czytaj dalej - Test Wiedzy o Józefie Piłsudskim

CZĘŚĆ V
Dom
31 stycznia 1921 r. Aleksandra Szczerbińska, przyszła żona Józefa Piłsudskiego, za namową państwa
Moraczewskich nabyła dwie sąsiadujące ze sobą działki: willa "Otradno" i willa „Milusin” z drewnianym domem,
w tzw. stylu „Świdermajer”, popularnym w podwarszawskiej architekturze letniskowej na przełomie XIX i XX w.,
i budynkami gospodarczymi. Piętrowy „Drewniak” nie nadawał się do całorocznego zamieszkania, dlatego
Aleksandra z córkami Wandą i Jadwigą przebywały w nim tylko w okresach letnich a Marszałek dołączał do
nich w każdy wolny od pracy dzień.
Wiosną 1922 r. powstał Komitet Żołnierza Polskiego. Latem tego roku jego członkowie wystąpili
z inicjatywą zakupienia dla Józefa Piłsudskiego całorocznego domu w Sulejówku. Dom z posesją miał zostać
zakupiony z datków składanych dobrowolnie przez byłych legionistów, peowiaków i kombatantów z lat 1918 1920. Brakującą kwotę Marszałek Piłsudski miał uzupełnić ze sprzedaży nieruchomości „Milusin” i „Otradno”.
Jednak rosnąca inflacja oraz szybki wzrost cen nieruchomości pod Warszawą, uniemożliwiły zakup. Komitet
zaproponował inne rozwiązanie – budowę nowego domu na działce „Milusin”. Projekt budynku w modnym
w tym czasie „stylu historycznym”, nawiązującym do tradycji dworu polskiego, wykonał Kazimierz Skórewicz
(1866–1950), znakomity ówczesny architektów a także konserwatorów zabytków. Według jego projektu
zrealizowano m.in. w latach 1925–1928 budowę nowego gmachu Sejmu.
Dom wzniesiony został w bardzo krótkim czasie, prace budowlane trwały od końca lata 1922 r. do
późnej wiosny następnego roku. Komitet zadbał również o wyposażenie dworku. Z jego funduszy zakupiono
meble do pomieszczeń na parterze.
21 czerwca 1923 r., taka data widnieje na pamiątkowym dyplomie, generałowie Tadeusz Rozwadowski i Jakub
Krzemieński w imieniu Komitetu Żołnierza Polskiego wręczyli Aleksandrze i Józefowi Piłsudskim klucze do
nowego domu. Wydarzenie to upamiętniły dwie marmurowe tablice, wmurowane na frontowej ścianie dworku.
Nowy dworek przyjął nazwę „Milusin” od działki, na której go posadowiono.