Podróż duchowa - mała wielkość czcionki tekstów

DUCHOWA PODRÓś
PROPONOWANA WSZYSTKIM CÓRKOM ŚWIĘTEJ ANIELI
NA DWUSETNĄ ROCZNICĘ JEJ KANONIZACJI
27 Stycznia - 25 Listopada 2007 r.
OD KOMITETU REDAKCYJNEGO
Drogie Siostry,
Po ukończeniu pracy nad tekstem chciałybyśmy przedstawić, w jaki sposób trzy urszulanki z trzech
róŜnych kongregacji przygotowały duchową podróŜ, która ma nas wszystkie poprowadzić na „pielgrzymkę”
z racji obchodów 200-lecia kanonizacji św. Anieli.
Porozumiewając się przez internet, trzy autorki: S. Helen Chasse (Urszulanka Kongregacji z Tildonk,
mieszkająca w Nowym Jorku), S. Francesca Rombaut (z Kongregacji Hasselt w Belgii) i S. Marie Seynaeve
(Urszulanka Unii Rzymskiej, mieszkająca w Rzymie) uzgodniłyśmy między sobą treść poszczególnych stron
i tematy, które pragnęłyśmy rozwinąć. Dla kaŜdego miesiąca podróŜy starałyśmy się dobrać, często trzymając
się ram roku liturgicznego, przykłady zaczerpnięte z Ŝycia św. Anieli, cytaty z Jej pism, teksty Pisma Św.,
pytania do osobistej i wspólnotowej refleksji oraz modlitwę do św. Anieli. Gotowy juŜ tekst rozesłałyśmy
Siostrom z róŜnych krajów, aby upewnić się, Ŝe jest dostosowany do róŜnych kontekstów kulturowych.
Podzieliłyśmy między siebie teksty w następujący sposób:
S. Helen Chasse:
Marzec: Post i Modlitwa
Czerwiec: Słuchając Ducha św.
Lipiec: Szczęśliwi, którzy słuchają Słowa BoŜego
Wrzesień: Pokój czyniący
Zakończenie
S. Francesca Rombaut: Maj: Drugie stulecie kanonizacji: Sercem i umysłem zjednoczone
Sierpień: Troska o osobę i jej rozwój
Listopad: Święta Aniela zawsze obecna wśród nas
S. Marie Seynaeve:
Wprowadzenie: Święta Aniela, Matka nasza
Styczeń 27 - Luty: Jezus Oblubieniec
Kwiecień: Misterium Paschalne i Eucharystia
Październik: Święta Urszula i święta. Aniela
Umieszczone przez nas na kaŜdej stronie wizerunki św. Anieli stanowią tylko sugestię urozmaicenia
tekstu. MoŜna je zmienić w zaleŜności od kraju, kultury i obrazów, jakimi dysponujemy. To, co załączyłyśmy,
zostało wybrane z bogatej ikonografii dotyczącej naszej ZałoŜycielki.
Zjednoczone w miłości do św. Anieli i pragnieniu wstępowania w Jej ślady, Ŝyczymy wszystkim
Stowarzyszeniom i Kongregacjom Urszulińskim podróŜy, która nas poruszy i jeszcze bardziej przybliŜy do
Jezusa Chrystusa, naszego Pana, Który był najwaŜniejszy w Ŝyciu św. Aniela.
Z miłością i modlitwą
S.Helen Chasse, O.S.U.
S. Francesca Romaut, R.U.
S. Marie Seynaeve, O.S.U.
ŚWIĘTA ANIELA
NASZA MATKA
Przygotowanie do dwusetnej rocznicy kanonizacji
naszej Matki św. Anieli jest okazją, która zachęca nas
do wejścia na wyznaczoną przez Nią drogę świętości. Co
stanowiło o jej świętości? O czym mówią ci, którzy ją
znali? Dlaczego nazywamy Ją naszą Matką?
ŚWIĘTA ANIELA - Ci, którzy ją znali mówią o jej Ŝyciu:
„JuŜ gdy miała pięć lat zaczęła prowadzić umartwione, poboŜne i pełne
modlitwy Ŝycie”. „Wybrała habit Trzeciego Zakonu, bo dzięki temu łatwiej mogła
uczęszczać na mszę św., przystępować do komunii św. i spowiedzi.” „ Spała na macie,
uŜywając drewnianej kłody jako poduszki. Rzadko jadała chleb, wybierając owoce
i jarzyny.” „Przyjmowała komunię św., kiedy tylko mogła i kaŜdego rana pozostawała
przez wiele godzin przed Najświętszym Sakramentem”. „Większość nocy spędzała na
modlitwie.” „Bóg był Jej jedyną Miłością i Dobrem..” „Nasze czasy nie znają osoby
bardziej pokornej niŜ ona.” „ Jej wola stanowiła jedno z wolą Syna BoŜego.” „Wielu
doprowadziła do przemiany Ŝycia.” „Wiele osób przychodziło do niej, niektórzy, aby
wyprosiła im jakąś szczególną łaskę u Pana, inni, by uśmierzyła niesnaski w mieście.
Udzielała rad i pocieszała kaŜdego najlepiej jak mogła.” „Jej świętość i poboŜność
znane były wszystkim w mieście.”
Błogosławieni ubodzy! Błogosławieni miłosierni!
Błogosławieni cisi! Błogosławieni czystego serca!
Błogosławieni pokój czyniący!
Błogosławieni, którzy słuchają Słowa BoŜego i strzegą go!
ANIELA, NASZA MATKA
Współcześni nazywali ją Suor Madre Angela « Siostra Matka Aniela ».
„Aniela kaŜde stworzenie obejmowała swoją macierzyńską miłością” (Cozzano)
Aniela jest Matką Towarzystwa:
„Bóg wybrał mnie, abym była Matką tej szlachetnej rodziny w Ŝyciu i po śmierci. Teraz Ŝyję
pełniej niŜ kiedy byłam wśród was. Widzę was i znam lepiej, więcej teŜ mogę i pragnę wam pomóc.
Jestem zawsze wśród was z moim, a raczej naszym wspólnym Umiłowanym. Będę zawsze wśród was
wspierając wasze modlitwy. KaŜda obietnica, którą wam czynię, spełni się ponad miarę. Ściskam was i
kaŜdej daję pocałunek pokoju, błagając Boga, aby wam błogosławił”.
(por. Rady 3,4 ; 5,35-38 ; Ostatni Legat 24,27-28)
Święta Anielo, Matko nasza, prowadź nas drogą Twojej świętości.
Spraw, abyśmy, powołane na nowo przez Jezusa Chrystusa, w sercu świata,
razem przeŜywały w miłości, nasze oddanie się Jezusowi Chrystusowi
oraz naszym braciom i siostrom. W Twojej macierzyńskiej miłości pomóŜ nam Ŝyć tak, jak Ty,
w jedności z Tym, Który Cię miłuje, a raczej, Który miłuje nas wszystkie.
wszystkie. Amen.
Amen.
JEZUS OBLUBIENIEC
« Ten, który mnie kocha, a raczej Który kocha nas
wszystkie. »
W uroczystość św. Anieli obchodzimy z radością dzień, w
którym „nasz pełen łagodności i miłujący Oblubieniec, Jezus
Chrystus, wprowadził do niebieskiej chwały Tę, która całe
swoje Ŝycie ofiarowała „dla jedynej miłości Boga.”
Aniela zaprasza nas do Ŝycia niezachwianą miłością do
Tego, który jest naszym jedynym śyciem, naszą jedyną
Nadzieją.
„ Bóg był jej jedyną Miłością i jedynym Dobrem.
Jezus Chrystus był jedyn ym Umiłowanym naszej Matki, Jej i waszym ” (Cozzano)
Aniela była nieustannie zjednoczona z Chrystusem, którego nazywała: „Ten, który mnie kocha”
(Amatore mio). Chrystus pociągał ją do siebie na kaŜdym etapie jej Ŝycia.
KIM BYŁ JEZUS CHRYSTUS DLA ŚWIĘTEJ ANIELI?
- Tym, który od dzieciństwa wprowadzał ją w Ŝycie modlitwy i wyrzeczenia.
- Tym, któremu chciała słuŜyć, podobnie jak św. Franciszek z AsyŜu Ŝyciem modlitwy, miłości i ubóstwa.
- Tym, który powierzył jej misję, wypełnianą męŜnie i z całkowitym zawierzeniem.
- Tym, którego widziała w innych ludziach, kiedy słuŜyła im radą, pocieszała i godziła między sobą
- Tym, którego miłowała jako swego Oblubienica i pragnęła, by inni teŜ Go miłowali.
„33 lata Jezus Chrystus Ŝył na tym świecie z miłości dla nas...”. „Miłuje nas wszystkie.” „Zostałyśmy
wybrane na prawdziwe i dziewicze oblubienice Syna BoŜego.” „Jesteśmy bardzo cenne dzięki Krwi Jezusa
Chrystusa przelanej dla nas”. Okazuje On nam swoją miłość przez „nieskończoną dobroć” i przez „stałą
obecność w pośród nas, oświecając i pouczając nas, co mamy czynić z miłości ku Niemu.”
Teraz zaś juŜ nie ja Ŝyję, lecz Ŝyje we mnie Chrystus.
Choć nadal prowadzę Ŝycie w ciele, jednak obecne Ŝycie moje
jest Ŝyciem wiary w Syna BoŜego,
BoŜego,
który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie! (Ga 2,202,20-21)
KIM JEST JEZUS CHRYSTUS DLA NAS?
Pytania do refleksji osobistej i wspólnotowej
W moim Ŝyciu bywają okresy walki i ciemności, w których świadomie wybieram Jezusa Chrystusa.
Przypomnę sobie te chwile i podziękuję za nie.
Miłość wyraŜa się w gestach wdzięczności. W jaki sposób moŜemy, w swoim Ŝyciu osobistym i
wspólnotowym, ukazywać prawdę o tym, Ŝe Jezus Chrystus jest naszym umiłowanym Oblubieńcem?
Jak moŜemy okazywać ludziom, których spotykamy, a którzy pragną miłości i współczucia, Ŝe tak bardzo są
kochani przez Jezusa Chrystusa?
Ś więta Anielo, T woja miłość do Chrystusa by ła czuła, wie rna i trwała .
Naucz nas kochać Jezusa tak, jak Ty.
T woje ser ce było przepełnione mi łością B og a i kaŜdego czło wieka.
Pom óŜ nam wn osić w nasz świ at Dobrą No winę nadziei
z miłością bezintereso wn ą , rad osną i wie rną j ak Twoja. Amen.
Post i modlitwa
według Świętej Anieli
Podczas Wielkiego Postu, Kościół zachęca nas do
skoncentrowania się na duchowych praktykach modlitwy i postu.
Szczęśliwe jesteśmy, Ŝe mamy Matkę, która moŜe nas wiele o nich
nauczyć. Modlitwa i post stale jej towarzyszyły i podtrzymywały ją.
Św. Anieli przypomina, Ŝe modlitwa tworzy naszą więź z Bogiem. O Jezusie
mówi: „Ten, który mnie miłuje, a raczej, miłuje nas wszystkie”(Rada 5,38) prosi, aby „głównym naszym
ratunkiem była ucieczka do stóp Jezusa Chrystusa”(Legat Ostatni) i zachęca, by Jezus Chrystus był naszym
Skarbem jedynym (Rada 7,27; 5,43). Głęboki związek z Jezusem sprawił, Ŝe modlitwa Anieli była Ŝywa
i nieustanna. Św. Aniela – oddana kontemplacji mistyczka, posiadała niezwykłe doświadczenie modlitwy,
a jednocześnie była w niej bardzo pokorna.
W rozdziale V Reguły tak pisze o modlitwie: „Niech kaŜda będzie pilna w modlitwie zarówno myślnej,
jak i ustnej, która towarzyszy postowi... Módlmy się zawsze sercem i umysłem, bo nieustannie potrzebujemy
mocy BoŜej”. W rozdziale VI dodaje: JeŜeli, „któreś (z was) zechcą się modlić niech idą do swego pokoju i tam
zamkną drzwi, niech modlą się tak długo i w taki sposób jak natchnienie i głos sumienia im podyktuje”.
W tym miesiącu, w naszej prywatnej modlitwie, błagajmy Boga, by oświecił nas, kierował nami
i pouczył, co naleŜy czynić z miłości ku Niemu (por. Rady, Prolog 7).
Pytajmy siebie:
Jaka jest moja relacja z Jezusem? Czy moje Ŝycie jest na Nim skoncentrowane?
Jaka jest moja modlitwa? Co uczynię w tym miesiącu, aby ją pogłębić?
W rozdziale IV Reguły św. Aniela zachęca swoje córki do postu, który powinien towarzyszyć modlitwie: „Niech
kaŜda zechce podjąć post jako rzecz konieczną”.
Czy ja tak czynię? Do jakiego postu Pan mnie zaprasza – postu słów, rezygnacji z telewizji, nadmiernego aktywizmu?
Aniela przekonuje, Ŝe postu naleŜy pragnąć, Ŝe jest on „rzeczą konieczną”. „Całe Ŝycie Jezusa – pisze – wyraźnie nas
do postu zaprasza.”
Na pustyni, gdzie Jezus przygotowywał się do swojej misji, dał nam przykład intensywnej modlitwy połączonej
z postem. Po wypędzeniu diabła z opętanego chłopca, Jezus wyjaśniał swoim uczniom, Ŝe niektóre złe duchy mogą być
pokonane jedynie przez post i modlitwę.
Czy jestem zdolna naśladować Jezusa? Czy wypełniam swoje zadania w Jego imię i dla Jego miłości?
Święta Aniela zachęca nas do postu jako sposobu wstawiania się za światem pogrąŜonym w złu. Wymienia liczne
okazje do postu, ale według swego zwyczaju prosi, byśmy pościły roztropnie. Nie zwalnia nas od tej praktyki, ale wskazuje,
Ŝe nasze wybory powinny być rozumne i wypływać z modlitwy.
Do jakiej formy postu czuję się wezwana?
Jakie sytuacje (osobiste, lokalne lub globalne) wymagają ode mnie w tej chwili szczególnie intensywnej modlitwy?
Święta Anielo, proszę Cię, wstawiaj się za mną w tym miesiącu. Tak, jak Ty pragnę być
kobietą prawdziwej modlitwy,
modlitwy, zjednoczoną z Bogiem, który pierwszy mnie umiłował. Wsłuchuję
się w Twoje słowa o wartości postu i o tym jak jest potrzebny… Pozwól otworzyć się na Twoje
przesłanie. Ucz mnie kaŜdego dnia, tak, jak za Ŝycia pouczałaś swoje córki.
córki. Wypraszaj siły
i wytrwałość w wiernym pełnienia tego, do czego jestem we
wezwana. Obym potrafiła tak, jak Ty,
Ty,
być posłuszną w moim Ŝyciu natchnieniom Ducha Świętego i stawała się córką godną takiej
Matki. Amen.
Misterium Paschalne
i Eucharystia
w Ŝyciu Anieli
Jezus Chrystus jest treścią Ŝycia Anieli – zawsze obecny przez
swoją śmierć i zmartwychwstanie, przez swoją Ofiarę Eucharystyczną.
Pierwsi biografowie Anieli podkreślają jak bardzo Ŝyła tajemnicą
Paschalną. Udała się do Ziemi Świętej, gdzie długo modliła się przy
Grobie Chrystusa. W czasie swoich dwóch pielgrzymek do Varallo mogła
rozwaŜać Mękę Chrystusa w niedawno wzniesionych kaplicach Kalwarii.
W oratorium, w którym gromadziła swoje pierwsze córki, Aniela poleciła
wymalować sceny z Męki Pana. Nic dziwnego więc, Ŝe jej pisma odzwierciedlają pasyjny rys duchowości.
W modlitwie swojej błagała Zbawiciela, aby przebaczył grzechy jej rodziny i całego świata przez swoją świętą
Mękę i swoją Krew NajdroŜszą wylaną dla nas z miłości. Cierpiała nad ślepotą tych biednych stworzeń, które Go
nie znają, ani nie starają się uczestniczyć w Jego Męce Najświętszej (por. Reg. 5,24-25,32). Prosiła przez Mękę
i Krew Chrystusa przelaną z miłości do nas, abyśmy wprowadziły w Ŝycie tych kilka rad (por. Rady, Prolog, 20;
Testament Prolog 25). Aniela kocha swoje najdroŜsze córki we Krwi Jezusa Chrystusa (Rada 1,1; Test.
Prolog 4). Słyszymy w tym jakby echo słów św. Pawła:
Postanowiłem będąc
będąc między wami, nie znać niczego więcej,
więcej,
jak tylko Jezusa Chrystusa i to UkrzyŜowanego. (I Kor 2,2)
Równocześnie Jezus Chrystus Zmartwychwstały i Chwalebny stale rozjaśnia duchowość św. Anieli. To
On jest pośród nas. Jest naszą ucieczką, naszą jedyną nadzieją, naszym Ŝyciem. On wiecznie Ŝyjący. Jest
Prawdą, która nas oświeca, poucza przykładem Ŝycia i swoim Słowem, którego powinnyśmy strzec w naszym
sercu. Ale przede wszystkim jest Tym, który nas wszystkie kocha. Wybrał nas, abyśmy były Jego
prawdziwymi i nieskalanymi oblubienicami.
Nie naleŜy Go szukać w znikomości tego świata, ale wyŜej w niebie, po prawicy Ojca, jak mówi Apostoł:
« Jeśliście razem z Chrystusem z martwych powstali, szukajcie Tego, co w górze, a nie tego, co na ziemi »
(Rada 5,44). Dlatego właśnie Aniela prowadziła Ŝycie ubogie, pokorne, pełne wyrzeczenia, gotowe przyjąć
kaŜdego i wszystko, poniewaŜ jej Skarb jedyny jest w niebie. Podtrzymuje ją w tym Ŝyciu i czeka, by
wprowadzić ją do radości wiecznej w Niebie.
Aniela Ŝyła świadomością głębokich związków między Misterium Paschalnym a Eucharystią. W Salo
została tercjarką zakonu św. Franciszka, aby móc częściej przyjmować komunię św. Modliła się długo,
uczestnicząc codziennie w kilku mszach św. Stosownie do zwyczaju swojego czasu polecała swym córkom
przyjmować komunię św. przynajmniej raz w miesiącu, a takŜe uczestniczyć codziennie we mszy św., gdyŜ w
niej znajdują się wszystkie zasługi Męki naszego Pana. Z im większą czyni się to uwagą, wiarą i skruchą, tym
pełniej się uczestniczy w tych świętych zasługach i tym większą uzyskuje pociechę (Reg. 6,3-4) Za św. Pawłem
mogłaby nam powiedzieć...
Proszę was przez miłosierdzie BoŜe, abyście dali ciała swoje na ofiarę Ŝywą, świętą, Bogu przyjemną.
przyjemną. (Rz 12, 1)
Czy w okresie Męki Pańskiej pamiętam w modlitwie o wszystkich dzisiejszych „ślepcach”?
W jakim stopniu miłość UkrzyŜowanego jest źródłem mojej wierności a takŜe źródłem jedności z moimi siostrami?
Czy moja radość wielkanocna wypływa ze świadomości, Ŝe Chrystus jest wśród nas obecny, śyjący i zapraszający do
szukania Go osobiście i wspólnotowo, w tym co w górze jest?
Co mogłabym uczynić, aby Ŝyć Ofiarą Eucharystyczną z większym skupieniem, wiarą i skruchą? Co pomogłoby w tym
naszej wspólnocie?
Święta Anielo, pomóŜ mi zrozumieć, tak jak Ty rozumiałaś, głębię miłości, z jaką
Jezus Chrystus ofiarowuje
ofiarowuje swoje Ŝycie za mnie i za wszystkie dzieci Ojca. Niech Ŝywa
obecność Zmartwychwstałego w kaŜdej Eucharystii będzie dla mnie nowym wezwaniem
do Ŝycia w pojednaniu z Nim i ze wszystkimi moimi braćmi i siostrami. Amen.
Zjednoczone
SERCEM i UMYSŁEM
Dla Anieli jedność jest ideałem, którego spodziewa się i oczekuje
w tym Ŝyciu oraz w Ŝyciu przyszłym. Jedność jednak nie moŜe zatrzeć
naszej róŜnorodności. Ta, o której mówi Aniela jest jednością
ewangeliczną, a więc – jednością w róŜnorodności. Wzór takiej jedności adorujemy w Trójcy Świętej: Ojciec,
Syn i Duch Święty stanowią jedno, ale kaŜda z Trzech Osób zachowują swoją odrębność. Kiedy mówimy
o istocie „Ŝycia w jedności” uŜywamy czasowników takich jak dawać, otrzymywać, dzielić. WyraŜają one
nieustanną, pogłębiającą się wymianę.
Jedność dotyka naszego serca, bo to w nim musimy ją najpierw odnaleźć. Zanim będziemy mogły
tworzyć wokół siebie atmosferę zgody, piękna, solidarności, musimy najpierw doświadczyć harmonii w nas
samych. Jedność jest darem, którego naleŜy poszukiwać i pragnąć całym sercem.
Jedność w Ŝyciu św. Anieli
W Ŝyciu Anieli odkrywamy, Ŝe jej dzieciństwo w Le Greeze było naznaczone jednością. Rodzina
Merici, złączona więzami wzajemnej miłości rodziców i troski o dzieci, była znakiem miłości Boga.
W atmosferze przyjaźni i serdeczności Aniela doświadczyła jak bardzo ci, którzy kochają Boga są zdolni dzielić
tę miłość z innymi. To właśnie miłość jednoczy rodzinę i uczy, jak się nawzajem szanować, wspomagać i znosić
jeden drugiego.
W Pismach Anieli
Ostatnim słowem, które do was kieruję i przez które za cenę krwi mojej błagam, jest wezwanie, abyście
były zgodne i wzajemnie zjednoczone, wszystkie jednego serca i jednej woli. Niech was wiąŜe węzeł miłości,
szanujcie się wzajemnie, wspomagajcie i znoście w Jezusie Chrystusie. Jeśli będziecie starały się do tego dąŜyć,
bez wątpienia Pan Bóg będzie pośród was... (Rada ostatnia, 1-3)
Zobaczcie, zatem, jak waŜne jest zjednoczenie i zgoda. Pragnijcie więc tego, poszukujcie,
obejmijcie i wszystkimi siłami utrzymujcie. (Rada ostatnia, 1010-14)
W Piśmie Świętym
„Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we mnie, a ja w Tobie, aby i oni stanowili w nas jedno, aby świat
uwierzył, Ŝes Ty mnie posłał. TakŜe chwałę, którą mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak my
jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, Ŝeś Ty mnie posłał
i Ŝeś Ty ich umiłował, tak, jak mnie umiłowałeś”(J 17,21-23)
Pytania do refleksji osobistej i dzielenia się wspólnotowego
Czy czujesz w sobie pragnienie harmonii i jedności? Jak na nie reagujesz?
Gdy Aniela ponagla nas do Ŝycia w jedności, czyni to dla wyŜszego celu: Pan będzie wśród was? Jaki jest twój ideał
Ŝycia? Czy nadal cię oŜywia? Co ci pomoŜe w jego realizacji?
Co czynisz, aby odnowić rozumienie jedności i zgody przeŜywanych w imię Boga?
Co moŜemy uczynić, aby włączyć w nasze Ŝycie osobiste i wspólnotowe obowiązek solidarności?
Ojcze, nasza
nasza ZałoŜycielka, św. Aniela zachęcała nas, byśmy Ŝyły zgodne i zjednoczone
wzajemnie. Niech Twój Duch kieruje nami, byśmy umiały to zjednoczenie odnaleźć w naszych
sercach. Nie pozwól, byśmy marnowały Ŝycie na poszukiwanie wartości przemijających.
Przypominaj
Przypominaj nam kaŜdego rana, byśmy, w Twoje Imię, zachowywały nasz ideał jedności i miłości.
Amen.
Święta Aniela
i
D uch Święty
Obchodząc uroczystość Zesłania Ducha Świętego,
rozwaŜamy, jaka jest Jego rola naszym Ŝyciu i usiłujemy
pogłębić kontakt z Nim. Posłuchajmy raz jeszcze, co mówi
św. Aniela i Pismo Święte.
Duch prowadzi Jezusa na początku Jego misji:
...Gdy Jezus przyjął chrzest...otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił na Niego.... Pełen Ducha
Świętego przebywał na pustyni, ... był kuszony. Napełniony Duchem Świętym powrócił do Galilei...wszedł do
synagogi... otworzył księgę... gdzie było napisane: Duch Święty nade mną... Posłał mnie, abym głosił dobrą
nowinę ubogim. (por. Łk 3, 4)
Jezus, kończąc swoją misję, obiecując uczniom tego samego Ducha:
Ja zaś będę prosił Ojca,
Ojca, a innego Pocieszyciela dam wam, aby z wami był na zawsze
– Ducha Prawdy
Prawdy ... wy Go znacie, poniewaŜ u was przebywa i w was będzie.
będzie. (J 14, 1616-17)
Święta Aniela radzi nam:
Codziennie najusilniej błagajmy o ten wielki dar obiecany nam przez Jezusa Chrystusa (por. Reguła 4,
15-16). Jaka była relacja Anieli z Duchem Świętym? Do czego nas zachęca w świetle Ducha Świętego? Wiemy,
Ŝe moŜe nam ofiarować tylko to, co sama przeŜyła: Starajcie się zaradzić wszystkiemu wedle tego, jak was
natchnie Duch Święty (Legat 7, 7). W swoim gronie podejmujcie decyzję wedle tego, jak miłość i Duch Święty
oświeci was i natchnie. (Legat 9, 6-7) Przede wszystkim trzeba słuchać rad i natchnień, które Duch Święty
nieustannie wzbudza w sercach naszych... Duch Święty, bowiem, jak mówi Jezus Chrystus, jest Tym, który
nauczy nas wszelkiej prawdy (Reguła 8, 14, 16).
Święta Aniela nie tylko ufa, Ŝe obecny wśród nas Duch Święty jest Tym, który radzi, inspiruje i poucza,
ale równieŜ wierzy w otwartość swoich córek na Jego wskazania. Po wielu latach rozeznawania głosu Ducha
Świętego, Aniela moŜe zapewnić swoje siostry, Ŝe słuchając Go będą – tak jak ona – wiedziały jak się modlić,
ile czasu poświęcić modlitwie i jak wybrać najlepsze na nią miejsce. Duch Święty tego wszystkiego je nauczy.
(Reguła 6, 7)
Jaka jest moja relacja z Duchem Świętym?
Czy słucham Jego wewnętrznego głosu? Co powinnam zrobić, by Go wyraźniej słyszeć?
Jednym z pierwszych zadań Ducha w naszym Ŝyciu jest przemienienie naszego kontaktu z Bogiem
w kontakt pełen miłości. Św. Aniela, jak wskazują na to jej pisma, Ŝyje pełnią miłości. Znaleźć moŜna tyle jej
wezwań do działania z miłością, dla miłości i w miłości, Ŝe nie sposób wszystkich przytoczyć. Nazywa Jezusa
Umiłowanym i Moim Umiłowanym, a raczej, Umiłowanym nas wszystkich.
W jaki sposób w tym miesiącu nawiązać bardziej osobisty kontakt z Duchem Świętym?
Świadoma tego, Ŝe jestem kochana, co mogę uczynić, aby kaŜdego dnia pełniej okazywać miłość innym?
Święta Anielo, wstawiaj się za mną, aby „moc i prawdziwa pociecha Ducha Świętego”
Świętego” były ze mną.
Błagaj, abym mogła udźwignąć i wykonać dzielnie i wiernie powierzone mi zadania, oczekując tylko
„nagrody przygotowanej mi przez Boga.”
Boga.” Proszę Boga, aby oświecał mnie, kierował mną i pouczał,
co mam czynić dla Jego miłości (por. Rady,
Rady, Prolog). Proszę Ciebie, o Twoją matczyną troskę
i kierowanie moimi wysiłkami, abym, w tym miesiącu, jak najlepiej szła drogą miłości
pogłębiając moją więź z Duchem Świętym. Amen.
Szczęśliwi, którzy
słuchają Słowa BoŜego
i strzegą go
W przypowieści o Siewcy i ziarnie, Jezus mówi, Ŝe ziarnem jest Słowo
BoŜe. Niektórzy słyszą Słowo i przyjmują je z radością, ale nie przebywa ono
w nich długo, poniewaŜ nie zapuściło korzeni. Gdy przyjdzie cierpienie lub
prześladowanie, zaraz się załamują. Inni słyszą Słowo, ale troski tego świata
i bogactwa zagłuszają je i Słowo pozostaje bezowocne. Ale ci, którzy przyjmują
Słowo jak ziarno posiane w dobrą ziemię – słuchają i rozumieją je. Słowo
zakorzenia się, rośnie i przynosi obfity owoc. (por. Mt 13, 1-23)
Wiemy, Ŝe ziarno BoŜego Słowa zakorzeniło się mocno w naszej Świętej Matce Anieli. Miłość
i rozumienie Biblii widoczne są w jej pismach. Ci, którzy ją znali, teŜ nas o tym zapewniają. PoniewaŜ Ŝyła
Słowem, przynosiło w niej stokrotny owoc. Dlatego nawet jej najprostsze czynności związane z Ŝyciem
codziennym budowały Królestwo BoŜe na ziemi.
W pismach Anieli – Regule, Radach i Testamencie – w kaŜdym rozdziale, nawet najkrótszym, Aniela
cytuje nieustannie Pismo Święte, aby objaśnić to, o czym pisze. (Tak jest np. w Prologu do Reguły, w Radzie
pierwszej i w pierwszym Legacie, w których tekst harmonijnie wplata słowa Pisma Świętego). Dwóch przyjaciół
św. Anieli, znanych w środowisku Brescii, świadczyło w procesie informacyjnym, jak waŜne miejsce Pismo
Święte zajmowało w jej Ŝyciu i duchowości. Giacomo Chizzola zeznał: Wydaje mi się rzeczą nadzwyczajną,
Ŝe bez studiowania Pisma Świętego potrafiła głosić nauki tak piękne, mądre i uduchowione, trwające
niejednokrotnie całą godzinę. Agostino Gallo potwierdza, Ŝe często widział licznych kapłanów, kaznodziei
i teologów, proszących Anielę o wyjaśnienie znaczenia róŜnych wersetów psalmów, wyjątków z Ksiąg
Prorockich i Apokalipsy, w zasadzie prawie całego Starego i Nowego Testamentu – odchodzili zdumieni jej
darem interpretacji.
Słowo rzeczywiście zakorzeniło się i przynosiło obfite owoce. Po śmierci Anieli jej sekretarz napisał:
W czasie całego Ŝycia była prawdziwym i Ŝywym przykładem wierności BoŜej Prawdzie, a jej miłość i wiara
rozświetlały świat, jak światło słońca. (por. Risposta 2v). Wśród swych towarzyszek była jak płonący ogień
miłości, który je rozpalał (Dichiarazione 974). Dzisiaj to my z kolei winniśmy być znakiem Ŝycia, które przynosi
obfity owoc.
Jakie miejsce zajmuje Pismo Święte w moim Ŝyciu?
W jaki sposób naśladować św. Anielę w jej znajomości i miłości Słowa BoŜego?
Jak pielęgnować ziarno Słowa BoŜego, tak, by przynosiło owoc w naszym Ŝyciu i w Ŝyciu tych, do których
jesteśmy posłane?
Święta Matko Anielo, Ty siłę i natchnienie znajdowałaś w Piśmie Świętym.
Módl się za n ami, abyśmy wzrastały w pragnieniu modlitwy Słowem BoŜym, abyśmy
wczytywały się w nie, lepiej je rozumiały i umacniały się w postanowieniu Ŝycia według
niego. Módl się za nami,
nam i, aby nasze trudy apostolskie, podobnie jak Twoje, przemienione
w płonący ogień miłości, zapalały serca innych i przybliŜały nadejście Królestwa
Chrystusa śywego, Królestwa nadziei, pokoju i pojednania. Amen.
Troska o osobę ludzką
i jej rozwój
Troska Anieli o kaŜdego człowieka i jego rozwój jest
głęboko zakorzeniona w teologii. KaŜda osoba jest
niepowtarzalna. Bóg kocha kaŜdego męŜczyznę i kaŜdą kobietę.
Niektóre z nas przeŜyły silne doświadczenie miłości Boga. We nas
wszystkich, tkwi głębokie pragnienie, aby dostrzegano naszą
odrębność i niepowtarzalność charakteru, historii i pragnień,
nawet wówczas, jeśli takie doświadczenie nie było nam dane. To,
co my odczuwamy jest dowodem, Ŝe inni czują podobnie. Osoby,
z którymi Ŝyjemy, te, za które jesteśmy odpowiedzialne lub te,
które spotykamy przypadkowo, oczekują od nas zauwaŜenia ich
i szacunku dla wartości, które są w nich.
W Ŝyciu Anieli
Kiedy Aniela znalazła się w Salo w szczególny sposób doświadczyła troski innych osób o siebie.
Ojcowie Franciszkanie, do których się zwróciła, wyznaczyli jej drogę duchową, zgodną z jej dąŜeniami. Ich
pouczenia doprowadziły ją do pogłębienia znajomości Pana Ŝyjącego w jej sercu. Dzięki ich pomocy Aniela
rozwijała się, kształtując swoją osobowość świeckiej chrześcijanki. TakŜe w Salo doświadczyła Aniela
praktycznej troski o jej Ŝycie i przyszłość ze strony rodziny Biancosi. Być moŜe jej Wuj i Ciotka nie zawsze
rozumieli, czego Aniela poszukiwała, ale zostawiali jej wolność podąŜania za osobistym powołaniem.
Autentyczna troska innych o nas uświadamia nam serdeczną miłość Boga dla kaŜdej z nas. Zaczynamy
rozumieć, Ŝe Bóg ma swoje plany wobec nas. Odkrywamy je stopniowo poprzez prawdziwą miłość tych, którzy
nas otaczają.
W Pismach Anieli
„Pomyślcie, jak bardzo powinnyście szanować (wasze córki). Im większy bowiem będzie wasz szacunek,
tym większa i miłość dla nich. I będzie rzeczą niepodobną, abyście dniem i nocą nie myślały o nich, nie nosiły
kaŜdej w sercu, poniewaŜ tak działa prawdziwa miłość”(Rady Prolog 9-14). „Bądźcie troskliwe i czujne, by znać
i rozumieć postępowanie waszych córek i dostrzegać ich potrzeby duchowe i doczesne”(Rada 4,1). „Kochajcie
jednakowo córki wasze... nie do was bowiem naleŜy sąd nad słuŜebnicami Boga. On wie dobrze, co z nich chce
uczynić”(Rada 8,5).
W Piśmie Świętym
Jezus powołał swoich uczniów kolejno i kaŜdego z osobna, stosownie do jego charakteru i sytuacji,
w jakiej Ŝyli (por. J 1, 35-51).
Pytania do refleksji osobistej i wspólnotowej
Czy przypominasz sobie z czasów formacji duchowej sytuacje, w których cię potraktowano bardzo osobiście
i z szacunkiem? Czy takie wspomnienie uwaŜasz za coś bardzo cennego?
Czy jesteś zdolna zatroszczyć się o innych? Czy moŜesz przypomnieć sobie takie chwile, w których uczyniłaś coś
dobrego jakiejś osobie ? Czy nadal to wspomnienie wywołuje w tobie radość?
Co moŜemy zrobić, aby lepiej zrozumieć zachowanie innych, tych wszystkich męŜczyzn, kobiet, młodzieŜy i dzieci,
za które jesteśmy odpowiedzialne? Czy odczuwamy potrzebę lepszej formacji, dokształcenia i dzielenia się?
Ojcze, w św. Anieli dałeś nam przykład cierpliwości i pełnej szacunku ttroski
roski o szystkich,
z którymi się spotykała.
spotykała . Prosimy Cię, przemień nasze serca. Niech inni znajdują w nich
swoje miejsce. Naucz nas słuchać innych ludzi i pomagać im w odnajdywaniu
odnajdy waniu ich drogi
oraz wzrastaniu w miłości i radości.
radości . Amen.
Święta Aniela
– POKÓJ CZYNIĄCA
W miesiącu wrześniu zwrócimy szczególną uwagę na Jej dar
wprowadzania pokoju, którego tak bardzo potrzebują takŜe
nasze czasy. Przez cały miesiąc nie tylko módlmy się o pokój,
ale takŜe starajmy się go wprowadzać w naszym środowisku :
Obejmijmy nasza pamięcią te miejsca na świecie, w których
pokój jest szczególnie zagroŜony;
Módlmy się o pokój i sprawiedliwość indywidualnie i wspólnie
z naszymi siostrami.
Często w swoim Ŝyciu św. Aniela często miała okazję przywracać pokój, poniewaŜ jej epoka, tak jak
i nasza, była naznaczona wojnami i ogólnym zepsuciem, które z sobą niosły. Reguła Trzeciego Zakonu
św. Franciszka zachęcała ją do wprowadzania pokoju między braćmi i siostrami, a takŜe, wśród róŜnych ludzi
skłóconych ze sobą. Aniela miała w wyjątkowym stopniu dar czynienia pokoju. Agostino Gallo zaświadczył,
Ŝe „nie opuściła Ŝadnej okazji, aby odbudowywać pokój” np. między męŜem i Ŝoną, między dziećmi i ich
rodzicami, albo pomiędzy braćmi. Dlatego w konfliktach między mieszkańcami Brescii, takŜe między szlachtą
lokalną, do niej zwracano się o pomoc.
W jakich sytuacjach mogłabyś wprowadzać pokój? W jaki sposób?
Czy poczuwasz się do odpowiedzialności za budowanie pokoju na szerszą skalę?
Pisma św. Anieli ukazują jak bardzo ceniła zgodę. Zawsze podkreślała, Ŝe pokój na zewnątrz nas
zaczyna się w naszych sercach, myślach i czynach. „Kiedy mówią, niech ich słowa przynoszą zgodę i pokój”
(Rada 5,12,16). „Ostatnim słowem, które do was kieruję i przez które za cenę krwi mojej was błagam, jest
wezwanie, abyście były zgodne i wzajemnie zjednoczone” (Rada ostatnia 1). „Bądźcie uprzejme, miłe i ludzkie...
więcej osiągniecie serdecznością i ujmującym podejściem niŜ surowością i ostrym upominaniem” (Rada 2,1,3).
„KtóŜ moŜe osądzić uczucia i myśli tajemne w głębi ludzkiego wnętrza?... Nie do was naleŜy sąd” (Rada 8,4-5).
Postaram się w tym miesiącu o bardziej świadomą pracę nad zachowaniem pokoju w moim Ŝyciu osobistym.
W pragnieniu utrzymywania pokoju i zgody, wzorowała się Aniela na Chrystusie, który chce swoich
umiłowanym ofiarować cenny dar pokoju. Jezus po kaŜdym dokonanym cudzie mówił: ”twoja wiara cię
uzdrowiła, idź w pokoju”. Podczas Ostatniej Wieczerzy modlił się mówiąc ”pokój zostawiam wam, pokój mój
daję wam”. Pragnie gorąco, aby kaŜda z nas wnosiła swoją cząstkę w BUDOWANIE pokoju.
Błogosławieni pokój czyniący, albowiem będą nazwani synami Boga (Mt 5, 9)
Oto moje przykazanie: abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem (J 15, 12)
Jaka jest moja postawa wobec przemocy?
Czy potrafię znaleźć działania alternatywne i wprowadzać je w Ŝycie?
Święta Anielo, nasza Matko, Ty wiesz, co znaczy Ŝyć w epoce naznaczonej przemocą. Módl się za
nas, abyśmy w sercu świata stawały się kobietami pokoju i pojednania. PomóŜ nam, abyśmy przez
nasze myśli, słowa i czyny ukazywały świat bardziej przyjazny i ludzki. Ukazuj nam, jak kaŜdego
dnia moŜemy stawać się bardziej podobne do Ciebie i do Jezusa, który wzywa nas do miłości. Amen.
Amen.
Sprzyjać wam będzie
Matka Najświętsza,
i wszyscy święci...
21 października, uroczystość św. Urszuli, wybranej,
przez św. Anielę na patronkę Towarzystwa. Według
Cozzano, „to imię objawiło jej Niebo, siłą i mocą
Ducha Świętego” (Epistola Confortatoria 964v.).
Kim była św. Urszula, przewodniczka swoich licznych towarzyszek?
Badania historyczne wskazują, Ŝe chodzi o grupę dziewic i męczennic czczonych w Kolonii jeszcze przed IV w.
W poboŜności ludowej, znanej św. Anieli:
Urszula posiadała godność królewską, tak jak córki św. Anieli wybrane na prawdziwe i nieskalane
oblubienice Syna BoŜego (Reguła, Prolog 7) ... by stać się w niebie, jak królowe (Reg. Prolog 17).
Urszula była odwaŜna; pokonała wzburzone fale morza i niebezpieczeństwa długiej podróŜy, podobnie jak
Aniela podczas swej pielgrzymki do Ziemi Świętej.
Urszula gromadziła wokół siebie liczne towarzyszki, kształtując w nich poznanie i miłość Chrystusa. Aniela
takŜe nauczała, oświecała i zachęcała, a ucząc swoje córki, była jak stolica mądrości Boga; albo to nauczał
raczej Syn BoŜy, który w niej zamieszkiwał i z nią współdziałał (Cozzano, Dichiarazione 974v.).
Urszula przewodniczyła grupie zjednoczonej, radosnej i odwaŜnej. Aniela była prawdziwą matką duchową
dla tych, które prosiła... wiernie i radośnie trwajcie w rozpoczętym dziele (Legat Ostatni 22)
... bądźcie zgodne i wzajemnie zjednoczone wszystkie jednego serca i jednej woli (Rada Ostatnia1).
Urszula udała się do papieŜa do Rzymu. Aniela prosiła papieŜa Klemensa VII o błogosławieństwo dla
swojego dzieła i poleciła córkom modlić się za Kościół (Rada 7, 24) oraz zachować wierność jego nauczaniu
(Rada 7, 22).
Urszula oddała swoje Ŝycie dla miłości Chrystusa i zachęcała swoje towarzyszki, by nie lękały się
męczeństwa. Aniela teŜ była gotowa oddać swoje Ŝycie, byle tylko Chrystus był znany i miłowany przez
wszystkich... Chętnie przelałabym własną krew, aby rozjaśnić ślepotę umysłów... tych biednych stworzeń,
które Ciebie nie znają ani nie starają się uczestniczyć w Twojej świętej Męce (Reguła V, 32-34). Aniela
prosiła swoje córki, Ŝeby były gotowe umrzeć dla zachowania skarbu dziewictwa.
(por. Rada 9,23).
Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś Ŝycie swoje oddaje za przyjaciół swoich. (J 15,13)
Czy jestem gotowa z radością oddawać swoje Ŝycie, dzień po dniu, w słuŜbie dla innych?
Czy jest we mnie Ŝarliwe pragnienie dzielenia się wiarą, czynienia wszystkiego, by Jezus Chrystus był znany
w moim otoczeniu oraz ewangelizowania przez świadectwo Ŝycia i słów?
W jaki sposób mogę umacniać we wspólnocie radość bycia razem – insieme, i rozwijać dar dzielenia się
wiarą i miłością Chrystusa?
Święta Anielo, upraszaj nam swoją modlitwą moc wierności, radość słuŜby, miłość
Kościoła na wzór św. Urszuli oraz dar składania siebie w ofierze Temu,
Temu , który powołuje nas
kaŜdego dnia na nowo.
nowo . Uproś,
Uproś , a byśmy miały odwagę wiary czerpanej z Pisma Świętego
i odwagę jednoczenia w prawdziwej solidarności i pokoju tych, którzy nas otaczają. Amen.
Amen.
Aniela
zawsze obecna wśród nas
KaŜdy z nas stanie w obliczu śmierci. Pytamy się, co
będzie po przekroczeniu granicy Ŝycia? Śmierć bliskich nam
osób moŜe nam pomóc w przygotowaniu się do własnego
odejścia. Rodzi ona w nas podwójne uczucie „juŜ nigdy na tym
świecie” i „na zawsze pośród was”. Pustka, którą odczuwamy
moŜe być trudna, ale jest cennym darem. Nie powinnyśmy
próbować zapełniania jej czymkolwiek. Pozwólmy jej po prostu
trwać, dajmy jej do tego prawo. Wtedy doświadczymy,
Ŝe właśnie w chwilach smutku, ci, którzy nas opuścili spełniają
obietnicę przyjaźni i stają się nam bardzo bliscy.
śycie Anieli
Wizja w Brudazzo przygotowała Anielę do roli fundatorki. Wprowadziła ją w „świat poza ziemski”,
w świat gdzie kaŜdy pozostaje Ŝywy i dynamiczny oraz zachowuje siłę swej osobowości i własna oryginalność.
W widzeniu Aniela rozpoznała swoją siostrę spowitą światłem, zatroskaną szczególnie o tych, z którymi Ŝyła na
ziemi. Wizja ta mocno w pamięć i duszę Anieli. Kiedy nadeszła chwila jej własnego odejścia, była głęboko
przekonana, Ŝe śmierć nie odbierze jej Ŝycia, ani osobowości, ani pełnej zatroskania miłości do sióstr. Wprost
przeciwnie, była pewna, Ŝe Ŝycie w wieczności umocni w niej wszystko, czym była na zawsze. Wiedziała,
Ŝe odrodzona do nowego Ŝycia, przekroczy czas i przestrzeń, aby być zawsze obecną wśród nas.
Pisma Anieli
„Wiedzcie bowiem, Ŝe teraz Ŝyję pełniej niŜ wówczas, gdy przebywałam na ziemi, jaśniej widzę i bardziej
cenię i miłuję dobre uczynki, które nieustannie pełnicie. Teraz teŜ chcę więcej wam pomagać i czynić dobrze
na wszelki sposób” (Rady, Prolog 23-25).
„A ja zawsze będę wśród was, wspierając modlitwy wasze. Zachęcajcie córki wasze, aby odwaŜnie
trwały w rozpoczętym dziele. I radujcie się wspólnie, albowiem to, co mówię, spełni się bez wątpienia... Wierzcie
z całą pewnością, Ŝe zwłaszcza (przy śmierci) poznacie we mnie wierną przyjaciółkę” (Rada Ostatnia 20-21,
24-25).
Pismo
Pis mo Święte
„Nie zostawię was sierotami: Przyjdę do was. Jeszcze chwila, a świat nie będzie juŜ Mnie widział.
Ale wy Mnie widzicie, poniewaŜ Ja Ŝyję i wy Ŝyć będziecie. W owym dniu poznacie, Ŝe Ja jestem w Ojcu moim,
a wy we Mnie i Ja w was. Jeśli Mnie, kto miłuje, będzie zachowywał Moją naukę, a Ojciec Mój umiłuje go
i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać” (J 14, 18-20, 23).
Pytania do osobistej refleksji i dzielenia wspólnotowego
Czy doświadczyłaś kiedyś w Ŝyciu obecności św. Anieli? Czy doznałaś jej przyjaźni?
Czy doświadczyłaś obecności św. Anieli w swojej wspólnocie zakonnej? W jaki sposób? Poprzez zachętę?
Akceptację? Udzieloną radę?
Czy Rok Jubileuszu nauczył cię nowego sposobu obcowania ze św. Anielą? Czy stał się źródłem
ubogacenia, które na dłuŜej pozostanie w twym Ŝyciu?
Ojcze, dałeś nam w św. Anieli wierną przyjaciółkę, która obiecała pozostać z nami do końca
czasów. Prosimy Cię:
Cię: ucz nas tak pogłębiać naszą osobowość i Ŝycie wewnętrzne, abyśmy umiały
odkrywać w naszych sercach Twojego
Twojego Ducha, Dawcę Ŝycia.
Ŝycia. Prowadź nas,
nas, pozwól nam zrozumieć,
zrozumieć,
Ŝe zostałyśmy stworzone dla wiecznej miłości i przyjaźni z wszystkimi mającymi nadejść
pokoleniami.
pokoleniami. Amen.
Amen.
ZAKOŃCZENIE
naszej pielgrzymki
ze św. Anielą
Św. Aniela powołała do Ŝycia swoje Towarzystwo w dniu
25 listopada w 1535 r. w uroczystość św. Katarzyny Aleksandryjskiej
i w rocznicę swego powrotu z Ziemi Świętej. Tego dnia dwadzieścia
osiem jej córek i sióstr uczestniczyło we Mszy św. w kościele św. Afry,
a następnie kaŜda z nich wpisała swoje imię w Księdze Towarzystwa,
na dowód obietnicy oddania siebie na słuŜbę Bogu. Gdy dziś
obchodzimy ten dzień, poświęćmy czas na modlitwę i odnowienie
naszego własnego zobowiązania.
Aniela dla Towarzystwa św. Urszuli ułoŜyła Regułę, pierwszą – jaką kobieta napisała dla wspólnoty
kobiet oddanych Bogu, ale nie zamkniętych w murach klasztoru. Mówiła w niej prosto z serca do serca swoich
córek – do nas wszystkich. UŜywała słów zdecydowanych i posługiwała się przekonywującymi obrazami.
Aniela ponad wszystko pragnęła, byśmy pozostawały zjednoczone z Bogiem, który nas kocha i chce, aby tę
szczerą i autentyczną więź z Nim przeŜywać we wspólnocie.
śycie Anieli pokazuje ją jako kobietę pełną miłości do ludzi: Przychodzili do niej od rana do wieczora
(Agostino Gallo). Ale jednocześnie jako kobietę starająca się mieć czas na obecność przed Bogiem, który
ukochał ją i powołał. Jej umiłowanie Mszy Św. i Eucharystii rzucało się w oczy, a na modlitwie trwała długo
w nocy.
Bóg obdarzył Anielę cennym darem – wizją, którą z wiernością doprowadziła do urzeczywistnienia.
Była to wizja zakorzeniona w Piśmie Św. i oŜywiona miłością konkretną, przeŜywaną w codzienności. Nam
przekazała odpowiedzialność za zachowanie Ŝywotności tej wizji. Szczegóły mogą ulegać zmianie w zaleŜności
od potrzeb czasów i okoliczności. Istota jednak pozostaje ta sama: Ŝycie całkowicie oddane Bogu, który nas
powołał, i to Ŝycie „pod prąd”, byśmy były zdolne podnosić poziom Ŝycia otaczającego nas społeczeństwa.
Niech myśl św. Anieli wyryta w naszym umyśle i w naszym sercu pomaga nam stale oŜywiać jej wizję:
Bóg dał nam tę łaskę i zjednoczył w słuŜbie Boskiego Majestatu. Powinnyście Mu składać nieskończone
dziękczynienie! Błagam was, abyście najpierw zechciały poznać jak waŜna to sprawa i jak nowa i zadziwiająca
jest wasza godność. Usiłujcie czynić wszystko, co w waszej mocy, by wytrwać w stanie, do którego zostałyście
powołane przez Boga. Ze wszystkich sił starajcie się zachowywać to, do czego Bóg was wezwał oraz szukać
i pragnąć tych wszystkich środków i dróg, jakie są potrzebne do wytrwania i osiągnięcia celu (Reguła, Prolog
4,5,7-10)
Ostatnim słowem, które do was kieruję i przez które za cenę krwi mojej was błagam jest wezwanie,
abyście były zgodne i wzajemnie zjednoczone...Szanujcie się wzajemnie, wspomagajcie i znoście w Jezusie
Chrystusie. Trwajcie odwaŜnie w rozpoczętym dziele” (Rada Ostatnia 1,2,21)
Zawsze niech głównym waszym ratunkiem będzie ucieczka do stóp Jezusa Chrystusa. JeŜeli wiernie
będziecie wypełniać ...to, co Duch Święty wam podyktuje... cieszcie się i bądźcie dobrej myśli. POCIESZCIE
SIĘ, NIE PODDAWAJCIE SIĘ ZWĄTPIENIU... Wiernie i radośnie trwajcie w rozpoczętym dziele... I strzeŜcie
się, strzeŜcie się, mówię, oziębłości (Legat ostatni 3, 14, 22-23).
Zawsze będę wśród was. Ściskam was.
I kaŜdej przekazuję pocałunek pokoju
pokoj u błagając Boga, aby was pobłogosławił...
Św. Anielo, Matko nasza, wiemy jak drogie jesteśmy Twemu sercu. Módl się za nas tam,
gdzie przebywasz ze swoim Umiłowanym, abyśmy wezwane na nowo przez Jezusa Chrystusa,
mogły osiągnąć pełnię do jakiej nas stworzył.
stworzył. Błagaj, aby naszym jedynym pragnieniem było
podobać się Jemu i Ŝyć przykazaniem miłości, które nam zostawił, a którego przykład
otrzymałyśmy w Twoim Ŝyciu. JakŜe moŜemy być dumne nazywając Cię naszą Matką.
Dziękujemy Ci i wierzymy w Twą obietnicę, Ŝe zawsze będziesz wśród nas. Spraw byśmy kiedyś
mogły się spotkać w niebie u stóp Tego, który nas wszystkie miłuje. Amen.