Prawo dziecka do szacunku

Scenariusz nr 2
Temat: Prawo dziecka do szacunku
Cel ogólny:
 pobudzenie uczniów do refleksji nad własnym postępowaniem oraz relacjami z
osobami dorosłymi
 próba zdefiniowania pojęcia szacunek
Cele szczegółowe
Uczeń:
 słucha uważnie tekstu czytanego przez nauczyciela
 wypowiada się na temat postępowania bohaterów opowiadania
 dokonuje samooceny zachowania w relacjach z dorosłymi
 opisuje sposób zachowania dorosłych, którzy szanują dziecko
 zgodnie współpracuje w grupie
Metody: słowne, problemowe – aktywizujące
Formy: praca zbiorowa, grupowa, indywidualna
Środki dydaktyczne: opowiadanie pt. „Tosia Malinowska i Antoś Psztyl, czyli Piegowata
Okularnica i Wielka Stopa” z książki Dzieciaki z ulicy Tulipanowej, czyli Prawa małych i
dużych, Joanna Krzyżanek, Wydawnictwo JEDNOŚĆ , Kielce 2008,s.7-16, arkusze białego
papieru, małe kolorowe karteczki, klej, mazaki
Przebieg
1. Nauczyciel zapowiada odczytanie opowiadania o dzieciach z ulicy Tulipanowej z prośbą o
dokładne słuchanie, aby następnie ocenić postępowanie bohaterów. Opowiadanie mogą
odczytać z podziałem na role uczniowie, którzy potrafią czytać już wyraziście.
„Tosia i Antoś siedzieli na murku otaczającym największe podwórko przy ulicy Tulipanowej.
Od samego rana rozmawiali, chrupali marchewki i przezywali każdego, kto pojawił się w
pobliżu.
- Długonosy! – zawołał chłopiec , kiedy zauważył listonosza Antoniego.
- Ma taki nos, że można by rozcinać nim koperty – dodała dziewczynka.
-Ja wam zaraz pokażę Długonosego! – wykrzyknął zdenerwowany listonosz. Pogroził im
pięścią i pojechał doręczyć list pani Wesołowskiej.
-Pa-ni Sło-ni-ca- wymówiła powoli Tosia, gdy ujrzała panią Matyldę.
-Pewnie cały dzień nic nie robi, tylko zjada eklerki, czekoladki i naleśniki ze śmietankądodał chłopiec.
-To nieładnie wyśmiewać się z innych – powiedziała z powagą pani Matylda, po czym
pokiwała głową i poszła do ogrodu.
(…)
-O rany! Chodząca Marchewka! – krzyknęły dzieci na widok pani Marianny.
-Strach pomyśleć, co by było, gdyby pojawił się tu jakiś głodny królik – dorzucił Antoś.
-Marchewka – cichutko powiedziała do siebie dumna z koloru swoich włosów pani
bibliotekarka. – Cóż za wyszukany komplement – mruknęła i poprawiła marchewkową
czuprynę.
-Ślimak! Ślimak! Ślimak! – zawołała Tosia, która zauważyła zbliżającego się powoli
staruszka.
-Spiesz się, bo nie zdążysz dojść do domu przed zmrokiem! – zawtórował chłopiec.
-No cóż…Wolałbym być zającem – pomyślał starszy pan, którego bardzo bolały nogi.
Posmutniał i powolutku podreptał do sklepu.
(…)
Załącznik nr 1
2. Rozmowa na temat postępowania bohaterów opowiadania.
3. Swobodne wypowiedzi uczniów na temat różnych form okazywania szacunku dorosłym,
zachęcanie do analizowania swojego zachowania.
4. Poinformowanie uczniów, że Janusz Korczak apelował do dorosłych i oczekiwał, że i oni
będą szanować dzieci.
Zapowiedź pracy grupowej – próba odpowiedzi na pytanie: Jak zachowuje się dorosły, który
szanuje dziecko?
Na środku arkusza jest napisane przez nauczyciela zdanie : Jeśli dorosły szanuje dziecko, …
Zachęcenie uczniów do uzupełniania różnych zakończeń zdania zapisanego na dużym
formacie papieru.
5.Podział klasy na 5-osobowe zespoły. Rozdanie arkuszy papieru.
Uczniowie naradzają się w grupie i na małych kartkach zapisują różne zakończenia zdania,
opisujące zachowania dorosłych, którzy szanują dziecko, naklejają na dużych arkuszach.
Nauczyciel dyskretnie czuwa nad poprawnością ortograficzną zapisów.
6. Podsumowanie pracy grupowej - odczytywanie uzupełnionych zdań przez poszczególne
grupy. Ustalenie, które sformułowania pojawiają się najczęściej.
Ocena aktywności uczniów i umiejętności pracy w zespole – samoocena.