Sabotek

Paphiopedilum PFITZ.
Sabotek
Do tego rodzaju z rodziny storczykowatych (Orchidaceae), rosnącego na ziemi,
należy około 50 wiecznie zielonych gatunków, których ojczyzną są okolice
zwrotnikowe i podzwrotnikowe Azji. Ich liście są zielone, niebieskawe lub
marmurkowate, w młodości rynienkowato bruzdkowane. Kwiaty wyrastają
przeważnie pojedynczo. Storczyki te nie mają ani nadziemnych, ani podziemnych
organów spichrzowych. Nie można ich, zatem trzymać zbyt sucho nawet w okresie
spoczynku.
Zależnie od temperatury, której wymagają w ciągu zimy, storczyki należące do
rodzaju Paphiopedilum oraz ich mieszańce można podzielić na następujące trzy grupy:
1) gatunki, które wymagają w zimie temperatury od 7 do 10° C, jak P. insigne Pfitz. i
jego odmiany botaniczne;
2) gatunki wymagające zimą temperatury od 12 do 16° C, jak P. venustum Pfitz., P. x
leeanum (P. insigne x P. spicerianum), P. charlesworthii Pfitz., P. x lathamianum (P.
spicerianum x P. villosum) i in. ;
3) gatunki ciepłolubne, potrzebujące i w zimie temperatury od 20 do 22° C. Należą
tutaj: P. callosum Pfitz., P. lawrenceanum Pfitz., P. curtissii Pfitz., P. mastersianum
Pfitz.
Znajomość wymagań cieplnych i okresu spoczynku jest niezbędna przy pielęgnowaniu sabotków. Jeśli się nie uwzględni warunków, których wymagają poszczególne gatunki do swego rozwoju, to kwitną one bardzo rzadko lub w ogóle nie kwitną.
Gatunki sabotka należące do l i 2 grupy przesadza się na wiosnę po
przekwitnieniu. Jako podłoże dla 1 grupy służy mieszanka dla storczyków
naziemnych, dla 2 grupy zaś - mieszanka dla storczyków nadrzewnych. Gatunki z 3
grupy można przesadzać w każdej porze, używając podłoża przeznaczonego dla
storczyków nadrzewnych.
Silne rośliny wysadza się do większych doniczek, słabe lub podzielone - do
mniejszych. Doniczkę wypełnia się do 1/3 wysokości drenażem ze skorup lub
rozdrobnioną korą sosnową. Po przesadzeniu podlewa się oszczędnie, ale za to zrasza
kilka razy dziennie. Po wytworzeniu nowych korzeni przez rośliny znów podlewa się
obficiej, a pomieszczenie często wietrzy. W dni słoneczne około południa należy
storczyki cieniować.
Pod koniec sierpnia pędy roczne storczyków należących do grupy l i 2 są już
dojrzałe, a wówczas ogranicza się stopniowo podlewanie i zraszanie. Na wiosnę, gdy
tylko rośliny wytworzą pączki kwiatowe, należy znowu zwiększyć dawki wody.
Gatunki ciepłolubne z grupy 3 nie przechodzą okresu spoczynku, toteż trzeba im
zapewnić stałą wysoką temperaturę i wilgotność powietrza. Sabotki z grupy l i 2 udają
się dobrze przy oknie, natomiast gatunki należące do grupy 3 uprawia się w
ogrzewanych skrzynkach z metalu i szkła.