Zasady leczenia nadciśnienia tętniczego

Transkrypt

Zasady leczenia nadciśnienia tętniczego
radiolog.pl
Zasady leczenia nadciśnienia tętniczego
Decyzja o podjęciu leczenia hipotensyjnego powinna być oparta na dwóch kryteriach: 1)
wysokości skurczowego i rozkurczowego ciśnienia tętniczego i 2) poziomie całkowitego
ryzyka sercowo-naczyniowego.
Leczenie niefarmakologiczne polegające na zmianie stylu życia dotyczy:
-zaprzestania palenia papierosów
-redukcji masy ciała
-redukcji nadmiernego spozycia alkoholu
-wysiłku fizycznego
-redukcji spożycia soli
-zwiększenia spozycia owoców i warzyw, a zmniejszenia spożycia tłuszczów nasyconych
-zalecenia dotyczące zmiany stylu zycia powinny być prowadzone pod kontrolą lekarską
- z powodu trudności w długotrwałym utrzymaniu zalecanego stylu zycia i zmiennej odpowiedzi
ciśnienia tętniczego, pacjenci nie leczeni farmakologicznie powinni pozostawać pod kontrolą i w
razie potrzeby powinno zostać wdrożone leczenie farmakologiczne
Zalecane leczenie hipotensyjne w poszczególnych sytuacjach klinicznych:
Subkliniczne uszkodzenie narządów:
-przerost lewej komory: inhibitory ACE (ACEI), blokery kanału wapniowego (CA), blokery receptora
angiotensynowego (ARB)
-bezobjawowa miażdżyca: CA, ACEI
-mikroalbuminuria: ACEI, ARB
-dysfunkcja nerek: ACEI, ARB
Klinicznie jawne stany chorobowe:
-przebyty udar: każdy lek obniżający ciśnienie tętnicze
-przebyty zawał serca: beta-bloker (BB), ACEI, ARB
-dławica piersiowa: BB, CA
-niewydolność serca: diuretyki, BB, ACEI, ARB, antagoniści aldosteronu
-migotanie przedsionków:
--nawracające: ARB, ACEI
--przetrwałe: BB, niedihydropirydynowe CA
-niewydolność nerek/proteinuria:ACEI, ARB, diuretyki pętlowe
-choroba tętnic obwodowych: CA
Szczególne stany:
-izolowane nadciśnienie skurczowe: diuretyki, CA
-zespół metaboliczny: ACEI, ARB, CA
-cukrzyca: ACEI, ARB
-ciąża: CA, metyldopa, BB
-rasa czarna: diuretyki, CA
Wskazania do zastosowania poszczególnych leków hipotensyjnych:
Diuretyki tiazydowe:
-izolowane nadciśnienie skurczowe,
© 2000-2017 Activeweb Medical Solutions. Wszelkie prawa zastrzeżone.
str. 1/3
radiolog.pl
-niewydolność serca,
-nadciśnienie u rasy czarnej.
Beta-blokery:
-dławica piersiowa,
-stan po zawale mięśnia serca,
-niewydolność serca,
-tachyarytmie,
-glaucoma,
-ciąża.
Blokery kanału wapniowego ( poch. dihydropirydyny):
-izolowane nadciśnienie skurczowe,
-dławica piersiowa,
-przerost lewej komory,
-miażdżyca tętnic szyjnych/wieńcowych,
-ciaża,
-nadciśnienie u rasy czarnej.
Blokery kanału wapniowego (werapamil/dilitiazem):
-dławica piersiowa,
-miażdżyca tętnic szyjnych,
-nadkomorowa tachyarytmia.
Inhibitory ACE:
-niewydolność serca,
-dysfunkcja lewej komory,
-stan po zawale mięśnia serca,
-nefropatia niecukrzycowa,
-przerost lewej komory,
-miażdżyca tętnic szyjnych,
-mikroalbuminuria/proteinuria,
-migotanie przedsionków,
-zespól metaboliczny.
Antagoniści receptora angiotensyny:
-niewydolność serca,
-stan po zawale mięśnia serca,
-nefropatia cukrzycowa,
-mikroalbuminuria/proteinuria,
-przerost lewej komory,
-migotanie przedsionków,
-zespół metaboliczny,
-kaszel po inhibitorach ACE.
Diuretyki (antagoniści aldosteronu):
-niewydolność serca,
-stan po zawale mięśnie serca.
© 2000-2017 Activeweb Medical Solutions. Wszelkie prawa zastrzeżone.
str. 2/3
radiolog.pl
Diuretyki pętlowe:
-schyłkowa niewydolność nerek,
-niewydolność serca.
3. Monoterapia versus politerapia
Zastosowanie więcej niż jednego leku jest niezbędne u większości pacjentów do osiągnięcia
zamierzonej wartości ciśnienia tętniczego
Początkowe leczenie może zaczynać się od monoterapii lub połączenia dwóch leków w niskich
dawkach z następczym zwiększaniem wielkości dawek lub ich liczby w razie potrzeby
Monoterapię można stosować w początkowym leczeniu u chorych z łagodnym nadciśnieniem
tętniczym z niskim lub średnim całkowitym ryzykiem incydentów sercowo-naczyniowych;
połączenie dwóch leków w niskich dawkach powinno być preferowane jako pierwszy etap leczenia
gdy początkowe ciśnienie odpowiada 2 lub 3 stopniu zaawansowania lub całkowite ryzyko
sercowo-naczyniowe jest wysokie lub bardzo wysokie
Ustalona kombinacja dwóch leków może ułatwić osiągnięcie docelowych wartości ciśnienia
tętniczego
U niektórych pacjentów docelowy poziom wartości ciśnienia tętniczego nie jest osiągany poprzez
terapię dwoma lekami; w tej sytuacji wymagana jest kombinacja 3 lub większej liczby leków
hipotensyjnych
Najkorzystniejsze i najlepiej tolerowane połączenia dwóch leków hipotensyjnych:
-diuretyk tiazydowy i ACE inhibitor
-diuretyk tiazydowy i antagonista receptora angiotensynowego
-bloker kanału wapniowego i inhibitor ACE
-bloker kanału wapniowego i antagonista receptora angiotensynowego
-bloker kanału wapniowego i diuretyk tiazydowy
-beta-bloker i bloker kanału wapniowego
© 2000-2017 Activeweb Medical Solutions. Wszelkie prawa zastrzeżone.
str. 3/3

Podobne dokumenty