Mówię więc piszę - Je parle,donc j`écris
Transkrypt
Mówię więc piszę - Je parle,donc j`écris
Ja Mówię Mówię więc piszę wiec pisze Projekt < Mówię więc piszę > realizowany w ramach programu europejskiego SOCRATES-MINERVA ,zaadresowany jest dla wszystkich uczących się pisania i czytania w języku francuskim bez względu na ich wiek , zarówno jeśli chodzi o państwa gdzie język francuski praktykowany jest na co dzień przez całą populację jak i państwa gdzie jest nauczany jako język obcy. Dzięki Technologii Informacyjnej i Komunikacyjnej (TIC), zaproponowano nowe podejścia pedagogiczne. Gry multimedialne Pierwsza część zabawy interaktywnej zaprasza uczestnika do SŁUCHANIA , IDENTYFIKOWANIA , ZAZNACZANIA DŹWIĘKÓW która pozwoli rozróżnić wyrazy , na przykład: blond/blanc , mousse/mouche , car/gare .Każdemu dźwiękowi odpowiada jedna litera , zawsze ta sama , zgodnie z alfabetem alfonik ułożonym przez Andre Martine w latach 70 tych , zdając sobie sprawę z różnic wiążących się z praktykowaniem (alfabet fonologiczny w załączeniu ).Większość liter ma w alfoniku to samo znaczenie co w tradycyjnej ortografii i pisownia tradycyjna zgadza się z pisownią w alfoniku .Wyróżniamy starannie dwa sposoby pisowni : alfonikiem piszemy w kolorze czerwonym , pismem prostym a w ortografii tradycyjnej kolorem czarnym , pismem pochylonym. Nasz słuchacz jest więc zaproszony do posługiwania się alfonikiem gdy będzie pisał .Wymagamy od niego wyboru i decyzji liter które utworzą wyrazy .Został wyposażony w narzędzie które pozwoli pisać bez oporów wszystko co jest w stanie powiedzieć , inaczej wypowiedzieć się na piśmie . Równocześnie będzie czytał wiadomości które prześle mu kolega napisane w tej samej konwencji .Od tej chwili posiada umiejętność komunikacji na piśmie to znaczy pisania i czytania .Teraz będzie próbował czytać to co zobaczy .Ułatwiamy mu dając do czytania bajki pisane tradycyjnie , jak Czerwony Kapturek , której lektura jest łatwiejsza ponieważ jest powszechnie znana .Jest wystarczająco dużo podobieństw pomiędzy dwoma formami pisowni dlatego czytelnik z łatwością odczyta to co ma przed oczami .Istnieje ciągle możliwość wyświetlenia wyrazu z którym mamy problem , gdzie usłyszymy jego brzmienie i zobaczymy pisownie w alfonik. Lektura pozwala zauważyć osobliwości występujące w ortografii języka francuskiego .Opieramy się na historii Brzydkie Kaczątko według Andersena aby zwrócić uwagę słuchacza na zagadnienia najważniejsze i wzbudzić jego zainteresowanie proponując mu za każdym razem odpowiednio dobrane ćwiczenia .Stopniowo poznajemy ortografię .Nie porzucamy alfonika ,ponieważ pozostaje do naszej dyspozycji na przykład kiedy chcemy zapisać usłyszane słowo, następnie weryfikujemy zapisane słowo z ortografią. Odbiorcy do których chcemy trafić Program zaprezentowany jest owocem współpracy uczestników , językoznawców członków stowarzyszenia RAFAEL (Badania nad zastosowaniem fonologii w nauczaniu pisania i czytania ) , nauczycieli i logopedów Francji , Belgii , Włoch , Grecji , Polski , Rumunii , którzy praktykowali ze swoimi uczniami w klasach tradycyjnych oraz poruszali zagadnienia nauki języka .Gry i prace proponowane są użyteczne zarówno dla małych Francuzów rozpoczynających naukę języka francuskiego jak i dorosłych rozpoczynających naukę później .Dla uczniów w państwach gdzie język francuski nie jest językiem ojczystym pozwalają im szybciej i lepiej opanować wymowę oraz używanie języka zachowując zasady ortografii i pisowni według tradycyjnej formy nauki . Narzędzie alfonik Alfonik powstał dla języka francuskiego dla młodych Francuzów rozpoczynających naukę tego języka przerażonych tym , że będą robić błędy ,dając im narzędzie pozwalające przezwyciężyć ten strach i umożliwić swobodę wyrażania pokazując jak duża istnieje możliwość tworzenia przez dzieci słownictwa . Istnieje możliwość inspiracji alfonikiem , wykorzystania tego narzędzia w nauce innych języków , wymaga to jednak znalezienia rozwiązań specyficznych dla każdego języka oraz opracowania systemu pisowni będącego w zgodzie z wymową w tym języku. Jeanne Martinet Ja Mówię alfonic - alfabet fonologiczny jezyka francuskiego ‘ wiec pisze alfonic1 a a (â) e -è i o ô œ2 œ (œ) œ u w ë ë (ü) ä ö p b m 1 2 pat pat (pât) ete perdu etè isi pom pôm jœn jœn (jœn) brœbi unir wvrir brë brë (brü) sä sö papa baba miel alfonic1 orthographe orthographe patte pâte f v fil va fil va été perdu était ici pomme paume jeune t d n s tic dur nu sali asi raze hoc java tic dur nu sali assis rasé choc java calcul celc gato gi ravi calcul quelque gâteau gui ravi lac yoga fiy fiyœl peny anyo lac yoga fille filleul peigne agneau jeûne brebis unir ouvrir brin brun sang son papa baba miel Entre parenthèses, les distinctions facultatives. Variante proposée : x au lieu de œ. z h j c g r l y -ny -ny- Ja Mówię gry multimedialne wiec pisze Extrait “Le vilain petit canard” Section 5 : Ecrire en orthographe z BELGII Centrum Reedukacji Dziecięcej Ougree Ja Mówię ´ SWIADECTWO wiec pisze Centrum Reedukacji Dziecięcej w Ougree to centrum readaptacji funkcjonalnej gdzie kadra pedagogiczna o różnych specjalnościach zajmuje się dziećmi od 3 do 14 lat ,mającymi zaburzenia zachowania i trudności w nauce związane lub nie z niższym poziomem intelektualnym. Mogłam wypróbowywać alfonik w dwóch przypadkach logopedycznych(ortofonicznych). Pierwszy dotyczył małej dziewczynki w wieku 6 lat ,która znajduje się obecnie w trzeciej klasie przedszkola(wyższy oddział Pszedszkola we Francji).Została zatrzymana w drugiej klasie w przedszkolu(średni oddział Pszedszkola we Francji) ze względu na bardzo duże zaległości związane z językiem oraz zaburzenia instrumentalne .Aby przygotować przejście do pierwszej klasy szkoły podstawowej(CP we Francji),używałam alfonik jako narzędzie aby nadrobić braki wizualne i słuchowe bardzo duże u niej .Ćwiczenia proponowane na portalu internetowym pozwalały poprawiać te znaczące braki ucząc się w formie zabawy .Na koniec roku szkolnego mogłam stwierdzić znaczne postępy tej małej dziewczynki jak również wzrost zainteresowania nauką czytania i ortografii. Drugie doświadczenie dotyczyło reedukacji logopedycznej(ortofonicznej) chłopca dziesięcioletniego który uczęszczał do szkoły specjalnej .W miesiącu wrześniu ,rozpoznawał zaledwie kilka samogłosek ,nie potrafił wiec czytać ani pisać .Był przeciwny wszelkiej formie nauki ,co było wynikiem jego porażek oraz problemów z zachowaniem. Zaproponowałam mu skorzystanie z alfonika równolegle z metodą nauki czytania <Planeta Alfów>. Natychmiast ,chciał pracować ponieważ bardzo lubił używać komputer .Zauważył że może zrobić postępy , zaczął nabierać zaufania do swoich możliwości .Na koniec roku szkolnego potrafił czytać i pisać wyrazy , proste zdania w alfoniku jak i ortografii tradycyjnej .Mamy jeszcze do nauki pewne dźwięki i kontynuujemy alfonik w dalszym ciągu. Po roku praktykowania alfonik ,uważam że narzędzie to jest dla mnie bardzo cenne w mojej pracy ,szczególnie dla dzieci z dużymi trudnościami w nauce czytania i ortografii które poprzez stałe porażki straciły motywacje do pracy i wiarę w siebie. Véronique BOUHY 09/06/2005 z BELGII Laboratorium fonetyczne, Wydział lingwistyki eksperymentalnej, Uniwersytet w Liege. Ja Mówię ´ SWIADECTWO wiec pisze Żeby nauczać pisania i czytania w języku francuskim uczniów dla których język ten był lub nie językiem ojczystym ,narzędzie fonologiczne często wydawało mi się niezbędne,proponowałem je i wielu uczniów to akceptowało.Jeśli uczniowie znali już miedzynarodową transkrypcję fonetyczną(API),wystarczyło że ograniczałem się do fonemów francuskich i to wszystko.Jeśli nie znali,proponowałem alfonik,tłumaczac krótko o co chodzi.Generalnie to ich bawiło,interesowało,często pasjonowało,alfonik łatwiejszy jest do nauczenia i w używaniu niż API i prowadzi prosto do opanowania pisowni francuskiej.Zasady gramatyczne,trudne ale związane z łaciną nabierają wówczas sensu...i obserwuję bardzo żywe zainteresowanie większości z nich krótkim wyjaśnieniem historycznym proponowanym przeze mnie.Ważnym do zanotowania jest fakt, że według moich obserwacji,światowych i rozłożonych w czasie na ponad trzydzieści lat , te wyjaśnienia ułatwiają opanowanie ortografii,zarówno leksykalnej jak i gramatycznej. Dla większości odbiorców, alfonik pozwala ustalić wymowę fonemów w sposób pewny,prosty i naturalny,co dla nauczyciela fonetyki,poprawnej wymowy,dykcji francuskiej jest atutem wyjątkowym.Ja stosuje go bardzo często (ale nie narzucam nigdy),zawsze zapisuję na tablicy wyrazy według ortografii tradycyjnej a vis-a-vis alfonik lub API, czasami stosuję trzy formy.Bardzo wielu uczniów ,z różnych państw mówiło mi że forma praktykowana przeze mnie jest bardzo prosta i cenna....i że oni postępować będą podobnie ucząc języka francuskiego w państwach z których pochodzą. To wyłącznie w mojej rodzinie (bardzo licznej) i w ośrodkach kształcenia spotkałem się może nie zawsze ale bardzo często z dziećmi mającymi ogromne trudności z ortografią w początkowym okresie nauki pisania i czytania.W takich przypadkach zapoznaję je z alfonikiem i dzieci używają tego narzędzia z radością ,jest to jak zabawa ,gra w której uczestniczą wspólnie z kolegami ,uczą się pisać i czytać bez ryzyka że będą strofowane za błędy ortograficzne.Dzieci posługują się alfonikiem chętnie i z satysfakcją ,porozumiewanie się między nimi za pomocą pisma daje im radośc i zadowolenie.Przejście do ortografii wywołuje u nich uśmiech ,ponieważ nie sprawia im to żadnych trudności. Myślą sobie że śmieszni są troche Ci Galowie. Francois-Xavier NEVE 11/05/2005 z BELGII Ja Mówię ´ SWIADECTWO wiec pisze W ramach naszej pracy na koniec studiów z logopedii(ortofoni),zastosowaliśmy alfonik w stosunku do trojga dzieci w wieku 12 lat mające ogromne trudności z nauką pisania.Uczniowie ci uczęszczają do szkoły specjalnej w której przebywają dzieci z zaburzeniami określanymi jako <instrumentalne>.Według ich nauczycielki ,uczniowie ci są na poziomie drugiej klasy szkoły podstawowej. Podczas 8 miesięcy,naszym zadaniem było adoptowanie narzędzia jakim jest alfonik do potrzeb logopedycznych(ortofonicznych) do pracy z dziećmi dyslektycznymi i dysortograficznymi i zbudować jeśli to się uda za pomocą alfonik formę łagodzącą trudności nauki języka pisanego i dzięki temu pogodzić dzieci z koniecznością nauki pisowni języka francuskiego. W początkowym okresie stosowaliśmy testy językowe które pozwoliły określić poziom wiedzy i umiejętności ucznia oraz jego podstawowe trudności..Zajęcia ,odbywały się dwa razy w tygodniu,praca była indywidualna i w grupie.Lekcje indywidualne poświęciliśmy na naukę alfonik i na pracę z trudnościami każdego dziecka .Lekcje w grupie nastawione były na współpracę i wzajemną pomoc.Adaptowaliśmy materiał pedagogiczny i gry przeznaczone dla szerokiej publiczności zastępując pisownię tradycyjną pisownią w alfonik.Używaliśmy równocześnie gry multimedialne „Mówię więc piszę” które dzieci bardzo lubiły.Daliśmy dzieciom tabele gdzie każda litera w alfonik była połaczona z rysunkiem,n.p <g> i obraz rozpoczynający si na tą literę. Następnie dla przejścia do ortografii, dołożyliśmydo tabeli najważniejsze zapisy dźwięków w ortografii tradycyjnej,przykład dźwięk/g/ i zapis<g,gu>.Dzieci używały tabel na lekcjach z nami oraz na innych przedmiotach. Korespondencja szkolna z dzećmi z Rumunii uczącymi się języka francuskiego z użyciem alfonika była dla dzieci bardzo wartościowa. Wyniki tego doświadczenia są budujące.Dzieci były oczarowane przez alfonik.Jedno z nich wykrzyknęło „Ten kto wymyślił dla nas alfonik jest geniuszem”.Ich silne obawy vis-a-vis pisowni w języku francuskim uległy zmniejszeniu.Ponadto testy przeprowadzone pokazały że troje dzieci które pracowały metodą alfonik zrobiły znaczące postępy a ich wyniki były lepsze od wyników jakie uzyskały inne dzieci z klasy które nie zapoznały się z alfonik.Troje dzieci mają mimo wszystko poziom czytania i pisania niższy niż średnie dziecko drugiej klasy szkoły podstawowej.Jednak,alfonik pomógł im w nauce pisania i czytania i obecnie są oni lepiej przygotowani do pokonywania trudności w nauce trudnej gramatyki języka francuskiego. Milene LANG, Studentka ostatniego roku logopedii(ortofonii) w 09/06/2005. z POLSKI ’ w Przeclawiu, Szczecin ’ Skol Zespol Ja Mówię ´ SWIADECTWO wiec pisze Dla Polaka, mimo, że posługuje się on w swoim języku alfabetem łacińskim, nauka języka francuskiego wiąże się z pracą nad zupełnie inną ortografią i inną artykulacją dźwięków. Praktyka pedagogiczna wykazuje, iż dość liczna grupa uczniów czuje się onieśmielona i nieco przytłoczona z powodu trudności, na jakie napotyka w początkowej fazie nauki języka. Są to przede wszystkim trudności związane z czytaniem i pisaniem po francusku. Jak można pomóc uczniom w przezwyciężeniu tych trudności? Mając szansę uczestniczenia w projekcie „Je parle donc j'écris” (Mówię, więc piszę), zaproponowałam moim uczniom (poziom początkujący) alfonic. Alfabet ten posłużył nam jako punkt wyjścia w nauce języka francuskiego. Po zapoznaniu się z alfabetem uczniowie szybko uwrażliwili swój słuch na specyfikę brzmienia i artykulacji dźwięków języka francuskiego. Ponieważ alfonic jest alfabetem typu fonetycznego, uczniowie mogli również z łatwością czytać i zapisywać francuskie słowa. Na stronie internetowej projektu „Je parle donc j'écris” można znaleźć liczne językowe gry multimedialne związane z nauką przy pomocy alfabetu alfonic. Biorąc pod uwagę ogromną popularność Internetu wśród dzieci i młodzieży, tego rodzaju ćwiczenia okazują się być bardzo pożyteczne, gdyż przyciągają uczniów swą interesującą formą i uczą przez zawartą w nich wartościową treść. Dzięki grom multimedialnym z zastosowaniem alfonic uczniowie mogą najpierw poznać i nauczyć się rozróżniać głoski francuskie, następnie mogą zapisać pierwsze słowa lub treści, które chcieliby przelać na papier. Jako, że głównym celem zastosowania alfabetu alfonic jest ułatwienie uczniowi percepcji ortografii francuskiej, w następnej kolejności uczeń przechodzi do gier poświęconych przejściu do pisowni tradycyjnej. Pod opieką i przewodnictwem nauczyciela etap ten odbierany jest przez uczniów jako bardzo ciekawe odkrycie lub swego rodzaju wtajemniczenie. Okazuje się, że w umysłach uczniów wykształciły się już pewne skojarzenia, dzięki którym francuska ortografia wydaje się być im bliska i bardziej przystępna. W rezultacie, uczniowie czują się bardziej swobodnie w pracy nad czytaniem i pisaniem po francusku, co z kolei znacznie poprawia ich nastawienie i zachęca do nauki języka. W miarę przechodzenia do ortografii tradycyjnej, alfonic okazuję się być wciąż pożyteczny, tym razem do przypominania, przez podpisywanie ołówkiem, prawidłowej wymowy słów, które wciąż jeszcze mogą sprawiać uczniowi trudności. Taka technika wydaje mi się być słuszniejsza od podobnej, po kryjomu lub w pośpiechu stosowanej praktyki z tymże w języku polskim, który wiążę się przecież z innym, nie odnoszącym się do języka francuskiego zapisem. Moi uczniowie bardzo dużo skorzystali z udziału w projekcie „Je parle donc j'écris”. Nauka z alfonic była dla nich tylko etapem w przygodzie z językiem francuskim, lecz jakże ubogacającym i ważnym etapem z perspektywy ich dalszej nauki. Pod koniec roku szkolnego mogłam obserwować wzrastającą samodzielność u uczniów oraz szczery zapał do nauki języka francuskiego. Nic bardziej satysfakcjonującego. Będąc nauczycielem niefrankofonem, postrzegam moje spotkanie z alfonic jako doświadczenie bardzo pouczające i dobroczynne. Alfonic stanowi niezwykle ciekawą alternatywę wśród tradycyjnych technik nauczania. W dwu słowach: GODNY POLECENIA ! Magdalena NARLOCH 30/05/2005 z POLSKI ’ w Przeclawiu, Szczecin ’ Skol Zespol Ja Mówię ´ SWIADECTWO wiec pisze Miałem przyjemność śledzić z bliska lekcje języka francuskiego odbywające się w Szczecinie,w Polsce z zastosowaniem alfonik. Lekcje odbywały się w szkole(Podstawowa + Gimnazjum,uczniowie od 6 do 16 lat) gmina Kołbaskowo,przedmieście Szczecina dla około 150 uczniów od 6 lat aż po dorosłych,ponieważ wśród dziesięciu grup była również grupa dorosłych składająca się w większości z nauczycieli. Miło mi stwierdzić że zainteresowanie językiem francuskim było bardzo duże.Jest on postrzegany jako język za którym stoi bogata kultura ,o wartościach ponadczasowych.Język francuski to sztuka życia ,związany z pięknym krajem ,który Polacy chetni do podróżowania od momentu odzyskania pełnej wolności chcieliby poznawać.To właśnie sprawiło że około 40 uczniów w wieku 10-11 lat uczestniczyło w maju w 10 dniowej podróży do Loary Atlantyckiej zwiedzajac po drodze Belgię. Jeśli chodzi o lekcje języka francuskiego ,to mogę stwierdzić na podstawie trzech wizyt w szkole że nauka języka za pomocą narzędzia jakim jest alfonik daje bardzo dobre rezultaty.Nie mogę powiedzieć że uczniowie mówią doskonale po francusku-to byłoby cudem,ponieważ uczniowie uczyli się tylko 2 godziny tygodniowo-pomimo tego uczniowie robili stały i regularny postęp,co najlepjej widać było kiedy uczniowie brali udział w spektaklu w języku francuskim organizowanym w ramach Dni Loary Atlantyckiej.Istnieją niedoskonałości w wymowie głosek nosowych ,jak „e”,”e”,eu i u ,ale opanowane słownictwo oraz znajomość podstawowych struktur gramatycznych są bardzo dobre. Poznanie wyrazów francuskich poprzez alfonik z jego uproszczoną gramatyką przyniosło rezultaty i pozwoliło na delikatne przejście do naszej okropnie trudnej tradycyjnej ortografii co miało miejsce w styczniu po 4 miesiącach nauki. Konkluzja jest prosta i oczywista :jeśli chodzi o nauczanie języka francuskiego początkujacych obcokrajowców alfonik się sprawdził! Alain BRAIBANT 27/06/2005. z FRANCJI Szkoła Stella Maris, Anglet. Ja Mówię ´ SWIADECTWO wiec pisze Pierwsze spostrzeżenie bardzo ważne: Dziecko w naszych czasach niespokojne ,pobudzone ,wykonuje swoją prace szybko czasami nie rozumiąc wszystkiego co robi .Narzędzie „alfonic” oferuje mu dodatkową pomoc w jego samodzielności ,rozważaniach i zmusza go do koncentracji pomimo że wymaga to od niego wysiłku.W efekcie narzędzie „alfonic” jest traktowane przez uczniów jako zabawa i praca na serio równocześnie.Uczniowie poznali przyjemność wykorzystania łatwo i szybko tego narzędzia do przezwyciężania swoich trudności. Jak korzystam z alfonik Żeby pomóc moim uczniom,każe im zamknąć oczy i słuchać dźwięku,następnie zapisują wyrazy które sprawiają im najwięcej trudności w alfoniku,(często mówią:ach tak!) następnie poprawiają je w ortografii tradycyjnej.Następnie propnuję im naukę w oparciu o gry multimedialne programu „Mówię więc piszę” koncentrując się na pojęciach z którymi mieli trudności z przyswojeniem. Uczniowie mają zawsze alfabet alfonik w zasięgu reki ,jak również repertuar wyrazów w ortografii tradycyjnej i alfonik.Stwierdzam że alfonik pomaga łatwiej odróżnić imiesłów czasu przeszłego od czasu przeszłego niedokonanego,(dziecko jadło,zjadło) ,rozróżniać dźwięk/s/,pisany<c>(w cinq) lub <s>(w sain),”p,b,d”,itd.Narzędzie to pomaga szczególnie dzieciom dyslektycznym ,nabierają zaufania i przez udział w grach nabierają przekonania że mogą jak inne dzieci w szkole uczyć się gramatyki bez stresu.Zauważyłem ,u wielu uczniów w takiej sytuacji postawę bardziej spokojną, większe zrozumienie przez nich trudności za które byli karani często okropnymi ocenami z ortografii. Krótka informacja co do naszej przyszłości z alfonik: Nasz inspektor z Akademii Pireneje-Atlantyckie we Francji naciska szczególnie na to aby dzieci w przedszkolu umiały pisać.Nauczyciele w związku z przeładowanym programem, oraz z trudnością nauki pisania bardzo małych dzieci,zastanawiają się „jak to zrobić”?. Po 2 latach od odkrycia i praktykowania alfonik ,wydaje mi się konieczne aby zapoznać innych nauczycieli z tym narzędziem i przekonać ich że po chwilowym niepokoju co do nadmiaru pracy ,szybko zorientują się o przydatności tego narzędzia ,oraz radości uczniów z możliwości pisania ,korygowania ,wyrażania się w ich języku. Dominique GASQUE Nauczycielka w klasie CE 2 31/05/2005 z FRANCJI Zespół Szkół Notre-Dame, Bordeaux Doświadczenia związane z praktykowaniem alfonik dotyczą uczniów w wieku 12-14 lat , uczęszczających we Francji do klasy szóstej i piątej .Spośród wszystkich dzieci większość nie opanowała dobrze ortografii a u części dzieci rozpoznano dysleksję. W związku z ogromnymi trudnościami oraz dużym brakiem motywacji w związku z powtarzającymi się kłopotami wydawało mi się czymś interesującym pracować uczniami nad ortografią w inny sposób , czasami mający formę zabawy. Przygotowałem teksty pisemne w alfonik .Wybrałem fragmenty tekstów opowieści rycerskich lub przygodowych, których ciekawa treść byłaby czynnikiem motywującym sprawiającym uczniowi przyjemność. Po zaprezentowaniu alfonik moim uczniom , po zapoznaniu ich z pisownią i ortografią prostych wyrazów , po nauczeniu ich alfabetu alfonik , rozdałem im pierwszy tekst. Nie określiłem wcześniej czasu pracy nad każdym tekstem .Doświadczenie pokazało , że mimo kilku opóźnień uczniowie potrzebowali dwóch lekcji po 50 minut dla tekstu składającego się z 8-10 zdań. W czasie dwóch lekcji , każdy uczeń musiał tekst w alfonik napisać w ortografii tradycyjnej. Uczeń znalazł się w sytuacji zbliżonej do tradycyjnego dyktanda , ale sytuacja ta daje mu więcej korzyści . W efekcie uczeń pracuje swoim własnym rytmem i nie jest zmęczony przez tempo narzucone przez nauczyciela . W dodatku może on , co jest oryginalne poznać pisownię pewnych wyrazów wcześniej niż innych bez konieczności postępu linearnego , jak również poznane słowo może pozwolić zrozumieć inne. Pomimo istnienia ogromnej ilości słowników i podręczników pozwalających pisać gramatycznie uczniowie popełniają ogromna ilość błędów . Próbuję więc na podstawie różnych przykładów uszeregowywać ich błędy razem z nimi bez wskazywania dokładnego gdzie jest błąd. Potrzeby są ogromne i powoduje to wiele problemów organizacyjnych. Praca w małych grupach trwa . Po pracy nad tekstem podczas dwóch seansów po 2 lekcje dyktuję tekst w Ja Mówię ´ SWIADECTWO wiec pisze sposób tradycyjny. Od tego roku(drugi rok dla niektórych moich uczniów) , przyjąłem zasadę jeden tekst na tydzień ,każdy poniedziałek . Niektórzy uczniowie wolą przygotowywać tekst w domu .Wyjaśniam uczniowi zasady i wówczas kontynuuje on swoją prace dalej .Poprawę końcową robimy na tablicy. Trudno jest już dzisiaj wymierzyć postępy uczniów , niemniej należy podkreślić co następuje: Korzyści z zastosowania alfonik w nauce pisowni są niepodważalne. Praca nad tekstem czasami trudna , staje się również formą zabawy. Uczniowie nabywają zaufania po opanowaniu nowego narzędzia , które poznali szybko i w sposób obrazowy. Zdarzało się już wielokrotnie że uczniowie pytają się o inna aktywność związaną z alfonik. Kilku uczniów z bardzo dużymi trudnościami pracowało z pełnym zaangażowaniem i nabrało zaufania do wysiłku który przynosił im widoczne korzyści a nie tylko zera które znają od dawna. Poza tym od tego roku , (drugiego roku) , mogę powiedzieć że praca zaproponowana uczniom była przez zdecydowaną większość doceniona .Ich praca była częścią integralną nauczania. Uczniowie którzy nie robili postępów , to jedynie ci z którymi były problemy natury wychowawczej ze względu na ich zachowanie. Najlepsze rezultaty osiągali średni uczniowie .Po dwóch latach są zdolni do napisania tekstu składającego się z 40 wyrazów , bez błędu w czasie 15 minut ,(współzawodnictwo obowiązkowo). Jeśli chodzi o najsłabszych ,których motywacja jest słaba ich postępy są znaczące , ale poziom końcowy jest jeszcze niewystarczający .To co jest pewne , to fakt że wszyscy wierzą w swoje możliwe postępy , jest to coś czego nie posiadali od dawna. W przyszłości chciałbym wydać mały zeszyt , ponieważ posiadam obecnie wystarczającą ilość tekstów , aby każde dziecko mogło pracować samodzielnie swoim rytmem w domu(co najmniej jeden tekst tygodniowo). Bernard IZQUERDO 01/06/ 2005 z WŁOCH ITCG P.L. Nervi, Segni Ja Mówię ´ SWIADECTWO wiec pisze Jako nauczycielka języka francuskiego,czyli języka obcego,zaproponowałam alfonik w ramach tego co we Włoszech nazywa się<flessibilita>,to znaczy możliwość oferowana uczniom ,wyboru przez nich pogłębienia wiedzy przedmiotów tradycyjnych lub zdobywania wiedzy uzupełniającej ,komplementarnej w stosunku do tych przedmiotów.W moim technikum handlowym ,stworzyłam klasę pilotażową składającą się z uczniów zaczynających dopiero naukę języka francuskiego oraz tych którzy rozpoczęli naukę stosunkowo niedawno,byli to uczniowie z różnych w wieku 14-16 lat.W lutym i marcu 21 uczniów uczyło się metodą alfonik w sali informatycznej w trakcie 5 zajęć po 4 godziny. Ich znajomość francuskiego była bardzo słaba i nie znali gramatyki w ogóle,jednak potrafili wypowiadać się ustnie w sposób bardzo prosty. Na początku wyjaśniłam im w jakim celu będziemy używać narzędzia jakim jest alfonik,czyli że alfonik pomoże im łatwiej pokonać trudności związane z ortografią języka francuskiego oraz ułatwi im wymowę dźwięków w języku francuskim które nie istnieją w języku włoskim.Żeby uniknąć braku motywacji oraz zniechęcenia wprowadziłam alfonik w formie zabawy i rozrywki wykorzystując gry multimedialne dostępne na stronie internetowej projektu. W trakcie pierwszych zajęć podyktowałam uczniom tekst pod tytułem<Chustka> w sposób tradycyjny :błędy ortograficzne były liczne i poważne.Zaproponawałam dyktando tego tekstu w formie alfonik na czwartych zajęciach,kiedy uczniowie byli w trakcie opanowywania tej metody.Na koniec zajęć podyktowałam tekst raz jeszcze według pisowni tradycyjnej.Rezultaty które zauważyłam były następujące: ewidentna redukcja błędów większe zrozumienie słownictwa tekstu poprawa czytania a więc wymowy, szczególnie głosek nosowych , dźwięków /h/,rozróżnianie dźwięków /u/ i /w/,oraz /x/,/e/ i /e/(pisownia jest w alfoniku). Byliśmy wówczas na etapie czytania i pisania w ortografii tradycyjnej, która pozostaje celem do osiągnięcia wcześniej czy później. Wykorzystanie TIC(technologii informacyjnej) było atutem motywującym i dowartościowującym dla uczniów:moi uczniowie mieli okazję poćwiczyć i zabawić się używajac komputera ,każdy na miarę swoich możliwości,łatwiej rozróżniali dźwięki i lepiej rozumieli pewne mechanizmy języka francuskiego,ale najważniejsze to , że moi uczniowie czuli się dobrze i że zdobyli wieksze zaufanie do siebie .Muszę dodać,że zaproponowałam alfonic w szkole zawodowej do której uczęszczają uczniowie powtarzający klasę.:mimo że nie mogłam pracować z nimi systematycznie i metodycznie jak w mojej szkole, to spotkałam się z nimi 5 razy po2 godziny i udało mi się ich zainteresować grami multimedialnymi,na których uczyli się ,bawiąc się również..Najważniejsze to że zapoznając się z językiem francuskim,którego wcześniej nie znali uczyli się chętnie i pokonywali trudności w sposób naturalny zapominając o trudnościach których doświadczyli wcześniej. Daniela LORENZI 20/06/2005 z RUMUNII Liceum Ogólne 'Nichita Stanescu', Ploiesti. Ja Mówię ´ SWIADECTWO wiec pisze Jak i dlaczego alfonik? To przede wszystkim ciekawość, chęć zobaczenia tego co może on dać naszym uczniom, sprawiła że rozpoczeliśmy praktykowanie narzędzia alfonik w nauczaniu języka francuskiego w instytucji rumuńskiej.Na początku narzędzie to wydawało się nam mało użyteczne u nas.Alfonik stworzony został do nauczania języka francuskiego dzieci dla których był on językiem ojczystym,dlatego wydawało się nam że dla uczniów rumuńskich którzy mają swój alfabet fonetyczny tworzenie drugiego będzie niepotrzebne.Jednak dla nas, nauczycieli języka francuskiego jako języka obcego alfonik wydawał nam się pożyteczny.Gry multimedialne wprowadzone w projekcie były atutem bardzo ważnym ponieważ zmieniły postawę ucznia, który poczuł się w obowiązku aby zwrócić na tą metodę uwagę i poświęcić jej więcej wysiłku.Nasi uczniowie majacy od 14 do 18 lat,rozpoczynają naukę jako debiutanci pomimo tego że większość z nich zetknęła się już z tym językiem.Wybraliśmy na początku wybrane dźwięki francuskie ,które nie mają odpowiedników języku rumuńskim.Są to dźwięki z którymi najczęściej uczniowie mają trudności z wymową oraz ortografią.Jest to powód dla którego alfonic stał się dla nas bardzo interesujacy.Na przykładzie jednego znaku przekształconego w dźwięk (eau-ao-o) można zrozumieć trudności.Uczący się byli bardziej świadomi różnic w wymowie. Osobiście,najpierw zaprezentowałam alfonik klasom najstarszym ,gdzie język francuski był dobrze ugruntowany ,ale kłopoty z wymową występowały.Na początku obserwowaliśmy dźwięki w tekstach występujących w programie nauczania.Następnie pracowaliśmy poza godzinami obowiązkowymi.Uczniowie byli zaiteresowani postępami w nauce języka francuskiego ponieważ wielu z nich miało zamiar studiować ten język po maturze.Poprawić znajomość czytania było dla nich równoznaczne z lepszą znajomością ortografii.Uczniowie doceniali bardzo gry multimedialne „Mówię więc piszę” które były do ich dysozycji.Przedtem nie mieli wiele okazji by posługiwać się komputerem.Doświadczenie które zdobyli,bardzo sobie cenili.Poprawa wymowy i pisowni była wyraźna.Uczniowie zauważyli korzyści jakie daje alfonik.Myślałam że w perspektywie ich studiów języka francuskiego uczniowie mogą zastanawiać się nad stosowaniem alfonika w dydaktyce języka francuskiego,jako języka obcego.W trakcie tego roku szkolnego rozpoczeliśmy korektę wyrażeń słownych i na piśmie zwracając uwagę na dźwięki specyficzne dla języka francuskiego.Bardzo liczne gry multimedialne na stronie internetowej projektu pomogły uczniom skorygować ich błędy.Stopniowo sami poprawiają ich błędy i pisza coraz lepiej.Nie myślałam że używanie komputerów w nauce języka zachęci część uczniów na których do tej pory nie mogłam liczyć,chodzi o uczniów z klas gdzie mają więcej lekcji z przedmiotów ścisłych.Skoncentrowani na informatyce i języku angielskim byli bardzo zainteresowani grami multimedialnymi.Wykonywali ćwiczenia jakby się bawiąc. Scenariusz często spotykany: proponuje się oznaczenie dźwięku w tekście, przejście do komputera do gier i odszukanie wybranego dźwięku powrót do tekstu ćwiczenia rozróżniania dźwięków zapisywanie nowych słów w alfonik i w ortografii tradycyjnej Aby zweryfikować czy postępy są rzeczywiste ,i nie są tylko subiektywnym odczuciem nauczyciela zaangażowanego w projekt „Mówię więc piszę”,zaproponowano dyktando w trzech etapach:na początku roku szkolnego,w środku,i na koniecu roku szkolnego.Średnio od 40 do 18 % zmniejszyła się ilość błędów.Biorąc pod uwagę , krótki czas pracy oraz fakt że była to działalność dodatkowa wyniki zasługuja na uwagę.Pracując dłużej można osiągnąć lepsze rezultaty,wartość narzędzia jest oczywista. Uważam że na pewno się nie mylę , jeśli powiem że ,udział w tym projekcie europejskim pozwolił nam odkryć nowa scieżkę w dydaktyce obcego języka jakim jest język francuski.Ta nowa forma nauczania zakłada wspólną refleksję ,wymianę doświadczeń i różnych punktów widzenia.Gdzie może zaprowadzić nas ta nowa forma nauczania ?Bez wątpienia dalej niż myślimy obecnie.Wymiana wiedzy na temat specyfiki w dydaktyce języka francuskiego jako języka obcego w językach ojczystych (włoskim,greckim,rumuńskim,polskim i innych) doprowadzi do interesujących wniosków,gdzie nowe technologie mogą odgrywać znaczącą rolę . Maria RADU 18/05/2005. z .GRECJI. Liceum Leonin Francusko-Greckie,Nea Smyrni Ja Mówię ´ SWIADECTWO wiec pisze Klasa liczy 6 uczniów.Dwóch z nich napotkało już na trudności w nauce,jeden z nich ma dysleksję, drugi dysortografię.Dla wszystkich uczniów to pierwsze spotkanie z językiem francuskim.To był ich wybór nauki języka francuskiego ,dlatego że podobało im się brzmienie tego języka. Jedynym problemem na który natrafiliśmy był problem z wymową.Większe trudności(kłopoty z przypomnieniem sobie pewnych wyrazów,opanowanie umiejętności pisania i wymowy) dotyczyły uczniów którzy mieli trudności z nauką. Pomimo tych problemów ,wszyscy w klasie robili postępy, w klasie był dobry klimat do współpracy,opartej na zaufaniu i tolerancji. Dla większości uczniów,język francuski był drugim językiem obcym.Ponieważ w szkole jest sala informatyczna ,po nauce i po wyjaśnieniu wybranych dźwięków (ex,o-ó),mogliśmy pracować nad alfonikiem albo wykorzystując CD. W klasie nie mamy komputera ,dlatego : drukowałem scenariusze lekcji i kserowałem wybrane fragmenty. nagrywałem dźwięki do nauki pokazywałem im rysunki przedstawiające temat omawiany, a na tablicy powiększoną fotokopię a równocześnie słuchali prawidłowej wymowy w języku francuskim. nastepnie przechodziliśmy do wypowiedzi uczniów ,czyli praktycznej nauki języka. Dzięki alfonikowi wszyscy uczniowie potrafili lepiej rozróżniać i klasyfikować poznawane treści. w stopniu podstawowym rozumieli funkcjonowanie języka francuskiego. zrozumieli to co nauczyli się do tej pory uczniowie mający trudności : -mieli dużo więcej wiary we własne możliwości -pragnęli włożyć więcej wysiłku w pokonanie trudności -rozumieli łatwiej nowe treści. Helene TERZIADOU 27/05/2005 Świadectwo uczniów Przede wszystkim alfonik był dla mnie bardzo łatwy do nauki i pomógł mi łatwiej zrozumieć znaczenie wyrazów.Ponieważ teraz znam wymowę wyrazów,mogę łatwo czytać bez błędów i rozumieć sens tego co czytam.Poza tym alfonik nie jest nudny ,przeciwnie jest bardzo przyjemny.Jestem dumna z tego że jestem w szkole gdzie praktykuje się alfonik. Stefania TZIMA, 12ans alfonik pomógł mi w wymowie.Używam go tylko do przypomnienia sobie właściwej wymowy pisowni,alfonik jest dla mnie jak zdjęcie które jest zawsze w mojej głowie. wyrazów ,nie dla Tia PREPPA, 12 ans Ja Mówię Coordination scientifique wiec pisze Jeanne MARTINET Linguiste et sémiologue Conseiller scientifique à l’Institut National de Recherche et Documentation Pédagogique. Paris, 1970-75 Directrice des Recherches sur l’Application de la PHonologie aux Apprentissages de l’Ecriture et de la Lecture (RAPHAEL) Membre de la Société Internationale de Linguistique Fonctionnelle Membre du comité de rédaction de la revue La Linguistique Henriette WALTER Professeur émérite de linguistique à l’université de Haute-Bretagne Présidente de la Société Internationale de Linguistique Fonctionnelle (Silf, Paris) Membre du Conseil Supérieur de la langue française Membre du Conseil International de la langue française Chevalier de la Légion d’Honneur Georgette BENSIMON-CHOUKROUN Linguiste. Présidente de la société Recherche pour l'Application de la PHonologie aux Apprentissages de l'Ecriture et de la Lecture (RAPHAEL) Directeur de Recherche en linguistique au CNRS: Laboratoire de LAngues et CIvilisations à Tradition Orale (LACITO); Centre de Recherche Français de Jérusalem (CRFJ) Membre de la Société de Linguistique de Paris (SLP); de la Société Internationale de Linguistique Fonctionnelle (SILF); du Comité de Rédaction de La Linguistique François-Xavier NEVE de MEVERGNIES Ph.D. In Romance Linguistics (University of Alberta, Canada) Woodrow Wilson Dissertation Fellow Professeur à l’Université de Liège Membre de la Commission de surveillance de la Législation sur la langue française de la Communauté française de Belgique (Bruxelles) Membre de la Société Internationale de Linguistique Fonctionnelle (Silf, Paris)