PoltechMIBI, 1 mg Zestaw do sporządzania preparatu

PoltechMIBI, 1 mg Zestaw do sporządzania preparatu

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
PoltechMIBI, 1 mg
Zestaw do sporządzania preparatu radiofarmaceutycznego
2. SKŁAD ILOŚCIOWY I JAKOŚCIOWY
1 fiolka zawiera 1,0 mg
[tetra(2-metoksy-2-metylopropylo-1-izonitrylo)]tetrafluoroboranu miedzi (I)
Radionuklid nie wchodzi w skład zestawu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Zestaw do sporządzania preparatu radiofarmaceutycznego.
Biały proszek.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1. Wskazania do stosowania
Produkt leczniczy przeznaczony wyłącznie do diagnostyki.
Przeznaczony do wstrzyknięć dożylnych po wyznakowaniu nadtechnecjanem (99mTc) sodu. Scyntygrafia
z zastosowaniem PoltechMIBI jest wykorzystywana:
- w diagnostyce choroby niedokrwiennej serca.
- w diagnostyce i lokalizacji zawału mięśnia
sercowego.
- do oceny całkowitej frakcji wyrzutowej komory
i (lub) regionalnej kurczliwości mięśnia sercowego
w badaniu techniką pierwszego przejścia.
- w diagnostyce nowotworów złośliwych u pacjentek
z podejrzeniem raka sutka i niejednoznacznym
wynikiem mammografii lub wyczuwalnym guzem
sutka i ujemnym lub niejednoznacznym wynikiem
mammografii.
- w diagnostyce pacjentów z nawracającą
lub utrzymującą się nadczynnością przytarczyc.
4.2. Dawkowanie i sposób podawania
Produkt jest przeznaczony do podawania dożylnego.
Przed podaniem pacjentowi produkt należy rozpuścić.
Zawartość fiolki rozpuszcza się z maksimum 11 GBq
nadtechnecjanu (99mTc) sodu, w 1 – 5 ml wolnego od
utleniaczy roztworu do wstrzykiwań. Do znakowania
najwyższą aktywnością 11 GBq należy użyć nie mniej
niż 5 ml roztworu. Przed podaniem pacjentowi, należy
sprawdzić czystość radiochemiczną preparatu.
Instrukcja rozpuszczenia produktu przed podaniem,
patrz punkt 12.
Przygotowanie pacjenta, patrz punkt 4.4.
Proponowany zakres aktywności do podania dożylnego pacjentowi o przeciętnej masie ciała (70 kg) wynosi:
Diagnostyka choroby niedokrwiennej serca:
Wymagane są dwa wstrzyknięcia (badanie w warunkach spoczynkowych i po teście wysiłkowym/farmakologicznym) w celu różnicowania między przemijającymi i utrwalonymi ubytkami perfuzji.
W protokole dwudniowym wysiłek/spoczynek
600 – 900 MBq na badanie.
W protokole jednodniowym 400 – 500 MBq na pierwsze
wstrzyknięcie i 2,5 – 3 razy większa aktywność na drugie
wstrzyknięcie.
Kolejność badań (wysiłek/spoczynek) w protokole
jednodniowym może być dowolna, ale dawki
należy podać w odstępie co najmniej dwóch
godzin. Wspomniany przedział czasowy, wiążący
się z fizycznym okresem rozpadu 99mTc, zależy
jednak od podanej aktywności. Po wstrzyknięciu
radiofarmaceutyku podczas wysiłku fizycznego,
należy dodatkowo kontynuować wysiłek (jeśli to
możliwe) przez jeszcze jedną minutę.
Diagnostyka zawału mięśnia sercowego:
400 – 900 MBq
Do rozpoznania zawału mięśnia sercowego może być
wystarczające jedno wstrzyknięcie w warunkach spoczynkowych.
Ocena całkowitej frakcji wyrzutowej komory
i (lub) regionalnej kurczliwości mięśnia sercowego:
600 – 800 MBq
Wstrzyknięcie w postaci bolusa.
Obrazowanie guzów sutka:
740 – 1100 MBq
Obrazowanie przytarczyc:
185 – 925 MBq (typowa aktywność 740 MBq)
(Stosowane aktywności powinny być w każdym przypadku tak małe, jak jest to racjonalnie możliwe.)
W świetle Dyrektywy Europejskiej 97/43/Euratom
i aktualnej praktyki w Europie, powyższe aktywności 99mTc-MIBI należy traktować jedynie jako ogólną
wskazówkę. Należy zwrócić uwagę, że w każdym
kraju lekarz specjalista w dziedzinie medycyny nuklearnej powinien uwzględniać diagnostyczne poziomy referencyjne (ang. diagnostic reference level,
DRL) oraz zasady określone przez lokalne przepisy.
Wstrzyknięcie aktywności większej niż lokalne DRLs
powinno być uzasadnione.
Obrazowanie serca:
Jeśli to możliwe, pacjenci powinni pozostać na czczo
przez co najmniej cztery godziny przed badaniem.
Zaleca się, aby pacjenci po każdym wstrzyknięciu, a
przed wykonaniem scyntygrafii spożyli lekki posiłek
tłuszczowy lub wypili jedną lub dwie szklanki mleka.
Takie postępowanie przyspiesza usuwanie 99mTc-MIBI
przez drogi żółciowe, co zmniejsza udział aktywności
zgromadzonej w wątrobie na scyntygramach.
Stosunek aktywności mięsień sercowy/tło wzrasta
z czasem, ale najkorzystniejszy czas obrazowania,
stanowiący kompromis między tym stosunkiem a
szybkością zliczeń znad serca, to około 15 – 60 min. po
wstrzyknięciu po teście wysiłkowym i 30 – 60 min. po
wstrzyknięciu w warunkach spoczynkowych.
Dłuższe opóźnienia są wymagane do scyntygramów
wykonanych w warunkach spoczynkowych i po podaniu
leków rozszerzających naczynia ze względu na ryzyko
wyższej aktywności 99mTc poniżej przepony. Brak jest
dowodów na znaczące zmiany stężenia znacznika w
czasie lub jego redystrybucję w mięśniu sercowym,
dlatego obrazowanie możliwe jest do 6 godzin po
wstrzyknięciu.
W diagnostyce choroby niedokrwiennej serca i zawału
mięśnia sercowego można wykonywać zarówno
scyntygrafię planarną, jak i tomograficzną (ang. single
photon emission computed tomography, SPECT), choć w
miarę możliwości należy wykonać SPECT. Oba rodzaje
badań mogą być bramkowane za pomocą EKG.
lub jeśli pacjentka przebyła mastektomię, najkorzystniejszą drogą jest wstrzyknięcie do żyły grzbietowej
stopy.
Optymalny czas rozpoczęcia akwizycji to 5 do 10 minut
po wstrzyknięciu, w ułożeniu pacjentki na brzuchu, z
piersią swobodnie zwisającą. Należy zarejestrować
obrazy w projekcji bocznej, trwające 10 minut, przy
ustawieniu głowicy tak blisko sutka, jak to możliwe.
Następnie należy zmienić pozycję pacjentki tak, aby
uzyskać swobodny zwis drugiej piersi i zarejestrować
jej obraz w projekcji bocznej.
Można również wykonać scyntygrafię w projekcji
przedniej u pacjentki leżącej na plecach, z rękoma
za głową.
Obrazowanie przytarczyc:
W technice subtrakcyjnej można użyć najpierw jodu
123
I lub nadtechnecjanu 99mTc, a następnie 99mTc-MIBI
albo można podać najpierw 99mTc-MIBI, a następnie
nadtechnecjan 99mTc (nie można podawać 123I po
99m
Tc-MIBI).
Jeżeli stosowany jest 123I, podaje się od 7,5 do 20 MBq
jodu (123I) drogą doustną. Cztery godziny po podaniu
123
I wykonuje się scyntygramy szyi i klatki piersiowej.
Po rejestracji obrazu 123I, podaje się od 185 do 740 MBq
99m
Tc-MIBI w iniekcji i wykonuje scyntygrafię 10 minut
po wstrzyknięciu.
W przypadku stosowania nadtechnecjanu 99mTc
wstrzykuje się od 37 do 200 MBq nadtechnecjanu
(99mTc) sodu i rejestruje obrazy znad szyi i klatki
piersiowej po 30 minutach. Po tej akwizycji
podaje się 185 – 740 MBq 99mTc-MIBI i wykonuje
scyntygrafię 10 minut po iniekcji.
Jeżeli stosuje się badanie dwufazowe, wstrzykiwane
jest od 370 do 740 MBq 99mTc-MIBI i pierwszy obraz
szyi i klatki piersiowej rejestrowany 10 minut później.
Po okresie wymywania (wash-out) od 1 do 2 godzin,
wykonywane są ponownie scyntygramy szyi i klatki
piersiowej.
Dzieci i młodzież
Podanie 99mTc-MIBI u dzieci należy starannie rozważyć, biorąc pod uwagę wskazania kliniczne i ocenę
stosunku ryzyka do korzyści w tej grupie pacjentów.
Bezpieczeństwo i skuteczność u dzieci i młodzieży
w wieku poniżej 18 lat nie zostały w pełni ustalone.
4.3. Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności
dotyczące stosowania
Ciąża, patrz punkt 4.6.
po badaniu, w celu zmniejszenia ekspozycji na
promieniowanie. Brak danych dotyczących skuteczności
diagnostycznej w przypadkach podejrzenia nawrotu
lub przerzutów raka sutka. W przypadku scyntygrafii
mięśnia sercowego podczas badania wysiłkowego
należy wziąć pod uwagę ogólne przeciwwskazania
i środki ostrożności związane z wysiłkiem fizycznym
lub obciążeniem farmakologicznym.
Ze względu na możliwość uszkodzenia tkanek należy
bezwzględnie unikać pozanaczyniowego podania radiofarmaceutyku.
Po podaniu produktu pacjent powinien unikać
bliskiego kontaktu z małymi dziećmi do 24 godzin po
wstrzyknięciu.
Specjalne ostrzeżenia
Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg)
na fiolkę, tzn. zasadniczo jest „wolny od sodu”.
W przypadku wystąpienia reakcji z nadwrażliwości lub
reakcji anafilaktycznej, należy natychmiast przerwać
podawanie produktu i, w razie potrzeby, rozpocząć
leczenie dożylne. Aby umożliwić natychmiastowe
leczenie w sytuacjach nagłych, w pobliżu muszą
być dostępne odpowiednie leki i sprzęt, takie jak rurka
intubacyjna i worek samorozprężalny (typu Ambu).
4.5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi
i inne rodzaje interakcji
Nie przeprowadzono badań interakcji lekowych i do
tej pory nie opisano żadnych interakcji. Jednakże
produkty lecznicze, które wpływają na czynność
mięśnia sercowego i (lub) przepływ wieńcowy, mogą
powodować fałszywie ujemne wyniki w diagnostyce
choroby wieńcowej. Z tego powodu, podczas
interpretacji wyników badań scyntygraficznych,
należy wziąć pod uwagę jednocześnie stosowane
produkty lecznicze.
4.6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Kobiety w wieku rozrodczym
Jeżeli zachodzi konieczność podania produktu
kobiecie w wieku rozrodczym, konieczne jest
ustalenie, czy nie jest ona w ciąży. Jeśli u kobiety
nie wystąpiła miesiączka w przewidywanym terminie,
należy uznać, że jest ona w ciąży do chwili, gdy
nie zostanie ona wykluczona. W razie wątpliwości
dotyczących możliwej ciąży (jeśli u kobiety nie
wystąpiła miesiączka, jeśli miesiączki są bardzo
nieregularne, itp.), należy zaproponować pacjentce
alternatywne metody diagnostyczne, bez użycia
promieniowania jonizującego (jeśli takie istnieją).
Ciąża
Badania radioizotopowe wykonywane u kobiet w ciąży wiążą się z napromienieniem również płodu.
W czasie ciąży powinny być wykonywane tylko badania konieczne, gdy przewidywane korzyści znacznie
przewyższają ryzyko ponoszone przez matkę i płód.
Szacowana dawka dla macicy po podaniu w warunkach spoczynkowych 740 MBq wynosi 5,8 mGy. Dawka promieniowania powyżej 0,5 mGy (odpowiadająca w przybliżeniu rocznej ekspozycji na promieniowanie tła) może
stanowić potencjalne zagrożenie dla płodu. Dlatego też
badanie to nie jest zalecane u kobiet w ciąży.
W przypadku scyntygrafii planarnej należy stosować
trzy standardowe projekcje (przednia, LAO 45°, LAO 70°
lub LL; każda np. 5 – 10 minut).
W
przypadku
scyntygrafii
tomograficznej
rejestracja obrazu w każdej projekcji powinna trwać
około 20 - 40 sekund w zależności od wstrzykniętej
aktywności.
Dla oceny całkowitej frakcji wyrzutowej komory można
stosować te same standardowe metody i projekcje,
jak ustalone dla badania frakcji wyrzutowej techniką
pierwszego przejścia po podaniu 99mTc. Rejestracja
danych powinna odbywać się w trybie „list mode” lub
„frame mode” do komputera połączonego z kamerą
scyntylacyjną pozwalającą na dużą szybkość
zliczeń. Do oceny regionalnej kurczliwości mięśnia
sercowego mogą być wykorzystane te same
protokoły jak w metodzie puli krwi z bramką sercową,
obrazy mogą jednak być oceniane tylko wizualnie.
Uzasadnienie indywidualnych korzyści/ryzyka
W przypadku każdego pacjenta, ekspozycja
(narażenie) na promieniowanie musi być uzasadniona
oczekiwaną korzyścią. Podana aktywność powinna
być w każdym przypadku tak mała, jak tylko to
możliwe, przy uzyskaniu oczekiwanej informacji
diagnostycznej.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
konieczne jest staranne rozważenie wskazań,
ponieważ możliwa jest zwiększona ekspozycja na
promieniowanie.
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
konieczne jest staranne rozważenie wskazań,
ponieważ możliwa jest zwiększona ekspozycja na
promieniowanie.
Dzieci i młodzież
Dzieci i młodzież, patrz punkt 4.2.
Karmienie piersią
Przed
podaniem
radiofarmaceutyku
kobiecie
karmiącej piersią należy rozważyć możliwość
odroczenia podania izotopu promieniotwórczego do
chwili zakończenia przez matkę karmienia piersią
i wybrać najkorzystniejszy radiofarmaceutyk pod
względem wydzielania aktywności w mleku.
Jeśli podanie radiofarmaceutyku zostanie uznane
za konieczne, należy przerwać karmienie piersią
na 24 godziny, a pokarm wydzielony w tym czasie
usunąć. Zwykle zaleca się powrót do karmienia, kiedy
radioaktywność zawarta w mleku nie spowoduje
narażenia dziecka na dawkę większą niż 1 mSv.
W tym czasie należy też ograniczyć bliski kontakt
z dziećmi.
Obrazowanie guzów sutka:
Radiofarmaceutyk jest podawany do żyły kończyny
górnej po stronie przeciwnej do sutka z podejrzeniem
zmiany. Jeśli istnieje podejrzenie zmian obustronnych
Przygotowanie pacjenta
Przed rozpoczęciem badania należy pacjenta
dobrze nawodnić, a następnie skłonić do możliwie
częstego oddawania moczu w pierwszych godzinach
4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia
pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie opisano wpływu na zdolność prowadzenia
pojazdów i obsługiwania maszyn.
4.8. Działania niepożądane
Narażenie na promieniowanie w przypadku
każdego pacjenta musi być uzasadnione korzyścią
wynikającą z przeprowadzonego badania. Podana
radioaktywność powinna być taka, aby dawka
promieniowania otrzymana przez pacjenta była
możliwie mała, przy uzyskaniu pożądanego efektu
diagnostycznego.
Częstość występowania działań niepożądanych po
podaniu 99mTc-MIBI przedstawiono w tabeli poniżej.
Konwencja MedDRA dotycząca częstości
Bardzo często (≥1/10)
Często (≥1/100 to <1/10)
Niezbyt często (≥1/1,000 to <1/100)
Rzadko (≥1/10,000 to <1/1,000)
Bardzo rzadko (<1/10,000)
Nie znana (częstość nie może być określona
na podstawie dostępnych danych)
Zaburzenia serca
Niezbyt często
Rzadko
Ból w klatce piersiowej/
dusznica bolesna,
nieprawidowy zapis EKG.
Zaburzenia rytmu serca.
Wady wrodzone, choroby
rodzinne i genetyczne
Nie znana
Zaburzenia układu
nerwowego
Często
Niezbyt często
Rzadko
Zaburzenia żołądka i jelit
Często
Niezbyt często
Rzadko
Zaburzenia skóry i tkanki
podskórnej
Rzadko
Nie znana
Wady wrodzone.
Metaliczny lub gorzki smak.
Przemijający ból głowy.
Zawroty głowy, drgawki,
utrata przytomności,
parestezje, hipoestezje.
Suchość w jamie ustnej.
Nudności.
Ból brzucha.
Dyspepsja.
Alergiczne reakcje skórne
i ze strony błon śluzowych
z wysypką (świąd, pokrzywka, obrzęk).
Wysypka, bez świądu.
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej
Rzadko
Przemijający ból stawów.
Nowotwory łagodne,
złośliwe i nieokreślone
(w tym torbiele i polipy)
Nie znana
Zaburzenia naczyniowe
Rzadko
Zaburzenia ogólne i stany
w miejscu podania
Rzadko
Zaburzenia układu
immunologicznego
Rzadko
Indukcja nowotworów.
Napadowe zaczerwienienie
skóry, poszrzenie naczyń.
Zapalenie w miejscu
wstrzyknięcia. Gorączka,
uczucie zmęczenia.
Ciężkie reakcje
nadwrażliwości takie jak
duszności, spadek ciśnienia,
bradykardia, uczucie
zmęczenia i wymioty (zwykle
w ciągu 2 godzin po podaniu),
obrzęk naczyniowy.
Narażenie na promieniowanie jonizujące jest powiązane z ryzykiem wywołania chorób nowotworowych
i wad wrodzonych. Obecne dowody wskazują na
małe prawdopodobieństwo wystąpienia tego rodzaju
działań niepożądanych w przypadku badań diagnostycznych w medycynie nuklearnej.
W większości badań diagnostycznych w medycynie
nuklearnej dostarczona dawka promieniowania
(dawka skuteczna) jest mniejsza niż 20 mSv.
W niektórych sytuacjach klinicznych mogą być
uzasadnione większe dawki.
4.9. Przedawkowanie
W przypadku podania zbyt dużej aktywności 99mTc-MIBI
należy ograniczyć dawkę pochłoniętą przez pacjenta,
o ile to możliwe, poprzez przyspieszenie usuwania
radionuklidu z organizmu wskutek częstszego
oddawania moczu i stolca.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1. Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: radiofarmaceutyki diagnostyczne, związki technetu (99mTc),
kod ATC: V 09G A01
W stężeniach chemicznych używanych do badań
diagnostycznych 99mTc-MIBI nie ma, jak się wydaje,
żadnego działania farmakodynamicznego.
Po rozpuszczeniu w roztworze nadtechnecjanu (99mTc)
sodu, tworzy się następujący kompleks:
99m
Tc (MIBI)6+
gdzie: MIBI = 2-metoksyizobutyloizonitryl
Tc-MIBI, podawany w typowej aktywności i w zwykły
sposób, nie ma wykrywalnego klinicznie działania
farmakodynamicznego.
Wychwyt tkankowy 99mTc-MIBI zależy przede wszystkim od unaczynienia, które jest generalnie wzmożone
w tkankach nowotworowych. Ze względu na swoją
lipofilność i dodatni ładunek, kompleks 99mTc-MIBI dyfunduje przez błonę komórkową i gromadzi się w najbardziej ujemnie naładowanym przedziale komórki,
mitochondrium.
99m
Obrazowanie serca
99m
Tc-MIBI wiąże się z błoną mitochondrialną, dlatego
też nienaruszony potencjał błony mitochondrialnej jest
ważny dla jego gromadzenia wewnątrzkomórkowego.
Wychwyt 99mTc-MIBI w mięśniu sercowym jest proporcjonalny do przepływu krwi w fizjologicznym zakresie
przepływu. Szybkość biernego gromadzenia zależy
od przepuszczalności błony dla produktu i powierzchni łożyska naczyniowego eksponowanego na produkt.
Ponieważ znacznik przechodzi do komórki drogą dyfuzji, należy liczyć się z niedoszacowaniem przepływu
krwi przy dużych przepływach (> 2,0 ml/g/min.).
Przy przepływie wieńcowym wynoszącym od 0,52 do
3,19 ml/g/min., wychwyt 99mTc-MIBI przez mięsień sercowy wynosi średnio 0,38 ± 0,09 podanej aktywności. 99mTc-MIBI ulega szybkiej dystrybucji z krwi do
tkanek. W pięć minut po wstrzyknięciu tylko około
8% podanej dawki pozostaje w krwiobiegu.
99m
Tc-MIBI w niewielkim stopniu ulega redystrybucji
w czasie. Może mieć to wpływ na wykrywanie zmian,
ponieważ różnica wymywania pomiędzy prawidłowym i niedokrwionym mięśniem sercowym może doprowadzić do zmniejszenia wielkości lub głębokości
ubytku w czasie.
Obrazowanie guzów sutka
Jak wykazano, zwiększone gromadzenie 99mTc-MIBI
w tkance guza sutka wiąże się prawdopodobnie z dużą
ilością mitochondriów w komórkach nowotworowych
oraz wysokim potencjałem błonowym tych komórek.
W szeregu badań in vitro wykazano, że 99mTc-MIBI
jest substratem glikoproteiny P. Stwierdzono bezpośredni związek pomiędzy ekspresją glikoproteiny P
i eliminacją 99mTc-MIBI z guzów. Nadekspresja glikoproteiny P w komórkach może spowodować fałszywie
ujemne obrazy guzów, szczególnie guzów większych
niż 1 cm średnicy.
Obrazowanie przytarczyc
W gruczolakach przytarczyc zwiększone są zarówno
przepływ krwi, jak i liczba mitochondriów. Fakt ten
może wyjaśniać zwiększony wychwyt i retencję
99m
Tc-MIBI w gruczolakach przytarczyc.
Gromadzenie 99mTc-MIBI zależy, jak się wydaje, od
przepływu krwi w tkankach, fazy cyklu komórkowego
(zwiększony wychwyt w aktywnej fazie wzrostu), stężenia 99mTc-MIBI dopływającego do tkanki i wielkości
gruczolaka przytarczyc.
5.2. Właściwości farmakokinetyczne
Kationowy kompleks gromadzi się w żywej tkance
mięśnia sercowego proporcjonalnie do regionalnego
przepływu wieńcowego.
99m
Tc-MIBI ulega szybkiej dystrybucji z krwi do tkanek:
5 minut po wstrzyknięciu tylko około 8% wstrzykniętej
dawki pozostaje nadal w krwiobiegu.
W badaniach na zwierzętach wykazano, że wychwyt
nie zależy od czynności pompy sodowo-potasowej.
Eliminacja
Głównym szlakiem metabolicznym eliminacji 99mTc-MIBI
są wątroba i drogi żółciowe. Aktywność z pęcherzyka
żółciowego pojawia się w jelicie w ciągu godziny od
wstrzyknięcia. Około 27% wstrzykniętej dawki jest
usuwana drogą nerkową w ciągu 24 godzin, a około
33% wstrzykniętej dawki jest usuwana z kałem w ciągu
48 godzin. Po pięciu minutach od iniekcji około 8%
wstrzykniętej dawki pozostaje w krwiobiegu.
Okres półtrwania
Biologiczny okres półtrwania (T½) w mięśniu sercowym
wynosi około siedmiu (7) godzin w warunkach spoczynkowych i po teście wysiłkowym. Efektywny okres
półtrwania (T½) (obejmujący biologiczny i fizyczny
okres półtrwania) wynosi około trzech (3) godzin.
Wychwyt w mięśniu sercowym
Wychwyt w mięśniu sercowym, zależny od przepływu
wieńcowego, wynosi 1,5% podanej dawki po teście
wysiłkowym i 1,2% podanej dawki w warunkach
spoczynkowych.
5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
W badaniach ostrej toksyczności po podaniu dożylnym
u myszy, szczurów i psów, najniższą letalną dawką
99m
Tc-MIBI było 7 mg/kg (wyrażone jako zawartość
Cu [MIBI]4 BF4) u samic szczurów. Odpowiada to
500-krotności maksymalnej dawki u ludzi (maximal
human dose, MHD) wynoszącej 0,014 mg/kg dla
dorosłych (70 kg).
Zarówno u szczurów, jak i u psów nie obserwowano
działań związanych z podaniem 99mTc-MIBI w dawce
odpowiednio 0,42 mg/kg (30 x MHD) i 0,07 mg/kg
(5 x MHD) przez 28 dni.
Nie prowadzono badań dotyczących toksycznego
wpływu na funkcje rozrodcze. Cu (MIBI)4 BF4 nie
wykazała genotoksyczności w testach Amesa,
CHO/HPRT i wymiany chromatyd siostrzanych.
W stężeniach cytotoksycznych, zaobserwowano
wzrost aberracji chromosomowych w ludzkich
limfocytach w badaniach in vitro. Nie stwierdzono
genotoksyczności in vivo w teście mikrojądrowym
u myszy po dawce 9 mg/kg. Nie prowadzono badań
w celu oceny rakotwórczego działania 99mTc-MIBI.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1. Wykaz substancji pomocniczych
Cyny (II) chlorek dwuwodny
L-cysteiny chlorowodorek jednowodny
Sodu cytrynian dwuwodny
D-mannitol
6.2. Niezgodności farmaceutyczne
Proces znakowania technetem zależy od utrzymania
cyny w stanie zredukowanym. Dlatego też nie należy
używać roztworu nadtechnecjanu (99mTc) sodu do
wstrzykiwań zawierającego utleniacze.
6.3. Okres ważności
Zestaw – 1 rok.
Po rozpuszczeniu i wyznakowaniu w roztworze
nadtechnecjanu (99mTc) sodu, 99mTc-MIBI może być
używany do 12 godzin, jeżeli jest przechowywany w
temperaturze poniżej 25°C.
6.4. Specjalne środki ostrożności
podczas przechowywania
Przechowywać w lodówce (2°C – 8°C).
Podczas transportu (nie dłużej niż 7 dni) dopuszcza
się temperaturę poniżej 35°C.
Warunki przechowywania produktu leczniczego po
rozpuszczeniu, patrz punkt 6.3.
Przechowywanie
radiofarmaceutyków
powinno
odbywać się w sposób zgodny z lokalnymi przepisami
dotyczącymi substancji promieniotwórczych.
6.5. Rodzaj i zawartość opakowania
Fiolka o pojemności 10 ml ze szkła typu I, zamknięta
gumowym korkiem i kapslem aluminiowym.
Fiolki pakowane są w tekturowe pudełka.
Dostępne są opakowania zawierające 3 lub 6 fiolek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się
w obrocie.
6.6. Szczególne środki ostrożności dotyczące
usuwania i przygotowania produktu leczniczego
do stosowania
Ogólne ostrzeżenie
Radiofarmaceutyki mogą być odbierane, stosowane
i podawane tylko przez upoważnione osoby, w odpowiednich warunkach klinicznych. Ich odbiór, przechowywanie, stosowanie, przekazywanie i usuwanie
podlegają regulacjom przepisów prawnych i (lub) odpowiednim licencjom wydanym przez właściwe lokalne instytucje.
Radiofarmaceutyki powinny być przygotowane przez
użytkownika w sposób zapewniający odpowiednie
warunki bezpieczeństwa radiologicznego i jakości
farmaceutycznej. Należy podjąć odpowiednie środki
ostrożności w celu zapewnienia jałowości produktu.
Zawartość fiolki zestawu jest przeznaczona do użytku
wyłącznie po odpowiednim przygotowaniu produktu
i nie należy jej podawać pacjentowi bezpośrednio,
bez wcześniejszego przygotowania.
Zawartość zestawu przed przygotowaniem nie jest
promieniotwórcza. Jednak po dodaniu roztworu
nadtechnecjanu (99mTc) sodu, tak przygotowany
produkt należy przechowywać we właściwej osłonie.
Podawanie radioaktywnych produktów leczniczych
stwarza w stosunku do innych osób ryzyko ekspozycji
na zewnętrzne promieniowanie jonizujące lub
skażenie spowodowane plamami moczu, wymiocin
itp. W kontakcie z promieniowaniem jonizującym
należy przedsięwziąć wszelkie środki ostrożności
zgodne z lokalnie obowiązującymi przepisami.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub odpady materiałowe należy usunąć zgodnie z lokalnie
obowiązującymi przepisami.
Instrukcja przygotowania radiofarmaceutyku, patrz
punkt 12.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY
POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Narodowe Centrum Badań Jądrowych
ul. Andrzeja Sołtana 7
05-400 Otwock
Tel.: 22 7180700
Fax: 22 7180350
e-mail: [email protected]
8. NUMER(-Y) POZWOLENIA(Ń)
NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
R/3269
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA
NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU/DATA
PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
14.02.1992/22.12.1999/05.02.2005/29.10.2008/
09.07.2013
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ
ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI
PRODUKTU LECZNICZEGO
09.07.2013
11. DOZYMETRIA
Technet (99mTc) jest otrzymywany z generatora 99Mo/99mTc
i rozpada się, emitując promieniowanie gamma o
średniej energii 140 keV. Jego okres półtrwania wynosi
6,02 godz.
Rozpada się do technetu 99Tc, który, ze względu
na długi okres półtrwania wynoszący 2,13 x 105 lat,
można uznać za quasi stabilny.
Poniżej podane są przewidywane dawki promieniowania do narządów i tkanek pacjenta o przeciętnej
masie ciała (70 kg) po dożylnym podaniu 99mTc-MIBI.
Dane zaczerpnięte z publikacji ICRP 80 były obliczone na podstawie następujących założeń: po podaniu dożylnym substancja jest szybko usuwana z
krwi i gromadzi się głównie w komórkach mięśniowych (w tym serca), wątrobie, nerkach i, w mniejszej
ilości, w gruczołach ślinowych i tarczycy.
Po iniekcji związanej z wysiłkiem fizycznym ma miejsce znaczny wzrost gromadzenia w narządach i tkankach. Substancja jest wydalana przez wątrobę i nerki
w proporcjach odpowiednio 75% i 25%.
Narząd
Dawka pochłonięta na jednostkę aktywności podanej pacjentowi [mGy/MBq]
(próba spoczynkowa)
Dorośli
15 lat
Nadnercza
Pęcherz moczowy (ściany)
Powierzchnie kości
Mózg
Gruczoł piersiowy
Pęcherzyk żółciowy
Przewód pokarmowy:
Żołądek
Jelito cienkie
Okrężnica
Odcinek górny jelita grubego
Odcinek dolny jelita grubego
0,0075
0,011
0,0082
0,0052
0,0038
0,039
0,0099
0,014
0,010
0,0071
0,0053
0,045
0,015
0,019
0,016
0,011
0,0071
0,058
0,022
0,023
0,021
0,016
0,011
0,100
0,038
0,041
0,038
0,027
0,020
0,320
0,0065
0,015
0,024
0,027
0,019
0,0090
0,018
0,031
0,035
0,025
0,015
0,029
0,050
0,057
0,041
0,021
0,045
0,079
0,089
0,065
0,035
0,080
0,015
0,170
0,120
Serce
Nerki
Wątroba
Płuca
Mięśnie
0,0063
0,036
0,011
0,0046
0,0029
0,0082
0,043
0,014
0,0064
0,0037
0,012
0,059
0,021
0,0097
0,0054
0,018
0,085
0,030
0,014
0,0076
0,030
0,150
0,052
0,025
0,014
Przełyk
Jajniki
Trzustka
Szpik kostny
Ślinianki
Skóra
0,0041
0,0091
0,0077
0,0055
0,014
0,0031
0,0057
0,012
0,010
0,0071
0,017
0,0041
0,0086
0,018
0,016
0,011
0,022
0,0064
0,013
0,025
0,024
0,030
0,015
0,0098
0,023
0,045
0,039
0,044
0,026
0,019
Śledziona
Jądra
Grasica
Tarczyca
Macica
0,0065
0,0038
0,0041
0,0053
0,0078
0,0086
0,0050
0,0057
0,0079
0,010
0,014
0,0075
0,0086
0,012
0,015
0,020
0,011
0,013
0,024
0,022
0,034
0,021
0,023
0,045
0,038
Pozostałe narządy
0,0031
0,0039
0,0060
0,0088
0,016
Dawka skuteczna [mSv/MBq]
0,0090
0,012
0,018
0,028
0,053
Narząd
10 lat
5 lat
1 rok
Dawka pochłonięta na jednostkę aktywności podanej pacjentowi [mGy/MBq]
(próba wysiłkowa)
Dorośli
15 lat
Nadnercza
Pęcherz moczowy (ściany)
Powierzchnie kości
Mózg
Gruczoł piersiowy
Pęcherzyk żółciowy
Przewód pokarmowy:
Żołądek
Jelito cienkie
Okrężnica
Odcinek górny jelita grubego
Odcinek dolny jelita grubego
0,0066
0,0098
0,0078
0,0044
0,0034
0,033
0,0087
0,013
0,0097
0,0060
0,0047
0,038
0,013
0,017
0,014
0,0093
0,0062
0,049
0,019
0,021
0,020
0,014
0,0097
0,086
0,033
0,038
0,036
0,023
0,018
0,260
0,0059
0,012
0,019
0,022
0,016
0,0081
0,015
0,025
0,028
0,021
0,013
0,024
0,041
0,046
0,034
0,019
0,037
0,064
0,072
0,053
0,032
0,066
0,120
0,130)
0,099)
Serce
Nerki
Wątroba
Płuca
Mięśnie
0,0072
0,026
0,0092
0,0044
0,0032
0,0094
0,032
0,012
0,0060
0,0041
0,010
0,044
0,018
0,0087
0,0060
0,021
0,063
0,025
0,013
0,0090
0,035
0,110
0,044
0,023
0,017
Przełyk
Jajniki
Trzustka
Szpik kostny
Ślinianki
Skóra
0,0040
0,0081
0,0069
0,0050
0,0092
0,0029
0,0055
0,011
0,0091
0,0064
0,011
0,0037
0,0080
0,015
0,014
0,0095
0,0015
0,0058
0,012
0,023
0,021
0,013
0,0020
0,0090
0,023
0,040
0,035
0,023
0,0029
0,017
Śledziona
Jądra
Grasica
Tarczyca
Macica
0,0058
0,0037
0,0040
0,0044
0,0072
0,0076
0,0048
0,0055
0,0064
0,0093
0,012
0,0071
0,0080
0,0099
0,014
0,017
0,011
0,012
0,019
0,020
0,030
0,020
0,023
0,035
0,035
Pozostałe narządy
0,0033
0,0043
0,0064
0,0098
0,018
Dawka skuteczna [mSv/MBq]
0,0079
0,010
0,016
0,023
0,045
Scyntygrafia perfuzyjna mięśnia sercowego
Dawki skuteczne obliczone dla protokołu dwudniowego po podaniu 600 – 900 MBq po teście wysiłkowym i 600 – 900 MBq w warunkach spoczynkowych
wynoszą od 10,1 mSv do 15,2 mSv.
Dawki skuteczne obliczone dla protokołu jednodniowego po podaniu 400 – 500 MBq w pierwszej iniekcji
i 1000 – 1500 MBq w drugiej iniekcji wynoszą od
11,5 mSv do 17,5 mSv.
Diagnostyka zawału mięśnia sercowego
Po podaniu 400 – 900 MBq, zakres dawek skutecznych
wynosi od 3,6 mSv do 8,1 mSv.
Ocena całkowitej frakcji wyrzutowej komory
i/lub regionalnej kurczliwości mięśnia sercowego
Po podaniu w warunkach spoczynkowych 600 – 800 MBq,
zakres dawek skutecznych wynosi od 5,4 mSv do 7,2 mSv.
Po podaniu po teście wysiłkowym 600 – 800 MBq, zakres
dawek skutecznych wynosi od 4,7 mSv do 6,3 mSv.
Obrazowanie guzów sutka
Po podaniu 740 – 1100 MBq, zakres dawek
skutecznych wynosi od 6,7 mSv do 9,9 mSv.
10 lat
5 lat
1 rok
Obrazowanie przytarczyc
Po podaniu 185 – 925 MBq, zakres dawek skutecznych
wynosi od 1,7 mSv do 8,3 mSv.
12. INSTRUKCJA PRZYGOTOWANIA
PRODUKTÓW RADIOFARMACEUTYCZNYCH
Radiofarmaceutyki powinny być przygotowane przez
użytkownika w sposób zapewniający odpowiednie
warunki bezpieczeństwa radiologicznego i jakości
farmaceutycznej. Należy podjąć odpowiednie środki
ostrożności w celu zapewnienia jałowości produktu.
Jak w przypadku każdego produktu farmaceutycznego,
jeśli podczas przygotowywania tego produktu
fiolka zostanie uszkodzona, to nie powinien on być
stosowany. Dlatego przed rozpoczęciem znakowania
należy dokładnie sprawdzić fiolkę pod względem
uszkodzeń, a szczególnie pęknięć. Nie należy używać
uszkodzonej fiolki, ponieważ może ona pęknąć
podczas ogrzewania.
Instrukcja przygotowania 99mTc-MIBI
A. Procedura gotowania
99m
Tc-MIBI należy przygotować w sposób aseptyczny
zgodnie z następującą procedurą:
1. Produkt należy przygotowywać w rękawicach
wodoodpornych.
2. Umieścić fiolkę w odpowiedniej osłonie ołowianej
oznakowanej datą, godziną przygotowania,
objętością i aktywnością.
3. Za pomocą sterylnej strzykawki umieszczonej
w ołowianej osłonie wprowadzić (nakłuwając
gumowy korek) 1 – 5 ml eluatu nadtechnecjanu
(99mTc) sodu o maksymalnej aktywności 11 GBq
(lub objętość eluatu o pożądanej aktywności
uzupełnioną roztworem soli fizjologicznej) do
fiolki znajdującej się w osłonie ołowianej. Dla
maksymalnej aktywności 11 GBq należy użyć
nie mniej niż 5 ml roztworu nadtechnecjanu
(99mTc) sodu.
4. Bez wyjmowania igły usunąć z fiolki objętość
gazu równą objętości wprowadzonego roztworu
w celu wyrównania ciśnienia w fiolce.
5. Wytrząsać zawartość fiolki aż do całkowitego
rozpuszczenia (około 1 min.).
6. Wyjąć fiolkę z osłony ołowianej i umieścić
w pozycji pionowej, korkiem do góry,
w odpowiednio osłoniętej wrzącej łaźni wodnej
tak, aby w czasie gotowania nie dopuszczać
do kontaktu między wrzącą wodą a aluminiowym
kapslem i gotować przez 10–12 minut.
Odliczanie czasu 10–12 minut należy rozpocząć
jak tylko woda zacznie ponownie wrzeć.
Uwaga: fiolka musi pozostać w pozycji pionowej
korkiem do góry. Używać tak przygotowanej łaźni
wodnej, aby korek znajdował się powyżej poziomu
wody.
7. Wyjąć fiolkę z łaźni wodnej, włożyć do
ołowianego pojemnika i pozostawić na 15 min.
do ostudzenia do temperatury pokojowej.
8. Przed podaniem należy sprawdzić wizualnie
obecność cząstek stałych i zmianę zabarwienia.
9. Aseptycznie pobrać zawartość za pomocą
sterylnej strzykawki w osłonie ołowianej. Zużyć
w ciągu dwunastu (12) godzin od przygotowania.
10. Przed podaniem pacjentowi należy jednorazowo
sprawdzić czystość radiochemiczną metodą
radiochromatografii cienkowarstwowej, jak to
opisano poniżej.
10. Przed podaniem pacjentowi należy jednorazowo
sprawdzić czystość radiochemiczną metodą
radiochromatografii cienkowarstwowej, jak
to opisano poniżej.
Metoda chromatografii cienkowarstwowej do
oceny czystości radiochemicznej kompleksu
99m
Tc-MIBI
1. Materiały
1.1. Płytka z neutralnego tlenku glinu typu T na folii
aluminiowej.
1.2. Etanol > 95%.
1.3. Odpowiedni detektor promieniowania.
1.4. Mała komora chromatograficzna.
2. Procedura
2.1. Na płytkę długości 8 cm i szerokości 2 cm,
na linię startu nanieść 2 – 5 µl badanego roztworu
w odległości 1,5 cm od dolnego końca płytki.
2.2. Umieścić płytkę w komorze chromatograficznej
zawierającej warstwę bezwodnego etanolu
wysokości ok. 1 cm.
2.3. Rozwijać chromatogram na długości 6 cm od linii
startu (przez około 10 min.).
2.4. Po wyjęciu z komory wysuszyć płytkę
na powietrzu.
2.5. Określić rozkład aktywności na płytce skanując
chromatogram odpowiednim miernikiem
promieniowania lub przeciąć płytkę, jak
pokazano poniżej (na trzy części) i zmierzyć
każdy fragment w mierniku promieniowania.
2.6. Zidentyfikować plamy radioaktywności według ich
wartości Rf:
- zredukowane i (lub) zhydrolizowane formy 99mTc
pozostają na linii startu Rf = 0,0 – 0,1
- wolny, niezwiązany nadtechnecjan 99mTcO4migruje z eluentem Rf = 0,4 – 0,7
- kompleks 99mTc-MIBI migruje z czołem eluentu
Rf = 0,8 – 1,0
2.7. Obliczyć procent czystości radiochemicznej:
procent 99mTc-MIBI =
aktywność górnej części (Rf = 0,8 - 1,0) /
aktywność sumy wszystkich części pomnożona przez 100
Uwaga: istnieje możliwość pęknięcia i znaczącego
skażenia podczas ogrzewania fiolek zawierających
substancje promieniotwórcze.
2.8. Procent 99mTc-MIBI powinien wynosić ≥ 94%,
w przeciwnym razie radiofarmaceutyk należy
wyrzucić.
B. Procedura w termocyklerze
99m
Tc-MIBI należy przygotować w sposób aseptyczny
zgodnie z następującą procedurą:
1. Produkt należy przygotowywać w rękawicach
wodoodpornych.
2. Umieścić fiolkę w odpowiedniej osłonie ołowianej
oznakowanej datą, godziną przygotowania,
objętością i aktywnością.
3. Za pomocą sterylnej strzykawki umieszczonej
w osłonie ołowianej wprowadzić (nakłuwając
gumowy korek) 1 – 5 ml eluatu nadtechnecjanu
(99mTc) sodu o maksymalnej aktywności 11 GBq
(lub objętość eluatu o pożądanej aktywności
uzupełnioną roztworem soli fizjologicznej)
do fiolki znajdującej się w osłonie ołowianej.
Dla maksymalnej aktywności 11 GBq należy
użyć nie mniej niż 5 ml roztworu nadtechnecjanu
(99mTc) sodu.
4. Bez wyjmowania igły usunąć z fiolki objętość
gazu równą objętości wprowadzonego roztworu
w celu wyrównania ciśnienia w fiolce.
5. Wytrząsać zawartość fiolki aż do całkowitego
rozpuszczenia (około 1 min.).
6. Umieścić osłonę w bloku próbki. Lekko
dociskając w dół, obrócić osłonę o ćwierć obrotu
w celu uzyskania pewności, że osłona i blok
próbki są w pełni dopasowane.
7. Włączyć urządzenie w celu rozpoczęcia
programu (termocykler automatycznie ogrzewa
i chłodzi fiolkę wraz z zawartością). Należy
zapoznać się z instrukcją obsługi urządzenia
w celu uzyskania szczegółowych informacji.
8. Przed podaniem należy sprawdzić wizualnie
obecność cząstek stałych i zmianę zabarwienia.
9. Aseptycznie pobrać zawartość za pomocą
sterylnej strzykawki w osłonie ołowianej. Zużyć
w ciągu dwunastu (12) godzin od przygotowania.
Uwaga: Nie należy używać radiofarmaceutyku,
jeżeli jego czystość radiochemiczna wynosi mniej
niż 94%.
Po rozpuszczeniu, opakowanie i wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.