Jerzy Dąbrowski - Niebieska eskadra
Transkrypt
Jerzy Dąbrowski - Niebieska eskadra
str.1 www.niebieskaeskadra.pl Jerzy Dąbrowski Official Number P-1424 Rank polski: kpt.of.tech. brytyjski: F/Lt Date of birth 1899-09-08 Date of death 1967-09-17 Cemetery Renton, Monroe Ave NE - Greenwood Memorial Park Wsp. 47.488296, -122.174762 Grave Photo of grave Country USA Period Okres powojenny Source "Mała encyklopedia lotników polskich" J.R. Konieczny, T. Malinowski "Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek Informacja: pl.wikipedia.org/wiki/Jerzy_Dąbrowski_(konstruktor) Jerzy Dąbrowski urodził się 8 września 1899 r. Po ukończeniu gimnazjum rozpoczął studia w Akademii Sztuk Pięknych. Nie ukończył ich. Przeniósł się na Politechnikę Warszawską. Wybrał kierunek zgodny ze swoimi lotniczymi zainteresowaniami. Był to Wydział Mechaniczny. Po dwóch latach studiowania zmuszony sytuacją finansową rozpoczął pracę zawodową. Pracował w Centralnych Warsztatach Lotniczych. W 1924 r. skonstruował swój pierwszy samolot. Rok później jako jeden z trzech cywili otrzymał od Niebieska Eskadra (c) str.2 www.niebieskaeskadra.pl wojska zgodę na odbycie szkolenia lotniczego w pułku lotniczym. Pułk stacjonował w syrenim grodzie. W 1926 r. ukończył kurs pilotażu wojskowego. Tego samego roku przerwał edukację. Podjął pracę z dala od stolicy. Znalazł swoje miejsce w Lublinie. Naukę którą zdobył w czasie dwóch lat studiowania zaczął stosować w praktyce. Pracował w biurze konstrukcyjnym Jerzego Rudlickiego. To między innymi on kreślił dla naszego lotnictwa wojskowego Lublina R VIII i cywilną wersję R-IX. Dwa lata po Przewrocie Majowym ( 1928 r. ) wrócił do stolicy. Rozpoczął pracę w Państwowych Zakładach Lotniczych jako konstruktor. Na tym stanowisku zastał go wybuch II wojny światowej. Ale nim ta wybuchła. Narodziły się projekty, które po zbudowaniu rozsławiły Polskę w światowym lotnictwie. W 1928 r. razem z inżynierem Kottem skonstruował samolot łącznikowy. Był to PZL Ł 2. Konstrukcja stała się słynna za sporawą afrykańskiego lotu Stanisława Skarżyńskiego. Cztery lata później razem z Misztalem stworzył PZL 19. Ten został pomyślany o zawodach samolotów turystycznych. Jego spadkobiercą na imprezę w 1934 r. był PZL 26. Największym osiągnięciem Dąbrowskiego był zaprojektowany nowoczesny dwusilnikowy bombowiec. Tak powstał nam znany PZL 37 "Łoś". Konstrukcja cieszyła się zainteresowaniem za granicą. W kraju konstruktora od 1938 r. została budowana dla rodzimego lotnictwa wojskowego. Rok przed wybuchem II wojny światowej zastępca Dąbrowskiego, inżynier Kubicki opracował wersję rozwojową PZL 37. Tak powstał PZL 49. Niestety wybuch wojny przerwał prace. Gdy chodzi o samego Dąbrowskiego to w latach 1938 1939 stworzył wstępny projekt samolotu myśliwskiego PZL 62. W przeciwieństwie do wcześniejszych konstrukcji z silnikiem gwiazdowym ta otrzymała silnik rzędowy. Niestety w kraju nie były wytwarzane takie silniki. Groźba wybuchu wojny odkładały wykonanie projektu na spokojniejszy czas. Z chwilą jej wybuchu został ewakuowany z personelem PZL do Rumunii. Dalszym etapem na ewakuacyjnym szlaku była Wielka Brytania. Tam na Wyspie Ostatniej Nadziei zgłosił ochotniczo do lotnictwa polskiego. Nie chciał siedzieć w biurze. Chciał latać. Bojowe loty nie były mu dane w obronie nieba nad ojczyzną. W czas wojny służył jako oficer techniczny Polskich Sił Powietrznych. Współpracował z angielskim wojskowym przemysłem lotniczym. Do wyzwolonej ojczyzny nie wrócił. W dwa lata po wojnie uzyskał dyplom inżyniera w Londynie. Od 1948 r. przeszedł do pracy w angielskim cywilnym przemyśle lotniczym. W sześć lat później wyprowadził się do USA. W nowej ojczyźnie rozpoczął pracę w wytwórni samolotów Cessna. Od kwietnia 1959 r. pracował dla biura Boeinga. Zajmował się między konstrukcją kabiny amerykańskich statków kosmicznych. Zmarł 17 września 1967 r. Opracowanie Konrad Rydołowski Niebieska Eskadra (c)