strefa instalatora
Transkrypt
strefa instalatora
Strefa Instalatora Światłowody da się lubić Dla wielu instalatorów zmiana medium transmisji sygnałów i przejście z technologii miedzianej na szkło oznacza wyposażenie warsztatu w nowe, nieużywane dotychczas narzędzia. Wraz z nowym sprzętem instalatorzy muszą podnieść swoje umiejętności manualne, ponieważ praca ze światłowodami niewątpliwie wymaga innego, bardziej starannego podejścia. Jednak czy praca z nimi jest aż tak skomplikowana? Z pewnością nie. Pamiętając o kilku prostych zasadach postępowania, z powodzeniem możemy pracować na włóknach i sieciach optycznych. Dipol S.J. ul. Ciepłownicza 40, 31-587 Kraków tel.: (12) 644-57-18, faks: (12) 686-30-17 [email protected] www.dipol.com.pl Podobnie jak w przypadku innego rodzaju instalacji, wykonywanie systemów światłowodowych można podzielić na trzy grupy. Pierwsza to problemy związane z układaniem przewodów, drugim etapem jest zarabianie złączy. Ostatni, paradoksalnie najmniej problematyczny, jest związany z instalowaniem i konfigurowaniem sprzętu aktywnego. Układanie kabli, czyli nie taki diabeł straszny... Kwestia układania przewodów ma kluczowe znaczenie dla tłumienności sygnałów, które będą w nich transmitowane. Każdy ze światłowodów jest zbudowany z jednego lub kilku włókien. Standard włókna decyduje o jego maksymalnym promieniu gięcia. Nie należy mylić promienia gięcia pojedynczego włókna z promieniem gięcia całego kabla. Promień gięcia całego przewodu to zwykle 20-krotność jego średnicy, natomiast pro- mień gięcia pojedynczego włókna zależy od jego standardu. Na przykład dla włókien w standardzie G.652D jest to 30 mm, dla włókien w standardzie G.657A2 – 7,5 mm. Podczas instalacji kabla należy uważać, aby nie przekroczyć maksymalnej dopuszczalnej siły, z jaką kabel może być przeciągany. W przeciwieństwie do kabli koncentrycznych czy skrętki uszkodzenie włókna światłowodowego nie jest łatwe do wykrycia, jeśli instalator nie dysponuje drogim reflektometrem. Kupując przewód do danej aplikacji, należy myśleć perspektywicznie. Do stworzenia połączenia punkt-punkt w sieci aktywnej są potrzebne dwa włókna lub jeśli wykorzystamy technikę WDM – jedno. Jeżeli z założeń wynika, że będzie potrzebny kabel np. 4-włóknowy, warto zastanowić się nad zakupem kabla o większej liczbie włókien. Zwykle będzie to 8, gdyż powszechnie dostępne i produkowane są kable: 2-, 4-, 8-, 16oraz 24-włóknowe. Kable światłowodowe są tanie, natomiast ich układanie, przeciąganie i podwieszanie kosztuje, dlatego często warto kupić na zapas, nawet jeśli w danym momencie nie mamy powodów do stosowania wszystkich włókien. Kable zawsze należy kłaść z rezerwą. Wprowadzając kabel do budynku, pozostawmy kilka, nawet kilkanaście metrów na specjalnym stelażu. W przyszłości może nas spotkać wiele nieoczekiwanych sytuacji (przeniesienie serwerowni, konieczność zmiany ścieżki prowadzenia kabla). Jedna złączka systemy alarmowe nr 5, wrzesień – październik 2013 lub spaw może wprowadzić tyle samo tłumienia, co kilkaset metrów kabla. Posiadanie zapasu uchroni nas przed dodatkowymi kosztami lub nawet koniecznością kładzenia nowego przewodu. Łączenie i zakańczanie – wielki problem? Łączenie i zakańczanie światłowodów nie jest skomplikowane. Faktem jest, że w odróżnieniu od przewodu miedzianego wymaga to zdecydowanie czystszego środowiska pracy i większej precyzji. Wśród sposobów łączenia światłowodów można wymienić trzy główne: • wklejanie i polerowanie złączy • spawanie termiczne oraz • stosowanie spawów i złączy mechanicznych. Pierwsza metoda odchodzi już do lamusa. Jest mało precyzyjna i czasochłonna. Instalatorzy zamierzający wykonywać w przyszłości dużą liczbę złączy (kilkaset na obiekcie) z pewnością powinni rozważyć zakup obcinarki. Ci, którzy będą łączyć kilkanaście światłowodów w jednej instalacji, powinni zdecydowanie zainwestować w metody mechaniczne. Co ciekawe, niemal wszystkie urządzenia i akcesoria do spawania mechanicznego będą używane do przygotowania włókna do spawania termicznego. Przygotowanie włókna jest procedurą kilkuetapową. Pierwszy krok to usunięcie zewnętrznej powłoki i izolacji. Oprócz włókien aramidowych, wszystko usuniemy ostrym nożem. Wspomniane włókna musimy obciąć specjalnymi nożycami. Podczas tych zabiegów należy uważać, aby nie „mocować” się zbytnio z kablem – użycie zbyt dużej siły może uszkodzić włókna. Odsłonięte włókna przygotowujemy do obcięcia, kolejno usuwając osłony stripperem. Następnie czyścimy je chusteczkami bezpyłowymi i alkoholem izopropylowym. Chusteczki nie pozostawiają drobnych włókien na rdzeniu, a alkohol, odparowując, nie zostawia smug. Do obcięcia wyczyszczonego włókna stosujemy specjalną obcinarką. Jej zadaniem nie jest ucięcie, a jedynie zaznaczenie miejsca ucięcia na włóknie. Dlatego nie powinno się przykładać zbytniej siły do noża, gdyż zgniecenie włókna powoduje jego mętnienie na końcu, przez co wprowadzilibyśmy znaczne tłumienie toru optycznego. Włókno później jest gięte i pęka w miejscu zaznaczenia, tworząc gładką krawędź. Tak przygotowane włókna można ze sobą spawać termicznie lub mechanicznie. Miejsce spawu powinno zostać odpowiednio zabez- systemy alarmowe nr 5, wrzesień – październik 2013 pieczone przed kurzem i ingerencją osób trzecich. Ostatnim etapem instalacji toru optycznego powinien być pomiar tłumienia na całym torze. Używamy do tego miernika, ale również stabilnego źródła światła. Stosowanie innego źródła powoduje, że pomiar jest niedokładny, gdyż moc na wyjściu oscyluje wokół wartości średniej, nie dając często miarodajnego wyniku. Mamy kabel, dokładamy sprzęt Konfiguracja i podłączenie sprzętu pracującego na światłowodowych „linkach” nie powinna sprawiać problemu. Procedura jest niemal taka jak w przypadku sieci opartych na skrętce UTP, jeśli pracujemy z siecią aktywną. Przy łączeniu urządzeń należy jednak pamiętać o dwóch sprawach: 1. Światło laserowe w światłowodzie jest niewidoczne dla ludzkiego oka, jednak jest szkodliwe, dlatego podłączenia należy wykonywać na wyłączonych urządzeniach. 2. Światłowody wymagają czystości. Tłumienie toru optycznego zależy m.in. od czystości czoła ferruli. W sieciach pasywnych konfiguracja jest bardziej skomplikowana, lecz tego typu rozwiązania na razie są dość rzadko spotykane.