O przygotowywaniu prac dyplomowych i prezentacji
Transkrypt
O przygotowywaniu prac dyplomowych i prezentacji
O przygotowywaniu prac dyplomowych i prezentacji J. Pamin (Instytut Technologii Informatycznych w Inżynierii Lądowej WIL PK) Kraków, 2016 Zakres prezentacji Procedura dyplomowania JAK PISAĆ PRACĘ DYPLOMOWĄ? Uwaga plagiat! JAK PRZEDSTAWIĆ DOBRĄ PREZENTACJĘ? Powtórka z logiki Procedura dyplomowania Wytyczne formalne można znaleźć na stronach www.wil.pk.edu.pl i www.L5.pk.edu.pl Karta tematu Strona tytułowa ASAP Egzamin inżynierski i obrona pracy Por. Poradnik Samorządu Studentów PW http://bcpw.bg.pw.edu.pl/Content/1524/PoradnikPisaniaPracyDyplomowej.pdf Karta tematu Studenci będą proszeni na początku semestru dyplomowego o przesłanie mailowo numeru otrzymanego tematu i nazwiska promotora. ● Studenci załączają kartę do egzemplarza pracy dyplomowej składanego w Instytucie. ● Strona tytułowa Nazwa uczelni i jednostki Kierunek, profil dypl. Imię i nazwisko autora Tytuł pracy (w j. pol. i ang.) Imię i nazwisko opiekuna Miejsce, rok System ASAP ● ● ● ● ● ● ● ASAP to Akademicki System Archiwizacji Prac Procedura sprawdzenia tekstu pracy dyplomowej jest podana na stronie WWW WIL Student oddaje do zatwierdzenia formularz tłumaczenia tytułu na język angielski Student po akceptacji pracy przez promotora ładuje plik PDF do systemu ASAP (potrzebne informacje dodatkowe, np. streszczenie) i oświadcza, że pracę wykonał samodzielnie Promotor zatwierdza, a operator wysyła dokument do sprawdzenia w systemie antyplagiatowym Promotor ocenia raport podobieństwa i oświadcza, że praca nie narusza prawa autorskiego, operator kwalifikuje pracę do obrony Równolegle recenzent zapoznaje się z pracą, ustala z promotorem ocenę i przygotowuje opinię, udostępniając ją Studentowi JAK PISAĆ PRACĘ DYPLOMOWĄ? Maria Węglińska, Jak pisać pracę magisterską, Poradnik dla studentów, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2004 Poradnik zawiera: Wybrane definicje podstawowych pojęć, zwłaszcza metodologicznych (metoda, technika, narzędzia badawcze) – pomoc na etapie konceptualizacji Struktura pracy magisterskiej – konstrukcja całości i poszczególnych części Zestaw wyrażeń i zwrotów Pojęcia związane z metodologią Tytuł pracy (zwięzły, trafny, jednoznaczny, językowo poprawny, zgodny z treścią pracy) Cel pracy (poznawczy, teoretyczny, praktyczny) Problem (zadanie wymagające rozwiązania) Problematyka (całokształt zagadnień, ogół problematyki dotyczącej jakiejś dziedziny) Techniki badawcze Narzędzia badawcze Typowa struktura pracy Strona tytułowa Spis treści Wstęp, zawartość pracy, założenia Część teoretyczna (problematyka, stan wiedzy) Hipotezy, metodologia i organizacja badań, modele Prezentacja i analiza wyników badań (rysunki, tabele), wnioski szczegółowe Zakończenie pracy (wnioski poznawcze i praktyczne) Bibliografia Streszczenie Załączniki (dodatki) Zakończenie pracy Ustosunkowanie się autora do całości, przypomnienie zamierzeń, opis stopnia ich realizacji, wskazanie na plany Nawiązanie do literatury, problematyki głównej, problemów szczegółowych, do celu, do zastosowanej metodologii, techniki, narzędzi badawczych Sformułowanie ustaleń („Istnieje zależność między...”) Sformułowanie wniosków wynikających z ustaleń Bibliografia Uporządkowany według określonego kryterium spis książek, artykułów, dokumentów (np. normy) – z podaniem autora, tytułu, miejsca i roku wydania [1] O.C. Zienkiewicz and R.L.Taylor, The Finite Element Method, Fourth Edition, McGraw-Hill, London 1989. [2] de Borst, R. and Muehlhaus, H.-B., Gradient-dependent plasticity: Formulation and algorithmic aspects, Int. J. Numer. Methods Engng, 35, p. 521-539, 1992. Uwagi językowe i dyscyplina Wybór formy czasowników: 1 os. – „ustaliliśmy” (rzadziej „ustaliłem”) Forma bezosobowa – „ustalono” Wyrażenia i zwroty podkreślające porządek i logiczność wypowiedzi („zajmę się najpierw...”, “z tego wynika, że...”) Słownictwo wyrażające stosunek piszącego do własnych wypowiedzi („według mojej opinii...”, „warto jeszcze dodać, że...”) Uwaga: każdy rysunek (tabela) musi być wywołany w tekście, każdy symbol we wzorach opisany Uwaga plagiat! Definicja plagiatu nie jest jednoznaczna, ale sens plagiatu jako kradzieży cudzej własności intelektualnej jest czytelny Np. według Princeton University (por. www.wikipedia.org): plagiat to świadome użycie cudzego tekstu, idei lub innych materiałów (nie znanych powszechnie) bez podania źródła Proszę przeczytać hasła PLAGIAT i PLAGIARISM w Wikipedii i nigdy nie zapominać o podaniu źródła wykorzystywanych materiałów JAK PRZEDSTAWIĆ DOBRĄ PREZENTACJĘ? J.W. Niemantsverdriet, How to give a successful oral and poster presentation, EFCATS, Eindhoven, http://www.efcats.org Uwaga widowni Jak ułożyć swoją prezentację 10 kroków do udanej prezentacji Wskazówki odnośnie slajdów Dyscyplina czasowa Uwaga widowni Widownia czeka na motywację i tło Dlaczego widownia przestaje słuchać Referujący sądzi, że wszyscy wiedzą wiele o przedstawianym zagadnieniu Układ prezentacji jest nieczytelny Brak ilustracji, są niewłaściwe lub za szybko przedstawiane Referujący używa skomplikowanego języka, żargonu lub skrótów Referujący czyta, mówi monotonnie, za szybko lub za wolno Pomyśl, kto stanowi widownię Mów do widowni stojąc przodem lub bokiem do niej Efektywna prezentacja Jak ułożyć prezentację Ogólna prezentacja problemu Cel, przedmiot i metodyka badań Model 1, wyniki i obserwacje Model 2, wyniki i porównania Wnioski, odkrycia, plany Przyciągaj uwagę, pozwól odpocząć Źródło zdjęć nieznane Morał: ucz się mechaniki 10 kroków do udanej prezentacji Zacznij wcześnie przygotowania Sformułuj przesłanie prezentacji w 1 zdaniu Wybierz i ułóż wyniki do pokazania Dobrze przemyśl i przećwicz wstęp Precyzyjnie sformułuj wnioski i zakończenie Najważniejsze są dobre rysunki Zaprojektuj wyraźne slajdy Komunikuj, nie popisuj się Czas i główne zasady Zmierz swój czas, nie oszczędzaj na wstępie i wnioskach Znaj bardzo dobrze język prezentacji Nie wolno mówić dłużej niż przewidziany czas (nie ma gorszej rzeczy niż przerwanie referatu przez przewodniczącego przed wnioskami) Uświadom sobie jaką wiadomość chcesz przekazać i zdecyduj, w jaki sposób najlepiej ją przekazać Powtórka z logiki B. Raphael and I.F.C. Smith, Fundamentals of Computer-Aided Engineering, Wiley, Chichester, 2003 (additional reading) Podstawy logiki Trzy typy wnioskowania: dedukcja, abdukcja, indukcja Pręt o module Younga E, polu przekroju poprzecznego A i długości L, pod działaniem siły rozciągajacej P wykazuje wydłużenie u=PL/EA Dla danego pręta mamy: dwa fakty P i u jedną regułę przyczynową (jeśli przyczyna to skutek): if P then u Typ wnioskowania Informacja dana Wniosek Dedukcja Przyczyna i reguła Skutek Abdukcja Skutek i reguła Przyczyna Indukcja Przyczyna i skutek Reguła Podstawy logiki Dedukcja jest jedynym poprawnym sposobem wnioskowania w tzw. świecie otwartym Abdukcja i indukcja wymagają przyjęcia hipotezy tzw. świata zamkniętego (wszystkie fakty i zasady są znane dla danego problemu) Jeśli znamy regułę i obserwowane jest wydłużenie u, w świecie otwartym nie możemy powiedzieć, że u zostało wywołane przez siłę P (abdukcja) Jeśli obserwujemy tylko siłę P i deformację u, nie możemy sformułować reguły “if P then u” (indukcja) Inne fakty w świecie otwartym mogą uzasadniać inną zasadę Jeśli się założy, że jedyne ważne informacje dla rozważanego problemu to dwa fakty P and u i jedna reguła (świat zamknięty), to abdukcja i indukcja stają się poprawne. Podstawy logiki Inżynierowie pracują w świecie otwartym – oczekuje się od nas znajdowania rozwiązań twórczych (creative solutions) Simulacja: przyczyna+konstrukcja→skutek, konstrukcja→zachowanie (analiza) Diagnoza: skutek+konstrukcja→przyczyna Synteza: wymagane zachowanie→konstrukcja Interpretacja informacji: konstrukcja+zachowanie→modele zachowania