Document 348477

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego
w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko
Wyniki inwentaryzacji
przyrodniczej
w ramach Zadania:
Opracowanie projektów planów ochrony obszarów
Natura 2000 w rejonie Zatoki Gdańskiej
i Zalewu Wiślanego
Spotkanie informacyjne
Gdynia, 25.03.2013 r.
Ocena stanu i dynamiki strefy
brzegowej
Helena Boniecka
Wykorzystane materiały i dane
Analizę opracowano na podstawie:
• map strefy brzegowej
• banku danych o budowlach
• danych historycznych i literaturowych
• wizji terenowej
• banku danych o strefie brzegowej ,,BRZEG’’(pomiary archiwalne
i monitoringowe)
Ilość pomiarowych profili brzegowych w banku danych "Brzeg" ogółem
- Stan z grudnia 2012 r.
Profile
Profile nie należące
monitoringu ,,co
do monitoringu "co Profile
500 m” (Pomiary
500 m” (Pomiary ogółem
od 2004 do 2008
od 1934 do 2008 r.)
r.)
Strefa pomiarów
Kilometraż
strefy
pomiarów
1
2
3
4
5
0,0 - 175,4
543
583
1126
H 0,0 - 71,0
217
1717
1934
UM Gdynia bez Płw.
Helskiego
UM Gdynia, Płw.
Helski
Wizja terenowa
http://pl.wikipedia.org/wiki/Zatoka_Pucka
Na wybranych profilach:
• określono współrzędne
geograficzne profilu
(nawigacja satelitarna GPS)
• wykonano dokumentację
fotograficzną
• zmierzono szerokość plaży
• stworzono notatkę
zawierającą opis stanu brzegu i
siedliska w jego rejonie
Ochrona brzegów morskich
Stan brzegu w Kuźnicy przed
realizacją Kompleksowego programu
ochrony (1989 r.)
Łączna długość opasek brzegowychstrona odmorska- 4,0 km, w tym
Kuźnica 1,75 km
strona odzatokowa -12,78 km tj. ok. 40
% linii brzegowej (stan na 2012 rok)
Ostrogi-161 szt, 12,3 km brzegu
morskiego
1909
Na odcinku km H 0,0- 23,0 wykonano
sztuczne zasilanie o łącznej objętości
około 16,1 mln m3 (stan na grudzień
2012)
Odcinek Mechelinki-Puck (km 95,0116,9):
• 2,5 km linii brzegowej zajmują opaski
chroniony
Antropogenizacja strefy brzegowej Półwyspu
Helskiego
Klif:
192
6
194
2
niechroniony
Klif pucki
198
0
199
6
Kuźnica-uzyskane
rezultaty ochronne 1993 r.
Kuźnica-uzyskane rezultaty
ochronne 2012 r.
Klif w Babich Dołach
Klif osłoniński
Wyniki
• Analizując wyniki pomiarów kartometrycznych z okresu 1875-1979 w odniesieniu do obszarów
Natura 2000 :
– wyróżniono 10 odcinków erozyjnych ≥ 2km długości (odcinki I i II klasy)
– średnia prędkość przemieszczania się linii brzegowej dla części odmorskiej Półwyspu Helskiego
(km H 0,0-36,5) wynosiła -0,11 m/rok, a dla części zatokowej (km H 39,0-71,0) -0,21 m/rok, na
brzegach Z. Puckiej km 99,0-102,0 i 118,0-123,0 wynosiła ok. 0,45 m/rok (Zawadzka 1999).
• Współcześnie, nastąpiło przyspieszenie procesów erozji. Na odmorskich brzegach P. Helskiego
w okresie 1980-1987 prędkość przemieszczania linii brzegowej oszacowano na ok. -1,2 m/rok (od 0,7
do 3,0 m/rok).
• Na prawie całym odcinku od Władysławowa do Juraty wał wydmowy został sztucznie odtworzony.
• Naturalne kompleksy wydm występują w rezerwacie Helskie Wydmy, w rejonie cypla i na
zatokowym odcinku brzegu od cypla do Juraty.
• Erozja utrzymuje się na trzech odcinkach: km H 0,0-5,5, km H 9,5-13,5 i km H 19,0-20,5. Zasoby
osadów maleją również w rejonie km H 25,5-27,0 i H 32,0-36,5.
• Wszystkie odcinki brzegów klifowych w rejonie Zatoki Puckiej należy uznać za zagrożone zjawiskiem
abrazji.
• Zagrożeniem dla Półwyspu Helskiego obok zachodzących procesów brzegowych i silnej presji
urbanizacyjnej (dwa porty i trzy przystanie rybackie) jest intensywne użytkowanie rekreacyjne- 13
kempingów (w tym 9 w Chałupach), około 140 wejść na plaże wzdłuż brzegów otwartego morza jak i
brzegów zatokowych, trzy pomosty cumowniczo-rekreacyjne.
Wyniki inwentaryzacji siedlisk
i gatunków obszaru PLH
Zatoka Pucka i Półwysep Helski
Siedlisko Duża płytka zatoka - 1160
Monika Michałek
Duża płytka zatoka – 1160
„Duże płytkie zatoki to wcinające się w ląd, oddzielone lądem od
otwartego morza i osłonięte od wpływu falowania akweny o
ograniczonym wpływie wód słodkich (w przeciwieństwie do
estuarium). Zbiorowiska roślinne i zwierzęce charakteryzuje duża
różnorodność biologiczna. Istotnym wyróżnikiem jest
występowanie zbiorowisk trawy morskiej (Zosteretea) i rdestnic
(Potametea)”.
Duża płytka zatoka – 1160
Wskaźnik
Powierzchnia siedliska
Wskaźniki bioróżnorodności zgodnie z DRSM
Obecność samodzielnych populacji wybranych
gatunków typowych ryb
Obecność typowych gatunków makrofitów
Występowanie szuwaru trzcinowego
Gatunki obce
Stan ekologiczny wód
Zasolenie
Wskaźnik antropogenizacji strefy brzegowej
Stan naturalnego zachowania okresowo
odsłanianych spod wody łach
Szansa zachowania siedliska
Duża płytka zatoka – 1160 – zakres badań
Gatunek
Wskaźnik
Wskaźniki bioróżnorodności zgodnie z DRSM
płoć
szczupak
okoń
sieja
Obecność samodzielnych populacji wybranych
gatunków typowych ryb
Obecność typowych gatunków makrofitów
Występowanie szuwaru trzcinowego
Gatunki obce
Stan ekologiczny wód
Zasolenie
Wskaźnik antropogenizacji strefy brzegowej
Stan naturalnego zachowania okresowo
odsłanianych spod wody łach
Szansa zachowania siedliska
troć
iglicznia*
wężynka*
Duża płytka zatoka – 1160 – wyniki
Wskaźnik
Wynik/Ocena stanu
Wskaźniki bioróżnorodności zgodnie z
DRSM
U1
Obecność samodzielnych populacji
wybranych gatunków typowych ryb
U1
Obecność typowych gatunków makrofitów
FV
Występowanie szuwaru trzcinowego
U1
Gatunki obce
U1
Stan ekologiczny wód
U2
Zasolenie
FV
Wskaźnik antropogenizacji strefy
brzegowej
U1
U2
Stan naturalnego zachowania okresowo
odsłanianych spod wody łach
U1
Szansa zachowania siedliska
U1
właściwy
niezadawalający
zły
Zagrożenia
• czynniki będące obecnie powodem
niewłaściwego stanu
• czynniki, które potencjalnie utrudnią lub
uniemożliwią osiągnięcie właściwego stanu
Eutrofizacja – zły stan ekologiczny wód
Antropogenizacja strefy brzegowej
Niezrównoważone wykorzystywanie przestrzeni morskiej, w tym np.
nadmierna presja turystyczna, niszczenie trzcinowisk itd.
Siedlisko Ujścia rzek (estuaria) - 1130
Monika Michałek
Ujścia rzek (estuaria) - 1130
Za granicę siedliska Ujścia rzek (1130) w przypadku obszaru Natura
2000 PLH Zatoka Pucka i Półwysep Helski przyjęto: od strony lądu
granicę średniego (z wielolecia) zasięgu oddziaływania wód
morskich (cofki) w nurcie rzeki, od strony morza obrys najdalej
wysuniętych wzdłuż brzegu morskiego elementów morfologicznych
budowanych przez materiał sedymentacyjny nanoszony przez rzekę
(łachy, mielizny).
Ze względu na to, że oddziaływanie wód morskich w delcie Redy i
Zagórskiej Strugi wykracza poza koryto rzeki, zasięg siedliska
poszerzono o tereny przyległe (obszar Rezerwatu Beka).
Pozostaje to w zgodności z definicją zasięgu siedliska 1130 w
Interpretation Manual of European Union Habitats, która mówi
(tłum. z ang.), że „estuarium tworzy jednostkę ekologiczną łącznie z
otaczającymi je typami lądowych siedlisk przybrzeżnych”.
Ujścia rzek (estuaria) -1130
Wskaźnik
Powierzchnia siedliska
Charakterystyka przepływu
Charakter i modyfikacja brzegów
Zabudowa techniczna
Wskaźnik antropogenizacji strefy brzegowej
w bezpośrednim sąsiedztwie ujścia
Stan naturalnego zachowania okresowo
odsłanianych spod wody łach
Szanse zachowania siedliska
Ujścia rzek (estuaria) - 1130 - zakres badań
Wskaźnik
Charakterystyka przepływu
Charakter i modyfikacja brzegów
Zabudowa techniczna
Wskaźnik antropogenizacji strefy brzegowej
w bezpośrednim sąsiedztwie ujścia
Stan naturalnego zachowania okresowo
odsłanianych spod wody łach
Szanse zachowania siedliska
Okres pomiaru
Parametr
Reda
Zagórska Struga
2006-2008
(ujście)
Q [m3 s-1]
5,14
0,91
q
[dm3 s1 km2]
10,09
8,65
listopad
5,33
0,78
sierpień
4,85
0,68
Q [m3 s-1]
5,94
0,67
q
[dm3 s1 km2]
10,60
4,70
22.11.2011
5,41
0,50
30.08.2012
5,70
0,84
2012
(ujście)
Ujścia rzek (estuaria) – 1130 – wyniki
Wskaźnik
Wynik/Ocena
stanu
Charakterystyka przepływu
FV
Charakter i modyfikacja brzegów
FV
Zabudowa techniczna
FV
Wskaźnik antropogenizacji strefy brzegowej
w bezpośrednim sąsiedztwie ujścia
FV
Stan naturalnego zachowania okresowo
odsłanianych spod wody łach
FV
Szanse zachowania siedliska
FV
właściwy
niezadawalający
zły
Zagrożenia
•
•
•
•
Z uwagi na położenie siedliska 1130 na obszarze rezerwatu
Beka zagrożenia związane np. nadmierną z penetracją
turystyczną są zminimalizowane.
Potencjalnymi zagrożeniami są natomiast m. in.:
zaburzenie naturalnych warunków odpływu wód w tym
głównie jego drastycznego zmniejszenia (np. pobór wody,
budowa zbiornika retencyjnego).
zabudowa techniczna koryta
kłusownictwo
zanieczyszczenia wód ze źródeł obszarowych i punktowych
wynikające z działalności człowieka
Siedliska lądowe
Jerzy Solon
Siedliska lądowe i gatunki roślin
Zespół autorski:
Kierownictwo merytoryczne i opracowanie tekstu
J. Solon (IGiPZ PAN Warszawa)
Prace terenowe i dokumentacja
H. Ratyńska (UKW Bydgoszcz)
P. Czortek (UKW Bydgoszcz)
E. Wachowiak (UKW Bydgoszcz)
B. Waldon-Rudzionek (UKW Bydgoszcz)
Pomoc kartograficzna i podkłady do kartowania
A. Horbacz (NFOŚ Warszawa)
Siedliska lądowe
Siedliska wymienione w SDF
Kod
1210
1230
1330
2110
2120
2130
2140
Reprezentaty
wność wg
Siedlisko wymienione w SDF
SDF
C
Kidzina na brzegu morskim
B
Klify na wybrzeżu Bałtyku
Solniska nadmorskie (Glauco-Puccinietalia
A
część-zbiorowiska nadmorskie)
B
Inicjalne stadia nadmorskich wydm białych
Nadmorskie wydmy białe (ElymoB
Ammophiletum)
A
Nadmorskie wydmy szare
Nadmorskie wrzosowiska bażynowe
D
(Empetrion nigri)
2160 Nadmorskie wydmy z zaroślami rokitnika
wydmy z zaroślami wierzby
2170 Nadmorskie
piaskowej
i nizinne torfowiska zasadowe o
7230 Górskie
charakterze młak, turzycowisk i mechowisk
mieszane i bory na wydmach
2180 Lasy
nadmorskich
6410 Zmiennowilgotne łąki trzęślicowe (Molinion)
9110 Kwaśne buczyny (Luzulo-Fagenion)
9160 Grąd subatlantycki (Stellario-Carpinetum)
Bory i lasy bagienne (Vaccinio uliginosi91D0 Betuletum pubescentis, Vaccinio uliginosiPinetum)
Proponowana zmiana
C
A
D
A
B
A
B
D
D
C
Albo D albo należy się zastanowić
czy jest to siedlisko samodzielne,
czy raczej powinno wejść w obręb
wydmy białej i szarej jako podtyp
z udziałem wierzby
Siedliska lądowe
Siedliska nie wymienione w SDF
Kod
Siedlisko przyrodnicze
Łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe
(Salicetum albae, Alnenion glutinoso-incanae, olsy
91E0 źródliskowe)
Łęgowe lasy dębowo-wiązowo-jesionowe Ficario91F0 Ulmetum
Proponowana
reprezentatywność
D
D
Suche wrzosowiska (Calluno-Genistion, Pohlio4030 Callunion, Calluno-Arctostaphylion)
C
6230 Górskie i niżowe murawy bliźniczkowe (Nardion)
D
Ziołorośla górskie (Adenostylion alliariae) i
6430 ziołorośla nadrzeczne (Convolvuletalia sepium)
Ekstensywnie użytkowane niżowe łąki świeże
6510 (Arrhenatherion)
2190 Wilgotne zagłębienia międzywydmowe
Żyzne buczyny (Dentario glandulosae-Fagenion,
9130 Galio odorati-Fagenion)
C
D
C
D
Siedliska lądowe
Zbiorcza ocena zachowania lądowych siedlisk przyrodniczych
Powierzchnia Ogólnie struktura i funkcje
Siedlisko
FV
U1
U2
(ha)
1210
2.1
2.1
1230
15.4
15.4
1330-1
59.7
2.7
52.7
4.3
1330-2
37.0
33.3
3.7
2110
4.9
4.9
2120
122.3
122.3
2130
146.8
146.8
2140
1.7
1.7
2160
0.7
0.7
2170
0.6
0.6
2180-1
401.0
401.0
2180-2
1553.0
1553.0
4030
4.9
1.0
3.9
6230
2.1
2.1
6410
10.4
1.3
9.1
6430
1.6
1.6
6510
18.5
18.5
2190
4.3
4.3
7230
4.0
4.0
9110
12.7
12.7
9130
1.5
1.5
9160
143.9
143.9
91D0
72.4
72.4
91E0
20.6
20.6
91F0
1.6
1.6
Razem
2643.7
265.9 2373.5
4.3
Perspektywy ochrony
FV
U1
U2
2.1
15.4
43.5
13.5
2.7
33.1
0.5
3.4
4.9
122.3
146.8
1.7
0.7
0.6
401.0
1553.0
4.9
2.1
10.4
1.6
18.5
4.3
4.0
12.7
1.5
143.9
72.4
20.6
1.6
468.7 2023.5
151.5
Ocena ogólna
FV
U1
2.1
15.4
42.7
15.9
33.3
0.3
4.9
122.3
146.8
1.7
0.7
0.6
401.0
1553.0
4.9
2.1
1.3
9.1
1.6
18.5
4.3
4.0
12.7
1.5
143.9
72.4
20.6
1.6
302.6 2336.6
U2
1.1
3.4
4.5
Siedliska lądowe
Zbiorcza ocena zachowania lądowych siedlisk przyrodniczych
Na powierzchni ostoi zarejestrowano 2643.7 ha powierzchni zajęte
przez lądowe siedliska przyrodnicze, co stanowi ponad 66%
powierzchni całej lądowej części ostoi.
W ogólnym ujęciu dominują powierzchnie siedlisk, dla których
strukturę i funkcje, perspektywy ochrony i ocenę ogólną oceniono
jako niezadawalający (U1).
Stan właściwy (FV) dla struktury i funkcji zidentyfikowano na 266
hektarach a dla perspektyw ochrony na 469 hektarach.
W ocenie ogólnej stan właściwy (FV) wystąpił na 303 hektarach,
czyli na około 15% powierzchni wszystkich siedlisk przyrodniczych.
Siedliska lądowe
Wątpliwości i problemy do rozwiązania
1) 2170 - Nadmorskie wydmy z zaroślami wierzby piaskowej – czy
rzeczywiście jest takie siedlisko przyrodnicze, czy raczej należy mówić
o stanowiskach GATUNKU
2) Czy zaznaczać siedlisko 9190 - Kwaśne dąbrowy (Quercetea roboripetraeae) i jak rozgraniczyć przestrzennie 9190 od 2180-1 Las
brzozowo-dębowy Betulo pendulae-Quercetum roboris (relacja prawie
pełnego zawierania). Co z lasami (np. Empetro nigri–Pinetum
ericetosum tetralicis), które NIE są na wydmach ani w misach
deflacyjnych, lecz na piaskach mierzei
3) 1330-1 Halofilne łąki i pastwiska (Juncetum gerardi, PuccinelioSpergularietum salinae) i 1330-2 Halofilne półszuwary (Scirpetum
maritimi p. p.) - Trwałość granic, formy przejścia i kompleksy z
innymi zbiorowiskami - czy sensowne jest precyzyjne rozgraniczenie
na mapie
Gatunki roślin
Gatunki wymienione w SDF
Kod
1903
2216
Gatunek wymieniony w Reprezentatywność
wg SDF
SDF
Lipiennik (Liparis loeselii)
C
Lnica wonna Linaria
B
loeselii (Linaria odora)
Proponowana zmiana
A
Gatunki nie wymienione w SDF
Kod
1393
Gatunek
Sierpowiec błyszczący (Drepanocladus
vernicosus)
Proponowana
reprezentatywność
C
Ssaki morskie
Michał Olenycz
Ssaki morskie chronione w obszarze
• foka szara (kod 1351),
• morświn (kod 1364).
Obserwacje
Okres:
• 03. – 10. 2011 r.,
• 07. – 10. 2012 r.
Wyniki:
• brak rejestracji foki szarej i morświna,
• pojedyncza rejestracja foki pospolitej w odległości 500 m od
Rzucewa (14.08.2011r.).
Założenia do oceny wyjściowego stanu ssaków
morskich
Morświn
Badania poprzedzające monitoring:
- cel: określenie stanu wyjściowego oraz ocenę istotności obszaru dla
morświna,
- czas badań: trzy lata,
- metoda: rozmieszczenie detektorów C-POD na granicy obszaru PLH w
odległości odpowiadającej zasięgowi detektora (co 300 m) wzdłuż linii
łamanej (zygzak). Dodatkowe detektory w rejonie Głębinki oraz
przejścia kuźnickiego w celu zbadania wędrówek morświna z Zatoce
Puckiej zewnętrznej do Zalewu Puckiego.
Monitoring:
- sposób, metoda, częstotliwość, zakres obserwacji i rejestracji zostaną
opracowane na podstawie wyników badań poprzedzających.
Założenia do oceny wyjściowego stanu ssaków
morskich
Foka szara
Monitoring:
- coroczne obserwacje z powietrza przeprowadzone jednego
dnia w okresie linienia fok (trzykrotny przelot w odstępach
dwu- trzytygodniowych od maja do czerwca),
- ocena stanu ochrony zostanie dokonana na podstawie
dokumentacji fotograficznej obserwacji z największą liczbą
rejestracji,
- pierwsza ocena stanu zostanie przeprowadzona po 6 latach
badań monitoringowych, kolejne oceny stanu w cyklach
sześcioletnich.
Ryby
Marek Szulc
Lokalizacja stacji badawczych
•
•
•
•
•
Stacje i transekt badawczy wyznaczono w następujących rejonach w Zatoce
Puckiej wewnętrznej oraz zewnętrznej w granicach obszaru PLH220032:
Jama Rzucewska i Kuźnicka,
Długa Mielizna,
Głębinka,
Ujścia rzek: Zagórska Struga, Reda i Płutnica,
Rezerwat Beka.
Skład gatunkowy połowów
Złowiono łącznie 37 gatunków ryb, w tym:
•
•
•
•
słodkowodnych
słonawowodnych
morskich
wędrownych
15
1
17
4
z zał. II Dyrektywy Siedliskowej – 2
z wymienionych w SDF - 1
Ocena
populacji
(SDF)
Gatunek
(zał. II DS)
Propozycja
oceny
populacji
Ustalenia na podstawie połowów
badawczych oraz przeglądu literatury
C
Brak w połowach badawczych
Obszar nie jest typowym siedliskiem
(na podstawie biologii gatunku - Maitland i Hotton-Ellis 2003,
Hesse T. 2004).
minóg rzeczny
Lampetra fluviatilis
1099
B
D
Brak w połowach badawczych.
Wykorzystanie obszaru tylko jako korytarz migracyjny
(Witkowski A. 2004).
łosoś
Salmo salar
1106
D
D
Obecny w połowach badawczych. Chroniony tylko w
wodach słodkich (wg. zał. II Dyrektywy Siedliskowej).
parposz
Alosa fallax
1103
boleń
Aspius aspius
1130
Brak w połowach badawczych.
Obszar nie jest typowym siedliskiem (na podstawie
biologii gatunku Mamcarc A., Kujawa R., 2004).
D
piskorz
Misgurnus fossilis
1145
obniżenie
oceny
brak
D
podwyższenie
oceny
Złowiony w Rezerwacie Beka w kanale bezimiennym.
W celu weryfikacji oceny populacji proponuje się
dalsze badania.
ocena bez
zmian
usunięcie
z SDF
dodanie
do SDF
Gatunek chroniony (zał. II DS) Misgurnus fossilis piskorz
Stwierdzony został wyłącznie w jednej
pułapce
umieszczonej
w
kanale
Bezimiennym na terenie rezerwatu Beka
podczas połowów wykonanych w sierpniu
2012 roku na kanałach odwadniających
pastwiska. Złowiono dwa osobniki tego
gatunku o długościach 216 i 209 mm.
Rezerwat Beka
Połów ichtiofauny w Zatoce Puckiej
Zaciąg ze stynkami. Przygotowanie próby losowej.
Wyniki inwentaryzacji
gatunków ptaków obszaru PLB
Zatoka Pucka
Ptaki
Włodzimierz Meissner
Szymon Bzoma
Metodyka liczeń
Wykonano liczenia ptaków lęgowych w sposób
dostosowany do każdego gatunku oraz ptaków
nielęgowych trzema metodami w różnych
częściach obszaru:
•
Liczenia brzegowe (raz w miesiącu od maja 2010
do kwietnia 2012, czerwona linia na mapie),
•
Liczenia na Ryfie Mew (dwa lub trzy razy
w miesiącu od lipca do października 2011 i 2012
– niebieska linia na mapie)
•
Liczenia transektowe na morzu (sześć
całodziennych transektów morskich od września
2011 do kwietnia 2012, żółta kreska na mapie,
próba ok. 15% akwenu zewnętrznej Zatoki
Puckiej w granicach obszaru Natura 2000)
Suma policzonych ptaków w trakcie badań:
Najważniejsze obszary dla nielęgowych ptaków
Ujście Płutnicy – 11.000
Ryf Mew – 10.000
Ujście Redy, Rewa – 12.600
Zatoka Pucka
Zatoka Pucka
Port Północny – 7.300
Główne zagrożenia dla nielęgowych ptaków
Antropopresja
Przyłów
Gatunek
Łabędź krzykliwy (A038)
Bielaczek (A068)
Szlamnik (A157)
Mewa mała (A177)
Rybitwa czubata (191)
Nurzyk (A199)
Perkoz dwuczuby (A005)
Łabędź niemy (A036)
Czernica (A061),
Ogorzałka (A062)
obniżenie
oceny
Ocena
populacji
(SDF)
Propozycja
oceny
populacji
Ustalenia na podstawie liczeń
C
C
Spełnia kryterium C2 (>1% populacji UE,
załącznik I DP)
C
C
Spełnia kryterium C2
D
C
Nie spełnia kryterium C2, ale jest licznym i
trwałym elementem awifauny obszaru
D
C
Nie spełnia kryterium C2, ale jest licznym i
trwałym elementem awifauny obszaru
A
C
Nie spełnia kryterium C2, ale jest licznym i
trwałym elementem awifauny obszaru
D
C
Nie spełnia kryterium C2, ale jest licznym i
trwałym elementem awifauny obszaru
C
C
Nie spełnia kryterium C3, ale jest licznym i
trwałym elementem awifauny obszaru
C
C
Spełnia kryterium C3 (>1% populacji UE,
niezagrożone)
B, C
B, C
podwyższenie
oceny
Spełnia kryterium C3, czernica także C4
ocena bez
zmian
usunięcie
z SDF
dodanie
do SDF
Gatunek
Ocena
populacji
(SDF)
Kormoran (A017)
C
C
Spełnia kryterium C3
D
B
Spełnia kryterium C3 i C4 (ponad 20.000
osobników), oraz C1 - status VU wg IUCN
C
C
C1- status EN wg IUCN
C
C
Nie spełnia kryterium C3, ale jest licznym
i trwałym elementem awifauny obszaru
C
C
Nie spełnia kryterium C3, ale jest licznym
i trwałym elementem awifauny obszaru
Nurogęś (A070)
C
C
Spełnia kryterium C3
Łyska (A125)
C
C
Spełnia kryterium C3 i C4
B
B
Nie spełnia kryterium C3, ale jest licznym
i trwałym elementem awifauny obszaru
C
C
C1 – status NT wg IUCN
-
A
Spełnia kryterium C3, najważniejsza ostoja
w Polsce
Lodówka (A064)
Uhla (A066)
Gągoł (A067)
Szlachar (A069)
Biegus zmienny (A149)
Kulik wielki (A160)
Alka (A200)
obniżenie
oceny
podwyższenie
oceny
Propozycja
oceny
populacji
Ustalenia na podstawie liczeń
ocena bez
zmian
usunięcie
z SDF
dodanie
do SDF
Najważniejsze obszary dla ptaków lęgowych
Rezerwat Beka
Port Północny w Gdańsku
Najważniejsze obszary dla ptaków lęgowych
Sukcesja
Antropopresja
Rozbudowa portu
Gatunek
Ocena
populacji
(SDF)
Czapla siwa (A028)
B
B
FV, kolonia w Mostach, ok. 200 par
Ohar (A048)
A
A
U1, dużo par lęgowych (16-25), ale mało rodzin (2-4),
głównie Ujście Redy
C
C
FV, dużo par lęgowych (8-14), kilka rodzin. Głównie Port
Północny w Gdańsku,
A
A
FV, dużo par lęgowych (7-9), dobrze zarządzane siedlisko
– rezerwat Beka
C
U2 – populacja malejąca (5-7 par), narażona na
antropopresję na plażach, niski sukces lęgowy, pozostały
tylko w Porcie Północnym w Gdańsku i okolicach Beki
B
U2 – populacja zanikająca (0-1 par), narażona na
antropopresję na plażach, niski sukces lęgowy, pozostały
tylko w rejonie Beki i ujścia Redy
B
U1 – liczna populacja (ok. 90 par), zasilana ptakami
gniazdującymi w portach, ale miejsca lęgowe źle
zarządzane. Najwięcej par w Gdyni (port, Babie Doły)
A
D
Jedyny przypadek lęgu w 2006 r. nie powtórzył się mimo
zapewnienia kompensacji. Ta sama populacja gniazduje w
sąsiednim obszarze
C
C
FV – kolonia w porcie Północnym w Gdańsku jest
odpowiednio chroniona
B
B
U2 - populacja zanikająca (0-12 par), narażona na
antropopresję na plażach, głównie Port Połnocny
Nurogęś (A070)
Pliszka cytrynowa (A569)
Sieweczka obrożna (A137)
Ostrygojad (A130)
C
D
Propozycja
oceny populacji
Mewa srebrzysta (A184)
B
Rybitwa czubata (A191)
Rybitwa rzeczna (A193)
Rybitwa białoczelna (A195)
obniżenie
oceny
podwyższenie
oceny
ocena bez
zmian
Ustalenia na podstawie liczeń
usunięcie
z SDF
dodanie
do SDF
DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ