SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej

Transkrypt

SYLABUS UPJPII 2013/2014
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
Typ przedmiotu (obowiązkowy,
wybieralny)
Imię i nazwisko osoby/osób
prowadzących przedmiot
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Stosowane metody dydaktyczne
Instytut Historii Sztuki i Kultury
Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury
Zajęcia fakultatywne – Odrodzenie sztuki witrażowej
I-V
2
Stacjonarne
Polski
Wybieralny
Dr Małgorzata Reinhard-Chlanda
Wykład
Brak
30
Wykład
M. 1
Prezentacja multimedialna, filmy
M. 2
Zajęcia terenowe
M. 3
Cele
Zapoznanie z problematyką z zakresu sztuki witrażowej jako
dopełnienie wiedzy prezentowanej na wykładach kursowych.
Sposób zaliczenia przedmiotu.
Zaliczenie bez oceny.
Forma i warunki zaliczenia, metody Wymagane jest regularne uczęszczanie na zajęcia i zdanie
i kryteria oceniania
testu sprawdzającego nabytą wiedzę.
Treści merytoryczne (skrócony opis Odrodzenie witrażownictwa w Europie
T. 1
przedmiotu)
Droga do odrodzenia witrażownictwa w Polsce w T. 2
XIX w.
Tendencje reformatorskie w Europie i Polsce od T. 3
końca XIX w.
Witraż międzywojenny
T.4
Treści merytoryczne (pełny opis
Omówienie odrodzenia witrażownictwa w Europie T. 1
przedmiotu)
– kolekcjonerstwo, konserwatorstwo, poszukiwania
warsztatowe, najważniejsze ośrodki i wytwórnie
Przedstawienie drogi do odrodzenia witrażownictwa T. 2
w Polsce w XIX w. – importy i działalność firm
krajowych, krakowskie witraże
Ukazanie tendencji reformatorskich w Europie i T. 3
Polsce od końca XIX w. – nowa estetyka,
indywidualności
artystyczne,
znaczenie
współzależności formy i funkcji
Przedstawienie
witrażownictwa
w
okresie T.4
międzywojennym – wybrani twórcy i konteksty
historyczno - kulturowe
Efekty
Odniesienie do
Treści kształcenia Metody i narzędzia Sposoby
kształcenia
kierunkowych
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
zdefiniowane
efektów
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
dla przedmiotu
kształcenia
Student poznaje K_W03;
terminologię
związaną z
przedstawianą
problematyką
Student
ma K_W04;
świadomość
zachodzących
przemian
stylowych,
koncepcji
artystycznych i
zna
charakterystyczn
e przykłady
Student potrafi
K_W07
wskazać cechy i
ocenić
znaczenie
artystyczne
omawianych
zjawisk
Rozumie
K_W04; K_K01
problematykę w
kontekście
związków
historycznokulturowych
epoki
Wykaz literatury podstawowej i
uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
założonego efektu
T.1-T.4
M.1-M.3
Regularne
uczęszczanie
na
zajęcia;
Test sprawdzający.
T.1-T.4
T.1-T.4
Regularne
uczęszczanie
na
zajęcia;
Test sprawdzający.
T.1-T.4
T.1-T.4
Regularne
uczęszczanie
na
zajęcia;
Test sprawdzający.
T.1-T.4
T.1-T.4
Regularne
uczęszczanie
na
zajęcia;
Test sprawdzający.
Literatura podstawowa:
Czapczyńska-Kleszczyńska D., Witraże w kamienicach
krakowskich (ostatnia tercja XIX w.-1939) „Teki Krakowskie”,
XIII, 2001;
Czapczyńska-Kleszczyńska D., Witraże w Krakowie. Dzieła i
twórcy, „Krakowska Teka Konserwatorska” 5, 2005;
Dziedzictwo polskiej sztuki witrażowej, red. J. BudynKamykowska, K. Pawłowska, Kraków 2000;
Pawłowska K., Witraże w kamienicach krakowskich z
przełomu wieków XIX i XX, Kraków 1994;
Szybisty T., Sztuka sakralna Krakowa w wieku XIX, cz. IV.
Malarstwo witrażowe, Kraków 2012;
Literatura uzupełniająca:
Adamowicz T., Witraże fryburskie Józefa Mehoffera.
Monografia zespołu [Studia z Historii Sztuki”, t. XXXIII],
Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź 1982;
Bałus W., Sztuka sakralna Krakowa w wieku XIX . Część II,
Matejko i Wyspiański [Ars Vetus et Nova, t. XXVI], Kraków
2007;
Czapczyńska-Kleszczyńska D., Teodor Andrzej Zajdzikowski
(1840-1907) pionier krakowskich witrażowników, „Rocznik
Krakowski”, t. LXIX, 2003;
Czapczyńska-Kleszczyńska D., Działalność Franciszka
Białkowskiego i Władysława Skibińskiego. Przyczynek do
badań nad dziejami warszawskich pracowni witrażowniczych,
„Sacrum et Decorum” 5, 2012;
Ertman M., Łódzkie witraże, Łódź 1998;
Frycz J. Odrodzenie sztuki witrażowej w XIX i XX wieku,
„Szkło i ceramika” 25, 1975, nr 6;
Gajewska-Prorok S., Oleszczuk S., Witraże na Śląsku. XIX i
pierwsza połowa XX wieku, Leipzig 2001;
Laskowski A., „Ku estetycznej stronie zawodu…” rola
architektów w odrodzeniu sztuki witrażowej w Galicji na
przełomie XIX i XX wieku, „Rocznik Krakowski” 73, 2007;
Ławicka M., Zapomniana pracownia. Wrocławski instytut
witrażowy Adolpha Seilera (1846-1945), Wrocław 2002;
Sztuka witrażowa w Polsce, red. J. Budyn-Kamykowska, K.
Pawłowska, Kraków 2002;
Witraż w architekturze, architektura na witrażu, red. J. BudynKamykowska, K. Pawłowska, Kraków 2011;
Witraże secesyjne. Tendencje i motywy, red. T. Szybisty,
Kraków – Legnica 2011;
Witraże w obiektach zabytkowych. Między konserwacją a
sztuką współczesną, red. J. Budyn – Kamykowska, KrakówMalbork 2009;
Żychowska M., Współczesne witraże polskie, Kraków 1999.
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
wybieralny)
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Zajęcia fakultatywne – Historia wnętrz mieszkalnych XIX
i początku XX wieku
I-V
1
Stacjonarne
Polski
Wybieralny
Wykład
Brak
30
Wykład
M. 1
Prezentacja multimedialna, filmy
M. 2
Zajęcia terenowe
M. 3
Cele
Zapoznanie z problematyką z zakresu sztuk i rzemiosł
artystycznych stanowiącą istotne dopełnienie podstawowej
wiedzy prezentowanej na wykładach kursowych.
Zaliczenie bez oceny.
Forma i warunki zaliczenia, metody Wymagane jest regularne uczęszczanie na zajęcia i zdanie
testu sprawdzającego nabytą wiedzę.
Treści merytoryczne (skrócony opis Klasycyzm w poszukiwaniu wzorców antycznych.
T. 1
przedmiotu)
Historyzm jako przejaw kultury mieszczańskiej T. 2
doby industrializacji XIX wieku.
Ruch odnowy rzemiosła artystycznego kręgu „Arts T. 3
&Crafts” i jego wpływ na tendencje reformatorskie
w Europie oraz secesja.
Polska droga do odrodzenia sztuk rzemieślniczych T.4
na przełomie XIX i XX wieku.
Klasycyzm w poszukiwaniu wzorców antycznych. T. 1
przedmiotu)
Fazy stylowe: tzw. Ludwika XVI, Dyrektoriatu,
Empire.
Przedstawienie historyzmu jako przejawu kultury T. 2
mieszczańskiej doby industrializacji XIX wieku –
Biedermeier, Ludwik Filip, neostyle i eklektyzm.
Wielkie wystawy przemysłowe; rozwój szkolnictwa
i muzealnictwa w zakresie rzemiosła artystycznego.
Omówienie ruch odnowy rzemiosła artystycznego T. 3
kręgu „Arts &Crafts” i jego wpływ na tendencje
reformatorskie w Europie. Secesja - estetyka
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student poznaje K_W03;
terminologię
związaną z
przedstawianą
problematyką
Student
ma K_W04;
świadomość
zachodzących
przemian
stylowych,
koncepcji
artystycznych i
zna
charakterystyczn
e przykłady
Student potrafi
K_W07
wskazać cechy i
ocenić
znaczenie
artystyczne
omawianych
zjawisk
Rozumie
K_W04; K_K01
problematykę w
kontekście
związków
epoki
wystroju wnętrz i kompozycji mebla; najważniejsze
ośrodki i indywidualności artystyczne.
Ukazanie polskiej drogi do odrodzenia sztuk T.4
rzemieślniczych na przełomie XIX i XX wieku:
„styl zakopiański”, secesja, indywidualność S.
Wyspiańskiego, działalność Towarzystwa „Polska
Sztuka Stosowana”, „Warsztaty Krakowskie” i
Muzeum Techniczno-Przemysłowe.
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
T.1-T.4
M.1-M.3
Regularne
uczęszczanie
na
zajęcia;
Test sprawdzający.
T.1-T.4
T.1-T.4
Regularne
uczęszczanie
na
zajęcia;
Test sprawdzający.
T.1-T.4
T.1-T.4
Regularne
uczęszczanie
na
zajęcia;
Test sprawdzający.
T.1-T.4
T.1-T.4
Regularne
uczęszczanie
na
zajęcia;
Test sprawdzający.
Huml I., Polska sztuka stosowana XX wieku, Warszawa 1978;
Pevsner N., Pionierzy współczesności. Od Williama Morrisa
do Waltera Gropiusa, Warszawa 1978;
Pile J., Historia wnętrz, Warszawa 2004;
Szczerski A., Wzorce tożsamości. Recepcja sztuki brytyjskiej w
Europie Środkowej około roku 1900, Kraków 2002;
Warsztaty Krakowskie 1913-1926, red. M. Dziedzic, I. Huml,
A. Myczkowska, A. Pleciak, A. Szwaja, Kraków 2009.
Dom Miłośnika sztuki. Kultura artystyczna Czech i Moraw
1870-1930. Katalog wystawy w Międzynarodowym Centrum
Kultury w Krakowie, Kraków 2010;
Grzeluk I., Słownik terminologiczny mebli, Warszawa 2000.
Korżel-Kwaśna M., Meble pierwszej połowy XIX wieku,
Wrocław 2007.Parissien S., Historia wnętrz. Dom od roku
1700, Warszawa 2010.Woch J., Biedermeier. Przewodnik dla
kolekcjonerów, Warszawa 2007.
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
wybieralny)
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Zajęcia fakultatywne – Błogosławiony Fra Angelico.
Legendy i realia
I-V
1
Stacjonarne
Polski
Wybieralny
Prof. dr hab. Juliusz Chościcki
Wykład
Brak
30
Wykład
M. 1
Prezentacja multimedialna
M. 2
Dyskusja problemowa
M. 3
Projekcja filmu
M. 4
Cele
Poznawanie sztuki florenckiej w poł. XV wieku, technologii
malarskiej w tym środowisku, pogłębienie znajomości
ówczesnych
koncepcji
teologicznych
dominikanów.
Przygotowanie do ewentualnego wyjazdu samodzielnego do
Florencji. Znajomość wyników badań obcej (przeważającej) i
polskiej literatury (od 1901 do lat najnowszych).
Regularna obecność studentów na zajęciach, jako
Forma i warunki zaliczenia, metody podstawowej formy zaliczenia. Zaliczenie zajęć na podstawie
pisemnego testu na zajęciach przedostatnich w semestrze
zimowym.
Treści merytoryczne (skrócony opis Sztuka i architektura z kręgu dworu królewskiego w T. 1
przedmiotu)
XVII w., od Marii Medycejskiej jako regentki, aż do
śmierci Ludwika XIV.
Rezydencje i ich przemiany ceremonialne, T. 2
urbanistyka Paryża i Wersalu, pomniki władcy,
cykle malarskie, mitologiczne portrety władców.
Sztuka w służbie kard. Richelieu i Mazarina
T. 3
Medalierstwo i ryciny w XVII-wiecznej Francji.
T. 4
Omówienie najważniejszych aspektów sztuki i T. 1
przedmiotu)
architektury związanej z kręgiem francuskiego
dworu królewskiego w XVII w., od Marii
Medycejskiej jako regentki, aż do śmierci Ludwika
XIV.
Przedstawienie rezydencji i ich przemiany T. 2
ceremonialne, urbanistyka Paryża i Wersalu, a także
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student poznaje K_W03
terminologię
związaną z
przedstawiona
problematyką
Student ma
K_W04
świadomość
zachodzących
przemian
stylowych,
koncepcji
artystycznych i
zna
charakterystyczn
e ich przykłady
Student potrafi
K_W07
wskazać cechy i
ocenić
znaczenie
artystyczne
omawianych
zjawisk
Student rozumie K_W04; K_K01
problematykę w
kontekście
związków
epoki
pomniki władcy, cykle malarskie, mitologiczne oraz
portrety władców.
Omówienie realizacji artystycznych związanych z T. 3
mecenatem kard. Richelieu i Mazarina.
Ukazanie francuskiego medalierstwa w XVII w., jak T. 4
również rycin, w tym osobno almanachy co rok
ukazujące się.
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M. 3; Regularne
4.
M. 4.
uczestniczenie
wykładach;
Test końcowy
4.
M. 4.
uczestniczenie
wykładach;
Test końcowy
4.
M. 4.
uczestniczenie
wykładach;
Test końcowy
4.
M. 4.
uczestniczenie
wykładach;
Test końcowy
Couchaud J.P., Sztuka francuska , t. I-II, Warszawa 1985 (I
wyd.);
w
w
w
w
Secomska K., Malarstwo francuskie XVII w., W-wa 1985 (I
wyd.);
K. Secomska Spór o starożytność. Problem malarstwa w ,,
Paralelach ‘’ Perrault, Warszawa 1991;
Cienie i światła. Cztery wieki malarstwa francuskiego,
Katalog wystawy w j. fr. i pol., Zamek Królewski w
Warszawie, Warszawa 2005.
Wykaz literatury obcojęzycznej podany będzie w zależności
od znajomości języków przez studentów, już po zapisach
(potrzebnych do dziejów Francji, jej kultury i sztuki).
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
wybieralny)
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Zajęcia fakultatywne – Sztuka XVII-wiecznego
absolutyzmu we Francji
I-V
2
Stacjonarne
Polski
Wybieralny
Prof. dr hab. Juliusz Chościcki
Wykład
Brak
30
Wykład
M. 1
M. 2
Dyskusja problemowa
M. 3
Projekcja filmu
M. 4
Cele
Pogłębienie zarówno znajomości sztuki francuskiej w XVII
w., jak i dziejów politycznych Francji, z uwzględnieniem
znaczenia form propagandy w sztuce i w jej teorii w dobie
panowania Ludwika XIV.
Regularna obecność studentów na zajęciach, jako
Forma i warunki zaliczenia, metody podstawowej formy zaliczenia. Zaliczenie zajęć na podstawie
pisemnego testu na zajęciach przedostatnich w semestrze
letnim.
Treści merytoryczne (skrócony opis Sztuka i architektura z kręgu dworu królewskiego T. 1
przedmiotu)
we Francji w XVII w.
Rezydencje
królewskie
i
ich
przemiany T. 2
ceremonialne, urbanistyka Paryża i Wersalu,
pomniki władcy, cykle malarskie, mitologiczne
portrety władców.
Sztuka w służbie kard. Richelieu i Mazarina.
T. 3
Francuskie medalierstwo i ryciny w XVII w.
T. 4
Omówienie sztuki i architektury z kręgu T. 1
przedmiotu)
francuskiego dworu królewskiego w XVII w., od
Marii Medycejskiej jako regentki, aż do śmierci
Ludwika XIV.
Ukazanie rezydencji królewskich i ich przemian T. 2
ceremonialnych oraz urbanistyki Paryża i Wersalu, a
także pomników władcy, cykli malarskich i
mitologicznych portrety króla.
Przedstawienie realizacji artystycznych związanych T. 3
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student poznaje K_W03
terminologię
związaną z
przedstawiona
problematyką
Student ma
K_W04
świadomość
zachodzących
przemian
stylowych,
koncepcji
artystycznych i
zna
charakterystyczn
e ich przykłady
Student potrafi
K_W07
wskazać cechy i
ocenić
znaczenie
artystyczne
omawianych
zjawisk
Student rozumie K_W04; K_K01
problematykę w
kontekście
związków
epoki
m. in. z kard. Richelieu i Mazarinim.
Omówienie francuskiego medalierstwa w XVII w. T. 4
oraz ryciny, a w tym osobno almanachy co rok
ukazujących się.
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
4.
M. 4.
uczestniczenie
wykładach;
Test końcowy
4.
M. 4.
uczestniczenie
wykładach;
Test końcowy
4.
M. 4.
uczestniczenie
wykładach;
Test końcowy
4.
M. 4.
uczestniczenie
wykładach;
Test końcowy
w
w
w
w
Couchaud J.P., Sztuka francuska, t. I-II, Warszawa 1985 (I
wyd.);
Secomska K., Malarstwo francuskie XVII w., Warszawa 1985
(I wyd.);
Secomska K., Spór o starożytność. Problem malarstwa w
,,Paralelach‘’ Perrault, Warszawa 1991;
Cienie i światła. Cztery wieki malarstwa francuskiego,
Katalog wystawy w j. fr. i pol., Zamek Królewski w
Warszawie, Warszawa 2005.
Wykaz literatury obcojęzycznej podany będzie w zależności
od znajomości języków przez studentów, już po zapisach
(potrzebnych do dziejów Francji, jej kultury i sztuki).
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
wybieralny)
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Cele
Sposób zaliczenia przedmiotu. Forma i
warunki zaliczenia, metody i kryteria
oceniania
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
przedmiotu)
Ochrona Dóbr Kultury
Muzealnictwo archeologiczne
II
3
Stacjonarne
Polski
Wybieralny
Dr Sławomir Dryja
Wykład
Brak
30
Wykład problemowy
M. 1
M. 2
Wizyty w muzeum
M. 3
Celem zajęć jest przedstawienie muzealnictwa archeologicznego,
zwrócenie uwagi na jego specyfikę, zapoznanie słuchaczy z
zasadami katalogowania, inwentaryzacji zasadami przechowywania
zabytków archeologicznych.
Zaliczenie z oceną
Obecność na zajęciach zgodnie z zasadami przyjętymi na UPJPII,
aktywność na zajęciach, udział w wizytach muzealnych, zapoznanie
się z kanonem lektur, przedstawienie prezentacji na wskazany temat.
Metody weryfikacji: analiza obecności, ciągła weryfikacja
aktywności.
Historia i współczesność muzealnictwa
T. 1
archeologicznego
Specyfika muzealnictwa archeologicznego
T. 2
Koncepcje muzeów i wystaw
T. 3
Zasady katalogowania i inwentaryzacji
T. 4
Wizyty w wybranych jednostkach muzealnych
T. 5
W trakcie zajęć studenci zapoznają się z problematyką T. 1
i specyfiką muzealnictwa archeologicznego.
Nakreślone zostanie tło historyczne, jak i
współczesność placówek muzealnych, prezentujących
zabytki archeologiczne.
W ramach zajęć poruszone zostaną kwestie związane
T. 2
ze specyfiką i odrębnością muzealnictwa
archeologicznego (ścisły związek z nauką,
różnorodność i masowość zbiorów, szybki ilościowy
przyrost muzealiów), jak również rola muzeów
archeologicznych w ochronie dziedzictwa
kulturowego.
Omówione zostaną wybrane koncepcje muzeów,
T. 3
wystaw czasowych oraz roli eksponatu w przestrzeni
Efekty kształcenia
zdefiniowane dla
przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student rozpoznaje i K_W01
charakteryzuje
specyfikę
muzealnictwa
archeologicznego
Student formułuje i
K_W04
definiuje
podstawowe
zagadnienia
związane z
muzealnictwem
archeologicznym
student ocenia i
K_U02
interpretuje
problemy związane z
muzealnictwem
archeologicznym
Student prawidłowo
K_K05
identyfikuje
zagrożenia
dziedzictwa
archeologicznego,
ma świadomość jego
znaczenia na
szczeblu lokalnym,
w skali kraju, Europy
i świata
muzealnej.
Studenci będą mogli zapoznać się z zasadami
T. 4
katalogowania, inwentaryzacji i funkcjonowania
magazynów muzealnych, organizacją i
funkcjonowaniem pracowni konserwatorskich oraz
pracowni naukowo-badawczych. Studenci zapoznani
zostaną z praktyczną stroną działalności muzealnej.
W ramach zajęć odbędą się wizyty w wybranych
T. 5
muzeach i oddziałach muzealnych (Muzeum
Archeologiczne, Podziemny Rynek, Wawel Zaginiony,
przedproża kamienicy pod Krzysztofory).
Treści kształcenia
Metody i narzędzia
Sposoby
omawiane w trakcie dydaktyczne
sprawdzania
zajęć, wspomagające
osiągnięcia
uzyskanie
założonego efektu
zakładanego efektu
kształcenia
T. 1 – T. 2
M. 1 – M. 3
zaliczenie na
podstawie obecności
oraz ewaluacji
efektów kształcenia
osiąganych przez
studentów, której
T. 1 – T. 5
M. 1 – M. 2
dokonuje się
podczas zajęć w toku
dyskusji nad
zagadnieniami
omawianymi przez
wykładowcę.
Przygotowanie
T. 1 – T. 5
M. 1 – M. 3
prezentacji na
wybrany temat.
T. 1 – T. 3, T. 5
M. 1 – M. 3
Abramowicz A.
1991 - Historia archeologii polskiej w XIX i XX w., Warszawa.
Czopek S.
2000 - Wstęp do muzealnictwa i konserwatorstwa archeologicznego,
Rzeszów.
Borkowski W., Brzeziński W.
2001 - Prezentacja dziedzictwa archeologicznego, Z Otchłani
Wieków 56, nr 3, s. 80-86.
Brzeziński W.,
2001 - Archaeology in the museum: presenting the past to the
general public, (in:) Quo vadis archaeologia? Whither European
archaeology in the 21st century?, (red: Z. Kobyliński), Warszawa, s.
181–190.
Kobyliński Z.
1998 - Międzynarodowe zasady ochrony i konserwacji dziedzictwa
archeologicznego.
2001 - Teoretyczne podstawy konserwacji dziedzictwa
archeologicznego. Warszawa.
Szpilewska W.
1995 – Problemy muzealnictwa w okresie przemian systemowych,
Muzealnictwo, t. 37, s. 5 – 9.
Mikocki T.
1990 - Najstarsze kolekcje starożytności w Polsce (lata 1750-1830),
Archiwum Filologiczne XLVI, Wrocław.
Rajewski Z.
1995 – Jak pokazać kopalnię w Krzemionkach ?, Z Otchłani
Wieków, R. 30, s. 141 – 146.
Świecimski J.,
1971, Forma i styl muzeów naukowych, Teka Architektury i
Urbanistyki, t. 5, s. 119- 134.
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
wybieralny)
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Cele
Sposób zaliczenia przedmiotu. Forma i
warunki zaliczenia, metody i kryteria
oceniania
Treści merytoryczne (skrócony opis
przedmiotu)
przedmiotu)
Ochrona dziedzictwa kulturowego Krakowa
II SUM
3
HS.II.3.ODKK
Stacjonarne
Polski
Obowiązkowy
Dr Sławomir Dryja
Konwersatorium
Nie ma wymagań wstępnych i dodatkowych
30
Wykład problemowy
M. 1
M. 2
Wycieczki terenowe
M. 3
Usystematyzowanie wiedzy na temat ochrony kulturowego
dziedzictwa Krakowa. Nabycie wiedzy na temat stanu
zaawansowania badań, charakteru i dostępności źródeł. Wskazanie
potrzeby dalszych prac badawczych, publikacji źródeł, prezentacji
wybranych obiektów.
Zaliczenie z oceną.
Warunkiem zaliczenia jest obecność na zajęciach zgodnie z
zasadami przyjętymi na UPJPII, aktywność na zajęciach, udział w
wycieczkach terenowych, zapoznanie się z kanonem lektur. Metody
weryfikacji: analiza obecności, ciągła weryfikacja aktywności.
Zagadnienia związane z ochroną dziedzictwa
T. 1
kulturowego Krakowa
Stan zaawansowania prac
T. 2
Metody badawcze i konserwatorskie
T. 3
Procesy osadnicze, społeczne i gospodarcze
T. 4
Wybrane elementy socjotopografii
T. 5
Wybrane elementy życia codziennego w mieście
T. 6
W trakcie zajęć omówione zostaną zagadnienia
T. 1
związane z szeroko pojętą ochroną dziedzictwa
kulturowego Krakowa, ze szczególnym
uwzględnieniem problematyki archeologicznej.
Omówione zostaną: stan zaawansowania badań, źródła T. 2
rękopiśmienne (ze szczególnym uwzględnieniem XVI
i XVII wieku), materiały kartograficzne i metody
rekonstrukcji w terenie, szczególnie w aspekcie
nakładania się kolejnych faz chronologicznych.
W dalszej kolejności omówione zostaną metody
T. 3
badawcze i konserwatorskie, na przykładzie
wybranych obiektów, wizytowanych w terenie.
Poruszone zostaną zagadnienia związane z procesami
T. 4
Efekty kształcenia
zdefiniowane dla
przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student
K_W01
charakteryzuje i
definiuje zagadnienia
z zakresu ochrony
dziedzictwa
kulturowego
Student
K_W04
charakteryzuje i
definiuje zagadnienia
z zakresu ochrony
kulturowej zespołów
miejskich
Student inicjuje i
K_K04
wykorzystuje
potrzebę
upowszechniania
wiedzy na temat
dziedzictwa
kulturowego
(szkolenia
przewodników,
kontakt z młodzieżą,
etc.)
osadniczymi, społecznymi i gospodarczymi.
Ważną częścią wykładów będzie omówienie
T. 5
wybranych elementów socjotopografii (na przykładzie
wskazanych grup zawodowych). Poruszone zostaną
aspekty własności w mieście (duchownej,
mieszczańskiej i szlacheckiej).
Omówione zostaną różnorakie aspekty życia
T. 6
codziennego, jak również problemy ochrony prawnej
(strefy ochrony konserwatorskiej) i rewaloryzacji
obiektów zabytkowych.
Treści kształcenia
Metody i narzędzia
Sposoby
omawiane w trakcie dydaktyczne
sprawdzania
zajęć, wspomagające
osiągnięcia
uzyskanie
założonego efektu
zakładanego efektu
kształcenia
T. 1 – T. 6
M. 1 – M. 2
zaliczenie na
podstawie obecności
oraz ewaluacji
efektów kształcenia
osiąganych przez
studentów, której
dokonuje się
T. 1 – T. 6
M. 1 – M. 2
podczas zajęć w toku
dyskusji nad
zagadnieniami
omawianymi przez
wykładowcę.
Przygotowanie
T.1 – T. 3
M. 1 – M. 3
prezentacji na
wybrany temat.
Atlas
2007 - Atlas historyczny miast polskich, t. V, Małopolska, red. R.
Czaja, z. 1: Kraków, red. Z. Noga, Kraków.
Bieniarzówna J., Małecki J.
1984 - Dzieje Krakowa, Kraków w wiekach XVI – XVIII, t. II,
Kraków.
Komorowski W.
2007 - Rozwój urbanistyczno-architektoniczny Krakowa intra
muros w średniowieczu (od połowy XIV wieku) [w:] Kraków, nowe
studia nad rozwojem miasta, praca zbiorowa pod redakcją J.
Wyrozumskiego, BK nr 150, Kraków, s. 153 – 188.
Ostrowski W.
2001 - Wprowadzenie do historii budowy miast. Ludzie –
środowisko, Warszawa 2001.
Pianowski Z.
1984 – Z dziejów średniowiecznego Wawelu, Kraków.
Piekalski J.
2004 - Wczesne domy mieszczan w Europie Środkowej. Geneza –
funkcja - forma, Wrocław.
Radwański K.
1975 – Kraków przedlokacyjny, Kraków.
Rajman J.
2004 - Kraków, zespół osadniczy, proces lokacji, mieszczanie do
roku 1333, Kraków.
Sowina U.
2009 - Woda i ludzie w mieście późnośredniowiecznym i
wczesnonowożytnym . Ziemie polskie z Europą w tle, Warszawa.
Wyrozumski J.
1992 - Dzieje Krakowa, Kraków do schyłku wieków średnich, t. I,
Kraków
Gimpel J.
1968 – Jak budowano w średniowieczu, Warszawa.
Firlet E. M.
1998 - Najstarsza panorama Krakowa, Kraków.
Frančić M
1964 - Kalendarz dziejów Krakowa, Kraków.
Grabski W.
1960 - Średniowieczne przedproża domów krakowskich, BKrak, t.
II, s. 25 - 46;
1961 - Wybrane zagadnienia z urbanistyki średniowiecznego
Krakowa, BKrak, t. III, s. 80 – 110.
Kajzer L.
1986 – Wstęp do badań archeologiczno-architektonicznych, Łódź.
1996 – Wstęp do archeologii historycznej, Łódź.
Komorowski W.
1997 - Najstarsze kamienice krakowskie, KAiU, t. XLII, z. 2, s. 107
– 119.
Komorowski W., Folprecht K.
2007 - Rozwój urbanistyczno-architektoniczny Krakowa intra muros
w czasach nowożytnych [w:] Kraków, nowe studia nad rozwojem
miasta, praca zbiorowa pod red. J. Wyrozumskiego, BK nr 150,
Kraków, s. 189 – 295.
Krasnowolski B.
2004 - Lokacyjne układy urbanistyczne na obszarze Ziemi
Krakowskiej w XIII i XIV wieku, cz. I, Miasta Ziemi Krakowskiej,
chronologia procesów osadniczych i typologia układów
urbanistycznych, Kraków.
Kutrzeba S.
1898 - Piwo w średniowiecznym Krakowie, RK, t. 1, Kraków, s. 37
– 52.
Münch H.
1959 - Plan miasta Krakowa Ignacego Enderle z lat (1802 – 1805)
1807 – 1808 tak zwany senacki, wraz z wykazem realności miasta z
początku XIX wieku, Kraków.
Zamorski K.
2007 - Rozwój demograficzny Krakowa w ciągu wieków, [w:]
Kraków. Nowe studia nad rozwojem miasta, BK nr 150, s. 855 –
861, Kraków.
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
wybieralny)
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Ochrona zabytków muzealnych (Moduł I)
II SUM
1
Stacjonarne
Polski
Wybieralny
Dr Natalia Krupa
Konwersatorium
Podstawowa wiedza na temat zagadnień z zakresu, historii
sztuki, ochrony zabytków przygotowująca do studiów
humanistycznych.
30
Wykład
M. 1
M. 2
Dyskusja prowadzona przez wykładowcę
M. 3
Praca w grupach
M. 4
Cele
Celem wykładu jest zapoznanie studentów z podstawowymi
zagadnieniami związanymi z prewencją konserwatorską oraz
sposobami zapobieganiem procesom degradacji zabytków
Forma zaliczenia: zaliczenie z oceną.
Forma i warunki zaliczenia, metody Warunki zaliczenia: systematyczny, aktywny udział studentów
na zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione
nieobecności), przygotowanie pracy pisemnej wykazującej
zrozumienie zaawansowanych procedur szeroko pojętej
profilaktyki konserwatorskiej rozumianej w oparciu o metody
prewencyjne, opracowanie strategii postępowania wobec
wybranych problemów różnych rodzajów zabytków.
Treści merytoryczne (skrócony opis Zakres przedmiotu obejmuje zagadnienia z zakresu T. 1
przedmiotu)
ochrony zabytków sztuki w oparciu o działania
prewencyjne w obrębie szeroko rozumianej
profilaktyki.
Strategia ochrony zabytków sztuki
T. 2
Profilaktyka konserwatorska
T. 3
Dobór właściwych metod konserwatorskich
T. 4
Przedmiotem wykładu jest zdobycie i poszerzenie T. 1
przedmiotu)
wiedzy z zakresu opracowywania strategii ochrony
zabytków sztuki w oparciu o zagadnienia
prewencyjne. Studenci przyswoją wiedzę z zakresu
stosowania
norm
i
zasad
profilaktyki
konserwatorskiej stosowanej do nieinwazyjnej
ochrony zabytków celem zapewnienia im względnie
dobrych
warunków
przechowywania
i
eksponowania.
Punktem wyjścia do poszczególnych bloków zajęć T. 2
będą konkretne obiekty sztuki w tym zabytki
malarstwa, rzeźby i zabytków rzemiosła
artystycznego, poddawane analizie pod kątem
zastosowania
działań
profilaktycznych
i
konserwatorskich
Profilaktyka konserwatorska:
T. 3
- Czynniki niszczące i objawy zniszczeń zabytków
-Sposoby zapobiegania przyczynom degradacji
zabytków
- Zabiegi profilaktyczne –nieinwazyjne
- Zabiegi inwazyjne
Selektywny
dobór
metod
prewencyjnych T. 4
odpowiadających
poszczególnym
rodzajom
obiektów (malarstwo, rzeźba, papier, skóra, tkaniny,
metal, szkło i ceramika, metal, wyroby jubilerskie).
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student ma
świadomość i
potrafi
dyskutować na
temat
nieodzownej
potrzeby
ochrony zabytku
jako dokumentu
przeszłości w
znaczeniu
historycznym,
kulturowym i
społecznym
Student ma
świadomość
możliwości
wykorzystania
swojej wiedzy z
zakresu
prewencji i
przechowywania
K_W01,
K_W06,
K_W12; K_K04
T. 1- T. 4
M.1-M.4
Udział
zajęciach;
Praca pisemna
w
K_W04,
K_W05;
K_W13
T. 1- T. 4
M.1-M.4
Udział
zajęciach;
Praca pisemna
w
obiektów sztuki
w celu ustalenia
strategii ochrony
zabytków
Student potrafi
K_U02, K_U04;
dokonać
K_U08; K_U14
selektywnego
doboru narzędzi
i metod
badawczych
niezbędnych do
opracowania
strategii ochrony
obiektów
zabytkowych
T. 1- T. 4
M.1-M.4
Udział
zajęciach;
Praca pisemna
w
Student posiada K_U09
umiejętność
przygotowywani
a prac
pisemnych w
oparciu o
materiał
naukowy
stosując metody
prewencyjne
T. 1- T. 4
M.1-M.4
Udział
zajęciach;
Praca pisemna
w
Grieken R., Janssens K., Cultural Heritage Conservation and
Environmental Impact Assessment by Non – Destructive
Testing and Micro-Analysis, London 2005;
Mandrioli P., Caneva G., Sabbioni C., Cultural Heritage and
Aerobiology: Methods and Measurement Techniques for
Biodeterioration Monitoring, Dordrecht 2003;
Pasierb J. S., Ochrona zabytków sztuki kościelnej, Warszawa
1995;
Rouba B. J., Pielęgnacja świątyni, Toruń 2000;
Strzelczyk A., Karbowska-Berent J., Drobnoustroje i owady
niszczące zabytki oraz ich zwalczanie, Toruń 2004;
Ślesiński W., Konserwacja zabytków sztuki, t. I-III, Warszawa
1989.
Borchersen K., Padfield T. (red.), Abstracts of Posters at the
Copenhagen Conference19-23 November 2007, Museum
Microclimates, Denmark 2007;
Camuffo D., Microclimate for Cultural Heritage.
Developments in Atmospheric Science, vol. 23, Amsterdam
1998.;
Czop J., Konserwacja zabytków dla każdego, [w] Rapicka J.
(red.), Malarze polscy XIX i XX wieku : mała encyklopedia
rynku sztuki, Kraków 2004;
Święcka E., Konserwacja zapobiegawcza malowideł
ściennych, Warszawa 2010;
Szostak-Kot J., Zagrożenia mikrobiologiczne wyrobów
włókienniczych, Kraków 2007;
1989;
Timar– Balazsy A., Eastop D., Chemical Principles in Textile
Conservation, Oxford 2004;
Wall S., Kształtowanie klimatu w budynkach muzealnych,
„Chłodnictwo i Klimatyzacja” 2/2006;
Watt, J., Tidblad, J., Kucera, V., Hamilton, R. (red.), The
Effects of Air Pollution on Cultural Heritage, Hendon 2009.
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
wybieralny)
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Zajęcia fakultatywne - Nowoczesne techniki badawcze w
analizie obiektów zabytkowych cz. I
I-V
1
Stacjonarne
Polski
Wybieralny
Dr Natalia Krupa
Konwersatorium-fakultet
Ogólna wiedza z zakresu historii i historii kultury
przygotowująca studenta do studiów humanistycznych.
Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30
Wykład
M. 1
M. 2
M. 3
Cele
Celem wykładu jest przedstawienie możliwości nowoczesnych
technik badawczych do analizy obiektów zabytkowych.
Warunkiem zaliczenia jest systematyczne uczestnictwo w
Forma i warunki zaliczenia, metody zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione
nieobecności) oraz przyswojenie materiału weryfikowane
podczas rozmowy zaliczeniowej kończącej semestr
Treści merytoryczne (skrócony opis Wprowadzenie w nowoczesne techniki badawcze T.1
przedmiotu)
laboratoryjne
Współpraca interdyscyplinarna w prowadzeniu T. 2
badań
Nowoczesne techniki badawcze laboratoryjne
T. 3
Zaprezentowanie
możliwości
badawczych T. 1
przedmiotu)
nowoczesnych
technik
laboratoryjnych
w
odniesieniu do analizy obiektów zabytkowych.
Środkiem zastosowanymi do realizacji powyższego
zamiaru
jest
przestawienie
studentom
mechanizmów działania konkretnych metod
badawczych oraz doboru metodyki badawczej.
Ukazanie
potrzeby
nawiązywania T. 2
interdyscyplinarnej współpracy naukowej do
poszerzania
zakresu
wiedzy
na
temat:
autentyczności zabytku, oceny stanu jego
zachowania, analizy surowców i techniki
wykonania, oceny chronologii zabytku, do
dokumentacji etapów konserwacji i monitorowania
warunków mikroklimatycznych
Podczas zajęć przedstawione zostaną zagadnienia
dotyczące bloków tematycznych:
Nowoczesne techniki badawcze
T. 3
- Techniki fotograficzne
- Techniki mikroskopowe.
- Techniki spektroskopowe
- Techniki rozdziału mieszanin
- Wykorzystanie laserów w konserwacji i analizie
obiektów zabytkowych.
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student
swobodnie
posługuje się
szerokorozumia
nym warsztatem
historyka sztuki
w celu ustalenia
datowania,
autentyczności
czy stanu
zachowania
zabytku
Student rozumie
znaczenie
prowadzenia
badań
interdyscyplinar
nych podczas
pracy z
obiektem
zabytkowym
K_U02, K_U04
T. 1 - T. 3
M. 1-M. 3
Udział
w
zajęciach,
Kolokwium ustne
K_W05,
K_W06
T. 1 - T. 3
M. 1-M. 3
Udział
w
zajęciach,
Kolokwium ustne
Student rozumie
potrzebę
ciągłego
kształcenia się i
podążania za
rozwijającymi
się
możliwościami
naukowymi i
technicznymi w
K_K01
T. 1 - T. 3
M. 1-M. 3
Udział
w
zajęciach,
Kolokwium ustne
zakresie analizy
obiektów
zabytkowych
Flik, J. (red.), Ars longa Vita brevis, Tradycyjne i nowoczesne
metody badania dzieł sztuki, Toruń 2002;
Keally D., Haines H. J., Chemia analityczna, Warszawa 2009;
Glascock M, D., Speakman R. S., Popelka-Filcoff (red.),
Archaeological Chemistry, Analytical Techniques and
Archaelogical Interpretation, Washington 2007;
Ciliberto E., Spoto G., Modern Analytical Methods in Art and
Archaeology, Nev Your-Chichester-Weinheim-BrisboneSingapore-Toronto 2000;
Techniki analityczne w konserwacji zabytków, seminarium i
warsztaty, Gdańsk 2006;
Ze względu na brak literatury przedmiotu, część materiałów
przedstawiana będzie studentom cyklicznie podczas zajęć.
Alfassi Z. B., Non-destructive Elemental Analysis, Oxford
2001;
1995;
Pollard A. M., Batt C. M., Stern B., Young S. M. M.,
Analytical Chemistry in Archaelogy, Cambridge 2007;
Rouessac F., Rouessac A., Chemical Analysis, Modern
Instrumentation methods and Techniques, Chichester 2007;
Strzelczyk A. B. Karbowska – Berent J., Drobnoustroje i
owady niszczące zabytki i ich zwalczanie, Toruń 2004;
włókienniczych, Kraków 2007;
1989.
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
wybieralny)
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Zajęcia fakultatywne - Nowoczesne techniki badawcze w
analizie obiektów zabytkowych cz. II
I-V
2
Stacjonarne
Polski
Wybieralny
Dr Natalia Krupa
Konwersatorium-fakultet
Ogólna wiedza z zakresu historii i historii kultury
przygotowująca studenta do studiów humanistycznych.
Wykład
M. 1
M. 2
M. 3
Cele
Celem
wykładu
jest
przedstawienie
efektów
interdyscyplinarnej współpracy naukowej rozszerzających
warsztat historyka sztuki o nowoczesną interdyscyplinarną
metodykę badawczą.
Warunkiem zaliczenia jest systematyczne uczestnictwo w
Forma i warunki zaliczenia, metody zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione
nieobecności) oraz przyswojenie materiału weryfikowane
podczas rozmowy zaliczeniowej kończącej semestr.
Treści merytoryczne (skrócony opis Kryteria badawcze
T. 1
przedmiotu)
Metody badawcze
T. 2
Metody oceny autentyczności dzieł sztuki
T. 3
Interpretacja wyników badań analitycznych
T. 4
Wyznaczenie kryterium doboru metod badawczych T. 1
przedmiotu)
Metody badawcze:
T. 2
- Techniki badawcze nieinwazyjne
- Techniki badawcze inwazyjne
Selektywny dobór metod badawczych do analizy T. 3
różnych rodzajów obiektów zabytkowych, tj.
obiekty złożone (malarstwo, rzeźba), papier, skóra,
tkaniny, metal itp. oraz techniki analityczne do
badania obiektów organicznych/nieorganicznych
Metody oceny autentyczności dzieł sztuki
T. 4
Interpretacja wyników badań analitycznych
T. 5
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Treści kształcenia Metody i narzędzia
omawiane
w dydaktyczne
trakcie
zajęć,
wspomagające
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Sposoby
sprawdzania
osiągnięcia
założonego efektu
Student
swobodnie
posługuje się
szerokorozumia
nym warsztatem
historyka sztuki
w celu ustalenia
datowania,
autentyczności
czy stanu
zachowania
zabytku
Student rozumie
znaczenie
prowadzenia
badań
interdyscyplinar
nych podczas
pracy z
obiektem
zabytkowym
K_U02, K_U04
T. 1 - T. 3
M. 1-M. 3
Udział
w
zajęciach,
Kolokwium ustne
K_W05,
K_W06
T. 1 - T. 3
M. 1-M. 3
Udział
w
zajęciach,
Kolokwium ustne
T. 1 - T. 3
M. 1-M. 3
Udział
w
zajęciach,
Kolokwium ustne
Student rozumie K_K01
potrzebę
ciągłego
kształcenia się i
podążania za
rozwijającymi
się
możliwościami
naukowymi i
technicznymi w
zakresie analizy
obiektów
zabytkowych
Alfassi Z. B., Non-destructive Elemental Analysis, Oxford
2001;
Flik, J. (red.), Ars longa Vita brevis, Tradycyjne i nowoczesne
metody badania dzieł sztuki, Toruń 2002;
Keally D., Haines H. J., Chemia analityczna, Warszawa 2009;
Glascock M, D., Speakman R. S., Popelka-Filcoff (red.),
Archaeological Chemistry, Analytical Techniques and
Archaelogical Interpretation, Washington 2007;
Ciliberto E., Spoto G., Modern Analytical Methods in Art and
Archaeology, Nev Your-Chichester-Weinheim-BrisboneSingapore-Toronto 2000;
1989;
Techniki analityczne w konserwacji zabytków, seminarium i
warsztaty, Gdańsk 2006;
Ze względu na brak literatury przedmiotu, część materiałów
przedstawiana będzie studentów cyklicznie podczas zajęć.
1995;
Pollard A. M., Batt C. M., Stern B., Young S. M. M.,
Analytical Chemistry in Archaelogy, Cambridge 2007;
Rouessac F., Rouessac A., Chemical Analysis, Modern
Instrumentation methods and Techniques, Chichester 2007;
Strzelczyk A. B. Karbowska – Berent J., Drobnoustroje i
owady niszczące zabytki i ich zwalczanie, Toruń 2004;
włókienniczych, Kraków 2007.
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
wybieralny)
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Zajęcia fakultatywne - Dzieje polskiej historii sztuki (część
I: do r. 1939)
I-V
1
Stacjonarne
Polski
Wybieralny
Prof. dr hab. Adam Małkiewicz
Wykład monograficzny
Brak
30
Wykład
M. 1
Dyskusja moderowana przez prowadzącego
M. 2
Cele
Celem wykładu jest uzyskanie przez studenta szerokiej wiedzy
o dziejach polskiej historii sztuki do roku 1939,
przedstawionych na tle europejskim oraz w kontekście innych
nauk historycznych w Polsce, o kształtowaniu się środowisk i
instytucji, o rozwoju metod badawczych
Zaliczenie bez oceny, na podstawie udziału w zajęciach (co
Forma i warunki zaliczenia, metody najmniej 2/3 obecności; dopuszczalne najwyżej 2 absencje bez
usprawiedliwienia) oraz ewaluacji efektów kształcenia
osiąganych przez studentów, której dokonuje się podczas zajęć
w toku rozmów o zagadnieniach omawianych przez
wykładowcę.
Treści merytoryczne (skrócony opis Dzieje polskiej historii sztuki od początku T. 1
przedmiotu)
piśmiennictwa na ten temat do wybuchu II wojny
światowej, ujętych na tle europejskim.
Dzieje polskiej historii sztuki w danym okresie, T. 2
ujęte w kontekście innych nauk historycznych w
Polsce.
Wykład dostarcza wiedzę o dziejach polskiej historii T. 1
przedmiotu)
sztuki od początku piśmiennictwa na ten temat do
wybuchu II wojny światowej, ujętych na tle
europejskim, a w szczególności o formach
przednaukowej refleksji nad sztuką i życiem
artystycznym, o historycznych okolicznościach
kształtowania się naukowej historii sztuki i o
powstawaniu i roli sprzyjających temu procesowi
instytucji społecznych, naukowych i kulturalnych,
wreszcie o rozwoju naukowej historii sztuki,
powstawaniu jej nowych ośrodków: środowisk i
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student
zdobywa
poszerzone
wiadomości o
polskiej historii
sztuki do r.
1939.
Student
uświadamia
sobie kontekst
historyczny
(społeczny i
instytucjonalny)
ukształtowania
się naukowej
historii sztuki,
jej rozwoju i
przemian.
Student potrafi
scharakteryzowa
ć metody
badawcze
historii sztuki w
ujęciu
historycznym.
Student
uzyskuje
świadomość
rozwoju nauki
jako kontinuum
i zasługi
poprzednich
generacji
uczonych dla
dorobku i
obecnego stanu
historii sztuki w
K_W02,
K_W03
instytucji, o zmieniających się formach realizacji się
tej nauki i przemianach jej metod badawczych.
sztuki od początku piśmiennictwa na ten temat do
wybuchu II wojny światowej, ujętych w kontekście
innych nauk historycznych w Polsce.
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
T. 1
M. 1
Forma
ustna
(dyskusja
moderowana przez
prowadzącego)
K_W09, K_K01
T. 2
M. 1, M. 2
Forma
ustna
(dyskusja
moderowana przez
prowadzącego)
K_W07, K_U04
T. 1, T. 2
M. 2
Forma
ustna
(dyskusja
moderowana przez
prowadzącego)
K_W01, K_K04
T. 1, T. 2
M. 1
Forma
ustna
(dyskusja
moderowana przez
prowadzącego)
Polsce.
J. Białostocki, Historia sztuki wśród nauk humanistycznych,
Wrocław 1980;
Bochnak, Zarys dziejów polskiej historii sztuki, Kraków 1948;
Dzieje historii sztuki w Polsce. Kształtowanie się instytucji
naukowych w XIX i XX wieku, red. A. S. Labuda, Poznań 1996;
Małkiewicz, Z dziejów polskiej historii sztuki. Studia i szkice,
Kraków 2005;
[A. Małkiewicz i R. Ochęduszko], Historia sztuki na
Uniwersytecie Jagiellońskim (1882-2005) / History of Art at
the Jagiellonian University (1882-2007), [Kraków 2007];
Bochnak, Historia sztuki, [w:] Polska Akademia Umiejętności
1872-1952. Materiały sesji jubileuszowej, Wrocław 1974, s.
235-248;
Bochnak, Historia sztuki w Uniwersytecie Jagiellońskim, [w:]
Studia z dziejów Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1967
(ZNUJ, Prace Historyczne t. 16), s. 223-363;
Die Etablierung und Entwicklung des Faches Kunstgeschichte
in Deutschland, Polen und Mitteleuropa (anlässlich des 125jährigens Gründungsjubiläums des ersten Lehrstuhls für
Kunstgeschichte in Polen) / Kształtowanie się i rozwój historii
sztuki w Niemczech, Polsce oraz Europie Środkowej (w 125.
rocznicę utworzenia pierwszej na ziemiach polskich
uniwersyteckiej katedry historii sztuki), red. W. Bałus i J.
Wolańska, Warszawa 2010;
History of Art History in Central, Eastern and South-Eastern
Europe, red. J. Malinowski, vol. 1-2, Toruń 2012;
„Rocznik Historii Sztuki”, t. 36 (2012) i 37 (2013) [biografie
19 polskich historyków sztuki];
Stulecie Katedry Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego
w Krakowie (1882-1982), Warszawa-Kraków 1990 (ZNUJ,
Prace z Historii Sztuki t. 19).
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
wybieralny)
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Zajęcia fakultatywne - Dzieje polskiej historii sztuki (cz. II:
od r. 1939)
I-V
2
Stacjonarne
Polski
Wybieralny
Prof. dr hab. Adam Małkiewicz
Zaliczenie pierwszej części wykładu
30
Wykład
M. 1
Dyskusja moderowana przez prowadzącego
M. 2
Cele
Celem wykładu jest uzyskanie przez studenta szerokiej wiedzy
o dziejach polskiej historii sztuki po roku 1939,
przedstawionych na tle europejskim oraz w kontekście innych
nauk historycznych w Polsce, o zmianach geografii i
organizacji środowisk i instytucji naukowych, o modyfikacji
ich celów i metod działania, oraz o przemianach metod
badawczych.
Zaliczenie bez oceny, na podstawie udziału w zajęciach (co
Forma i warunki zaliczenia, metody najmniej 2/3 obecności; dopuszczalne najwyżej 2 absencje bez
usprawiedliwienia) oraz ewaluacji efektów kształcenia
osiąganych przez studentów, której dokonuje się podczas zajęć
w toku rozmów o zagadnieniach omawianych przez
wykładowcę.
Treści merytoryczne (skrócony opis Dzieje polskiej historii sztuki po II wojny
T. 1
przedmiotu)
światowej, ujęte na tle światowym.
Dzieje polskiej historii sztuki w kontekście T. 2
zachodzących w świecie przemian politycznych,
ideowych, społecznych i gospodarczych, w
decydujący sposób wpływających na sytuację w
Polsce.
przedmiotu)
sztuki po II wojnie światowej, a w szczególności o
zmianach geografii i organizacji środowisk i
instytucji naukowych czynnych w Polsce, o
modyfikacji ich celów i metod działania, o
różnicowaniu się i przemianach metod badawczych.
Omówienie dziejów polskiej historii sztuki w T. 2
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student
K_W02,
zdobywa
K_W03
poszerzone
wiadomości o
polskiej historii
sztuki po r.
1939.
Student
K_W09, K_K01
uświadamia
sobie kontekst
historyczny
(polityczny,
ideowy i
społeczny)
przemian
zachodzących w
polskiej historii
sztuki po II
wojnie
światowej i jego
międzynarodow
e
uwarunkowania.
Student potrafi
K_W07, K_U04
scharakteryzowa
ć główne nurty
metodologiczne
polskiej historii
sztuki po II
wojnie
światowej.
kontekście zachodzących w świecie przemian
politycznych,
ideowych,
społecznych
i
gospodarczych,
w
decydujący
sposób
wpływających na sytuację w Polsce.
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
T. 1
M. 1
Forma
ustna
(dyskusja
moderowana przez
prowadzącego)
T. 2
M. 1, M. 2
Forma
ustna
(dyskusja
moderowana przez
prowadzącego)
T. 1, T. 2
M. 2
Forma
ustna
(dyskusja
moderowana przez
prowadzącego)
J. Białostocki, Historia sztuki wśród nauk humanistycznych,
Wrocław 1980;
Bochnak, Zarys dziejów polskiej historii sztuki, Kraków 1948;
Dzieje historii sztuki w Polsce. Kształtowanie się instytucji
naukowych w XIX i XX wieku, red. A. S. Labuda, Poznań 1996;
Małkiewicz, Z dziejów polskiej historii sztuki. Studia i szkice,
Kraków 2005;
[A. Małkiewicz i R. Ochęduszko], Historia sztuki na
Uniwersytecie Jagiellońskim (1882-2005) / History of Art at
the Jagiellonian University (1882-2007), [Kraków 2007].
Die Etablierung und Entwicklung des Faches Kunstgeschichte
in Deutschland, Polen und Mitteleuropa (anlässlich des 125jährigens Gründungsjubiläums des ersten Lehrstuhls für
Kunstgeschichte in Polen) / Kształtowanie się i rozwój historii
sztuki w Niemczech, Polsce oraz Europie Środkowej (w 125.
rocznicę utworzenia pierwszej na ziemiach polskich
uniwersyteckiej katedry historii sztuki), red. W. Bałus i J.
Wolańska, Warszawa 2010;
History of Art History in Central, Eastern and South-Eastern
Europe, red. J. Malinowski, vol. 1-2, Toruń 2012
„Rocznik Historii Sztuki”, t. 36 (2012) i 37 (2013) [biografie
19 polskich historyków sztuki];
Stulecie Katedry Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego
w Krakowie (1882-1982), Warszawa-Kraków 1990 (ZNUJ,
Prace z Historii Sztuki t. 19).
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
wybieralny)
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Seminarium licencjackie z historii sztuki nowożytnej
III
5-6
Stacjonarne
Polski
Wybieralny
Dr hab. Ryszard Szmydki
Ćwiczenia
Brak
60
Zajęcia terenowe
M. 1
Prezentacja fragmentów przygotowanych prac M. 2
seminaryjnych połączona z dyskusja na forum
grupy
Konsultacje odnośnie poprawności merytorycznej i M. 3
warsztatowej prac
Cele
Student rozszerza swoją wiedzę na temat współczesnej
metodologii stosowanej w historii sztuki nowożytnej; utrwala
znajomość zasad zapisu bibliograficznego spełniającego
wymogi weryfikowalności pracy naukowej; doskonali swój
warsztat badawczy; dalej rozwija umiejętność analizy i
interpretacji dzieła sztuki.
Zaliczenie bez oceny. Warunkiem zaliczenia jest aktywny
Forma i warunki zaliczenia, metody udział w zajęciach seminaryjnych, frekwencja (dopuszczalne
są trzy obecności nieusprawiedliwione) oraz złożenie pracy
licencjackiej w formie zaaprobowanej przez prowadzącego.
Treści merytoryczne (skrócony opis Omówienie problematyki badawczej związanej z T. 1
przedmiotu)
zaaprobowanymi przez prowadzącego tematami
Zapoznanie z metodologią badawczą i zasadami T. 2
redagowania pracy
Praca nad tekstami źródłowymi i ich krytyka
T. 3
Doskonalenie pisanych prac licencjackich
T. 4
Podczas zajęć seminaryjnych student przygotowuje T. 1
przedmiotu)
pracę licencjacką na temat zaaprobowany przez
prowadzącego.
Rozwijanie umiejętności związanych z pracą nad T. 2
tekstem oraz warsztatu badawczego. Doskonalenie
zapisu bibliograficznego, terminologii właściwej
sztuce nowożytnej, umiejętności posługiwania się
odpowiednią metodologią pracy naukowej.
Rozwijanie umiejętności pracy nad tekstami T. 3
źródłowymi i ich krytyka
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student nabywa K_W02
umiejętność
posługiwania się
prawidłową
terminologią
Student potrafi
K_W07
posługiwać się
podstawowymi
metodami
analizy i
interpretacji
dzieł sztuki
Student nabywa K_U03
umiejętność
zdobywania
wiedzy
korzystając z
bibliotek i
źródeł
internetowych
Student umie
K_U01, K_U02,
sporządzić pracę K_U06, K_U08
naukową
wykorzystując
w niej
podstawowe
elementy
warsztatu
naukowego
Dyskusja nad prezentowaniem fragmentów prac T. 4
licencjackich, pozwalająca na doskonalenie
umiejętności krytycznej oceny i formułowania
własnych wniosków przez studentów.
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M.3.
4.
Dyskusja podczas
seminarium
licencjackiego;
Praca licencjacka.
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M.3.
4.
Dyskusja podczas
seminarium
licencjackiego;
Praca licencjacka.
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M.3.
4.
Dyskusja podczas
seminarium
licencjackiego;
Praca licencjacka.
T. 1; T. 2; T. 3; T. M. 1; M. 2; M.3.
4.
Dyskusja podczas
seminarium
licencjackiego;
Praca licencjacka.
Literatura jest indywidualnie dostosowana do tematu pisanej
pracy licencjackiej.
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
wybieralny)
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Cele
Zajęcia fakultatywne - Sztuka na Śląsku w XIV wieku
I-V
1
Stacjonarne
Polski
Wybieralny
Ks. dr hab. Dariusz Tabor CR
Wiedza i umiejętności z zakresu historii sztuki , jakie zostały
zdobyte na poprzednich latach studiów
30
Wykład
z
wykorzystaniem
prezentacji M. 1
multimedialnej
Wykład konwersatoryjny, dialogiczny
M. 2
Celem wykładu jest uzyskanie pogłębionej szczegółowej
wiedzy o sztuce XIV wieku w jednej dzielnicy historycznej –
Śląsku. Wykład ma na celu ukazanie złożoności kultury
artystycznej, wielorakości treści ideowych oraz ukazania
podłoża, kulturowego, politycznego i religijnego sztuki
śląskiej tego czasu..
Formą zaliczenia jest kolokwium ustne
Forma i warunki zaliczenia, metody
Treści merytoryczne (skrócony opis Tło historyczne, społeczne, polityczne i religijne
przedmiotu)
sztuki śląskiej XIV stulecia
Sztuka miast i architektura kościołów
Sztuka Piastów śląskich
Sztuka książki
Sztuka kościołów – kolegiackich, klasztornych,
wiejskich
-podziały polityczne Śląska, księstwa i ich
przedmiotu)
przechodzenie pod władanie czeskie
-kościół na Sasku i jego rola
-społeczeństwo Śląska
-podstawowe wyznaczniki kultury regionu
-urbanistyka miast
-kościoły wysp odrzańskich na początku wieku
-wielkie bazyliki miejskie
-nagrobki Piastów śląskich]\
-fundacje religijne i kulturowe
- Kodeks Lubiński i kult św. Jadwigi w kręgu
T. 1
T. 2
T. 3
T. 4
T. 5
T. 1
T. 2
T. 3
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student posiada
ogólna wiedzę
na temat historii
społecznopolitycznej i
kultury
dzielnicy
śląskiej w XIV
wieku
Student posiada
szczegółową
wiedzę na temat
kultury
artystycznej w
różnorakich jej
przejawach na
Śląsku w XIV
wieku
Student zna i
rozumie
podstawowe
metody analizy i
interpretacji
dzieł sztuki
właściwe dla
czasu i epoki
Student ma
pogłębiona
umiejętność
analizy
stylistycznej i
ikonograficznej
dziel sztuki
średniowiecznej
z
uwzględnieniem
K_W05
Piastów
-podstawowe nurty w malarstwie miniaturowym
T. 4
-malarstwo ścienne
T. 5
-rzeźba architektoniczna
-snycerstwo ze szczególnym uwzględnieniem
ołtarzy szafiastych
-malarstwo tablicowe
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
T. 1
M. 1- M.2
Kolokwium ustne
K_W04
T.2 – T. 5
M. 1- M.2
Kolokwium ustne
K_W07
T.2 – T. 5
M. 1- M.2
Kolokwium ustne
K_U02
T.2 – T. 5
M. 1- M.2
Kolokwium ustne
warunków czasu
(XIV stulecie)
oraz przestrzeni
(Śląsk)
Student potrafi
K_U04, K_U05
stosować
różnorodne
metody
interpretacji
treściowej dziel
sztuki i stosuje
je do
interpretacji
sztuki XIV
stulecia na
Śląsku
Student posiada K_U04, K_U05
umiejętność
łączenia
konkretnych
dzieł i grup dzieł
sztuki z
wydarzeniami
politycznymi,
nurtami
religijnymi oraz
zjawiskami
kultury oraz
potrafi
zastosować te
związki do
interpretacji
treściowej dziel
sztuki
T.2 – T. 5
M. 1- M.2
Kolokwium ustne
T.2 – T. 5
M. 1- M.2
Kolokwium ustne
Kutzner M., Zlat M., Śląsk. W: Architektura gotycka w Polsce/
pod red. T. Mroczko i M. Arszyńskiego.*. -Warszawa, 1995,
s.125-154;
Karłowska-Kamzowa A., malarstwo ścienne na Śląsku W:
Malarstwo tablicowe na Śląsku. W: Malarstwo gotyckie w
Polsce: * Synteza/ pod red. A. S. Labudy i K. Secomskiej.Warszawa 2004, s. 69-92;
Kębłowski J., Pomniki Piastów śląskich w dobie
średniowiecza. -Wrocław warszawa Kraków Gdańsk, 1979
D. Tabor, Malarstwo książkowe na Śląsku. w XIV wieku.
Kraków, 2008;
Miodońska B., Śląskie malarstwo książkowe. W: Malarstwo
gotyckie w Polsce: *Synteza/ pod red. A. S. Labudy i K.
Secomskiej.-Warszawa 2004, s. 377-412;
Śląsk – perła w koronie czeskiej: historia kultura sztuka/ pod
red. M. kapustki, V. Vlnasa . -Praha 2000;
Śląsk – perła w koronie czeskiej: historia kultura sztuka: trzy
okresy w relacjach artystycznych Śląska i Czech/ pod red. A.
Niedzielenki i V. Vlnasa.- Praha 2006;
Ziomecka A., Malarstwo tablicowe na Śląsku. W: Malarstwo
gotyckie w Polsce: * Synteza/ pod red. A. S. Labudy i K.
Secomskiej.- Warszawa 2004, s.215-249.
Czapliński M., Kaszuba E., G. Wąs, R. Żerelik, Historia
Śląska.- Wrocław, 2002;
Dolny Śląsk: monografia historyczna/ pod red. W.
Wrzesińskiego.- Wrocław, 2006 Mandziuk J., Historia
Kościoła Katolickiego na Śląsku: średniowiecze. T. 1, część 1
(do roku 1407). – Wyd. 2.- Warszawa 2010;
Z dziejów sztuki śląskiej pod red. Z. Świechowskiego.Warszawa 1978.
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
wybieralny)
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Cele
Historia Sztuki i Ochrona Dóbr Kultury
Zajęcia fakultatywne - Kanonicy regularni i mendykanci w
średniowiecznej Polsce
I-V
1
Stacjonarne
Polski
Wybieralny
Dr hab. Andrzej Włodarek, prof. UPJPII
Brak
30
Wykład
M. 1
M. 2
Zapoznanie z dziejami i wkładem w kulturę polską klasztorów
zakonów kanonickich i mendykanckich w średniowieczu.
Pogłębienie wiedzy z historii, historii Kościoła oraz
ikonografii.
Test zaliczeniowy
Forma i warunki zaliczenia, metody
Treści merytoryczne (skrócony opis Zakonodawcy i ich reguły zakonne
przedmiotu)
Żywoty świętych zakonników i ich ikonografia.
Zakony kanonickie
Zakony mendykanckie
Habity, godła i dewizy zakonne
Omówienie żyjących w średniowieczu wybranych
przedmiotu)
zakonodawców i ich reguły zakonne
Żywoty świętych (m.in. Augustyn, Norbert,
Dominik, Jacek, Franciszek, Antoni) i ich
ikonografia.
Zakony kanonickie:
- kanonicy regularni laterańscy
- premonstratensi
- duchach
- bożogrobcy
Zakony mendykanckie:
- dominikanie
- franciszkanie
- paulini
T. 1
T. 2
T. 3
T. 4
T. 1
T. 2
T. 3
T. 4
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student zna i
K_W02
identyfikuje
rodzaje
zakonów
funkcjonujące
na ziemiach
polskich w
średniowieczu.
Student zna
K_W07
wkład
poszczególnych
zakonów w
kulturę polski
średniowiecznej.
Student potrafi
K_W07
na podstawie
analizy
ikonograficznej
rozpoznać
świętych
przedstawicieli
poszczególnych
zakonów
Student zna
K_W07
najważniejsze
reguły zakonne i
procesy
fundacyjne
klasztorów
różnych
zakonów
Przedstawienie habitów, godeł i dewiz zakonnych
T. 5
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
T. 1 – T. 10
M. 1 – M. 2
Obecność
na
wykładach i test
sprawdzający
znajomość
tematyki
T. 1 – T. 10
M. 1 – M. 2
Obecność
na
wykładach i test
sprawdzający
znajomość
tematyki
T. 1 – T. 10
M. 1 – M. 2
Obecność
na
wykładach i test
sprawdzający
znajomość
tematyki
T. 1 – T. 10
M. 1 – M. 2
Obecność
na
wykładach i test
sprawdzający
znajomość
tematyki
Barącz S., Rys dziejów Zakonu Kaznodziejskiego w Polsce,
Lwów 1861;
Bożogrobcy w Polsce, Miechów-Warszawa 1999;
Brudziński A., Kanonicy regularni od pokuty na ziemiach
polskich, Kraków 2003;
Grychowski M., Marecki J., Zakony w Polsce, Warszawa
2009;
Kłoczowski, t. I-II, Warszawa 1975; H. Uth, Szkic historycznobiograficzny Zakonu Augustiańskiego w Polsce, Kraków 1930;
Łatak K., Kanonicy Regularni Laterańscy na Kazimierzu w
Krakowie, Ełk 1999;
Łużyniecka E., Architektura klasztorów cysterskich, Wrocław
2002;
Monasticon cisterciense Poloniae, t. I-II, Poznań 1999;
Studia nad historią dominikanów w Polsce (1222-1972), red.
J. Wyczawski H. (red.), Klasztory bernardyńskie w Polsce,
Kalwaria Zebrzydowska 1985;
Zakony franciszkańskie w Polsce, red. J. Kłoczowski, t. I:
Franciszkanie w Polsce średniowiecznej, Lublin 1983.
przedmiot
Nazwa kierunku
Nazwa przedmiotu
Rok studiów
Semestr studiów
Kod przedmiotu
Typ studiów
Język kształcenia
wybieralny)
Sposób realizacji
Wymagania wstępne
Seminarium magisterskie z historii sztuki XIX i XX wieku
II SUM
1-4
Stacjonarne
Polski
Wybieralny
Ćwiczenia
Podstawowa znajomość sztuki XIX i XX w. z zakresu studiów
licencjackich
Ukierunkowanie studenta przy wyborze tematu M. 1
pracy
Rozważanie problemów i metod badawczych
M. 2
Omawianie literatury poszczególnych prac
M. 3
Konsultacje odnośnie poprawności merytorycznej i M. 4
warsztatowej przygotowywanych prac
Referowanie przez studentów
fragmentów M.5
opracowań i dyskusje nad nimi
Zaznajomienie
studentów
ze
źródłami M.6
charakterystycznymi
dla epoki, prezentacja
referatów poświęconych problematyce zbliżonej do
tematów prac
Cele
Zdobycie umiejętności pisania prac w oparciu o poprawny
warsztat naukowy, przestrzeganie reguł metodologicznych,
krytyczną ocenę źródeł, samodzielne formułowanie
syntetycznych wniosków. Student nabywa umiejętności
merytorycznego wypowiadania się w formie pisemnej i ustnej.
Zaliczenie otrzymane na podstawie obecności na większości
Forma i warunki zaliczenia, metody zajęć, referowania wyników kwerend, przygotowywanie i
omawianie kolejnych rozdziałów oraz dodatkowych prac
pisemnych, złożenie pracy magisterskiej.
Treści merytoryczne (skrócony opis Wybór tematu pracy magisterskiej
T. 1
przedmiotu)
Omówienie problematyki badawczej związanej z T. 2
poszczególnymi tematami
Warsztat metodologiczny
T. 3
Umiejętność korzystania z literatury i źródeł
T. 4
Przygotowanie referatów pisemnych i wystąpień T. 5
ustnych z problematyki zbliżonej do tematu pracy
Referowanie kolejnych rozdziałów połączone z T. 6
przedmiotu)
dyskusją
Przygotowanie pracy magisterskiej na temat T. 1
zaaprobowany przez prowadzącego po uprzednich
konsultacjach
Omówienie problematyki badawczej związanej z T. 2
poszczególnymi tematami. Zagadnienia poruszane
w pracach magisterskich obejmują kwestie
związane z ochroną dóbr kultury, ze szczególnym
uwzględnieniem głównych dziedzin sztuki polskiej i
europejskiej XIX i XX w.
Zapoznanie studentów z metodologią badawczą, T. 3
zasadami redagowania prac
Nabywanie umiejętności korzystania z literatury i T. 4
źródeł historycznych oraz
ich krytycznego
interpretowania
Przygotowanie referatów pisemnych i wystąpień T. 5
ustnych z problematyki zbliżonej do tematu pracy
Referowanie kolejnych rozdziałów i wystąpień w T. 6
oparciu o pogłębioną analizę i kontekst krytyczny
omawiane
w dydaktyczne
sprawdzania
trakcie
zajęć,
osiągnięcia
wspomagające
założonego efektu
uzyskanie
zakładanego efektu
kształcenia
Efekty
kształcenia
zdefiniowane
dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Student potrafi
posługiwać się
aparatem
naukowym
historyka sztuki
i
wykorzystywać
wiedzę i
umiejętności
nabyte w trakcie
studiów
Posiada wiedzę
na temat
współczesnych
metod
badawczych
Student zna
wybrane teksty
źródłowe i umie
je interpretować
i krytycznie
oceniać
Uzyskuje
K_W07;
K_W10;
K_U04; K_K04
T.1-T.4., T. 6
M.1-M.6
Praca magisterska
Referaty
Zaliczenie
na
podstawie
obecności
K_W06
T.3
M.2
Praca magisterska
K_U01; K_U06;
T.4
M.4, M.5
Praca magisterska
K_K01
T.1, T.6
M.2., M.4, M.5
Praca magisterska
świadomość
zakresu swojej
wiedzy i
potrzebę
pogłębiania jej
przez całe życie
Student nabywa K_U03; K_U04
umiejętności
przygotowania
wystąpień
ustnych i
pisemnych
Student nabywa K_W03;
umiejętności
K_W05; K_U01
przeprowadzani
a samodzielnej,
pogłębionej
analizy
badawczej,
syntetycznych
podsumowań i
krytycznej
oceny
wybranego
zagadnienia
Student zna
K_W08
podstawowe
pojęcia i zasady
prawa
autorskiego oraz
zarządzania
zasobami
własności
intelektualnej
T.5
M.5, M.6
Praca magisterska
referat
T.2, T.3, T.4T.6
M.2, M.5, M.6
Praca magisterska
T.1, T.6
M.5
Praca magisterska
Eco U., Jak napisać pracę dyplomową: poradnik dla
humanistów, Warszawa 2007.
D’Alleva A., Metody i teorie historii sztuki, Kraków 2013
Literatura szczegółowa dobierana indywidualnie do wybranej
tematyki pracy.

SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej

Transkrypt

Podobne dokumenty

Wyniki zaliczenia z przedmiotu Psychologia Rozwojowa dr Adrian

technologia potraw

MK_21_11_6_2 Retoryka wystąpień publicznych

Prawo Ochrony Konkurencji A

Tworzenie ustnych i pisemnych prezentacji

Przedmiot: Elementy prawa gospodarczego Kod: Kierunek

SIODMIAK_Terapia Zajeciowa_psych rozwojowa_2015

regulamin - Wydział Inżynierii Chemicznej i Procesowej

Kołozeszyt A5 Student blok - 3 przedmioty 100k kr

Srednia ocen do styp.rektora-zmiana Uczelni