Rury po raz drugi
Transkrypt
Rury po raz drugi
REMONT/MODERNIZACJA Rury po raz drugi fot. Tycner Instalacja wodociÈgowa i kanalizacyjna 126 BUDUJEMY DOM 11–12/2010 Instalacja wodociÈgowa Kiedy wymieniaÊ rury? Rury stalowe. O tych rurach warto wiedzieÊ, ĝe: szybciej korodujÈ te z ciepïÈ niĝ z zimnÈ wodÈ; najbardziej skorodowane sÈ zwykle zïÈczki (kolana, trójniki itp.), a nie odcinki proste. Wynika to z tego, ĝe rury sÈ zwykle wykonane ze stali ocynkowanej, co chroni w pewnym stopniu przed korozjÈ, zïÈczki zaĂ wytwarza siÚ ze zwykïej (tzw. czarnej) stali; intensywnoĂÊ korozji rur zaleĝy od jakoĂci wody, nawet woda z dwóch poïoĝonych w pobliĝu studni moĝe byÊ inna. Dlatego nie naleĝy zbytnio sugerowaÊ siÚ stanem instalacji w sÈsiednich domach. Rury z tworzyw sztucznych lub miedziane. Wymiany wymagajÈ wïaĂciwie tylko wtedy, gdy w instalacji zdarzyïa siÚ awaria, co najczÚĂciej jest nastÚpstwem niewïaĂciwego montaĝu. KilkanaĂcie lat temu, gdy instalacje z tworzyw byïy nowoĂciÈ, zdarzaïo siÚ np., ĝe instalatorzy zamiast specjalnych rur do ciepïej wody, stosowali te same, co do zimnej, które w wyĝszej temperaturze sÈ mniej trwaïe, albo teĝ uĝywali rur fot. Kisan WymianÚ instalacji wodociÈgowej albo kanalizacyjnej uwaĝa siÚ za domowy kataklizm. Czy powodem zmian sÈ cieknÈce rury, czy plany modernizacji ïazienki, nie obawiajmy siÚ: zaplanujmy tylko dobrze roboty i wybierzmy solidnego wykonawcÚ. fot. Wavin Ekoplastik Jarosïaw Antkiewicz Rury z tworzyw sztucznych sÈ chÚtnie wybierane ze wzglÚdu na ïatwoĂÊ montaĝu i moĝliwoĂÊ ïÈczenia np. ze starymi rurami stalowymi o zbyt niskiej odpornoĂci na wysokie ciĂnienie. Takie rury po latach eksploatacji potrafiÈ nawet pÚkaÊ. TypowÈ przyczynÈ kïopotów sÈ teĝ ěle wykonane poïÈczenia – gromadzi siÚ w nich kamieñ i zanieczyszczenia, ograniczajÈc przepïyw, albo teĝ pojawiajÈ siÚ nieszczelnoĂci. Instalacja wodociÈgowa i kanalizacyjna a b Uchwyt do rur zapewniajÈcy swobodÚ ruchów spowodowanych zmianami temperatury fot. Plasbor Plast Rury prowadzone w ukïadzie: a) trójnikowym, b) rozdzielaczowym fot. Tece Nowe rury Plastikowe czy miedziane? Rury plastikowe mogÈ byÊ wykonane z róĝnych tworzyw, kaĝde z nich bÚdzie dobre, jeĂli zostanie przez instalatora zastosowane zgodnie z przeznaczeniem (sÈ np. rury tylko do wody zimnej). Rury miedziane takĝe sprawdzÈ siÚ w wiÚkszoĂci sytuacji i wykonana z nich prawidïowo instalacja bÚdzie sïuĝyÊ przez dïugie lata. Jednak rury z tworzyw sztucznych mogÈ byÊ lepszym rozwiÈzaniem, jeĂli modernizacja instalacji jest tylko czÚĂciowa i pozostajÈ w niej rury i inne elementy stalowe. Wynika to z tego, ĝe stali i miedzi nie naleĝy ze sobÈ bezpoĂrednio ïÈczyÊ ze wzglÚdu na nasilenie korozji w miejscu poïÈczenia. Ponadto jeĂli woda najpierw przepïywa przez rury miedziane, a nastÚpnie przez stalowe, to te ostatnie szybciej korodujÈ. PamiÚtajÈc o tym, moĝna bezpiecznie wykorzystaÊ oba rodzaje rur w jednej instalacji. WyjÈtkiem sÈ instalacje ciepïej wody uĝytkowej, w których pracu- je pompa obiegowa, bo wyPrzyrost długości 1 m odcinka rury wraz ze wzrostem jej temperatury o 10°C musza ona krÈĝenie wody w obiegu zamkniÚtym. 1,80 PEX Rur miedzianych nie powinno siÚ teĝ stosoPP 1,50 waÊ w instalacjach, w któ1,30 PB rych woda ma odczyn pH mniejszy lub równy 7, bo 0,62 CPVC wówczas bÚdÈ naraĝone PP - stabi 0,30 na nasilonÈ korozjÚ, a stÚĝenie jonów miedzi w woPEX-Al-PEX 0,25 dzie wielokrotnie przekromiedź 0,16 czy dopuszczalne normy. Ukïad instalacji. Stare stal 0,11 rurociÈgi sÈ najczÚĂciej 0,00 0,50 1,00 1,50 2,00 prowadzone w ukïadzie przyrost długości w mm trójnikowym. Najïatwiej przy nim pozostaÊ, nawet Róĝnice wydïuĝeñ termicznych rur z róĝnych materiaïów spowodowajeĂli poziome odcinki pronych wzrostem temperatury o 10°C wadzÈce od pionu biegnÈ innÈ trasÈ. wo-kartonowych o zwiÚkszonej odpornoĂci na Alternatywnym rozwiÈzaniem jest ukïad wilgoÊ („zielonych”) – na stelaĝu odsuniÚtym rozdzielaczowy, w którym rury ukrywane sÈ o kilka centymetrów od Ăciany pomieszczenie w bruzdach Ăciennych, lecz w podïodze. nia. Podobnym rozwiÈzaniem, uïatwiajÈcym Taki sposób prowadzenia rur stosuje siÚ czÚukrycie rur, jest zastosowanie przyborów sasto w nowych domach, jednak w istniejÈcym nitarnych na stelaĝach. budynku jest doĂÊ kïopotliwy, bo wycinanie SÈ to sposoby dobre przede wszystkim do bruzd w warstwie wylewki podïogowej jest duĝych ïazienek, w których strata kilku centyzwykle trudniejsze niĝ w Ăcianach. Ponadto metrów wzdïuĝ któregoĂ boku pomieszczenia wylewka jest czÚsto zbyt cienka, by moĝna bÚdzie praktycznie niezauwaĝalna. byïo w niej ukryÊ rury (warstwa ponad ruUkïadanie rur. WymieniajÈc rury stalorami powinna mieÊ ok. 4 cm gruboĂci, moĝe we na plastikowe, instalator musi uwzglÚdbyÊ o 1–1,5 cm cieñsza, jeĂli zastosuje siÚ zbro- niÊ ich znacznie wiÚkszÈ rozszerzalnoĂÊ ciepljenie). Z kolei pogrubienie wylewki oznacza nÈ, co wymaga tzw. kompensacji. Polega ona podniesienie poziomu podïogi, co jest doĂÊ przede wszystkim na stosowaniu podpór przeradykalnym rozwiÈzaniem, powodujÈcym np. suwnych, umoĝliwiajÈcych rurom swobodne zwiÚkszenie obciÈĝenia stropu. odksztaïcanie siÚ. RolÚ kompensatorów speïUkïadanie instalacji jest ïatwiejsze i mniej niajÈ teĝ wszelkie naturalne zaïamania ruropracochïonne, jeĂli rury poprowadzi siÚ po ciÈgu, a jeĂli to nie wystarcza, stosuje siÚ kompensatory (np. odcinki w ksztaïcie litery „U”). wierzchu Ăcian i osïoni obudowÈ z pïyt gipsoSwobodÚ ruchów termicznych trzeba teĝ zaStelaĝe do przyborów lub Ăcianki instalacyjne popewniÊ tym odcinkom rurociÈgów, które przezwalajÈ najïatwiej ukryÊ wszystkie rury. Jednak nadajÈ siÚ raczej do duĝych ïazienek chodzÈ przez Ăciany i stropy, a szczeliny wokóï rur – wypeïniÊ trwale elastycznym materiaïem, np. weïnÈ mineralnÈ. Warto tego dopilnowaÊ, bo instalatorom zdarza siÚ niekiedy o tym zapomnieÊ. Poziome odcinki rur powinny byÊ uïoĝone ze spadkiem w kierunku pionu, by w razie potrzeby moĝna byïo odwodniÊ instalacjÚ. PamiÚtaÊ teĝ trzeba o izolacji cieplnej rur, zwïaszcza przechodzÈcych przez nierodzaj materiału Nawet gdy rury sÈ w dobrym stanie, to zmiany w instalacji mogÈ okazaÊ siÚ konieczne w zwiÈzku z planami zmodernizowania ïazienki. Rozbudowy instalacji moĝe teĝ wymagaÊ adaptacja strychu lub piwnicy na cele mieszkalne, jeĂli wydzielamy tam nowÈ ïazienkÚ lub kuchniÚ. BUDUJEMY DOM 11–12/2010 127 Remont/modernizacja ” 128 PodejĂcie prowadzÈce z miski ustÚpowej powinno znaleěÊ siÚ poniĝej innych na danej kondygnacji, inaczej woda spïywajÈca do pionu po spïukiwaniu toalety bÚdzie wysysaïa wodÚ z syfonów innych przyborów, a wtedy do pomieszczeñ bÚdÈ przenikaÊ gazy kanalizacyjne BUDUJEMY DOM 11–12/2010 ” w kaĝdej instalacji – jego wymiana nie wymaga wówczas odwadniania rur. Obecnie we wszystkich nowych instalacjach montuje siÚ teĝ zawór przeciwskaĝeniowy, zapobiegajÈcy cofniÚciu siÚ wody z instalacji domowej do wodociÈgu (lub hydroforu) w razie zaniku ciĂnienia. Warto zaïoĝyÊ go takĝe w modernizowanej instalacji. Zbyt niskie ciĂnienie w wodociÈgu Zdarza siÚ, ĝe woda leci z kranu tak leniwie, ĝe utrudnia to mycie, a czÚsto teĝ uniemoĝliwia korzystanie z pralki lub zmywarki. JeĂli hydraulik wykluczy przeszkody hamujÈce przepïyw (np. uszkodzony zawór lub Instalacja kanalizacyjna ěle wykonane poïÈczenie), to przyczynÈ jest Kiedy do wymiany? Stare rury kanalizacyjne, zwïaszcza ĝeliwne, czÚsto sÈ bardzo skorodowane i w kaĝdej chwili groĝÈ przeciekiem. PodejĂcia do przyborów i syfony sÈ czÚsto w gorszym stanie niĝ piony, choÊ ich stan trudniej zbadaÊ. Ich kondycjÚ powinien oceniÊ instalator – jeĂli jest zïa, trzeba zdecydowaÊ siÚ na wymianÚ. JeĂli natomiast instalacja jest stosunkowo nowa i wykonano jÈ z rur plastikowych, to raczej nie ma potrzeby wymiany pionów. Wymiany oraz ewentualnie poprowadzenia innÈ trasÈ mogÈ wymagaÊ zaĂ podejĂcia do przyborów – jeĂli zmieniamy ich lokalizacjÚ albo rury sÈ nieprawidïowo uïoĝone i Ăcieki ěle spïywajÈ. prawdopodobnie niedostateczne ciĂnienie wody w wodociÈgu. Moĝna z tym sobie poradziÊ na dwa sposoby – zaleĝnie od ciĂnienia w sieci: – niewielki niedobór – wystarczy wymiana rur na nowe o wiÚkszej Ărednicy wewnÚtrznej, ze zïÈczkami i zaworami o jak najmniejszych oporach przepïywu; – znaczny niedobór – trzeba zastosowaÊ zestaw hydroforowy. DostÚpne sÈ niewielkie zestawy hydroforowe, które moĝna ukryÊ nawet we wnÚce Ăciennej. O problemie z niedostatecznym ciĂnieniem wody trzeba teĝ pamiÚtaÊ, gdy adaptuje- Nowe – z tworzywa Nowe instalacje wykonuje siÚ zwykle z rur z polichlorku winylu (PVC) lub polipropylenu (PP). JeĂli szczególnie zaleĝy nam na wytïumieniu odgïosu spïywania Ăcieków, moĝna zastosowaÊ specjalne rury niskoszumowe (sÈ one jednak drogie) lub teĝ osïoniÊ piony tïumiÈcÈ děwiÚki weïnÈ mineralnÈ. Warto wiedzieÊ, ĝe piony z rur plastikowych sÈ zdecydowanie bardziej haïaĂliwe od ĝeliwnych, jednak zwykle nie jest to problemem. my strych na pomieszczenia mieszkalne. Sïabe ciĂnienie, z którym moĝna siÚ jeszcze pogodziÊ na niĝszych kondygnacjach, uniemoĝliwi zapewne korzystanie z wody na poddaszu. Zestaw hydroforowy moĝe byÊ jedynym skutecznym rozwiÈzaniem, gdy ciĂnienie wody wodociÈgowej jest bardzo niskie Budowa instalacji Nowe piony kanalizacyjne najczÚĂciej prowadzi siÚ w miejscu starych – inaczej trzeba by przekuwaÊ nowe otwory w stropach. Podczas wymiany instalacji warto dopilnowaÊ, by hydraulik wykonaï podejĂcia do przyborów zgodnie z podanymi niĝej zasadami, od tego bowiem zaleĝy, czy Ăcieki z wanny, umywalki czy wc bÚdÈ spïywaÊ bez przeszkód. sensu, gdy np. wszyscy domownicy ĂpiÈ. Nie musi to byÊ wcale programator zintegrowany z pompÈ: tañszy bÚdzie zwykïy programator umieszczony w gnieědzie wtyczkowym. Zawory. Zawory powinny znaleěÊ siÚ przed kaĝdym przyborem sanitarnym, by moĝna byïo odciÈÊ od niego dopïyw wody, a reszta instalacji pracowaïa normalnie. DziÚki temu, jeĂli zechcemy go kiedyĂ wymieniÊ lub siÚ zepsuje, nie bÚdzie to wielkim problemem. Gïówne zawory odcinajÈce sÈ teĝ niezbÚdne na poczÈtku instalacji. Warto trównieĝ zaïoĝyÊ zawory przed i za kaĝdym filtrem, choÊby tylko mechanicznym, który powinien byÊ Do wykonania instalacji kanalizacyjnych w domach jednorodzinnych uĝywa siÚ praktycznie tylko rur z tworzyw sztucznych fot. Pipelife ogrzewane pomieszczenia. Nieocieplone rury z ciepïÈ wodÈ traciïyby energiÚ zuĝytÈ na jej ogrzanie, a na rurach z zimnÈ wykraplaïaby siÚ para wodna. Pompy obiegowe. JeĂli w starej instalacji przeszkadzaïo nam, ĝe trzeba byïo dïugo czekaÊ, aĝ z kranu zacznie lecieÊ ciepïa woda, to w nowej warto zastosowaÊ pompÚ obiegowÈ (cyrkulacyjnÈ) ciepïej wody uĝytkowej. Kiedy woda w rurach siÚ wychïodzi, to zostanie ponownie skierowana do kotïa, który jÈ podgrzeje. W instalacji trzeba wtedy zamontowaÊ choÊby niewielki zasobnik c.w.u. (moĝe byÊ nawet zintegrowany z kotïem dwufunkcyjnym). JeĂli ïazienka i kuchnia sÈ blisko kotïowni, a na ciepïÈ wodÚ trzeba zbyt dïugo czekaÊ jedynie w odlegïym od niej wc z umywalkÈ lub w rzadko uĝywanym pomieszczeniu gospodarczym, nie warto z tego powodu montowaÊ pompy cyrkulacyjnej: zamiast tego lepiej zastosowaÊ tam niewielki elektryczny ogrzewacz przepïywowy. Gdy ciepïej wody w tym oddalonym od kotïowni pomieszczeniu zuĝywamy bardzo niewiele, bÚdzie to bardziej uzasadnione ekonomicznie rozwiÈzanie. WydajnoĂÊ i moc pompy obiegowej dostosowuje siÚ nie do niezbÚdnej wysokoĂci podnoszenia (tak dobiera siÚ pompy do zestawów hydroforowych), lecz do wystÚpujÈcych w instalacji opofot. Belsan rów przepïywu (wystarcza do tego mniejsza moc). Warto, by pompa wspóïpracowaïa z programatorem czasowym, bo staïe utrzymywanie wysokiej temperatury wody w rurach nie ma Instalacja wodociÈgowa i kanalizacyjna fot. Kessel Wpusty podïogowe to znakomite rozwiÈzanie zarówno w ïazienkach jak i garaĝach czy na tarasach. Jednak ich wykonanie w istniejÈcym domu moĝe byÊ kïopotliwe Uwaga! Misek ustÚpowych nie przyïÈcza siÚ do jednego podejĂcia razem z innymi przyborami. PodejĂcia ukrywa siÚ zwykle w bruzdach Ăciennych i osïania warstwÈ tynku na siatce lub pïytami gipsowo-kartonowymi na stelaĝu, ale jeĂli zechcemy ukryÊ rurÚ Ărednicy 100 mm, to Ăcianka instalacyjna bÚdzie zabieraÊ pas szerokoĂci kilkunastu centymetrów, trzeba wiÚc to dobrze przemyĂleÊ. Owe podejĂcia do przyborów powinny speïniaÊ nastÚpujÈce wymagania: spadek w kierunku pionu – nie mniejszy niĝ 3% (3 cm na 1 metr dïugoĂci) Ărednica – dostosowana do rodzaju przyboru (tab. 1), ale zaleca siÚ jej zwiÚkszenie, gdy na trasie podejĂcia sÈ wiÚcej niĝ trzy zaïamania. Tab. 1. Wymagania dotyczÈce podejĂÊ do przyborów sanitarnych zgodnie z polskimi normami Rodzaj przyboru Minimalna Ărednica podejĂcia [mm] miska ustÚpowa 100 wanna pojedyncza umywalka lub bidet pojedynczy zlewozmywak, pralka itp. 50 wpust podïogowy Kanalizacja na zaadaptowanym poddaszu lub w piwnicy Poddasze. AdaptacjÚ pomieszczeñ mogÈ tu utrudniaÊ wychodzÈce ponad dach piony kanalizacyjne. JeĂli na poddaszu taki pion miaïby siÚ znaleěÊ poĂrodku pomieszczenia, moĝna go skróciÊ i zakoñczyÊ zaworem napowietrzajÈcym, jednak przynajmniej jeden z takich pionów, poïoĝony najdalej od miejsca odpïywu Ăcieków poza budynek, musi zostaÊ wyprowadzo- Zalecana dïugoĂÊ podejĂcia [m] do 1 do 2 40 do 3 50 do 3 jak Ărednica wpustu (zwykle od 50 do 100) nie okreĂlono Dodatkowe wymagania podejĂcia dïuĝsze niĝ 1 m wymagajÈ wentylowania (np. zaworem napowietrzajÈcym) podejĂcia dïuĝsze muszÈ byÊ wentylowania (np. zaworem napowietrzajÈcym lub wymagajÈ powiÚkszenia Ărednicy do 70 mm) zbyt dïugie podejĂcia (powyĝej 2–3 m) ïatwo ulegajÈ zatkaniu ny ponad dach, by moĝliwe byïo nie tylko napowietrzenie (co zapewnia zawór), ale i usuniÚcie na zewnÈtrz gazów wydobywajÈcych siÚ z kanalizacji. Do zaworów napowietrzajÈcych trzeba zapewniÊ wygodny dostÚp, bo czasem ulegajÈ rozszczelnieniu i trzeba je wymieniÊ. Piwnica. W piwnicach natomiast moĝe siÚ okazaÊ, ĝe przewody odpïywowe, odprowadzajÈce spïywajÈce pionami Ăcieki poza budynek, poprowadzono pod stropem, a miskÚ ustÚpowÈ stawiamy przecieĝ na pod- Uwaga! Rury wiÚkszej Ărednicy zapewniajÈ lepszy spïyw Ăcieków i rzadziej siÚ zatykajÈ, ale im sÈ grubsze, tym trudniej je ukryÊ. Jednak warto powiÚkszyÊ ĂrednicÚ podejĂcia do umywalki z 40 do 50 mm – nie utrudnia to wykonania, a poprawia spïyw Ăcieków. JeĂli do jednego podejĂcia przyïÈcza siÚ kilka przyborów, to trzeba uwzglÚdniÊ wiÚkszy przepïyw Ăcieków, jednak w domach jednorodzinnych zwykle nie jest konieczne stosowanie podejĂÊ o Ărednicy wiÚkszej niĝ 70 mm. INFO RYNEK Podobnie jak w instalacji wodociÈgowej, uchwyty mocujÈce rury powinny umoĝliwiaÊ ich ruchy termiczne. Takie uchwyty rozmieszcza siÚ w odstÚpach 50–80 cm, a w pobliĝu samych przyborów stosuje uchwyty staïe. Warto zwracaÊ uwagÚ, czy instalator nie uïatwia sobie pracy, stosujÈc pochopnie zbyt wiele zïÈczek, a tym bardziej giÚtkich rur karbowanych (tzw. harmonijek). O ile poïÈczenie takÈ rurÈ miski ustÚpowej z pio- ïodze piwnicy. RozwiÈzaniem jest wówczas zastosowanie pompy przetïaczajÈco-rozdrabniajÈcej, która jest w stanie podnieĂÊ Ăcieki na wymaganÈ wysokoĂÊ. nem zwykle funkcjonuje dobrze, bo rura ma duĝÈ ĂrednicÚ i gromadzÈce siÚ osady nie sÈ w stanie jej zatkaÊ, to rura Ărednicy 40 mm prowadzÈca od umywalki moĝe byÊ ciÈgle zapchana. Ile kosztuje modernizacja instalacji wodno-kanalizacyjnej? Za wykonanie pojedynczego „punktu”, np. podejĂcia wodociÈgowego lub kanalizacyjnego do umywalki lub wanny, zapïacimy od 50 do 100 zï. Wiele zaleĝy tu od tego, na ile pracochïonne jest usuniÚcie elementów starej instalacji i wykonanie nowej – duĝo ïatwiej ukryÊ nowe rury za lekkÈ ĂciankÈ na stelaĝu, niĝ wykuwaÊ na nie bruzdy w Ăcianach. Duĝe znaczenie ma teĝ zakres prac – dla wykonawcy wiÚksze zlecenie jest korzystniejsze, dlatego zlecajÈc kompletnÈ modernizacjÚ instalacji wodno-kanalizacyjnej w caïym domu moĝemy liczyÊ na upust. Ponadto jedna osoba odpowiada za wïaĂciwe wykonanie caïoĂci prac. Kompleksowa wymiana instalacji wodno-kanalizacyjnej w typowym domu, ok. 150 m2 kosztuje 3500–5000 zï. W przypadku instalacji kanalizacyjnej wiÚkszoĂÊ kosztów stanowi robocizna, bo typowe rury kanalizacyjne sÈ bardzo tanie (5–10 zï/m). Natomiast w przypadku instalacji wodociÈgowych rury miedziane sÈ zwykle nieco droĝsze od wykonanych z tworzywa. Naleĝy jednak sprawdziÊ nie tylko ceny rur, ale i systemowych ksztaïtek (kolan, trójników itp.), poniewaĝ szczególnie w instalacjach plastikowych bywajÈ nieproporcjonalnie drogie. PRZYDATNE ADRESY ACO 22 767 05 00 www.aco.pl PIPELIFE 58 774 88 88 BORYSOWSKI 22 751 47 77 www.borysowski.com PLASTBOR 22 756 88 83 www.plastbor.com.pl CAPRICORN 74 854 05 83 www.capricorn.pl PROBUD 32 677 26 60 www.probud.pl KARMAT 17 856 03 76 www.karmat.pl REHAU 61 849 84 00 www.rehau.pl KESSEL 71 774 67 69 www.kessel.pl WAVIN EKOPLASTIK 77 441 66 90 www.ekoplastik.com.pl pl www.pipelife.pl W i Ú c e j . . . c e n y , f i r m y , p r o d u k t y , k a l k u l a t o r y , a r t y k u ï y . K l i k nBUDUJEMY i j n a w wDOM w . b u d11–12/2010 u j e m y d o m .129 pl Jako jedyni publikujemy aktualne RANKINGI PRODUK TÓW!