„MAŁY ARTYSTA” PROGRAM EDUKACJI PLASTYCZNEJ (praca z

„MAŁY ARTYSTA”
PROGRAM EDUKACJI PLASTYCZNEJ
(praca z dzieckiem zdolnym 4 -5 letnim)
Motto: Jeżeli ma się rozwijać wyobraźnię dziecka
trzeba jej dać, czym się karmić”.
Margaret Mead.
Opracowała: mgr Jolanta Wawer
WPROWADZENIE
Twórczość plastyczna jest jedną z ważniejszych form działalności dziecka w
wieku przedszkolnym.
Aby w pełni zrozumieć sztukę dziecka i przybliżyć sie do niej, musimy
zgłębić ją od podstaw. Należy poznać poszczególne fazy rozwoju twórczości
dziecka.
Lovenfeld wyróżnia w twórczości dziecka następujące fazy:
1. Faza bazgrot- wiek 2-4 lata
2. Faza przedschematyczna (ekspresja swobodna). Wiek 4-7 lat
Podział według Szumana wyróżnia:
1. Okres bazgrot- w tej fazie następuje wstępne formowanie się schematu
postaci. Przedział wiekowy 1,6-3 lata. Dziecko zapełnia płaszczyznę
kreskami, liniami krzyżującymi się, kropkami dochodząc do próby
zamknięcia koła.
2. Okres schematyczny ( ideoplastyka)
–Głowonogi, głowotułowie, schematy uproszczone. Wiek 3-5 lat.
- Schemat wzbogacony (dopracowanie typu charakterystycznego).
Wiek 7-12 lat
Badania Szumana nad kolorystyką prac dziecięcych wykazują dominację w
wieku przedszkolnym kolorytu pstrokatego i nieregularnego oraz kompozycji
prac przypadkowej i nieregularnej.
Kiedy dziecko dokona odkrycia języka plastycznego na poziomie
przedstawienia ( faza bazgrot), wyrazi chęć ukazania siebie samego, swoich
bliskich a także uczuć, na które jest szczególnie podatne: miłości i lęku, radości
i niepokoju. W określonym porządku wyraża swoje problemy uczuciowe: siłę,
autorytet ,miłość, antypatię. W swych rysunkach często znajduje zapomnienie,
nieraz nie chce przedstawiać siebie, czy w ogóle ludzi (autyzm).
Poprzez rysunek i inne prace plastyczne poznajemy naszego wychowanka: jego
emocje, rozwój intelektualny, zainteresowania...
W twórczości dziecka bardzo ważną rolę odgrywa motywacja wewnętrzna.
Najbardziej naturalną jej potrzebą jest potrzeba konkretyzacji swego
wewnętrznego świata w formach, które je zachwyca.
Ciekawość, zainteresowanie i przyjemność wypływająca z faktu działania będą
stwarzać motywację do coraz nowych wysiłków.
Stałe odkrycia, które pojawią się przed dzieckiem dzięki elementom i
tworzywom różnego rodzaju płaskim, czy trójwymiarowym stanowić będą w
tym samym stopniu pomoc w rozwoju jego sprawności umysłowej i aktywności
praktycznej.
Ważne jest, aby zapewnić dziecku możliwość swobodnej i twórczej
wypowiedzi. W swych działaniach dziecko może trafić na problemy w
rozwiązaniu, których należy mu pozostawić możliwie dużo swobody. Sprzyja
to, bowiem aktywizowaniu myślenia, przyczynia się do rozwoju
samodzielności, refleksyjności i pomysłowości. Właściwie wybrana technika ma
ogromny wpływ na zainteresowanie pracą plastyczną, pobudzenie do twórczego
działania, do ekspresji. Niesie ze sobą dużo nowych doświadczeń i wrażeń.
Pomaga rozwiązywać problemy i podsuwa nowe sposoby wykonania pracy;
zmusza do podejmowania decyzji plastycznych.
Zadaniem nauczyciela jest umożliwianie poznawania otaczającej
rzeczywistości, uwrażliwianie na piękno różnorodnych zjawisk- przyrodniczych,
społecznych i odpowiednie zorganizowanie warsztatu pracy.
W dobie powszechnego dostępu do komputera, który „potrafi pisać i rysować”
za dziecko maleje sprawność manualna małych użytkowników. Rodzice nie
zawsze dostarczają im bodźców i motywacji do tworzenia i manipulowania
materiałami plastycznymi.
Jeśli nawet, to ogranicza się to do najprostszej formy- kredek.
Tymczasem organizowanie aktywności plastyczno-konstrukcyjnej rozwija
elastyczność ruchów palców, dłoni i nadgarstków a także ramion i barków oraz
procesy analizy i syntezy wzrokowej.
Wiedząc jak ogromny wpływ ma wychowanie plastyczne na rozwój wszystkich
sfer osobowości, zdolności, rozwój umysłowy, społeczno-moralny i praktycznotechniczny został opracowany Program Edukacji Plastycznej „Mały Artysta”.
Powstał on z myślą o dzieciach z całej placówki 4-5 letnich.
Po przedstawieniu na Radzie Pedagogicznej program „Mały Artysta” został
wdrożony w lutym 2014 roku i realizowany od lutego do czerwca 2014 roku.
Program „Mały artysta” jest zgodny z podstawą programową.
Cel ogólny:
celem programu „Mały Artysta” jest wspomaganie rozwoju każdego
dziecka, kształtowanie kreatywności poprzez środki i techniki plastyczne.
program zakłada także poznanie
dziedzictwa kulturowego
i artystycznego dawnych i współczesnych artystów przez kontakty
z muzeami i lokalnymi ośrodkami kultury.
Cele szczegółowe:
dziecko poznaje i wykorzystuje ciekawe technik plastycznych
dziecko nabiera wiary we własne możliwości
dziecko nabiera umiejętności akceptacji i poszanowania wytworów
kolegów
wspólnie z rodzicami i personelem przedszkola bierze udział w tworzeniu
wystaw plastycznych
dziecko uczy się zachowania się na wystawach plastycznych
dziecko zna funkcje muzeum- uczestniczy w miarę możliwości w
wystawach i zajęciach opracowanych przez muzeum z nauczycielem lub
rodzicami
zna obrazy kilku polskich i zagranicznych artystów
dziecko ma świadomość przynależności kulturowej i dumy z własnej
małej ojczyzny
dziecko rozumienie konieczność szanowania zabytków
Program „Mały Artysta” zakłada także poznanie dziedzictwa kulturowego
dawnych i współczesnych artystów oraz kontakty z ośrodkami kultury.
W trakcie realizowania programu z grupami starszych dzieci zwiedzamy
wystawy zorganizowane przez GOK w Końskowoli.
Treści programowe zostały ujęte w dwóch działach:
Jestem małym artystą
Poznaję sztukę i sam jestem twórcą
Realizując treści programowe należy dobierać takie metody pracy, aby dzięki
nim zaistniały sytuacje wzajemnego uczenia się, dzielenia się
doświadczeniami, podejmowania decyzji.
DOMINUJĄCE METODY ZASTOSOWANE PODCZAS REALIZACJI
PROGRAMU:
metoda podająca: opowiadanie, pogadanka, opis, objaśnienia i
wyjaśnienia
metoda oglądowa: pokaz łączony z przeżyciem, ekspozycja, film, sztuka
teatralna
metoda poszukująca-uzyskiwanie odpowiedzi na pytania, eksperyment
metoda zadań stawianych do wykonania: praktycznego działania,
ćwiczenia przedmiotowe
Oprócz tego korzystam z własnych umiejętności i doświadczeń plastycznych
a także wykorzystuję literaturę i prasę o tematyce plastycznej.
Opierając się na wiedzy wyniesionej z warsztatów metodycznych, literatury
fachowej, własnych doświadczeń realizuję z dziećmi następujące techniki
plastyczne:
technika akwareli „mokre w mokre” z wykorzystaniem papieru
akwarelowego
techniki kolażu
technika frotażu
technika monotypii
pastel suchy
pastel tłusty
malowanie temperą z wykorzystaniem podobrazia malarskiego-płótna
modelowanie z papieru
Efekty dla dzieci:
poznanie i wykorzystanie ciekawych technik plastycznych
wzbudzanie wiary we własne możliwości
umiejętność akceptacji i poszanowania wytworów kolegów
umiejętność zachowania się na wystawach plastycznych
świadomość przynależności kulturowej i dumy z własnej małej ojczyzny
rozumienie konieczności szanowania zabytków
udział w konkursach plastycznych organizowanych przez środowiska
lokalne
poszerzanie wiadomości plastycznych poprzez współpracę z ośrodkami
kultury
Ewaluacja programu przeprowadzona zostanie w oparciu o następujące
narzedzia:
Analizę obserwacji zachowań dziecka podczas działań plastycznych.
Analizę quizu do programu plastycznego
Rozmowy podczas działań artystycznych dziecka