Orędzie na Światowy Dzień Misyjny 2005

ORĘDZIE NA ŚWIATOWY DZIEŃ MISYJNY 2005
Misja: Chleb połamany za życie świata
Drodzy Bracia i Siostry,
1. Światowa Niedziela Misyjna, poświęcona w tym roku Eucharystii, pomaga nam lepiej zrozumieć
"eucharystyczny" sens życia, gdy na nowo przeżywamy nastrój Wieczernika, kiedy w przededniu
Męki, Jezus ofiarował siebie światu: "Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki
uczyniwszy połamał i rzekł: 'To jest Ciało moje za was wydane. Czyńcie to na moją pamiątkę!'" (1
Kor 11,23-24).
W niedawno ogłoszonym liście apostolskim Mane Nobiscum Domine zaprosiłem was do
kontemplowania Jezusa w "łamaniu chleba" ofiarowanego za całą ludzkość. Idąc za Jego
przykładem, my również jesteśmy powołani, by ofiarować życie za braci i siostry, szczególnie tych,
którzy są najbardziej potrzebujący. Eucharystia nosi "znak powszechności" i w sposób
sakramentalny jest zadatkiem czasu, kiedy "wszyscy uczestnicy natury ludzkiej, odrodzeni w
Chrystusie przez Ducha Świętego, będą mogli w oglądaniu chwały Bożej jednozgodnie mówić:
'Ojcze nasz' (Ad Gentes, 7). W ten sposób Eucharystia pomaga nam pełniej zrozumieć znaczenie
misji, prowadzi każdego wierzącego, a w szczególności misjonarza, by był "chlebem połamanym za
życie świata".
Ludzkość potrzebuje Chrystusa, "połamanego chleba".
2. Wydaje się, że w dzisiejszych czasach społeczność ludzka, miotana tragicznymi wydarzeniami i
klęskami naturalnymi, jest pogrążona w ciemnościach. Niemniej jednak, jak "tej nocy, kiedy został
wydany" (1 Kor 11,23), także dzisiaj Jezus "łamie chleb" (por. Mt 26,26) dla nas, gdy sprawujemy
Eucharystię i ofiaruje siebie pod sakramentalnym znakiem miłości do całego rodzaju ludzkiego. Z
tego powodu podkreśliłem, że ?Eucharystia nie jest tylko wyrazem komunii w życiu Kościoła; jest
ona również programem solidarności dla całej ludzkości" (Mane Nobiscum Domine, 27); jest ona
"chlebem z nieba", który daje życie wieczne (por. J 6,33) i otwiera ludzkie serce na wielką nadzieję.
Obecny w Eucharystii ten sam Odkupiciel, który widział głodne tłumy i był przejęty litością, "bo
byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza" (Mt 9,36), poprzez wieki okazuje
współczucie biednej i cierpiącej ludzkości. To właśnie w Jego imieniu duszpasterze i misjonarze
przemierzają nieprzetarte szlaki, by nieść "chleb" zbawienia dla wszystkich. Są nagleni
świadomością, że w zjednoczeniu z Chrystusem ?centrum nie tylko dziejów Kościoła, ale również
historii ludzkości (por. Ef 1,10; Kol 1,15-20)" (Mane Nobiscum Domine, 6), można zaspokoić
najgłębsze pragnienia ludzkiego serca. Tylko Jezus może zaspokoić głód miłości i pragnienie
sprawiedliwości rodzaju ludzkiego; Tylko On umożliwia każdemu człowiekowi uczestniczenie w
życiu wiecznym: "Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb,
będzie żył na wieki." (J 6,51).
Kościół utożsamiony z Chrystusem, staje się "chlebem połamanym."
3. Kiedy wspólnota Kościoła sprawuje Eucharystię, szczególnie w niedzielę, czyli Dzień Pański,
doświadcza w świetle wiary wartości spotkania ze Zmartwychwstałym Chrystusem i jest coraz
bardziej świadoma, że Ofiara Eucharystyczna jest składana "za wielu" (Mt 26,28). My, którzy
karmimy się Ciałem i Krwią ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Pana, nie możemy tego ?daru?
zatrzymać dla siebie, ale musimy się nim dzielić. Ofiarna miłość do Chrystusa wiedzie do
odważnego głoszenia Chrystusa; głoszenia, które, poprzez męczeństwo, staje się najwyższą ofiarą z
miłości do Boga i do ludzkości. Eucharystia motywuje nas, byśmy byli hojnymi głosicielami
Ewangelii, czynnie zaangażowanymi w budowanie sprawiedliwego i braterskiego świata.
Szczerze ufam, że Rok Eucharystyczny pobudzi każdą wspólnotę chrześcijańską, by
odpowiedzieć ?braterską pomocą którejś z tak licznych form ubóstwa na naszym świecie? (Mane
Nobiscum Domine, 28), ponieważ "po wzajemnej miłości, a w szczególności, po trosce o tych,
którzy są w potrzebie będziemy rozpoznani jako prawdziwi naśladowcy Chrystusa" (por. J 13,35;
Mt 25,31-46). "To właśnie jest kryterium, wedle którego będzie mierzona autentyczność naszych
celebracji eucharystycznych? (Mane Nobiscum Domine, 28).
Misjonarze "chlebem połamanym" za życie świata.
4. Dzisiaj Chrystus wciąż przynagla swych uczniów: "Wy dajcie im jeść" (Mt 14,16). W Jego
imieniu misjonarze głoszą Ewangelię całemu światu i są jej świadkami. Poprzez ich trud, na nowo
brzmią słowa Zbawiciela: "Jam jest chleb życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto
we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie" (J 6,35); oni również stają się ?chlebem połamanym" za
swoich braci, niektórzy aż do złożenia w ofierze swego życia. Iluż to mamy męczenników
misjonarzy w naszych czasach! Niech ich przykład pociągnie wielu młodych mężczyzn i kobiet do
pójścia drogą heroicznej wierności Chrystusowi! Kościół potrzebuje mężczyzn i kobiet chętnych do
całkowitego poświęcenia się dla wielkiej sprawy Ewangelii.
Światowa Niedziela Misyjna jest szczególną okazją do pogłębienia świadomości pilnej
konieczności uczestniczenia w misji ewangelizacji podjętej przez wspólnoty lokalne i wiele
organizacji kościelnych, szczególnie przez Papieskie Dzieła Misyjne i Instytuty Misyjne. Ta misja
wymaga wsparcia nie tylko poprzez modlitwę i ofiary, lecz także poprzez konkretne dary
materialne. Korzystam z okazji, by wspomnieć ponownie nieocenioną posługę świadczoną przez
Papieskie Dzieła Misyjne, i proszę was wszystkich byście hojnie je wspierali poprzez duchową i
materialną współpracę.
Niech Dziewica Maryja, Matka Boga, pomoże nam na nowo doświadczyć Wieczernika by
wspólnoty Kościoła mogły stać się autentycznie ?katolickimi?; to znaczy wspólnotami, gdzie
"duchowość misyjna", która jest "wewnętrznym zjednoczeniem z Chrystusem" (Redemptoris
Missio, 88), jest w bliskiej relacji do ?duchowości eucharystycznej, której modelem jest Maryja, ?
Kobieta Eucharystii? (Ecclesia de Eucharistia, 53); wspólnotami zawsze otwartymi na głos Ducha i
na potrzeby ludzkości, wspólnotami, w których wierni, a zwłaszcza misjonarze, nie wahają się by
poświęcić się jako "chleb połamany za życie świata".
Wszystkim przekazuję błogosławieństwo apostolskie!
Watykan, 22 lutego 2005, Święto Katedry św. Piotra.
Jan Paweł II
(przekład z jęz. angielskiego - O. Jan Łempicki, OFMConv.)