DIAGNOZA PEDAGOGICZNA Kod modułu
Transkrypt
DIAGNOZA PEDAGOGICZNA Kod modułu
Wypełnia Zespół Kierunku Nazwa modułu (blok przedmiotów): Kod modułu: DIAGNOZA PEDAGOGICZNA Nazwa przedmiotu: DIAGNOZA PEDAGOGICZNA Kod przedmiotu: Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot / moduł: INSTYTUT PEDAGOGICZNO-JĘZYKOWY Nazwa kierunku: PEDAGOGIKA Forma studiów: Profil kształcenia: Specjalność: STACJONARNE PRAKTYCZNY PEDAGOGIKA OPIEKUŃCZO-WYCHOWAWCZA Z POMOCA RODZINIE Rok / semestr: Status przedmiotu Język przedmiotu / modułu: /modułu: 2/3 POLSKI OBOWIĄZKOWY ćwiczenia inne Forma zajęć wykład ćwiczenia konwersatorium seminarium laboratoryjne Wymiar 15 zajęć Koordynator przedmiotu / modułu Prowadzący zajęcia Cel przedmiotu / modułu Wymagania wstępne Nr 01 02 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13 (wpisać jakie) 30 Dr Iwona Kijowska Dr Iwona Kijowska Zapoznanie studentów z teorią i praktyką prowadzenia pedagogicznych badań diagnostycznych. Kształtowanie umiejętności warsztatowych niezbędnych w czynnościach diagnostycznych. Kształtowanie umiejętności projektowania i przeprowadzania badań pedagogicznych z wykorzystaniem wybranych technik i narzędzi diagnostycznych. Znajomość podstaw pedagogiki i psychologii Odniesienie do efektów dla EFEKTY KSZTAŁCENIA kierunku Wiedza wskazuje mechanizmy, zasady, metody stosowane w działalności opiekuńczej, wychowawczej i dydaktycznej; opisuje proces i elementy komunikacji interpersonalnej (umiejętności, bariery zewnętrzne) niezbędne w procesie diagnostycznym; opisuje wybrane metody i narzędzia diagnostyczne; charakteryzuje funkcjonowanie instytucji diagnostycznych i konsultacyjnych ; wskazuje zasady etyczne obowiązujące w procesie diagnostycznym; wymienia reguły dotyczące przetwarzania i interpretowania uzyskanych danych w procesie diagnostycznym. Umiejętności dokonuje interpretacji postrzeganych zjawisk, umie wskazać ich źródła oraz (w przypadku zjawisk negatywnych) kierunki zmiany; wykorzystuje wiedzę pedagogiczną i psychologiczną do interpretacji uzyskanych wyników badań oraz projektowania działań profilaktycznych i terapeutycznych; poprawnie, stosując język specjalistyczny, formułuje opis wyników badań diagnostycznych, przekazuje je zainteresowanym podmiotom; projektuje i przeprowadza badania diagnostyczne, przestrzegając zasad etyki zawodowej. Kompetencje społeczne wykazuje chęć dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego w zakresie zwiększania umiejętności diagnostycznych; dokonuje hierarchizacji działań sprzyjających realizacji celów; K_W03 K_W08 K_W12 K_W15 K_W18 K_W19 K_U01 K_U03,05 K_U06 K_U13 K_U07 K_U12 K_K01 K_K05 współpracuje w zespole i wspólnie dokonuje interdyscyplinarnej diagnozy. K_K08 TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć – WYKŁAD Diagnoza pedagogiczna - podstawowe terminy: pojęcie, rodzaje i typy diagnoz. Diagnostyka w subdyscyplinach pedagogiki: diagnoza edukacyjna - B. Niemierko; diagnoza środowiska – St. Kawula; diagnoza w pedagogice specjalnej – Wł. Dykcik; diagnoza resocjalizacyjna – L. Pytka. Błędy diagnostyczne. Etyczne aspekty diagnozowania. Procedura diagnostyczna – diagnoza potrzeb indywidualnych i grupowych. Błędy diagnostyczne. Metody, techniki i narzędzia diagnostyczne (reguły technicznej i poznawczej poprawności budowy narzędzi). Forma zajęć – ĆWICZENIA Diagnoza indywidualnych przypadków a diagnoza grupy –dobór metod, technik, narzędzi Metody diagnozowania pedagogicznego: Wywiad środowiskowy: specyfika wywiadu, budowa kwestionariusza wywiadu. Sztuka prowadzenia wywiadu - metodyka przeprowadzania wywiadu. Błędy w wywiadzie. Obserwacja: przygotowanie i prowadzenia obserwacji (okoliczności obniżające wartość danych obserwacyjnych). Kontrola wyników obserwacji. Sporządzanie notatek z obserwacji. Analiza dokumentów osobistych: wywiad biograficzny, formy analizy biograficznej. Analiza ekspertyz pedagogicznych. Analiza wybranych narzędzi diagnostycznych wykorzystywanych w praktyce pedagogicznej: 1. Diagnostyka dydaktyczno-wychowawcza - Test osiągnięć szkolnych (test gimnazjalny część humanistyczna) - Test do badania dojrzałości szkolnej – B. Wilgocka-Okoń - Skala ryzyka dysleksji – M. Bogdanowicz 2. Diagnostyka opiekuńczo-wychowawcze - Wywiad środowiskowy prowadzony z nieletnim - Test postaw rodzicielskich – M. Plopa 3. Diagnostyka w wychowaniu resocjalizującym - Skala Nieprzystosowania Społecznego – L. Pytka Diagnoza grupy Metody badań społecznych: terenowe, reprezentacyjne – sondażowe, eksperymentalne, oparte na materiałach historycznych oraz socjometryczne. Techniki i narzędzia stosowane w w/w badaniach (kwestionariusz wywiadu, ankiety, narzędzia socjometrii, narzędzia obserwacji, skale). Procedura diagnostyczna – diagnoza potrzeb indywidualnych i zbiorowych Związek między technikami badawczymi a diagnozowanymi obszarami i realizowanymi celami diagnozy – analiza koncepcji rozwoju społecznego dzieci z klas I-IV – M. Deptuły Analiza wybranych diagnoz Analiza opinii i orzeczeń z poradni psychologiczno-pedagogicznych oraz rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych przy sądzie. Poznawanie relacji dzieci i młodzieży z nauczycielami i rodzicami. Poznawanie sytuacji dziecka w rodzinie i w placówce opiekuńczej – stosowanie obserwacji, wywiadu, technik socjometrycznych. Problem wspomagania rozwoju dzieci i młodzieży. Praca z tekstem, dyskusja, samodzielne dochodzenie do wiedzy, wykłady z Metody kształcenia prezentacją multimedialną, zadania ćwiczeniowe, uczenie się przez przeżywanie, metoda aktywizujące – metoda projektów, drama. Metody weryfikacji efektów kształcenia Nr efektu kształcenia 14 z sylabusa 8, 9, 10, 13, 14 Praca w grupach 3, 5, 6, 7, 9, 10, 11 Zaprojektowanie i sporządzenie diagnozy grupy i diagnozy indywidualnego przypadku. 1-4, 12 Praca kontrolna - sprawdzian wiadomości Forma i warunki Egzamin zaliczenia - pisemny test wielokrotnego wyboru zawierający pytania zamknięte i otwarte Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca obejmujący materiał z ćwiczeń oraz wykładów (50%) - projekt diagnozy indywidualnej bądź grupy (50%) 1. Deptuła M. (1996) Koncepcja diagnozy rozwoju społecznego dzieci w klasach I-IV, Bydgoszcz, WSP 2. Kawula S., Dąbrowski Z., Gaś M., (1980) Diagnozowanie potrzeb opiekuńczo-wychowawczych i kulturalnych środowiska, Toruń UMK 3. Marzec-Holka K. (1990) Wybrane zagadnienia diagnostyki pedagogicznej, Bydgoszcz, WSP 4. Skulicz D. (1998) Diagnozowanie pedagogiczne [w:] Orientacje w metodologii badań pedagogicznych pod red. S. Palki, Kraków UJ 5. Kowalik S. (red.) (1996) Zaburzenia procesu socjalizacji dzieci i młodzieży województwa poznańskiego. Elementy diagnozy i terapii, Poznań 6. Ziemski S. (1973) Problemy dobrej diagnozy, Warszawa 1. Deptuła M. (1997) Szanse rozwoju psychospołecznego dzieci w zmieniającej się szkole, Bydgoszcz, WSP 2. John-Borys M. (red.) (1997) Pomoc dzieciom zagrożonym patologią środowiska rodzinnego i lokalnego, Katowice, UŚ NAKŁAD PRACY STUDENTA: Udział w wykładach Samodzielne studiowanie tematyki wykładów Udział w ćwiczeniach audytoryjnych i laboratoryjnych* Samodzielne przygotowywanie się do ćwiczeń* Przygotowanie projektu / eseju / itp. * Przygotowanie się do egzaminu / zaliczenia Udział w konsultacjach Inne ŁĄCZNY nakład pracy studenta w godz. Liczba punktów ECTS za przedmiot Obciążenie studenta związane z zajęciami praktycznymi* Obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich Liczba godzin 15 15 30 15 15 10 100 4 60 2,4 ECTS 45 1,8 ECTS