Pobierz raport - Fundacja Republikańska
Transkrypt
Pobierz raport - Fundacja Republikańska
Główne t e z y r aport u Firmy pożyczkowe, skupiając się na udzielaniu pożyczek o najkrótszym terminie zapadalności i najniższych kwotach, uzupełniają ofertę banków, które często nie są akty wne w tym segmencie rynku. Ponadto, obsługując klientów niemających dostępu do kredytów bankow ych, przyczyniają się do zmniejszenia w ykluczenia finansowego. Relaty wnie w ysokie koszty oferowanych usług (RRSO) w ynikają z relaty wnie w ysokich kosztów udzielania niskokwotow ych i krótkoterminow ych pożyczek, z podejmowania w yższego ryzyka oraz z w yższych kosztów pozyskania kapitału. Oskarżanie firm pożyczkow ych o „lichwę” w świetle ekonomicznej analizy jest bezpodstawne. Przedsiębiorstwa pożyczkowe, ze względu na stabilny model biznesow y i niewielką wartość rynku pożyczkowego, nie stanowią zagrożenia dla polskiego systemu finansowego. Nie powinny być one kwalifikowane jako „parabanki”. Ponieważ rynek pożyczkow y nie stanowi zagrożenia dla stabilności systemu finansowego, rola regulatora powinna ograniczać się do zagwarantowania jak największej transparentności oraz wzmacniania konkurencji. Plany zwiększenia zaangażowania banków na rynku pożyczek i kredytów gotówkow ych zasługują na pozyty wną ocenę. Ich realizacja przyczyni się do zwiększenia konkurencji na rynku, a tym samym do zwiększenia dostępności kapitału i obniżenia cen. W celu zwiększenia przejrzystości rynku z perspekty w y klienta proponujemy, aby w komunikacji z klientem wprowadzić w ymóg posługiwania się w yłącznie RRSO, jako rzeczy wistym kosztem usługi finansowej. Negaty wnie oceniamy propozycję Komitetu Stabilności Finansowej polegającą na ustawow ym ograniczeniu maksymalnej w ysokości RRSO. Wprowadzenie limitu rzeczy wistego oprocentowania może doprowadzić do zabicia rozwoju rynku i ukształtowania się w tym obszarze szarej strefy. 3 G lo sar iu sz 1 RRS O (rzeczy wista roczna stopa oprocentowania) – wskaźnik uwzględniający oprócz nominalnego oprocentowania kredytu (lub pożyczki) także pozostałe koszty finansowania, jak np. prowizje czy dodatkowe ubezpieczenia, ułatwiający porówny wanie cen poszczególnych produktów finansow ych. Parabank – pojęciem tym określa się najczęściej podmiot niebędący bankiem (nieposiadający licencji uprawniającej do przyjmowania depozytów i udzielania kredytów) w ykonujący czynności podobne do czynności bankow ych. Parabanki nie podlegają nadzorowi regulatora rynku finansowego. Piramida finansowa – struktura finansowa, w której zysk osoby powierzającej swoje pieniądze jest pokry wany z wpłat uczestników przystępujących do struktury w późniejszym terminie. Piramida finansowa funkcjonuje tak długo, jak dł ugo jej założyciel jest w stanie pozyskiwać wpłaty now ych uczestników. Paradepozyty (paralokaty) – produkty finansowe oferowane przez parabanki przypominające lokaty bankowe, nie objęte jednak - w przeciwieństwie do depozytów bankow ych - ochroną systemu gwarantowania depozytów (w Polsce przez Bankow y Fundusz Gwarancyjny). Spirala zadłużenia – pojęciem tym określa się mechanizm prowadzący do nadmiernego zadłużenia. Kredytobiorca mający problemy z obsługą kredytów zaciąga, w celu uregulowania kolejnych rat, inne kredyty bądź pożyczki, których koszty obsł ugi są bardzo często w yższe od kosztów obsługi pierwotnych zobowiązań. Jeśli w międzyczasie jego dochody nie zwiększą się w w ystarczającym stopniu, sytuacja taka może prowadzić do utraty zdolności obsługi zadłużenia przez kredytobiorcę. 1 W oparciu o: http://www.zanim-podpiszesz.pl/ oraz M. Pachucki, Piramidy i inne oszustwa na rynku finansowym, Komisja Nadzoru Finansowego, Warszawa 2012 r. 5 Spis t r e ści Główne tezy raportu 3 Glosariusz 5 1.W p r o w a d z e n i e 11 1.1 Z a r y s p r o b l e m u i k o n t e k s t p o w s ta n i a 1.2P r z e d m i o t i z a k r e s r a p o r t u 2.P r o b l e m at y k a 2.1S y s t e m r a p o r t u 11 12 ekonomiczna 13 finansowy w świetle teorii ekonomicznej – w y b r a n e a s p e k t y 2.1.1 M a k r o e k o n o m i c z n e f u n k c j e s y s t e m u f i n a n s o w e g o 2.1.2 R o l a r y n k o w e j s t o p y p r o c e n t o w e j w i n t e r t e m p o r a l n e j k o o r d y n a c j i p r o c e s u g o s p o d a r c z e g o 2.1.3 Z aw o d n o ś ć s y s t e m u f i n a n s o w e g o i z j aw i s k o w y k l u c z e n i a f i n a n s o w e g o 2.1.4 D e t e r m i n a n t y k o s z t ó w p o z y s k a n i a k a p i ta ł u 2.1.5 S o c j o - e k o n o m i c z n e s k u t k i b r a k u d o s t ę p u d o k a p i ta ł u 2.2E k o n o m i c z n e r o z w i ą z a n i a p r o b l e m u n i s k i e j d o s t ę p n o ś c i k a p i ta ł u 2.2.1 Z w i ę k s z a n i e p o d a ż y o s z c z ę d n o ś c i 2.2.2 O p t y m a l i z a c j a s y s t e m u f i n a n s o w e g o 2.3R o l a firm pożyczkowych w gospodarce firm pożyczkowych w 3.1T e n d e n c j e 16 18 wykluczenie 18 Polsce 21 n a p o l s k i m r y n k u k r e d y t ó w g o t ó w k o w y c h i p o ż y c z e k 21 21 r e g u l at o r a p r aw n o – i n s t y t u c j o n a l n e r y n k u f i r m p o ż y c z k o w y c h w 3.2.1 P o d s taw o w e 13 14 15 15 18 3.1.1 R y n e k f i r m p o ż y c z k o w y c h w l i c z b a c h 3.1.2 W p ły w s y t u a c j i m a k r o e k o n o m i c z n e j o r a z r e k o m e n d a c j i n a r y n e k k r e d y t o w o - p o ż y c z k o w y w P o l s c e 3.2O t o c z e n i e 13 16 17 2.3.1 P o ż y c z k a a k r e d y t g o t ó w k o w y w b a n k u 2.3.2 F i r m y p o ż y c z k o w e j a k o i n s t y t u c j e o g r a n i c z a j ą c e f i n a n s o w e i u z u p e ł n i a j ą c e o f e r t ę b a n k ó w 3.R y n e k 13 22 P o l s c e 23 r a m y p r aw n e d z i a ł a l n o ś c i f i r m p o ż y c z k o w y c h w p r aw i e p o l s k i m 3.2.2 F i r m y p o ż y c z k o w e a d z i a ł a l n o ś ć b a n k o wa 3.2.3 U s tawa o k r e d y c i e k o n s u m e n c k i m a d z i a ł a l n o ś ć f i r m p o ż y c z k o w y c h 3.2.4 P r e z e s U r z ę d u O c h r o n y K o n k u r e n c j i i K o n s u m e n t ó w 23 24 25 28 3.2.5 P o z y s k i wa n i e i n f o r m a c j i o k l i e n ta c h p r z e z f i r m y p o ż y c z k o w e 3.2.6 U p a d ł o ś ć k o n s u m e n c k a 3.2.7 O b o w i ą z k i f i r m p o ż y c z k o w y c h z w i ą z a n e z p r z e c i w d z i a ł a n i e m p r a n i u p i e n i ę d z y i f i n a n s o wa n i e m t e r r o r y z m u 3.2.8 O b o w i ą z k i f i r m p o ż y c z k o w y c h z w i ą z a n e z o c h r o n ą d a n y c h o s o b o w y c h 3.3Firmy pożyczkowe w dyskursie publicznym 30 31 b a n k i n g ” regulacji rynku firm pożyczkowych 35 4.1Modele regulacji sektora w innych państwach 4.1.1 4.1.2 4.1.3 4.1.4 N i e m c y S z wa j c a r i a W i e l k a B r y ta n i a Przegląd regulacji 30 30 30 3.3.1 „L i c h wa ” f i r m p o ż y c z k o w y c h 3.3.2 F i r m y p o ż y c z k o w e a p a r a b a n k i i „ s h a d o w 4.P r o b l e m at y k a 28 29 35 35 36 37 w y b r a n y c h a s p e k t ó w f u n k c j o n o wa n i a r y n k u f i r m p o ż y c z k o w y c h w n i e k t ó r y c h k r a j a c h e u r o p e j s k i c h 38 4.2Ewaluacja możliwych kierunków zmian regulacyjnych 4.2.1 J a k r e g u l o wa ć ? – u wa g i 4.2.2 Z ł a g o d z e n i e r e g u l a c j i – 39 o g ó l n e 39 umożliwienie bankom komercyjnym większego z a a n g a ż o wa n i a w s e g m e n c i e n i s k o k w o t o w y c h k r e d y t ó w g o t ó w k o w y c h o r a z p o ż y c z e k 4.2.3 Z a o s t r z e n i e regulacji 39 – ograniczenie RRSO o r a z w p r o wa d z e n i e l i m i t u w y s o k o ś c i o d s e t e k z a o p ó ź n i e n i e w s p ł a c i e k r e d y t ó w i p o ż y c z e k 4.2.4 R o z w i ą z a n i e p o ś r e d n i e – r e j e s t r a c j a l u b l i c e n c j o n o wa n i e d z i a ł a l n o ś c i 4.2.5 W ł ą c z e n i e f i r m p o ż y c z k o w y c h w s y s t e m w y m i a n y i n f o r m a c j i o s y t u a c j i p o ż y c z k o w e j 40 41 finansowej oraz harmonizacja reżimu badania zdolności kredytowej w i n s t y t u c j a c h b a n k o w y c h i n i e b a n k o w y c h 4.2.6 Z w i ę k s z e n i e t r a n s p a r e n t n o ś c i r y n k u p r z e z n a k a z p o s ł u g i wa n i a s i ę RRSO prokonsumenckie – wyłącznie wysokością 4.2.7 R o z w i ą z a n i a 4.2.8 T e c h n o l o g i a z m i a n a u s taw y o u p a d ł o ś c i k o n s u m e n c k i e j a k o n k u r e n c y j n o ś ć r y n k u p o ż y c z k o w e g o 5.P o d s u m o w a n i e 5.1Ocena sektora 5.2Ocena regulacji 5.3Ocena propozycji O 43 autorze 45 45 46 49 49 50 51 53 O Fundacji Republikańskiej 55 L i t e r at u r a 57 i zakresu raportu, druga część zajmuje się zbadaniem problematyki ekonomicznej związanej z działalnością firm pożyczkowych, w celu lepszego zrozumienia roli, jaką te przedsiębiorstwa mają odgrywać w gospodarce. W kolejnym rozdziale jest opisany rynek firm pożyczkowych w Polsce – jego struktura, czynniki, które miały wpływ na jego rozwój oraz otoczenie prawno-instytucjonalne. Ponadto, ta część raportu omawia wybrane wątki z dyskusji publicznej dotyczącej działalności firm pożyczkowych. Czwarty rozdział zawiera opis modeli regulacji sektora pożyczkowego w wybranych Pożyczka w odr óżnieni u od kredy tu jest udziel a na ze śr odk ów wł a snych. krajach europejskich oraz ewaluację możliwych zmian regulacyjnych. W ostatnim, piątym rozdziale, zostaną sformułowane wnioski płynące z analizy. 1.2 Przedmiot i zakres raportu Niniejszy raport dotyczy regulacji rynku firm pożyczkowych. Firmy pożyczkowe w rozumieniu tego opracowania to niebankowe (tzn. niepodlegające prawu bankowemu) instytucje finansowe, których głównym obszarem działania jest udzielanie pożyczek. Tym samym w raporcie nie będą poruszane zagadnienia związane z problematyką regulacji choćby instytucji 12 płatniczych, które co prawda mogą udzielać pożyczek, ale w bardzo ograniczonym zakresie.7 Pożyczka w odróżnieniu od kredytu jest udzielana ze środków własnych.8 Dlatego też firmą pożyczkową, w myśl tego opracowania, nie może być podmiot, który w jakikolwiek sposób – legalny, bądź nielegalny – finansuje swoją działalność poprzez zwrotne środki finansowe (depozyty, „paradepozyty”, lokaty, „paralokaty” etc.), jak czynią to instytucje parabankowe sensu stricto.9 Raport ten koncentruje się na przedsiębiorstwach udzielających pożyczek gotówkowych. Obszarem działalności instytucji bankowych, z którym można porównać zakres funkcjonowania tych firm, jest udzielanie kredytów gotówkowych w krajowej walucie.10 Ponadto, warto już we wstępie zaznaczyć, o czym szerzej będzie mowa w rozdziale trzecim, że firmy pożyczkowe prowadzą legalną w świetle polskiego prawa działalność. Jako, że nie pozyskują one środków finansowych od gospodarstw domowych, trzeba je stanowczo odróżnić od przedsiębiorstw funkcjonujących na zasadzie piramidy finansowej. 7. Por. A. Klein-Kaska, Nadzór nad instytucjami parabankowymi w Polsce – tendencje ogólne, s. 57 8. Por. A. Klein-Kaska, ibid., s. 52 9. Zob. szerzej punkt 3.3.2 niniejszego raportu. 10. Por. A. Roter, I. Skajewska: Rynek pożyczek niebankowych w Polsce na podstawie danych z badan ankietowych członków KPF. Lata 2007-2011, KPF, Gdańsk, listopad 2012, s. 4 Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce nansowych.14 Wzrost (spadek) rynkowej stopy procentowej sygnalizuje zwiększenie (zmniejszenie) rzadkości kapitału prowadząc do odpowiedniej reakcji jednostek oszczędzających oraz inwestujących, bądź konsumujących. Rynkowa stopa procentowa jest także pewneRy nk owa stopa pr ocen towa j es t także pe wneg o r od za ju „n awig atorem ” przy aloka cji za sobów kapitałow ych w g ospoda r ce . opisanemu w powyższym wywodzie, to znaczy że nadwyżki finansowe trafiają w pierwszej kolejności do tych konsumentów lub inwestorów, których potrzeby są, patrząc z perspektywy makroekonomicznej, najbardziej pilne. W rzeczywistości systemy finansowe nie funkcjonują idealnie. Z dostępu do kapitału wykluczone są najczęściej najmniejsi uczestnicy rynku.16 Fakt ten wynika przede wszystkim z trzech uwarunkowań: •• po pierwsze koszty administracyjne instytucji finansowych są dalece niezależne od wartości udzielonego kredytu. Natomiast potencjalne zyski pochodzące z odsetek są o tyle wyższe, im wyższa jest wartość przekazanych środków.17 Dlatego instytucje finansowe funkcjonujące na komercyjnych zasadach albo niechętnie przyznają niskokwotowe kredyty albo starają się przerzucić wynikające z nich koszty na kapitałobiorców, żądając od nich relatywnie wyższego oprocentowania; go rodzaju „nawigatorem” przy alokacji zasobów kapitałowych w gospodarce. Rynki oraz instytucje finansowe w procesie dystrybucji nadwyżek oszczędności udostępniają je zazwyczaj tym jednostkom, które są w stanie zapłacić za kapitał najwyższą cenę. Oznacza to również, że z perspektywy makroekonomicznej ich potrzeby inwestycyjne, bądź konsumpcyjne, są najpilniejsze. Alokacja kapitału •• po drugie mniejsi kredytobiorcy często nie zgodnie z rynkową stopą procentową zapewnia zatem najefektywniejszą W r ze czy wi sto ści syst e my koordynację procesu gospodarczego f ina nsowe nie f unk cjonują – przyczynia się do najpełniejszego, przy uwzględnieniu wszystkich ograide a l nie . Z d o st ę pu d o ka pi ta łu niczeń, zaspokojenia rzeczywistego w ykluczone są na jczę ście j popytu na dobra ekonomiczne wśród na jm nie jsi ucze st nic y rynku. społeczeństwa.15 2.1.3 Zawodność systemu finansowego i zjawisko wykluczenia finansowego W teorii ekonomii, zwłaszcza w nurcie neoklasycznym, zakładano, że alokacja kapitału w gospodarce odpowiada idealnie wzorcowi 14. Por. G. Cassel, Theoretische Sozialökonomie, Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 1968, s. 188 15. Por. A. Weber, Geld und Kredit. Banken und Börsen, Quelle & Mayer, Heidelberg, 1959, s. 74, 85 i n. 14 posiadają majątku, który mógłby posłużyć jako zabezpieczenie pod zaciągnięcie kredytu. Brak zabezpieczeń oznacza potencjalnie wyższe ryzyko dla instytucji finansowych, co zniechęca je do kredytowania tych uczestników rynku; •• po trzecie mniejsze przedsiębiorstwa nie mają dostępu do rynku kapitałowego, nie 16. Por. A.D. Bain, The Economics of the financial system, Blackwell Publishers, 1992, s. 147 17. Por. H.-G. Geis, Finanzierungskonzepte für den Selbsthilfebereich - bank- und finanzwirtschaftliche Aspekte, Kohlhammer, Stuttgart, 1990, s.63 Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce biania się rozwarstwienia struktury społeczno-ekonomicznej w wielu krajach.20 Innym możliwym rozwiązaniem problemu zbyt niskiej podaży oszczędności jest import kapitału zza granicy. Korzystanie z zasobów kapitałowych innych krajów jest szansą na 2.2 Ekonomiczne rozwiązania przyspieszenie gospodarcze i zmniejszenie problemu niskiej wykluczenia finansowego. Zadłużając się za dostępności kapitału granicą dane państwo musi jednak w przyszłości wygenerować nadwyżki eksportu 2.2.1 Zwiększanie podaży nad importem, aby móc zwrócić pożyczone oszczędności oszczędności. W przeciwnym razie grozi mu niewypłacalność, która zazwyczaj prowadzi W krajach rozwijających się wykluczenie z dodo perturbacji w realnej gospodarce i sektostępu do kapitału jest zazwyczaj większe niż rze finansowym. Naturalną granicę zwiększania podaży oszczędności poprzez import kapitału wyznacza zatem W ykluczenie f ina nsowe zdolność gospodarek do wygenejest spowodowa ne , m ię d zy rowania nadwyżek eksportowych innym i, natur al n ą t e nde ncją w przyszłości.21 funk cjonując ych w ył ą cznie na k omer c yjnych za sadac h inst y t ucji Nierzadko można się spotkać z opifinansow ych do k r e d y towa ni a nią, że dostępność kapitału można więk szych podm iotów. trwale zwiększyć dzięki obniżaniu stóp procentowych przez banki centralne. Pogląd ten jest bardzo w gospodarkach rozwiniętych. Jedną z przyczyn często wynikiem błędnych rozważań z zakretej różnicy jest wyższy poziom oszczędności su teorii ekonomicznej, jak i nieścisłości pojęw tych drugich. ciowych. Kapitał, mimo, że w gospodarkach pieniężnych przekazywany w formie środka Państwo, w celu zwiększenia podaży kapiwymiany – pieniądza – tworzą zawsze dobra tału, może w pewnym zakresie wpływać na wytworzone i nieskonsumowane we wczedecyzje gospodarstw domowych dotyczące śniejszych okresach. Wszystkie inwestycje lub wydatków konsumpcyjnych, chociażby przez akty konsumpcji na kredyt, są możliwe tylko ich silniejsze opodatkowanie. Wzrost podaży i wyłącznie dzięki realnym oszczędnościom. oszczędności jest jednak przedsięwzięciem Pieniądz, który powinien mieć pokrycie w wydługodystansowym i natrafia na swoje natutworzonych towarach, jest jedynie techniczralne granice. Szczególnie trudne jest szybkie nym środkiem ułatwiającym transfer kapitału zwiększenie dostępnych zasobów kapitałow formie realnych dóbr ekonomicznych.22 wych w krajach rozwijających się, w których spora cześć dostępnych środków wydawana Liczne przykłady z najnowszej historii ekonomii jest na podstawowe potrzeby konsumpcyjne, świadczą o tym, że polityka niskich stóp protakie jak żywność, mieszkanie itp. centowych, nie jest w stanie trwale zwiększyć 20. Por. H.-G. Geis Kapitalmärkte und Finanzielle Institutionen in Entwicklungsländern [w]: H. Körner, Zur Analyse von Institutionen im Entwicklungsprozess und in der internationalen Zusammenarbeit, Duncker & Humblot, Berlin, 1989, S. 217 i n. 16 dostępności kapitału. Wręcz przeciwnie, może ona prowadzić do zmniejszenia ilości dostęp21. Por. H.H. Lechner. ibid., rozdział siódmy 22. Por. H.H. Lechner, ibid., rozdzial szósty Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce nie podlegają pod nadzór finansowy, udzielają pożyczek według bardziej liberalnych zasad. To z kolei zwiększa ryzyko potencjalnych strat, co przekłada się na wyższe koszty pożyczki w relacji do kredytu. M i mo, iż kredy t g otów k ow y j es t rel at y wnie tańszy, nie j es t on dostępny dl a każ de g o . J e dnos t ki nie m ające dostę pu d o fin ansowania ze wnętrzne g o w r a m ach system u bank owe g o m og ą je uzyskać jed ynie na rynku pożyczk ow ym . •• Jak zostało wspomniane w punkcie 2.1.4 w przypadku niskokwotowych, krótkoterminowych kredytów, bądź pożyczek, relacja pomiędzy nakładami związanymi z udzieleniem pożyczki a potencjalnym przychodem z odsetek jest wyjątkowo niekorzystna. Dlatego przedsiębiorstwa pożyczkowe, aby zrekompensować wysokie koszty, żądają za swoje usługi wyższej ceny. 2.3 Rola firm pożyczkowych w gospodarce 2.3.1 Pożyczka a kredyt gotówkowy w banku W wielu krajach, gdzie obok tradycyjnego sektora bankowego funkcjonują niebankowe instytucje finansowe, w obszarze consumer finance widoczny jest podział rynku pożyczek i kredytów gotówkowych na dwa sektory. Pierwszy z nich to segment kredytów gotówkowych o relatywnie wyższej wartości i dłuższym terminie zapadalności obsługiwany przez banki. Drugi stanowi dopełnienie pierwszego i jest zazwyczaj polem aktywności firm niebankowych. •• Banki, przyjmując depozyty, mogą taniej niż firmy pożyczkowe finansować swoją działalność. 2.3.2 Firmy pożyczkowe jako instytucje ograniczające wykluczenie finansowe i uzupełniające ofertę banków Mimo, iż kredyt gotówkowy jest relatywnie tańszy, nie jest on dostępny dla każdego. Jednostki nie mające dostępu do finansowania zewnętrznego w ramach systemu bankowego mogą je uzyskać jedynie na rynku pożyczko- Całkowity koszt pożyczki jest przeciętnie wyższy od ceny kredytu gotówkowego w banku (RRSO). Na przewagę cenową kredytu gotówkowego może wpływać kilka F ir my po życzk owe k once nt r u j ą c uwarunkowań: się na ud zie l a ni u po życze k •• Politykę kredytową banków może ograniczać instytucja nadzorująca system finansowy. Regulator może prewencyjnie ograniczać kredyty w wybranych sektorach gospodarki, bądź dla poszczególnych grup społecznych, które uznaje za zbyt ryzykowne. Tym samym portfel kredytów gotówkowych udzielanych przez instytucje bankowe jest teoretycznie bardziej bezpieczny. Firmy pożyczkowe, które 18 o na jni ższe j wa rto ści i na jkr ótszym t e r m inie za pa da l no ści – se g m e ncie rynk u czę sto nie obsług i wa ne g o pr ze z ba nki , ze wzg l ę d u na w yjąt k owo nie k or zyst ną r e l a c j ę k o szt / pr zychód w pr o ce sie int e r m e di a cji – uzupe ł ni a ją of e rt ę se ktor a ba nk owe g o . Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce 3.1.2 Wpływ sytuacji makroekonomicznej oraz rekomendacji regulatora na rynek kredytowopożyczkowy w Polsce •• uchwalenie rekomendacji T, która ustala maksymalny poziom wydatków przypadających na obsługę zobowiązań kredytowych w relacji do dochodu netto klientów detalicznych na 50% - w przypadku kredytobiorców o dochodach nie przekraczających średniego poziomu w gospodarce oraz 65% - dla pozostałych kredytobiorców;34 W latach 2003–09 udział gospodarstw domowych finansujących swoje potrzeby w sektorze pożyczkowym obniżył się znacząco z 29,7% do 12,4%. Jednocześnie w podanym •• Ry nek pożyczek nieba nk ow ych r oz w ija się w Pol sce r ównol e g l e i k ompl em entarnie wobe c rynku ba nk owe g o . okresie można było zaobserwować wzrost odsetka podmiotów korzystających z usług sektora bankowego – z 78,3% do 90,6%. Po prawie dekadzie ekspansji sektora bankowego i zmniejszaniu się znaczenia firm pożyczkowych trend ten wyraźnie został zahamowany w latach 2010–11.31 Komisja Nadzoru Finansowego (KNF) wskazuje następujące czynniki wpływające na rynek kredytów konsumpcyjnych w ostatnich latach, w tym na rynek kredytów gotówkowych:32 •• sytuację makroekonomiczną – od wybuchu kryzysu finansowego z jednej strony banki prowadzą dużo ostrożniejszą politykę kredytową, z drugiej strony gospodarstwa domowe nie wykazują takiego zainteresowania kredytami konsumpcyjnymi; •• samoograniczenie się banków, które po 2010 roku zmuszone były do wysokich odpisów z tytułu kredytów konsumenckich za okres 2008-10;33 31. Por. P. Białowolski, ibid, s.19 32. Por. Urząd KNF(b), Raport o sytuacji bankow w I polroczu 2012 r., Warszawa 2012, s. 33 33. „na koniec lat 2008-2010 udział kredytów zagrożonych 22 wzrost konkurencji ze strony instytucji niebankowych; • przenoszenie do firm pożyczkowych, działających w ramach tej samej grupy kapitałowej części sprzedaży, w celu ominięcia regulacji rynkowych. Ponadto, na rozwój rynku firm pożyczkowych mogła mieć wpływ ustawa o kredycie konsumenckim z 12 maja 2011 roku, przewidująca różne standardy przy udzielaniu kredytów i pożyczek konsumpcyjnych dla banków i instytucji niebankowych. Te ostatnie nie mają obowiązku uzależnienia decyzji o udzieleniu kredytu (pożyczki) konsumentowi od oceny jego zdolności kredytowej (według terminologii użytej w ustawie – od oceny ryzyka kredytowego).35 Innym trendem, który coraz wyraźniej rysuje się na rynku kredytów gotówkowych i pożyczek jest wzrost średniej wartości kredytów gotówkowych oraz odpływ niskokwotowych pożyczek poza sektor bankowy.36 Tym samym możemy zaobserwować pogłębiającą się tendencję, na którą zwraca uwagę dr M. Bieszki we wstępie cytowanego powyżej raportu KPF, że rynek pożyczek niebankowych rozwija się w Polsce równolegle i komplementarnie wobec rynku bankowego.37 Do podobnych wniosków dochodzi KNF wskazując, że średnia wartość wynosił odpowiednio: 8%, 13% i 17%” dane za: Urząd KNF(a), Raport o sytuacji banków w 2011 r., Warszawa 2012, s. 38 34. Por. rekomendacja T 35. Por. punkt 3.2.3 niniejszego raportu 36. Por. BIK, ibid. 37. Por. A. Roter, I. Skajewska, ibid, str. 6 Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce działalności firm pożyczkowych jest art. 6 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, ustanawiający zasadę swobody działalności gospodarczej44 i podlegają tym samym zasadom, co inne podmioty uczestniczące w obrocie gospodarczym.45 3.2.2 Firmy pożyczkowe a działalność bankowa W literaturze przedmiotu wyróżnia się dwa odrębne podejścia do pojęcia działalności bankowej: podmiotowe i przedmiotowe. Pierwsze ujęcie wychodzi od legalnej definicji banku zawartej w art. 2 ustawy z dnia 2 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe46 jako podmiotu działającego na podstawie zezwoleń uprawniających do nych w art. 5 i 6 ust. 1 czynności bankowych. Bazując na tych dwóch podejściach zaproponowano kompromisową definicję działalności bankowej, jako działalności polegającej na „wykonywaniu czynności bankowych obciążających ryzykiem środki, które zostały powierzone bankowi pod tytułem zwrotnym”, zaś niezbędnym elementem działalności bankowej jest „zwrotność powierzonych środków”, czyli prowadzenie działalności depozytowej.47 Z takiego podejścia wynika także konieczność reglamentowania działalności depozytowej ze strony państwa, co znajduje potwierdzenie także w prawie Unii Europejskiej, które w art. 5 dyrektywy 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe nakazuje państwom Ponie waż f irmy pożyczk owe nie członkowskim wprowadzić zakaz propr owadzą dział al ności ba nk owe j, wadzenia działalności polegającej na to nie podl eg ają l icznym w ym o g om , przyjmowaniu od ludności depozytów które pr awo ba nk owe i innych środków podlegających zwronakł a da na ba nki . towi przez podmioty niebędące instytucjami kredytowymi. wykonywania czynności bankowych obciążających ryzykiem środki powierzone pod jakimkolwiek tytułem zwrotnym. Natomiast drugie, szersze podejście definiuje działalność bankową przez pryzmat wykonywania wyliczow każdej z ustaw dedykowanych poszczególnym sektorom rynku finansowego (takich jak np. w odniesieniu do banków: wydawania i uchylania zezwolenia na utworzenie banku, wystąpienia z wnioskiem o odwołanie prezesa, wiceprezesa lub innego członka zarządu banku, albo zawieszenie w czynnościach członka zarządu banku, likwidacji banku) i na ich podstawie, a jak wyżej wspomniano działalności firm pożyczkowych nie jest dedykowana żadna ustawa i w związku z tym brak jest szczególnych środków prawnych, które mógłby wykorzystać KNF w odniesieniu do nich, nawet gdyby przyjąć, że firmy pożyczkowe w świetle art. 2 mogą być objęte nadzorem Komisji. 44. Zob. szerzej: S. Włodyka, Działalność gospodarcza, [w:] System prawa handlowego, t. 1, Prawo handlowe – część ogólna, red. S. Włodyka, Warszawa 2009, s. 403 i n. 45. J. Jaszczuk, Zasady i warunki prowadzenia działalności gospodarczej w Rzeczypospolitej Polskiej, 46. Dz.U. z 2012 r. poz. 1376 ze zm. 24 Ponieważ firmy pożyczkowe nie prowadzą działalności bankowej, to nie podlegają licznym wymogom, które prawo bankowe nakłada na banki, a które dotyczą przede wszystkim: obowiązku uzyskania zezwolenia na utworzenie banku oraz rozpoczęcie wykonywania działalności bankowej, wymogów ostrożnościowych odnoszących się od kontroli ryzyka oraz przestrzegania limitów kredytowych i inwestycyjnych, wymogów informacyjnych, obowiązku przestrzegania tajemnicy bankowej, jak również procedur dotyczących likwidacji banku. Jak już wyżej wspomniano firmy pożyczkowe nie podlegają nadzorowi sprawowanemu przez Komisję Nadzoru Finansowego, w związku z czym nie są adresatami uchwał ani rekomendacji KNF. Ponadto, banki – w przeciwień47. W. Srokosz, Instytucje parabankowe w Polsce, Warszawa 2011, s. 29 i n. Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce przede wszystkim konsumenci, czyli osoby fizyczne dokonujące czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z ich działalnością gospodarczą lub zawodową dla firm pożyczkowych podstawowe znaczenie mają przepisy ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim.52 Niniejsza ustawa stanowi implementację dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki. Ustawa o kredycie konsumenckim ma bardzo szerokie zastosowanie, przede wszystkim ze względu na bardzo szerokie zdefiniowanie kredytodawcy, które obejmuje każdego przedsiębiorcę, który w zakresie swojej działalności gospodarczej lub zawodowej, udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu. Ponadto, definicja kredytu konsumenckiego również została skonstruowana w szeroki sposób i obejmuje swoim zakresem umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255.550 zł albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, w tym w szczególności umowę pożyczki, umowę kredytu w rozumieniu przepisów prawa bankowego oraz umowę o kredyt odnawialny. Ustawa nakłada na kredytodawcę szereg obowiązków jeszcze na etapie przedkontraktowym w zakresie m. in. wymogów dotyczących reklamy kredytu, ocena ryzyka kredytowego, obowiązków informacyjnych, umów zawieranych na odległość, zasad obliczania rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania oraz informacji o kosztach kredytu. Zgodnie z art. 7 ustawy w reklamach dotyczących kredytu konsumenckiego zawierających dane dotyczące kosztu kredytu konsumenckiego kredytodawca jest zobowiązany podać konsumentowi w sposób jednoznaczny, zrozumiały i widoczny informacje o stopie oprocentowania kredytu 52. Dz. U. Nr 126, poz. 715. 26 wraz z wyodrębnieniem opłat uwzględnianych w całkowitym koszcie kredytu, całkowitym koszcie kredytu oraz rzeczywistej rocznej stopie oprocentowania. Ponadto, w stosownych przypadkach kredytodawca zobowiązany jest podać konsumentowi także informacje dotyczące m. in. czasu obowiązywania umowy, całkowitej kwoty do zapłaty przez konsumenta oraz wysokości rat. Powyższe informacje kredytodawca powinien oprzeć na podstawie reprezentatywnego przykładu. Bardzo istotną regulację zawiera art. 9 ustawy o kredycie konsumenckim nakazujący kredytodawcy przed zawarciem umowy o kredyt konsumencki dokonania oceny ryzyka kredytowego konsumenta (tj. oceny zdolności konsumenta do spłaty zaciągniętego kredytu wraz z odsetkami, w terminach określonych w umowie o kredyt konsumencki) dokonywanej przez kredytodawcę. Przepis ten, ze względu na błędne implementowanie w tym zakresie dyrektywy unijnej, poprzez identyczne zdefiniowanie „oceny ryzyka kredytowego” jak i „zdolności kredytowej” w art. 70 ust. 1 prawa bankowego (będących jednak – mimo identycznej definicji - dwiema odrębnymi instytucjami prawnymi) oraz przez posługiwanie się niemal analogiczną nazwą jak „analiza ryzyka kredytowego” z art. 6a ust. 2 oraz art. 105a ust. 1 prawa bankowego (to ostatnie pojęcie dotyczy całego portfela kredytowego banku) wzbudza uzasadnioną krytykę.53 Najważniejszą konsekwencją praktyczną takiej regulacji jest odmienny reżim badania zdolności kredytowej przez banki, w przypadku których przyznanie kredytu jest uzależnione od posiadania przez kredytobiorcę zdolności kredytowej (banki mają publicznoprawny obo53. Zob. szerzej: M. Wierzbowski, Ekspertyza prawna dotycząca przyjętej przez Sejm ustawy o z dnia 1 kwietnia 2011 r. o kredycie konsumenckim Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce 3.2.4 Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów Organem właściwym w sprawach ochrony konkurencji i konsumentów, a więc także w sprawie ochrony praw klientów firm pożyczkowych jest Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK), działający na podstawie ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów.57 W ramach swoich kompetencji Prezes UOKiK może, między innymi, przeprowadzać okresowe kontrole praktyki przedsiębiorców, a także wzor- powództwa sąd w sentencji wyroku przytacza treść postanowień wzorca umowy uznanych za niedozwolone i zakazuje ich wykorzystywania, zaś prawomocny wyrok ma skutek wobec osób trzecich od chwili wpisania uznanego za niedozwolone postanowienia wzorca umowy do rejestru klauzul niedozwolonych prowadzonego przez Prezesa UOKiK. 3.2.5 Pozyskiwanie informacji o klientach przez firmy pożyczkowe Firmy pożyczkowe mogą pozyskiwać dane w zakresie oceny ryzyka Or g anem wł a ściw ym w spr awa ch kredytowego osób ubiegających ochr ony k onkur e ncji się o udzielenie pożyczki z biur ini k onsum entów, a wię c ta kże formacji gospodarczych prowaw spr awie ochr ony pr aw kl ie ntów dzących działalność na podstawie f irm pożyczk ow ych je st Pr e ze s przepisów ustawy z dnia 9 kwietUrzędu Ochr ony K onkur e ncji nia 2010 r. o udostępnianiu infori K onsum entów ( U OK i K ) , macji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych.59 Biura informacji gospodarczej są podców umownych jakie stosują. W okresie od miotami, których przedmiotem działalności marca do listopada 2012 roku, Prezes UOKiK jest pośrednictwo w udostępnianiu informacji przeprowadził tego typu kontrolę obejmującą gospodarczych, polegające na przyjmowaniu swoim zakresem zarówno podmioty z sektora informacji gospodarczych od wierzycieli, przebankowego, jak i spółdzielcze kasy oszczędnochowywaniu i ujawnianiu tych informacji. ściowo-kredytowe, jak również innych przedBiura informacji gospodarczej mogą ujawniać siębiorców udzielających pożyczek.58 Celem jedynie aktualne informacje gospodarcze, badania było wykrycie nieprawidłowości i wyw formach określonych w regulaminie, w eliminowanie z obrotu niekorzystnych dla konszczególności w drodze teletransmisji. Ujawsumentów postanowień wzorców umownych nianie informacji gospodarczych przez biuro dotyczących udzielania kredytów konsumencjest odpłatne. Podmiot, który otrzymał inforkich. macje gospodarcze od biura jest obowiązany Ponadto, Prezes UOKiK może także skierować usunąć je w terminie 90 dni od dnia ich otrzydo sądu ochrony konkurencji i konsumenta pomania oraz nie może ujawnić informacji dotywództwo o uznanie postanowień wzorca umoczących dłużnika będącego konsumentem inwy za niedozwolony. W razie uwzględnienia nym osobom, jednakże terminu 90 dniowego nie stosuje się do instytucji ustawowo obowiązanych do oceny ryzyka kredytowego. Takimi 57. Dz.U. Nr 50, poz. 331 ze zm. 58. Zob. UOKiK, Raport z kontroli przedsiębiorców udzielających kredytów konsumenckich w roku 2012, Warszawa, 2012, 28 59. Dz. U. z 2010 r. Nr 81, poz. 530 ze zm. Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce 3.2.7 Obowiązki firm pożyczkowych związane z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniem terroryzmu Firmy prowadzące działalność pożyczkową nie zostały wskazane wprost jako instytucje obowiązane w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu,62 jednak wydaje się, że większość z działających na polskim rynku firm pożyczkowych spełniać będzie kryterium z art. 2 ust. 1 pkt b w związku z art. 4 ust. 1 pkt 7 lit. b. tj. można je zakwali- 3.2.8 Obowiązki firm pożyczkowych związane z ochroną danych osobowych Firmy pożyczkowe świadcząc swoje usługi gromadzą oraz przetwarzają dane osobowe swoich klientów, w związku z czym są administratorami danych osobowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych63 i są zobowiązane do zgłoszenia zbioru danych osobowych swoich klientów do Generalnego Inspektora Danych Osobowych. Firmy pożyczkowe muszą zapewnić, aby dane osobowe były: przetwarzane zgodnie z prawem; zbierane dla oznaczonyO skarżenie f irm dzia ł a ją c ych na ch, zgodnych z prawem celów i niery nku pożyczk ow ym o „ l ichwę ” w poddawane dalszemu przetwarzaniu ś wietl e ek onom icznych fa któw niezgodnemu z tymi celami; meryn ale ży określ ić jak o bezpod stawne . torycznie poprawne i adekwatne w stosunku do celów, w jakich są przetwarzane; przechowywane w postaci fikować jako instytucje finansowe mające sieumożliwiającej identyfikację osób, których dotyczą, dzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie dłużej niż jest to niezbędne do osiągnięcia celu niebędące bankiem ani instytucją kredytową, przetwarzania. których podstawowa działalność będąca źró- dłem większości przychodów polega na wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek ze środków własnych. W takim przypadku instytucje te będą podlegać obowiązkom związanym w szczególności z rejestracją transakcji, których równowartość przekracza 15 000 euro (transakcje ponadprogowe), także gdy taka transakcja przeprowadzana jest za pomocą więcej niż jednej operacji, których okoliczności wskazują, że są one ze sobą powiązane i zostały podzielone na operacje o mniejszej wartości z zamiarem uniknięcia obowiązku rejestracji (transakcje powiązane), jak również transakcję, której okoliczności wskazują, że może ona mieć związek z praniem pieniędzy lub finansowaniem terroryzmu bez względu na jej wartość i charakter (transakcje podejrzane). 62. Dz.U. Nr 46, poz. 276 ze zm. 30 3.3 Firmy pożyczkowe w dyskursie publicznym 3.3.1 „Lichwa” firm pożyczkowych W polskiej debacie publicznej firmy pożyczkowe zyskały złą sławę. Komentatorzy medialni wskazują na wysokie oprocentowanie pożyczek, w szczególności w porównaniu z kredytami gotówkowymi w bankach, określając działalność przedsiębiorstw pożyczkowych nierzadko jako „lichwę.”64 Nie można zaprzeczyć, że niektóre firmy pożyczkowe wykorzystują niewielka transparentność rynku i żądają 63. Dz.U. Nr 101, poz. 926 ze zm. 64. Por. np.: tekst S. Stodolaka, Pożyczyć za wszelka cene, „Wprost” 45/2010 (1448) Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce finansowego zajmuje się intensywnie problematyka regulacji równoległego system bankowego. Badania Rady Stabilności Finansowej (Financial Stability Board – FSB) wykazały, że niekontrolowana upadłość podmiotów należących do sektora parabankowego może zagrozić stabilności finansowej. Wstępne szacunki FSB z 2010 roku oceniają wartość równoległego systemu bankowego na 46 bln euro, co stanowi 25-30% wartości całego systemu finansowego oraz 50% aktywów bankowych.69 •• sektor bankowy może obchodzić regulacje nadzoru finansowego transferując cześć operacji do instytucji parabankowych. Zdaniem KE omijanie wytycznych kapitałowych i zasad dotyczących rachunkowości - co skutkuje przenoszeniem ryzyka poza zakres nadzoru finansowego - były jedną z głównych przyczyn kryzysu w latach 2007-08; •• możliwość transferu skutków niekontrolowanych bankructw instytucji parabankowych na instytucje sektora bankowego, które są często silnie powiązane. Możliwe kanały transW marcu 2012 roku Komisja Europejska (KE), misji to: a) bezpośrednie kredytowanie paraw związku z możliwym zagrożeniem dla „dłubanków przez banki oraz b) masywna wyprzedaż aktywów przez parabanki Fir my pożyczk owe, w odr ó żnie ni u mająca znaczny wpływ na ich ceny. od niektóryc h inst y t ucji par abank ow ych se nsu st r icto , posiadają bardzo sta bil ny m ode l bi zne sow y. goterminowej stabilności finansowej” ze strony instytucji parabankowych, wydała Zieloną Księgę dot. równoległego systemu bankowego. W dokumencie KE w następujący sposób zostały sklasyfikowane rodzaje ryzyka związane z działalnością instytucji parabankowych:70 •• podmioty parabankowe finansujące swoją działalność poprzez paradepozyty („struktury finansowania wykazującego cechy depozytowe”) narażone są na ryzyko szybkiego i zmasowanego wycofywania powiężonych im środków; •• wysoka dźwignia finansowa stosowana przez sektor pozabankowy może generować zagrożenie dla stabilności systemowej; 69. Por. Komisja Europejska, Zielona Księga. Równoległy system bankowy, marzec 2012 70. Por. Komisja Europejska, ibid. 32 Z przedstawionych powyżej rodzajów ryzyka związanego z działalnością równoległego systemu bankowego tylko dwa ostatnie mogą teoretycznie dotyczyć firm pożyczkowych w Polsce. Banki aktywne na rynku pożyczkowym poprzez spółki należące do tej samej grupy kapitałowej w pewien sposób „omijają” działania nadzoru finansowego.71 Poza tym firmy pożyczkowe nie należące do tej samej grupy kapitałowej co dany bank, ale kredytujące w nim swoja działalność, upadając mogą wpłynąć na sytuację finansową tej instytucji. Czy jednak firmy działające na rynku pożyczkowym w Polsce mogą zagrażać stabilności krajowego systemu finansowego? Firmy pożyczkowe, w odróżnieniu od niektórych instytucji parabankowych sensu stricto, posiadają bardzo stabilny model biznesowy. Mimo, iż udzielają nierzadko pożyczek klientom wykluczonym z dostępu do kredytu bankowego, ich rodzaj działalności nie ma nic wspólnego z funkcjonowaniem instytucji, które stały się punktem zapalnym ostatniego kryzysu 71. Wskazuje na to KNF, por. Urząd KNF(b), ibid, s. 33 Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce Oni oceniają, że wielkość tego rynku to jest wielkość rzędu 2.300.000 tys. zł do 2.500.000 tys. zł. Przypominam, 130.000.000 tys. zł to jest rynek regulowany. To oddaje skalę porównawczą. Jeżeli państwo wezmą pod uwagę, że spośród tych dwóch 2.500.000 tys. zł, prawie 1.000.000 tys. zł przypada na Provident, to pozostałe firmy pożyczkowe działające w różnej formie to około 1.500.000 tys. zł. Zaliczanie firm pożyczkowych do instytucji parabankowych, jak zostało wspomniane powyżej, nie jest zatem celowe, gdyż problematyka ich regulacji znacząco odbiega od problematyki regulacji równoległego systemu bankowego sensu stricto. Warto zwrócić także uwagę na fakt, że firmy pożyczkowe, według przyjętej w raporcie definicji, nie są przedmiotem wielu zagranicznych opracowań podejmujących tematykę regulacji sektora parabankowego.76 Fundacja Republ ika ńska , w celu popr aw y ja k o ści de bat y publ icznej na t e m at rynku f irm pożyczk ow ych, po st uluje wpr owadzanie r ozr ó żnie ni a , zar ówno m ery toryczne g o , ja k i t er minolog iczneg o, pr obl e m at yki związanej z reg ul a cją f ir m pożyczk ow ych i inst y t ucji par abank ow ych se nsu st r icto ( r ów nol eg ł eg o sektor a ba nk owe g o - „ shadow ba nking ” ) . Dlatego też Fundacja Republikańska, w celu poprawy jakości debaty publicznej na temat rynku firm pożyczkowych, postuluje wprowadzanie rozróżnienia, zarówno merytorycznego, jak i terminologicznego, problematyki związanej z regulacją firm pożyczkowych i instytucji parabankowych sensu stricto (równoległego sektora bankowego - „shadow banking”).77 Więc skala problemu z punktu widzenia bezpieczeństwa systemu finansowego naszego kraju jest raczej nie za duża”74 Wartość rynku pożyczkowego, w relacji do wybranych wskaźników sektora bankowego w Polsce została przedstawiona na grafice na poprzedniej stronie.75 74. Por. Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Finansów Publicznych /nr 127/ z 05.12.2012 75. w mld. zł. Wartość rynku pożyczkowego za P. Białowolski, ibid; pozostałe dane za Urząd KNF(b), ibid 34 76. Por. np. Komisja Europejska, ibid. oraz Bernet, B., et al., Der Schweizer Parabankenbereich Bestandesaufnahme und strategische Herausforderungen, Universität St. Gallen – Schweizerisches Institut für Banken und Finanzen, St. Gallen, 2010 77. Jaskrawym przykładem obrazującym do jakich wniosków może prowadzic terminologiczne nieuporzadkowanie w tym obszarze jest następujący cytat pochodzący z tekstu: „Czy firmy pożyczkowe trafią pod nadzór KNF?”, który ukazał się 22 marca 2012 roku na portalu „bankowy-net. pl”: „Między innymi to firmy pożyczkowe i liberalne podejście do udzielania kredytów przez banki, doprowadziły do tego, że powstała wielka liczba kredytów i pożyczek kompletnie niespłacanych. To pogrążyło sektor finansowy w całej Europie.” Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce na specyfikę rynku pożyczkowego w Niemczech, na którym aktywne są firmy prowadzące działalność według dwóch modeli: nazwa wskazuje, instytucje finansowe ze Szwajcarii. Są to banki lub firmy pożyczkowe zarejestrowane poza granicami Niemiec i, jeśli mamy do czynienia z bankami, podlegające zagranicznym regulatorom, lecz udzielające pożyczek, bądź kredytów niskokwotowych niemieckim klientom. Zagraniczne instytucje finansowe korzystają nierzadko z usług niemieckich pośredników.82 •• Pośrednictwo kredytów bez informacji w BIK-u (Vermittlung von SCHUFA-freien Krediten) – w tym przypadku chodzi o przedsiębiorstwa pośrednictwa kredytowego (w tym kredytów gotówkowych). Według niemieckiej wywiadowni gospodarczej SCHUFA to właśnie pośrednicy kredytowi dopuszczają się najczęściej nadużyć Duże znaczenie dla tego rodzaju działalności miało orzecznictwo w sprawie firmy Fidium Finanz AG z 2009 roku, która zajmowała się udzielaniem niskokwotowych pożyczek drogą interneWarto zauważyć, że obsza r tową. Zdaniem przedstawicieli Fipożyczek o najniższych kwota ch dium Finanz AG, przedsiębiorstwo j est w yjęt y spod ob owi ą zy wa ni a nie przyjmując depozytów od nieu s taw y. A ktual nie średni a wa rto ść mieckich podmiotów nie prowadzip ożyczek udziel anych w Pol sce ło typowej działalności bankowej w ynosi ok oło 1 .0 0 0 zł . O zna cza i tym samym nie potrzebowało to, że według szwa jca rskich zgody niemieckiego regulatora standardów, pol ski ryne k rynku. Sąd niemiecki był jednak pożyczk ow y był by w d uże j m ie r ze odmiennego zdania. Jak zostało rynkiem niere g ulowa nym . wspominane powyżej, w myśl niemieckiego ustawodawstwa, również udzielanie pożyczek gotówkoi działań niezgodnych z prawem. Wynika to wych (§ 1 Abs.1 S.2 Nr.2 KWG) traktowane jest z faktu, że firmy te wyłącznie pośredniczą jako jeden z rodzajów działalności bankowej. w zawarciu umowy kredytowej, a bezpoDlatego też sąd uznał, że Fidium Finanz AG średnim kredytodawcą jest bank, który wedziałała na niemieckim rynku nielegalnie.83 dług niemieckiego prawa finansowego musi uwzględniać informacje zawarte w bazie 4.1.2Szwajcaria SCHUFA. Pośrednictwo kredytów udzielaW Szwajcarii rynek kredytów konsumencnych przez niemieckie banki bez sprawdzakich oraz pożyczek regulowany jest przez nia informacji w SCHUFA jest zatem praw81 ustawę o kredycie konsumenckim (Bundesnie wykluczone. gesetz über den Konsumkredit, (KKG) z 23 •• Instytucje oferujące tak zwany „szwajmarca 2001 roku. Dotyczy ona wszystkich carski kredyt” („Schweizer Kredit”). Szwajkredytów udzielanych bez zabezpieczeń oraz carskie kredyty, to zazwyczaj pożyczki o pożyczek mieszczących się w przedziale od niskiej wartości (do 3.500 euro). Często aktywne w tym segmencie rynku są, jak sama 82. 81. Por. SCHUFA Holding AG, SCHUFA-frei: Statt Kredit nur draufgezahlt, 2007 36 Por. www.wallstreet-online.de, Der Schweizer Kredit als Alternative 83. Por. P. J. Elixmann, ibid. Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce 4.1.4 Przegląd regulacji wybranych aspektów funkcjonowania rynku firm pożyczkowych w niektórych krajach europejskich Sposób regulacji niektórych zagadnień związanych z działalnością firm pożyczkowych w wybranych państwach europejskich został przedstawiony w poniższej tabeli: Licencjonowanie/ rejestracja działalności na rynku pożyczkowym Konieczność raportowania pożyczek do wywiadowni gospodarczych nie, ale są limity wynikające z orzecznictwa sądowego NIE NIE DANIA NIE tak, przez nadzór finansowy, ale tylko w kontekście przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu nie, wyłącznie raport roczny z sumą udzielonych pożyczek do urzędu statystycznego HISZPANIA NIE NIE NIE tak, maksymalne RRSO - 200% tak, przez bank centralny, który nadzoruje rynek finansowy raporty kwartalne z danymi o aktywności firm na rynku pożyczkowym NIEMCY nie, ale są limity wynikające z orzecznictwa sądowego tak, przez nadzór finansowy NIE SŁOWACJA nie, ale są limity wynikające z orzecznictwa sądowego tak, przez bank centralny, który nadzoruje rynek finansowy raporty kwartalne z danymi dot. nowo udzielonych pożyczek oraz zmian w warunkach wcześniej przyznanych pożyczek tak, maksymalne RRSO – 15% tak, przez władze kantonu, na terenie którego prowadzą działalność TAK SZWECJA NIE tak, przez nadzór finansowy NIE WIELKA BRYTANIA NIE tak, przez Biuro Konkurencji i Konsumentów TAK Ustawowe ograniczenie RRSO CZECHY LITWA SZWAJCARIA 38 Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce cja T. Zdaniem niektórych ekonomistów w dokumencie wydanym przez KNF nie uwzględniono specyfiki kredytów niskokwotowych, co doprowadziło do wypchnięcia banków z tego segmentu rynku.92 KNF w ostatnim raporcie o sytuacji banków (za I półrocze 2012 r.) zapowiedział złagodzenie wymowy rekomendacji T.93 W trakcie 175. posiedzenia Komisji Nadzoru Finansowego w dniu 26 lutego 2013 przegłosowana została ostatecznie rekomendacja T w nowym kształcie. Z wprowadzonych zmian największe znaczenie dla rynku pożyczek wyższej wartości, jest raczej mało prawdopodobna. Tezę tą potwierdza fakt, że banki coraz częściej same zakładają przedsiębiorstwa pożyczkowe lub wyrażają chęć uczestnictwa w rynku pożyczkowym poprzez instytucje funkcjonujące poza obszarem obowiązywania prawa bankowego. Negatywnie zaangażowanie się banków na rynku pożyczek poprzez firmy należące do tej samej grupy kapitałowej opiniuje KNF. Zdaniem nadzoru finansowego jest to zjawisko niekorzystne, gdyż: „(...) prowadzi do przenoszenia ryzyka kredyUł at w ienie bank om f unk cjonowa ni a towego w inne miejsce tej samej w obszarze kredy tów i po życze k grupy kapitałowej, wzrostu ryzyka zgodności i reputacji, zmniejszenia o niskiej wartości je st d obrym przejrzystości działania, jak też k r okiem i m oże przyczynić się w wywiera negatywną presję konkupe wnym stopniu do w zm o cnie ni a rencyjną.” 95 k onkurencji na rynku, na którym dział ają f irmy po życzk owe . gotówkowych ma umożliwienie stosowania uproszczonych zasad badania zdolności kredytowej dla klientów dotychczas niewspółpracujących z bankiem, przy kredytach i pożyczkach o wartości nieprzekraczającej średniego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw (ok. 3.700 zł).94 Ułatwienie bankom funkcjonowania w obszarze kredytów i pożyczek o niskiej wartości jest dobrym krokiem i może przyczynić się w pewnym stopniu do wzmocnienia konkurencji na rynku, na którym działają firmy pożyczkowe. Choć, jak zostało powiedziane w punkcie 3.1.2, pełna konkurencja pomiędzy firmami pożyczkowymi a bankami, ze względu na zorientowanie tych drugich na udzielanie kredytów o Zob. np. Ł. Gębski, Rekomendacja T nakręca pozabankowy rynek pożyczkowy, Gazeta Prawna, 2012, 93. Por. Urząd KNF(b), ibid, s. 6 94. Zob. Urząd KNF (d), Komunikat ze 175. posiedzenia Komisji Nadzoru Finansowego w dniu 26 lutego 2013 r. Podnoszone przez KNF argumenty odnoszą się przede wszystkim do skutków przenoszenia sprzedaży pożyczek do instytucji pozabankowych dla bezpieczeństwa systemu finansowego. Jak zostało pokazane w punkcie 3.3.2 ryzyko systemowe związane z działalnością na rynku pożyczek jest, szczególnie w obecnej fazie rozwoju rynku, znikome. Dlatego też obawy nadzoru finansowego wydają się nieuzasadnione. Większe zaangażowanie banków poprzez pozabankowe instytucje finansowe działające w ramach jednej grupy kapitałowej mogłoby znacząco wpłynąć na zagęszczenie konkurencji na rynku pożyczkowym, przyczyniając się do silniejszej redukcji cen, nie generując jednocześnie zagrożenia dla bezpieczeństwa systemu finansowego. 92. 40 95. Por. Urząd KNF(a), ibid., s. 33 Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce mentów niż tam, gdzie takich ograniczeń nie ma (np. Wielka Brytania).” 99 Z omawianych w punkcie 4.1 państw rozwiązanie takie stosuje Szwajcaria. Warto sobie jednak uświadomić, że realne dochody ludności w tym kraju należą do najwyższych na świecie. Poza tym szwajcarski sektor bankowy jest bardzo dobrze rozwinięty. Wykluczenie społeczeństwa z dostępu do usług finansowych oferowanych przez banki jest tam dużo mniejsze niż w Polsce. Ponadto ograniczenie RRSO w Szwajcarii nie dotyczy pożyczek do wartości 500 franków szwajcarskich. Dlatego też, w spłacie kredytów i pożyczek konsumenckich.100 Komitet postuluje, w celu wyeliminowania odsetek nadmiernych („lichwiarskich”), wprowadzenie zmian w kodeksie cywilnym, polegających na określeniu maksymalnej wysokości odsetek za czas opóźnienia oraz odsetek pobieranych od odsetek. Obowiązywanie górnej granicy wysokości oprocentowania za czas opóźnienia z kodeksu cywilnego miałoby, dzięki nowelizacji ustawy o kredycie konsumenckim, dotyczyć także zobowiązań wobec instytucji finansowych z tytułu kredytów i pożyczek konsumenckich. Jeśli przyjąć, że f irmy po życzk owe nie stanowią zag r o że ni a dl a s tabil ności system u f ina nsowe g o , co zostało om ówione w punk cie 3 .3 .2 , l icencjonowa nie ich dział al no ści w yda je się być r ozwią za nie m zby t dal ek o idąc ym i ot wie r a ją c ym f urtkę do „ pre we nc yjne g o ” ogr aniczania r ozwoju rynku pr ze z odpowiedzial ny or g an pa ńst wow y. ograniczenie to ma dużo mniejszy wpływ na dostępność kapitału w gospodarce, niż miałoby w naszym kraju. W zdecydowanej większości państw, uwzględnionych w ewaluacji regulacji sektora pożyczkowego przeprowadzonej w punkcie 4.1, nie reguluje się górnej granicy oprocentowania kredytów i pożyczek. W raporcie KSF-u zawarta została także, obok rekomendacji ograniczenia RRSO, propozycja wprowadzenia limitu odsetek za opóźnienie 99. W. Szpringer, Społeczna odpowiedzialność banków. Między ochroną konsumenta a osłoną socjalną, System Informacji Prawnej Lex, 2009. 42 Mając na uwadze, że RRSO dla niskokwotowych i krótkoterminowych pożyczek jest relatywnie wysokie, ustawowe ograniczenie odsetek za opóźnienie w ich spłacie może zachęcać do nieuczciwych praktyk klientów firm pożyczkowych. Pożyczkobiorca mając świadomość, że odsetki karne są niższe od pierwotnego oprocentowania żądanego przez przedsiębiorstwa pożyczkowe, będzie posiadał motywację do zaciągania pożyczek na krótszy termin i zalegania z jego uregulowaniem. 4.2.4 Rozwiązanie pośrednie – rejestracja lub licencjonowanie działalności pożyczkowej Rynek pożyczkowy jest mało transparentny. Znaczna cześć firm pożyczkowych jest niewielkich rozmiarów i działa wyłącznie na lokalnych rynkach. Brak ograniczenia górnej granicy rzeczywistego oprocentowania w połączeniu z niską wiedza społeczeństwa na tematy finansowe może zachęcać do nadużyć. Ustawowy limit wysokości RRSO, jak zostało 100. Por. Komitet Stabilności Finansowej (b), ibid., str. 33 i n. Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce Zdaniem prezesa zarządu BIK – dr. K. Markowskiego - udział podmiotów funkcjonujących na rynku pożyczkowym w systemie zarządzanym przez tą instytucję, mógłby przyczynić się do zmniejszenia luki informacyjnej w sektorze finansowym, co byłoby korzystne również z perspektywy banków.104 Z kolei dr Białowolski, w cytowanym w rozdziale 3. raporcie, wskazuje na zalety wykorzystania informacji zawartych w Biurze Informacji Gospodarczej Wiązałoby się to z niepotrzebnym obciążeniem firm pożyczkowych, co mogłoby przełożyć się na wyższe ceny oferowanych przez nie usług. Godnym rozważenia jest jedynie wprowadzenie obowiązku zgłaszania do wywiadowni gospodarczych wyłącznie zobowiązań, które nie zostały spłacone przez klientów. Takie rozwiązanie mogłoby ograniczyć problem nadmiernego zadłużania oraz obniżyć koszty działalności firm pożyczkowych. Niepokojąco brzmią natomiast Uł at wienie f irm om p o życzk ow ym propozycje zmian w ustawie o kredycie konsumenckim z dnia 12 dos tępu do inf orm acji zawa rt ych maja 2011 r. zawarte w projekcie w BIK-u byłoby pożą da ne , g d yż poselskim przedstawionym przez mog łoby zwięk szyć skut e czno ść posłów Polskiego Stronnictwa oc e ny zdol ności kred y towe j f ir m Ludowego.107 Według autorów dział ając yc h na rynku. projektu obecna sytuacja prawna zezwala na stosowanie odmiennych procedur przy określaniu zdolności kre(BIG). Według niego dane zawarte właśnie w dytowej przez banki i instytucje pozabankowe, BIG-u z większym wyprzedzeniem niż inforco powoduje, że te ostatnie mogą udzielać fimacje z BIK-u sygnalizują trudności w obsłunansowania klientom, którzy, ze względu na dze zobowiązań we wczesnej fazie problemów podwyższony poziom ryzyka, bądź negatywfinansowych,105 co dla firm pożyczkowych ma ną historię kredytową, nie otrzymali kredytu szczególne znaczenie. w banku. Takie praktyki firm pozabankowych Dotychczasowe uregulowania prawne utrud– ich zdaniem - mogą prowadzić do uwiezienia niają finansowym przedsiębiorstwom niebanich klientów w tzw. „spirali zadłużenia.” Dlatekowym korzystanie z systemu informacyjgo w zamiarze pomysłodawców projektu jest nego Biura Informacji Kredytowej. Ułatwienie harmonizacja procedur badania zdolności krefirmom pożyczkowym dostępu do informacji dytowej w instytucjach bankowych i niebankozawartych w BIK-u byłoby pożądane, gdyż mowych. głoby zwiększyć skuteczność oceny zdolności Autorzy projektu co prawda słusznie krytykredytowej firm działających na rynku.106 kują nieuporządkowanie terminologiczne w Wprowadzenie konieczności raportowania ustawie108, jednak zaproponowane przez nich zmiany legislacyjne nie uwzględniają danych pożyczek do BIK-u nie wydaje się natomiast, dotyczących rynku pożyczkowego w Polz tych samych względów co pomysł licencjosce. Jak zostało wspomniane w punkcie 3.1.1, nowania (braku zagrożenia ze strony przedwyłącznie 13% klientów firm pożyczkowych siębiorstw pożyczkowych dla stabilności sysprzeznacza pozyskane środki na spłatę wczetemu finansowego), dobrym rozwiązaniem. śniejszych zobowiązań. Ogólne stwierdzenie, 104. Por. BIK, ibid. 105. Por. P. Białowolski, ibid., s. 36 i n. 106. Zob. szerzej punkt 3.2.5 niniejszego raportu 44 107. Por. Druk nr 992 z dnia 14 września 2012 roku 108. Zob. w tej kwestii punkt 3.2.3 niniejszego raportu Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce nie część tego, co mu pożyczyli.114. To powinno sprawić, że firmy pożyczkowe będą bardziej wnikliwie badać sytuację majątkową swoich klientów oraz zrezygnują z udzielania pożyczek osobom, co do których istnieje wysokie ryzyko, że nie będą regulować swoich zobowiązań, a następnie, aby wyjść z tzw. spirali długów „uciekną w upadłość”. Niepokój budzi natomiast propozycja dotycząca możliwości ogłoszenia upadłości konsumenckiej wiele razy, a nie jak dzisiaj, raz na 10 lat. Wydaje się to być zbyt daleko posuniętym postulatem, stwarzającym możliwości do nadużyć ze strony pożyczkobiorców. 4.2.8 Technologia a konkurencyjność rynku pożyczkowego Wysokość kształtujących się na rynku firm pożyczkowych RRSO jest z jednej strony funkcją rzadkości kapitału i popytu na niego wśród klientów a z drugiej strony funkcją kosztów prowadzenia samej działalności pożyczkowej. Chcąc doprowadzić do obniżenia rynkowo kształtujących się RRSO należy zmierzać do zwiększania konkurencyjności rynku, także poprzez umożliwienie pożyczkodawcom redukowania kosztów wynikających ze złego otoczenia prawno-instytucjonalnego. Możliwa zmiana w tym zakresie to uruchomienie zapowiadanej od lat funkcjonalności weryfikacji danych osobowo-adresowych on-line w ramach systemu PESEL2 tworzonego w latach 2005-08.115 Zasady udostępniania danych ze zbioru PESEL reguluje ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowo114. Np. w Niemczech, gdzie instytucja upadłości konsumenckiej cieszy się większą popularnością niż w Polsce, ułamek wierzytelności odzyskiwanych przez wierzycieli nie przekracza 2%. Zob.: Upadłość konsumencka: Bez długów i bez majątku, Tygodnik Powszechny, 2013, 115. Zob. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, PESEL2 dach osobistych.116 Dane tam zawarte mogą być udostępnione – obok podmiotów enumeratywnie wymienionych w ustawie – m.in. osobom i jednostkom organizacyjnym jeżeli wykażą w tym interes prawny, a także innym osobom i podmiotom, jeżeli uwiarygodnią one interes faktyczny w otrzymaniu danych i za zgodą osób, których dane dotyczą. Dane, o których mowa powyżej, udostępniane są na wniosek i odpłatnie.117 Firmy pożyczkowe działające w modelu udzielania pożyczek przez Internet w innych państwach korzystają z danych analogicznych systemów, jak przygotowany przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji system PESEL2, dla stwierdzania prawdziwości danych podawanych przez klienta, kontaktującego się elektronicznie z firmą i wnioskującego np. o pożyczkę.118 W Polsce, w związku z chaosem, korupcją i opóźnieniami przy wdrażani projektu PESEL2, funkcjonalność ta mimo planów nie została udostępniona i nie istnieje obecnie możliwość zweryfikowania danych wprowadzanych przez klientów. Firmy pożyczkowe działające przez Internet korzystają dlatego z prowizorycznego procesu „uwierzytelniania” w kontaktach z klientem poprzez przelewy o symbolicznej wysokości z konta klienta, dzięki którym bank przekazuje firmie pożyczkowej również dane wykonującego przelew. Banki jednak nie weryfikują tożsamości każdego zakładającego konto na tyle rygorystycznie, aby całkowicie wyeliminować klientów prowadzących konta w oparciu o fałszywe dane. Skutkuje to wyłudzeniami poży116. Dz.U. Nr 139, poz. 993 ze zm. 117. Podobne regulacje w zakresie udostępniania danych ze zbioru PESEL przewiduje ustawa z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz.U. Nr 217, poz. 1427 ze zm.), która ma wejść w życie od 1 stycznia 2015 r. i zastąpi dotychczas obowiązujące prawodawstwo w tym zakresie. 118. Problematyka opisana szerzej m.in. w raporcie Czy PESEL2 jest potrzebny?, Kępczyński, R.,Komorowski, K., Kociński, P., Chełkowski. T., Instytut Sobieskiego 2007 - komunikat o stanie realizacji programu, 2008, 46 Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce Oskarżanie se ktor a poż yczk oweg o o „ l ichwę ” , m a ją c n a uwadze rzeczy wist e k o szt y dzi ał a l ności na rynku or a z da ne dot yczące jeg o rentowno ści , j e st bezpodstawne. N atom i a st ł ąc zenie pr obl em at yki r e g ul a cji par abank ów sensu st r icto i f irm dział ając ych na rynku p oż yczk ow ym , nie jest ce lowe , ze w zględu na br ak zag r o że ni a dl a s tabilności system u f ina nsowe g o ze str ony t ych o stat nich. w tym obszarze o „lichwę”, drugim – traktowanie firm pożyczkowych jako części składowej równoległego systemu bankowego (shadow banking), czyli zaliczanie ich w poczet instytucji parabankowych. Oskarżanie sektora pożyczkowego o „lichwę”, mając na uwadze rzeczywiste koszty działalności na rynku oraz dane dotyczące jego rentowności, jest bezpodstawne. Natomiast łączenie problematyki regulacji parabanków sensu stricto i firm działających na rynku pożyczkowym, nie jest celowe, ze względu na brak zagrożenia dla stabilności systemu finansowego ze strony tych ostatnich. Dlatego też proponujemy oddzielenie, zarówno merytoryczne, jak i terminologiczne, problematyki związanej z regulacją firm pożyczkowych i instytucji parabankowych sensu stricto. Podsumowując rozważania dotyczące prawnych aspektów działalności firm pożyczkowych w Polsce należy stwierdzić, że wolności gospodarcza w tej sferze lśni obecnie pełnym blaskiem. Wydaje się, że zmiana tego stanu rzeczy w kierunku nadmiernego obostrzenia regulacji prawnych jest niepożądana, a ponadto zasadność takiego rozwiąW N ie m cze ch sil ne o g r a nicz eni a zania może być wątpliwa w świetle d zi a ł a l no ści na rynku art. 22 Konstytucji Rzeczypospolitej d opr owa d ziły d o powsta ni a Polskiej,119 który stanowi, iż „ogranim o cno r o zbud owa ne j sza r e j czenie wolności działalności gospodarczej jest dopuszczalne tylko w st r e f y po życzk owe j, w któr e j drodze ustawy i tylko ze względu na d o chod zi d o na d użyć i d zi a ł a ń ważny interes publiczny”. Istniejące nie zg odnych z pr awe m . Popy t już przepisy, mimo iż rozproszone po nie m ie ckie g o społ e cze ńst wa wielu aktach prawnych, chronią zana po życzki g otówk owe je st równo bezpieczeństwo obrotu jak i za spoka ja ny pr ze z za g r a niczne samego konsumenta. inst y t ucje f ina nsowe . W trzeciej części pracy zostały omówione także dwa wątki z debaty publicznej, które naszym zdaniem utrudniają merytoryczna dyskusje o regulacji rynku firm pożyczkowych. Pierwszym z nich jest oskarżanie przedsiębiorstw funkcjonujących 119. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) 50 5.2 Ocena regulacji W czwartej części raportu zostały przedstawione modele regulacji rynku firm pożyczkowych w innych krajach, od bardzo liberalnych – Wielka Brytania, po bardzo restrykcyjne – Niemcy. Ważnym wnioskiem płynącym z tej analizy Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce szersze omówienie wykracza jednak poza ramy niniejszego raportu, może być postulat systemowej zmiany polegającej na ujednoliceniu zasad działania wywiadowni gospodarczych działających teraz na podstawie ustawy prawo bankowe oraz ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych. krótszym terminie zapadalności i najniższej wartości i ukształtowania się w tym obszarze rynku szarej strefy, zwiększenia wykluczenia z dostępu do finansowego zewnętrznego (przede wszystkim jednostek o najniższych dochodach) oraz ograniczenia konkurencji na rynku. Inna propozycja KSF-u - limitowanie odsetek za opóźnienie w spłacie kredytów i pożyczek konsumenckich - może także zagrażać rozwojowi rynku, gdyż motywuje pożyczkobiorców do zaciągania pożyczek na krótszy termin i zalegania z ich uregulowaniem. Zdec ydowanie negat y wnie n ale ży ocenić pr opozyc ję K S F -u pol eg ającą na ustawow ym ogr aniczeniu w ysok ośc i R RS O . Ponadto uważamy, że godne rozważenia jest wprowadzenie nakazu zgłaszania do wywiadowni gospodarczej klientów nieobsługujących zaciągniętych pożyczek. Taki wymóg mógłby ograniczyć problem nadmiernego zadłużania gospodarstw domowych. Natomiast nakaz raportowania wszystkich pożyczek do instytucji nadzorczej jest obowiązkiem zdecydowanie zbyt daleko idącym i generującym niewspółmierne koszty do oczekiwanych rezultatów. Zdecydowanie negatywnie należy ocenić propozycję KSF-u polegającą na ustawowym ograniczeniu wysokości RRSO. Takie rozwiązanie mogłoby doprowadzić do ograniczenia podaży pożyczek, w szczególności tych o naj- 52 Równie niepokojący jest przedstawiony w projekcie poselskim PSL120 pomysł harmonizacji reżimu badania zdolności kredytowej w instytucjach bankowych i niebankowych. Takie rozwiązanie mogłoby znacząco pogorszyć dostępność pożyczek dla mniej zamożnych konsumentów. Jesteśmy natomiast zdania, że planowane zmiany w niemal martwej obecnie instytucji upadłości konsumenckiej są godne poparcia, bo w rzeczywisty sposób poprawią sytuację tego klienta firm pożyczkowych, który wpadł w tarapaty. 120. Druk nr 992 z dnia 14 września 2012 roku Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce Geis, H.-G., Finanzierungskonzepte für den Selbsthilfebereich - bank- und finanzwirtschaftliche Aspekte, Kohlhammer, Stuttgart, 1990; Geis, H.-G., Kapitalmärkte und Finanzielle Institutionen in Entwicklungsländern [w]: H. Körner, Zur Analyse von Institutionen im Entwicklungsprozess und in der internationalen Zusammenarbeit, Duncker & Humblot, Berlin, 1989 Gurgul, S., Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, System Informacji Prawnej Legalis, 2012;<http://wyborcza.biz/biznes/1,100896,13422520,Latwiej_bedzie_wyplatac_sie_z_ dlugow__Ministerstwo.html> Hartmann-Wendels, T. Pfingsten, A.,Weber, M., Bankbetriebslehre, Springer Verlag Berlin, Heidelberg, 2004; Jacyszyn, J., Spółka cicha jako forma prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, Rejent 1994, nr 7/8, s. 103; Janiak, A., Przywileje bankowe w prawie polskim, Kraków 2003; Jaszczuk, J., Zasady i warunki prowadzenia działalności gospodarczej w Rzeczypospolitej Polskiej; <http://www.lbs.pl/projekt/dobrepraktyki/files/artykuly/JJaszczuk.pdf> Kępczyński, R., Komorowski, K., Kociński, P., Chełkowski. T., Raport Czy PESEL2 jest potrzebny?, Instytut Sobieskiego 2007; Klein-Kaska, A., Nadzór nad instytucjami parabankowymi w Polsce – tendencje ogólne; <http:// www.bibliotekacyfrowa.pl/Content/38951/005.pdf>; Komisja Europejska, Zielona Księga. Równoległy system bankowy, marzec 2012; <http://ec.europa.eu/internal_market/bank/docs/shadow/green-paper_pl.pdf> Lechner, H.H., Währungspolitik, de Gruyter, 1988; Masiukiewicz, P., Regulacje a ryzyko shadow banking w Polsce , Instytut Zarządzania Wartością – Zakład Wartości Klienta, Szkoła Główna Handlowa, 2012; <http://zif.wzr.pl/pim/2012_4_2_1.pdf>; McKinnon, R. Money and Capital in Economic Development, The Brookings Institution,1973; Narodowy Bank Polski (NBP): Rozwój systemu finansowego w Polsce w 2011 r., Warszawa, listopad 2012; <http://www.nbp.pl/systemfinansowy/rozwoj2011.pdf> Pachucki, M., Piramidy i inne oszustwa na rynku finansowym, Komisja Nadzoru Finansowego, Warszawa, 2012 58 Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce teksty regulacji prawnych, projektów ustaw i zmian regulacji: Druk nr 992 z dnia 14. września 2012 roku <http://orka.sejm.gov.pl/Druki7ka.nsf/0/13A672F9DA870B18C1257AD40047ABFE/%24File/992.pdf>; Komitet Stabilności Finansowej (a), Ustalenia KSF i rekomendowane działania w odniesieniu do instytucji parabankowych, 16 sierpnia, 2012; <http://www.archbip.mf.gov.pl/bip/_files_/aktualnoci/2012/sierpien/20120816_ksf.pdf>; Komitet Stabilności Finansowej (b), Analiza działań organów i instytucji państwowych w odniesieniu do Amber Gold sp. z o.o., marzec 2013, <http://www.mf.gov.pl/documents/764034/1159297/20130321_raport.pdf> Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych Lewiatan, Uwagi PKPP Lewiatan do planowanych zmian legislacyjnych proponowanych przez Komitet Stabilności Finansowej, (2013-01-03) <http://pkpplewiatan.pl/pkpp-mob/opinie/prawo/1/lewiatan_o_propozycjach_komitetu_stabilnosci_finansowej>; Rekomendacja T <http://www.knf.gov.pl/Images/Rekomendacja%20T_tcm75-18474.pdf>; Urząd KNF (c), Planowane zmiany w rekomendacji T <http://www.knf.gov.pl/Images/schemat_i_tabela_reko_T_tcm75-32128.pdf>; Urząd KNF (d), Komunikat ze 175. posiedzenia Komisji Nadzoru Finansowego w dniu 26 lutego 2013 r. <http://www.knf.gov.pl/o_nas/komunikaty/175_posiedzenie_KNF.html> Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Finansów Publicznych /nr 127/ z 05.12.2012, <http://www. sejm.gov.pl/sejm7.nsf/biuletyn.xsp?documentId=8B9EE6E385FCB608C1257AD30050C7CB> akty prawne: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) Ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych Ustawa z dnia 2 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz.U. z 2012 r. poz. 1376 ze zm.) Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. Nr 101, poz. 926 ze zm.) Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1505 ze zm.) 60 Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, PESEL2 - komunikat o stanie realizacji programu, 09.01.2008 <http://msw.gov.pl/portal/pl/2/5257/PESEL2__komunikat_o_stanie_realizacji_programu.html> Stodolak, S., Pożyczyć za wszelką cenę, Wprost, 45/2010 (1448); <http://www.wprost.pl/ ar/215772/Pozyczyc-za-wszelka-cene/?pg=0>; Tygodnik Powszechny, Upadłość konsumencka: Bez długów i bez majątku, 19.02.2013, <http://tygodnik.onet.pl/92,0,79648,1,artykul.html> UOKiK, Raport z kontroli przedsiębiorców udzielających kredytów konsumenckich w roku 2012, Warszawa, grudzień 2012 r. <http://www.uokik.gov.pl/download.php?plik=12543> www.wallstreet-online.de, Der Schweizer Kredit als Alternative <http://www.wallstreet-online.de/ratgeber/finanzen-steuern-versicherung/kredit-und-kreditkarten/der-schweizer-kredit-als-alternative> Wilkowicz, Ł., Rynek kredytów do kontroli, ekonomia24.pl, 20 lutego 2012 <http://www.ekonomia24.pl/artykul/815095.html?print=tak&p=0> 62 Problematyka regulacji rynku firm pożyczkowych w Polsce