Echa I wojny światowej na Podbeskidziu
Transkrypt
Echa I wojny światowej na Podbeskidziu
Echa I wojny światowej na Podbeskidziu Rok 2014 obfituje w wiele ważnych historycznych rocznic, o których powinniśmy pamiętać a jedną z najważniejszych jest niewątpliwie stulecie wybuchu I wojny światowej. Ten międzynarodowy konflikt zbrojny, który przetoczył się przez kraje Europy, Azji i Afryki, zmienił diametralnie oblicze ówczesnego świata. Bilans strat był ogromny; w wyniku wojny poległo lub zmarło około 9,5 mln żołnierzy, a około 20 mln odniosło rany. Zginęło też lub zmarło w wyniku chorób od 5 do 7 milionów cywilów. "Wojna przyniosła kres epoki królów. Skończyło się wielowiekowe panowanie Hohenzollernów, Habsburgów, Romanowów, dynastii osmańskiej. Niemcy, Turcja, Austria i Rosji stały się republikami, podobnie jak większość krajów Nowej Europy" – pisze prof. Andrzej Chwalba w książce "Samobójstwo Europy. Wielka Wojna 1914-918". Pierwsza wojna zmieniła na zawsze porządek polityczny panujący wówczas w Europie. Dzięki niej Polska po 123 długich latach zaborów znalazła swoje miejsce na mapie Europy. Aby przypomnieć te wydarzenia Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Bielsku-Białej zorganizowała dla młodzieży prelekcję I wojna światowa na Podbeskidziu, którą wygłosił Jacek Kachel, bielski historyk i dziennikarz, interesujący się dziejami naszego regionu. W spotkaniu uczestniczyli uczniowie L.O. Towarzystwa Szkolnego im. Mikołaja Reja z Bielska-Białej. Celem spotkania było przybliżenie młodym słuchaczom fragmentu dziejów Bielska i Białej w przededniu wojny oraz w pierwszych latach działań wojennych. Na wstępie prelegent przedstawił sytuację polityczną ówczesnego Bielska oraz Białej, wzajemne animozje i narastające tendencje nacjonalistyczne wielonarodowościowej społeczności miasta. Omówił też okoliczności tzw. Bitwy nad Białą. Konflikt między Polakami i Niemcami spowodowały obchody Jubileuszu Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, które miały miejsce 28 czerwca 1914 roku, 1 a na które przybyło ponad dwa tysiące Polaków ze Śląska Austriackiego i z Galicji. Niestety władze niemieckie nie zezwoliły przybyłym na wejście do miasta. Rzesze ludzi zostały zatrzymane w okolicach mostu na rzece Białej i tam też doszło do krwawego starcia z niemiecką policją i żandarmerią. Echa tych zajść rozniosły się nie tylko na Śląsk i Galicję, ale także na Czechy. W tym samym dniu w Sarajewie dochodzi do zamachu na Arcyksięcia Ferdynanda i zaczyna się wojna. Do wojska zgłaszają się ochotnicy, którzy chcą walczyć o Polskę. Formują się Legiony w Żywcu, w Białej i Czechowicach. Ze Lwowa wyrusza około 6 tysięcy ochotników. 19 września 2014 roku przyszli żołnierze składają przysięgę na Rynku w Krakowie, tworzą się Legiony. Formalnie ich status na początku był niejasny; dopiero w październiku 1914 roku formacja weszła w skład regularnego wojska jako wojska pomocnicze. W I Brygadzie walczyli ochotnicy z Królestwa Polskiego oraz poddani z Cesarstwa Rosyjskiego, w II Brygadzie znaleźli się poddani CK Austrii. Paradoksem 2 było to, iż Polacy walczyli nie bardzo wiedząc czy walczą o Polskę. Ta walka trwała cztery lata. Zakończyła się w listopadzie 1918 r., kiedy Polska po wiekowej niewoli odzyskała niepodległość. W granicach odrodzonej Rzeczpospolitej znalazły się także Bielsko i Biała. Oprac. Halina Dubrownik 3