Sprawozdanie pokolędowe - Parafia pw. Bł. Michała Kozala w

Sprawozdanie pokolędowe
W życiu każdego wierzącego jest
takie jedno miejsce, które jest wpisane w
jego życie w sposób sięgający dna jego
duszy, w najbardziej intymne zakamarki jego ducha, realizującego zbawcze spotkanie z Bogiem. Tym miejscem
jest świątynia parafialna: miejsce naszego chrztu, bierzmowania, miejsce
pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej,
zawarcia sakramentu małżeństwa, miejsce niedzielnej Mszy świętej.
Tym miejscem jest dla nas kościół
parafialny pw. bł. Michała Kozala B.M.
Ta świątynia jest cząstką naszego serca, bo
troszczymy się o nią, by sobą głosiła
rzeczywiście chwałę Bożą. Świątynia nie
jest dla wierzących jakimś "luksusem", ale
jest koniecznością. Jest ich chlebem powszednim, iż potrzebują jej do realizacji
pełni swojej wiary i życia chrześcijańskiego. Wierzący potrzebują świątyni z
dwóch podstawowych powodów: potrzebują jej, bo świątynia jest miejscem ofiary i
miejscem przekazywania nauki Bożej.
Świątynia miejscem ofiary
W świątyni w czasie sprawowania
Mszy świętej dokonuje się ofiarne dziękczynienie i uroczyste przypomnienie tajemnicy Chrystusowego Wieczernika i Golgoty, z postawionym na niej zbawczym
krzyżem. To tutaj, na ołtarzu, dokonuje się
w czasie każdej Mszy świętej przypomnienie i uobecnienie tej nieskończenie
wielkiej Ofiary Chrystusa, która zawiera w
sobie wszystkie inne ofiary, jakie kiedykolwiek składał człowiek Bogu wcześniej i jakie będzie składał do skończenia
świata. To tutaj przelewa się Krew Chrystusa, Niepokalanego Baranka, który
gładzi grzech świata. To tutaj otwiera się
Jego miłujące serce, aby na wszystkich
rozlać skarby swej miłości. To tutaj z
Ofiary Chrystusa rodzi się duchowa
świątynia Boga, którą my jesteśmy.
W czasie ofiary Chrystusa, dokonującej się
na tym ołtarzu, wieczność łączy się z
czasem, niebo łączy się z ziemią, Bóg z
człowiekiem.
Świątynia jest także miejscem naszej
ofiary. Tutaj, na ołtarzu Chrystusa razem z
chlebem i winem ofiarujemy Bogu samych
siebie. Ofiarujemy Mu to, kim jesteśmy i co
posiadamy. Tak bardzo potrzeba naszemu
życiu tej ofiary, tego złożenia siebie Bogu.
Nie ma pełnego życia chrześcijańskiego,
bez włączenia swego życia w tę ofiarę,
którą spełnił na krzyżu Jezus Chrystus, i
która spełnia się na naszych ołtarzach.
Świątynia miejscem nauczania
Świątynia jest także miejscem pouczenia. Jest miejscem świętej i prawdziwej
nauki, tej nauki, która pochodzi od Boga.
To tutaj, w świątyni staje przed nami
Chrystus, Autor wszelkiej prawdy, od
którego pochodzi, i w którym znajduje
ukoronowanie nie tylko całokształt prawd
naszej wiary, ale także wszelkiej prawdy.
To tutaj staje przed nami Chrystus
nauczający, przemawiający do nas całym
bogactwem żywego słowa świętych i
natchnionych Pism. To tutaj rozpoznajemy,
że w Chrystusie, jak w żywej księdze, są
zapisane wszelkie prawdy Boga i prawdy
człowieka, które czekają, abyśmy je
radośnie odczytywali i znajdowali w nich
odpowiedzi na nasze codzienne pytania.
Niech rozważanie o świątyni, jako
miejscu ofiary, nauczania, jeszcze pełniej i
z żarliwszą wiarą pomoże mam odkrywać
parafialną świątynię, jako najważniejsze,
jako najcenniejsze miejsce realizacji
mojego zbawczego spotkania z Bogiem. Tu
dokonuje się moje przemienienie i
uświęcenie, bo Tu mieszka Bóg! Tu zawsze
jestem najcenniejszym, najdroższym
skarbem, bo tu mieszka Bóg! Tu zawsze
jestem kochany i nigdy nie jestem
odrzucony bo tu mieszka Bóg, który za
mnie oddał życie! Niech ta świadomość
zrodzi w nas potrzebę radosnego i częstego
uczestniczenia w najświętszej Ofierze,
która tutaj jest sprawowana, oraz włączenia
w nią ofiary z siebie i swojego życia.
Chciejmy także z nową radością
spojrzeć na naukę, którą wykłada nam tutaj
sam Chrystus, aby nas pouczyć o pełni
prawdy i konieczności realizowania jej w
życiu, aby dojść do spotkania z Nim w
wieczności.
Dane kolędowe i nie tylko
W dniu 22 stycznia 2010 r. zakończyliśmy w naszej wspólnocie parafialnej
wizytę duszpasterską - kolędę. Na mieszkających w parafii około 4700 rodzin
otworzono drzwi i serca dla kapłanów
przez 2747 rodzin. Spotykamy na swej
kolędowej drodze drzwi - niestety - przed
kapłanem zamknięte. W naszej wspólnocie
parafialnej, takich drzwi było 1953. Za
obecność domowników (w miarę możliwości), za docenienie kapłana, za dar
wspólnej modlitwy, za zainteresowanie się
życiem parafii i sprawami wspólnoty -
dziękuję. Dziękuję za serdeczność, gościnność oraz za ofiary złożone z racji
kolędy; mówię wszystkim " Bóg zapłać"!
Przywołajmy fakty, które miały miejsce
w 2009 r. w naszej dużej rodzinie
parafialnej. W ubiegłym roku przyjęły
chrzest 153 osoby. W klasie drugiej
przyjęło Boski Chleb Chrystusa 103 dzieci.
Mam nadzieję, że rozumieją one i ich
rodzice, po co dla nich Chrystus stał się
chlebem i jakie jest ich zadanie w codziennym życiu jako chrześcijan. Sakrament Ducha Świętego i Mocy przyjęło 79
naszych młodych parafian. W tym miejscu
dziękuję ks. Edwardowi, który przygotowuje do należytego przyjęcia tych dwóch
jakże ważnych dla dzieci i młodzieży,
sakramentów. Do ołtarza podążyło w
minionym roku 50 par, aby wspólnie
układać sobie życie, zakładać nowe cząstki
żywego, domowego Kościoła. Chcemy im
dobrze życzyć więc darzymy ich pełnym
zaufaniem w ludzkim i Bożym gospodarowaniu czasem i łaskami z nieba. Siłą
dla nich i dla nas - niech będzie coniedzielna Msza święta, codzienna modlitwa poranna i wieczorna, a przede
wszystkim - częsta i godnie przyjmowana
Komunia święta.
W naszym kościele udzielono około
102500 komunii świętych. Tyle razy, i w
tylu sercach Chrystus wyszedł na drogi i
ulice, do naszych domów, aby być naszą
mocą, Przyjacielem w pracy, w nauce, a dla
wielu w samotności i cierpieniu. W
niedzielnej Mszy św. na mieszkających w
naszej parafii 14269 osób, uczestniczy
2128 osób w tym mężczyzn - 756, kobiet 1372, jak wynika z liczenia w niedzielę w
październiku, według daty wyznaczonej
przez Sekretariat Episkopatu Polski. Nie
jest to frekwencja zadawalająca. Wiem
tylko jedno - stać nas na naprawienie tego
bolesnego błędu.
W parafii mamy wielu ludzi starszych,
samotnych, chorych, niepełnosprawnych.
Do nich w I sobotę miesiąca udają się
kapłani z komunią świętą. Odwiedzili i
odwiedzają systematycznie raz w miesiącu
49 osób. To właśnie oni najlepiej rozumieją
swoją biedę i tak bardzo cenią sobie każdą
kruszynę Bożego Chleba.
Szablony według których powstały witraże: Wiara, Nadzieja, Miłość
W 2009 roku z naszej wspólnoty
odeszło do Pana 135 osób.
Powołań do Seminarium Duchownego
w Szczecinie -1 osoba.
Do grona ministrantów należy 35
chłopców w różnym wieku. Mnie, jako
proboszcza cieszy fakt, że przy ołtarzu
służą nie tylko mali chłopcy, ale również
osoby dorosłe. Oni wszyscy chętnie
posługują przy ołtarzu.
Działa: Grupa Modlitewna Odnowa w
Duchu Św. (opiekunem jest - ks. Artur),
Ruch Oaza Rodzin - Domowy Kościół (ks.
Jarosław), Żywy Różaniec i Honorowa
Straż Najświętszego Serca Pana Jezusa
(opiekun ks. Robert), Koło Żywego Różańca Dzieci (Pani Bożena - katechetka).
Chętne osoby i małżeństwa serdecznie
zapraszamy do tych wspólnot.
Działa również Caritas Parafialny:
Panie i Panowie w sposób szczególny na
święta Bożego Narodzenia i na Wielkanoc
przygotowują ponad 80 paczek żywnościowych. Kieruję do nich serdeczne podziękowanie, za trud i poświęcenie; jak
również Drogim Naszym Parafianom,
którzy na ten cel nie skąpią swojego grosza,
artykułów żywnościowych i pomocy.
Pod przewodnictwem Pani katechetki
Bożeny, wspieranej przez Panie: Barbarę,
Annę, Teresę - katechetki oraz Panie Izę i
Magdę, pięknie działa Dziecięca Grupa
Eucharystyczna, to około 40 dzieci, które
pragną rozwijać swoją przyjaźń z Jezusem
Eucharystycznym. Spotkania te przygotowują do czynnego udziału we Mszy Św.
Dziękuję za różnego rodzaju przedstawienia, które ubogacają niedzielną dziecięcą
Eucharystię.
Działa również Poradnictwo Rodzinmówię Bóg zapłać Paniom za prowadzenie
Poradni Rodzinnej.
Pragnę podziękować Paniom, które
systematycznie dbają o czystość naszej
świątyni, jak również Grupie Modlitewnej
Odnowie w Duchu Św., która w każdy
piątek wieczorem sprząta kościół. Wszyscy
czynią to w sposób bezinteresowny.
Mamy na stałe organistę - pana
Mariana. Od września 2009 do lutego 2010
r. na praktyce jest w naszej parafii kleryk
Sylwester, który pełni funkcję zakrystianina.
Tak wygląda nasz bilans. Czego jest
więcej - świętości czy grzechu, wierności
Bogu czy naszej zdrady, upadków i
błędów? Niech każdy z nas w sercu swym
odpowie...
Inwestycje ubiegłego roku
Wymieńmy choćby hasłowo inwestycje, które udało się zrealizować:
- namalowano i zamontowano Drogę
Krzyżową do Kaplicy M.B. Fatimskiej
(szczecińskiego artysty Stanisława Kokolusa),
- zmodernizowano nagłośnienie (cyfrowe kolumny i wzmacniacz),
- pomalowano kościół, salki katechetyczne, kancelarię parafialną,
- wykonano i wstawiono trzy witraże
nad organami
Relikwie św. Faustyny Kowalskiej
i bł. Michała Sopoćki
- zamontowano listwy przy ławkach na
parkiecie we wszystkich polach
- sprowadzono relikwie bł. ks. Michała
Sopoćki, spowiednika św. s. Faustyny
- wydano pierwszy numer gazety
parafialnej: "Michał Kozal".
Plany na rok 2010
Choć czas jest trudny, przy Bożej
pomocy i życzliwości naszych Drogich Parafian będziemy powoli, ale systematycznie realizować kolejne inwestycje upiększające naszą świątynię. I tak: w kościele
witraże w oknach po prawej i lewej stronie
będą wspaniałym tłem dla Drogi Krzyżowej. A w okna kaplicy M.B. Fatimskiej
chcemy wstawić sześć witraży, których
tematyka jest już opracowana. Na witrażach zobaczymy: Matkę Bożą Fatimską z
dziećmi, Jana Pawła II, herb papieski i
zarysy bazyliki św. Piotra w Rzymie,
kardynała Stefana Wyszyńskiego, herb
prymasowski i zarysy archikatedry warszawskiej. Warto w tym miejscu wymienić
ofiarodawców witraży w kaplicy fatimskiej: są to członkowie Żywego Różańca i
Straży Honorowej Najświętszego Serca
Pana Jezusa, rodzice i dzieci I-komunijne z
2009 r., i które przystąpią w maju do I
komunii, oraz trzy rodziny, które chciały
pozostać anonimowe. Z serca wszystkim
dziękuję.
Wraz z kapłanami pracującymi w
parafii - Edwardem, Arturem, Jarosławem,
Robertem i klerykiem Sylwestrem, każdej
rodzinie i poszczególnym jej członkom
życzymy Bożego błogosławieństwa w
Nowym Roku 2010.
ks. Roman Garbicz, proboszcz
(24.01.2010 r.)