Gimnazjalny Flesz

Gimnazjalny
Flesz
Spis treści:
Jak się uczyć w
ostatniej chwili?
Świadomy sen
Sprawdzone techniki
zapamiętywania
Recenzje książek
Krytyka – jak sobie z nią radzić
Krzyżówka
Jak radzić sobie
przed egzaminem?
1.Pierwszym ważnym czynnikiem
sprzyjającym
nauce
przed
egzaminem jest ruch np. jazda
na rowerze, ćwiczenia, sporty.
2. W nauce pomagają także
napary, np. z melisy.
Odstresowują
one
nas
i
łagodzą stres przed czekającym
nas testem.
3. Myśl pozytywnie. To bardzo
ważny czynnik, który pomoże
wygrać walkę ze stresem. Wiele
osób - zupełnie niesłusznie z góry skazuje się na
niepowodzenie. Uważają, że nie
poradzą sobie z egzaminem. Nic
bardziej
błędnego.
Musisz
myśleć pozytywnie. Przecież to
nie pierwszy egzamin w ich życiu.
4. Ważna jest pomoc ze strony
rodziny. Rodzina musi zapewnić
dobre warunki do nauki - spokój
w domu, by gimnazjalista mógł
się skupić. Ale nie tylko. Bardzo
często
rodzice
bardziej
przeżywają egzamin niż sam
uczeń.
Ulegają
panice
i popadają w histerię. To udziela
się gimnazjalistom i może mieć
bardzo złe konsekwencje.
1
Jak pokonać stres?
Jak uczyć się w
ostatniej chwili?
1.Wzrokowcy powinni uczyć się,
podkreślając
w
książkach
interesujące
ich
fragmenty
kolorowymi markerami. Mogą
też wieszać w różnych miejscach
domu
karteczki
z
danymi,
datami
czy
słówkami.
To
wszystko pomoże im przyswoić
część
wiadomości.
2.Nie można się „przeuczać”. Po
pewnym czasie nasz mózg nie
pracuje i potrzebuje
odpoczynku.
3.
Muzyka
pomaga
skoncentrować się na nauce.
Ale nie każda. Najlepsza jest
muzyka klasyczna, np. Bach
i Mozart rewelacyjnie wpływają
na koncentrację.
4. Nie porównujcie się z innymi.
Nie zastanawiajcie się, jak
wypadnie kolega i czy wasz
wynik będzie lepszy czy gorszy niż
jego. Musicie chcieć wypaść jak
najlepiej
na
miarę
swoich
możliwości.
5.
Świeże
powietrze
także
pomaga w efektywnej nauce.
W dusznym pokoju zaczynamy
odczuwać
znużenie
oraz
niechęć do nauki.
Inspirująca medytacja
Medytacja to wspaniały sposób,
by pokonać stres i odzyskać
spokój ducha. Są trzy ogólne
zasady,
których
musisz
przestrzegać, aby medytacja
odniosła skutek: znajdź sobie
spokojne miejsce, zamknij oczy,
oddychając głęboko i oderwij
umysł od spraw doczesnych.
Możesz
pomyśleć o czymś
przyjemnym lub wyczarować
przed oczami cudowną wizję.
Ćwiczenia fizyczne
Aktywność fizyczna pozytywnie
wpływa na cały ludzki organizm.
Ćwiczenia niwelują również stres
dzięki
endorfinom,
które
wytwarza mózg w odpowiedzi
na wysiłek fizyczny. Oprócz tego
uprawianie sportu wspomaga
koncentrację, a także odwraca
naszą uwagę od codziennych
problemów.
Słuchanie muzyki
Znajdź
jakieś
odosobnione
miejsce i włącz swoją ulubioną
piosenkę. Pamiętaj, iż melodia
powinna być powolna, spokojna
i kojąca, i naprawdę do ciebie
przemawiać.
Przelewanie myśli na papier
Chwyć kartkę i długopis i weź
głęboki oddech. Wyrzuć troski
z umysłu i przelej je na papier.
Pisz o tym, jak spędziłeś dzień,
2
o swoich problemach lub o tym,
co cię denerwuje. Nie używaj
komputera – pisz ręcznie. Uwolnij
skumulowane emocje.
Wspomnienia
Przywoływanie wspomnień to
wspaniały sposób na ucieczkę
od bieżących trosk i krótką
wyprawę
do
szczęśliwszego
miejsca.
Sięgnij po stare zdjęcia, przejrzyj
kontakty na portalu
społecznościowym albo
odszukaj dawnych przyjaciół
w wyszukiwarkach
internetowych. Równie dobrym
sposobem, by pokonać stres,
jest zapadanie w marzenia.
Czy można
kontrolować sny?
Sen
jest
procesem,
w którym spędzamy jedną
trzecią życia. Do dziś nie do
końca wiadomo, jaką rolę
odgrywa sen w życiu człowieka.
Pomimo wielu lat badania
naukowcom nie udało się do
końca odkryć tajemnicy snu...
Świadomy sen – jest to sen,
nad którym masz kontrolę. Dzięki
świadomemu śnieniu będziesz
mógł robić rzeczy, o których
tylko
sobie
marzysz.
Jeżeli
poświęcisz
swój
czas
i zaangażowanie, na pewno
zyskasz umiejętność
kontrolowania własnego snu.
Fazy snu

Faza NREM
Następuje po około piętnastu
minutach po zgaszeniu światła.
W pierwszym etapie odczuwamy
senność. W drugim pogłębiana
jest
nasza
nieświadomość
.Następnie osiągany jest etap
trzeci
i
czwarty.
Jest
to
najgłębszy sen nazywany snem
wolnofalowym, snem głębokim.
Jest to chwila ,w której nasz
mózg jest nieaktywny ,a mimo to
możemy się poruszać.

Faza REM
Po
dziewięćdziesięciu
minutach osiągana jest faza
REM, czyli faza szybkich ruchów
gałek ocznych. W tej fazie
pojawiają się marzenia senne.
Trwa od pięciu do trzydziestu
minut.
Z każdym kolejnym cyklem
spada udział głębokiego snu
i zwiększa się udział fazy REM,
w wyniku czego możemy mieć
kilka snów lub świadomych snów
podczas jednej nocy.
3
Jak uzyskać świadomy sen?
MILD
Najważniejsza w tej technice jest
cierpliwość. Przed snem lub
kiedy się obudzisz w nocy, należy
powtarzać hasło: ”Za chwilę
zasnę i zdam sobie sprawę ,że
jestem we śnie”. W tej technice
dużą pomocą będzie odliczanie.
Najlepiej wyobrazić sobie ,że
jesteśmy w windzie i patrzyć na
licznik kolejnych pięter i tak aż do
stu. Następnie, gdy skończysz
liczyć do stu, trzeba zacząć od
nowa.
WILD
Technika
WILD
polega
na
bezpośrednim przejściu do fazy
REM
(snu)
bez
utraty
świadomości. Jest to jedna
z trudniejszych technik.
1. Połóż się wygodnie na
plecach, z rękami wzdłuż
ciała i zamknij oczy
2. Rozluźnij się – napinaj po
kolei
mięśnie
ciała,
zaczynając od stóp i
kończąc na mięśniach
twarzy.
3. Staraj się o niczym nie
myśleć – skup się na
oddechach: jeden wdech,
dwa wydech i tak dalej.
WBTB
Tłumacząc:
„obudź
się
i wracaj do łóżka”. Jest to
technika pomocnicza dla
WILD lub MILD. Polega na
przebudzeniu się w środku
nocy. Najlepiej za pomocą
budzika
i
zastosowaniu
technik WILD lub MILD do
wywołania świadomego snu.
Krytyka - jak sobie
z nią radzić
Krytykę możemy podzielić na
konstruktywną i niszczącą. Ta
pierwsza jest zazwyczaj przydaje
się w życiu oraz zmusza do
podążania naprzód, natomiast
druga
może
nas
jedynie
ciągnąć w dół, a także zmuszać
do uruchomiania mechanizmów
obronnych. Mawia się, że krytykę
powinno
się
przyjmować
profesjonalnie
i dojrzale, ale nie zawsze jest to
możliwe.
Większość
ludzi
posiada
skłonności do częstszej krytyki niż
szczerej
pochwały,
nawet
wobec najbliższych osób. Jeśli
częściej krytykujesz innych niż
chwalisz,
to
zadaj
sobie
podstawowe pytanie : Czy
możesz zjednać sobie kogoś
poprzez
krytykowanie?
To
właśnie
komplementy
przynoszą efekty znacznie lepsze
nawet
od
budującej,
konstruktywnej krytyki. Dlatego
należy szukać w ludziach tego,
co dobre i chwalić ich za to.
Często jednak to my jesteśmy
krytykowani.
Jak
należy
zareagować na krytykę pod
4
naszym adresem? Oczywiste jest,
ze nie uciekniemy od krytykanta,
dlatego należy nauczyć się
radzić sobie z niszczącą i często
bezpodstawną
krytyką.
Niezależnie od tego, czy krytyka
jest
destruktywna,
czy
konstruktywna, zawsze istnieje
pytanie, jak
ją przyjąć, by
wyciągnąć wnioski?
Kilka wskazówek, które ułatwiają
radzenie sobie z krytyką:
· Przyjmij
krytykę
jako
dowód na to, że jesteś na drodze
do sukcesu. Ludzie często nas
krytykują,
gdy
jesteśmy
zagrożeniem dla nich, gdy inni
nie wierzą we własne siły. Są to
ludzie słabi, którzy boją się z tobą
konkurować. Warto zauważyć,
że
ludzie,
którzy
zajmują
najwyższe stanowiska, są częściej
krytykowani niż „zwykli zjadacze
chleba”. Bardzo trafnie opisał to
Elbert Hubal: „Żeby uciec od
krytyki – nie mów nic, nie rób nic,
bądź jednym wielkim nic!”.
· Odłóż emocje na bok. Gdy
dotyka nas krytyka, odczuwamy
gniew, złość albo smutek. Mimo
że jest naturalny mechanizm
ochronny, nie pozwólmy, aby
nami kierował. Gdy krytyka jest
niesłuszna,
to
częściej
nie
potrafimy znaleźć argumentów
na swoją obronę. Natomiast gdy
jest
w
niej
więcej
prawdy, to częściej
będziemy
szukać wymówek. W obu
przypadkach nic nie zyskamy.
Dlatego
starajmy
kontrolować emocje.
się
· Nie broń się. Naturalnie
jest, że gdy jesteśmy krytykowani,
próbujemy odpowiedzieć na
zaczepkę tłumaczeniem się.
Należy jednak pamiętać, że
obrona przed krytyką często
zamieni
się
w
dyskusje
i sprawia, że krytyka staje się
jeszcze bardziej bolesna. O wiele
lepiej jest ją wtedy przeczekać.
·
Zachowaj spokój. Nie jest
to
łatwe,
zwłaszcza
gdy
krytykant ma sporo racji lub jest
napastliwy.
Mimo
wszystko
zachowaj spokój staraj się
trzymać nerwy na wodzy oraz
odnoś się z szacunkiem do
drugiej
osoby.
Policz
do
dziesięciu
bądź
weź
kilka
głębokich
wdechów,
aby
nabrać trochę dystansu do
krytyki i nieco się uspokoić.
· Współczuj tym, którzy cię
krytykują. Gdy ktoś nas krytykuje,
to z reguły jest to osoba
nieszczęśliwa,
z którą trudno się żyje, która jest
zazdrosna
i niezadowolona z życia. Dlatego
jest kimś godnym współczucia.
· Pamiętaj o swojej
wartości. Krytyka nigdy nie może
sprawić, że poczujesz się mniej
wartościowym człowiekiem. Tak
jak każdy z nas, ty także masz
swoje wady. Jednak dzięki
konstruktywnej krytyce możesz je
5
naprawić. Pamiętaj jednak, że
w żaden sposób nie obniża to
twojej wartości i nie podważa
twoich umiejętności. Krytyka ma
cię motywować do poprawy,
więc wykorzystaj ją do pracy
nad sobą.
· Głowa do góry! To bardzo
trudne i wydawałoby się
niemożliwe, ale postaraj się
nie rozmyślać o tym, co
usłyszałeś na swój temat. Jeśli
bardzo Cię to gnębi, zrób coś,
by
poczuć
się
lepiej.
Wypracuj w sobie zdolność
dążenia do realizacji celów
pomimo negatywnych opinii
otoczenia i dbaj o własne
interesy.
Bądź
asertywny,
zaakceptuj siebie, uśmiechnij
się i śmiało idź do przodu, nie
dając okazji do
wypowiadania się
krytykantom!
Zasady rekrutacji
do szkół
ponadgimnazjalnych
Kandydat
ubiegający
się
o przyjęcie do klasy pierwszej
szkoły ponadgimnazjalnej
dla młodzieży może otrzymać
w postępowaniu rekrutacyjnokwalifikacyjnym maksymalnie 200
punktów, w tym:
1)
100 punktów z egzaminu
gimnazjalnego - wyniki egzaminu
gimnazjalnego
wyrażone w skali procentowej dla
zadań z zakresu:
· z języka polskiego
· z matematyki
· z
historii
oraz
wiedzy
o społeczeństwie
· z przedmiotów
przyrodniczych: chemia,
fizyka, biologia, geografia
· z języka obcego (poziom
podstawowy)
będą mnożone przez 0,2 pkt.
Przykład : uczeń uzyskał
z egzaminu gimnazjalnego :
język polski – 80% ; matematyka –
65%; historia i wos – 59%;
przedmioty przyrodnicze - 70%;
język obcy (poziom podstawy) –
96% po przeliczeniu według wzoru
otrzymujemy:
80x0,2+65x0,2+59x0,2+70x0,2+96x0
,2=16+13+11,8+14+19,2=74
Liczba punktów rekrutacyjnych
dla ucznia wynosi 74 pkt.
2)80 punktów za oceny z języka
polskiego i trzech
obowiązkowych zajęć
edukacyjnych,
otrzymane na świadectwie
ukończenia gimnazjum, zgodnie z
zasadą:
a. 20 punktów –ocena: celujący,
b. 18 punktów –ocena: bardzo
dobry,
c.15 punktów –ocena: dobry,
d. 8 punktów – ocena:
dostateczny,
e. 2 punkty – ocena:
dopuszczający;
3) 20 punktów za inne osiągnięcia
ucznia
wymienione
na
świadectwie ukończenia
gimnazjum, zgodnie z zasadami:
a ) 4 punkty za ukończenie
gimnazjum z wyróżnieniem,
6
b) maksymalnie 10 punktów za
uzyskanie tytułu finalisty w
konkursach
o
zasięgu
co najmniej wojewódzkim,
zgodnie z § 3 niniejszego
zarządzenia.
(1 konkurs - 4 pkt., 2 konkursy 8 pkt., 3 i więcej - 10 pkt.),
c) maksymalnie 4 punkty
(1 osiągnięcie - 2 pkt, 2 i więcej - 4
pkt.)
z
poniżej
wskazanych
osiągnięć:
-zajęcie od I do III miejsca
w
zawodach
sportowych
organizowanych co najmniej
na szczeblu powiatowym,
-zajęcie od I do III miejsca lub
uzyskanie tytułu laureata
w konkursach lub zawodach
artystycznych organizowanych co
najmniej
na
szczeblu
powiatowym,
-zajęcie od I do III miejsca lub
uzyskanie
tytułu
laureata
w konkursach lub zawodach
wiedzy lub innych konkursach
tematycznych
organizowanych
co najmniej
na szczeblu powiatowym,
d) 2 punkty za jedno z poniżej
zapisanych
na
świadectwie
ukończenia gimnazjum osiągnięć:
- działalność na rzecz innych ludzi,
zwłaszcza w formie wolontariatu,
- aktywna współpraca z domem
dziecka, hospicjum, organizajami
charytatywnymi lub
- działalność
na
rzecz
środowiska
szkolnego,
zwłaszcza w
międzyszkolnych
organach
samorządów
młodzieży, samorządzie szkolnym
lub organizacjach młodzieżowych
lub
-udział w projekcie / programie
dydaktyczno-wychowawczym
o
zasięgu
co
najmniej
wojewódzkim, realizowanym na
terenie
szkoły,
potwierdzony
osiągnięciami ucznia.
Recenzja
książki
„Wybrani”
Powieść
młodzieżowa
„Wybrani”
została
napisana przez
C.J. Daugherty.
Opowiada ona
historię młodej dziewczyny, Allie
Sheridan. Od zniknięcia jej brata
pokazuje
ona
swoją
buntowniczą
naturę,
która
powoduje,
że
zostaje
zatrzymana
przez
policję.
Zdesperowani rodzice decydują
się na poważny krok - wysyłają
dziewczynę do szkoły
z
internatem,
umieszczonej
w historycznym zamku, pełnym
wież i ukrytych pomieszczeń.
Poznaje tam nowych znajomych,
którzy odmieniają jej osobowość.
Im dłużej Allie uczy się
w Akademii Cimmeria, tym
więcej odkrywa tajemnic, które
skrywa to miejsce. Kiedy ginie
jedna z uczennic, staje się jasne,
że szkoła nie jest tak idealnym
miejscem, jak myślała.
Powieść
ma
świetną
konstrukcję, bazuje na napięciu
czytelnika i potrafi przyciągnąć
jego uwagę. Z każdą stroną
7
wciągamy się w nią coraz
bardziej, aż do ostatniej litery.
Wbrew
wszelkim
pozorom
„Wybrani”
w
niczym
nie
przypominają modnych ostatnio
paranormali.
Są
raczej
powrotem
do
powieści
młodzieżowej
z
wątkiem
kryminalnym,
podchodzącym
nawet pod thriller.
W książce ukazany jest także
wątek miłosny, który zasługuje
na
szczególny
podziw.
Bohaterka
poznaje
dwóch
interesujących
uczniów
–
przystojnego Sylvaina i outsidera
Cartera. Obaj pomagają jej
w
rozwiązaniu
tajemniczej
zagadki i ubiegają się o jej
względy.
Powieść
„Wybrani”
jest
idealna dla każdego, komu
znudziły się typowe książki
młodzieżowe. Problemy głównej
bohaterki
idealnie
obrazują
problemy wielu młodych ludzi.
„Gdy wszyscy wokół kłamią,
komu zaufasz?”
Paulina i Ola
"My, dzieci z dworca
ZOO"
Ostatnio
przeczytałam
książkę Christiane F. pt. "My,
dzieci z dworca ZOO". Jest
to
wstrząsająca
relacja
piętnastoletniej
narkomanki
z Berlina Zachodniego.
Wszystko zaczęło się po
przeprowadzce ze wsi do miasta.
Dziewczyna chciała uciec od
problemów w domu, zaistnieć
wśród
swoich
rówieśników.
Christiane
przebyła
całą
"podręcznikową" drogę - od
narkotyków miękkich po twarde.
Jako dwunastolatka zaczęła
palić haszysz, później brała kwas,
valium, mandraks, efedrynę,
captagon.
Skończyło
się
na heroinie. Kiedy nie starczało
pieniędzy na kolejne działki
musiała chodzić na dworzec
"na zarobek" i kraść.
Myślę,
że
książka
"My, dzieci z dworca ZOO" jest
dużo lepsza niż te wszystkie
pogadanki
o narkotykach
organizowane
przez
szkołę.
Pokazuje problem narkomanii od
środka, bez żadnej cenzury,
sztucznego
załagodzenia.
Książka jest bardzo wciągająca,
czytając, czułam się, jakby
Christiane siedziała obok mnie
i
opowiadała
mi
wszystko
z najdrobniejszymi szczegółami.
W
wielu
momentach
byłam
zła
na
głównych
bohaterów,
że
nie
mają
wystarczająco silnej woli, żeby
skończyć z nałogiem. W trakcie
kolejnych odwyków trzymałam
kciuki za Christiane, za każdym
razem miałam nadzieję, że może
się uda.
Książka wcale
nie zabrania ćpać, nie ma w niej
sztucznych wywodów
o szkodliwym działaniu prochów.
Pokazuje tylko, co dzieje się
8
z ludźmi, kiedy zaczynają "brać".
Przybliża
życie
prawdziwej
narkomanki. Z książki mogę
wyciągnąć jeden podstawowy
wniosek, że takie "przygody"
zawsze zaczynają się niewinnie,
a zakończenie nigdy nie jest
szczęśliwe.
Zachęcam
do
przeczytania.
dorastała Toni, nasza chyba wcale nie jest
taka zła. Polecam wszystkim.
Kaka
Humor
"Tylko nie mów mamie"
Książka Toni Maguire pt. "Tylko nie mów
mamie" to prawdziwa historia autorki, która
od 6 roku życia była molestowana przez
własnego ojca.
Wczesne dzieciństwo Antoinette to
sielanka u boku ukochanej mamy i babci.
Wszystko zmienia się gdy tata pewnego
dnia wraca z wojska. Ale prawdziwe piekło
ma się dopiero zacząć...
Toni ma 6 lat, gdy ojciec pierwszy
raz całuje ją... nie tak, jak tata całuje
córkę. "Tylko nie mów mamie" - ostrzega ją
- "Jeśli jej powiesz i tak ci nie uwierzy.
Przestanie cię kochać." Jednak Toni
powiedziała mamie, a ona tylko się
wściekła i nie chciała nawet słuchać.
Dziewczynka była pewna, że matka każe
ojcu przestać. Niestety, nie kazała... Od tej
pory Antoinette ma z tatą wspólną
"tajemnicę", która ciągnie się przez
8 długich lat. Molestowanie, gwałty,
ciąża, próba samobójcza - wszystko to
dzieje się na oczach matki ślepej
i głuchej na krzywdę własnego dziecka.
Kiedy
prawda
wychodzi
na
jaw,
Antoinette zostaje odtrącona i osądzona
przez otoczenie, wszyscy wytykali ją
palcami. Według innych ludzi to była jej
wina, a nie ojca.
Ogólnie
bardzo przejęłam się losem autorki. Razem
z nią przeżywałam cierpienie i radość, jeśli
pojawiała się jakaś nadzieja na lepsze.
Cała książka jest naprawdę bardzo
wstrząsająca. Aż niewiarygodne jest to, że
można tak krzywdzić własne dziecko.
Wywołuje ona jednocześnie wściekłość
i łzy. Bardzo mi się podobała, nie mogłam
się od niej oderwać. Pokazuje, że nawet
jeśli czasami narzekamy na swoją rodzinę,
to w porównaniu z rodziną, w jakiej
Brunetka wyjmuje torebkę z
cukierkami i pyta blondynkę:
- Chcesz krówkę?
- Nie, dziękuję jestem
wegetarianką!
- Dlaczego ściany nie toczą ze
sobą wojen?
- Bo pomiędzy nimi jest pokój.
Co mówi informatyk, gdy
dostanie pendrivea na urodziny?
- Dzięki za pamięć!
Co robi szyba w powietrzu?
-szybuje
Co robi terrorysta, gdy słyszy
dobry dowcip?
- wybucha śmiechem
9
Krzyżówka
1.
2.
2
.
3.
4.
5.
6.
1. Można się na
niej bujać.
2. … rowerowe.
3. Zastąpiły wrotki
4. Tradycyjnie zdobione
jajka.
5. … z kwiatów.
6. Intensywne opady
deszczu.
Skład redakcji : Paulina Aftaruk, Natalia Bojarska, Piotr Czemierowski, Paulina
Gąsecka, Karolina Harasimiuk, Katarzyna Ignatiuk, Milena Krasucka, Dawid Krasucki,
Karolina Kusznieruk, Ewelina Kulik, Aleksandra Lewandowska, Benedykt Lewandowski,
Kinga Piekutowska, Maria Potocka, Karolina Sandecka, Weronika Semeniuk,
Przemysław Skoczeń, Piotr Sokolnicki, Agata Wakuluk, Weronika Węgrzyniak, Zuzanna
Wieczorek
Opiekunowie redakcji: mgr Beata Beczek, mgr Elżbieta Okseniuk
Adres szkoły: ZSO nr 3 Publiczne Gimnazjum nr 3 im. Emilii Plater
21-500 Biała Podlaska ul. Narutowicza 39
10