Nr wniosku: 204341, nr raportu: 19230. Kierownik (z rap.): prof. dr

Nr wniosku: 204341, nr raportu: 19230. Kierownik (z rap.): prof. dr hab. inż. Tadeusz Adam Stolarski
W ramach projektu zrealizowano następujące cele:
1. Wykazano, ze hipoteza o pozytywnej roli ciśnienia akustycznego w pracy i stabilizacji dynamicznej lekko obciążonego
łożyska gazowego jest prawdziwa.
2. Stwierdzono, ze zasadniczy wpływ na osiągi łożyska ma jego postać geometryczna a także częstotliwość zmian
geometrii oraz sztywność.
3. Zbadano, ze efektywność ciśnienia akustycznego w stabilizacji dynamiki pracy gazowego łożyska akustycznego zależy
w dużej mierze od postaci geometrycznej.
4. Wykazano, ze początek samoistnej niestabilności dynamicznej łożyska można skutecznie zatrzymać poprzez włączenie
generatorów piezo-elektrycznych (PZT) wytwarzających ciśnienie akustyczne.
5. Zademonstrowano, ze chwilowa niestabilność łożyska wywołaną obciążeniem impulsowym można wyeliminować przy
pomocy ciśnienia akustycznego generowanego w łożysku przez PZT.
6. Koncepcja łożyska akustycznego będąca przedmiotem badan projektu została przedstawiona i spopularyzowana na
International Tribology Conference we wrześniu 2015 w Tokio, Japonia.
Przydatność wyników badan uzyskanych w ramach projektu dla inżynierii łożyskowania jest, bez wątpienia, znaczna. W
świetle wyników badan powszechnie znany problem niestabilności dynamicznej lekko obciążonych, szybkoobrotowych
łożysk gazowych może być efektywnie rozwiązany. Ponadto, wyniki badan potwierdziły, iż wskutek generowanego
ciśnienia akustycznego zapewniającego pełne rozdzielenie współpracujących powierzchni łożysko akustyczne może
bezpiecznie przejść fazę startu i zatrzymania pod obciążeniem. Uzyskane wyniki badan pokazują także, ze istnieją
zupełnie nowe i praktycznie możliwe konstrukcje łożysk od których wymagana jest duża stabilność i precyzja ruchu.
Dodatkowo, utworzony model matematyczny pozwala na uwzględnienie, aczkolwiek w ograniczonym zakresie, ciśnienie
akustyczne w łożysku a tym samym na rozszerzenie powszechnie używanego równania Naviera-Stokes’a do analizy
szybkoobrotowych, gazowych węzłów kinematycznych.