Metoda Warnkego w leczeniu dysleksji i innych trudności w nauce

Metoda Warnkego w leczeniu dysleksji i innych trudności w nauce.
Okres szkolny jest czasem wielu wyzwań dla młodego człowieka. Nauka i
wymagania ze strony nauczycieli i rodziców mogą stwarzać trudności
uczniom. Pojawiające się problemy w sprostaniu oczekiwaniom otoczenia
wywołują u dzieci silny stres. Ten stan napięcia staje się szczególnie
dokuczliwy dla dzieci, które cierpią na zaburzenia procesu uczenia się. W
takim przypadku bardzo istotna jest odpowiednia diagnoza problemu oraz
dostosowanie metod pomocy dziecku tak, by mogło komfortowo czuć się w
trakcie zajęć lekcyjnych.
Co to znaczy „uczyć się”?
Jeśli u dziecka zostanie zdiagnozowane zaburzenie – dysleksja, wtedy warto
skorzystać z nowoczesnych metod wspomagających rozwój dziecka.
Sposobem na dotarcie do przyczyny i wyleczenia problemu jest metoda
Warnkego.
Według jednej z definicji uczeniem się możemy nazwać zdobywanie wiedzy,
co w efekcie prowadzi do wykształcania nowych umiejętności, nawyków i
zdolności. Uczyć się można w różny sposób. W szkole dzieci uzyskują
wiedzę zapamiętując informacje przekazywane przez nauczycieli, wykonując
odpowiednie ćwiczenia i stosując się do zaleceń. Innymi sposobami
przyswajania wiedzy jest obserwacja i naśladowanie osób dorosłych przez
dzieci. W ten sposób uczą się one konkretnych zachowań i reakcji,
adekwatnych do zaistniałej sytuacji.
Każdy człowiek od momentu narodzin uczy się nowych rzeczy. Poznając
swoje środowisko, przyswajając język i zdobywając doświadczenie wciąż
udoskonala swoje umiejętności i zdobytą wiedzę. Szkoła ma na celu
wspomagać proces uczenia się i motywować uczniów do zdobywania coraz
większej wiedzy i poznawania otaczającego ich świata. Jednak niektóre
dzieci, mimo wysokiego poziomu inteligencji i prawidłowego rozwoju, mają
większe problemy w radzeniu sobie z nauką szkolną niż ich rówieśnicy.
Kiedy możemy mówić o zaburzeniach?
Termin „zaburzenie” pojawia się w wielu problemach funkcjonowania
ludzkiego ciała i umysłu. Zaburzeniem może być fizyczna oraz/lub psychiczna
niezdolność człowieka. W przypadku zaburzeń uczenia się mówić możemy o
problemach dziecka związanych z przyswajaniem informacji i nabywaniem
nowych umiejętności.
Dysleksja jest problemem, który dotyka co dziesiąte dziecko, bez względu na
jego pochodzenie, status ekonomiczny rodziny czy poziom inteligencji. To
zaburzenie związane jest ze specyficznym funkcjonowaniem mózgu młodego
człowieka, przez co widzi on otaczający go świat w sposób odmienny od
reszty rówieśników. Dysleksja wywołuje poważne problemy z pisaniem i
czytaniem u dzieci, przez co mają one trudności z odpowiednim
przyswajaniem informacji i kształtowaniem nowych umiejętności.
Naukowcy doszukują się przyczyn powstawania zaburzeń uczenia się u
dzieci w podłożu genetycznym lub anomaliach lub uszkodzeniach mózgu. Z
powodu braku przekonujących dowodów nadal nie można jasno określić,
gdzie leży przyczyna powstawania tych zaburzeń. Bardzo istotna jest
natomiast diagnoza stanu małego pacjenta.
Diagnoza zaburzeń procesu uczenia się
Odpowiednio zdiagnozowany problem pozwala dostosować metody leczenia
tak, by zmaksymalizować ich efekty. Problemami, z jakimi borykają się
uczniowie są m.in. dysleksja, dysgrafia i dyskalkulia. Zaburzenia te powodują
poważne trudności w nauce, przez co mogą wywoływać także problemy
psychiczne u młodego człowieka.
Niezdiagnozowane zaburzenia uczenia się mogą być przyczyną
nieprzyjemności w szkole oraz trudności z samodzielną nauką. Niskie wyniki
mimo dużego zaangażowania mogą wpływać na zmniejszenie się motywacji i
rezygnację z dalszych starań. Powstający w wyniku zaburzeń uczenia się
stres może prowadzić do wycofania się dziecka z aktywności szkolnych, ale
także społecznych.
Powoduje to zamykanie się dziecka w świecie własnych przeżyć i utratę wiary
we własne możliwości.
Jeśli dziecko przejawia trudności w nauce, mimo zaangażowania i starań,
warto byłoby zgłosić się na wizytę w poradni zajmującej się diagnozą
problemów w uczeniu się. Większość dzieci z dysleksją jest całkowicie
wyczerpanych na długo przedtem, zanim skończy się dzień szkolny.
Większość ich energii jest zużywana na niepotrzebną kompensację.
Zdiagnozowanie zaburzenia i zastosowanie odpowiednich metod pomocy
może znacząco wpłynąć na poprawę samopoczucia dziecka, ale także na
jego wyniki w szkole.
Metoda Warnkego w leczeniu problemów z nauką
Wraz z postępem technologicznym i coraz szerszą wiedzą na temat
procesów zachodzących w ludzkim mózgu, zmienia się także pogląd na
zaburzenia uczenia się oraz metody ich leczenia. Wciąż popularnym
sposobem pomocy dziecku z problemami jest zwiększenie ilości treningów
czytania, pisania czy zadań matematycznych. Dodatkowe obowiązki mogą
stwarzać kolejne trudności dziecku, które z racji swojego problemu narażone
jest na duży stres.
Nowoczesne metody pozwalają nie tylko zlokalizować źródło problemu i
zniwelować objawy, ale przede wszystkim zapewniają poprawę
funkcjonowania dziecka w szkole. Metoda Warnkego jest sposobem dotarcia
do podłoża problemu i pracy nad poprawą sytuacji dziecka. Terapia metodą
Warnkego jest intensywna i składa się z kilku elementów.
Rozpoczyna się diagnostyką czynności poznawczych, oceniającą zakres
automatyzacji przetwarzania sygnałów spostrzeżeniowych. Zdiagnozowanie
zaburzeń uczenia się pozwala przejść do kolejnego etapu – rozpoczęcia
spotkań terapeutycznych. Po dokładnym poznaniu problemów ucznia można
rozpocząć ćwiczenia praktyczne, które prowadzone są w oparciu o
indywidualnie opracowane programy treningowe i zalecenia terapeutyczne.
Terapię stanowią treningi 8 funkcji podstawowych, treningi lateralne
synchronizujące pracę półkul mózgowych oraz treningi literowania
wzrokowego.
Oprócz pracy z terapeutą dziecko wykonuje także odpowiednie ćwiczenia
samodzielnie, w domu z wykorzystaniem sprzętu Brain Boy Uniwersal.
Ważnym atutem terapii jest jej atrakcyjna forma, przypominająca bardziej
zabawę niż pracę, motywująca dziecko do osiągania coraz wyższych
wyników treningowych.
Terapia metodą Warnkego wpływa na prawidłowy rozwój procesów
poznawczych i dostarcza efektywnych strategii uczenia się. Wyrównując
deficyty w zakresie centralnego przetwarzania informacji, które pojawiają się
na etapie wczesnego dzieciństwa, daje solidną podstawę do osiągnięcia
sukcesów w nauce na każdym etapie życia. Przez skuteczne usunięcie
źródła trudności, osiągnięte wyniki terapii są trwałe.