pobierz

Gazetka szkolna
nr 7 /05/201 2
Głos Ósemki
Drodzy Czytelnicy!
Na pewno słyszeliście, że ten rok jest poświęcony Januszowi Korczakowi. W związku z tym napisaliśmy
dla Was kilka artykułów, przybliżających postać tego niezwykłego człowieka. Postanowiliśmy także
zaprezentować Wam jego ,,złote myśli", czyli ważne zdania, których znaczenie pozostaje aktualne do dziś…
W tym numerze gazetki przeczytacie również wywiad z Panią Hanną Tuzińską. Zaprosimy Was na
wycieczkę rowerową do Grecji i Szwecji.
Lubicie śpiewać i słuchać muzyki? Jeśli tak, to zapraszamy Was do zapoznania się z recenzją popularnej
japońskiej piosenki.
Jak zawsze czeka na Was wspaniała rozrywka, najlepsze przepisy kulinarne, a w dziale ,,Zrób to sam" ­
prezent na Dzień Matki. Wszystkim Mamom z okazji ich święta samych najweselszych chwil
i najcieplejszych dni życzy cała redakcja „Głosu Ósemki”.
Napisz do nas : [email protected]
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej jednogłośnie podjął 16 września 2011 roku uchwałę ustanawiającą rok
2012 Rokiem Janusza Korczaka. Inicjatywę w tej sprawie zgłosił Rzecznik Praw Dziecka Marek Michalak.
Wniosek Rzecznika poparła sejmowa Komisja Kultury i Środków Przekazu, wielu ministrów i organizacje
pozarządowe. W bieżącym roku będziemy obchodzić 70. rocznicę śmierci Janusza Korczaka i 100.
rocznicę założenia przez niego Domu Sierot, który mieścił się przy ulicy Krochmalnej w Warszawie. W opinii
Rzecznika Praw Dziecka to doskonała okazja, by o jednym z najwybitniejszym Polaków – i jego
dziedzictwie – przypomnieć całemu światu.
­ Powinniśmy pamiętać, że Stary Doktor, jak nazywano Korczaka, był jednym z pierwszych głosicieli
prawdy o tym, że dziecko jest autonomiczną osobą, która posiada własną godność, zainteresowania,
potrzeby i prawa – zauważa Marek Michalak. ­ Nie byłoby Konwencji o Prawach Dziecka, gdyby nie jego
działalność i myśli. Korczak zauważył w dziecku człowieka, walczył o podmiotowość dziecka. Zostawił wiele
dobrych wskazówek, warto o nich przypominać. Zostawił jasny przekaz: dzieci należy traktować poważnie –
wyjaśnia Rzecznik Praw Dziecka.
Katarzyna Mikołajczyk
2 * nr 7 /05/2012
Biografia
Głos Ósemki
właściwie Henryk
Goldszmit, znany też jako: Stary Doktor lub Pan
Doktor (czasami pisane razem) urodził się 22 lipca
1878 lub 1879 w Warszawie, zmarł 5 sierpnia lub
6 sierpnia 1942 w komorze gazowej w Treblince –
lekarz, pedagog, pisarz, publicysta, działacz
społeczny pochodzenia żydowskiego. Kochał dzieci
i uważał, że powinny one mieć własne prawa i być
kochane. Jednoczył się z nimi tak bardzo, że
dobrowolnie udał się
z nimi na śmierć w komorze
gazowej, chociaż władze niemieckie pozwoliły mu
wyjechać.
Pochodził ze spolonizowanej rodziny żydowskiej.
Był synem adwokata Józefa Goldszmita i Cecylii
Gębickiej. W 1898 rozpoczął studia na Wydziale
Lekarskim Cesarskiego Uniwersytetu w Warszawie,
Janusz
Korczak,
na którym studiował sześć lat. Posiadał dyplom
lekarza i leczył dzieci w szpitalach. Od tego właśnie
zaczęła się jego praca z dziećmi. W ciągu roku 1907
podnosił swe kwalifikacje w Berlinie. Słuchał
wykładów (za które sam płacił) i odbywał praktykę
w klinikach dziecięcych. Pisał wiele książek­dla
dzieci, dla rodziców oraz inne zupełnie niezwiązane
z poprzednimi tematami. Współprowadził dwa domy
dla sierot: Nasz Dom i Dom Sierot. Został
wywieziony z getta warszawskiego w wagonie
bydlęcym razem z wychowankami
Istnieje wiele pomników, organizacji poświęconych
dokumentacji życia i myśli pedagogicznej Janusza
Korczaka oraz szkół jego imienia.
Natalia Adamczewska
Rok 2012 to Rok Janusza Korczaka ­ człowieka, który był prekursorem walki o prawa dziecka. Domagał się
uznania dziecka za pełnowartościowego człowieka od chwili narodzin i na każdym etapie swego istnienia.
Wykluczał kary cielesne, potępiał praktyki zawstydzania dziecka. Proponował system zachęt i trzy zasady
wychowawcze: współgospodarzenie, współzarządzanie oraz oddziaływanie opinii społecznej, które
realizował poprzez organizowanie sklepików szkolnych, gazetek, kółek zainteresowań, dziecięcego
samorządu oraz sądów koleżeńskich, rozstrzygających konflikty i zatargi, a zarazem uczących
odpowiedzialności i empatii.
Janusz Korczak włączył się do działalności Towarzystwa "Pomoc dla Sierot". Starał się o budowę domu
przystosowanego do ich potrzeb. W 1912 roku dzieci przeniesiono do nowego budynku przy ulicy
Krochmalnej 92. Korczak objął tam funkcję dyrektora Domu Sierot i stał się jego mieszkańcem, zajmując
izbę na poddaszu nad dziecięcymi sypialniami. Swą samotność związał z najbardziej osamotnionymi
dziećmi. Dom Sierot stał się warsztatem samodzielnej pracy i badań Korczaka. Tam wypracował swój system
wychowawczy, a wieczorami i nocami pisał dzieła pedagogiczne i powieści. Kiedy 1940 roku Dom Sierot
został przesiedlony do getta, Korczak został w nim razem ze swoimi podopiecznymi. Życie w getcie to prawie
dwa lata rozpaczliwych wysiłków wycieńczonego i schorowanego Korczaka o zdobywanie dla 200
wychowanków żywności, opału, leków itp.
Przyjaciele z "aryjskiej" strony wielokrotnie podejmowali próby wyprowadzenia Korczaka z getta, zapewniali
bezpieczne schronienie. Nie można było jednak ocalić setek dzieci, więc Korczak heroicznie odmawiał
skorzystania z szansy ucieczki, nie zgadzał się na opuszczenie swych podopiecznych. W hitlerowskiej
straszliwej akcji likwidacji getta, rozpoczętej 22 lipca 1942 r. z placu przeładunkowego Umschlagplatz na
Stawkach odchodziły wagonami bydlęcymi transporty Żydów kierowane do komór gazowych obozu zagłady
w Treblince. Wśród nich Korczakowskie dzieci ze swym zielonym sztandarem nadziei lub flagą króla
Maciusia Pierwszego oraz Janusz Korczak niosący najmłodsze dziecko na ręku. Wraz z dziećmi zginął
straszliwą śmiercią w komorze gazowej.
Janusz Korczak całkowicie poświęcił się dzieciom i starał się je wspierać. Pomagał przede wszystkim tym,
którzy najbardziej go potrzebowali, tj. biednym dzieciom, najczęściej sierotom. Poświęcił im całe swoje życie,
aż do okrutnej śmierci wraz z nimi w hitlerowskiej komorze gazowej.
Źródło: strona internetowa Szkoły Podstawowej imienia Janusza Korczaka w Broniewicach
Katarzyna Kozłowska
nr 7 /05/2012 * 3
Głos Ósemki
KORCZAK W SŁUZBIE DZIECIOM
Janusz Korczak już jako dziecko interesował się teoriami pedagogicznymi opracowanymi przez Johanna
Pestalozziego. Gdy miał 18 lat, zginął jego ojciec, więc wziął na siebie obowiązek utrzymywania rodziny.
Zarabiał, udzielając korepetycji. Studiował medycynę, bardzo przejmował się warunkami życia biednych
i osieroconych dzieci. Postanowił pomagać im, roznosząc prezenty, opowiadając bajki i pomagając
w nauce.
Jego kontakty z dziećmi cechowały przede wszystkim podmiotowość i partnerstwo. Korczak nie próbował
stanowić o wszystkim, co działo się w towarzystwie Pomocy dla Sierot, gdzie pracował, a z czasem został
dyrektorem placówki i kierował się wymyślonym przez siebie systemem wychowania. Dzieciom oddawał
wiele inicjatyw polegających na działaniu w grupie. Starsi wychowankowie zajmowali się młodszymi. Wiele
sporów rozstrzygał Sąd Koleżeński. Korczak sam kilkakrotnie się tam zgłaszał, twierdząc, że naruszył
prawa dzieci.
Korczak nigdy nie założył rodziny, całkowicie poświęcił się pracy z dziećmi.
Źródła: www.bryk.pl; www.jarekzylinski.blox.pl; pl.wikipedia.org;
Martyna Filipiak
Złote myśli Janusza Korczaka
Janusz Korczak był lekarzem, pedagogiem,
pisarzem, publicystą, działaczem społecznym
pochodzenia żydowskiego.
Był prekursorem
działań na rzecz praw dziecka i całkowitego
równouprawnienia dziecka.
Jak wszyscy dobrze wiemy ­ rok 2012 jest Rokiem
Korczakowskim. Z tej okazji chciałabyśmy
przedstawić myśli Korczaka, które zostawił po
sobie. Oto niektóre z nich:
i bezpieczniej.
• Są błędy, które popełniać będziesz
zawsze, bo jesteś człowiekiem, a nie
maszyną.
• Zawarłem z życiem umowę: nie
będziemy
sobie
przeszkadzać
wzajemnie.
• Nie takie ważne, żeby człowiek dużo
wiedział, ale żeby dobrze wiedział, nie
żeby umiał na pamięć, a żeby rozumiał,
żeby
go
wszystko
troszkę
• Powiedz dziecku, że jest dobre, że nie
obchodziło, a żeby go coś naprawdę
umie, że potrafi.
• Nie ma dzieci, są ludzie; ale o innej zajmowało.
skali
pojęć,
innym
zasobie
doświadczenia, innych popędach, innej
grze uczuć. Pamiętaj, że my ich nie
znamy.
• Nikomu nie życzę źle. Nie umiem. Nie
wiem jak to się robi.
• Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się
cały świat.
• Jestem nie po to, aby mnie kochali
i podziwiali, ale po to, abym ja działał
i kochał.
• Nie obowiązkiem otoczenia pomagać
mnie,
ale
ja
mam
obowiązek
troszczenia się o świat, o człowieka.
• Wszyscy jesteśmy sobie potrzebni.
Razem łatwiej, radośniej, mądrzej
4 * nr 7 /05/2012
Głos Ósemki
całe ruchliwy, dziecko wiercipięta, dorosły
smutny, a dziecko skrzywione, dorosły
roztargniony, dziecko gawron, fujara.
Nie jest ważne, w co się bawić, a jak Dorosły się zamyślił, dziecko zagapiło.
Dorosły robi coś powoli, a dziecko się
i co się przy tym myśli i czuje.
guzdrze.
Niby
żartobliwy
język,
Wybrały a przecież niedelikatny. Pędrak, brzdąc,
Natalia Januszewska, Aleksandra malec, rak ­ nawet kiedy się nie
Marascu, Katarzyna Kozłowska gniewają, kiedy chcą być dobrzy.
Trudno, przyzwyczailiśmy się, ale
czasem przykro i gniewa takie
Janusz Korczak często mówił:
lekceważenie.
Dziecko jest pergaminem szczelnie
,,Dziecko małe, lekkie, mniej go jest.
zapisanym
drobnymi
hieroglifami,
Musimy pochylić, zniżyć ku niemu’’.
których część tylko zdołasz odczytać,
Najbardziej podoba mi się cytat, w którym zestawia a niektóre potrafisz wytrzeć lub tylko
zakreślić i własną wypełnić treścią.
zachowania dzieci z zachowaniami dorosłych.
Bez szczęśliwego
życie jest kalekie.
dzieciństwa
Bo dorosłemu nikt nie powie: 'Wynoś
się', a dziecku często się tak mówi.
Zawsze jak dorosły się krząta, to
dziecko się plącze, dorosły żartuje,
a dziecko błaznuje, dorosły płacze,
a dziecko się maże i beczy, dorosły jest
„Niech będzie mało smutku i łez, a dużo
radości”
Tymi słowami Janusz Korczak określił swoje
postrzeganie świata. Obrońca, adwokat i rzecznik
dzieci walczył przez całe swoje życie o to, by
dziecko mogło zawsze być tym, kim jest:
człowiekiem. Często powtarzał:
„Mów dziecku, że jest dobre, że może, że
potrafi…”. Napisał esej „Jak kochać dziecko.
Dziecko w rodzinie”, który został uznany za credo
pedagogiczne.
Bolesław Hadaczek, historyk literatury, określił
Janusza Korczaka „dwudziestowiecznym świętym”.
Chyba nie bez powodu. Swoim życiem bowiem
Korczak udowodnił, że w obronie godności
człowieka można nawet umrzeć, ale nie wolno się
cofnąć. Dlatego też w kulturze Polski i świata ,
postać tego człowieka wciąż uznawana jest za
jedną z najwyższych wartości, a jego nowatorskie
idee i rozwiązania wychowawcze stanowią
podstawę traktowania dzieci i szacunku dla ich
praw.
Bogactwo myśli Janusza Korczaka przypominane
jest w trwającym obecnie Roku Korczaka. Dzięki
Nie bez powodu w 1926 roku zainicjował pierwsze
pismo redagowane w większości przez dzieci ­
"Mały Przegląd". Był z nimi tak związany, że choć
wiele osób ofiarowało mu pomoc, on za każdym
razem odmawiał.
Hanna Wis
temu coraz to nowe pokolenia mają szansę
inspirować się jego systemem wartości i
postępować w myśl szacunku dla innych. „Prawidła
życia” stworzone przez Korczaka pozwalają wcielać
takie zasady jak:
­„Trzeba się pogodzić, że nie zawsze jest najlepiej.
Raz słońce świeci, raz deszcz pada”
­„Niepowodzenia i trudności budzą myśl”
­„Nie takie ważne, żeby człowiek dużo wiedział, ale
żeby dobrze wiedział, nie żeby umiał na pamięć,
a żeby rozumiał, nie żeby go wszystko troszkę
obchodziło, a żeby go coś naprawdę zajmowało.
Żeby miał zamiłowanie.”
A tak naprawdę to chodzi o jedno: żaden człowiek
nie jest rzeczą, więc nie może być traktowany jak
przedmiot.
Natalia Iwanczyszyn
Głos Ósemki
nr 7 /05/2012 * 5
Najważniejsze książki Janusza Korczaka
,,Jestem nie po to, aby mnie kochali i podziwiali, ale po to, abym ja działał i kochał. Nie obowiązkiem
otoczenia pomagać mnie, ale ja mam obowiązek troszczenia się o świat, o człowieka” (Aleksander Lewin ­
,,Korczak znany i nieznany”).
W 2012 roku obchodzona jest 70. rocznica śmierci Janusza Korczaka i setna rocznica założenia przez
niego Domu Sierot przy ulicy Krochmalnej w Warszawie. Dlatego bieżący rok ustanowiono ­ decyzją Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej ­ Rokiem Janusza Korczaka.
Janusz Korczak (1879­ 1942) – lekarz, pedagog, publicysta. Był pierwszym człowiekiem, który działał na
rzecz praw dziecka i jego całkowitego równouprawnienia. Ten znamienity pedagog opublikował wiele
książek dla dzieci; między innymi : ,,Król Maciuś Pierwszy”, ,, Król Maciuś na wyspie bezludnej”,
,,Bankructwo małego Dżeka”, ,,Kajtuś Czarodziej”. Najbardziej znaną powieścią jest ,,Król Maciuś
Pierwszy”. Autor opowiada w niej o małym chłopcu, synu króla, który po śmierci ojca sam zostaje królem.
Maciuś Pierwszy staje się Reformatorem i pragnie, aby nie było dzieci głodnych, chorych i opuszczonych,
żeby dzieci miały prawa i rosły swobodnie. Chłopiec przeżywa wiele przygód. Wraz ze swoim przyjacielem
Felkiem podczas wybuchu wojny przebiera się za zwykłego żołnierza i wyrusza na front. Tam uczy się
pokory, szacunku a jednocześnie nabywa umiejętności bycia wytrwałym i opanowanym. Zaprzyjaźnia się
z ludożerczym królem Bum­ Drumem i tworzy dziecięcy sejm. Niestety, poprzez zrównanie dzieci
z dorosłymi w państwie Maciusia dochodzi do ogromnego chaosu. Jego kraj ponownie najeżdżają sąsiedzi.
Tym razem, pomimo dzielnej obrony , poprzez tchórzostwo poddanych , król Maciuś zostaje pokonany
i osądzony, a następnie zesłany na bezludną wyspę.
O jego dalszych dziejach możecie przeczytać w książce pt: ,,Król Maciuś na wyspie bezludnej”.
Źródło : Internet ,Janusz Korczak ­,, Król Maciuś Pierwszy”
"Król Maciuś I"­ RECENZJA FILMU
Czy zastanawiałeś się kiedyś, co byś zrobił, gdyby
okrzyknięto Cię władcą w swoim kraju? Film "Król
Maciuś I" świetnie ukazuje sytuację, która zdarzyła
się Twojemu rówieśnikowi. Jest to adaptacja książki
Janusza Korczaka. Film został wyreżyserowany
przez Wandę Jakubowską. Powstał w 1958 r.
w Polsce.
Opowiada o małym księciu, któremu zmarł ojciec.
W wyniku tego wydarzenia, w myśl zasady: "Umarł
król! Niech żyje król!", tytułowy bohater musi sam
zająć się obowiązkami króla. Stara się pomagać
Malwina Milak
swoim poddanym, jak tylko może, lecz nie zawsze
mu się to udaje. Maciuś musi nie tylko wydawać
polecania poddanym, ale również się o nich
troszczyć. Powinien zawierać pokój z władcami
innych krajów. Nie jest to proste zadanie dla dziecka.
Jego poddani nie zawsze są życzliwi i pomocni.
Warto obejrzeć ten film, głównie z tego względu, że
jest on zupełnie inny niż filmy produkowane
w naszych czasach. Polecam go wszystkim moim
rówieśnikom.
Martyna Filipiak
6 * nr 7 /05/2012
FILMY O JANUSZU KORCZAKU
Janusz Korczak był wielkim człowiekiem. Swoją
niesamowitą postawą zachwycił niejednego
człowieka. W tym artykule chcę przedstawić dwa
filmy biograficzne inspirowane działalnością Janusza
Korczaka.
Pierwszy z nich to ,,Jest pan wolny, doktorze
Korczak". Jest to biograficzny film niemieckiego
reżysera Aleksandra Forda z 1974 roku. To film
o ostatnich dniach życia Janusza Korczaka,
polskiego lekarza, pisarza i pedagoga pochodzenia
żydowskiego. Korczak prowadzi sierociniec
wewnątrz żydowskiego getta. Kiedy naziści
rozpoczynają likwidację getta, Korczak uzyskuje
możliwość jego opuszczenia, ale nie korzysta z niej.
Razem z dziećmi, którymi się opiekował, zostaje
zesłany do obozu koncentracyjnego.
Film pt: ,, Korczak" jest to czarno ­ biały polski film
w reżyserii Andrzeja Wajdy z 1990 roku.
Głos Ósemki
Przedstawia
losy
Janusza
Korczaka
i fragmentarycznie ­ zbrodnię nazistowską na
dzieciach i ich opiekunach z Domu Sierot. Jest rok
1936. Doktor Korczak, który prowadzi popularne
pogadanki radiowe, zostaje wezwany do szefa
i dowiaduje się, że jego audycja została zdjęta
z anteny. Rozczarowany tym przejawem
antysemityzmu, poświęca się całkowicie pracy
wychowawczej. Prowadzi sierociniec dla dzieci
żydowskich, wykłada w Akademii Medycznej.
Wybucha wojna. W czasie obrony Warszawy
Korczak pełni funkcję lekarza wojskowego. Po
kapitulacji wraca do swego sierocińca, który wkrótce
zostaje przeniesiony do getta.
Warto zobaczyć te filmy, ponieważ przedstawiają
one losy człowieka, który potrafił poświęcić się dla
innych oraz potrafił bezinteresownie pomagać.
Zuzanna Wis
INNE ADAPTACJE FILMOWE KSIĄŻEK JANUSZA KORCZAKA
,, Bankructwo małego Dżeka":
Reżyser: Agnieszka Glińska
Rok pojawienia się spektaklu telewizyjnego : 2000
Dżeka Fultona wszyscy poznają przy okazji zamknięcia pobliskiego sklepu. Dociekliwy chłopiec pragnie
zrozumieć, co ono oznacza. Tymczasem w szkole nauczycielka prosi, by ktoś poprowadził uczniowską
bibliotekę. Nikt się nie zgłasza, wreszcie Dżek ratuje honor klasy. Wypełnia swoją misję z wielką gorliwością.
Dumny z wnuka dziadek przysyła mu dolara, żeby sobie kupił, co zechce. Pan Taft, właściciel sklepu,
podejrzewa, że banknot nie jest własnością chłopca.
Urażony w swej godności mały człowiek nie rozumie, dlaczego dzieci nie mają tych samych praw co
dorośli…
,, Kajtuś czarodziej"
Rok produkcji filmu: 1997
Reżyser: Julia Wernio
To powieść o świecie dziecięcej wyobraźni i o trudzie ulepszania świata. O marzeniach oraz o tym, co się
dzieje, kiedy marzenia się spełniają.
Kajtuś jest zwyczajnym chłopcem: trochę psoci, trochę zmyśla i uwielbia słuchać historii opowiadanych
przez babcię. Pewnego dnia odkrywa, że potrafi czarować. Początkowo wykorzystuje swoją nową
umiejętność do zabawy: zamienia kredę w mydło, kanapkę klasowego łasucha w żabę, a przed odpowiedzią
w szkole broni się, zsyłając na nauczyciela stado much. Jednak z czasem sprawy się komplikują: czary
zaczynają wymykać się spod kontroli, a Kajtuś ucieka z domu, pozostawiając w nim wyczarowanego
sobowtóra…
Źródło: Internet
Zuzanna Wis
nr 7 /05/2012 * 7
Głos Ósemki
CZY WARTO OBCHODZIĆ ROK KORCZAKOWSKI?
Henryk Goldszmit był człowiekiem wyjątkowym, można powiedzieć że wyprzedzał swoją epokę, a jego
dokonania były bardzo rewolucyjne jak na czasy, w których żył. Czy warto zatem pielęgnować pamięć
o takim człowieku? Biografia tej postaci w całości potwierdza, że tak – warto.
Szczególnie dzieci powinny o nim pamiętać, ponieważ świat, los, a przede wszystkim prawa dziecka stały
się tematem przewodnim życia i twórczości Janusza Korczaka.
Kolejnym dowodem tego, że warto obchodzić Rok Janusza Korczaka, jest fakt, że gdyby nie On, dzieci
w dzisiejszych czasach zapewne nie mogłyby liczyć na takie zasady jak:
­odrzucenie przemocy,
­przekonanie, że dziecko jest istotą rozumną tak samo jak dorosły,
­prawo do posiadania własnego zdania,
­przyznanie dziecku prawa do szacunku, niewiedzy i niepowodzeń, prywatności, własności.
Najbardziej znaną powieścią Korczaka jest ”Król Maciuś Pierwszy” pokazujący, jak dziecięca wrażliwość
i pomysłowość może zmienić rzeczywistość, ale też jak skutecznie walczy z tym świat dorosłych. Książkę tę
przetłumaczono na 20 różnych języków.
Korczak był także autorem audycji radiowej. Pod pseudonimem „Stary Doktor” stworzył indywidualny styl
zwracania się do najmłodszych słuchaczy. W prosty sposób mówił o rzeczach ważnych. Wyznawał zasadę:
„Nie ma dzieci­są ludzie”. Czesław Miłosz tak pisał o Korczaku: „skromny w swych sądach (...) ukazuje nam
zagadkę rzeczywiście nadludzkiej siły".
Olga Matłosz
Czy wiesz, że . . . ?
• DZIEŃ MATKI ­ historia
Dzień Matki obchodzony jest w ponad 40 krajach na świecie. W Polsce życzenia naszym Matkom
składamy 26 maja i jest to bardzo ważne święto.
Tradycja obchodzenia Dnia Matki wywodzi się prawdopodobnie jeszcze ze starożytnej Grecji. W samym
środku wiosny przystępowano do celebrowania święta Matki Natury. Podczas uroczystości, których
punktem kulminacyjnym było palenie ofiar przyniesionych przez uczestników, składano hołd bogini Rei,
żonie Kronosa, będącej matką wszechświata oraz wszystkich bóstw.
W starożytnym Rzymie istniał zwyczaj obchodzenia święta bogini Cybele, również uważanej za matkę
bogów. Święto to nazywano Hilaria i trwało ono trzy dni, prawdopodobnie od 15 do 18 maja.
Współczesny Dzień Matki nosi w sobie wiele pozostałości po rzymskich Hilariach. Tak jak w przypadku
wielu innych pogańskich świąt, Hilaria zostały w części zapożyczone przez zwierzchników wczesnego
kościoła katolickiego i przemianowane na święto Matki Boga.
Obecnie obchodzony Dzień Matki jest również ściśle związany z historią "matczynej niedzieli"
obchodzonej od XVI wieku w Anglii i Szkocji. W każdą czwartą niedzielę Wielkiego Postu młode służące
i młodzi parobkowie puszczani byli do swoich domów, by spędzić ten dzień ze swoimi matkami. Tradycją
było przynoszenie matkom drobnych upominków lub specjalnego "matczynego ciasta", jeżeli w odwiedziny
do domu jechała dziewczyna.
Aleksandra Marascu
• 3 Maja ­ Święto Konstytucji
Konstytucja 3 Maja została uchwalona przez Sejm Wielki w maju 1791 roku i była to pierwsza w Europie,
a druga na świecie (po amerykańskiej) uchwalona konstytucja. Dzień ten został uznany za święo już 5 maja
1791 roku. Ponownie, po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, 3 maja został uznany za święto
państwowe na mocy uchwały Sejmu z dnia 29 kwietnia 1919 roku. Od 1946 roku świętowanie tego dnia
było zakazane przez władze aż do roku 1990 kiedy to 6 kwietnia Sejm ponownie przywrócił to święto.
Katarzyna Mikołajczyk
8 * nr 7 /05/2012
Głos Ósemki
„Matka ­ najważniejsza osoba na świecie !”
W związku ze zbliżającym się Dniem Matki, który obchodzimy 26 maja, chciałabym
przypomnieć wszystkim, że to właśnie Mama jest najważniejszą istotą w naszym
życiu, bo w końcu dzięki niej jesteśmy na tym świecie. Warto o niej pamiętać, bo
nieważne, co zrobimy, ona i tak będzie nas bezgranicznie kochać!
Z tej okazji chciałabym zaprezentować Wam kilka wzniosłych myśli o Mamie:
Matka jest ciepłem, jest pokarmem, matka jest pełnym błogości stanem
zadowolenia i bezpieczeństwa (…). Nic nie musisz zrobić, aby być
kochanym – miłość matki nie jest obwarowana żadnym warunkiem (…). Nie
trzeba jej zdobywać (…)
autor: Erich Fromm
autor: Anna Kamieńska
Dom to wcale nie są ściany
i sufity i podłogi
ale ręce naszej mamy
Każdą inną ludzką miłość trzeba zdobywać, trzeba na nią zasługiwać, pokonując
stojące na jej drodze przeszkody, tylko miłość matki ma się bez zdobywania i bez
zasług.
autor: Herman Auerbach
Mama to miękkie ręce. Mama to melodyjny głos, to chuchanie na uderzone miejsce.
Mama to samo dobro i sama przyjemność. Coś, co dobrze jest mieć w każdej chwili życia
koło siebie, dookoła siebie, gdzieś na horyzoncie.
autor: Melchior Wańkowicz – „Ziele na kraterze”
Matka jest dla nas najważniejszą osobą, dzięki niej jesteśmy na tym świecie. Dzięki niej możemy go lepiej
poznawać, ona nas wszystkiego nauczyła!
Nie możemy o niej zapominać! NIGDY!
Natalia Januszewska
POMYSŁ NA SPĘDZENIE DNIA MATKI
W nadchodzący Dzień Matki planuję pokazać mojej mamie, jak bardzo ją kocham i szanuję.
Rano wcześnie wstanę, cicho posprzątam i przygotuję śniadanie. Na pewno będą to ulubione przez mamę
naleśniki. Kiedy wstanie, jedzenie będzie czekało na stole, razem z prezentem ­ jej wymarzonymi perfumami. Po
południu wybierzemy się na zakupy do miasta. Razem z moją siostrą poszukamy książek dla mamy, ponieważ
uwielbia czytać. W naszą niespodziankę zaangażuje się również tata, ponieważ po powrocie do domu będzie czekać
na nas pyszna pieczeń z indyka, którą mama bardzo lubi. Wieczorem wspólnie usiądziemy przed telewizorem.
To będzie cudowny dzień.
Aleksandra Marascu
nr 7 /05/2012 * 9
Głos Ósemki
POMYSŁ NA SPĘDZENIE DNIA MATKI
To jeden taki dzień w roku, kiedy Mamy powinny świętować od rana do wieczora. Jako dzieci, możemy
spróbować chociaż przez chwilę umilić im dzień. Najlepiej spełniając jakieś marzenie. Albo chociaż część
marzenia…
Moja mama uwielbia muzykę. I wiem, że każdy ciekawy koncert sprawia jej radość. Ma swoich ulubionych
wykonawców, więc sprawa wydaje się prosta. Jednak zakup płyty lub biletu na koncert to łatwizna.
Pomyślałam, że ciekawiej byłoby urządzić…minikoncert w domu.
Wystarczy zmotywować resztę domowników i wyszperać najciekawsze, najlepiej rzadko przypominane
w radio, utwory. Przygotować „scenę”, widownię i mikrofony. W Dzień Mamy do porannego śniadania
dołączyć zaproszenie na popołudniowy Koncert Rodzinny, podczas którego ucharakteryzowani domownicy
przypomną Mamie piosenki jej ulubionego wykonawcy lub zespołu.
Po „pokazie” warto zaprosić Mamę do wspólnej zabawy, bowiem druga część niespodzianki to …karaoke.
I tutaj może być naprawdę ciekawie: można najpierw urządzić dla Mamy casting i sprawdzić, czy pamięta
teksty i melodie utworów (przyznam, że w przypadku mojej Mamy może to być dość trudne, bo jest
recenzentem muzycznym i „w tej sprawie” jest na bieżąco), a potem urządzić konkurs śpiewania – najlepiej
utworów, których ani Mama , ani reszta nie zna. Dobra zabawa gwarantowana, a przy tym mnóstwo
śmiechu. W końcu nie rzeczy, a spędzony wspólnie czas, są najciekawszym i najmilszym prezentem.
A że zwykle po koncertach artyści świętują, to własnoręcznie przygotowana przez dzieci kolacja
z pewnością zostanie entuzjastycznie przyjęta. W mojej rodzinie przynajmniej tak jest. I nawet jabłka
pieczone w mikrofalówce smakują jak kawior. Bo jak śpiewa Wojciech Młynarski:
„Nie ma jak u mamy – ciepły piec, cichy kąt.
Nie ma jak u mamy – kto nie wierzy, robi błąd”,
A życzenia i uśmiech powinny w Dniu Matki być wyjątkowe. Proponuję podziękować słowami utworu
jednej z ulubionych piosenkarek mojej Mamy, Anny German:
„Dziękuję, mamo,
Za wszystkie chwile
Dziękuję, mamo,
Jak umiem najczulej
Dziękuję, mamo,
Za troskę w oczach
I uśmiech, co kryje
Twój ból i rozpacz.
Ale najbardziej
Dziękuję za to,
Że jesteś, mamo,
Bo tym, że jesteś
Zawsze pomagasz”
Natalia Iwanczyszyn
10 * nr 7 /05/2012
WYWIAD Z PANIĄ HANNĄ TUZIŃSKĄ
Dziennikarki: Witamy.
Pani Sekretarka: Dzień dobry.
Dziennikarki: Jesteśmy z redakcji gazety „Głos
Ósemki” i chciałybyśmy przeprowadzić z Panią
wywiad. Czy zgadza się Pani i czy oczywiście ma
Pani czas, bo wiemy, że jest Pani bardzo zajęta.
Pani Sekretarka: Oczywiście bardzo chętnie udzielę
wam wywiadu.
Dziennikarki: Od jak dawna pracuje Pani w naszej
szkole?
Pani Sekretarka: Pracuję w szkole już od 21 lat.
Dziennikarki: Czy lubi Pani swoją pracę?
Pani Sekretarka: Tak, bardzo lubię swoją pracę.
Sprawia mi ona wiele radości i satysfakcji.
Dziennikarki: Czy jako mała dziewczynka marzyła
Pani o pracy w szkole?
Pani Sekretarka:
Oczywiście. Jak każda mała
dziewczynka marzyłam o pracy w szkole, tylko że
jako nauczycielka matematyki, a nie sekretarka.
Dziennikarki:
Czy trudna jest praca
w sekretariacie?
Pani Sekretarka: To zależy od tego, jaki jest dzień.
Raz jest dużo pracy, a raz mało. Czasami także
bywa nawet wesoło.
Dziennikarki: Co można załatwić w sekretariacie?
Pani Sekretarka: W sekretariacie można załatwić
bardzo wiele różnych spraw. Na przykład na
początku, kiedy dziecko po raz pierwszy przychodzi
do szkoły, rodzice muszą najpierw
dziecko
zarejestrować. Wydajemy w sekretariacie także
legitymacje szkolne, karty rowerowe, stypendia
naukowe i sportowe. A kiedy nie ma pani
pielęgniarki, udzielam dzieciom pierwszej pomocy
i jak trzeba, to dzwonię po rodziców.
Dziennikarki:
Co lubi Pani w swojej pracy
najbardziej?
Pani Sekretarka: W swojej pracy lubię najbardziej
to, że każdego dnia dzieje się coś innego,
ciekawego i nigdy nie wiadomo, co się wydarzy.
Dzięki temu praca nie jest nudna i monotonna.
Dziennikarki: Kiedy chodziła Pani do szkoły, to który
przedmiot lubiła Pani najbardziej?
Pani Sekretarka: Kiedy chodziłam do szkoły moim
ulubionym przedmiotem była matematyka,
uwielbiałam rozwiązywać zadania i sprawiało mi to
wiele przyjemności.
Dziennikarki: Gdy była Pani w naszym wieku to
jakie miała Pani zainteresowania, zwłaszcza że nie
Głos Ósemki
było komputerów i Internetu?
Pani Sekretarka: W czasie wolnym bawiłam się
z koleżankami na dworze, pomagałam innym
w nauce. Może wydać wam się to trochę dziwne,
ale kupowałam zbiory zadań z matematyki i kiedy
miałam wolny czas, rozwiązywałam je.
Dziennikarki: Czy lubi Pani zwierzęta i czy ma Pani
jakieś w domu?
Pani Sekretarka: Bardzo lubię zwierzęta. Zawsze,
odkąd pamiętam, w moim domu było dużo zwierząt.
Miałam na przykład rybki, koty. Obecnie mam
ślicznego kotka.
Dziennikarki: Jakie jest Pani największe marzenie?
Pani Sekretarka: Moim największym marzeniem
jest być zdrową i móc jak najdłużej pracować
w szkole .
Dziennikarki: Czy Pani, tak jak wszyscy uczniowie,
czeka z utęsknieniem na wakacje?
Pani Sekretarka:
Ja niestety nie mam aż tak
długich wakacji jak uczniowie. W letnie miesiące
pracuję normalnie w szkole i mam tylko kilka dni
wolnego.
Dziennikarki: Jaka jest Pani ulubiona pora roku
i czy cieszy się Pani, że za oknami mamy już
wiosnę?
Pani Sekretarka: Moją ulubioną porą roku jest
wiosna. Wiosną na dworze jest kolorowo, wszystko
zaczyna się zielenić, kwitną kwiaty i cała przyroda
ożywa. Lubię także jesień. To pora roku, kiedy liście
spadają z drzew, mają bardzo kolorową
i różnorodną barwę .
Dziennikarki: Wiosna to oczywiście wiosenne
porządki, czy lubi Pani sprzątać i pracować
w ogrodzie?
Pani Sekretarka: Tak jak każda kobieta, wiosną
mam wiele pracy w domu i robię gruntowne
porządki.
Dziennikarki: Dziękujemy bardzo za udzielenie nam
wywiadu i życzymy miłej pracy.
Pani Sekretarka: Ja także bardzo wam dziękuję
i życzę wszystkiego dobrego.
Rozmawiały:
Wiktoria Siennica
Emilia Łopacka
Głos Ósemki
ROWEREM PRZEZ ŚWIAT
SZWECJA
Planując wyprawę do Szwecji, musimy pamiętać,
aby koniecznie odwiedzić Sztokholm nazywany
inaczej ,,Wenecją Północy’’. To bardzo nowoczesne
miasto, z rozwiązaniami ułatwiającymi życie
współczesnemu człowiekowi. Do obowiązkowych
atrakcji należy: stary Rynek, a przy nim zabytkowy
gmach giełdy, w którym odbywają się obrady komisji
przyznającej Nagrodę Nobla, a także ratusz miejski.
Warto obejrzeć katedrę królewską, pałac królewski,
muzeum ze zrekonstruowanymi scenami ze
średniowiecznego
życia.
Należy
również
pospacerować po modnej dzielnicy artystów
Södermalm.
Jednym z moich marzeń jest udanie się do Laponii
­ krainy pełnej legend, piękna i bajek oczywiście.
Laponia to dla mnie pierwsze w Europie miejsce, do
którego podróż jest obietnicą niezapomnianych
przeżyć!
Kiedy byłam mała, moim największym marzeniem
było udanie się do Rovaniemi, gdzie mieszka św.
Mikołaj. Kilka kilometrów za Rovaniemi znajdują się
dwa punkty, które obowiązkowo musisz odwiedzić!
Jednym
z nich jest Wioska Świętego Mikołaja,
a w niej lodowy zamek, z mnóstwem atrakcji dla
dzieci i okropnie zimnymi drinkami w lodowatych
szklankach dla dorosłych. W Wiosce Świętego
Mikołaja znajdziemy mnóstwo sklepów z zabawkami
i pamiątkami. Nie lada atrakcją jest jednak Poczta
Świętego Mikołaja. Na poczcie wisi mapa świata z
zaznaczonymi miejscami, skąd przychodzą listy. Nie
można na niej znaleźć pustego punktu. Miejsce to
jest niezwykłe, gdyż klienci obsługiwani są przez
elfy.
nr 7 /05/2012 * 11
GRECJA
Stolicą Grecji są Ateny. Mieszka tam ok. 886 tys
ludzi. Do największych miast w Grecji należą:
Saloniki (406.000 mieszkańców), Pireus (197.000
mieszkańców), Patras (142.000 mieszkańców).
Jedną z najbardziej znanych greckich wysp jest
Kreta położona na Morzu Śródziemnym. Jej
największym miastem jest Heraklion. Krajobrazy
wyspy są stworzone ze skalistych wybrzeży oraz
pięknych plaż. Lato jest tam bardzo suche i gorące,
natomiast w zimie panuje większy chłód.
Największymi atrakcjami turystycznymi są ruiny
pałaców minojskich w Knossos, Fajstos, Malii i Kato
Zakros, pozostałości po starożytnych budowlach
w Gortynie oraz fortyfikacje wzniesione przez
Wenecjan.
Miasto Rodos jest głównym ośrodkiem greckiej
wyspy o tej samej nazwie. Pełni ono również funkcję
stolicy wyspy. Liczy około 55 tysięcy mieszkańców
i jest ważnym ośrodkiem turystycznym i kulturalnym.
Poza wypoczynkiem w fantastycznym greckim
klimacie wysp Rodos oferuje też wiele ciekawych
miejsc do zwiedzania oraz dziesiątki typowo
turystycznych atrakcji. Stolica wyspy dzieli się na
dwie części: zwarte, otoczone murami Stare Miasto
i rozrastające się swobodnie Nowe Miasto. Miasto
Rodos to liczne zabytki, kościoły, meczety i wąskie
kamienne uliczki stwarzające idealny klimat do
romantycznych spacerów. Mają wklęsły kształt,
który miał za zadanie zmieniać kierunki kul
armatnich. Ciekawostką jest, że do miasta prowadzi
aż 10 bram.
Hanna Wis
12 * nr 7 /05/2012
Głos Ósemki
OPOWIADANIE
Z życia dziesięciolatki
Tosia z politowaniem patrzyła na młodszą siostrę próbującą jeść łyżką. Zresztą sama też na tym ucierpiała.
Chwilę wcześniej owsiankowy pocisk uderzył w jej nową bluzkę, którą chciała pokazać w szkole przyjaciółce
Weronice. Mówi się trudno. Zmieniła koszulkę tak szybko, jak włożyła poprzednią. Zbiegła po schodach do
kuchni, gdzie czekał już na nią tost z dżemem morelowym.
Poranek był ciepły ( jak na wiosnę przystało ), więc dziewczyna nie spieszyła się do szkoły. Chciała tylko,
aby jak najszybciej skończył się rok szkolny. Za miesiąc okaże się, czy będzie miała na tyle dobre stopnie,
żeby dostać upragniony nowy telefon. Przyspieszyła kroku. Za dziesięć minut dzwonek.
Gdy dotarła do szkoły, musiała pomóc pani od przyrody zanieść mapę świata do sali, później pani
sprzątaczka poprosiła ją o pomoc w niesieniu wiadra z wodą na czwarte piętro budynku, a następnie
nauczycielka wychowywania fizycznego kazała jej zanieść koszulki dla reprezentacji szkoły w piłce nożnej
do sali gimnastycznej. Tosia sama nie wierzyła, że zdążyła to wszystko zrobić przed dzwonkiem, ale
zmachała się przy tym, jakby przebiegła kilometr.
W dniu zakończenia roku szkolnego przyjdzie po świadectwo, później razem z Weroniką i Hanią pójdą na
lody, z lodziarni nad rzekę, a znad rzeki rozejdą się do domów. Będzie cudownie ...
A w ostatnim dniu roku szkolnego padał deszcz…
Maja Stawicka
TO I OWO NA SPORTOWO
“EURO”
Już niedługo, 8 czerwca, o godzinie 18:00 pierwszy mecz Euro 2012 na Stadionie Narodowym
w Warszawie. Zmierzą się na nim Polska i Grecja . Liczymy oczywiście na wygraną reprezentacji
Franciszka Smudy. W naszej drużynie pewnym punktem jest trójka z Dortmundu, czyli: Robert
Lewandowski, Jakub Błaszczykowski oraz Łukasz Piszczek. Niezastąpiony w bramce będzie gracz
Arsenalu Wojciech Szczęsny. O godzinie 20:45 we Wrocławiu zmierzą się Rosja i Czechy.
9 Czerwca
Holandia – Dania
Niemcy – Portugalia
11 Czerwca
Francja – Anglia
Ukraina – Szwecja
13 Czerwca
Dania – Portugalia
Holandia – Niemcy
15 Czerwca
Szwecja – Anglia
Ukraina – Francja
17 Czerwca
Portugalia ­Holandia
Dania – Niemcy
19 Czerwca
Anglia – Ukraina
Szwecja – Francja
Charków
Lwów
Donieck
Kijów
Lwów
Charków
Kijów
Donieck
Charków
Lwów
Donieck
Kijów
10 Czerwca
Hiszpania – Włochy
Irlandia – Chorwacja
12 Czerwca
Grecja – Czechy
POLSKA – Rosja
14 Czerwca
WŁOCHY ­ Chorwacja
Hiszpania ­ Irlandia
16 Czerwca
Czechy – POLSKA
Grecja – Rosja
18 Czerwca
Chorwacja – Hiszpania
Włochy – Irlandia
Gdańsk
Poznań
Wrocław
Warszawa
Poznań
Gdańsk
Wrocław
Warszawa
Gdańsk
Poznań
Katarzyna Kozłowska
Głos Ósemki
nr 7 /05/2012 * 13
SPOSÓB NA NUDĘ
W roku szkolnym, kiedy chodzimy do szkoły, odrabiamy lekcje, uczymy się na sprawdziany i mamy
mnóstwo innych obowiązków, nuda nam nie grozi. No, może czasami.
Na szczęście nadeszła długo oczekiwana wiosna i każdy kolejny dzień jest coraz dłuższy, a na dworze
coraz cieplej. Kiedy jest ładna pogoda, świeci słońce i nie pada deszcz, możemy:
• wybrać się na przejażdżkę rowerem,
• pojeździć na rolkach i desce,
• poskakać na skakance,
• wybrać się do parku na spacer z pupilem, koleżanką lub kolegą.
Natomiast kiedy nie chce nam się wychodzić z domu, gdy za oknem brzydka pogoda, możemy na
przykład:
• poczytać ciekawą książkę, niekoniecznie lekturę,
• poczytać ulubioną gazetę,
• obejrzeć ulubiony film, serial czy program popularno­naukowy,
• pograć na komputerze,
• zaprosić koleżankę,
• poukładać puzzle,
• pograć w gry planszowe ( Chińczyk, Scrabble, Monopoly ),
• upiec ulubione ciasteczka ( pod czujnym okiem dorosłej osoby),
• pograć w karty,
• porysować,
• porozwiązywać krzyżówki
Ale możemy też spędzać czas kreatywnie, np. nauczyć się robić zabawne papierowe zwierzaki, ludziki
metodą orgiami.
Warto także odkryć nowe zainteresowania, pasje i nauczyć się czegoś nowego, np. fotografowania.
Wiktoria Siennica
14 * nr 7 /05/2012
Głos Ósemki
Warto obejrzeć
,,Gniew tytanów'' (Warth of the Titans)
To wspaniały film przygodowy, związany z mitologią. Opowiada on o wielkim problemie bogów. Polega on
na tym, że ludzie przestali się do nich modlić. Przez to stracili oni swoją moc i stali się śmiertelnikami.
Wszystko, co dotąd stworzyli, zaczęło ulegać zniszczeniu. Hades, aby odzyskać moc i nieśmiertelność,
postanawia wypuścić swego ojca Chronosa. Następnie Hades porywa Zeusa i zabiera mu resztki mocy,
które otrzymuje Chronos. Na ratunek Zeusowi rusza Perseusz. Musi on przezwyciężyć swój strach. Jaką
drogę Perseusz ma przebyć? Jak uratuje Zeusa? Dowiecie się, gdy obejrzycie ten wspaniały film. Polecam
go wszystkim ludziom lubiącym filmy przygodowe.
Jakub Zatoń
Warto posłuchać
Recenzja piosenki Miku Hatsune „Cactus and Mirange”
Poszukując na YouTube piosenek japońskiej wokalistki Miku Hatsune z polskimi napisami, napotkałam
utwór „Cactus and Mirange”. Nie wiem sama, czego się spodziewałam po tym teledysku, ale kiedy
skończyłam oglądać, dogłębnie się wzruszyłam.
Piosenka opowiada o pielęgniarce, która w pracy poznaje ciężko chorego chłopaka. On zapałał do niej
sympatią i mimo ciężkiego stanu, codziennie dawał jej papierowe samolociki. Jednak ona nie chciała się do
niego przywiązać i za każdym razem wyrzucała papierowe podarunki. Pielęgniarka nie chce się kierować
uczuciami, żeby nie cierpieć. Nie zdradzę Wam, co się wydarzy z dwójką bohaterów, by nie zniszczyć
niespodzianki.
Teledysk przedstawia wyżej opisaną historię za pomocą niezdarnych, czarno­białych, dziecięcych
rysunków, które dodają piosence słodkości i uroku. Muzyka w utworze składa się z delikatnego dźwięku
cymbałek oraz gitarowego podkładu muzycznego, a śpiew Miku jest może nieco piskliwy, przypominający
głos dziecka, dlatego lepiej można się wczuć w uczucia bohaterów tej historii.
Jeżeli lubisz delikatne, wzruszające piosenki, to serdecznie polecam Ci ten utwór.
Aleksandra Klimkiewicz
Zrób to sam
Dzień Matki jest idealną okazją, aby powiedzieć naszym Mamom: DZIĘKUJĘ. Oto dziesięć pomysłów, jak
w niezapomniany sposób świętować Dzień Matki:
~ Słoik wspomnień
Przygotuj "słoik wspomnień". Wypełnij go karteczkami papieru, na których napiszesz swoje wspomnienia
z dzieciństwa oraz za co jesteś wdzięczna/y swojej mamie. Im bardziej specyficzne będą to wspomnienia,
tym lepiej. Usiądź z mamą i poczytajcie razem.
~ Laurki od dzieci
Zbierzcie się razem z rodzeństwem i zróbcie wspólnie laurki dla mamy, napiszcie, za co jesteście mamie
wdzięczni.
~ Transparent
Poproś rodzeństwo, żeby podpisało się na wielkim transparencie dla mamy. Wpiszcie tam, co chcecie.
Wywieście przy drzwiach wejściowych. Zaskoczcie mamę po powrocie z pracy.
~ Posiłek dla mamy
Przyrządź mamie specjalne śniadanie. Koniecznie do łóżka! Nie pozwól jej nic w tym dniu robić. Zajmij się
nią najlepiej, jak umiesz.
Źródło: www.milion porad.pl
Katarzyna Kozłowska
Głos Ósemki
nr 7 /05/2012 * 15
Przepis na WIOSENNĄ AWANTURKĘ
Przepis na 6 porcji. Czas przygotowania ok. 30 minut. Przepis łatwy.
PRZYGOTUJ: deskę do krojenia, nóż, łyżkę, widelec, tarkę, miskę.
SKŁADNIKI:kostka białego sera, mały kubek śmietany, pół pęczka rzodkiewek, pół pęczka szczypiorku, pół
świeżego ogórka, sól, pieprz.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:
Umyj dokładnie warzywa. Obierz ogórek ze skórki, odkrój od rzodkiewek ogonki i liście. Przełóż do miski
ser i dokładnie rozgnieć go widelcem. Zetrzyj na drobnej tarce ogórek i rzodkiewki. Posiekaj starannie
szczypiorek. Przełóż do miski z serem warzywa, dodaj 2 łyżki śmietany, odrobinę soli i pieprzu do smaku,
a następnie wymieszaj ze sobą składniki.
ŻYCZĘ SMACZNEGO
Maja Stawicka
Rozrywka
Pierwsza osoba, która poprawnie rozwiąże krzyżówkę o Januszu Korczaku
i przyniesie ją do P. Galickiej lub P. Jezierskiej, otrzyma nagrodę.
Krzyżówka ­ Martyna Czuczwara
16 * nr 7 /05/2012
Głos Ósemki
Krzyżówka ­ Wiktoria Siennica
Rebusy ­ Malwina Milak
Zespół redakcyjny:
Martyna Czuczwara, Aleksandra Klimkiewicz, Katarzyna Kozłowska, Malwina Milak, Katarzyna Mikołajczyk, Wiktoria
Siennica, Hanna Wis, Zuzanna Wis, Maja Stawicka, Karolina Warzecha, Katarzyna Kaptur, Martyna Filipiak, Oliwia
Kuczek, Olga Matłosz, Aleksandra Marascu, Natalia Adamczewska
Redakcja techniczna, korekta: Urszula Galicka, Natalia Jezierska
Adres poczty elektronicznej: [email protected]