Instrukcja obsługi paralotni Paramania Fusion v.2 07-03

Transkrypt

1. 1
FUS-MAN-UK-1.1 / 1-10-2008 Copyright Paramania - Written by Mike Campbell-Jones - Copyright to Paramania (Reflex wings ltd.)
Podręcznik uŜytkownika
Paralotni Paramania
Wersja polska 1.0
www.paramania.pl
1
1. 2
Spis treści
1. Wprowadzenie
1.2. O instrukcji
1.3. Paralotnia Fusion (FAQ – najczęściej zadawane pytania)
1.4. Wymagany poziom umiejętności pilota
2. O paralotni Fusion:
2.1. Projekt
2.2. Konstrukcja
2.3. Co kupujesz?
2.4. Regulacja długości linek sterowniczych
3. UŜytkowanie w locie
3.1. Latanie swobodne i z napędem
3.2. Latanie z napędem
3.2.a Start klasyczny
3.2.b Start odwrócony
3.2.c Wznoszenie
3.2.d Lot poziomy
3.2.e UŜycie trymerów i belki przyspieszacza
3.3. Lądowanie
3.3.a Lądowanie z wyłączonym silnikiem
3.3.b Lądowanie z pracującym silnikiem
3.4. Manewry zaawansowane
3.5. Złote zasady!!!
4. Naprawa i konserwacja sprzętu
4.1. Podstawowe zasady
4.2. Okresowe kontrole
4.3. Naprawa
4.4. Naprawa i konserwacja napędu paralotniowego
5. Dane techniczne
5.1. Schematy taśm nośnych
5.2. Tabele długości linek
5.3. Dane techniczne
5.4. Certyfikaty
6. Podsumowanie
2
1. 3
1. Wprowadzenie
Zabrzmi to moŜe nieskromnie ale jesteśmy dumni z naszym produktów i osiągnięć. Począwszy od pierwszych skrzydeł z
zastosowaniem profilu Reflex: Reflex MK1 & 2, aŜ po nowoczesne konstrukcje: Action, Revolution oraz najnowszą
Fusion – paralotnie naszej produkcji posiadają coraz lepsze parametry, są szybsze, a przy tym zapewniają coraz
większy poziom bezpieczeństwa. Są to paralotnie najwyŜszej klasy, przeznaczone (głównie) do latania z napędem.
Od momentu zaprojektowania pierwszego skrzydła Reflex, co miało miejsce w roku 1994, Mike Campbell-Jones
nieustannie pracował nad wprowadzeniem techniki Reflex do skrzydeł miękkich. Dzięki tej wieloletniej pracy oraz
zebranemu doświadczeniu, Mike CJ i zespół Paramanii posiedli wiedzę, która pozwoliła im na wprowadzenie w Ŝycie
unikatowych rozwiązań technicznych oraz stworzenie kolejnej nowatorskiej konstrukcji, która jest hybrydą, paralotnią
nowej generacji, łączącą w sobie wszystkie cechy swoich poprzedników oraz NOWOCZESNE ROZWIĄZANIA
poprawiające jego osiągi, technologię, stabilność i bezpieczeństwo – jest to właśnie TWÓJ NOWY FUSION.
Fusion - definicja słowa wg słownika Cambridge English: gdy dwie lub więcej rzeczy łączą sie razem lub stają sie
jednym, efektem jest-fuzja
Fusion to nowe „dziecko” Paramanii. Kochamy je i wierzymy, Ŝe ty teŜ je pokochasz ☺
Dziękujemy i gratulujemy nabycia Twojego nowego Fusion.
Fusion to nowe „dziecko” Paramani. Kochamy go i jesteśmy pewni, Ŝe jego posiadanie równieŜ Tobie
sprawi wiele radości. Gratulujemy wyboru!
1.4 O instrukcji
Podręcznik uŜytkownika paralotni Fusion ma na celu, dostarczenie pilotowi jak największej ilości informacji i wskazówek
dotyczących jej uŜytkowania. W Ŝadnym wypadku nie moŜe być jednak traktowany jako instruktaŜ szkoleniowy latania
z napędem, ani na tej, ani na Ŝadnej innej paralotni. Pamiętaj! MoŜesz wykonywać loty z napędem tylko wtedy, gdy
posiadasz obowiązujące w Twoim kraju uprawnienia pilota lub podczas szkolenia, pod nadzorem instruktora, do czasu
ich uzyskania.
Jako pilot musisz mieć świadomość, Ŝe pralotniarstwo jest sportem niebezpiecznym i ryzykownym, jeŜeli jest
wykonywany przez osobę bez odpowiednich umiejętności, bez szkolenia lub bez zachowania podstawowych zasad
bezpieczeństwa. Jako właściciel paralotni Fusion moŜesz być jednak pewien, Ŝe wybrałeś najbezpieczniejsze z
dostępnych na rynku skrzydeł przeznaczonych do latania z napędem.
JednakŜe, we wszystkich sportach lotniczych stopień bezpieczeństwa jest w głównej mierze zaleŜny od świadomości
pilota. To do niego naleŜy ostateczna ocena, czy posiada wystarczające umiejętności i doświadczenie, aby wykonywać
lot we właściwy sposób, w danym miejscu i czasie. Firma Paramania i wszyscy jej przedstawiciele nie są odpowiedzialni
za szkody i jakiekolwiek konsekwencje spowodowane uŜyciem sprzętu paralotniowego naszej produkcji, niezaleŜnie od
okoliczności.
Szczególną uwagę naleŜy zwrócić na niebezpieczeństwa groŜące pilotowi i postronnym obserwatorom związane z
obsługa napędu na ziemi. Kręcące się śmigło w kaŜdej chwili moŜe zostać uszkodzone i spowodować zranienie osób
znajdujących się nawet w pewnej od niego odległości. Paliwo i oleje silnikowe to materiały łatwopalne!
Paralotniarstwo jest stosunkowo nową dziedziną sportów lotniczych, która wciąŜ jeszcze się rozwija. Latanie z napędem
jest tylko jednym ze sposobów wykonywania lotów na paralotni. Nie powinieneś mieć Ŝadnych wątpliwości, Ŝe skrzydło,
które posiadasz jest odpowiednie do rodzaju paralotniarstwa, jaki zamierzasz wykonywać. Zalecamy Ci dalsze,
samodzielne poszerzanie swojej wiedzy w tym zakresie przez kontakt z doświadczonym instruktorem lub nawet przez
bezpośredni kontakt z firmą Paramania.
Pod Ŝadnym pozorem nie moŜesz naśladować lotów wykonywanych przez innych pilotów, szczególnie tych, którzy
demonstrują sprzęt. Nie próbuj takŜe powtarzać manewrów widzianych na filmie bez uprzedniego szkolenia u
uprawnionych instruktorów, a w szczególności w zakresie wykonywania akrobacji na paralotni.
3
1. 4
Aby osiągnąć załoŜone parametry lotu, niezbędna jest regulacja paralotni do uprzęŜy, silnika i osi śmigła napędu
paralotniowego, ściśle według informacji i danych technicznych opisanych w niniejszej instrukcji. Firma Paramania
moŜe polecić odpowiedni sprzęt, lecz ostateczny wybór uprzęŜy i napędu naleŜy zawsze do pilota. Firma Paramania ani
jej przedstawiciel nie ponosi za to odpowiedzialności.
Podręcznik uŜytkownika dostępny jest takŜe w języku angielskim, francuskim, hiszpańskim i niemieckim. Wraz z
instrukcją w języku angielskim otrzymujesz jej tłumaczenie na język polski. Jeśli potrzebujesz inną wersję językową niŜ
otrzymałeś wraz z nową paralotnią, prosimy o kontakt.
Numer referencyjny FUS-MAN-UK-1.1 / 1-10-2008
Autor: Mike Campbell-Jones
Prawa autorskie (c) Paramania
1.3. O paralotni Fusion (FAQ – najczęściej zadawane pytania)
W paralotniarstwie, jak i w wielu dziedzinach sportu istnieją granice. Przykładowo, istnieje granica prędkości lotu, przy
której moŜliwy jest jeszcze start z nóg. Na przestrzeni kilku ostatnich lat Paramania i jej zespół badał nowe moŜliwości
poprawy tego parametru „w obu kierunkach”, tzn. zwiększenia prędkości lotu i ułatwienia procesu startu z nóg. W
wyniku wieloletniej pracy nad tym problemem stworzyliśmy Fusion.
Nowe wersja profilu Reflex w paralotni Fusion.
Nasz najnowszy profil Reflex to kompilacja innowacyjnych rozwiązań.
Przy ustawieniu trymerów powyŜej pozycji neutralnej (patrz-„szybkie” ustawienie trymerów) paralotnia zachowuje się
tak, jak wcześniejsze konstrukcje Reflex: jest bardzo szybka i bardzo sztywna, „twarda” na sterówkach, choć ze
znacznie lepszymi parametrami lotu. Pilot moŜe pozwolić sobie na zachowanie bierne, a nawet na puszczenie uchwytów
sterówek w spokojnych warunkach.
Przy ustawieniu trymerów poniŜej pozycji neutralnej (patrz-„wolne” ustawienie trymerów) Fusion staje się podobny do
konwencjonalnej paralotni do lotów swobodnych o parametrach paralotni klasy wyczynowej/pośredniej, o niewielkim
opadaniu i wysokiej doskonałości. ZaleŜnie od warunków wymagać to moŜe aktywnego pilotaŜu oraz zachowania przez
pilota całkowitej i ciągłej kontroli nad skrzydłem.
O systemie CLE Composite Leading Edge (kompozytowa krawędź natarcia)
Najnowsze konstukcje Paramanii Fusion i Taxi, wyposaŜone są w nową kompozytową technologię krawędzi natarcia
CLE. Słowo kompozyt „composite” oznacza współpracę dwóch lub więcej elementów w celu uzyskania nowego
materiału o określonych właściwościach. CLE to kombinacja materiałów Dacron™ oraz Nylon66 umieszczonych w
strategicznym miejscu pracującym na napręŜanie. Wynikiem jest niezaleŜna sztywność, która utrzymuje otwarte
4
1. 5
wloty
oraz wyrównaną krawędź natarcia. Redukuje teŜ moŜliwość powstania krawata.
Dzięki temu start na paralotni Fusion to nowe doświadczenie i czysta przyjemność. Tego jeszcze nie było w
Ŝadnej paralotni Reflex!
Do czego słuŜy powiększona część środkowa skrzydła paralotni (tzw. kadłub, ang. „fuselarge”)?
Istnieją trzy podstawowe przyczyny wprowadzenia duŜej komory środkowej w Fusion.
1) Strukturalna – paralotnie o większym wydłuŜeniu (np. paralotnie sportowe/wyczynowe) zazwyczaj są mniej
sztywne tzn. są bardziej podatne na podwinięcia. Wynika to z faktu, Ŝe cięciwa środkowa skrzydła jest węŜsza.
Zwiększając głębokość środkowej komory skrzydła zyskujemy znaczną poprawę sztywności, co pozwala nam
stworzyć skrzydło o większym wydłuŜeniu, charakteryzujące się jednak taką samą sztywnością, co skrzydło o
mniejszym wydłuŜeniu.
2) Aerodynamiczna – DuŜa komora środkowa działa podobnie jak kadłub w samolocie, pomagając
kontrolować przepływ powietrza wzdłuŜ profilu skrzydła. Wszystkie ptaki i statki powietrzne mają coś, co
spełnia funkcję kadłuba – rozwiązanie to sprzyja uporządkowaniu przepływu powietrza w części środkowej
skrzydła, prowadząc ostatecznie do zmniejszenia oporu indukowanego i poprawy stateczności/stabilności
kierunkowej. W paralotni standardowej nie ma czegoś, co pełniłoby tę funkcję, a poniewaŜ paralotnia ma profil
czołowy w znacznym stopniu „negatywny”, przepływ w przekroju rozpiętości jest znacznie większy w
porównaniu z profilami bardziej płaskimi. Rozwiązanie podobne do „kadłuba”, które proponujemy, stanowi
dobre rozwiązanie z punktu widzenia rozpraszania powstających zawirowań przepływającego powietrza.
3) Konstrukcyjna - DuŜa środkowa przegroda („Ŝebro”) daje moŜliwość podczepienia linek symetrycznie z obu
stron (punkty podwieszenia pilota). Rozwiązanie to poprawia łatwość napełniania podczas startu, poniewaŜ
cięŜar pilota rozkładany jest na obie strony skrzydła. W znacznym stopniu przypomina to działanie taśm
krzyŜowych w uprzęŜy, tyle Ŝe stanowi to integralny element skrzydła.
Do czego słuŜy tak specyficzny system olinowania?
•
Fusion ma „interaktywny” system olinowania. Obie strony skrzydła połączone są ze sobą poprzez środkową
komorę, a skrzydło lepiej reaguje na przemieszczenia cięŜaru pilota dzięki „linkom Ŝebra środkowego” („center
keel lines”™), które umoŜliwiają kontrolowane przemieszczenie cięŜaru pilota. Masa pilota i napędu moŜe
zatem przemieszczać się względem skrzydła bez powodowania odkształcenia jego środkowej części.
•
Powiązanie w taki sposób obu stron skrzydła, zdecydowanie poprawia wyprowadzenie paralotni z podwinięcia,
poniewaŜ cięŜar pilota zawsze obciąŜa więcej
niŜ połowę skrzydła.
•
FUSION ma stosunkowo duŜą liczbę
dodatkowych linek biegnących w kierunku
końcówek skrzydła (stabilizatorów). Linki te
tworzą swoistą, gęstą „siatkę bezpieczeństwa”
– ograniczając moŜliwość powstawania
„krawatów”, gdyŜ tkanina skrzydła ma
mniejsze szanse wejścia pomiędzy tak
poprowadzone linki.
•
Kąty niektórych linek wylicza się indywidualnie,
linki stanowią system wiąŜący, przy ciągłych,
skomplikowanych zmianach
najnowocześniejszej wersji profilu Reflex.
5
1. 6
O technologii Reflex.
Mike CJ i Paramania są pionierami w zastosowaniu profilu Reflex w paralotniach do latania z napędem. Począwszy od
pierwszego produktu z 1994 roku rozwijamy i udoskonalamy nasze konstrukcje, jako niemal jedyni wprowadzając
prawdziwie innowacyjne rozwiązania konstrukcyjne. Rezultatem są paralotnię w których system trymerów i olinowania
pozwala na zmianę profilu a co za tym idzie i właściwości (charakterystyki) skrzydła przekształcając ją z paralotni do
lotów swobodnych w paralotnie do lotów z napędem, zgodnie z oczekiwaniami pilota oraz warunkami lotu.
Wielu producentów paralotni wprowadzając na rynek nowy model skrzydła do latania z napędem twierdzi, Ŝe ich
produkt to nowy rodzaj profilu Reflex. Niemnie jednak dla nas, zespołu Paramania, tylko jedna rzeczywista właściwość
ma tu znaczenie. Najbardziej jest ona widoczna (rozpoznawalna) podczas lotu w sytuacji gdy znajdujemy się w
obszarze termicznej aktywności powietrza lub turbulencji, czyli tam gdzie ścierają się dwie masy powietrza,
wznoszącego się i opadającego.
Przykład:
- w paralotnia Reflex środek cięŜkości podczas wejścia w „prąd termiczny” przesunie się do przodu, a podczas wyjścia
do tyłu profilu.
- w normalnej paralotni dzieje się dokładnie na odwrót, środek cięŜkości przesuwa się do tyłu w momencie wejścia i do
przodu w momencie wyjścia.
Taka „odwrotne” reakcja występuję we wszystkich konstrukcjach latających, w których zastosowano profil
samostateczny („wytrymowanie pozytywne”). Gdyby nie to rozwiązanie konstrukcyjne stabilność lotu samolotu
(stabilność środka cięŜkości) byłaby tylko i wyłącznie zaleŜna od kontroli pilota, który aktywnie reaguje na turbulencje.
Tradycyjne paralotnie są właśnie miękko płatami wytrymowanymi pozytywnie. Dlatego pilot musi latać aktywnie aby
zapobiegać podwinięciom.
Dlatego wprowadzenie profilu Reflex do paralotni do latania z napędem ma tak istotne znaczenie. Niewątpliwie ma
to wpływ na bezpieczeństwo tego sportu, zmniejszyło liczbę wypadków. Profil Reflex ma decydujący wpływ na
dynamikę i kierunek rozwoju sportu mikrolotowego. Dzięki tej technologii dyscyplina ta stała się bardziej dostępna
dla szerszego grona pilotów, bardziej popularna.
Więc … co to właściwie jest profil Reflex?
„Skrzydło o profilu Reflex” – pojęcie to
oznacza specyficzny profil skrzydła z
wbudowanym „sterem poziomym”, dzięki
czemu skrzydło jest samoczynnie
stateczne, odporne na podwinięcia i
kołysanie. Ta idea konstrukcyjna
początkowo powstała dla mikrolotów,
które nie posiadały Ŝadnego steru
poziomego (bez „ogona”). Okazało się
jednak, Ŝe zastosowana w paralotni
(miękkopłacie) przynosi niespodziewanie
dobre efekty, skrzydło zyskuje
niesamowite właściwości. W rezultacie
więcej niŜ 50% paralotni uŜywanych do
lotów z napędem to właśnie paralotnie z
profilem Reflex. Powód takie popularności
jest prosty, paralotnie z profilem
samostatecznym są wytrybowane
pozytywnie, w przeciwieństwie do
wszystkich innych.
Paralotnie Paramanii posiadają
„wbudowany” w konstrukcję ster poziomy
(elewator), dzięki czemu samoczynnie
stabilizują się podczas lotu i są
wytrybowane pozytywnie. Patrz schemat poniŜej.
6
1. 7
1.4. Wymagany poziom umiejętności pilota
FUSION to paralotnia o wszechstronnych właściwościach, moŜna dostosowywać ją do warunków i rodzaju lotu, jaki
chcemy wykonać, jednak pamiętaj proszę Ŝe, to w zasadzie wy – piloci – kontrolujecie sytuacje, podejmujecie decyzje i
to od was wymaga się pełnego zrozumienia moŜliwości, jakie daje Fusion oraz zasad bezpiecznego ich
wykorzystywania. Dlatego zalecamy, aby doświadczenie pilota latającego na Fusion, było nie mniejsze jak
40 godzin w ciągu jednego sezonu.
Niniejszą Instrukcję przygotowaliśmy, by pomóc wam poznać to skrzydło, czytajcie ją zatem z naleŜytą
uwagą.
2. O paralotni Fusion
2.1. Projekt
Konstruktorem paralotni Fusion jest Mike Campbell-Jones. Zarówno ten projekt, jak i kaŜdy inny nowy produkt firmy
Paramania jest wynikiem jego długoletniego doświadczenia w projektowaniu paralotni PPG z zastosowaniem profilu
samostatecznego oraz olbrzymiego kapitału wiedzy w zakresie produkcji sprzętu mikrolotowego, samolotów i
7
1. 8
szybowców obejmującego ponad 28 lat pracy i doświadczenia zawodowego, sięgającego samych początków historii
sportów mikrolotowych.
Historia mikrolotów została zapoczątkowana przez lotnie, które zaczęto napędzać silnikami. Z czasem zaczęły one
wymagać coraz mocniejszych silników i mniejszych, bardziej stabilnych skrzydeł. Szybko stało się jasne, Ŝe im szybsze
jest skrzydło tym więcej ma zastosowań, częściej i chętniej jest uŜywane!
Oczywiście tę samą zasadę moŜna odnieść do paralotni PPG. DąŜy się do tego, by paralotnie przeznaczone do latania z
napędem były szybkie i bardzo stabilne, by pilot mógł mniej uwagi poświęcać jej kontrolowaniu (reagując na
turbulencje), a za to mógł skoncentrować się na innych czynnościach, takich jak nawigacja, fotografowanie,
obserwacja, czy po prostu czerpać przyjemność z latania.
Pomimo, Ŝe paralotnia Fusion została zaprojektowana tak, aby latała jak konwencjonalne skrzydło, zastosowanie profilu
samostatecznego (tzw. Reflex section) oznacza, Ŝe posiada takŜe nieco odmienne właściwości. Pomiędzy sekcjami
skrzydła zostały wbudowane sztywne podpory utrzymujące profil, dzięki czemu stabilność paralotni nie jest juŜ
całkowicie zaleŜna od jej obciąŜenia. Paralotnia samoczynnie utrzymuje swój kształt i nie zmienia połoŜenia nawet w
trudnych warunkach termicznych. Nie ma tendencji do wystrzeliwania do przodu, ani pozostawania w tyle. Ustala się
stabilnie nad głową i wymaga naprawdę minimalnej interwencji pilota.
System trymerów umoŜliwia sterowanie połoŜeniem tylnej części profilu aerodynamicznego. Odpuszczenie trymera
powoduje jego podniesienie w wyniku czego zmniejsza się powierzchnia nośna skrzydła (zmniejsza cięciwę profilu i
powierzchnię) o około 30%. Skrzydło jest bardziej efektywnie obciąŜone (ten sam cięŜar przypada na mniejszą
powierzchnię nośną), staje się szybsze, ale i bardziej stabilne, bez zmiany kąta natarcia. Ponadto środek obciąŜenia
przesuwa się do przodu, poprawiając jeszcze bardziej stateczność wzdłuŜną. Rozkład obciąŜeń zapewnia wyjątkową
odporność na podwinięcia boczne i zwiększa wydłuŜenie. Rezultatem jest więc szybsza paralotnia o dobrych
parametrach, odznaczająca się duŜą stabilnością, w całym zakresie prędkości. Taka budowa i działanie paralotni
przypomina ... skrzydło typowego samolotu ultralekkiego.
Kiedy potrzebne jest większe wznoszenie, a prędkość nie jest istotna system trymerów umoŜliwia powrót do
pierwotnego, pełnego profilu skrzydła. Fusion staje się z powrotem bliŜszy konwencjonalnej paralotni, z łagodnym,
przyjemnym sterowaniem, idealnie i szybko napełnia się przy starcie, nabierającej wysokości przy niewielkim zuŜyciu
mocy... to tak jakby mieć dwa skrzydła w jednym!
2.2. Konstrukcja
Obecnie produkujemy nasze skrzydła w zakładach Gin Gliders w Korei. Renomowaną jakość zapewnianą przez firmę
Gin widać wyraźnie we wszystkich naszych skrzydłach i tak jak inne produkty firmy Gin Gliders, równieŜ nasze skrzydła
otrzymują gwarancję na cały okres ich eksploatacji.
Szczegółowo przeanalizowany i zoptymalizowany dobór materiałów konstrukcyjnych oraz innowacyjna budowa
paralotni Fusion, gwarantuje jej wytrzymałość i długą Ŝywotność. Wszystkie uŜyte do produkcji materiały podlegają
wielokrotnym pomiarom, a kaŜdy etap produkcji jest kontrolowany i dokumentowany wraz z nazwiskiem właściwego
kierownika produkcji i kontrolera jakości.
Górna i dolna powierzchnia skrzydła wykonana jest z odpornego na zuŜycie materiału Porsha-Marine NCV odpowiednio 44 i 37 g/m2. Końcówki skrzydła, krawędź natarcia i krawędź spływu są wzmocnione specjalną taśmą i
mylarem. Półzamknięta krawędź natarcia polepsza dynamikę lotu, a jednocześnie stabilizuje ruchy poprzeczne, dając
poczucie lepszej sztywności w locie.
Rysunek 4. (RRIB) Struktura wewnętrzna
skrzydła. Rozkład obciąŜeń na pochylonych
otworach owalnych oraz ogólne wzmocnione
przegrody paralotni Fusion.
8
1. 9
Na powierzchni Ŝeber strukturalnych
(przegrody pomiędzy komorami)
zaprojektowano pochylone owalne otwory,
dzięki którym powietrze jest dystrybuowane
wewnątrz paralotni do tych obszarów, gdzie
jest ono najbardziej potrzebne. Otwory te
otwierają się niczym zawory, powiększając
swoją objętość podczas napełniania skrzydła
paralotni, gdy Ŝebra nie są jeszcze
obciąŜone. Ten specyficzny układ,
powoduje, Ŝe minimalizowane są
zniekształcenia powodowane zwykle przez
konwencjonalny układ otworów. Rezultatem
jest bardziej efektywna dystrybucja
powietrza na całej powierzchni skrzydła.
Podwieszenie linek jest wzmocnione w
trzech wymiarach. W płaszczyźnie pionowej
za pomocą pionowych Ŝeber, następnie pod
kątem za pomocą Ŝeber diagonalnych (V
wsparcia) oraz pod kątem 90 stopni za
pomocą specjalnej mocnej taśmy,
wbudowanej w dolną powierzchnię skrzydła.
śebra są wzmocnione mylarem, szczególnie
w miejscach najbardziej obciąŜonych oraz
wokół punktów podczepienia linek rzędu „A” i „B”.
Konfiguracja linek i system Ŝeber diagonalnych zachowują te same kąty na całym skrzydle, poprawiając tym samym
rozkład obciąŜeń i zapewniając jednakowe obciąŜenie wszystkich linek. Przekonaliśmy się bowiem, Ŝe takie rozwiązanie
zapewnia szybsze napełnianie skrzydła.
Wszystkie linki wykonane są materiału Gin Aramid Technora, który stanowi najnowsze osiągnięcie w technologii
produkcji linek i zawiera w sobie najlepsze cechy swych poprzedników - Kevlaru i Dynemy. Jest wytrzymały i elastyczny
zarazem, zachowuje stabilność w warunkach zmiennych temperatur i jest mniej podatny na kurczenie przy niewielkich
obciąŜeniach.
Linki dzielą się na 4 kategorie:
linki czwartego rzędu, linki trzeciego rzędu, linki drugiego rzędu i linki główne. Ich średnice to, odpowiednio, 0.6, 1.1,
1.3, 1.6 i 2.3 mm. Linki główne mają największą średnicę.
Deltki, za pomocą których linki mocowane są do taśm nośnych, wykonane są z polerowanej stali nierdzewnej, dzięki
czemu unika się korozji i zapewnia doskonałą wytrzymałość i trwałość. Taśmy nośne wykonane są z poliestru 1.2K /
25mm. Oba punkty podwieszenia wzmocnione są materiałem Cordura, który chroni je przed wycieraniem przez
karabinki.
Fusion został zaprojektowany z przeznaczeniem do latania z napędem. Gdy jest nowy, posiada granice bezpieczeństwa
aŜ do 50% testowej masy startowej poniŜej i ponad, wskazanej w charakterystyce wartości granicznej. Właściwie
przechowywany i eksploatowany zgodnie z instrukcją, powinien zachować w pełni swoje właściwości przez co najmniej,
pierwsze 400 godzin nalotu.
UWAGA! Wilgoć i promieniowanie UV drastycznie redukują Ŝywotność twojej paralotni. Zawsze
przechowuj swoja paralotnię w zacienionym i suchym miejscu.
9
1. 10
2.3. Co kupujesz wraz z nową paralotnią Fusion?
W skład kompletu poza skrzydłem, wchodzą:
• Plecak - szybkopak
• Worek transportowy i taśma kompresyjna
• Belka przyspieszacza (speed system)
• Zestaw naprawczy (linki główne rzędu A)
• Ewentualnie materiały promocyjne
• Instrukcja obsługi jeśli nie jest w komplecie dostępna jest w wersji elektronicznej www.flyparamania.com –
wersja angielska lub www.paramania.pl – wersja w języku polskim
Paralotnia Fusion jest produktem najwyŜszej jakości – podlega wielokrotnej i pełnej kontroli zarówno w
fabryce jak i u lokalnego dystrybutora firmy Paramania.
Jeśli jednak nie jesteś w pełni usatysfakcjonowany paralotnią Fusion, bardzo prosimy o bezpośredni kontakt z
przedstawicielem Paramanii i przekazanie swoich spostrzeŜeń (jeśli jesteś zadowolony, oczywiście równieŜ mile
widziana jest Twoja opinia).
2.4. Regulacja długości linek sterowniczych
Podwieszenie w celu regulacji
Opisywana czynność powinna odbywać się pod okiem wykwalifikowanego instruktora, lub przynajmniej
w obecności doświadczonego pilota PPG
Zanim wykonasz na paralotni Fusion pierwszy lot z napędem, zalecamy wykonanie wcześniej testu statycznego.
W odpowiednim miejscu, na mocnych taśmach lub linkach podwieś swój napęd tak, aby swobodnie usiąść w uprzęŜy.
Skorzystaj z czyjejś pomocy i podłącz taśmy paralotni do karabinków podwieszenia tak, aby symulować sytuacje
podczas lotu. Siedząc w uprzęŜy sprawdź, czy swobodnie sięgasz do uchwytów sterowniczych. Upewnij się, czy
dosięgniesz ich równieŜ w przypadku, gdy silne strugi powietrza odchylą je poza swobodny zasięg rąk. Taśmy Fusion są
krótsze niŜ w konwencjonalnej paralotni, co powinno zmniejszyć ryzyko zaistnienia tego typu problemów.
Długość linek sterowniczych
Linki nośne posiadają
fabryczne oznaczone 2 punkty.
Taśmy nośne posiadają
podwójny system bloczków, dla
górnego i dolnego punktu
podwieszenia. Jeśli posiadasz
napęd z wysokim punktem
podwieszenia, nie powinno być
potrzeby zmiany fabrycznych
ustawień. W przypadku niskiego
punktu podwieszenia moŜna nie
korzystać z dolnego bloczka.
WyŜszy punkt podwieszenia
wymaga dłuŜszych linek
sterowniczych, niski punkt
podwieszenia – krótszych. Linki
sterownicze są oznaczone
fabrycznie w dwóch punktach,
co ułatwia ich dopasowanie.
10
1. 11
Przed pierwszym lotem, dwukrotnie sprawdź długość linek sterowniczych!
Pamiętaj, gdy masz jakiekolwiek wątpliwości zawsze lepiej jest poradzić się miejscowego instruktora lub
doświadczonego pilota!
Do pierwszego lotu wybierz dzień, w którym wiatr będzie laminarny a jego prędkość nie większa niŜ 1.5 - 2 m/s.
Ze zwykłą uprzęŜą lub z napędem na plecach (lecz z wyłączonym silnikiem!), postaw kilka razy skrzydło nad głową
metodą klasyczną lub odwróconą. Sprawdź, czy wszystkie linki są dobrze ułoŜone, czy linki sterownicze opierając się na
bloczkach nie są zbyt krótkie i nie ściągają krawędzi spływu zniekształcając profil skrzydła! Gdy pociągniesz za uchwyt
sterowniczy powinieneś mieć jeszcze kilka centymetrów luzu zanim linka pociągnie za krawędź spływu. Upewnij się, czy
długości są takie same po obu stronach.
Uwaga! Bezpieczniej jest mieć nieznacznie dłuŜsze sterówki niŜ za krótkie!
Uwaga! Gdy skrzydło jest uŜywane do latania swobodnego, linki sterownicze powinny być krótsze i
pozostać na wyŜszym bloczku
Uwaga! Fabrycznie linki sterownicze są dość długie (jak do wysokiego podwieszenia).
3. UŜytkowanie w locie
3.1. Latanie swobodne (i z napędem)
Pomimo, Ŝe paralotnia Fusion została zaprojektowana z myślą o lataniu z napędem, zachowuje dobre parametry takŜe
przy wykonywaniu lotów swobodnych i nie wymaga Ŝadnych dodatkowych ustawień. „Wolne” ustawienie trymerów
(poniŜej pozycji neutralnej) powoduje zmniejszenie ciśnienia wewnątrz skrzydła, dlatego odczuwamy je wówczas jako
“bardziej miękkie” na sterówkach. Jednocześnie zmniejsza się wówczas znacznie opadanie.
Podstawową róŜnica pomiędzy paralotnią Fusion i konwencjonalną paralotnią jest znacznie większa odporność na
podwinięcia, zarówno podczas startu jak i w locie. Fusion ma przy tym większy zakres prędkości co w kombinacji z
odpornością na podwinięcia oznacza, Ŝe moŜna na nim wykonywać loty w trudniejszych warunkach termicznych,
zachowując nadal wysoki stopień bezpieczeństwa. Zasadniczo paralotnia jest tym stabilniejsza i bezpieczniejsza im
szybciej leci.
Pierwszy lot.
Zalecamy, aby kaŜdy pilot dał sobie czas na zapoznanie się z paralotnią i przyzwyczajenie się do jej
reakcji. Pierwsze loty powinny być wykonywane w zakresie od „wolnego” ustawienia trymerów do
pozycji neutralnej, aby skrzydło zachowywało się podobnie do konwencjonalnej paralotni. W takim
zakresie trymerów nie naleŜy uŜywać zbyt duŜej siły podczas sterowania. Nacisk na uchwyty sterownicze
nie powinien przekraczać ¼ moŜliwości ich pełnego zaciągnięcia.
Kiedy poczujesz się juŜ pewniej, zacznij eksperymentować z róŜnymi ustawieniami trymerów, moŜesz teŜ uŜyć belki
przyspieszacza. Poczuj dodatkową prędkość i wielki margines bezpieczeństwa, jaki daje ci Fusion.
Pamiętaj, aby pierwsze eksperymenty i zaawansowane manewry wykonywać na odpowiednio duŜej
wysokości nad ziemią.
Zobacz rysunek poniŜej, aby zapoznać się ze szczegółami.
Start klasyczny.
Największą trudność dla kaŜdego pilota paralotni z napędem to start przy bezwietrznej pogodzie. Paramania
przywiązuje do tego szczególną uwagę. Fusion, jako udoskonalona, nowoczesna konstrukcja, napełnia się niezwykle
11
1. 12
(nawet niespodziewanie!) łatwo. Samoczynnie wchodzi nad głowę pilota, rzadko zdarza się by wyprzedziła pilota oraz
w niezwykły łatwy sposób stabilizuje się na kierunku do startu.
Przygotowując się do startu ułóŜ skrzydło w łuk, symetrycznie pod wiatr, w taki sam, staranny sposób, jak kaŜde inne
konwencjonalne skrzydło. Skontroluj linki i taśmy nośne. Do startu naleŜy uŜywać tylko taśm „A”. Aby napełnić skrzydło
wystarczy wykonać kilka kroków do przodu wypychając jednocześnie taśmy „A” w przód. Podczas biegu cały czas
trzymaj ręce z linkami sterowniczymi i taśmami maksymalnie wysoko. Utrzymuj linki cały czas napręŜone równomiernie
z obu stron, kompensując ewentualną asymetrię większym naciskiem na taśmę z właściwej strony. Paralotnia nie ma
tendencji do wyprzedzania, dlatego podwinięcie czołowe (tzw. frontsztal) - częsta przyczyna nieudanych startów –
moŜe się zdarzyć tylko w wyjątkowych okolicznościach.
Zaleca się stosowanie pozycji trymera pomiędzy oznaczonym na taśmach miejsce „Take off” a pozycją neutralną.
Uwaga: Zbyt mocny nacisk na taśmy „A” lub ciągnięcie za taśmy moŜe spowodować podwinięcie czołowe i
uniemoŜliwić start. Przy odpowiednim ustawieniu trymerów moŜliwy jest równieŜ start bez uŜycia taśm „A”.
Start odwrócony.
RównieŜ w tym przypadku napełnienie paralotni jest bardzo łatwe. Skrzydło nie ma tendencji do wyprzedzania, pilot
ma czas na kontrolę i obrót. Start odwrócony jest moŜliwy nawet przy bardzo słabym wietrze (5 km/h), wymaga to
jednak treningu.
W locie
Podczas lotu, niezaleŜnie czy jest on wykonywany z napędem czy bez, duŜa prędkość, jaką rozwija
Fusion moŜe wymagać od pilota więcej rozwagi i koncentracji. JednakŜe, kiedy nauczysz się juŜ ją
wykorzystywać i kontrolować, latanie stanie się czystą zabawą i przyjemnością. Doskonała sterowność pozwoli ci
maksymalnie wykorzystywać termikę, a duŜa prędkość okaŜe się być wielce uŜyteczna na „przeskokach” pomiędzy
kominami. Bezpieczne granice prędkości minimalnej są wyznaczane przez system trymerów i pilot nieomal nie ma
moŜliwości przeciągnięcia skrzydła, nawet kiedy mocno ściąga sterówki.
Z odpuszczonymi trymerami skrzydło sztywnieje, staje się duŜo bardziej stabilne, spokojniej reaguje na ruchy
powietrza, jest znacznie twardsze na sterówkach, dlatego jeszcze trudniej je przeciągnąć. Promień zakrętu będzie
zaleŜny od siły przyłoŜonej do sterówki i stopnia jej zaciągnięcia. Podobnie jak w innych paralotniach, takŜe tutaj
pomimo odpuszczonych trymerów im bardziej zaciągniesz sterówkę tym mniejszy będzie promień skrętu. Do ¾
otwartego trymera moŜna jeszcze uŜywać linek sterowniczych. Przy maksymalnie otwartych trymerach do korekty
kierunku naleŜy uŜywać tylko balansu ciała i małych (dodatkowych) sterówek WTS, czyli linki stabilizatora. Linki
sterownicze powinny być luźne (nie mogą ściągać krawędzi spływu).
UŜycie belki przyspieszacza.
UŜycie belki przyspieszacza powoduje wzrost prędkości skrzydła o około 30%. W przeciwieństwie do innych paralotni
Fusion nie traci przy tym na bezpieczeństwie, zachowuje wciąŜ swoją nadzwyczajną stabilność. Co więcej, przy większej
prędkości staje się jeszcze bardziej „sztywny” niŜ przed uŜyciem przyśpieszacza. JednakŜe, jeśli skrzydło zacznie
wykazywać jakąkolwiek niestabilność w wyniku np. szybko zmieniających się warunków atmosferycznych zalecamy
zwolnienie belki przyspieszacza i powrót do standardowych ustawień. UŜycie belki przyspieszacza powoduje równieŜ
znaczny wzrost sił na linkach sterowniczych (stają się „twardsze”), dlatego uŜywaj go raczej na prostych odcinkach
przelotowych.
Bardziej doświadczeni piloci mogą wykorzystywać belkę przyspieszacza do wykonywania dynamicznych i bardziej
efektywnych zakrętów. Delikatne odpuszczenie belki przyspieszacza podczas wchodzenia w zakręt daje podobny efekt
co przyciągnięcie do siebie drąŜka sterowniczego w mikrolocie.
Belki przyspieszacza moŜesz uŜywać w zakresie „szybkiego” ustawienia trymerów lub w pozycji neutralnej.
NIGDY NIE UśYWAJ BELKI PRZYSPIESZACZA PRZY „WOLNYM” USTAWIENIU TRYMERA
(ZACIĄGNIĘTYCH TRYMERACH) - zakres trymera, w którym nie wolno uŜywać belki przyspieszacza jest oznaczony
na taśmach nośnych.
12
1. 13
Patrz rysunek FUSION03 – uŜycie belki przyspieszacza.
Lądowanie
Fusion ma wysoką doskonałość, dlatego niezbędne jest właściwe planowanie podejścia do lądowania. Podczas
lądowania stopniowo ściągając sterówki będziesz odczuwać, Ŝe stają się one coraz twardsze, podczas gdy twoja droga
lądowania wydłuŜa się. Fusion daje wiele sygnałów ostrzegawczych przed przeciągnięciem, więc nie stanowi to
bezpośredniego zagroŜenia.
Na zaciągniętych trymerach paralotnia ląduje podobnie jak kaŜde inne, konwencjonalne skrzydło, ma normalną
prędkość podejścia, na stopniowe zaciąganie sterówek reaguje tak samo, jak inne paralotnie, aŜ do momentu
dotknięcia ziemi.
Z odpuszczonymi trymerami, przy duŜej prędkości, procedura lądowania wymaga znacznie więcej przestrzeni.
Fusion przy takiej prędkości kumuluje spory zapas energii, jeśli więc nie będziesz odpowiednio kontrolować nacisku na
uchwyty sterownicze lub gdy zahamujesz zbyt wcześnie moŜe np. zacząć się wznosić!
Najlepszą metodą lądowania w obu przypadkach jest „flair”. W pierwszej fazie lądowania naleŜy pozwolić rozpędzić się
paralotni, aby na odpowiedniej wysokości nad ziemią (1,5 – 2 m) zacząć ją progresywnie ściągać linki sterownicze
zamieniając energię z opadania na energię postępową oraz wznoszenie. NaleŜy przytrzymać linki sterownicze aŜ do
momentu dotknięci ziemi. Efektywny „flair” moŜe być wykonywany w kaŜdym ustawieniu trymerów, lecz wymaga
treningu.
Operowanie sterówkami ma znaczny wpływ na zachowanie podczas lądowania. W ostatniej fazie,
końcowe ich zaciągnięcie ostatecznie zgasi czaszę paralotni i będziesz mógł delikatnie dotknąć ziemi.
Na pewno szybko przywykniesz do większych prędkości, równieŜ do latania przy silniejszym wietrze, jednak zawsze
pamiętaj, Ŝe latanie z duŜa prędkością nisko nad ziemią wymaga większej koncentracji i rozwagi. Podczas
lądowania energia z prędkości moŜe być przekształcana na wznoszenie, przy lądowaniu na odpuszczonych trymerach
musisz zawsze wziąć pod uwagę większe odległości, szczególnie przy lądowaniu na nierównym terenie i/lub zboczach.
Przy silnym wietrze, podczas lądowania, do ostatecznego zgaszenia paralotni moŜna uŜywać taśm tylnego rzędu
(taśm „D”).
3.2. Latanie z napędem
UWAGA! Dokładne sprawdzenie sprzętu przed startem: paralotni, uprzęŜy, silnika jest najlepszą
gwarancją poprawnego i bezpiecznego startu, lotu i lądowania.
W przypadku lotu z napędem wszystkie zachowania paralotni opisane w poprzednim rozdziale pozostają takie same
(Rozdział 3.1). JednakŜe jest wiele dodatkowych, niezwykle istotnych informacji, które powinieneś poznać, związanych
przede wszystkim z występowaniem siły ciągu jako nowego elementu układu: plot – paralotnia. Dlatego tak waŜna jest
odpowiednia, wzajemna regulacja napędu i paralotni.
RóŜnorodność moŜliwości kombinacji ustawień napędu i paralotni jest tak wielka, Ŝe firma Paramania nie moŜe brać na
siebie odpowiedzialności za ostateczny efekt takich regulacji wykonywanych samodzielnie przez pilota. Jednak zawsze
moŜesz skontaktować się z nami, aby uzyskać niezbędna pomoc i radę takŜe w tej kwestii.
3.2a. Start klasyczny przy bezwietrznej pogodzie
Wielokrotnie wydaje nam się, Ŝe jest całkowicie bezwietrznie, jednak takie przypadki zdarzają się rzadko. Jak wiesz,
start na paralotni powinien być wykonywany zawsze pod wiatr, szczególnie gdy ma to miejsce w terenie górzystym, czy
pofałdowanym. Jeśli dobrze ocenimy kierunek wiatru, unikniemy wielu niebezpieczeństw, np. utraty wznoszenia przy
szybkim zbliŜaniu się do przeszkody. Szczególną uwagę powinieneś zwrócić na znajdujące się w pobliŜu drzewa, linie
energetyczne oraz wszelkie inne przeszkody, które dodatkowo mogą powodować takŜe turbulencje.
13
1. 14
Przygotowanie paralotni
Przygotowując się do startu ułóŜ skrzydło w łuk, symetrycznie pod wiatr, w taki sam, staranny sposób, jak kaŜde inne
konwencjonalne skrzydło. Wszystkie komory powinny być otwarte. Skontroluj linki i taśmy nośne, oddziel lewe od
prawych. PołóŜ je na ziemi w taki sposób, aby pośrodku pozostawić pas wolny i nie deptać po linkach.
Ustaw trymery w pozycji do startu (przy silnym wietrze lepsze moŜe okazać się niewielkie zwolnienie trymera),
(Rysunek FUSION02). Zanim wepniesz karabinki do taśm nośnych, przygotuj napęd. Rozgrzej silnik kierując strugi
zaśmigłowe w inną stronę niŜ leŜąca paralotnia.
Po wstępnym przygotowaniu sprzętu, koniecznie przeprowadź następującą kontrole:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Czy
Czy
Czy
Czy
Czy
Czy
Czy
Czy
Czy
pilot jest gotowy?
ma zapięte taśmy uprzęŜy?
ma zapięty kask?
pozycja trymerów jest prawidłowa, czy są ustawione symetrycznie?
jest coś, co moŜe wpaść w śmigło?
belka przyspieszacza jest odpowiednio podpięta i nie będzie przeszkadzać przy starcie?
sterówki nie są splątane?
silnik jest wystarczająco rozgrzany?
przestrzeń do startu jest wolna?
Przymocuj taśmy nośne do napędu, zabezpiecz karabinki i postępuj przy starcie, tak jak jest opisane w rozdziale 3.1
(Start klasyczny).
Napełniając paralotnię kontroluj ją cały czas przemieszczając się do przodu. Jeśli skrzydło pozostanie z tyłu, a będziesz
próbował odwrócić się w jego kierunku, istnieje niebezpieczeństwo, Ŝe linki zostaną wkręcone w śmigło. Upadek do tyłu
z pracującym silnikiem jest jeszcze bardziej niebezpieczny i grozi powaŜnym uszkodzeniem sprzętu. Unikaj tego nawet
za cenę kilku urwanych linek!
Podczas startu, kiedy poczujesz, Ŝe opór na obu taśmach jest równomierny a skrzydło nabiera siły nośnej dodaj gazu
odchylając się do tyłu, starając się w ten sposób kierować siłę ciągu w kierunku OD ziemi a nie odwrotnym.
Staraj się w ogóle nie uŜywać uchwytów sterowniczych przy starcie. Jeśli skrzydło wstanie niesymetrycznie, lepiej jest
kontrolować je tylko poprzez nacisk na taśmy i podchodzenie pod środek skrzydła. Jeśli jest to moŜliwe, utrzymuj
obrany kierunek startu. Jeśli skrzydło napełnia się opornie, zwiększ nacisk na taśmy „A” i przyśpiesz rozbieg. UŜywaj
gazu w sposób płynny, wszelkie gwałtowne ruchy powodują zwiększenie efektu od śmigła, które często prowadzi do
niezamierzonej zmiany kierunku startu.
Jeśli paralotnia napełnia się nierównomiernie i nie ma moŜliwości korekty, wyłącz silnik, przerwij start. Upewnij się, czy
dobrze oceniłeś warunki do startu.
Gdy paralotnia znajduje się juŜ nad twoją głową, masz kilka sekund na kontrolę, czy napełniła się prawidłowo, czy linki
nie są splątane. Jednak cały czas musisz przemieszczać się do przodu, nie odwracaj się. Jeśli poczujesz, Ŝe ciśnienie w
skrzydle zaczyna się zmniejszać, rozpocznij bieg dodając stopniowo gazu. Kontroluj skrzydło linkami sterowniczymi.
Wielu pilotów próbuje patrzeć na skrzydło podczas napełniania przez co mają nieudany start. Dzieje się tak dlatego, Ŝe
próbując spojrzeć na skrzydło nieświadomie skręcają ciało, zmieniając tym samym oś działania siły skręcania
(powstającej od efektu od śmigła) oraz niesymetrycznie naciskamy na taśmy.
14
1. 15
Uwagi:
•
Jeśli kosz ochronny twojego napędu jest elastyczny moŜe okazać się, Ŝe nacisk linek i taśm
nośnych moŜe spowodować jego wygięcie do tego stopnia, Ŝe dotkną śmigła. W takim przypadku
zawsze dodawaj gazu przy starcie dopiero, gdy linki i taśmy znajdują się juŜ ponad nim.
•
Pamiętaj, wszystkie czynności przy starcie (nacisk na taśmy, dodawanie gazu, bieg itp.) powinny
być płynne, nigdy gwałtowne.
•
Nie próbuj wystartować, gdy paralotnia nie jest napełniona równomiernie i całkowicie wyniesiona
nad twoją głowę. Jeśli dodasz gazu w sytuacji gdy napełniona jest tylko jedna strona skrzydła,
moŜesz uszkodzić sprzęt.
•
Wszystkie fazy startu wykonuj zdecydowanie, aŜ do momentu oderwania się od ziemi.
•
Im bardziej przyspieszysz skrzydło (odpuszczając trymery), tym bardziej będziesz musiał
ściągnąć linki sterownicze, aby wystartować.
3.2.b. Start odwrócony przy silniejszym wietrze
Przy silniejszym wietrze łatwiejszą metodą startu jest start odwrócony. W tej metodzie waŜne jest by taśmy i sterówki
trzymać juŜ w odpowiedniej ręce tak, aby po odwróceniu się być gotowym do startu i nie przekładać ich. W jednej ręce
trzymamy taśmy i jeden uchwyt sterowniczy, a drugi uchwyt i dźwignię gazu w drugiej. Fusion napełnia się stosunkowo
łatwo, lecz jeśli wiatr jest słaby cofanie się z pracującym silnikiem będzie sprawiać trudność. Start klasyczny w takiej
sytuacji jest duŜo łatwiejszym rozwiązaniem.
Przy bardzo silnym wietrze dobrze oceń czy warunki aby nie są za trudne jak na woje umiejętności, doświadczenie czy
moŜliwości. Start przy silnym wietrze jest wymagający i moŜe wystąpić wiele niebezpiecznych sytuacji. Jeśli robisz to po
praz pierwszy poproś doświadczonego pilota lub instruktora o pomoc. Przygotowując się do startu odwróconego, nie
rozkładaj od razu całej powierzchni skrzydła na ziemi, istnieje wtedy powiem niebezpieczeństwo, Ŝe zostanie
podniesione przez wiatr, powodując niebezpieczną sytuację jeśli napęd będzie podpięty do paralotni. Zostaw paralotnię
na ziemi zwiniętą w dobrze uporządkowaną „róŜyczkę”, upewnij się ze linki nie są splątane i taśmy nie są skręcone.
Podepnij napęd gotowy do startu odwróconego. Rozwiń paralotnię wykorzystując podmuchy wiatru.
Przeprowadź standardową procedurę kontrolną przed kaŜdym lotem.
Wykonaj próbę maksymalnych obrotów silnika w pewnej odległości od paralotni. Nigdy nie kieruj strug zaśmigłowych w
stronę leŜącego skrzydła. Dopiero po tej próbie moŜesz wpiąć taśmy do karabinków uprzęŜy i odwrócić się twarzą w
kierunku skrzydła.
UŜywając taśm „A” i „D” naprzemiennie, napełnij komory skrzydła nieznacznie, tak aby krawędź spływu wciąŜ dotykała
ziemi. Pozwól paralotni ustawić się idealnie pod wiatr, podczas tej czynności sprawdź, czy linki nie są splątane.
Trzymując taśmy, uchwyty sterownicze i dźwignię gazu w rękach, tak jak to opisano powyŜej, pociągnij taśmy „A” i
unieś paralotnię nad głowę. Nie powinna cię wyprzedzać. Nawet gdy trymery są odpuszczone profil samostateczny
spowoduje, Ŝe paralotnia zatrzyma się nad głową pilota i dopiero delikatne ściągnięcie linek sterowniczych zainicjuje jej
postępowy ruch do przodu.
Gdy paralotnia znajduje się juŜ stabilnie ponad Twoją głową moŜesz odwrócić się, dodać gazu i wystartować. Podobnie
jak w przypadku startu klasycznego wszystkie elementy: ustawienie trymerów, sposób dodawania gazu, uŜycie linek
sterowniczych, będą miały wpływ na proces startu.
Jeśli cokolwiek jest nie tak podczas startu klasycznego do szybkiego „zgaszenia” skrzydła uŜyj taśm „D”.
15
1. 16
Uwagi:
•
•
•
•
•
•
Opisana tu metoda startu odwróconego ze skrzyŜowanymi rękoma wymaga treningu. Jeśli nie
ćwiczyłeś jej wcześniej, zgłoś się do szkoły paralotniowej na szkolenie.
Wszystkie ruchy podczas startu powinny być wykonywane płynnie.
Nie próbuj wystartować, gdy paralotnia nie jest napełniona równomiernie i całkowicie nad twoją
głową. Dodanie gazu, gdy jest napełniona tylko jedna strona, moŜe prowadzić do uszkodzenia
sprzętu.
Wszystkie fazy startu wykonuj zdecydowanie, aŜ do momentu oderwania się od ziemi.
Im bardziej przyspieszysz skrzydło (odpuszczając trymery), tym bardziej będziesz musiał
ściągnąć linki sterownicze, aby wystartować.
Niewłaściwie zamontowana belka przyspieszacza (speed system) będzie sprawiać problemy przy
starcie. Sprawdź, czy linki paralotni i speed systemu nie są skrzyŜowane!
3.2c. Wznoszenie (Nabieranie wysokości)
Po oderwaniu się od ziemi wykonuj lot pod wiatr nabierając wysokości. UŜywaj linek sterowniczych do kontrolowania
kierunku lotu. Nie wymuszaj szybszego wznoszenia nadmiernie ściągając linki sterownicze, nie przyniesie to
poŜądanego efektu, a raczej skutek odwrotny ze względu na wzrost sił oporu. MoŜesz teŜ doprowadzić w ten sposób do
przeciągnięcia.
Paralotnia Fusion lata o wiele szybciej niŜ konwencjonalne skrzydło. Z nadzwyczajnej prędkości kumuluje spory zapas
energii, którą moŜna wykorzystać. Jeśli wybierzesz miejsce do startu bez Ŝadnych przeszkód (drzew, zabudowań, linii
energetycznych itp.) po oderwaniu się od ziemi lepiej jest nabrać prędkości w locie poziomym, a następnie ściągając
stopniowo, delikatnie i płynnie linki sterownicze, zwiększyć opór i nabierać wysokości. Energia z prędkości spowoduje
szybsze wznoszenie przy niewielkim ściągnięciu linek sterowniczych. W podobny sposób działa sztywne skrzydło
mikrolotowe.
Innym powodem, dla którego naleŜy unikać gwałtownego wznoszenia, jest niebezpieczeństwo przeciągnięcia w
sytuacji, gdy nastąpi nagła awaria silnika. Pomimo Ŝe Fusion nawet przy gwałtownym wznoszeniu nie pozostaje z tyłu,
jak większość paralotni, mała prędkość i duŜy kąt natarcia spowodują, Ŝe zaistnieje takie ryzyko, gdy silnik nagle stanie.
Nie naraŜaj swojego Ŝycia! Staraj się zawsze mieć zapas wysokości i przestrzeni do bezpiecznego podejścia do
lądowania, miej na uwadze moŜliwe awarie. Na małych wysokościach kontroluj prędkość i pozycje paralotni nad głową.
Z powodu duŜej odległości w płaszczyźnie pionowej pomiędzy osią siły ciągu i paralotnią (skrzydłem), zachowanie się
układu paralotnia – jednostka napędowa będzie w znacznym stopniu zaleŜeć od ustawień (np. sposób i kąt
podwieszenia napędu) oraz twoich własnych umiejętności.
3.2d. Sterownie podczas lotu
Fusion to paralotnia klasy pośredniej, rekreacyjna. Nie jest przeznaczona dla początkujących pilotów! Powstała z myślą
o tych którzy szukają precyzyjnej paralotni o dobrym sterowaniu, szybkiej, dynamicznej, wraŜliwej, a jednocześnie
bezpiecznej i stabilnej podczas przelotów. Fusion wybacza wiele błędów w pilotaŜu, jednocześnie swoim przyjemnym
sterowaniem zachęca do „wygłupów” ☺. W porównaniu do poprzednich modeli (Revolution i Action GT) jest
przyjemniejsza w sterowaniu, bardziej „miękka na sterówkach”, szybciej i bardziej precyzyjnie reaguje na sterówki.
Dlatego teŜ często zauwaŜam u wielu pilotów wykonujących lot na Fusion po raz pierwszy nadreaktywność w
sterowaniu przynajmniej przez pierwsze pół godziny lotu zanim się do niego przyzwyczają. Jak w przypadku kaŜdej
nowej paralotni, daj sobie czas na przyzwyczajenie się do nowego skrzydła i jego reakcji, nie próbuj wykonywać zbyt
skomplikowanych manewrów zbyt szybko i bez bezpiecznego zapasu wysokości!
3.2e. „Efekt od śmigła”
Kombinacja masy, mocy i pracującego śmigła powoduje powstawanie tzw. „efektu od śmigła”. Odczuwamy je jako
ściąganie w jednym kierunku.
Siła efektu od śmigła zaleŜy od mocy silnika, objawia się przy wysokich obrotach i większej mocy silnika wg zasady im
większa moc silnika i im większa średnica śmigła, tym jest on mocniejszy i bardziej odczuwalny.
16
1. 17
MoŜesz spodziewać się, Ŝe siła ta będzie próbować zmienić kierunek lotu i niezbędna będzie korekta. Jednak musisz
uwaŜać, przy silnym wznoszeniu na zaciągniętych trymerach i duŜym gazie, ostra kontra moŜe doprowadzić do
przeciągnięcia.
Aby zminimalizować efekt od śmigła moŜesz:
• Zapiąć w uprzęŜy taśmę krzyŜową eliminującą ten efekt (tylko jeśli jest fabrycznie zainstalowana)
i/lub
• Przesunąć cięŜar ciała w uprzęŜy
MoŜe się teŜ zdarzyć, Ŝe sposób w jaki posługujesz się sterówkami będzie powodować zwiększenie tego efektu przez
zjawisko „wahadła”. Jeśli juŜ doprowadzisz do takiej sytuacji, najlepiej jest odpuścić gaz, zupełnie puścić uchwyty
sterownicze i poczekać aŜ układ samodzielnie się ustabilizuje.
Mniej doświadczeni piloci wkładają często w pracę sterówkami zbyt wiele wysiłku i zdarza się, Ŝe wywołują przez to
efekt wahadła. Rozwiązanie jest jednak bardzo proste, po prostu przestań poruszać rękoma!
3.2e. Lot poziomy
Gdy po starcie osiągniesz ustaloną wysokość i zamierzasz wykonać lot w obranym kierunku (przelot) sięgnij do
trymerów i odpuść je (jeśli były zaciągnięte). Na wysokości powyŜej 150 m. moŜesz puścić uchwyty sterownicze
zupełnie, Fusion jest duŜo bardziej stabilny przy większej prędkości. Oczywiście, jeśli wykonujesz lot w trudnych
warunkach pozostaw ręce na uchwytach... Ciesz się lotem.
Uwaga! Wszystkie napędy powinny mieć na tyle drobny oplot kosza ochronnego, aby zapobiegać niebezpieczeństwu
wpadnięcia w śmigło uchwytów sterowniczych podczas lotu, gdy są puszczone luźno – sprawdź to w swoim napędzie!
Jeśli posiadasz wariometr lub wysokościomierz kontroluj wysokość lotu. Bardzo łatwo jest tracić lub nabierać wysokość
w sposób prawie niezauwaŜalny. Posługuj się informacjami, jakich dostarczają ci twoje przyrządy pomiarowe. Będziesz
mógł utrzymywać optymalną prędkość, zredukować siły oporu i zuŜycie paliwa. Wartości te będą oczywiście specyficzne
dla kaŜdego pilota, sprzętu i jego regulacji. Kiedy juŜ w efekcie kolejnych przybliŜeń znajdziesz swoje optymalne
ustawienia, Fusion pozwoli Ci na bezpieczny, swobodny lot po prostej bez potrzeby ciągłego kontrolowania skrzydła.
Jeśli nauczysz się wykorzystywać aktualne warunki atmosferyczne, róŜnice prędkości wiatru na róŜnych wysokościach,
inteligentnie wykorzystasz termikę, prądy powietrzne i fronty atmosferyczne, otworzy się przed tobą szereg nowych
moŜliwości wykorzystania róŜnorodnych właściwości paralotni Fusion w układzie z napędem. Napęd umoŜliwi Ci łatwe
przemieszczenie się z miejsca na miejsce z wykorzystaniem naturalnych warunków atmosferycznych. Nie obawiaj się
latania w termice, pozwoli ci to nabrać wysokości oszczędzając paliwo. Szybko zauwaŜysz, Ŝe Fusion zachowuje się
świetnie nawet w trudnych warunkach i wąskich kominach. UŜycie „wolnego” ustawienia trymerów (zaciągnięcie
trymerów) pozwoli Ci na pełniejsze wykorzystanie termiki i znacznie szybsze nabieranie wysokości.
3.2.f. UŜycie belki przyspieszacza i trymerów.
Unikalna budowa paralotni Fusion z zastosowaniem profilu samostatecznego to takŜe specjalny system
umoŜliwiający uŜycie trymerów w kombinacji z uŜyciem belki przyspieszacza (speed systemu).
Pamiętaj, początkowe zapoznawanie się i eksperymentowanie z ustawieniami trymerów powinno
odbywać się na wysokości powyŜej 150 m. Jeśli nie czujesz się jeszcze pewnie, pierwsze loty z odpuszczonymi
trymerami („szybkie” ustawienie trymerów) wykonuj pod nadzorem wyszkolonego w tym zakresie instruktora.
Aby prawidłowo posługiwać się trymerami zapoznaj się z rysunkami: Fusion R 01 i 02, które pokazują wpływ
róŜnych ustawień trymerów i/lub uŜycia belki przyspieszacza na profil skrzydła oraz jego zachowanie podczas lotu. Na
rysunkach tych pokazane jest równieŜ połoŜenie charakterystycznego punktu CP - Center of Pressure - punktu
skupienia ciśnienia, jego pozycja pokazuje stopień stabilności skrzydła.
Paralotnia Fusion jest specyficzna, poniewaŜ posiada niespotykanie duŜy zakres prędkości, od minimalnej do
maksymalnej, co w rezultacie daje wiele więcej kombinacji do poznawania i wykorzystywania. Zalecamy jednak, aby
17
1. 18
wszelkie eksperymenty, maksymalne odpuszczanie trymerów, uŜycie belki przyspieszacza itp. odbywało się na
wysokości, powyŜej 150 m.
Większość paralotni z profilem samostatecznym, takich jak Fusion, podczas testów DHV lub Afnor (systemy do
certyfikacji paralotni do lotów swobodnych, bez napędu) zostałyby zakwalifikowane do klasy “Performance” w całym
zakresie ustawienia trymerów, pomimo jego zwiększonej odporności na podwinięcia. Dzieje się tak dlatego, Ŝe skrzydło
to rozwija znacznie większe prędkości niŜ konwencjonalne paralotnie, co niesie za sobą większą ilość energii
umoŜliwiającej jej przekształcanej w jakiekolwiek manewry. Nie ulega wątpliwości, Ŝe skrzydło to wymaga duŜo więcej
doświadczenia i duŜo więcej koncentracji, zarówno podczas normalnego lotu jak i w przypadku jakichkolwiek podwinięć
i wyprowadzania z niebezpiecznych stanów lotu.
Specyficzny układ trymerów paralotni Fusion oraz punkt graniczny, w którym paralotnia w sposób najbardziej wyraźny
zmienia swoje właściwości został zilustrowany na rysunku. Punkt ten jest równieŜ oznaczony na taśmach nośnych
paralotni
Fusion posiada relatywnie duŜy zakres bezpiecznej prędkości. Maksymalna prędkość jest niemal 3,5 razy większa niŜ
prędkość minimalna (przeciągnięcia), podczas gdy inne mikroloty (w tym równieŜ inne paralotnie) posiadają jedynie
dwu- maksymalnie 2,5-krotną róŜnicę.
Z całkowicie odpuszczonymi trymerami i/lub przy uŜyciu belki przyspieszacza skrzydło staje się sztywniejsze, bardziej
stabilne, pokonuje ono wtedy obszary turbulencji z większą prędkością. Jednocześnie sterówki są „twardsze”,
wymagają większego nacisku, co oznacza, Ŝe ciśnienie w komorach jest duŜo większe, stąd teŜ podwyŜszona odporność
na podwinięcia.
Na „wolnym” ustawieniu trymerów (zaciągnięte) opadanie jest mniejsze, a sterowanie bardziej „miękkie”. Takie
ustawienie umoŜliwia bardziej efektywne wykorzystywanie termiki. Ponadto paralotnia ma większe wznoszenie, posiada
krótszą i wolniejszą drogę startu i lądowania. Zmienia się równieŜ trajektoria zakrętu (Rysunek RTR).
Aby wykonać zakręt w sposób bardziej efektywny moŜna kontrolować go przez uŜycie trymerów, linek sterowniczych, i
belki speed systemu. Ściągnięcie linki sterowniczej w odpowiednim stopniu w kombinacji z ustawieniem trymera,
podobnie jak wciśnięcie w przechyle w odpowiednim momencie i z odpowiednim natęŜeniem belki przyspieszacza lub
dodanie gazu, spowoduje znacznie zmniejszenie opadania paralotni w zakręcie. Jednak są to manewry zaawansowane i
pod Ŝadnym pozorem nie próbuj wykonywać ich bez odpowiedniego szkolenia. Musisz przy tym dobrze znać swój
sprzęt i mieć sporo wyczucia. Jednak opanowanie takich umiejętności pozwala na wykonywanie kontrolowanych,
skoordynowanych, płynnych zakrętów oraz umoŜliwia pełniejsze wykorzystanie moŜliwości, jakie daje paralotnia Fusion.
Uwagi:
18
1. 19
•
Pamiętaj! trymery i belka przyspieszacza to kolejne elementy, które powinieneś sprawdzić przed
kaŜdym lotem.
•
Jeśli ustawienie trymerów przez przypadek stanie się asymetryczne, skrzydło zacznie nieznacznie
„kiwać się” na boki. Jeśli stanie się tak podczas wznoszenia, profil samostateczny utrzyma
skrzydło nad głową. Jedyne, co ci wtedy grozi to nieznaczna utrata wysokości.
•
Jeśli uŜywasz napędu z wysokim punktem podwieszenia, skrzydło będzie miało większą
tendencje do przepadania w zakręcie, a praca ciałem będzie mniej efektywna. Za to zyskujesz
dodatkową siłę (impet) z wahadła i większą stabilność.
3.3. Lądowanie
3.3.a. Lądowanie z wyłączonym silnikiem
Wyłącz silnik na wysokości około 50 m i szybuj ku ziemi podobnie jak w locie swobodnym. Wyłączając silnik
minimalizujesz niebezpieczeństwo uszkodzenia śmigła, ale za to masz tylko jedna próbę podejścia i musisz ją wykonać
prawidłowo.
NiezaleŜnie od tego, czy silnik jest wyłączony czy nie, Fusion zachowuje się stabilniej w warunkach turbulentnych z
odpuszczonymi trymerami. Jeśli więc lądujesz w trudniejszych warunkach, lepiej jest robić to na odpuszczonych
trymerach. W takim przypadku musisz mieć znacznie więcej miejsca do lądowania (niemal jak lotnia), aby wytracić
prędkość i ostatecznie zahamować skrzydło dotykając nogami ziemi. Fusion wraz z prędkością akumuluje sporą ilość
energii, dlatego moŜe zdarzyć się, Ŝe ściągnięcie sterówek na niskiej wysokości wygeneruje kolejne wznoszenie zanim
zdąŜysz dotknąć ziemi.
Jeśli chcesz wykonać lądowanie precyzyjnie, masz mało miejsca lub nie ma wiatru, ląduj na częściowo lub całkowicie
zaciągniętych trymerach. To znacznie skróci twoją drogę szybowania. Taka konfiguracja jest lepsza, gdy skrzydło jest
mocno obciąŜone.
3.3.b. Lądowanie z pracującym silnikiem.
Wytracaj wysokość stopniowo. W ostatniej fazie podejścia do lądowania wykonaj lot ślizgowy po prostej z niewielkim
kątem opadania. Wyłącz silnik natychmiast po dotknięciu ziemi i odwróć się w kierunku skrzydła. Nie moŜesz dopuścić,
aby tkanina lub linki opadły na silnik lub śmigło. Zaletą tej metody jest moŜliwość dodania gazu i ponownego podejścia
do lądowania w razie problemów. Wadą jest znacznie większe niebezpieczeństwo uszkodzenia sprzętu (śmigła,
skrzydła, linek. ) w przypadku jakiegokolwiek błędu.
Uwagi:
• Jeśli jest to moŜliwe zapoznaj się z miejscem do lądowania jeszcze zanim wystartujesz
•
Ustal kierunek wiatru zanim rozpoczniesz ostatnią fazę lądowania (ostatnia prosta)
•
Pamiętaj, lądowanie z wyłączonym silnikiem zazwyczaj wymaga mniej miejsca
•
Jeśli masz wątpliwości, wykonaj kilka próbnych podejść do lądowania zanim upewnisz się,
Ŝe moŜesz ten manewr wykonać bezpiecznie.
3.4. Manewry zaawansowane
Podczas testów EN wykonywane są róŜnorodne zaawansowane manewry, mające na celu sprawdzenie granic do
których skrzydło zachowuje się w sposób bezpieczny. Pomimo to dobrze jest przećwiczyć kilka podstawowych sytuacji
niebezpiecznych pod nadzorem instruktora. Osobnego i specjalnego szkolenia wymagają akrobacje.
19
1. 20
Pamiętaj! Podczas treningu sytuacji niebezpiecznych i akrobacji naleŜy zawsze zabierać ze sobą system
hamujący. (RSH)
DuŜe uszy tzw. „klapy”
Celowe podwinięcie końcówek skrzydła jest manewrem słuŜącym do wytracania wysokości. Trzymając uchwyty
sterownicze naleŜy chwycić skrajne linki nośne rzędu „A” obu taśm nośnych i ściągnąć je płynnie, nigdy nie gwałtownie.
W przypadku paralotni Fusion naleŜy uwaŜać, aby nie zrobić tego zbyt mocno i gwałtownie. Linki nośne rzędu „A” są w
duŜym większym stopniu obciąŜone niŜ w konwencjonalnej paralotni, szczególnie gdy trymery są odpuszczone. Lepszą
metodą szybkiego wytracania wysokości jest spirala.
Uwaga: nie zalecamy zakładania klap w przypadku lotu z napędem przy wysokich obrotach (przy duŜej
sile ciągu), poniewaŜ istnieje wtedy zwiększone ryzyko przeciągnięcia.
Przeciągnięcie taśmami „B” tzw. B-sztal.
B-Sztal jest skuteczniejszy niŜ klapy, jednak wymaga od pilota większych umiejętności. Trzymając uchwyty sterownicze
pociągamy jednocześnie obie taśmy „B”. Skrzydło zwolni i chwili zacznie opadać.
W przypadku paralotni Fusion, moŜna wykonywać B-sztal tylko i wyłącznie po uprzednim szkoleniu u
wykwalifikowanego instruktora, dlatego Ŝe tryb powracania do stanu normalnego jest w nim inny niŜ w
konwencjonalnej paralotni. RównieŜ w tym przypadku spirala jest duŜo lepszą metodą szybkiego wytracania wysokości.
Zaczepienie końcówki skrzydła w linkach tzw. „krawat”
Ze względu na specyficzną konfigurację linek paralotni Fusion, ryzyko wystąpienia „krawata” podczas startu czy w
locie (np. przy wychodzeniu z podwinięcia) jest niewielkie. W przypadku jego wystąpienia kilkakrotne ściąganie i
odpuszczanie linki sterowniczej od strony zaczepienia jest zazwyczaj skuteczną metoda uwolnienia końcówki skrzydła.
Jeśli jednak to nie pomoŜe, spróbuj załoŜyć duŜe uszy po stronie podwinięcia lub nieznacznie ściągnąć taśmę „D”.
Ustalone spadochronowanie
Jeśli paralotnia jest juŜ zuŜyta po wielu godzinach lotu lub gdy jest nadmiernie przeciąŜona, pierwszym objawem jej
niedyspozycji jest tendencja do wpadania w ustalone spadochronowanie. MoŜe się to zdarzyć równieŜ w trakcie
wykonywania gwałtownych manewrów lub akrobacji.
Ryzyko wprowadzenia paralotni w stan spadochronowania występuje, gdy nie ma ona prędkości postępowej np.
podczas startu z napędem z zaciągniętymi trymerami przy bezwietrznej pogodzie lub teŜ, gdy moc silnika w stosunku
do wagi pilota i obciąŜenia skrzydła jest zbyt duŜa.
- Podczas startu
Zawsze upewnij się, Ŝe paralotnia ma wystarczającą prędkość zanim dodasz gazu i ściągniesz linki sterownicze. Jeśli
zdarzy się taka sytuacja, Ŝe oderwałeś się od ziemi, lecz nie wznosisz się, nie dodawaj gazu i nie zaciągaj mocniej linek
sterowniczych, lecz płynnie je odpuszczaj. Jeśli skrzydło nie przyspieszy, wyląduj. Upewnij się czy dobrze oceniłeś
warunki do startu.
- Podczas lotu
Ujmij gaz. Wypchnij jednocześnie obie taśmy nośne „A” do przodu.
Pamiętaj! Spadochronowanie zdarza się najczęściej, gdy paralotnia nie ma wystarczającej prędkości, a
jednocześnie nabiera wysokości. Oś siły ciągu napędu paralotniowego znajduje duŜo poniŜej osi skrzydła
więc dodawanie gazu znacznie pogarsza sytuację.
Wszystkie zaawansowane manewry, sytuacje niebezpieczne oraz metody wyprowadzania są tematem
wielu kursów bezpieczeństwa. Skontaktuj się z najbliŜszą szkołą paralotniową lub instruktorem, aby
dowiedzieć się więcej na temat odpowiednich szkoleń.
20
1. 21
Złote zasady (by Mike Campbell-Jones)
Paralotnia + napęd + pilot to 3 podstawowe elementy JEDNEGO statku powietrznego jakim jest paralotnia z napędem.
Przez ostatnie kilka lat paralotnie PPG i napędy rozwijały się w bardzo nieprawdopodobnie szybkim tempie… ale co z
pilotem i jego umiejętnościami, jego szkoleniem, czy rozwijają się równie szybko?
PoniŜsza lista to sugestie, uwagi i zasady, które pomogą wam uprawiać ten sport w sposób bezpieczny:
•
Zawsze miej 3 awaryjne wyjścia z sytuacji. Jeśli masz mniej, natychmiast szukaj nowego
sposobu, oznacza to, Ŝe zbyt wiele ryzykujesz! (ta zasada dotyczy całego procesu latania)
•
Nie spiesz się!
•
Poświęć czas na zapoznanie się z teorią i aerodynamiką lotu.
•
75% wypadków dzieje się przy obsłudze napędu na ziemi. Dbaj by nikogo nie było w pobliŜu.
Uruchamiając silnik krzyknij „Od śmigła!” pomoŜe to tobie i innym zachować szczególną
ostroŜność.
•
Nie bądź zbyt nieśmiały lub zbyt dumny aby o coś zapytać lub po prosić o pomoc.
•
Zrozum pogodę (warunki atmosferyczne)
•
Nigdy nie uruchamiaj napędu ustawionego śmigłem w kierunku otwartych komór paralotni.
•
Przed kaŜdym lotem sprawdź szczelność zbiornika (korek wlewu) i przewodów paliwowych.
•
Przed kaŜdym lotem upewnij się, czy masz wystarczającą ilość paliwa. (Zawsze lepiej jest mieć za
duŜo, niŜ miałoby zabraknąć!)
•
Sprawdź czy nie ma Ŝadnych luźnych przedmiotów, mogących wpaść lub wkręcić się w śmigło
podczas startu i/lub w locie. Przymocuj je lub zdemontuj.
•
Jeśli zauwaŜysz jakikolwiek, nawet niewielki problem lub mankament sprzętu, napraw go przed
lotem!
•
Zapnij kask zanim usiądziesz w uprzęŜy.
•
Wykonaj pełną listę kontrolną przed kaŜdym lotem.
•
Staraj się wykonać kontrolę paralotni (linek) na ziemi, zanim podczepisz ją do karabinków. Przy
nieudanej próbie startu jak najszybciej odwróć się. Nie dopuść, aby skrzydło lub linki spadły
bezpośrednio na silnik, czy kręcące się śmigło.
•
Podczas lotu unikaj latania ponad drzewami, wodą, liniami energetycznymi, wszędzie tam, gdzie
nie ma miejsca do lądowania, gdy silnik zawiedzie.
•
Staraj się nie wlatywać w czyjeś lub swoje własne strugi zaśmigłowe, szczególnie podczas lotów
niskich.
•
Nie puszczaj sterówek jeśli wykonujesz lot poniŜej 150 m, w przypadku awaryjnego lądowania
moŜesz nie zdąŜyć wykonać niezbędnych manewrów.
•
Nigdy nie ufaj swojemu silnikowi. Zawsze miej na uwadze moŜliwość nagłej awarii. Lataj na
paralotni, nie na napędzie.
21
1. 22
•
Nie wykonuj nagłych ostrych zakrętów na wznoszeniu w kierunku przeciwnym do kierunku efektu
od śmigła. Grozi to przeciągnięciem! Jest to dopuszczalne tylko i wyłącznie wtedy, kiedy musisz
skręcić by uniknąć kolizji.
•
Unikaj niskich lotów z wiatrem. Radykalnie zmniejszają się wtedy twoje moŜliwości manewrów.
•
Bądź czuły na wszelkie mechaniczne usterki, reaguj tak wcześnie, jak to moŜliwe. KaŜdy nowy
dźwięk silnika lub wibracje mogą oznaczać usterkę. Wyląduj i sprawdź.
•
Pamiętaj, nie kaŜdy musi lubić dźwięk twojego silnika. Staraj się nie wykonywać lotów nad
obszarami zamieszkałymi. Nie bądź uciąŜliwy dla innych.
4. Naprawa i konserwacja sprzętu
Jak dbać o paralotnię.
NiezaleŜnie od jakości uŜytych materiałów, tkaniny i linek, paralotnia lata i jest naraŜona na zuŜycie. śywotność i
bezpieczeństwo sprzętu zaleŜy w głównej mierze od sposobu, w jaki będziesz o niego dbać. Nawet produkt wysokiej
jakości, taki jak paralotnia Fusion moŜe zostać szybko zniszczony, jeśli go zaniedbasz. Pamiętaj, im lepiej będziesz
dbał o skrzydło, tym lepiej ono zadba o Ciebie!
4.1. Podstawowe zasady
Unikaj wysokich temperatur
Długotrwałe wystawienie na działanie promieni słonecznych, przetrzymywanie w miejscach, które szybko się
nagrzewają, np. w zamkniętym samochodzie oraz kontakt z gorącymi przedmiotami, takimi jak silnik, powoduje szybkie
niszczenie materiału: tkaniny i linek.
Unikaj wilgoci
Składanie, pakowanie i przechowywanie wilgotnego skrzydła powoduje niszczenie tkaniny i linek, a takŜe korozję
elementów metalowych, a w ekstremalnych przypadkach nawet gnicie.
Szczególnie szkodliwa jest słona woda, kryształki soli mogą działać jak materiał ścierny. Jeśli skrzydło wpadnie do
słonej wody naleŜy je wypłukać w słodkiej wodzie i wysuszyć w zacienionym miejscu.
Jeśli skrzydło jest wilgotne lub mokre, naleŜy w miarę moŜliwości, jak najszybciej rozłoŜyć je luźno i wysuszyć unikając
intensywnego słońca, najlepiej w zacienionym, przewiewnym miejscu.
Tylko suche skrzydło moŜesz zapakować do worka i plecaka.
Unikaj światła.
Promienie słoneczne UV są wyjątkowo szkodliwe, zarówno dla tkaniny, jak i linek paralotni. Nie pozwól, aby twoja
paralotnia leŜała na nasłonecznionej ziemi dłuŜej niŜ to jest konieczne. Jeśli nie latasz, trzymaj ją złoŜoną i zamkniętą w
worku lub plecaku.
Czyść paralotnie.
Niektóre zanieczyszczenia mogą być szczególnie szkodliwe dla tkaniny, dlatego najlepiej jest od razu usunąć je, jak
tylko się pojawiają. Paralotnię moŜna czyścić uŜywając czystej wody, mydła i delikatnej gąbki. Nie uŜywaj Ŝadnych
detergentów, mogą wyrządzić jeszcze większą szkodę niŜ zanieczyszczenia, które próbujesz usunąć. Zawsze trzymaj
paralotnię z dala od silnika i paliwa.
22
1. 23
Trzymaj osobno od innych akcesoriów.
Wszystkie twarde i ostre przedmioty takie jak kask, klamerki, przyrządy elektroniczne mogą uszkodzić tkaninę paralotni,
a nawet zrobić w niej dziurę. Worek transportowy dołączony do nowej paralotni ma temu zapobiec, lecz pomimo to
zawsze staraj się trzymać paralotnię z dala od takich przedmiotów.
UwaŜaj na owady i gryzonie.
Zwracaj pilną uwagę na owady, szczególnie koniki polne i pająki. One potrafią bowiem, najzwyczajniej zjeść kawałek
twojej paralotni, jeśli zwiniesz je razem ze skrzydłem zamykając wewnątrz. UwaŜaj takŜe na gryzonie. Myszy uwielbiają
zakładać gniazda w paralotni! Jeśli nie będziesz uŜywać paralotni przez dłuŜszy czas, dobrze jest powiesić ją gdzieś
zapakowaną szczelnie w worku i plecaku.
Ponadto, Twoja paralotnia to wyrafinowane urządzenie latające, mikrolot i zasługuje na traktowanie z
pełnym szacunkiem.
4.2. Okresowe przeglądy
Pomimo, Ŝe paralotnia Fusion jest tak zaprojektowana i wykonana, aby nie traciła swoich właściwości przez co najmniej
400 godzin nalotu, regularne przeglądy techniczne są konieczne ze względu na wiele rozmaitość problemów, jakie
mogą się przytrafić podczas jej uŜytkowania. Bezwzględnie teŜ (co oczywiste) wymaga gruntownego przeglądu po
jakimkolwiek wypadku. Uszkodzenia tkaniny, czy linek mogą być niewidoczne na pierwszy rzut oka, dlatego zwykły
przegląd przed lotem nie wystarczy. Firma Paramania lub nasz lokalny przedstawiciel za niewielka opłatą wykona
szczegółowy przegląd techniczny twojej paralotni według ustalonej procedury. MoŜe równieŜ sporządzić odpowiedni
raport na piśmie o stanie technicznym skrzydła i wykonanej naprawie, który powinien stać się nieodłączną częścią
historii stanu technicznego paralotni, przekazywanej wraz ze sprzętem kolejnym właścicielom.
Firma Paramania jest dumna nie tylko z jakości swoich produktów, ale równieŜ jakości świadczonych usług. Zalecamy,
aby okresowe przeglądy techniczne były wykonywane co roku lub po 100 godzinach nalotu, w zaleŜności od tego, który
z tych faktów wystąpi najpierw.
Serwis paralotni Paramania w Polsce:
AERO SPORT BESKIDY
ul. Lipowska 1021,
43-374 Buczkowice,
tel. +48 (033) 817799,
email: [email protected]
23
1. 24
4.3. Naprawa
Wraz z paralotnią otrzymasz podstawowy zestaw naprawczy, dzięki któremu moŜesz samodzielnie dokonać drobnej
naprawy, jeśli zajdzie taka konieczność. W zestawie naprawczym znajdziesz tkaninę, taśmę rip-stop i dwie zapasowe
linki.
Wszystkie uszkodzenia części strukturalnych paralotni, takich jak: szwy, miejsce wszycia linek, jakiekolwiek części
konstrukcji wewnątrz paralotni, krawędź natarcia, krawędź spływu itp., a takŜe uszkodzenia tkaniny na duŜej
powierzchni mogą być naprawiane tylko i wyłącznie u autoryzowanych przedstawicieli Paramanii.
Producent nie ponosi odpowiedzialności za Ŝadne samodzielnie wykonane naprawy, lub teŜ wykonane poza wskazanym
przez nas miejscem, niezaleŜnie od tego, jak są niewielkie. Firma Paramania nie ponosi teŜ odpowiedzialności za szkody
powstałe w wyniku wypadku, zaniedbania lub zuŜycia sprzętu. W takim przypadku wszelkie przywileje wynikające z
praw konsumenta lub zasad gwarancji i/lub rękojmi tracą waŜność.
4.4. Konserwacja napędu paralotniowego.
Niniejszy podręcznik uŜytkowania odnosi się tylko i wyłącznie do paralotni Fusion i nie ma nic wspólnego z napędem
jakiego uŜywasz do wykonywania lotów na tej paralotni. Jeśli potrzebujesz informacji dotyczących obsługi napędu lub
uprzęŜy, powinieneś przeczytać instrukcję dołączoną do tego sprzętu. JednakŜe, jeśli potrzebujesz rady, moŜesz
zwrócić się do nas lub lokalnego przedstawiciela Paramanii.
5. Ilustracje
24
1. 25
25
1. 26
26
1. 27
27
1. 28
28
1. 29
PowyŜsze uwagi i ostrzeŜenie dotyczące ustawienie trymerów i uŜycia belki przyspieszacza dotyczą wszystkich paralotni
z profilem samostatecznym.
Niemal we wszystkich mikrolotach istnieje jakiś zakres prędkości, w którym moŜna bezpiecznie uŜywać “klap” (system
hamowania), dlatego Ŝe z przyczyn czysto fizycznych moŜe doprowadzić to nawet do uszkodzenia sprzętu np. mogą
odpaść skrzydła mikrolotu. Na szczęścia w paralotni, nic nie odpada, natomiast w przypadku podwinięcia skrzydło
samoczynnie napełnia się, czyli odbudowuje swój profil. Generalnie uŜycie belki przyspieszacza w „wolnym” zakresie
trymera moŜna porównać do jazdy sportowej samochodem z zaciągniętym hamulcem ręcznym. Prędzej czy później
maszyna z przyczyn konstrukcyjnych tego nie wytrzyma. Taki sam efekt będzie w kaŜdej sportowej/wyczynowej
paralotni. Niewielki nacisk na uchwyty sterownicze przy wciśniętej belce przyspieszacza moŜe doprowadzić do
podwinięcia czołowego.
Fusion posiada taką doskonałość i tak duŜy zakres prędkości dlatego, Ŝe potrafi podczas lotu w sposób bezpieczny
zmieniać swój kształt. Nie ma zbyt wielu paralotni, które posiadają 24 cm zakres trymera i belki przyspieszacza. Zespół
Paramanii wiele czasu poświęcił na loty testowe, podczas których badano stopień stabilności paralotni w róŜnym
zakresie trymera i uŜycie belki przyspieszacza. Rezultatem jest ustalenie takiego zakresu trymera, w którym naleŜy
bezwzględnie unikać uŜycia belki przyspieszacza. Zakres ten jest wyraźnie oznaczony na taśmach paralotni oraz
zilustrowany i opisany w niniejszej instrukcji.
5.2. Tabele linek
PoniŜej znajdują się tabele długości linek. System olinowania jest tak skonstruowany, Ŝe większość zmian jakie
zachodzą w profilu skrzydła opiera się na linkach trzecich, dlatego linki te są róŜnej długości podczas gdy długość linek
pierwszych i drugich, jest standardowa. Linki są ponumerowane począwszy od środka. Jest kilka linek, które są
najczęściej wymieniane podczas standardowego przeglądu skrzydła. W zestawie naprawczym znajdziesz zapasowe linki
pierwsze (linki główne), abyś mógł je szybko wymienić w przypadku uszkodzenia oryginalnych (gdy np. wpadnie w
śmigło).
29
1. 30
30
1. 31
31
1. 32
6.
32
1. 33
Dane techniczne
Powierzchnia w rozłoŜeniu
WydłuŜenie w rozłoŜeniu
Rozpiętość w rozłoŜeniu
Powierzchnia w rzucie
WydłuŜenie w rzucie
Rozpiętość w rzucie
Długość krawędzi natarcia
Długość krawędzi spływu
Liczba cel
NajdłuŜsza cięciwa
Najkrótsza cięciwa
Odległość pilota od skrzydła
Długość taśm
Testowany rozstaw karabinków w uprzęŜy
Testowane obciąŜenie EN
Waga paralotni
Masa startowa bez napędu
Masa startowa z napędem
Zakres Speer systemu (cm)
Zakres trymerów (cm)
Kąt szybowania (Gidle angle)
Opadanie min.
Minimalna prędkość
Prędkość trymowa
Prędkość przelotowa (odpuszczone trymery)
Maksymalna prędkość
Fusion S (23)
23
5,678
11,429
19,127
4,083
8,841
11,855
11,518
56
2,479
0,69
6,857
470
440
8G+
7,25
60 – 85
60 - 120
16
22
9+
1.1
25
35
47
60+
Fusion M (26)
26
5,678
12,15
21,622
4,083
9,373
12,604
12,245
56
2,636
0,733
7,29
470
440
Fusion L (29)
29
5,678
12,832
24,117
4,083
9,926
12,933
13,311
56
2,784
0,7699
7,699
470
440
8
70 – 95
70 - 140
16
22
9+
1.1
25
35
47
60+
8,75
80 – 105
80 – 160
16
22
9+
1.1
25
35
47
60+
Podsumowanie
Chcielibyśmy jeszcze raz podkreślić wagę i istotę informacji zawartych w części pierwszej niniejszej instrukcji. Nasza
Instrukcja będzie sukcesywnie uzupełniana. Twoje uwagi, sugestie i spostrzeŜenia, które mogłyby pomóc nam w
stworzeniu kolejnej, jeszcze lepiej dopracowanej instrukcji obsługi paralotni, będą zawsze mile widziane.
śyczymy Ci wiele miłych, bezpiecznych i udanych lotów na paralotni Fusion
Zespół Paramanii
Strona internetowa: www.flyparamania.com
e-mail: [email protected]
Strony polskie:
Strona internetowa: www.paramania.pl
Email: [email protected]
33

Instrukcja obsługi paralotni Paramania Fusion v.2 07-03

Transkrypt

Podobne dokumenty

Nowości Targów POLAGRA