Praca dyplomowa inżynierska PAWILON WYSTAWIENNICZY W

Praca dyplomowa inżynierska
PAWILON WYSTAWIENNICZY W POZNANIU
Autor: Roderyk Milik
Promotor: dr inż. arch. Hanna Michalak
Wydział Architektury Politechniki Poznańskiej
Rok obrony: 2014
Podstawowym zamysłem projektu pawilonu ulokowanego na Placu Wiosny Ludów w
Poznaniu jest stworzenie miejsca o centrotwórczym charakterze poprzez wykreowanie obiektu o
rozpoznawalnej formie podwyższającego atrakcyjność przestrzeni wystawienniczej wraz z miejskim
placem oferującym rozwinięty zbiór miejskich aktywności. Projekt skupiając uwagę na potrzebach
człowieka stanowi głos w dyskusji na temat przywrócenia śródmieścia Poznania przyjaznego ludziom.
Kompozycja placu ma za zadanie wprowadzenie ładu przestrzennego poprzez powiązanie
szerokich otwarć komunikacyjnych z otaczającą zabudową. Wynikające z nich kierunki spotykają się w
miejscu lokalizacji budynku pawilonu. Jego usytuowanie ukazuje szacunek do istniejącej zabudowy,
wycofany nie uzurpuje do bycia pierzeją, nie jest także barierą komunikacyjną, zwiększając tym
samym użyteczność placu. Zielone tarasy korespondują z falującą płaszczyzną dachu pawilonu
tworząc ciąg czasoprzestrzenny prowadzący do zróżnicowanych wrażeń i doznań emocjonalnych
odbiorcy.
Funkcjonalność założenia przejawia się w podziale terenu na trzy strefy (rekreacyjną,
aktywnego wypoczynku, kulturalno-społeczną) opracowane z myślą o konkretnym użytkowniku.
Strefa rekreacyjna to tarasy wykorzystujące potencjał istniejącego już zaplecza gastronomicznego
będące jego przedłużeniem zewnętrznym. Sąsiednie tereny trawiaste o największej powierzchni
biologicznie czynnej wyznaczają obszar aktywnego wypoczynku. Strefę kulturalno-społeczną tworzy
obszar najniżej położony, zrównany z poziomem otaczających go ścieżek - jest on typowym placem
miejskim, tłem dla wydarzeń, takich jak: happeningi, flash moby, koncerty czy występy miejskich
artystów. Dodatkową atrakcję stanowi kurtyna wodna, dzięki której w upalne dni użytkownicy będą
mogli zażyć ochłody.
Dwukondygnacyjny budynek pawilonu wpisujący się w część kulturalno-społeczną
podzielony jest na część wystawienniczą nadziemną i część techniczną położoną na kondygnacji
podziemnej. Układ funkcjonalny, w czytelny sposób organizujący przestrzeń, pozwala użytkownikowi
na szybką i swobodną orientację w odbywających się wydarzeniach. Wnętrze przykryte jest
dwukrzywiznową siatką modułowych paneli, doświetlenie zapewnia system świetlików dachowych.
Elewację zewnętrzną wykonaną z ciemnych desek dopełnia jasna połać dachowa wykończona
powłoką w technologii polyurea. Rozwiązania konstrukcyjne użyte w obiekcie ze względu na swoją
nietypowość oddziałują na kreatywność użytkowników, swobodny plan daje ludziom wolność w
podejmowaniu wyborów, a położenie na placu dostępnym dla każdego przypomina o wolności myśli i
potrzebie dyskusji.