Wielkie uwolnienie – Rick Joyner

• NAUCZANIE •
Rick Joyner
Tłumaczenie: Dominika Czumakow
J
edną z najbardziej kontrowersyjnych doktryn w Kościele jest i było
miejsce kobiet w jego życiu, a zwłaszcza kwestia, czy mogą one nauczać i
używać autorytetu w kościołach. Nie
jest to w żadnej mierze sprawa małej
wagi i musi być prawidłowo traktowana, zanim jako Kościół wejdziemy w
pełne powołanie. W momencie jej rozwiązania Duch Święty uwolni jeden z
największych postępów w Kościele od
czasu wylania Ducha Świętego.
Jak każde rozwiązanie doktrynalne, sprawa ta musi być traktowana bez
kompromisów wobec tego co mówi
Pismo, lecz wymaga oparcia naszej doktryny na Słowie i sprawiedliwym rozsądzeniu tego, co w tym celu zostało
napisane dla nas. W tym artykule planuję zmierzyć się z dwoma najwięk
The Morning Star Edycja Polska
szymi kontrowersjami w tej dziedzinie. Robię to nie w celu stworzenia jeszcze większych podziałów, ale skonfrontowania tych spraw do czasu aż zostaną
wyjaśnione.
Po pierwsze, moim stanowiskiem
opartym na Biblii jest, że kobiety nie
tylko powinny mieć pozwolenie by
nauczać w kościołach, ale znaczna część
kluczowej posługi nauczania została złożona przez Boga w kobietach.
Uważam również, że nie powinno być
granicy, włączając w to posługę apostolską ustanowioną w Piśmie, do której kobieta może otrzymać autorytet w
Kościele.
Po drugie, w wyniku studiowania i obserwacji, stoję na stanowisku,
że Kościół stał się tak sfeminizowany, że większość mężczyzn czuje się w
Wielkie uwolnienie
nim niewygodnie, lub jest znudzonych.
Mimo to, większość kościołów jest prowadzona przez mężczyzn, a około 
procent kościoła stanowią kobiety, które
chcą zobaczyć jak ich mężowie, synowie i bracia są przyciągani do Kościoła.
Nie stanie się to jednak, do momentu
aż nie będzie miejsca dla męskiej natury w Kościele.
Jak to się stało, że Kościół, w znaczniej większości prowadzony przez mężczyzn, ma tendencję do stawania się tak
kobiecym? Do pewnego stopnia jest to
winą diabelskiego ataku mającego na
celu rozmycie różnicy pomiędzy mężczyznami a kobietami. Jest to również
częściowo wynik wywierania przez
kobiety w sposób nielegalny wpływu na
Kościół, ponieważ nie mogły tego robić
legalnie.
Nie chcę sugerować, że kobiety nie
powinny wywierać wpływu na Kościół,
ani że w Kościele nie powinno być
kobiecej tożsamości. Wierzę, że powinno jej być więcej niż obecnie, ale nie
może ona wyłączać męskiego pierwiastka. Powinniśmy mieć oba i dlatego niezbędnym jest byśmy tę sprawę ustawili
prawidłowo, aby Kościół mógł wypełnić swoje cele.
Kościół powinien być pierwszym
miejscem na ziemi, gdzie mężczyźni
mają wolność do bycia mężczyznami, a
kobiety są wolne być kobietami i każdy
jest wolny być tym, kim Bóg go stworzył, używając swoich darów i talentów
dla Jego chwały. Takie miejsce byłoby
jednym z najbardziej atrakcyjnych społeczności dla wszystkich ludzi na ziemi i
dlatego właśnie diabelskim planem jest
zatarcie różnicy między mężczyznami i
kobietami.
Prawdziwi mężczyźni nigdy nie są
zawstydzani przez prawdziwe kobiety, a prawdziwe kobiety nie są zawstydzane przez prawdziwych mężczyzn.
Jeżeli wszyscy są prawdziwi w tym,
kim są, uwalniają innych do bycia sobą.
Podziały tworzone są przez źle pojęte kompromisy, gdyż nikt, kto idzie
na kompromis w tym kim jest, nie
będzie się czuł bezpiecznie. Jedną z największych nadchodzących rewolucji w
chrześcijaństwie, jest to, że Bóg będzie
uwalniał mężczyzn by byli tym, kim
On zamierzył by byli i kobiety, aby były
takimi, jakimi On je stworzył.
Wielka posługa nauczania
Podstawą chrześcijaństwa jest zrozumienie, że Pan przyszedł by dać nam
życie i dać je w obfitości. Życie jest
naszą podstawową sprawą. Słowo „ojciec” oznacza „dający życie”, ponieważ
to przez mężczyznę przychodzi nasienie życia. Pomyślmy jednak przez chwilę. Co stałoby się z nasieniem, gdyby
nie było kobiety? Kto nosi to nasienie,
żywi je, zradza życie i odgrywa większą role w wychowaniu do życia i dojrzałości? W zasadzie, do chwili narodzin, mężczyźni mają dobra zabawę, a
kobiety wykonują całą pracę. Po narodzinach i przez większość lat dorastania, to kobieta jest głównym źródłem
pokarmu i nauczania.
Nie twierdzę, że należy to zmienić.
Co więcej, wierzę w ten Boży porządek spraw. Jednakże uważam, że należy
oddać cześć tym, którym ona się należy, a macierzyństwo jest prawdopodobThe Morning Star Edycja Polska

•NAUCZANIE•
nie największym powołaniem, jakie
możemy mieć na ziemi. Każda matka
jest „królową matką” i jako taka powinna być traktowana z całym szacunkiem
i godnością.
Prorocze doświadczenie
Następne trzy paragrafy oparte są na
doświadczeniu proroczym. Nie wierzę, że proroct wo powinno być używane dla ustanowienia doktryny, jej źródłem może być tylko spisane Słowo
Boże. Nie próbuję więc ustanowić doktryny przez dzielenie się tym doświadczeniem, ale chcę się podzielić tym, jak
doszedłem do następujących wniosków.
Proroct wo ma czasem za zadanie wyjaśnienie Słowa, ale jeżeli nie widzimy
potwierdzenia go w spisanym Słowie,
nie powinno być przyjmowane. Pan dał
mi to doświadczenie bym zobaczył skąd
często pochodzi autorytet duchowy i na
ile powinniśmy być oddani modlitwie
za matki i czczeniu ich na ziemi. Mówię
tu zarówno o matkach naturalnych jak
i duchowych.
Miałem kilka doświadczeń proroczych, w trakcie których stałem przed
tronem Boga w niebie. Podczas dwóch z
nich zauważyłem, że wiele z osób, jeżeli
nie większość, które były najbliżej tronu
Bożego to kobiety. Podczas tego typu
doświadczeń są pewne rzeczy, które
wiesz, że powinieneś zobaczyć, czy zrozumieć w pewien sposób - ja wiedziałem, że większość z tych kobiet to wstawiennicy i że to one były odpowiedzialne za część wielkich poruszeń Bożych
na tej ziemi. Większość z tych poruszeń
prowadzona była przez mężczyzn, którzy z tego powodu znani są na ziemi, ale

The Morning Star Edycja Polska
w niebie to właśnie te kobiety są znane
z tych wydarzeń. One były tymi, które
niosły duchowe ziarno, karmiły i chroniły je do czasu, aż dojrzało.
Właśnie wtedy zrozumiałem, że wielu
z tych, którzy są dobrze znani na ziemi,
nie są aż tak znani w niebie, a wielu z
tych, którzy nie są znani na ziemi, to ci
dobrze znani z niebie. Ukryta posługa
wstawienników była zamierzona jako
taka, nawet w Piśmie, aż do dnia sądu.
W zasadzie, posługa ta traci moc jeżeli jest zbyt znana na ziemi. Jednakże
ci, którzy „widzą” powinni rozpoznawać źródło prawdziwego autorytetu.
Autorytet u Boga jest dużo bardziej
znaczący niż autorytet wśród ludzi.
Modlitwa może mieć
większy autorytet na
ziemi niż Organizacja
Narodów Zjednoczonych
i wszystkie inne
instytucje razem wzięte.
Po tych doświadczeniach zacząłem
wierzyć, że gdy Jan i Andrzej przyszli
do Jezusa prosząc o możliwość zasiadania po Jego prawicy i lewicy, Pan
nie mógł im tego obiecać, gdyż miejsca te już były zajęte. Wielu z tych, dla
których były one przeznaczone było
kobietami. Modlitwa może mieć większy autorytet na ziemi niż Organizacja
Narodów Zjednoczonych i wszystkie
Wielkie uwolnienie
inne instytucje razem wzięte. W większości, to kobiety dużo częściej niż mężczyźni wybierają „lepszą część”.
Mimo to, Pan zamierza objawić prawdziwą kobiecość w Kościele w całej jej
chwale. Sprawi to, że kobiety zobaczą
i zrozumieją wszystko, do czego zostały stworzone. Pan zamierza również
objawić prawdziwą męskość Kościele w
całej jej chwale. To również sprawi, że
mężczyźni zrozumieją, do czego zostali stworzeni. Umożliwi to również mężczyznom i kobietom wzajemne przyjęcie i uszanowanie swoich miejsc. Ten
świat nie został stworzony jako męski
lub żeński, ale jako miejsce, gdzie obie
płcie mogą żyć tak, jak zostały do tego
stworzone.
Sprawi to również, że przyjdzie prawdziwa jedność. Sposób, w jaki stałem się
jedno z moją żoną, nie polegał na tworzeniu z niej mężczyzny, ale szacunku
i docenieniu różnic, patrzeniu na nie
jako na uzupełnienie, a nie miejsce konfliktu.
Popatrzmy teraz na posługę nauczania, którą Bóg dał kobietom w kościele
i na to jak niezbędną jest ona dla życia
kościoła. Potem zaś przejdziemy do
sprawy autorytetu.
Wielkie powołanie
W Prz ,- czytamy:
Zachowuj, synu mój, przykazanie
swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki!
Utrwal je na zawsze w swoim sercu, i
owiń nim swoją szyję.
Gdy pójdziesz, będzie ci towarzyszyć, strzec cię będzie w czasie twoje-
go snu, a gdy się obudzisz, odezwie się
do ciebie,
Gdyż przykazanie jest pochodnią,
a nauka światłem; drogą życia zaś są
napomnienia do karności.
Czytamy tu, że mamy przestrzegać
przykazań naszych ojców i nie odrzucać nauk matki. Podobno główne cechy
naszego charakteru kształtują się do
czwartego roku życia. Dlatego właśnie w tym okresie nauczanie i karność
są sprawami kluczowymi. Nauczanie
matki ma największy wpływ na dziecko w latach, w których jego osobowość
kształtowana jest najintensywniej. Czy
istnieje posługa nauczania ważniejsza
niż ta? Czy może być posługa bardziej
warta czci niż posługa bycia matką?
W Mjż , czytamy przykazanie:
„Czcij ojca swego i matkę swoją, aby
długo trwały twoje dni w ziemi, którą
Pan, Bóg twój, da tobie.” W Ef ,-
Paweł powtarza te słowa mówiąc, że
mają one takie samo znaczenie dla tych,
którzy żyją w Nowym Przymierzu:
„Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom
swoim w Panu, bo to rzecz słuszna.
Czcij ojca swego i matkę, to jest pierwsze przykazanie z obietnicą: Aby ci
się dobrze działo i abyś długo żył na
ziemi.” Wszystkie przykazania objawiają Boże standardy sprawiedliwości. Poza przykazaniami miłości, przykazanie by szanować ojca i matkę jest
podkreślone zarówno w Starym jak i w
Nowym Testamencie bardziej niż inne
nakazy. Jak wskazuje Paweł jest to właściwie jedyne przykazanie z obietnicą, a
obietnicą jest długie życie.
The Morning Star Edycja Polska

•NAUCZANIE•
Kościół dokonuje dobrych dzieł czcząc
ojców duchowych, ale będąc chrześcijaninem od prawie trzydziestu pięciu
lat słyszałem zaledwie parę wzmianek
o matkach duchowych. Przykazanie
mówi, że mamy szanować zarówno jednych jak i drugich, ale nie wierzę, by duża część Kościoła rozumiała, kim jest duchowa matka. Uważam,
że powodem, dla którego wiele kościołów i ruchów szybko traci swą duchową
wagę i nie cieszy się długowiecznością
jest brak szacunku zarówno dla matek
jak i ojców. Jeżeli mamy być takim
Kościołem, jak Bóg zamierzył, musimy rozpoznawać i czcić tak maki jak i
ojców duchowych.
Musze wyznać, że jestem pełen głębokiej i wzrastającej miłości do katolików,
ale też bardzo głębokiego smutku ze
względu na wiele ich doktryn i praktyk.
Za szczególną skrajność uważam stopień, do którego doszła cześć oddawana
Marii. Szczególnie zasmuciła moje serce
sytuacja, gdy wszedłem do katedry w
Kolonii w Niemczech i zobaczyłem,
że, jak szacuję, około tysiąca świec płonęło pod obrazem Marii, a tylko jedna
paliła się przy wizerunku Jezusa! Myślę
jednak, że protestanci i ewangelicy nie
czczą Marii, matki Jezusa wystarczająco, choć czytamy w Biblii, że ma być
szanowana i że wszystkie pokolenia
nazwą ja błogosławioną. Może to być
przesadną reakcją na praktyki katolickie, ale jest to druga skrajność.
Z pewnością ta młoda dziewczyna, która zaryzykowała wszystko by
nosić i urodzić Syna Bożego zasługuje na to, by uznawać ją jedną z bohate
The Morning Star Edycja Polska
rek wiary wszechczasów. Jednakże, nie
tylko nosiła nasienie Ducha Świętego i
urodziła Syna Bożego, ale też przeszła z
Nim przez krzyż i wytrwała do końca,
pomimo iż wszyscy apostołowie poza
jednym uciekli zalęknieni.
Choć uważam, że jest to jeden z
najbardziej namaszczonych filmów
wszechczasów, ciężko było mi oglądać
„Pasję” Mela Gibsona. Wiedząc, że jest
to tylko film i że wszyscy ci ludzie są
aktorami, oglądanie wizerunku naszego Króla torturowanego w tak okrutny sposób, było dla mnie niemalże nie
do zniesienia. A jednak Maria trwała przy swym Synu przeżywając prawdziwą mękę ukrzyżowania, która trwała dłużej niż film. I wytrwała z Nim do
końca. Dlaczego? Bo była matką.
Maria jest warta czci, choć nie uwielbienia, może bardziej niż jakakolwiek
osoba w Ewangelii poza jej Synem.
Bóg złożył wierność w macierzyństwie, a wierność zasługuje na taką
cześć. Jednakże, musimy zadać tu pytanie: Jak to się stało, że katolicy doszli
do takiej skrajności w oddawaniu czci
Marii, a nie zezwalają na kapłaństwo
kobiet? Wydaje się to być wręcz absurdalne, ale jest więcej takich sprzeczności w praktykach reszty Kościoła dotyczących miejsca kobiet.
Jest to problem, który musi zostać
poruszony i rozwiązany, jeżeli mamy
dojść do przeznaczonego dla nas
celu. Dlatego też Paweł przypominał Tymoteuszowi, że uwierzył on z
powodu matki i babki (patrz Tm ,).
Zobaczymy także, jak Paweł, w przeciwieństwie do tego co wielu może twier-
Wielkie uwolnienie
dzić, oddawał cześć kobietom, ich
nauczaniu, posłudze i autorytetowi.
Zrobimy to, w żaden sposób nie naginając Pisma, będziemy jednak musieli wyprostować kilka niewłaściwych
interpretacji, których nieprawidłowości
łatwo jest wykazać.
Maria jest warta czci,
choć nie uwielbienia,
może bardziej niż
jakakolwiek osoba w
Ewangelii poza jej
Synem.
Kim jest kapłan?
To prowadzi do kolejnej kwestii.
W latach -tych głoszona była doktryna, że mężczyzna jest „kapłanem
domu”. W tamtym momencie czułem, że ta doktryna może mieć niszczący wpływ na Kościół i wydaje mi się, że
w chwili obecnej możemy jasno zobaczyć to zniszczenie. Jak pisałem wcześniej, matka i babka Tymoteusza były
odpowiedzialne za to, że był on w wierze. Większość wielkich mężów i kobiet
Bożych, podobnie jak Salomon, może
wskazać na swe matki, jako te, które
prawdziwe stały za ich sukcesem.
Przede wszystkim to wszyscy
Chrześcijanie, a nie tylko mężczyźni są powołani do tego, by być kapłanami. Ta doktryna wydawała się wpajać ważność mężczyzny jako duchowej
głowy rodziny, ale była pełna zwiedzenia. Kapłan to wstawiennik, a faktem
jest, że generalnie to kobiety są lepszymi wstawiennikami niż mężczyźni, a z
powodu tej doktryny część wstawienników została zneutralizowana.
Wielu ludzi chętnie wskazuje porażki dobrze znanych posług z lat -tych
jako powód wielkiego spadku moralności w Kościele. Myślę jednak, że część
z tych problemów ma źródło w niektórych doktrynach lat -tych, które
zabrały modlitwę, jedną z najpotężniejszych broni, jakie posiadamy z rąk tych,
którzy najlepiej wiedzą jak jej używać.
Gdyby ta doktryna została zaczerpnięta ze Starego Testamentu, jej twórcy
powinni byli podążać za tym modelem,
aż do końca. W Starym Przymierzu
istniał podział autorytetu pomiędzy
królami a kapłanami. Królowie mieli
autorytet świecki, aby kapłani mogli
w pełni poświęcić się Bożej służbie i
nauczać lud dróg Pańskich. Podobnie w
Nowym Testamencie, wg tej doktryny
mężczyzna powinien być głową domu,
ale dotyczy to zarządzania, by kobieta
mogła zająć się tym, co ważniejsze. W
Panu, ci którzy posiadają autorytet są
sługami tych, których mają pod sobą.
To, do czego powołane są w domu
kobiety, wstawiennict wo i nauczanie
dzieci, jest dużo ważniejsze niż wyjście
na zewnątrz w celu zarabiania pieniędzy. Jeżeli spojrzymy na to z ludzkiej,
światowej perspektywy, w dzisiejszych
czasach w społeczeństwie, które szacuje wartość proporcjonalnie do własności i bogact wa, zrozumiałym jest, że w
niektórych pozostanie w domu z dziećThe Morning Star Edycja Polska

•NAUCZANIE•
mi może wywołać poczucie pozostawania obywatelem drugiej kategorii.
Jednakże, nie będzie to problemem dla
nikogo, kto patrzy z wyższej, bardziej
duchowej perspektywy.
Osobiście nie mam nic przeciwko
kobietom rozwijającym się zawodowo i
robiącym karierę, i wierzę, że należą im
się wynagrodzenie i autorytet współmierne do osiągnięć, równe tym, które
mają mężczyźni wykonujący tę samą
pracę, ale jest to niskie powołanie w
przeciwieństwie do wysokiego powołania macierzyństwa. Mimo to kluczową kwestią jest: czy czynimy wolę
Pana? Nie mam wątpliwości, że wiele
kobiet pełni Bożą wolę w swej pracy, ale
jestem też przekonany, że wiele z tych,
które wykonują wspaniałą pracę wybrało mniej niż mogły osiągnąć w życiu,
gdyby nie przeceniały świeckiej pozycji nad swym powołaniem jako matki.
To, co naprawdę się liczy to to, co czynimy dla wieczności. Wiele z dokonań,
które mogą zyskać pochwałę ze strony
mężczyzn okaże się bardzo płytkim w
dniu sądu. Kluczową kwestią jest czy
w naszych dążeniach szukamy wpierw
Królestwa Bożego czy naszych własnych interesów.
Największa mądrość
O królu Salomonie mówi się, że był
najmądrzejszym człowiekiem żyjącym
na ziemi, wyłączając oczywiście Pana
Jezusa. Po napisaniu Księgi Przysłów,
którą jest jedyną księgą poświęconą
mądrości, Salomon podsumował ją:
„Słowa (…), których go uczyła jego
matka” (Prz ,). Najmądrzejszy człowiek, jaki kiedykolwiek panował na

The Morning Star Edycja Polska
ziemi posiadł swą mądrość dzięki swej
matce!
Matka Salomona wiedziała, że jego
powołaniem było królewskie panowanie i poświęciła się a przygotowaniu go do tego przeznaczenia. To było
niesamowite powołanie - przygotowanie przyszłego króla, a nasze dzieci
mają większe powołanie niż Salomon
- są powołane by panować i rządzić z
Chrystusem. Dlatego też każda matka
chrześcijańskiego dziecka jest „królową matką”, która zasługuje na większą
cześć niż królowa matka w zwykłym
królestwie.
Kluczową kwestią jest
czy w naszych dążeniach
szukamy wpierw
Królestwa Bożego
czy naszych własnych
interesów.
Inne zdanie Salomona przynosi równie dużo światła:
Wyjdźcie i patrzcie, córki Syjonu,
na króla Salomona, w diademie,
którym uwieńczyła go jego matka w
dniu jego zaślubin, w dniu jego serdecznej radości. (Pnp ,)
Salomon był synem Dawida, największego z królów Izraela. Był dziedzicem tronu ze względu na swego ojca, a
jednak wyznawał, że ukoronowała go
matka.
Wielkie uwolnienie
Jeżeli przeczytamy tę historię, zauważymy, że jeden z braci Salomona próbował zagarnąć koronę dla siebie,
podczas gdy matka Salomona wstawiała się za synem u króla Dawida i
wówczas Salomon został ukoronowany. Podobnie, prawdopodobnie dzięki wstawiennict wu matki zarówno w
dziedzinie naturalnej jak i duchowej,
więcej ludzi niż byśmy mogli przypuszczać jest w stanie przyjąć swe powołanie
i cel zanim dowiemy się o tym w dniu
sądu.
Musimy więc rozważyć, dlaczego
tak wiele uwagi poświęca się duchowym ojcom, a tak niewiele matkom.
Prawdopodobnie, dlatego, że znaczna
część tej posługi pozostaje w ukryciu,
zanoszona w modlitwie do Pana. Taka
posługa nie jest oceniana w Kościele
tak, jak powinna.
Niektórzy mogą argumentować, że
skoro życie Salomona zakończyło się
upadkiem, jego fundament nie był tak
silny jak powinien był być. To prawda,
ale myślę, że nie wyniknęło to stad, że
za bardzo szanował swoją matkę, lub że
nie miał wystarczającego szacunku dla
ojca. Faktem jest, że Salomon cieszył
się długim życiem i pozostał królem
długo po tym, jak wprowadził narodu
w odstępstwo. Można twierdzić, że był
to w zasadzie wynik zbyt dużej czci dla
ojca. Mam na myśli to, że Salomon miał
tylko wizję swego ojca, nie posiadał zaś
swojej i dlatego odpadł od wiary.
Prawdziwie czcić naszych ojców i
matki nie oznacza, że nie możemy iść
dalej niż oni lub mieć wizji, której oni
nie mieli. W zasadzie, jeżeli słuchasz
prawdziwie kochającego ojca lub matki,
rozkoszują się oni widząc swoje dzieci,
które idą dalej niż oni zaszli. Nasz sufit
powinien być podłogą dla następnego
pokolenia. Okazywanie nam czci prze
nasze dzieci objawia się w tym, że biorą
to, co im pozostawiamy i idą dalej.
Bóg jest rodzaju męskiego
Następna kwestia, którą musi zostać
wyjaśniona to fakt, że Pan jest mężczyzną. Po raz kolejny zamiarem diabelskim jest chęć wykrzywienie zamiarów
Bożych poprzez zaciemnienie różnic
pomiędzy kobietami i mężczyznami.
Jednym z wniosków i złudzeń, do których prowadzi to zwiedzenie jest chęć
uczynienia z Boga kobiety. On nie jest
naszą „matką, która jest w niebie”, lecz
naszym Ojcem. Nie stworzył Adama
i Stefana, lecz Adama i Ewę. Jezus
był mężczyzną i mężczyzną jest Jezus
Chrystus. Pismo jasno mówi, że to
On jest jedynym pośrednikiem pomiędzy Bogiem, a człowiekiem (patrz Tm
,). Tu nie ma miejsca na kompromis,
a ci, którzy próbują naruszać nauczanie
biblijne są na ścieżce prowadzącej do
głębokiego zwiedzenia i związania, nie
do wolności.
Złudzeniem często pojawiającym się
wśród tych, którzy pragną otrzymać
prawdziwy autorytet jest myślenie, że
aby osiągnąć swoje cele muszą poniżyć innych. Żadna kobieta, która ma
pewność swojego własnego przeznaczenia w żaden sposób nie będzie poniżona czy obrażona poprzez fakt, że Bóg
jest męski, czy że męskim jest którykolwiek mężczyzna. Tylko słabi, nie mający poczucia bezpieczeństwa, lub zwieThe Morning Star Edycja Polska

•NAUCZANIE•
dzieni ludzie myślą, że muszą kogoś lub
coś zupełnie zmienić dla swych celów.
Rozważmy też to, że Pan ma taką
pewność w tym, kim jest, że nie
czuje się zawstydzony poprzez swoją
Oblubienicę, Kościół, czyniącą większe dzieła niż On. W zasadzie On chce,
żeby tak było. Podobnie, żaden prawdziwy mężczyzna mający pewność w
swej męskości nie poczuje się zawstydzony, jeżeli jego żona będzie czynić
większe dzieła niż on. Co więcej prawdziwy mężczyzna będzie ją zachęcał,
wspierał i cieszył się tak, jak Pan cieszy
się swoją Oblubienicą.
Oblubienica Chrystusa może czynić większe dzieła niż Pan, gdy chodził
po ziemi, ale będzie robić to poprzez
Jego moc i autorytet. Podobnie, każde
małżeństwo tworzy zespół partnerski.
Niektórzy wielcy Boży mężowie wiary
to ci, którzy pozwalają swoim żonom
być i robić to, do czego zostały powołane.
Kobiety nie muszą pozbawiać mężczyzn ich męskości ani zabierać im
autorytetu, by wypełnić swoje powołanie. Wręcz przeciwnie: potrzebują znaleźć mężczyzn, którzy są mężczyznami i czują się wystarczająco pewnie by
pozwolić kobietom być takimi, jakimi zostały stworzone. Największą wolnością, jakiej możemy kiedykolwiek
doświadczyć to być tym, kim Bóg nas
stworzył i pozwalać na to innym.
Kobiety w biznesie
Nieprzypadkowo Salomon kończąc
swą wielką księgę mądrości poświęca cały rozdział doskonałej kobiecie.
Warto też zauważyć, że jednymi z naj
The Morning Star Edycja Polska
bardziej wychwalanych cech kobiety
są jej zdolności do prowadzenia interesów. Kupuje nieruchomość, rozwija ją,
wytwarza i jest dobrym zarządcą. Jej
mąż chwali ją za to.
Jeżeli potrzebujesz odnośnika nowotestamentowego spójrz na Lidię. Była
ona kobietą interesu z Filippi, pierwszą, która przyjęła Słowo Boże w Azji i
to właśnie w jej domu spotykali się apostołowie (patrz Dz ,.). Bóg obdarza kobiety niektórymi z największych
darów w biznesie i w zarządzaniu, zaś
prawdziwi mężczyźni doceniają to i nie
tylko uwalniają kobiety do działania,
ale również szanują je i uznają.
Wielka kontrowersja
To wszystko prowadzi nas do ważnej
i kontrowersyjnej sprawy; co z nowotestamentowymi wersetami mówiącymi nam, że kobieta nie powinna mówić
i nauczać w kościele? Dobre pytanie.
Naszą doktrynę opieramy na Piśmie.
Spójrzmy wpierw na Tm ,-:
Kobieta niech się uczy w cichości i w pełnej uległości; Nie pozwalam zaś kobiecie nauczać ani wynosić się nad męża; natomiast powinna zachowywać się spokojnie. Bo
najpierw został stworzony Adam,
potem Ewa. I nie Adam został zwiedziony, lecz kobieta, gdy została
zwiedziona, popadła w grzech;
Lecz dostąpi zbawienia przez
macierzyństwo, jeśli trwać będzie w
wierze i w miłości, i w świątobliwości, i w skromności.
Ze względu na to, że Ewa została
pierwsza zwiedziona, wielu wyciągnę-
Wielkie uwolnienie
ło z tego fragmentu wniosek, iż kobiety są bardziej podatne na zwiedzenie
niż mężczyźni. Ile wojen zostało rozpętanych przez kobiety? Ile kultów, sekt,
fałszywych nauczań powstało z ich inicjatywy? Ile fałszywych religii? Teraz
odpowiedz na te same pytania zadane mężczyznom. Czy wciąż uważasz,
że to właśnie kobiety są bardziej podatne na zwiedzenie? Te oczywiste fakty,
na przestrzeni lat, stanowiły dla wielu
ludzi problem. Dlaczego więc Paweł tak
napisał? Jest to pytanie zasługujące na
odpowiedź. Nawet, jeżeli to stwierdzenie jest prawdziwe i jeżeli tylko Ewa
została zwiedziona, to przecież Adam
też wiedział, co robi!
Kobiety nie muszą
pozbawiać mężczyzn ich
męskości ani zabierać im
autorytetu, by wypełnić
swoje powołanie.
Zanim odpowiemy na to pytanie, zajrzyjmy do Kor ,-:
Niech niewiasty na zgromadzeniach milczą, bo nie pozwala się
im mówić; lecz niech będą poddane, jak i zakon mówi. A jeśli chcą się
czegoś dowiedzieć, niech pytają w
domu swoich mężów; bo nie przystoi kobiecie w zborze mówić.
Ten fragment jest wyjątkowo jasny i
bezpośredni. Na jakiej podstawie możemy uważać, że apostoł nie miał dokładnie tego na myśli? Podam sześć powodów:
. Jest to sprzeczne z innymi wersetami.
. Jest to niezgodne z całością Pisma.
. Jest to sprzeczne z praktyką Pawła.
. Prawo nigdzie o tym nie mówi.
. Owoc tej interpretacji jest zły.
. Jeżeli mamy czcić nasze matki, to
czy możemy im okazać brak szacunku
bardziej niż przez to, że powiemy im, iż
nie mogą mówić w kościele?
Powodem, dla którego szczerzy,
biblijne wierzący chrześcijanie rzucają wyzwanie tym wersetom jest to, że
gdy weźmiemy je dosłownie stoją one w
sprzeczności z innymi wersetami, a tego
nie można przeoczyć. Podstawową zasadą w interpretacji Pisma jest Ps ,:
„Prawda jest treścią słowa twego i na
wieki trwa sprawiedliwy wyrok” (ang.
„Suma Twojego słowa jest prawdą…”).
Jeżeli pomiędzy jakimiś wersetami
występuje pozorna sprzeczność, istnieje dla tego powód.
Podstawową zasadą interpretacji jest,
że nawet jeżeli nie znasz powodu takiej
sprzeczności, nie możesz opierać doktryny na jednym lub dwóch wersetach
stojących w sprzeczności z resztą Pisma,
ale musisz zawsze brać pod uwagę
„sumę” Słowa w całości Pisma. Nie
usprawiedliwia to jednak ignorowania
pewnych fragmentów. Pozorne sprzeczności w Piśmie z pewnością zostały tam
umieszczone zgodnie z Bożym zamiarem. Napięcie między nimi prowadzi
The Morning Star Edycja Polska

•NAUCZANIE•
nas do głębszego zrozumienia. Mówię
tu o „pozornych” sprzecznościach,
ponieważ nauczyłem się już, że nawet
w tych fragmentach, które wydają się
najbardziej oczywiste zawsze zawiera
się szersza perspektywa, która przynosi światło i stawia wersety w harmonii
niezależnie od tego jak odległe wydają się być.
Innym problemem uczonych i przywódców Kościoła jest to, że interpretowali te wersety dosłownie, pomimo
iż Prawo nigdzie nie mówi, że kobiecie nie wolno przemawiać w zgromadzeniu. Paweł, będący „faryzeuszem,
synem faryzeuszów” na pewno wiedział
to lepiej niż ktokolwiek inny. To wydaje
się potwierdzać tezę, której bronili teologowie, iż Paweł cytował tu list albo
opis otrzymany od Koryntian dotyczący praktyk, które oni przyjęli i które ich
dotyczyły. Uważa się, że następne wersety są odpowiedzią Pawła na praktyki Koryntian zabraniające kobietom
mówić:
Czy Słowo Boże od was wyszło
albo czy tylko do was samych dotarło? Jeśli ktoś uważa, że jest prorokiem albo że ma dary Ducha, niech
uzna, że to, co wam piszę, jest przykazaniem Pańskim; A jeśli ktoś tego
nie uzna, sam nie jest uznany. Tak
więc, bracia moi, starajcie się gorliwie o dar prorokowania i językami
mówić nie zabraniajcie; A wszystko
niech się odbywa godnie i w porządku. (Kor ,-)
Wraz z żoną i córką odwiedziliśmy
ostatnio kościół w Koryncie, w Grecji,
gdzie otrzymaliśmy inne ciekawe wyja
The Morning Star Edycja Polska
śnienie. Powiedziano nam, że w tamtym czasie wiele z prostytutek świątynnych nawróciło się na chrześcijaństwo i,
wedle zwyczaju, ogolono im głowy. Aby
ochronić je przed pogardą w kościele, Paweł napisał dekret do kościoła by
wszystkie kobiety nosiły nakrycia głów.
Również z powodu zagorzałych sporów
pomiędzy kobietami z kościoła i nawróconymi prostytutkami Paweł nakazał
wszystkim kobietom, aby milczały w
kościele. Obecni mieszkańcy Koryntu
twierdzili, że właśnie z powodu tych
szczególnych okoliczności Paweł nakazał to temu właśnie kościołowi, nie
wspominając o tym innym kościołom.
Prawdą jest, że żaden z pozostałych
kościołów w Nowym Testamencie nie
dostał tego nakazu, ani nie miał takiej
praktyki.
...Prawo nigdzie nie
mówi, że kobiecie nie
wolno przemawiać w
zgromadzeniu.
Było wiele innych ciekawych wyjaśnień, które dawali wielcy nauczyciele w historii. Prawdopodobnie najlepszym powodem, dla którego te wersety
nie mogą być traktowane jako doktryna
jest to, że stoją w sprzeczności z praktyką Pawła.
Wielkie uwolnienie
Wspomina on w Liście do Rzymian
Pryscyllę i Akwilę. Nauczali oni
Apollosa, który stał się jednym z największych nauczycieli w Kościele
pierwszego wieku. Paweł wspomina
Pryscyllę jako pierwszą, jasno zaznaczając tym samym, że to ona była główną
osobą nauczającą Apollosa. W pierwszym wieku ta kolejność uważana była
wręcz za międzynarodowe wystąpienie
w celu uwolnienia kobiet w kościele do
nauczania mężczyzn. Paweł potwierdził
to na końcu swego Listu do Rzymian.
Wymieniając tych, których kościół w
Rzymie powinien pozdrowić, Pryscyllę
wymienia znów jako pierwszą, jak
gdyby miało to potwierdzić jego zamiar
(patrz Rz ,).
W Rz , Paweł pisze również:
„Pozdrówcie Andronika i Junię, rodaków moich i współwięźniów moich,
którzy są zaszczytnie znani między
apostołami, a którzy już przede mną
byli chrześcijanami.” Jasno widzimy, że
kobieta jest tu wymieniona pomiędzy
apostołami. Czytamy również, że urząd
apostolski został dany by „być świadkiem zmartwychwstania” (patrz Dz
,; ,). Warto zauważyć, że pierwszym świadkiem zmartwychwstania
Pańskiego była kobieta. I to właśnie ona
zaniosła świadect wo apostołom, którzy
w tym czasie byli zalęknieni i nie uwierzyli jej świadect wu!
Zdecydowanie dużo bardziej trzeba naginać Pismo, by utrzymać doktrynę zabraniającą kobietom mówienia
w kościele czy posiadania autorytetu,
niż aby przyjąć, że powinny to robić.
Jednakże obie te pozycje mogą pozo-
stawić pytania bez odpowiedzi dla tych,
którzy szczerze szukają prawdy i pragną
być poddani Bożemu Słowu. Dlatego
też nie wierzę, aby którykolwiek z tych
wniosków powinien być traktowany na
tyle dogmatycznie by mógł nas poróżnić. Musimy traktować Pismo tak, abyśmy nigdy nie poprawiali tekstu, z którym się nie zgadzamy. Wysłuchawszy i
przeczytawszy mnóstwo nauczań na ten
temat i zbadawszy siebie samego, oparłem swą doktrynę i praktykę na tym, co
uważam, że przeważa w Piśmie, nie zaś
na pojedynczym tekście sprzecznym z
pozostałymi. Pozostaję jednak tolerancyjny wobec tych, którzy widzą to inaczej.
Jest wiele innych sposobów, w jakie
zarówno Pan jak i apostołowie szanowali i podkreślali status kobiet odważnie odchodząc od praktyki ówczesnych
czasów. Jak wspomniałem, Pan wybrał
kobietę, aby jako pierwsza zobaczyła
i ogłosiła Jego zmartwychwstanie, co
było w zasadzie nakazem danym apostołom. Jak obiecał w Ps ,: „Pan
daje hasło, zastęp zwiastunek dobrej
wieści jest wielki.” Bez wątpienia, część
z największych ewangelizatorów w
historii to kobiety i jest nimi część osób,
które według mojego zdania zasługują
na miano prawdziwych apostołów.
Trzeci znaczący problem teologiczny
dotyczący zabraniania kobietom przemawiania w kościele to fakt, że zarówno
w Starym jak i w Nowym Testamencie
mamy wymienione prorokinie. Znamy
Miriam i Deborę ze Starego Testamentu
(patrz Mjż ,, Sdz ,) oraz Annę
i córki Filipa w Nowym Testamencie
The Morning Star Edycja Polska

•NAUCZANIE•
(patrz Dz ,). Również w księdze
Joela i w Dziejach Apostolskich czytamy, że gdy Bóg wyleje swego Ducha
na wszelkie ciało, Jego synowie i córki
będą prorokować (patrz Jl ,). Czyż
Bóg dałby komuś dar proroct wa zabraniając mu mówić? Warto również
zauważyć, że Paweł, choć jak się wydaje nakazał w swym Liście do Koryntian
kobietom milczenie, napisał jednak, że
jeżeli mają prorokować, niech czynią to
z nakrytą głową. Jak mogły prorokować, skoro nie mogły mówić?
Inny problem, który się pojawia gdy
nie pozwalamy kobietom nauczać w
kościele może być najpoważniejszy ze
wszystkich. Czy może być coś bardziej
ujmującego dla matki niż mówienie jej,
że nie wolno jej się odzywać w kościele? To one są prawdopodobnie najważniejszymi z naszych nauczycieli. To one
nie tylko dały nam życie, ale żywiły nas
i nauczały od samego początku. Pan
uznał to za tak ważne, że jest to jedyne
przykazanie, do którego dołączył obietnicę - obietnicę długiego życia, która
dla większości jest najwspanialszą z
obietnic.
Podsumowanie
Dopóki ta sprawa nie zostanie rozwiązana w Kościele, będzie ona ograniczać
nasze kroczenie do przodu. A dotyczy
ona ponad połowy obecnych obywateli Królestwa, ponad połowy członków
Ciała Chrystusa. Dopóki nie będziemy pozwalać kobietom funkcjonować
w miejscu, do którego zostały powołane, Ciało Chrystusa będzie w najlepszym wypadku podobne do człowieka po wylewie, który jest w poło
The Morning Star Edycja Polska
wie sparaliżowany. Kościół jest wezwany do tego by być światłością świata. To
zakłada, że musimy znać odpowiedź na
pytania dręczące świat. „Gdzie Duch
Pański tam wolność” (Kor ,).
Jednakże Kościół naszych czasów nie
tylko zawiódł w prowadzeniu wielkich
ruchów wyzwolenia ostatnich czasów,
ale był ich wrogiem. To musi się zmienić.
Tam, gdzie nie udaje nam się wprowadzić w pełni biblijnej prawdy, wróg
będzie wypełniał próżnię wszelkiego
rodzaju perwersją. Wielu przywódców
Kościoła błędnie uznało naturę tych,
którzy wypełniają próżnię za naturę całego ruchu. Głównym powodem,
dla którego ruchy wyzwolenia kobiet
są pełne perwersji i skrajności jest to, że
Kościół nie wziął pozycji przywódczej
w uwalnianiu kobiet od opresji, której
były poddane. Taki ruch nie powinien
był być prowadzony przez kobiety, ale
to Boży mężczyźni, którzy mają serce
Boga dla Jego dzieci powinni go przeprowadzić już dawno temu!
Musimy powstać i uprzedzić wroga
w przejmowaniu prowadzenia w sprawach tak dla nas ważnych. Nawet,
jeżeli zaczynamy późno, jak czyni to
większość Kościoła w sprawie uwolnienia kobiet, nie jest zbyt późno, by
wziąć przewagę zdrowej biblijnej prawdy, zająć nasze miejsce i odeprzeć ciemność.
Jednym z największych problemów Kościoła jest obecnie to, że jest
wielu nauczycieli, ale niewielu ojców.
Większość z tych, o których słyszałem,
że są duchowymi ojcami to starsi męż-
Wielkie uwolnienie
czyźni, którzy wiernie służyli przez lata,
ale są oni po prostu sędziwymi nauczycielami, nie ojcami. Ojciec to nie ten,
który jest starszy, ale ten, który pomnaża. Większość mężczyzn zostaje ojcami,
gdy są młodzi, a nie starzy. Duchowy
ojciec to ktoś, kto pomnaża swą w
innych posługę i łaskę, którą otrzymał.
Aby mężczyzna mógł być ojcem, kobieta musi stać się matką. Musimy zacząć
uznawać i szanować zarówno duchowych ojców jak i matki.
Pan chce pokazać
kobiecość tak, jak
chce pokazać swą
Oblubienicę, Kościół.
Musimy zacząć rozpoznawać i czcić
kobiety, które noszą nasienie Pana
poprzez wstawiennict wo i które żywią
młodych słowami życia i ciągła opieką.
Te duchowe matki będą jednymi z najlepszych nauczycieli dla nowo narodzonych wierzących, tak jak są najlepszymi
nauczycielami małych dzieci. Nie chodzi o negowanie miejsca mężczyzn, ale
Bóg stworzył zarówno mężczyzn jak i
kobiety by byli różni i to On podzielił
pracę potrzebną do przedłużania istnienia rasy ludzkiej. To nie neguje również
nauczania kobiet na wyższych i bardziej
zaawansowanych poziomach, ale ważniejsze jest, by położyć właściwe funda-
menty. Jest to wielki dar i honor, który
Pan dał szczególnie kobietom.
Gdy świat zobaczy kobiety Boże w
Kościele w roli dla nich przeznaczonej,
w pełni spełnione, ponieważ będą tym,
do czego zostały powołane, macierzyństwo i kobiecość będą poważane jako
wspaniałe powołanie, którymi rzeczywiście są.
Pan chce pokazać kobiecość tak, jak
chce pokazać swą Oblubienicę, Kościół.
Kościół jest Oblubienicą, a rodzaj żeński jest tu użyty, ponieważ jego powołaniem jest pokazywać właśnie taką naturę. Nigdy nie będzie jej w stanie pokazać dopóki kobiety nie zajmą swojego
miejsca.
Musimy też zrozumieć, że Oblubienica
ma być również „armią niosącą sztandary”, co brzmi dość męsko, a nie staniemy się tacy, dopóki mężczyźni nie
zajmą swego miejsca. Choć te dwie
natury, męska i kobieca, mogą wydawać się sprzeczne, to jednak doskonale się uzupełniają, gdy są we właściwym miejscu. Gdy Pan dokończy swój
Kościół, świat zobaczy w nim doskonała
chwałę zarówno mężczyzn jak i kobiet.
Mężczyźni będą patrzeć na mężczyzn w
Kościele mówiąc: „Ja jestem powołany
by być takim.” Kobiety będą patrzeć na
kobiety w Kościele mówiąc: „Ja jestem
powołana by być taką.” Gdy kobiety
będą mogły być kobietami przyjdzie
prawdziwa wolność. Nie byłoby żadnych Jezebel gdyby nie było Achabów.
Dopóki obie części nie będą wolne,
żadna nie może być wolna. R
The Morning Star Edycja Polska
