prawej malę.
Adepci buddyzmu tybetańskiego uważają, że kolejnymi inkarnacjami Avalokiteśwary są Dalajlamowie (szkoła Gelugpa) i
Karmapowie (szkoła Kagyupa).
Avalokiteśwara w buddyzmie dalekowschodnim
[edytuj]
es
is
W Chinach od ok. IX wieku czczona jest żeńska forma bodhisattwy współczucia, tzw. bogini Guanyin (觀音, pinyin: Guānyīn)
lub Guanshiyin 観世音. Formy te przyjęły się w buddyzmie koreańskim, północnowietnamskim i japońskim (jap. Kannon 観音,
lub Kanzeon 観世音; kor. Kuanŭm 관음 lub Kuanseŭm bosal 관세음보살; wiet. Quan Âm lub Quan Thế Âm Bồ Tát). Guanyin jest skrótem
od Guanshiyin i oznacza dosłownie "Postrzegająca Dźwięki Świata".
Kiedy rozpoczął się kult Awalokiteśwary w Indiach dokładnie nie wiadomo. Prawdopodobnie po raz pierwszy imię tego
bodhisattwy pojawia się w Suvarṇaprabhāsa sūtra, jednak trudno jest określić datę powstania tej sutry. Można być
pewnym, że istniała już w I w. skoro jeden z pierwszych propagatorów buddyzmu w Chinach – Kāśyapa Mātaṇga – prowadził
dyskusję na temat tej sutry jeszcze w Indiach, przed przybyciem do Chin[1].
de
W północnych Indiach kult tego bodhisattwy rozwinął się ok. III w i osiągnął apogeum w VII w. Notują to w swoich
dziełach chińscy podróżnicy po Indiach – Faxian i Xuanzang. Obaj zresztą darzyli Awalokiteśwarę wielkim szacunkiem[2].
Jednak od VIII w. buddyzm zaczął tracić w Indiach popularność i po zniszczeniach ostoi buddyzmu – klasztorów – przez
muzułmanów, praktycznie w XII w. zniknął.
Kult Awalokiteśwary został w połowie VII w. wprowadzony do Tybetu przez króla Songcena Gampo. Wkrótce stał się tam
najpopularniejszym ze wszystkich buddów i bodhisattwów. Traktowano go i traktuje się go dalej jako przedstawiciela
Buddy i strażnika wiary buddyjskiej. I jego kult będzie zapewne istniał do pojawienia się Maitrei na ziemi[3].
Zarówno w Indiach jak i w Tybecie Awalokiteśwara był zawsze identyfikowany pod postacią męską. Gdy bodhisattwa ten
został wprowadzony do Chin, również obdarzony był męską postacią. Faxian i Xuanzang także nie znali go jeszcze w
postaci żeńskiej. Jednak prawdopodobnie pierwsze wyobrażenia Awalokiteśwary w postaci żeńskiej pojawiły się w w
Chinach w VII w. a w wieku XII były już powszechne – także w Korei i Japonii[4].
Ilość wyobrażeń poszczególnych buddów i bodhisattwów przedstawionych np. w grotach Longmen, informuje o ich
popularności w różnych okresach czasu. Znajduje się tam najwięcej wyobrażeń Buddy Amitabhy – 222. Awalokiteśwara jest
reprezentowany przez 197 wyobrażeń. Budda Siakjamuni występuje w 94 wyobrażeniach, a Maitreja – w 62.
Maitreja największą popularnością cieszył się na początku VI w. jednak bardzo szybko, bo jeszcze przed połową tego
wieku, popularność Awalokiteśwary przewyższyła kult Maitrei. Wiek VII to już całkowity tryumf Amitabhy i
Awalokiteśwary; ilość ich wyobrażeń przewyższa kilkakrotnie wyobrażenia Siakjamuniego i Maitrei[5].
Na powstanie żeńskiej formy tego bodhisattwy złożyły się dwie postacie; jedna z panteonu tybetańskiego, druga z
legendy chińskiej. W buddyzmie tybetańskim boską emanacją bodhisattwy Awalokiteśwary jest Tara, która jest bóstwem
żeńskim. Legenda chińska związana była z Miao Shan – mniszką-księżniczką.
Rozmiar: 11 x 16 cm.
Wygenerowano w programie www.oscGold.com
de
m
.p
l
.c
o
es
is