doc16 maja
download 
Reklamacja Transkrypt
16 maja
Pismo Parafii św. Stanisława Kostki w Krakowie 16 maj 2010 nr 357 (787) Słowo Dla Życia Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego Jezus rzekł do nich: Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego. Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie uzbrojeni mocą z wysoka. Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich. Kiedy Jezus ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy, gdzie stale przebywali w świątyni, <wielbiąc i> błogosławiąc Boga. Z Ewangelii według św. Łukasza 24,46-53 Apostołowie stali i uporczywie „wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba” – czytamy w Dziejach Apostolskich. Czy wobec tego Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego jest jedynie wspomnieniem pożegnania uczniów z odchodzącym na zawsze do Ojca Panem? Byłoby tak gdyby jednocześnie z Wniebowstąpieniem Jezusa Bóg powiedział swoje ostatnie słowo. Jednak ostatnie słowa opisujące Wniebowstąpienie Pana Jezusa w Ewangelii według św. Łukasza każą nam spojrzeć na to wydarzenie inaczej: „Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy, gdzie stale przebywali w świątyni, wielbiąc i błogosławiąc Boga” (Łk 24, 52-53). Jezus zakończył swoje ziemskie życie, opuścił to co go ograniczało. Odtąd jest w niebie, to znaczy: u Boga, u swego Ojca. Bóg nie podlega żadnym ograniczeniom. On po prostu jest, jest zawsze i wszędzie przy nas. Jezus pozostał z nami. Wiedzieli o tym Apostołowie. To właśnie dlatego uczniowie nie stali bezradni i przepełnieni smutkiem, lecz z radością wrócili do Jerozolimy. Przygotowywali się, by gdy nadejdzie czas odważnie głosić światu, że pan żyje pośród nas, tak jak obiecał. Żyje w naszych sercach, jest w naszych sercach gdy gromadzimy się w Jego imię. Pan żyje w ubogich którym podajemy pomocną dłoń. Chrystus jest obecny w słowie dobrej nowiny, która głosimy. W sposób szczególny odnajdujemy bliskość Pana Jezusa w Eucharystii. Przed czterdziestoma dniami, w poranek wielkanocny, radowaliśmy się tym że Pan zmartwychwstał i żyje. Dziś z radością głosimy światu, że Pan żyje i jest obecny pośród nas, że jest z nami, aż do skończenia świata. Żyjemy w obecności Chrystusa, aby osiągnąć przygotowane nam przez niego mieszkanie w niebie. ks. Jan Dubas SDB Pierwsza Komunia Białe kwiaty, Sukienki białe jak chmurki Serca jasne i czyste. Białe jak śnieg! Nawet łobuziak dziś jest biały Wszyscy radośni. Biało wokół. Świątecznie. W opłatku ukryty Pan. Dotyka serc, miłością obdarza prowadzi – w nowe życie… List (wspominając 65 rocznicę zakończenia II wojny światowej) Posłuchaj mnie Boże Do dzisiaj nigdy prawdziwie z Tobą nie rozmawiałem, ale teraz chcę Cię zapytać po prostu: „Co u Ciebie?” Posłuchaj mnie Boże Powiedzieli mi, że Ty nie istniejesz, a ja – jak dziecko - uwierzyłem im. Wczoraj wieczorem jednak na dnie leja po bombie dostrzegłem Twoje niebo i nagle zrozumiałem, że mnie okłamali. Gdybym zadał sobie trud uważniejszego spojrzenia na to co czynisz, zrozumiałbym od razu, że wielu nie chce nazywać spraw po imieniu. To dziwne, że musiałem dotrzeć, aż do tego piekła, aby móc zobaczyć Twoje oblicze! Tak strasznie Cię pokochałem … Chcę abyś o tym wiedział. Za chwile rozpocznie się tu potworna walka Kto wie? Może dotrę do Ciebie tego wieczoru Dotychczas nie byliśmy dobrymi kumplami I pytam sam siebie mój Boże Czy będziesz czekał na mnie u bramy nieba? Patrz, teraz płaczę… Ach, gdybym Cię poznał wcześniej… Wystarczy; muszę już ruszać … Dziwna sprawa. Odkąd poznałem Ciebie. Nie boje się już śmierci Do zobaczenia! 2 (List znaleziony w plecaku amerykańskiego żołnierza, który zginął w walkach, w Afryce w czasie II wojny światowej) 3 In memoriam 7 maja 2010 roku pożegnaliśmy zmarłego doktora Józefa Wilka. 80 lat swojego życia zaznaczył w pamięci wielu osób: swojej rodziny, środowiska medycznego, młodzieży, duchownych, także salezjanów. Syn sybiraka, uczestnik tajnych kompletów, absolwent Liceum im. B. Nowodworskiego. W kościele w Dębnikach w Krakowie spoczął na katafalku w pobliżu spoczywającego w tej świątyni przewodnika swojej duchowej drogi w młodości – Sługi Bożego Jana Tyranowskiego, który wiódł po drogach wiary młodych chłopców w Żywym Różańcu Młodzieży Męskiej. Wśród tych chłopców, razem ze śp. Józefem, był Karol Wojtyła – potem Jan Paweł II. Właśnie tutaj, w krakowskich i salezjańskich Dębnikach, uczył się Józef jak realizować w swoim życiu najszczytniejsze zasady: Bóg, Honor, Ojczyzna. To one stały się wyznacznikiem jego 4 życia, które nie tylko w młodości, ale do samego końca realizował w swoim ukochanym harcerstwie. W latach 1948-1950 był drużynowym jednej z najstarszych drużyn w Polsce – VII KDH im. Tadeusza Reytana (tzw. Szarej Siódemki). Kiedy w 1950 roku zlikwidowano w PRL wolne harcerstwo, właśnie Józef Wilk przechował u siebie w domu przez 40 lat sztandar drużyny, który na nowo, już w Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej, jest znakiem Szarej Siódemki. Ten sztandar stanął w poczcie obok trumny śp. Józefa. I drugi sztandar, poprzez który hołd śp. doktorowi Józefowi oddali bardzo licznie zgromadzeni na Mszy św. Maltańczycy ze Służby Medycznej Pomoc Maltańska. To druga pasja doktora Józefa, dzięki której uczestniczył, niosąc pomoc potrzebującym, we wszystkich pielgrzymkach apostolskich Jana Pawła II w Polsce. I jeszcze jeden sztandar – z Liceum im. B. Nowodworskiego. Zawsze z ogromną dumą i sentymentem mówił doktor Wilk o tej swojej szkole. Można jeszcze, bardzo symbolicznie, powiedzieć że był przy jego trumnie czwarty sztandar – to salezjanie, o których zawsze doktor Józef mówił: „moi kochani salezjanie”. Przez wiele lat był naszym „domowym” lekarzem w Seminarium na Łosiówce. Zawsze gotów do pomocy, z radością i z wrodzonym humorem. Tutaj właśnie spotkałem doktora Józefa Wilka prawie trzydzieści lat temu, kiedy zostałem „szpitalikowym”. Wtedy poznałem, jakie metody walki o honor, o prawa człowieka i o godność Kościoła w trudnych czasach PRL stosował nasz lekarz. Wtedy, a później przez wiele lat przy okazji spotkań z Nim, kiedy wiernie przychodził do kościoła na Tynieckiej, przy każdej współpracy w Salezjańskim Centrum Edukacyj- nym aż do ubiegłego roku, i wtedy gdy uczestniczył w naszych salezjańskich uroczystościach na Łosiówce, poznawałem z jego opowieści różne detale z historii naszej Ojczyzny, w której swój udział miał śp. Józef Wilk. I rósł mój podziw i wdzięczność za tę naszą znajomość. Pożegnanie doktora Józefa zamyka jakiś etap więzi międzyludzkich. Pozostaje zobowiązanie, aby życie śp. Józefa Wilka poprzez posługiwanie jako męża, ojca, harcerza, lekarza, człowieka wiernego Bogu, Kościołowi i Ojczyźnie miało kontynuację w naszej wdzięcznej pamięci. Oby Pan życia i śmierci do śp. Józefa a kiedyś i do nas powiedział: Sługo dobry i wierny, nad tym co małe byłeś wierny, wiele ci powierzę. Wejdź do radości mojej. I ani twoje słońce ani księżyc już nie będzie zachodziło, gdyż Pan będzie twoją wieczną światłością. Ks. Sylwester Jędrzejewski SDB 5 Pielgrzymka do Ziemi Świętej W sobotę,10 kwietnia o godz. 7.00, pożegnani błogosławieństwem ks. proboszcza wyruszyliśmy autokarem (26 osób – parafianie plus osoby zaprzyjaźnione) pod opieką ks. Janusza Goraja na lotnisko w Katowicach – Pyrzowicach. Odprawa na lotnisku, przewodniki: w ojczyźnie Chrystusa, niebieskie szarfy i jesteśmy w samolocie do Tel –Avivu. Odlot o 11-tej. 3.5 godz. ekscytującego lotu ponad chmurami i jesteśmy w Ziemi Świętej. Powitanie przez naszego przewodnika (ojciec Władysław Brzeziński franciszkanin, 18 lat w Ziemi Świętej) i jedziemy autokarem do Nazaretu „gdzie wszystko się zaczęło”. Pierwsze zapoznanie się pięknym krajobrazem Galilei i około godz. 18-tej zakwaterowanie w hotelu w pobliżu Bazyliki Zwiastowania. Pyszna kolacja (cały czas wyżywienie było super) i już (a może jeszcze, mimo zmęczenia) pierwszy punkt programu – procesja różańcowa, która jest organizowana raz w tygodniu, właśnie w sobotę przez arabsko - katolicką parafię wokół Bazyliki Zwiastowania. Biorą w niej udział pielgrzymi z wielu krajów. Młodzież intonuje pieśni maryjne („Barka” po arabsku) a Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo każdy w swoim języku (istna Wieża Babel). Z obszernego placu przed kościołem górnym Bazyliki dochodzimy przy blasku świec krużgankami do Groty Zwiastowania (w kościele dolnym) miejsca, gdzie 12letnia Maryja powiedziała Bogu swoje „fiat”. Miejsce to, zwane Domem Maryi jest najważniejszym miejscem Bazyliki, 6 a dolny kościół, w którym się znajduje, jest tak zbudowany, aby wierni mogli z każdego prawie miejsca mieć poczucie bliskości Maryi. W krużgankach wokół kościoła znajdują się wizerunki Najświętszej Maryi Panny, w tym również polska tablica ufundowana przez Polaków, którzy w Nazarecie przebywali w latach 1943-1947 po wyjściu z Rosji z generałem Andersem. Niedaleko Bazyliki Zwiastowania znajduje się kościół św. Józefa na miejscu, gdzie żyła Święta Rodzina. W krypcie pod kościołem znajdują się fragmenty domu z czasów pierwszych chrześcijan przystosowanego do potrzeb kultu (chrzest św.) W Bazylice Zwiastowania mogliśmy być kilkakrotnie, bo mieszkaliśmy niedaleko i wieczorem po powrocie z kolejnego dnia pielgrzymowania, mogliśmy jeszcze modlić się u Maryi, rozważać Jej ufne „fiat”, powierzać nasze trudne sprawy wymagające ufności w Bożą Opatrzność, prosić Ją o wstawiennictwo w intencjach, z którymi przyjechaliśmy. Z Nazaretu pielgrzymowaliśmy na Górę Tabor, do Hajfy, na Górę Karmel, w ważnych miejscach nauczania Jezusa nad Jeziorem Genezaret, ale o tych dniach opowiem później, a pragnę teraz powędrować za brzemienną Maryją do Jej krewnej Elżbiety, żony Zachariasza, która w „swojej starości” oczekiwała dziecięcia, Jana. Tradycja chrześcijańska wiąże opisane wydarzenia z Ain Karem, leżącym na Górach Judzkich znajdującym się już blisko Jerozolimy. Wędrówka Maryi była b. uciążliwa, częściowo przez Pustynię Judzką, piękną, ale skalistą i górzystą. Podczas podróży (ok. 70 km, my autokarem) podziwialiśmy najpierw rozległą żyzną Galileę (kotlinę Ezdrelon) gdzie już było po pierwszych zbiorach. Na polach leżały „ostańce” ze słomy po żniwach kombajnem. Spotkaliśmy też stado (kilkaset sztuk) bocianów, odpoczywających w trakcie podróży do Polski. Potem coraz bliżej pustyni. Po drodze zwiedziliśmy Jerycho, najstarsze miasto świata, gdzie zrobiliśmy sobie zdjęcia pod olbrzymim drzewem sykomory jednym z nielicznych, które się zachowało. Na takie drzewo wszedł niski wzrostem Zacheusz, naczelnik celników, aby zobaczyć Nauczyciela. Chrześcijańskimi obiektami Ain Karem są dwa franciszkańskie sanktuaria poświęcone dwom wydarzeniom opisanym w ewangelii św. Łukasza: sanktuarium Nawiedzenia św. Elżbiety znajdujące się w górnej części miasta (letni dom Zachariasza i Elżbiety) oraz sanktuarium Narodzenia św. Jana, dom „zimowy” Elżbiety i Zachariasza, gdzie narodził się św. Jan Chrzciciel. Sanktuarium Nawiedzenia posiada wiele malowideł (fresków) związanych z odwiedzinami Maryi, z Jej chwałą na ziemi i w niebie. Na murze okalającym dziedziniec sanktuarium znajdują się tablice z wypisanym tekstem ”Magnifikat” w kilkudziesięciu językach w tym również po polsku. Gdy dochodzimy do sanktuarium wita nas odlana w metalu rzeźba przedstawiająca spotkanie kobiet. W przylegającym do sanktuarium ogrodzie franciszkańskim mieliśmy chwilę, aby móc się pomodlić w skupieniu, podziwiać piękną przyrodę i po prostu trochę odpocząć. Ciąg dalszy za tydzień. Magdalena Dudek Zdjęcia: Magdalena Dudek 7 Koncert w hołdzie Janowi Pawłowi II z okazji 90-tych urodzin W ubiegłą niedziele 9 maja o godz. 19:00 w kościele p.w. św. Stanisława Kostki oddano hołd Janowi Pawłowi II z okazji 90 rocznicy urodzin wspaniałym koncertem. Koncert wykonała 13-osobowa Młodzieżowa Orkiestra Kameralna z Ostrołęki pod dyrekcją założyciela i dyrygenta Orkiestry - Jakuba Milewskiego. Poetycką narrację, a także wypowiedzi Ojca Świętego przytoczył młody poeta Karol Samsel. Podczas koncertu zabrzmiały znane „piosenki papieskie”, jak również dwa premierowe utwory stworzone przez Jakuba Zdjęcia: J. Kościński Milewskiego (muzyka) i Karola Samsela (tekst), które wykonały wokalistki: Martyna Ciok, Klaudia Miłoszewska i Aleksandra Tyszka. „Ave Maria” G. Caccinego wykonała operowo nastoletnia solistka - Magdalena Głażewska. Młodzieżowa Orkiestra Kameralna otworzyła ten szczególny wieczór utworem z filmu „Czas honoru”. Ks. proboszcz Jan Dubas powitał przybyłych parafian i młodych artystów. Spotkanie w naszym kościele było duchowym darem wdzięczności za wspaniałą osobę sługi Bożego Jana Pawła II. Organizatorzy koncertu 8 9 Koncert w hołdzie Janowi Pawłowi II 10 11 Świadectwa: Siostry i Bracia pielgrzymi, redakcja Jacek Wilk Tak trudno pójść za Tobą, choć wzywasz mnie po imieniu. Wszystko mnie przerasta. Plecak za duży, buty za ciężkie, tyle spraw niedokończonych, tylu ludzi trzeba pożegnać. Więc jak to tak – wziąć po prostu najpotrzebniejsze rzeczy, zbędne zostawić i iść? Czy pada deszcz, czy żar leje się z nieba – iść. Odwagi – tylko tyle trzeba. Nie bać się, droga sama poprowadzi. Iść za Twoim, Panie, głosem. „Oto jestem” Wiem, że nie ma innej drogi. Przez Maryję do Chrystusa. Z Maryją do Chrystusa. Tylko z Nią odkryję, kim naprawdę jestem; poznam siebie, poznam Tego, który jest moim Panem, radością mojego życia. Poznam wreszcie swojego bliźniego, który jest moim bratem – tak samo jak ja śmieje się i płacze, błądzi i szuka, a może idzie pewnie prostą drogą. W przeddzień wymarszu 14 lipca rozpoczyna się kolejna XIX pielgrzymka piesza Suwałki – Wilno, dla nas po raz trzeci. Widać dużo nowych twarzy, w przewadze młodzieży, co jest budującym elementem w obecnych czasach, kiedy panuje opinia, że młodzież zainteresowana jest innymi wartościami. Nie widać osób, którym przybliżałem sens pielgrzymowania, pisząc wspomnienia z ubiegłych pielgrzymek zamieszczanych w Internecie, lub przekazywałem osobiście. Widocznie uważają, że mają jeszcze czas na przeżycia tych dni w sposób nieporównywalny, 12 lub mają inny własny pogląd. Cóż każdy ma wolny wybór. Niemniej jednak w trakcie pielgrzymki podchodzili do mnie pielgrzymi, przyznając się, że po lekturze moich wspomnień umieszczonych na stronie pielgrzymki, zdecydowali się pójść. Jest to dla mnie wielka satysfakcja. Chwała Panu ! Wszelkie trudy i niewygody, które mnie czekają przez najbliższe 10 dni, nawet i te po pielgrzymce, abym ponownie zebrał opinie i refleksje pielgrzymkowe, bym nie ustał w drodze, by ukazały się jako nasze wspólne świadectwo na chwałę Maryi, poświęcam w intencji mojego syna Piotra. Z każdą chwilą robi się gwarniej pod kościołem Salezjanów, którzy są organizatorami dla nas tych pięknych lipcowych dni. Pielgrzymi wypełniają wszystkie kondygnacje domu pielgrzyma, oraz pobliskie boisko na najbliższy nocleg. O 21-ej Apel Jasnogórski, później 13 „Do Tej, co w Ostrej świeci Bramie...” (1) dla wielu jeszcze sprawy organizacyjne, potwierdzenia przyjazdu i nocleg. Jutro już pobudka o godzinie 5.30. Przychodzi taki dzień, kiedy musisz wyruszyć w drogę. To uczucie jest silniejsze od Ciebie. Pielgrzymka życia. Aby odnaleźć swoje miejsce, musisz wyruszyć w drogę. Najtrudniejsza jest droga, do drugiego człowieka. To prawdziwa mistyka pielgrzymowania. Nie można inaczej. (Kazik) Wstajemy, wokół tłok, wszyscy pakują się na wyścigi, musimy zdać ciężkie bagaże na ciężarówki, gdyż o godzinie 7.00 rozpoczyna się Msza Św. koncelebrowana pod przewodnictwem 14 ks. bpa Jerzego Mazura. Kościół wypełniony po brzegi. Jest nas podobnie jak w ubiegłym roku około 1250 pielgrzymów. „Z Maryją odkrywamy godność życia” tak nazwano nasze rekolekcje w drodze. „Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę”. Rdz 1, 27 Po mszy śniadanie i wymarsz. Policja ma pełne ręce roboty, gdyż na drodze duży ruch szczególnie TIR-ów, a my blokujemy jeden pas ruchu. Bardzo dużo miejscowej społeczności, nas żegnających. Pogoda przepiękna. Też miałem trochę roboty, skrapiałem rozgrzane twarze spryskiwaczem wody, takim jak do kwiatów (błoga chwila). Proszę weźcie ze sobą takowe na następne pielgrzymki (bardzo potrzebna, taka mgła wodna, gdy jest gorąco). Dzisiejszy etap, taki na rozruszanie tylko 24 km, podążamy malowniczą trasą wśród lasów i jezior, tutaj przed laty gościł nasz papież Jan Paweł II. Obiad ugotowany w kuchni polowej jemy przy lesie. Żar się leje z nieba, niektórzy już mają porażenia słoneczne, nie chcą ubierać nakryć głowy, twierdząc że nic im się nie stanie. Muszą przecież zapłacić „frycowe”. My starzy pielgrzymi wiemy co i jak. Dochodzimy do pierwszego noclegu w miejscowości Krasnopol, gdzie jesteśmy witani przez proboszcza ks. Józefa Majewskiego (przewodnika grupy złotej) i władze gminne. Co roku jest to niezwykła uroczystość. Obok piękny kościół, a ławki wyścielane (!) Nocleg w obrębie szkoły i na kwaterach prywatnych, których tutaj wiele. Tym razem idziemy w grupie zielonej (poprzednio dwa razy w złotej). Pielgrzymi idą też w grupach niebieskiej, czerwonej, białej, żółtej i pomarańczowej. Każda grupa oznaczona znakiem, a pielgrzymi smyczą i identyfikatorem w danym kolorze, koniecznie na szyi. Właściwie to praca zawodowa jest dla mnie odskocznią od tego wszystkiego. Myślę też o tej pielgrzymce, lubię wracać do niej myślami, bo tam mi było dobrze, ale jest mi ciężko pozbierać myśli, jestem jakaś taka rozbita wewnętrznie. Dzień pierwszy też był jedyny w swoim rodzaju, dzień wymarszu. To był jedyny dzień, w którym szłam w swojej pomarańczowej grupie. Już nie pamiętam jak ten brat miał na imię, ale dał mi swoją flagę i cały dzień maszerowałam z tą flagą. Nasza, ojczysta flaga z napisem Jan Paweł II, było ich kilka. Szłam z nią praktycznie od samego początku, bo już w trakcie pierwszego etapu poprosiłam o nią. A popołudniem już tworzyła się kolejka do niesienia jej :) Jednak tego dnia nikogo więcej nie poznałam, a radio tej grupy też mi za bardzo nie przypadło do gustu, więc spytałam się swojego ks. przewodnika czy na następny dzień mogę odwiedzić inne salezjańskie grupy i tak się zaczęło zwiedzanie grup. Bardzo ciężko jest mi się zabrać do napisania wspomnień z pielgrzymki z Suwałk do Wilna. Nie za bardzo umiem przelać myśli na „papier”, oddać tego co przeżyłam. Na tej pielgrzymce byłam pierwszy raz. Do tej pory pielgrzymowałam tylko do Częstochowy (już 11 razy) i to właśnie na pielgrzymce na Jasną Górę dowiedziałam się o pielgrzymce do Wilna z opowieści jednej z sióstr. Bardzo pięknie o niej opowiadała, o przeżyciach związanych ze spotkaniami z Polakami mieszkającymi na Litwie. Bardzo mnie to zaciekawiło i postanowiłam wybrać się na tę pielgrzymkę. Czytałam także wspomnienia innych 15 „Do Tej, co w Ostrej świeci Bramie...” (1) pielgrzymów, zamieszczone na stronie poświęconej tej pielgrzymce. Szykując się na tę pielgrzymkę najbardziej obawiałam się spraw organizacyjnych związanych z odległością dzielącą Warszawę najpierw z Suwałkami, a później z Wilnem, czy dam radę dojść, czy nie będę miała problemów zdrowotnych i innych problemów po litewskiej stronie. Na szczęście wszystko odbyło się bez problemów. Pomogło na pewno też to, iż był zorganizowany autokar z Warszawy bezpośrednio do kościoła, z którego wyruszała pielgrzymka oraz przejazd powrotny. Także nie musiałam się martwić szukaniem połączeń. Za co serdecznie dziękuję panu Janowi z Warszawy, który to organizował. Wybierałam się na pielgrzymkę sama, ale jak było bliżej daty wyjścia, na forum poznałam koleżankę Majkę i to z nią wędrowałam szlakiem pielgrzymim. Za co jestem jej ogromnie wdzięczna – jak to mówią „we dwoje raźniej”. Jeśli chodzi o samą pielgrzymkę wrażenia są nie do opisania, zarówno jeśli chodzi o „walory” religijne jak i krajobrazowe czy związane ze spotkaniami z Polakami mieszkającymi na Litwie. Trzeba to po prostu przeżyć. Pielgrzymowałam w grupie zielonej. Jestem bardzo zadowolona z uczestnictwa w tej grupie, z kapłanów, którzy z nami pielgrzymowali na czele z przewodnikiem ks. Andrzejem jak i pozostałymi księżmi, z zaangażowania braci i sióstr z tej grupy, z poświęcenia naszego brata muzycznego Sylwka, oraz świadectwa dzieci niewidomych z Lasek. Byłam pod wrażeniem ich wysiłku i poświęcenia. Podziwiam ich. 16 Najbardziej wzruszające dla mnie były chwile po przekroczeniu granicy, gdzie witali nas Polacy (najbardziej poruszył mnie widok staruszki, która w „szczerym polu”, na odludziu pozdrawiała pielgrzymów, machała i przesyłała całusy - niesamowite, łzy same napływały do oczu). Takich wzruszeń było kilka widząc ofiarność tych ludzi, którzy dzielą się tym co mają częstując pątników, oraz widząc ich radość ze spotkania z rodakami, widząc ich łzy wzruszenia - niesamowite. Po drodze mijaliśmy mnóstwo pięknych świątyń i malowniczo położonych miejscowości. Po dotarciu do Ostrej Bramy zaskoczyło mnie jak mało miejsca jest przy tym miejscu w porównaniu z Częstochową (nie byłam wcześniej w tym miejscu, więc nie wiedziałam jak to wygląda). Szkoda, bo ludzie przechodzący non stop tą wąską uliczką w czasie Mszy trochę rozpraszali i psuli nastrój tej podniosłej chwili. No ale na to nie mamy wpływu. I tak było magicznie. Po Mszy przed obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej poszliśmy do szkoły (niestety bardzo daleko było trzeba nieść ciężkie bagaże), a potem już czas wolny na zwiedzanie i osobistą modlitwę.:-)Bardzo cieszyłam się także z możliwości zwiedzenia Wilna lub innych miejsc z przewodnikami na zorganizowanych wycieczkach. Było pięknie aż żal było wracać. Ale niestety wszystko co dobre szybko się kończy. Bardzo lubię chodzić na pielgrzymki, lubię tę atmosferę, ludzie na ten czas wydaje mi się, że stają się lepsi, bardziej uczynni dla drugiego człowieka. Jest to oderwanie od szarej rzeczywistości dnia codziennego, od chaosu, hałasu, od mediów itp. Czas tylko dla siebie, można przemyśleć wiele spraw, „zatrzymać się”, zastanowić się nad swoim życiem, w którym kierunku ono zmierza... Wspomnień jest masa. Pisać można by było wiele. Cieszę się, że miałam ten zaszczyt i szczęście wziąć udział w tej pielgrzymce. Dziękuję bardzo Opatrzności Bożej za to, że dane mi było doznać tych wszystkich wrażeń. Dziękuję także wszystkim pątnikom za ich świadectwo wiary, uśmiech, oraz okazaną pomoc na trasie pielgrzymki (szczególnie z grupy zielonej). A bratu Jackowi za orzeźwianie wodą na trasie i za doping bym to opisała w słowach. (Ulka) Umiesz, umiesz siostro Ulko przelać swoje przeżycia na papier, pomimo wcześniejszych Twoich uwag na ten temat. Chwała Panu, że mnie do Ciebie skierował. Czasem my nie wiemy co jest w nas, nagle odkrywamy talent.… Kiedyś jak otrzymałem zaproszenie Matki do pielgrzymowania moje życie wewnętrzne się odmieniło, zacząłem zacieśniać więź ze wspólnotą, czego wcześniej nie robiłem, dużo osób z mojego otoczenia też mnie inaczej traktowało, wielu znajomych też się odmieniło. Chwała Panu. Szkoda tylko, że nie najbliżsi. Wiele jednak jeszcze przede mną o ile taka wola Jezusa, wierzę, że zdążę. Namówiono mnie, abym sobie pisał przeżycia, by je dłużej pamiętać. W następnych latach poszedłem dalej, zacząłem je drukować, od 3 lat również w Internecie i przez cały rok tym żyć. Trwa to już od 2000 roku. Ranek rozpoczynamy o 5.30. Wszelkie poranne czynności będą się powtarzały. ciąg dalszy w nastepnym numerze 17 SALTROM ZAPRASZA Salezjański Ruch Troski o Młodzież ul. Różana 5, 30-305 Kraków, tel. 12 269 30 00 www.saltrom.krakow.pl, e-mail: [email protected] SALEZJAŃSKIE LATO 2010 WAKACJE Z SALTROMEM - zapisy na wyjazdy wakacyjne rozpoczęte! Salezjańskie Lato to propozycja wyjazdów wakacyjnych dla dzieci i młodzieży. Co roku zapraszamy na różnego rodzaju kolonie, obozy oraz organizujemy półkolonie dla dzieci w Krakowie. Salezjańskie lato 2010 proponuje między innymi: wypoczynek nad morzem, kolonie w górach, rejsy mazurskie, obóz siatkarski, rekreacyjny, taneczny oraz sportowy. Organizujemy również lato w mieście, czyli bezpłatne półkolonie dla dzieci pozostających w Krakowie w czasie wakacji. Cała akcja odbywa się pod opieką księży Salezjanów, pracowników Saltromu oraz wolontariuszy, którzy w duchu ks. Jana Bosco i zgodnie z jego systemem wychowawczym starają się zapewnić uczestnikom „Salezjańskiego Lata” wypoczynek bezpieczny, ciekawy i aktywny, tak by były to nich dla dwa miesiące beztroski, słońca i dobrej zabawy. Wszystko to nie było by możliwe bez nieocenionego wsparcia darczyńców, sponsorów, administracji publicznej, mediów, wolontariuszy oraz osób, które zdecydowały się przekazać 1% podatku na rzecz Saltromu. Honorowy Patronat nad projektem objął Marszałek Województwa Małopolskiego, który w minionym roku uhonorował Saltrom nagrodą „Kryształy Soli” dla najlepszych organizacji prowadzących działalność pożytku publicznego w roku 2009. Patronat nad akcją objął również Dziennik Polski, TVP Kraków, Radio Kraków i portal www.miastodzieci.pl. Wszelkie informacje dostępne są na naszej stronie www.saltrom.krakow.pl oraz pod numerem telefonu 12 269 30 00. WYDARZŁO SIĘ… • Rozpoczęliśmy cykl szkoleń dla kadry Salezjańskiego Lata 2010. 18 Drugi etap to szkolenie z zakresu animacji grupy, które odbyło się 08 maja. W kolejne niedziele - od 23 maja - poprzedzające wyjazdy wakacyjne kadra będzie się spotykać na wspólnej Eucharystii o godz. 18. Szkolenie z zakresu animacji grupy dotyczyło specyfiki wyjazdów salezjańskich (system prewencyjny, asystencja, słówko wieczorne), jak również gier i zabaw budujących relacje grupowe (w tym również tańce integracyjne). Uczestnikom przedstawione zostały również sposoby wykorzystywania chusty KLANZY. Poznali oni także założenia tegorocznego programu wakacyjnego i wykorzystywane przy tym metody – wszystko po to, by jak najlepiej przygotować się do rozpoczynającej się akcji Salezjańskie Lato 2010 i móc stawić czoła wyzwaniom, jakie niesie ze sobą bycie wychowawcą na salezjańskich wyjazdach wakacyjnych. Podczas niedzielnych spotkań na Eucharystii oprócz wspólnej modlitwy nauczymy się piosenek, które będą wykorzystywane na turnusach. Omówimy szczegóły związane z daną akcją wakacyjną, zintegrujemy się przy grillu, porozmawiamy na tematy wychowawcze i organizacyjne. Firma ResQ przygotowała i przeprowadziła szkolenie z pierwszej pomocy. Świat Dziecka Świetlica dla dzieci w wieku od 6 do 13 lat, czynna od poniedziałku do piątku w godzinach 14.30 - 18.30. Oratorium Miejsce dla młodzieży w wieku od 14 do 19 lat, gdzie w godzinach 15 - 20 można odrobić lekcje, zagrać w bilard, piłkarzyki, zjeść “małe co nieco”, obejrzeć film… Darmowe Korepetycje Indywidualne spotkania dostosowane do możliwości czasowych ucznia i korepetytora, odbywają się od poniedziałku do piątku. Bezpłatna poradnia Można w niej uzyskać wsparcie, pomoc oraz informacje gdzie szukać kontaktu ze specjalistami z różnych dziedzin. Yacht Club Miejsce skupiające pasjonatów żeglarstwa. Podejmuje się dzieła edukacji żeglarskiej i wychowania chrześcijańskiego poprzez organizowane co roku obozy mazurskie, rejsy, szkolenia na stopnie żeglarskie oraz cotygodniowe spotkania młodych żeglarzy – środy, godzina 19 Wolontariat Saltrom skupia ponad stu wolontariuszy, którzy działają jako: - wychowawcy w świetlicy „Świat Dziecka” - wychowawcy w świetlicy „Oratorium przy Różanej” dla młodzieży - wychowawcy w czasie obozów - korepetytorzy - uczestnicy projektów Wolontariatu Europejskiego (European Voluntary Service – EVS) Praktyki SALTROM umożliwia odbycie praktyk uczniom i studentom studiów dziennych, zaocznych i wieczorowych. Kursy Saltrom organizuje: - Kurs Wychowawcy Kolonijnego - Kurs Kierownika Placówek Wypoczynku - Kurs na Stopień Żeglarza Jachtowego - Kurs na Stopień Sternika Jachtowego 19 Z życia Kościoła w Polsce Jubileusze biskupie w maju W maju przypada 30-lecie sakry biskupiej metropolity łódzkiego abp. Władysława Ziółka i 25-lecie sakry biskupiej bp. Adama Odzimka, sufragana radomskiego. 4 maja: 30-lecie sakry biskupiej abp. Władysława Ziółka. Metropolita łódzki abp Władysław Ziółek w tym roku obchodził 30-lecie sakry biskupiej. Ks. prał. Władysław Ziółek został mianowany biskupem pomocniczym diecezji łódzkiej12 marca 1980 r. Dewizą biskupią uczynił wezwanie: „In virtute Spiritus” (W mocy Ducha). Sakrę biskupią z rąk ordynariusza diecezji bp. Józefa Rozwadowskiego przyjął 4 maja 1980 r. Sześć lat później Jan Paweł II mianował go ordynariuszem łódzkim. Po utworzeniu 25 marca 1992 r. archidiecezji, bezpośrednio podległej Stolicy Apostolskiej, został mianowany arcybiskupem archidiecezji łódzkiej. Natomiast po utworzeniu 25 marca 2004 r. prowincji kościelnej złożonej z archidiecezji łódzkiej i diecezji łowickiej został mianowany arcybiskupem metropolitą łódzkim. 20 12 maja: 25-lecie sakry biskupiej bp. Adama Odzimka Biskup Adam Odzimek przyjął sakrę biskupią 12 maja 1985 r. Srebrny jubileusz obchodził uroczyście podczas Mszy Krzyżma sprawowanej w katedrze w Radomiu w Wielki Czwartek. Dziękujemy za „budowanie mostów”, dziękujemy za posługę, która zrodziła wiele dobra w ludzkich sercach - mówił bp Henryk Tomasik, odnosząc się do jubileuszu 25-lecia przyjęcia sakry biskupiej przez bp. Odzimka. Okolicznościowy list z okazji jubileuszu przesłał papież Benedykt XVI i abp Zygmunt Zimowski, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Służby Zdrowia i Duszpasterstwa Chorych. Biskup Odzimek jest doktorem teologii i licencjatem nauk biblijnych. Biskupem pomocniczym sandomiersko-radomskim został mianowany 25 kwietnia 1985 r. Sakrę biskupią przyjął 12 maja tego roku z rąk prymasa Polski kard. Józefa Glempa. Jako dewizę biskupiego posługiwania obrał słowa „Ne deficiant fides caritasque” (Aby wiara i miłość były mocne). 25 marca 1992 r. został mianowany biskupem pomocniczym radomskim. opr. JK na podstawie materiałów z Biura Prasowego KEP Jubileusz najstarszego biskupa w Polsce Uroczystości jubileuszowe 40lecia sakry biskupa Albina Małysiaka rozpoczną się 16 maja w Krakowie. Biskup Albin Małysiak, najstarszy hierarcha w Polsce i jedyny biskup odznaczony tytułem „Sprawiedliwy wśród narodów”, przyjął sakrę biskupią z rąk kard. Karola Wojtyły 5 kwietnia 1970 r. Mszę św. dziękczynną za 40-lecie posługi biskupiej i wieczór jubileuszowy zaplanowano na 16 i 17 kwietnia. Z racji żałoby narodowej, termin przesunięto o miesiąc. W katedrze na Wawelu w niedzielę, 16 maja, kard. Stanisław Dziwisz będzie przewodniczył o godz. 17.30 Mszy św., która rozpocznie uroczystości jubileuszowe. Oprawę artystyczną przygotowali krakowscy aktorzy i śpiewacy oraz Chór Mariański. Dzień później, 17 maja o godz. 18.00 w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie odbędzie się wieczór jubileuszowy. W jego trakcie zostanie zaprezentowany film „Z wiarą na głęboką wodę” o bp. Małysiaku, a także wywiad-rzeka „Droga przez stulecie”, który z Jubilatem przeprowadził Adam Suwart. Organizatorami jubileuszu są m.in. duszpasterstwo artystów, Śródmiejski Ośrodek Kultury i Fundacja Pomocy Artystom Polskim „Czardasz”. Jedną z pierwszych cech Biskupa Albina jest jego żywy patriotyzm, zatroskanie o sprawy Ojczyzny. Umiłowanie tego co polskie, duma z naszej historii i osiągnięć, a także zainteresowania historyczne stoją w pierwszym rzędzie jego życiowego programu – wylicza Marek Mirosławski, sekretarz komitetu organizacyjnego jubileuszu biskupa. Jak wskazuje stąd właśnie działalność duszpasterska bp. Małysiaka w okresie rządów komunistycznych była solą w oku dla ówczesnych władz. – 32 przesłuchania przez przedstawicieli bezpieki, 2 wezwania do więzienia, jedna próba zamachu – to obraz trudu, z jakim przyszło się zmierzyć księdzu Albinowi Małysiakowi. Ufny jednak w Bożą moc i opiekę, nigdy się nie poddawał, przekonany o słuszności przekazywanych wartości i sensie głoszenia Dobrej Nowiny – dodaje Mirosławski. Styl duszpasterski biskupa Małysiaka przepełnia uśmiech i optymizm. Uwielbia śpiewać pieśni religijne, żołnierskie, ludowe i patriotyczne. Codziennie rano gimnastykuje się. Ma 93 lata i jest najstarszym żyjącym biskupem w Polsce, a przy tym właścicielem najlżejszego pastorału – wykonanego z drewna lipowego. Biskup Albin Małysiak urodził się w 1917 r. w Koconiu (parafia Ślemień), 21 Z życia Kościoła w Polsce niedaleko Żywca. Od jedenastego roku życia jest związany ze Zgromadzeniem Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo. 12 kwietnia 1936 r. złożył śluby wieczyste w Zgromadzeniu, a 1 maja 1941 r. przyjął w Krakowie święcenia kapłańskie z rąk biskupa Stanisława Rosponda. Pracę duszpasterską prowadził w Zembrzycach, Szczawnicy, Tarnowie i przede wszystkim w Krakowie, któremu poświęcił wiele lat swej kapłańskiej i biskupiej posługi. Wraz z siostrą Bronisławą Wilemską, szarytką, w 1943 r. uratował pięć osób narodowości żydowskiej, za co – jako jedynemu polskiemu biskupowi – instytut Yad Vashem przyznał tytuł „Sprawiedliwy wśród narodów świata”. Do historii przejdzie też ciężka praca, jaką podejmował w Zakładzie Wychowawczym im. Księdza Siemaszki, a także praca w krakowskiej parafii Matki Boskiej z Lourdes koło miasteczka akademickiego, gdzie jako proboszcz rozwinął duszpasterstwo studentów. 14 stycznia 1970 r. został mianowany biskupem pomocniczym krakowskim. Sakry biskupiej udzielił mu 5 kwietnia 1970 r. ówczesny metropolita krakowski, kardynał Karol Wojtyła. Bp Małysiak był wikariuszem generalnym archidiecezji krakowskiej, w Kurii Metropolitalnej nadzorował wydziały katechetyczny, zakonny i gospodarczy. Brał udział w pracach wielu komisji 22 Episkopatu Polski, m.in. przewodniczył Podkomisji ds. Zakonów Klauzurowych i troszczył się o zaangażowanie mediów w dzieło nowej ewangelizacji. Od 1993 r. bp Albin Małysiak przebywa na emeryturze. W 2005 r. Rada Miasta Krakowa nadała bp. Albinowi Małysiakowi tytuł Honorowego Obywatela StołecznoKrólewskiego Miasta Krakowa. Abp Józef Kowalczyk – Prymasem Polski Ojciec Święty Benedykt XVI mianował arcybiskupem metropolitą gnieźnieńskim, który nosi tytuł prymasa Polski, dotychczasowego nuncjusza apostolskiego w Polsce abp. Józefa Kowalczyka. Dobiegła końca przedłużona o dwa lata posługa dotychczasowego metropolity gnieźnieńskiego prymasa Polski abp. Henryka Muszyńskiego, który 20 marca ukończył 77 lat. Ojciec Święty Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z posługi arcybiskupa metropolity gnieźnieńskiego, a jednocześnie jego następcą i prymasem Polski, mianował nuncjusza apostolskiego w Polsce abp. Józefa Kowalczyka. „Proszę Was, przyjmijcie go otwartym sercem, w duchu wiary, jako posłanego przez samego Chrystusa, który zapewnił Apostołów: Jak Mnie posłał Ojciec, tak i Ja was posyłam (J 20,21). Proszę Was również, czujcie się odpowiedzialni i pielęgnujcie wielkie ewangeliczne dziedzictwo i świadectwo życia św. Wojciecha. Bądźcie Jego wiernymi świadkami w waszych rodzinach i w życiu publicznym” – podkreślał prymas Polski abp Henryk Muszyński, żegnając się z wiernymi i polecając ich życzliwości – nieogłoszonego wówczas jeszcze następcę. List odczytano w niedzielę 2 maja we wszystkich parafiach archidiecezji gnieźnieńskiej. Życiorys Arcybiskupa Józefa Kowalczyka Urodzony 28 sierpnia 1938 r. w Jadownikach Mokrych koło Tarnowa, jako syn Stanisława i Katarzyny. Ochrzczony w Wietrzychowicach dnia 4 września 1938 r. Egzamin maturalny zdał w 1955 r. w Liceum Ogólnokształcącym w Radłowie. W 1956 r. rozpoczął studia i formację w Wyższym Seminarium Duchownym „Hosianum” w Olsztynie, a 14 stycznia 1962 r. w Olsztynie przyjął święcenia kapłańskie. Tego samego roku otrzymał nominację na wikariusza parafii Świętej Trójcy w Kwidzynie. W październiku 1963 r. podjął studia na Wydziale Prawa Kanonicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w Lublinie, a 24 lutego 1965 r. wyjechał do Rzymu, by je kontynuować na Wydziale Prawa Kanonicznego Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego. W Rzymie kończy też kurs kanonicznej praktyki administracyjnej przy Kongregacji Soboru (dzisiaj Kongregacja Kleru), podejmuje współpracę (1967) z Sekretariatem Generalnym Synodu Biskupów w Rzymie oraz uczęszcza na studium przy Tajnym Archiwum Watykańskim (ukończone dyplomem archiwisty). W 1968 r. uzyskał tytuł doktora prawa kanonicznego. W tym samym roku rozpoczął Studium w Rocie Rzymskiej, zakończone tytułem adwokata Roty Rzymskiej (1971). Dnia 19 grudnia 1969 podjął stałą pracę w Kongregacji ds. Dyscypliny Sakramentów. W tym czasie towarzyszy abp. Luigi Poggi, nuncjuszowi apostolskiemu do spraw specjalnych, w podróżach do Polski (1976-1978) i wchodzi w skład Zespołu Stolicy Apostolskiej ds. Stałych Kontaktów roboczych z przedstawicielami rządu PRL. Dnia 18 października 1978 otrzymał misję utworzenia Sekcji Polskiej Sekretariatu Stanu. Tego samego roku został mianowany przez Sekretarza Stanu kard. Jeana Villota przewodniczącym Komisji ds. Publikacji pism Karola Wojtyły sprzed powołania go na Biskupa Rzymu. W 1981 r. został członkiem Rady Administracyjnej Fundacji Jana Pawła II. Jako kierownik Sekcji Polskiej Sekretariatu Stanu, brał udział 23 Z życia Kościoła w Polsce w licznych zagranicznych pielgrzymkach Ojca Świętego Jana Pawła II. Po wznowieniu 17 lipca 1989 r. stosunków dyplomatycznych między Stolicą Apostolską i Polską został mianowany nuncjuszem apostolskim w Polsce i podniesiony do godności arcybiskupa tytularnego Heraklei (26 sierpnia 1989). Święcenia biskupie przyjął 20 października 1989 r. w bazylice św. Piotra z rąk Ojca Świętego Jana Pawła II. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa: Fiat voluntas Tua. Dnia 26 listopada 1989 r., uroczystą Mszą św. w warszawskiej katedrze św. Jana Chrzciciela rozpoczął misję Nuncjusza Apostolskiego wobec Kościoła katolickiego w Polsce, a 6 grudnia 1989 r. złożył w Belwederze listy uwierzytelniające, rozpoczynając swoją misję wobec państwa oraz jako dziekana Korpusu Dyplomatycznego w Polsce. W czasie swojej misji doprowadził do przywrócenia ordynariatu polowego Wojska Polskiego w 1991 r., przygotował i przeprowadził całościową reorganizację kościelnych struktur administracyjnych w Polsce (1992, 1996, 2004 i 2009), negocjował tekst umowy konkordatowej i 28 lipca 1993 r. podpisał Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską (ratyfikowany w 1998). Brał udział w przygotowaniach i towarzyszył w pielgrzymkach do Polski Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II (1991, 1995, 1997, 1999, 2002) i Benedyktowi XVI (2006). 24 Otrzymał doktoraty honoris causa: Akademii Rolniczej w Krakowie (1999), Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego (2000), Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II (2001) i Uniwersytetu WarmińskoMazurskiego (2004). Honorowy obywatel Sandomierza (1992), Kwidzyna (1993), Chojnic (1994) oraz powiatu tarnowskiego (2010). Odznaczony Wielkim Krzyżem Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (2007), Wielkim Krzyżem Orderu Republiki Portugalskiej (2008), Krzyżem Pro Piis Meritis przez Kawalerów Maltańskich (2003), Wielkim Orderem św. Zygmunta Diecezji Płockiej (1999) oraz Medalem Milito pro Christo Ordynariatu Polowego (2009). Laureat odznaki honorowej „Bene Merito” za działalność wzmacniającą pozycję Polski na arenie międzynarodowej, przyznaną przez Ministra Spraw Zagranicznych RP (2009), nagrody „Orli Laur”, przyznanej przez kapitułę konsulów honorowych w Polsce (2005) oraz statuetki „Złotego Hipolita” od Towarzystwa im. H. Cegielskiego (2006). Inicjator budowy w rodzinnej miejscowości (Jadowniki Mokre) Ośrodka Opiekuńczo-Rehabilitacyjnego dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz Izby Pamięci Pontyfikatu Ojca Świętego Jana Pawła II przy tym ośrodku (2008). Wmurowanie kamienia węgielnego pod budowę odbyło się w 1999 r., a otwarcie nastąpiło w 2003 r. Patrzcie w przyszłość podejmując Nową Ewangelizację, nową w swym zapale, nową w metodach, nową w sposobie wyrazu”. (Jan Paweł II, 9 III 1983 r.) CZUWANIE WIGILIA ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO ZAPROSZENIE Serdecznie zapraszamy na czuwanie modlitewne w wigilię Zesłania Ducha Świętego, które odbędzie się w sobotę, 22 maja 2010 r. Tematem czuwania będą słowa Jana Pawła II: Nasza kapłańska tożsamość objawia się w twórczym rozwijaniu przejętej od Jezusa Chrystusa miłości dusz PROGRAM CZUWANIA 21.00 Apel Jasnogórski, powitanie 21.10 Rok Kapłański w Kościele katolickim 21.40 Kapłan „nie żyje dla siebie; żyje dla was” – katecheza 22.30 Wystawienie Najświętszego Sakramentu, modlitwa uwielbienia „ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi” (Flp 2,7) 23.00 EUCHARYSTIA – Duchu Święty, wołam przyjdź! Miejscem czuwania będzie kościół XX Salezjanów pod wezwaniem św. St. Kostki, Kraków-Dębniki, ul. Konfederacka 6. WSZYSTKO SPRAWIA JEDEN I TEN SAM DUCH, UDZIELAJĄC KAŻDEMU TAK, JAK CHCE ks. Jan Dubas, SDB proboszcz 25 Kącik dla dzieci Krzyżówka � Drogie Dzieci � W naszej parafii dzisiaj wyjątkowy dzień zwłaszcza dla dzieci po raz pierwszy przyjmujących do swoich serc Pana Jezusa. Rodzice starają się wagę tego dnia podkreślić na różne sposoby np.: pięknym ubraniem, wykwintniejszym jedzeniem przy specjalnie udekorowanym stole, prezentem, zaproszeniem osób z którymi chce się dzielić przeżycie wydarzenia. Ale pamiętajmy: to wszystko ma służyć przybliżeniu rzeczywistości, którą świętujemy. Znaki zewnętrzne mają pomóc odsłaniać rzeczywistość wewnętrzną. Drogie Dzieci Wy oczekujcie na osobowe spotkanie z Bogiem. Starajcie się, by w tym co zewnętrzne, nie zgubić Pana Jezusa. � � � � � � �� Krzyżówka �� �� �� 1. Możesz na nich zjeżdżać w zimie z górki 2. Zjada orzechy 3. Święty, patron robotników 4. Zbiornik z małymi rybkami 5. Występuje w dzieleniu 6. Występuje w mnożeniu 7. Świeca poświęcona w uroczystości Ofiarowania Pańskiego 8. Miara pojemności płynu 9. Filtry w organizmie 10. Pora roku 11. Kłujący chwast 12.Św. patron kierowców 13. Uczy uczniów informatyki 26 14. Środek lokomocji w mieście 15. Ostatnia z Panem Jezusem 16. Na dnie Filiżanki 17. Przynieśli go Trzej Królowie �� �� �� �� 18. Pięknie nam śpiewa 19. Będzie z niego kurczę 20. Część telewizora �� � �� 21. Apostoł, jeden z dwunastu 22. Np. dwuzłotówka 23. Katolicki obóz letni 24. Jeden z modeli Fiata 25. Odprawia ją kapłan �� �� �� �� �� 27 Dziękuję Proszę Jeżeli po przeczytaniu Dziękuję – Proszę zrodzi się w nas potrzeba serca aby podzielić się z kimś potrzebującym, aby zaspokoić czyjąś prośbę to wystarczy tylko podejść do punktu odzieży u p. Halinki, w naszej parafii i pozostawić tam to czym chcemy się podzielić. Można tam również pozostawić informację o innych rzeczach, którymi chcielibyśmy się podzielić. Jeżeli prośba będzie dotyczyła pieniędzy, to można je w kopercie opisanej dla kogo pozostawić w zakrystii naszego kościoła lub w kancelarii parafialnej. Prosimy: Oferujemy: • odzież, bieliznę, obuwie dla mężczyzn, • pościel, sprzęt AGD, łóżeczka dziecinne i ubranka, • lodówkę, • wszystkie zbędne w domu rzeczy, ale w dobrym stanie, • bardzo dużo odzieży dla pań, Dziękujemy za: • wszystkie przekazane rzeczy, Mebli prosimy nie przywozić, tylko zgłaszać w punkcie odzieży, lub na niżej podane numery telefonów Kontakt z Zespołem Charytatywnym poprzez Kancelarię Parafialną lub zakrystię lub panie w punkcie odzieży tel.: 012 266 71 89, 601 182 038, 510 500 519. Przyjmowanie rzeczy odbywa się w poniedziałki od 17.00 do 18.00, a wydawanie w czwartki od 17.00 do 18.00. Prosimy o przynoszenie rzeczy czystych i sprawnych. W niedzielę 16 maja b.r. po mszy św. o godz 18-tej zapraszamy na comiesięczne zebranie członków i sympatyków Akcji Katolickiej w salce pod kościołem. 28 Chór Dębnicki przy Parafii Św. Stanisława Kostki to grupa ludzi w różnym wieku integrująca się poprzez śpiew na chwałę Panu. Chór powstał 20 października 2002 roku z inicjatywy ówczesnego proboszcza Ks. Roberta Wróblewskiego. Niepowtarzalny klimat cotygodniowych spotkań jest zasługą przede wszystkim dyrygującej od początku chórem Pani Joanny Gutowskiej-Kuźmicz. W strumieniu płynącego coraz szybciej czasu, w świecie notowań giełdowych, szybkich biznesów, wyścigu szczurów my znajdujemy czas na modlitwę, śpiew i refleksję – to nasze parafialne życie kulturalne, które trwa już ponad 7 lat – dołącz do nas. Zapraszamy Próby we wtorki o 19.00 w podziemiach kościoła 29 tydzień w modlitwie 16 V 2010 – 7 Niedziela Wielkanocna, Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, Czyt.:Dz 1, 1-11; Ps 47, 2-3. 6-7. 8-9; Ef 1, 17-23; Łk 24, 46-53; 700 · w intencji Parafian, 830 · w int. śp. Mieczysława Kozy (gregoriańska), · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), 1000 · w intencji dzieci przystępujących do Pierwszej Komunii Świętej, 1130 · w int. śp. Heleny i Zbigniewa Mazanków, · w int. śp. Zofii i Władysława Muchów, · w int. śp. Władysławy Tworzydło (gregoriańska), 1300 · w int. śp. Bogdana, · w int. śp. Bogdana, 1715 · nabożeństwo majowe, 1800 · w int. śp. Jana w 5 rocz. śm., 18 V 2010 Czyt.:Dz 20, 17-27; Ps 68, 10-11. 20-21; J 17, 1-11a; 700 · w int. śp. Mieczysława Kozy (gregoriańska), · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), · w int. śp. Władysławy Tworzydło (gregoriańska), 800 · w int. tragicznie zmarłego śp. Pawła Toporkiewicza, o zbawienie duszy, · w int. śp. Emilii Janickiej, od sąsiadów z bloku, · w int. śp. Marii Piszczek, 1800 · w int. śp. Marii Orłowicz (gregoriańska), · w int. śp. Heleny i Mariana, · w int. śp. Ireny i Wacława Iwaszkiewiczów, 1830 · nabożeństwo majowe, 20 V 2010 Czyt.:Dz 22, 30; 23, 6-11; Ps 16, 1-2a i 5. 7-8. 9-10. 11; J 17, 20-26; 700 · w int. śp. Mieczysława Kozy (gregoriańska), · w int. śp. Władysławy Tworzydło (gregoriańska), 800 · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), 1800 · w int. śp. Marii, o spokój duszy w 30 dniu po śmierci, · w int. śp. Heleny Borys, w 6 rocz. śm., · w int. śp. Marii Orłowicz (gregoriańska), 1830 · nabożeństwo majowe, 17 V 2010 Czyt.:Dz 19, 1-8; Ps 68, 2-3. 4-5ac. 6-7ab; J 16, 29-33; 700 · w int. śp. Mieczysława Kozy (gregoriańska), · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), · w intencji Zofii, o Boże błogosławieństwo na drodze życia, · w int. śp. Władysławy Tworzydło (gregoriańska), 800 · w int. śp. Anny Ciężka, o Miłosierdzie Boże, · w int. śp. Marii i Pawła Niemczyków, oraz synów Jana, Edwarda i Mieczysława, 1800 · w int. śp. Zdzisława, Szczepana i Elżbiety, · w int. śp. Marii Orłowicz (gregoriańska), · w intencji Emilii, Jakuba i Tomasza, o Boże błogosławieństwo, zdrowie i opiekę Matki Bożej Wspomożenia Wiernych, 1830 · nabożeństwo majowe, 19 V 2010 Czyt.:Dz 20, 28-38; Ps 68, 29-30. 33-35a. 35b-36bc; J 17, 11b-19; 700 · w int. śp. Mieczysława Kozy (gregoriańska), · w int. śp. Władysławy Tworzydło (gregoriańska), 800 · 1800 · w intencji próśb i podziękowań do Matki Bożej, · w int. śp. Marii Orłowicz (gregoriańska), · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), · w int. śp. Krystyny Nocoń, w 7 rocz. śm., · w int. śp. Mariana Gasińskiego, 1830 · nabożeństwo majowe, 21 V 2010 Czyt.:Dz 25, 13-21; Ps 103, 1-2. 11-12. 19-20ab; J 21,15-19; 700 · w int. śp. Mieczysława Kozy (gregoriańska), · w int. śp. Józefa w rocz. śm., · w int. śp. Władysławy Tworzydło (gregoriańska), 800 · 1745 · koronka do Miłosierdzia Bożego, 1800 · w int. śp. Marii Orłowicz (gregoriańska), · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), 1830 · nabożeństwo majowe, 30 22 V 2010 Czyt.:Dz 28, 16-20. 30-31; Ps 11, 4. 5 i 7; J 21, 20-25; 700 · w int. śp. Heleny, o łaskę Nieba, · w int. śp. Mieczysława Kozy (gregoriańska), · w int. śp. Julii i Mieczysława Wawryków, · w int. śp. Władysławy Tworzydło (gregoriańska), 800 · w int. śp. Marii Orłowicz (gregoriańska), · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), 1715 · nabożeństwo majowe, 1800 · w int. śp. Mariana w 7 rocz. śm., · w int. śp. Janusza Berezowskiego w rocz. śm., 23 V 2010 Niedziela Zesłania Ducha Świętego, Czyt.:Dz 2, 1-11; Ps 104, 1ab i 24ac. 29bc-30. 31 i 34; 1 Kor 12, 3b-7. 12-13; J 20, 19-23; 700 · w intencji dziękczynno · błagalnej do Ducha Świętego, z wyrazami uwielbienia za dotychczasowe łaski i z prośbą o moc błogosławieństwo i moc w przezwyciężaniu słabości i dążeniu do czynienia dobra dla ofiarodawcy, 830 · w int. śp. Mieczysława Kozy (gregoriańska), · w int. śp. Pauliny Piwowar (gregoriańska), 1000 · w intencji dzieci obchodzących rocznicę Pierwszej Komunii Świętej, 1130 · w int. śp. Józefa Wilka od rodziny Piechotów, 1300 · w int. śp. Stanisławy, Czesława i Krzysztofa, · w int. śp. Marii i Jana, · w int. śp. Władysławy Tworzydło (gregoriańska), 1715 · nabożeństwo majowe, 1800 · w int. śp. Marii Orłowicz (gregoriańska), 2100 · w int. śp. Danuty Ćwięki, 31 Ogłoszeniaparafialne 7 niedziela wielkanocna, UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWSTĄPIENIA PAŃSKIEGO 1. W dniu dzisiejszym obchodzimy Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Dziś w naszej parafii 41 dzieci przystąpi po raz pierwszy do Komunii Świętej. Z okazj dnia modlitw o beatyfikację Jana Pawła II polecamy wszystkie dzieci pierwszokomunijne i ich rodziny szczególnej opiece Bożej przez przyczynę Jana Pawła II. W najbliższym tygodniu dzieci z klas II przeżywać będą w czasie Mszy św. wieczornych - Biały Tydzień. W środę 19 maja br. odbędzie się pielgrzymka dzieci z klas II do Wadowic i do sanktuarium MB Królowej Polski w Szczyrku. 2. Zapraszamy dziś na nabożeństwo majowe na godzinę 17.15. Dziś w Łagiewnikach odbywają się uroczystości związane ze świętowaniem 90 urodzin sł. Bożego Jana Pawła II. 3. W poniedziałek rozpoczyna się septenna przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego. W tygodniu na Mszach św. porannych o godzinie 7.00 odmawiamy nowennę przed uroczystością MB Wspomożenia Wiernych. 4. W przyszłą niedzielę 23 maja na Mszy świętej o godzinie 10.00 dzieci z klas III będą obchodzić uroczystość Rocznicy I Komunii Świętej. Spowiedź dla dzieci rocznicowych i ich rodzin będzie w piątek 21 maja o godzinie 17.00. 5. Nabożeństwa majowe odprawiamy w niedziele i soboty o godzinie 17.15; a w dni powszednie po wieczornej Mszy św. około godz. 18.30; w kaplicy przy ul. Twardowskiego nabożeństwa odbywają się o godz. 19.00. 6. W sobotę, 22 maja, wspominamy św. Ritę. Jest to wigilia przed Zesłaniem Ducha Świętego. W naszej parafii odbędzie się czuwanie modlitewne. Początek czuwania o 21.00, zakończymy Mszą 16 maj 2010 św. o 23.00. Zapraszamy serdecznie do wzięcia udziału w czuwaniu. 7. 22.05 b.r. dwóch diakonów (ks. diak. Piotr Pawelec i ks. diak. Zbigniew Święch), salezjanów z naszej Inspektorii Krakowskiej otrzyma święcenia kapłańskie z rąk ks. biskupa Janusza Zimniaka w sanktuarium MB Wspomożenia Wiernych w Oświęcimiu. W modlitwach polecamy nowo wyświęconych kapłanów opiece Chrystusa Dobrego Pasterza. W uroczystość Zesłania Ducha Świętego 23 maja o godzinie 21.00 w naszym kościele zostanie odprawiona dodatkowa Msza Święta z towarzyszeniem chóru śpiewającego muzykę Gospel. Ta Msza Święta, kończy I Studencki Festiwal Muzyki Blusowej w Krakowie. Zapraszamy. 8. Zapraszamy do udziału w jednodniowej pielgrzymce do sanktuarium maryjnego w Kałkowie Godowie (diecezja Sandomierska), gdzie istnieje szczególny kult kapelana Solidarności ks. Jerzego Popiełuszki. Wyjazd na pielgrzymkę będzie 29 maja. Koszt 40 zł od osoby. Zapisy prowadzone są w zakrystii i kancelarii parafialnej. 9. Misjonarze z Zambii ks. John Bosko Molenga i ks. Wojciech Kozłowicz polecają w modlitwie naszą parafię i dziękują wszystkim darczyńcom za złożoną w ubiegłą niedzielę ofiarę na misje w kwocie 10 546 zł. Dziś Panie z Zespołu Chrytatywnego zbierają ofiary dla osób ubogich z terenu naszej parafii. Dziękujemy za każdy dar. Po dzisiejszej Mszy wieczornej w Oratorium odbędzie się spotkanie Akcji Katolickiej. ks. Jan Dubas SDB, proboszcz Redakcja: Ks. Jan Dubas, Teresa Flanek, Magdalena Dudek, Maria Kantor, Zofia Niemiec, Łukasz Pilarczyk, red. nacz. Janusz Kościński, Wojciech Pietras tel. (012) 269 16 18 Internet: http://parafia.salezjanie.krakow.pl/ 32 koszt.wydania 0,90 zł
