IdzIemy razem

PRZESKOCZYĆ RÓW
Idziemy razem
Zawsze uważałem, że moje relacje z innymi są w porządku, ale kiedy moja córka zaczęła zażywać narkotyki, moja pewność się rozsypała. Zrozumiałem, że muszę przeskoczyć rów mojej izolacji i wyjść
do innych. Znalazłem okazję, aby zbliżyć się do dwóch przyjaciół
mojej córki, którzy dopiero co wyszli z więzienia za posiadanie narkotyków. Zbliżyłem się do nich, żeby okazać im miłość, bez żadnych
osądów. Zrodziła się między nami relacja przyjaźni: podczas gdy
moja córka odnowiła relację ze mną, również tamci młodzi znaleźli
siłę, aby powrócić do swoich własnych rodzin.
5. Niedziela Wielkanocna
3 maja 2015
Czytania: Dz 9,26–31 / 1J 3,18–24 / J 15,1–8
Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami
(J 15,5)
M.T. – Włochy
Tłumaczenie z włoskiego – Katarzyna Wasiutyńska
Centralnym przesłaniem słuchanej dziś Ewangelii jest, że wszyscy
ludzie powołani są do bycia jako jedno w Jezusie i z Jezusem,
do złączenia z Nim, jak latorośle z krzewem winnym. W Starym
Testamencie mówi się, że Bóg posiada winnicę; tu natomiast mówi
się, że sam Bóg jest krzewem winnym. Kiedy jesteśmy z Nim
złączeni, możemy przynosić owoc zgodnie z Jego oczekiwaniami
i za to możemy Mu dziękować.
Dotykamy później również tematu próby: Ojciec „przycina” latorośle, co jest niezbędne dla ich owocowania. Jan podkreśla poprzez
ten obraz, że wszyscy, kiedy są w Chrystusie, doświadczają ochrony,
zbawienia, owocowania, chociaż pozostaje możliwość grzechu.
Jak możemy żyć tym Słowem? Przede wszystkim wyznając wielkość naszego życia: jeśli możemy być jak latorośle złączone
z winnym krzewem, to znaczy, że Bóg uczynił nas dla siebie.
A najlepszym sposobem na okazanie wdzięczności jest przynoszenie owoców, którymi są owoce miłości, aby nasze życie było
przedłużeniem życia Jezusa.
Komentarz opracował Giovanni C.
Życie, które staje się słowem
Słowo, które staje się życiem