Lekcja 22 Temat: Demontaż zespołów: jakość demontażu
Transkrypt
Lekcja 22 Temat: Demontaż zespołów: jakość demontażu
Lekcja 22 Temat: Demontaż zespołów: jakość demontażu, czynności poprzedzające demontaż Demontaż połączeń. Po prawidłowo wykonanym demontażu części powinny zachować taką użyteczność, jaką miały przed rozłączeniem, tzn. na skutek tego procesu nie powinny powstać dodatkowe uszkodzenia w rodzaju: zniszczenia powierzchni współpracujących, zatarcia powierzchni roboczych, zerwania gwintów, uszkodzenia otworów, zniszczenia łożysk tocznych itp. Można ułatwić demontaż stosując pomocnicze czynności wstępne. Podgrzewa się śruby i obejmujące się części do temperatury 150200°C,co zwiększa luz między rozbieranymi częściami maszyn i umożliwia odrywanie się produktów korozji od powierzchni części. Różnego rodzaju połączenia śrubowe, klinowe, wpustowe, wielowypustowe i inne rozłączne polewa się lub zanurza w nafcie, w ciekłym roztworze sody lub innym środku o działaniu odrdzewiającym. Zabieg ten powoduje rozluźnienie produktów korozji w połączeniach. Czynności demontażu: Zdjęcie osłon i pokryw Zdjęcie pasów lub łańcuchów napędowych Wyciągnięcie elementów zabezpieczających i ustalających Odłączenie instalacji zewnętrznych Wymontowanie zespołów w kolejności odwrotnej do ich zakładania Wykonanie końcowych czynności demontażowych przy części bazowej Wymontowanie zespołów polega na ich odłączeniu od części zasadniczej urządzenia, demontażu połączeń między poszczególnymi zespołami i położeniu ich na urządzeniu transportowym lub podnośniku. Następnie są transportowane na właściwe stanowiska demontażu zespołów. Demontaż połączeń następuje w trakcie demontażu maszyn na zespoły, a także podczas demontażu zespołów i podzespołów na części. Demontaż połączeń śrubowych Odkręcenie śrub, nakrętek, śrub dwustronnych. Rozłączenie połączeń śrubowych w miejscach trudnodostępnych. Usunięcie śrub złamanych. Do demontażu typowych elementów śrubowych stosuje się zmechanizowane narzędzia i urządzenia, takie same, jak podczas montażu. Demontaż połączeń ciernych – spoczynkowych Tarcie jest podstawą połączeń wtłaczanych i skurczowych. Należą do nich tuleje w ciśnięte w element obejmujący, sworznie wciśnięte w tuleje, koła zębate i pasowe osadzane na wałach, pierścienie wewnętrzne lub zewnętrzne lub zewnętrzne osadzane z wciskiem itd. Demontaż połączeń wtłaczanych. Wytłaczanie polega na usunięciu jednego elementu z drugiego. Do ręcznego demontażu stosuje się wybijaki, przebijaki, młotki, specjalne przyrządy prowadzące oraz prasy, ściągacze itp. Część robocza narzędzia powinna być wykonana z materiału o mniejszej twardości niż materiał elementu wybijanego. Demontaż połączeń skurczowych Połączenie skurczowe można rozłączyć nagrzewając część obejmującą lub ochładzając część obejmowaną. Demontaż połączeń kształtowych. Połączenia kształtowe to m. in.: klinowe, stożkowe oraz nitowe. Demontaż połączę klinowych. Rozłączenie takiego połączenia polega na zsunięciu elementu obejmującego z miejsca osadzenia w kierunku zbieżności klina. W tym celu piastę elementu obejmującego uderza się drewnianym młotkiem. Jeżeli klina nie można usunąć, piastę należy nagrzać do temperatury 80-120˚C, co powinno ułatwić demontaż. Demontaż połączeń stożkowych. Rozłączenie połączeń następuje w wyniku zsunięcia elementu obejmującego z miejsca osadzenia w kierunku zbieżności stożka. Demontaż połączeń nitowych Polega na usunięciu nitów. Można to wykonać dwoma sposobami. Pierwszy polega na ścięciu zakówki za pomocą przecinaka i wybiciu trzonu nitu za pomocą trzpienia. Drugi sposób, stosowany przy większych nitach, polega na napunktowaniu środka łba nitu i wywierceniu we łbie otworu wiertłem o średnicy mniejszej niż średnica trzonu. Usuwanie nitów metodą nawiercania stosuje się, gdy nity mają łeb doszczelniany. Demontaż łożysk Podobnymi sposobami co montaż przeprowadza się demontaż dużych łożysk osadzanych na czopach walcowych i stożkowych oraz na tulejach stożkowych, przy czym w przypadku istnienia otworów do wtłaczania środka smarującego wprowadza się nimi mieszaninę oleju smarującego ze środkami rozpuszczającymi rdzę. Łożyska osadzone na czopach stożkowych lub tulejach ściągane tą metodą należy zabezpieczyć przed zsunięciem się z wału, ponieważ z chwilą powstania tarcia płynnego łożysko zsuwa się z czopa ze znaczną siłą. Łożyska mniejszych rozmiarów demontuje się z powierzchni osadzenia za pomocą ściągaczy śrubowych, prasy lub lekkimi uderzeniami młotka w pobijak przyłożony do zdejmowanego pierścienia. Jeżeli po demontażu łożysko ma być powtórnie użyte, co może być wskazane tylko w odniesieniu do dużych i kosztownych łożysk, należy w trakcie tej operacji zachować te same zasady postępowania co przy montażu. Zdejmowanie łożyska jest znacznie ułatwione, jeżeli konstruktor przewidział wycięcia w wale lub inną formę dostępu do czoła ściąganego pierścienia. Pierścienie rozłącznych łożysk walcowych mogą być zdejmowane przez podgrzanie specjalnymi pierścieniami o dużej pojemności cieplnej lub podgrzewaczami indukcyjnymi o podobnej postaci. Ściągacze za pierścień zewnętrzny łożyska Ściągacze do ściągania za pierścień wewnętrzny łożyska