Grudzień 2013

1 Narkomania
2 W świecie
cyberprzemocy
3 Wybory do
Europarlamentu iść głosować czy
nie ?
4 ZASADY SZYBKIEJ
NAUKI I ZAPAMIĘTYWANIA
5 Boże Narodzenie
w różnych
krajach
6 Rewolucja na
Ukrainie
7 Galeria
Niech magiczna noc Wigilijnego
Wieczoru
Przyniesie Wam spokój i radość.
Niech każda chwila Świąt
Bożego Narodzenia
Żyje własnym pięknem,
A Nowy Rok obdaruje Was
Pomyślnością i szczęściem.
Najpiękniejszych Świąt Bożego
Narodzenia
Niech spełniają się wszystkie
Wasze marzenia. Życzy:
Redakcja Gimusia
Narkomania
Czym są narkotyki i dopalacze ?:
Narkotyki to środki, które w zróżnicowany sposób wpływają na organizm i psychikę
biorącego je człowieka. Pochodzą z różnych żródeł:
-naturalne (marihuana, kokaina)
-modyfikowane chemicznie (heroina)
-wytworzone syntetycznie w laboratoriach (amfetamina , LSD)
Dopalacze, czyli środki psychotropowe. Zawarte w nich sa różnego rodzaju substancje
o działaniu stymulującym, relaksującym, halucynogennym .
Dlaczego uzależniamy się od narkotyków? :
Zastanawiając się nad przyczynami sięgania po narkotyki widzimy, że czymś innym będą
powody eksperymentów z narkotykami, a czymś innym przyczyny, dla których osoba, która
sięgnęła po narkotyk, uzależnia się od niego. Możemy też założyć, że w tym ostatnim
przypadku o uzależnieniu zdecyduje zarówno psychofizyczna konstrukcja jednostki,
jak i właściwości konkretnej substancji. O tym, czy ktoś uzależni się od narkotyków
nie zadecyduje tylko incydentalny z nimi kontakt. Cały szereg czynników społecznych,
psychologicznych i biologicznych będzie wpływać na relacje pomiędzy narkotykiem
a jednostką.
Brak życiowych perspektyw, duża przestępczość i bezrobocie to tylko niektóre czynniki
związane ze środowiskiem społecznym mogące podkopać wiarę młodego człowieka w siebie
i we własną przyszłość. Niebagatelną rolę odegrają tu grupy rówieśnicze, w których młody
człowiek funkcjonuje – a w których niekiedy narkotyki są atrybutem buntu i sprzeciwu
wobec społeczeństwa.
Co powodują narkotyki ?
Z punktu widzenia organizmu ludzkiego narkotyki są trucizną i muszą być z niego natychmiast
usunięte. Jeśli ktoś często przyjmuje ten sam narkotyk , jego organizm przyzwyczaja się i szybciej
pozbywa. Oznacza to, że musi on brać coraz większe porcje narkotyku, aby zadziałał.
Taki stan nazywamy tolerancją na narkotyk. Gdy przestanie brać narkotyk, jego ciało przechodzi
proces zwany głodem narkotycznym
W świecie cyberprzemocy
Czym jest cyberprzemoc?
Cyberprzemoc to inaczej przemoc z użyciem mediów elektronicznych – przede wszystkim
Internetu i telefonów komórkowych. Problem ten dotyczy przede wszystkim dzieci
i młodzieży. W Polsce doświadcza go ponad połowa młodych internautów!!! Do działań
określanych jako cyberprzemoc zalicza się m.in:
- wyzywanie, straszenie poniżanie kogoś w Internecie lub przy użyciu telefonu,
- robienie komuś zdjęć lub rejestrowanie filmów bez jego zgody,
- publikowanie w Internecie lub rozsyłanie telefonem zdjęć, filmów lub tekstów, które kogoś
obrażają lub ośmieszają,
- podszywanie się pod kogoś w Sieci.
Pomimo, że akty cyberprzemocy mogą wyglądać niewinnie, to potrafią wyrządzać bardzo
dużą krzywdę.
Czym cyberprzemoc różni się od dotychczas znanej przemocy?
W cyberprzemocy sprawca czuje się anonimowy i przynajmniej na początku taki pozostaje.
Ponadto sprawca ma wiele możliwości i form krzywdzenia swojej ofiary. W tym przypadku
przestaje się liczyć siła fizyczna i jak łatwo zauważyć nie ma bezpośredniej konfrontacji
między sprawcą a jego ofiarą. Zjawisko to jest trudne do kontrolowania przez rodziców
czy nauczycieli, ponieważ działania sprawcy są trudne do zaobserwowania. Dorośli czasem
bagatelizują problem, co może wynikać z ich niewiedzy o specyfice tego niebezpiecznego
zjawiska.
Przemoc werbalna
Aż 52 % internautów w wieku 12–17 lat przyznało, że za pośrednictwem Internetu lub
telefonii komórkowej miało do czynienia z przemocą werbalną – niemal połowa badanych
doświadczyła wulgarnego wyzywania (47%), co piąty poniżania, ośmieszania i upokarzania
(21%), a co szósty straszenia i szantażowania (16%). Najbardziej negatywne reakcje
towarzyszą przypadkom poniżania – zdenerwowanie (59%), strach (18%) lub wstyd (13%).
Jedynie 30% dzieci deklaruje, że taka sytuacja nie robi na nich żadnego wrażenia. Jedynie
nieznacznie niższy poziom negatywnych emocji towarzyszy sytuacjom straszenia i szantażu
w Sieci. Mimo to, blisko połowa dzieci nie informuje nikogo o takich przypadkach. Jedynie
co dziesiąte dziecko informuje o takich przypadkach swoich rodziców lub nauczyciela.
Filmy i zdjęcia
Ponad połowa nastoletnich internautów (57%) przyznaje, że była przynajmniej raz obiektem
zdjęć lub filmów wykonanych wbrew jej woli. Względnie rzadko (18%) sytuacja taka
jest zdarzeniem jednorazowym – w 2/5 przypadków (39%) zdarzenie takie powtarzało
się. Zdecydowanie najczęściej autorami takich zdjęć są rówieśnicy – znajomi ze szkoły
(87%) lub spoza szkoły (30%). Zdecydowana większość (80%) „niechcianych obrazów” ma
niegroźny z pozoru kontekst humorystyczny. Jednakże aż połowa badanych (49%) deklaruje
w takich sytuacjach wyraźnie negatywne odczucia. Popularnymi motywami robienia
zdjęć/filmów są: złośliwość (21%) oraz popisywanie się przed innymi (17%). Celem
co ósmego zdjęcia lub filmu jest ośmieszanie bohatera (12%). O sytuacjach niechcianych
zdjęć i filmów dzieci zazwyczaj nikogo nie informują (54%). Jeżeli zdecydują się komuś
opowiedzieć o takiej sytuacji, to są to najczęściej rówieśnicy (24%). Zdecydowanie rzadziej
informowani są rodzice (6%).
Kompromitujące materiały
14% internautów w wieku 12–17 lat zgłasza przypadki publikowania w Sieci kompromitujących ich materiałów: informacji (9%) oraz zdjęć lub filmów (5%).
W znaczącej większości sytuacje takie ograniczają się do pojedynczego lub kilkukrotnego
zdarzenia (po 39% wskazań). Sprawcami są najczęściej rówieśnicy (ze szkoły: 59%, spoza
szkoły: 43%), znacznie rzadziej dorośli (10%) czy też znajomi z Internetu (13%). W 15%
przypadków informacje, zdjęcia lub nagrania pochodziły od osób obcych lub nie ujawniających swojej tożsamości. Pomimo stosunkowo nieznacznej skali problemu, zasługuje on na
szczególną
uwagę
ze względu na wysoki stopień negatywnych emocji, które towarzyszą ofiarom – zdenerwowanie (66%), wstyd (33%) i strach (12%). Na tle innych form cyberprzemocy, przypadki publikacji kompromitujących materiałów są stosunkowo często zgłaszane osobom dorosłym
Podszywanie się
Blisko jedna trzecia dzieci doświadczyła w Sieci sytuacji, w której ktoś się pod nie podszywał.
Przeważnie
było
to
pojedyncze
przypadki
(19%),
rzadziej
z kilkukrotnymi (8%) lub wielokrotnymi (2%) powtórzeniami. Najczęściej podszywającą się
osobą był rówieśnik (ze szkoły: 56%, spoza szkoły: 22%); zdecydowanie rzadziej dorosły
(5%) lub znajomy z Internetu (6%). Za aż co piąty przypadek odpowiadały osoby nieznajome
(20%). Podszywanie się jest zdecydowanie najbardziej irytującym działaniem spośród analizowanych w tym raporcie. Aż 65% osób zareagowało w takich sytuacjach zdenerwowaniem,
tylko co czwarty respondent deklarował, że nie wywarło to na nim żadnego wrażenia (24%).
Przykrość sprawiło to 14% poszkodowanym, a strach wzbudziło u 5% osób.
Jeśli jesteś świadkiem cyberprzemocy:
*nie przesyłaj dalej ośmieszających wiadomości
*pomóż pokrzywdzonej osobie poprzez poinformowanie kogoś dorosłego o jej sytuacji
Jak się bronić przed cyberprzemocą?
- nie odpowiadać na zaczepki w sieci;
- zachowywać dowody przemocy (zachowywanie SMSów, e-maili, wiadomości z komunikatora);
- informować rodziców;
- informować nauczycieli;
Wybory do Europarlamentu - iść głosować czy nie ?
Już za niecały rok odbędą się wybory do Parlamentu Europejskiego. Większość osób
zastanawia się co nam daję przynależność do Unii Europejskiej? Czy warto, iść głosować?
Otóż warto a nawet trzeba iść głosować lecz o tym za chwile. Najpierw chciałbym trochę
przybliżyć Euro parlament. Mianowicie Parlament Europejski to instytucja Unii Europejskiej
będąca odpowiednikiem jednoizbowego parlamentu, której członkowie są wybierani przez
obywateli państw należących do UE na 5-letnią kadencję. Oficjalną siedzibą Parlamentu
jest Strasburg, ale w Brukseli odbywa się większość obrad parlamentu i mieszczą się biura
poselskie, a także komisje parlamentarne i władze klubów. W Luksemburgu znajduje
się sekretariat generalny, biblioteka i część zaplecza technicznego. Parlament jest przede
wszystkim organem prawodawczym, który wspólnie z Radą stanowi akty prawne
w toku różnych procedur legislacyjnych. Do funkcji prawodawczej Parlamentu należy
też współudział w uchwalaniu budżetu oraz udzielanie Komisji absolutorium z jego
wykonania. Parlament Europejski w przeciwieństwie do parlamentów krajowych nie
posiada prawa inicjatywy ustawodawczej – na uprawnioną do inicjatyw Komisję może
jedynie wpływać podejmowaniem niewiążących ją wezwań do działania. Parlament
Europejski może też kontrolować inne instytucje oraz posiada, do pewnego stopnia,
uprawnienia kreacyjne (wyboru składu innych organów Unii). Ta informacja daje nam zarys
tego co robi parlament, lecz my mamy z tego jakieś korzyści? Mamy i to wielkie bowiem
Europoseł ma większy wpływ na nasze życie niż poseł z naszego sejmu. To
Europarlamentarzyści tworzą przepisy, które po wprowadzeniu w życie przez parlamenty
krajowe, pozwolą bronić naszych praw, od nich zależy jeszcze liczba miejsc prac i warunki
jakie mają panować w pracy. Parlamentarzyści będą próbować zapewniać nam poczucie
bezpieczęństwa i fachowej, bezinteresownej obsługi, gdy znajdziemy się w ośrodku zdrowia
czy szpitalu. Oni zadbają o to, by w naszych miejscowościach nie zabrakło kultury,
by każdy z nas bez trudu mógł zobaczyć koncert, czy obejrzeć dobry film na festiwalu. Będą
też walczyć o zachowanie piękna przyrody, z którą obcujemy i kontrolować bezpieczeństwo
związane z podejrzanymi substancjami kupowanych przez nas artykułów. Obecnie w Euro
parlamencie zasiada 766 posłów z czego 50 jest z Polski. Miejsca w europarlamencie należą
się polskim przedstawicielom, ze względu na nasze członkostwo w Unii Europejskiej. Nawet
jeśli z przekory czy niechęci nie pójdziemy do urn wyborczych i frekwencja wyborcza
będzie niska, Polacy i tak zasiądą w Parlamencie Europejskim. Warto więc wziąć sprawy
w swoje ręce i zdecydować, którzy będą to Polacy, bo
od
tego
wyboru
zależy
nasza
przyszłość.
ZASADY SZYBKIEJ NAUKI I ZAPAMIĘTYWANIA
Jedzenie i picie - polecam świeże, zdrowe jedzenie, przede wszystkim wegańskie (które nie
obciąża organizmu), zawierające dużo witamin, minerałów i energii. Są to świeże warzywa,
owoce czy orzechy. Pij dużo, czystej wody - jest niezbędna do prawidłowej pracy ukł.
nerwowego. Ubytek już 10% wody z ciała powoduje przewlekłe bóle głowy, kłopoty
z oddychaniem – co przekłada się na trudności z koncentracją i obniżoną efektywnością
wykonywanej pracy. Dobra jest też zielona herbata zawierająca niewielkie ilości lecz
w proporcjonalnym udziale witaminy, składniki mineralne oraz odrobinę kofeiny. Bardzo
zdrowe i godne polecenia są też soki owocowe i owocowo-warzywne.
Trzymaj kondycję - jak mówi jedna z zasad NLP, ciało i umysł są elementami tego samego
systemu. Zarówno jedno, jak i drugie wzajemnie wpływają na siebie. Jeśli będziesz
utrzymywał ciało w dobrej kondycji fizycznej – mózg (przyjmowany jako siedziba umysłu
odwdzięczy się lepszą, wydajniejszą pracą. Dbaj też o dobre natlenienie (przed nauką –
-przewietrz pokój, przespaceruj się; w trakcie nauki trzymaj głowę wyprostowaną aby nie
uciskać tętnic szyjnych - stosuj podpórki pod książki aby były nachylone pod pewnym kątem
do Ciebie). Dobra kondycja i ćwiczenia fizyczne to również więcej endorfin, ułatwiających
naukę.
Ucz się planując czas, rozkładaj naukę na okresy, pozwalające najefektywniej przyswajać
wiedzę (utrzymać koncentrację) - wg Paula McKenna optymalny pojedynczy czas nauki
to 18 minut, potem przerwa 4 minuty (w tym czasie możesz wykonać ćwiczenia rozciągające,
zrobić wizualizację, przespacerować się, napić się czegoś).
Rób wizualizacje - zobacz siebie w sytuacji gdy jesteś u szczytu swoich możliwości, poczuj
z siebie dumę, pewność siebie, zobacz jak inni Cię chwalą, usłysz słowa podziwu. Wejdź
w ten obraz (zasocjuj się), spraw aby był kolorowy, trójwymiarowy, pełen ruchu, dźwięków,
głębi, ostrości, wielki! W najsilniejszym momencie, załóż kotwice (zrób neuroasocjację).
Dzięki temu w dowolnej chwili w przyszłości będzeiesz się mógł poczuć tak, jak teraz!
Wystarczy że kilka razy powtórzysz to ćwiczenie. Zakładanie kotwicy, polega
na tym - że w momencie gdy poziom emocji, odczucia osiągają szczyt - łączysz to z jakimś
bodźcem - np. składasz kciuk z palcem wskazującym (kotwica kinestetyczna). Kotwica musi
być łatwa do odtworzenia i w pełni powtarzalna - aby za każdym razem gdy kotwiczysz
ten stan, a później gdy ją odpalasz (wywołujesz) - musi być tak samo wykonana.
Rób wizualizacje - zobacz siebie w sytuacji gdy jesteś u szczytu swoich możliwości, poczuj
z siebie dumę, pewność siebie, zobacz jak inni Cię chwalą, usłysz słowa podziwu. Wejdź
w ten obraz (zasocjuj się), spraw aby był kolorowy, trójwymiarowy, pełen ruchu, dźwięków,
głębi, ostrości, wielki! W najsilniejszym momencie, załóż kotwice (zrób neuroasocjację).
Dzięki temu w dowolnej chwili w przyszłości będzeiesz się mógł poczuć tak, jak teraz!
Wystarczy że kilka razy powtórzysz to ćwiczenie. Zakładanie kotwicy, polega
na tym - że w momencie gdy poziom emocji, odczucia osiągają szczyt - łączysz to z jakimś
bodźcem - np. składasz kciuk z palcem wskazującym (kotwica kinestetyczna). Kotwica musi
być łatwa do odtworzenia i w pełni powtarzalna - aby za każdym razem gdy kotwiczysz
ten stan, a później gdy ją odpalasz (wywołujesz) - musi być tak samo wykonana.
Używaj map myśli - to naturalny sposób w jaki pracuje twój mózg (asocjacje), wzmaga
kreatywność, nie stwarza limitów tak jak linearne notatki. Zobacz jak wygląda przykładowa
mapa myśli.
Trzymaj informacje w kilku modalnościach - stosuj wizualizacje (rób obrazy), słuchaj
dźwięków, dotykaj, smakuj, wąchaj - kojarz nowe informacje z jak największą ilością
zmysłów. Dzięki temu, łatwiej wydobędziesz informacje gdy będziesz ich potrzebował.
Drzewa wiedzy - metoda opracowana przez Paula Mckenna, polega na tym, że czytając np.
książkę - z każdego rozdziału robisz kartkę z kilkoma, kilkunastoma punktami
streszczającymi go. Następnie robisz jedną, zbiorczą kartkę ze słowami kluczowymi - każdy
punkt odpowiada jednej kartce (czyli jednemu rozdziałowi). Pracując w ten sposób, w trakcie
streszczania robisz powtórki, ponadto łatwo znajdziesz nawet szczegółowe dane po długim
czasie.
ZASADY POWTARZANIA MATERIAŁU
Nie wiem czy słyszałeś już o tak zwanej krzywej zapominania. Być może wiesz
że posiadamy dwie podstawowe rodzaje pamięci - pamięć długotrwałą - LTM (Long Term
Memory) ikrótkotrwałą - STM (Short Term Memory). Otóż już wiele lat temu, badania
potwierdziły, że mózg najlepiej utrwala zapamiętaną informację (przenosząc z STM do LTM),
jeśli robisz powtórki w określonych odstępach czasu od momentu uczenia.
Opracowano więc tzw. krzywą zapominania, wg której najlepiej jest powtarzać materiał.
Najczęściej przyjmuje się, że materiał powinien być powtarzany po upływie: 10 minut,
1 godziny, 24 godzin, 48 godzin, tygodnia, miesiąca, 6 miesięcy i roku. Zapewni
to utrwalenie wiedzy w pamięci długotrwałej.
Boże Narodzenie w USA
Święta w USA trwają tylko jeden dzień - rozpoczynają się i kończą 25 grudnia. Wigilia i post
nie są tam znane, a drugi dzień Bożego Narodzenia jest normalnym dniem pracy. Cały okres
przedświąteczny, który zaczyna się w dzień po największym święcie Ameryki - Święcie
Dziękczynienia (czwarty piątek listopada) jest właściwym okresem świąt - to tak jakby
święta przed świętami. Najbardziej odczuwa się to na ulicach miast i w sklepach, gdzie
pełno jest sztucznego śniegu, św. Mikołajów, sań zaprzężonych w renifery
i rozbrzmiewających z głośników kolęd. Ludzi ogarnia szał kupowania gwiazdkowych
prezentów - najpierw wykupują co się da, a po świętach oddają z powrotem. Tradycja
nakazuje otwierać prezenty w wieczór Bożego Narodzenia, ale już po skromnym śniadaniu,
zazwyczaj u dzieci zwycięża ciekawość i niespodzianki zostają rozpakowane. Oczywiście
obowiązkowo jest choinka, stroiki na drzwiach i tradycyjny pieczony indyk.
Boże Narodzenie w Szwecji
Okres Bożego Narodzenia rozpoczyna się tutaj podobnie jak w Polsce, czyli z pierwszym
dniem Adwentu - na 4 tygodnie przed Wigilią. Szczególnie uroczyście obchodzi się dzień 13
grudnia - tzw. Świętą Łucję. Wczesnym rankiem tego dnia wyrusza pochód
dzieci-przebierańców. Dziewczynki ubierają się w proste, białe, długie sukienki. Niektóre
z nich mają na głowie koronę ze świeczek, inne srebrny łańcuszek, a w rękach trzymają
świeczki. Chłopcy przebierają się za krasnale i pierniczki, lub zakładają długie koszule
z papierowym, białym rożkiem na głowie, a w ręku mają gwiazdę. Tradycyjnymi
smakołykami są pierniczki i szafranowe bułeczki o różnych kształtach. Dzień przed Wigilią
rodzina spotyka się wspólnie na tzw. "dopp i grytan", gdzie spożywają specjalnie na ten cel
upieczony chleb maczany w podgrzanym sosie. Podczas Wigilii na tzw. szwedzkim stole
znaleźć można potrawy tj.: śledzie przyrządzane na różne sposoby, wędzonego łososia
i węgorza, galaretkę cielęcą, kiełbaski, pasztety, szynkę i małe kulki z mielonego mięsa,
różnego rodzaju kapusty oraz mnóstwo słodkości. Jak widać Wigilia luterańska nie jest
postna - jedyną postną potrawą jest tzw. lutfisk - specjalnie przyrządzona i podana ryba.
Podobnie jak w innych krajach po kolacji przychodzi czas na mikołajkowe prezenty, śpiewy
i tańce wokół choinki.
Boże Narodzenie we Francji
Święta we Francji obchodzone są w gronie rodziny i przyjaciół tylko 25 grudnia. W Wigilię
dzieci zostawiają swe buty przy kominku, wierząc, że Mikołaj (Pere Nol) wypełni je
prezentami. Po uroczystej kolacji zostawia się na dworze płonące świeczki na wypadek
gdyby przechodziła Matka Boska. We Francji choinka zdobi mieszkanie tylko dzień. Spośród
świątecznych dań w Alzacji popularna jest pieczona gęś, w Burgundii - indyk,
a w Paryżu - ostrygi. Tradycją jest również wypiekanie trzynastu chlebów symbolizujących
dwunastu
apostołów i Jezusa.
Boże Narodzenie w Australii
W Australii podczas świąt Bożego Narodzenia jest bardzo ciepło, ok. +30 stopni Celsjusza.
Tam święta nie kojarzą się ze śniegiem. Ludzie często obchodzą Boże Narodzenie na plaży.
Spotykają się np. przy grillu. Wtedy wymieniają się prezentami i grają w różnego rodzaju plażowe zabawy. Św. Mikołaj odwiedza dzieci właśnie 25 grudnia. Wtedy też
dzieciom rozpoczynają się letnie wakacje. Choinkę zastępuje roślina nazywana „australijskim
krzaczkiem”,
która
też
jest
przyozdabiana
różnymi
dekoracjami.
Postać
Świętego Mikołaja jest często przedstawiana w letnim ubraniu, w towarzystwie np. misi
koala, kangurów. Na świątecznym stole znajdują się owoce morza, indyk, szynka na zimno.
Na koniec przychodzi czas na deser, który się nazywa „Pavlova”.Najczęściej podawany
jest z truskawkami, granatem i bitą śmietaną.Bardzo charakterystyczną tradycją w Australii
jest wspólne kolędowanie przy świecach, czyli „Carols by Candellight”. Wieczorem, dzień
przed świętami, Australijczycy wychodzą do pobliskich parków, na plaże i wspólnie z innymi
rodzinami śpiewają kolędy.
Rewolucja na Ukrainie
Od kilku dni media mówią tylko o jednym, mianowicie o zamieszkach na Ukrainie. Ale
od czego to się zaczęło? Co może to zmienić? Czy Ukraina przystąpi do Unii?
Na te wszystkie postaram się odpowiedzieć i wyjaśnić. Zaczęło się w ubiegłym tygodniu na
szczycie Partnerstwa Wschodniego w Wilnie. Ukraina miała podpisać umowę
stowarzyszeniową z Unią Europejską wraz z umową o utworzeniu strefy wolnego handlu.
Jednak 21 listopada Ukraiński Rząd poinformował, że wstrzymuje proces przygotowań
do parafowania dokumentu stowarzyszeniowego. Opozycja ciągle domagała się uwolnienia
Tymoszenko, a informacja o wstrzymaniu rozmów była jak iskra na prochu. W całym kraju
rozpoczęły się masowe protesty. Na ulice wyszli przede wszystkim zwolennicy
prozachodniej orientacji, choć swoje wiece i pikiety organizują także stronnicy rządzącej
Partii Regionów. Ruch protestacyjny nazywany jest powszechnie "euromajdanem".
To połączenie słów "Europa" i "majdan", czyli plac. Według ukraińskich mediów
w niektórych momentach na Majdanie Niepodległości mogło być nawet 30 tys. osób.
Kto ze sobą walczy? Mianowicie po jednej stronie barykady stoi Wiktor Janukowycz
i rządząca Partia Regionów. Po drugiej - opozycyjne siły polityczne, które - choć często
więcej je dzieli, niż łączy - tym razem występują wspólnie. Najbardziej widoczne
są Batkiwszczyna, której przewodzi Arsenij Jaceniuk, oraz UDAR Witalija Kliczki.
Za eurointegracją opowiada się też nacjonalistyczna partia Swoboda z Ołehem Tiahnybokiem
na czele. Największym przeciwnikiem integracji Ukrainy z Unią jest Władimir Putin. Putin
straszy że jeśli Ukraina przyłączy się do Unii, tam zamknie swój handel z nią. Równocześnie
Putin kusi Ukrainę nową Unią Wschodnioeuropejską i znacznymi obniżkami gazu.
Nie wiadomo co zrobi Ukraina. Kraj jest wewnętrznie rozdarty i nie zapowiada się, żeby
sytuacja szybko się uspokoiła.
Galeria