Sita, przesiewacze, klasyfikatory.

Sita, przesiewacze, klasyfikatory.
W procesie rozdrabniania otrzymujemy ziarna o różnych rozmiarach i kształtach.
Proces technologiczny wymaga często wyodrębnienia ziaren o ściśle określonych
parametrach. Rozdział mieszaniny cząstek stałych na klasy (frakcje) ziarnowe
nazywamy procesem klasyfikacji.
Może ona być wykonywana:
• w strumieniu gazu (pneumatyczna)
• w strumieniu cieczy (hydrauliczna)
• na sitach (przesiewanie)
• metodami specjalnymi
Klasyfikacja pneumatyczna polega na separacji cząstek wykorzystującej różne
prędkości ich opadania w strumieniu gazu, zależne od ich kształtu, rozmiarów i
własności fizycznych. Cząstki mniejsze lub sprawiające większy opór będą
przemieszczały się wraz z gazem.
Rozróżniamy klasyfikatory pneumatyczne:
• rzutowe
• pionowe
• rozpraszające
• spiralne
Klasyfikacja hydrauliczna bazuje na różnicach prędkości opadania cząsteczek o
różnych rozmiarach w cieczy. Przeważnie wykorzystuje opadanie grawitacyjne.
Wyróżniamy klasyfikatory hydrauliczne:
• przepływowe pionowe
• przepływowe poziome
• grabiowe
• spiralne
• stoły koncentracyjne
• hydrocyklony
Klasyfikacja na sitach (przesiewanie) polega na przechodzeniu przez oczka sita
cząsteczek o określonych rozmiarach stanowiących przesiew (podziarno). Na sicie
zostaje odsiew (nadziarno).
Klasyfikatory tego typu mogą być:
• rusztowe
• z płyt perforowanych
• z siatki
Sita charakteryzuje liczba prześwitu określona stosunkiem powierzchni otworów
(oczek) do całkowitej powierzchni sita. Jeśli a – krawędź oczka, a d - średnica drutu,
to:
liczba prześwitu = a2/(a+d)2
Numeracja sit jest oparta na liczbie mesh, czyli liczbie oczek na długości 1 cala.
Przesiewanie zachodzi, gdy występuje ruch surowca względem sita. Może być to
związane z ruchem sita, lub grawitacyjnym przesuwaniem się surowca względem
pochyłego sita.
Przesiewanie może być prowadzone przez jedno sito, lub kilka w układach:
• podsobnym
• nadsobnym
• mieszanym
Wydajność przesiewania wynosi:
Przesiewacze można podzielić również na:
• wahliwe (rama z sitem porusza się ruchem jednostajnie przyspieszonym)
• wstrząsowe (drgania kołowe w płaszczyźnie pionowej prostopadłej do
powierzchni sita)
• wibracyjne (drgania poziome lub nachylone do poziomu, materiał podrzucany i
energicznie wstrząsany)
• wibracyjno-rezonansowe (rama i napęd podparte sprężyście. Gdy okresy drgań
konstrukcji i napędu są jednakowe, mówimy o drganiach rezonansowych)
• płaskie kołowe
• bębnowe
W metodach specjalnych wykorzystuje się własności elektromagnetyczne i
powierzchniowe cząstek przesiewanych. Nazywamy je separatorami.
Rozróżniamy metody separacji:
• elektrostatycznej
• magnetycznej
• flotacje (rozdzielanie mieszaniny cząstek ciała stałego w oparciu o różnice ich
zwiżalności)
Literatura:
J.Warych „Aparatura chemiczna i procesowa” Oficyna Wydawnicza Pol. Warsz. Warszawa 1996