Wąskie płaszczyzny elementów – oklejanie

60
6 / 2011
Wąska płaszczyzna niejedno ma imię
(Część pierwsza - okleinowanie wąskich
płaszczyzn elementów płytowych)
Mieczysław Lewicki
Banalna na pozór operacja technologiczna, jaką jest oklejanie wąskich płaszczyzn
elementów - oprócz problematyki jakości jej powierzchni (szerzej omówione w nr
KD 3/2011)- niesie z sobą kilka innych zagadnień dotyczących nie tylko sposobów
jej oklejania, ale i techniki oraz parametrów docisku, które mogłyby zostać wyko-
jania i zabezpieczania ich wąskich
płaszczyzn. Są to m.in.:
- pianki tworzywowe z zewnętrzną
warstwą oklein sztucznych i naturalnych - płaskich i kształtowych,
- wypraski wiórowe 3D,
- nowe płyty drewnopochodne, takie jak:
MDF DD (MDF Dual Density) czy PW
VF (płyta wiórowa V-form) lub PW FF
(płyta wiórowa form-frame),
- nowe konstrukcje elementów meblowych i drzwi, gdzie obrzeże jest elementem konstrukcyjnym i wymaga
stosowania również nowych rozwiązań narzędzi do wyfrezowywania
części wypełniających warstwy wewnętrznej (np. frez MEX – 2).
Zarówno wąskie płaszczyzny we-
wnętrzne w otworach drzwi z płyty
komórkowej, jak i zewnętrzne w elementach z płyty PW VF oraz sklejkowa
wąska płaszczyzna krzywoliniowa, są
dziś wyzwaniem dla technologii oklejania wąskich płaszczyzn.
Więcej informacji na ten temat w następnych numerach „Kuriera Drzewnego”.
Postformowana folia, szpachlowana
wąska płaszczyzna z nowy bardziej
wydajnym klejem firmy Henkel.
Sklejkowa wąska płaszczyzna krzywoliniowa wyzwaniem dla technologii oklejania.
Fot. Mieczysław Lewicki
Fot. Mieczysław Lewicki
rzystane do automatycznego ustawiania maszyn okleiniarskich.
W trakcie oklejania wąskich płaszczyzn bierzemy pod uwagę wiele parametrów technicznych i technologicznych w zakresie stosownym do
kształtu oklejanej powierzchni oraz
sposobu wykonania tej operacji. Podstawowymi parametrami są:
- rodzaj okleinowanej powierzchni,
- parametry geometryczne w płaszczyźnie „X-Y”, natomiast w opłaszczowaniu i softformingu również w płaszczyźnie „Z”,
- grubość folii czy innego materiału
obrzeżowego, ich kształt i umiejscowienie oraz twardość czy elastyczność
w określonej temperaturze,
- rodzaj użytego kleju oraz jego parametry techniczne – (gęstość, lepkość,
czas otwarty, szybkość zestalania oraz
reakcji ewentualnych utwardzaczy,
czas osiągania stanów utrzymywania
przyklejanych obrzeży bez odkształceń, temperatura, adhezja do obrzeża
i oklejanego elementu itd.),
- rodzaj i siła docisku,
- rodzaj i twardość elementów dociskowych (stopki; rolki – metal, guma),
- prędkość posuwu elementu w maszynie.
Stosunkowo proste jest ustalenie parametrów oklejania wąskiej krawędzi prostej, chociaż i tutaj można napotkać problemy związane z klejem,
obrzeżem lub maszyną. Operacja softformingu niesie ze sobą dodatkowe
zmienne wymagające sparametryzowania. Wpływają one istotnie na stopnień trudności w automatyzacji procesu okleinowania wąskich płaszczyzn.
Istotnym tutaj czynnikiem jest kąt
stycznej krzywizny w danym punkcie
do krawędzi-punktu docisku nazwanym roboczo kątem alfa. (Rys. 1. i tabela 1. wg opracowania autora).
Postforming na pogrubiaczach.
Typy zabezpieczania dekoracyjnego
wąskich płaszczyzn elementów
Ze względu na rodzaj użytego materiału do oklejenia wąskich płaszczyzn elementów obrzeża możemy podzielić na:
- obrzeże kompozytowe na bazie papieru (melaminowane) z nadrukiem rotacyjnym lub cyfrowym,
- obrzeże z tworzywa sztucznego,
- obrzeże z drewna/fornir i doklejki listwowe,
- obrzeża z materiałów drewnopochodnych (w tym również doklejki MDF
nakładane i/lub wpuszczane będące składową konstrukcyjną elementu
płytowego),
- nadruk bezpośredni na wąską płaszczyznę,
- inne sporadycznie stosowane w produkcji mebli.
Ze względu na sposób i kształt zabezpieczeń można rozróżnić:
a/ doklejki proste płaskie lub kształtowe;
b/ softforming;
c/ postformowane:
- dla krawędzi prostych z laminatem
„zawiasowe”,
- formowane folią na szpachlowaną
wąską płaszczyznę,
- formowane bezpośrednio na kształt
frezowany.
Powstające nowe materiały do produkcji implikują konieczność poszukiwania efektywnych rozwiązań okle-
Fot. Mieczysław Lewicki
Wąska płaszczyzna wypraski piankowo-fornirowej; nowy kompozyt nowe wyzwania. Fot. Mieczysław Lewicki
Wąska płaszczyzna płyty komórkowej oklejonej intarsją obłogową.
Fot. Mieczysław Lewicki
Wąska płaszczyzna elementem konstrukcyjnym formatki z płyty komórkowej.
Fot. Mieczysław Lewicki
Wąska płaszczyzna MDF-DD.
Fot. Mieczysław Lewicki
Wąskie płaszczyzny wewnętrzne w
otworach drzwi z płyty komórkowej
(fragment z Egger). Fot. Mieczysław Lewicki
Wąskie płaszczyzny kompozytu wielowarstwowego. Fot. Mieczysław Lewicki
Wypraskowa wąska płaszczyzna nowej płyty PW VF lub
PW FF.
Fot. Mieczysław Lewicki
Zawiasowy posforming jednym ze sposobów na wąską
płaszczyznę.
Fot. Mieczysław Lewicki
Kąt stycznej krzywizny w danym punkcie do krawędzi punktu docisku.
Fot. Mieczysław Lewicki
Grubość płyty mm
Krzywizna R ( mm )
20
21
22
23
24
25
16
Wartości nastawów
37
40
43
46
48
50
18
kąta rolek ( średnio )
26
31
35
39
41
44
20
dla różnych twardości
18
25
30
34
37