Kod przedmiotu………

Kod przedmiotu:
IPBUD-I-6k12-2012KBIS
D-12
Pozycja planu:
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu
Wspomaganie komputerowe w budownictwie
Kierunek studiów
Budownictwo
Poziom studiów
I stopnia inżynierskie
Profil studiów
praktyczny
Forma studiów
stacjonarne
Specjalność
Konstrukcje budowlane i inżynierskie
Jednostka prowadząca kierunek studiów
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy
Instytut Politechniczny, Zakład Budownictwa
Przedmioty wprowadzające
Wymagania wstępne
dr inż. Jarosław Kołodziej
mechanika ogólna, wytrzymałość materiałów, mechanika
budowli
Wiedza z zakresu mechaniki teoretycznej, wytrzymałości
materiałów i ogólnych zasad kształtowania konstrukcji.
Znajomość zasad mechaniki i analizy konstrukcji prętowych
w zakresie statyki, podstaw dynamiki i stateczności.
Umiejętność identyfikacji i dokonywania zestawienia
obciążeń działających na obiekty budowlane.
Cele i założenia przedmiotu
B. Semestralny rozkład zajęć według planu studiów
Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe
Seminaria
Zajęcia
terenowe
(W)
(Ć)
(L)
(P)
(S)
(T)
Semestr
VI
30
Liczba
punktów
ECTS
2
2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK)
Lp.
Opis efektów kształcenia
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
kształcenia
Odniesienie do
efektów
kształcenia dla
obszaru
WIEDZA
W1
Zna metody numeryczne
mające zastosowanie
w teorii konstrukcji oraz podstawy Metody
Elementów Skończonych.
KBI _W02
T1P_W01
T1P_W04
W2
Ma
uporządkowaną
wiedzę
w
zakresie
profesjonalnego oprogramowania komputerowego
wspomagającego
projektowanie
konstrukcji,
obejmującą numeryczne metody analizy ustrojów
budowlanych i wymiarowania konstrukcji, zasad
poprawnego definiowania modelu obliczeniowego
(schematów statycznych, obciążeń, itp.), dokładności
obliczeń numerycznych, podstaw modelowania
trójwymiarowego w odniesieniu do zagadnień
inżynierskich, tworzenia dokumentacji projektowej.
KBI _W06
T1P_W01
T1P_W03
T1P_W06
T1P_W07
KBI _U03
T1P_U08
T1P_U09
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi sformułować modele matematyczne opisujące
konstrukcje budowlane,
potrafi wykorzystać
U2
w praktyce algorytmy programowania liniowego,
potrafi wykonać numeryczne obliczenia statyczne
konstrukcji prętowych i powierzchniowych.
Potrafi zbierać i przygotowywać dane do obliczeń
komputerowych, budować schematy statyczne
i modelować układy w wybranych
programach
komputerowych, wykonać obliczenia i interpretować
uzyskane wyniki.
T1P_U15
KBI _U06
T1P_U07
T1P_U08
T1P_U09
T1P_U15
K_K11
T1P_K01
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1
Jest świadomy korzyści płynących ze stosowania
numerycznych
technik
obliczeniowych
przy
rozwiązywaniu zagadnień inżynierskich dotyczących
budownictwa.
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, ćwiczenia projektowe w laboratorium komputerowym
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
zaliczenie pisemne wykładu (sprawdzian), przygotowanie i obrona trzech ćwiczeń projektowych
5. TREŚCI KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
laboratoryjne
1. Repetytorium z podstaw rachunku macierzowego.
2. Definicja CAD, podstawowe pojęcia związane z modelowaniem
konstrukcji. Ogólna charakterystyka metod obliczeniowych.
3. Podstawy metody elementów skończonych (MES). Macierz
sztywności elementu prętowego. Kondensacja statyczna i modyfikacja
macierzy sztywności.
4. Transformacje w układach kartezjańskich. Agregacja globalnej
macierzy sztywności. Warunki brzegowe.
5. Obciążenia międzywęzłowe. Przemieszczenia węzłów i siły
w elementach.
6. Modelowanie i analiza statyczna konstrukcji prętowych w arkuszu
kalkulacyjnym. Zastosowanie funkcji matematycznych arkusza
kalkulacyjnego w rachunku macierzowym.
7. Podstawy programowania w języku Visual Basic for Applications.
8. Modelowanie i analiza statyczno wytrzymałościowa konstrukcji
prętowych w programie Intersoft Rama 2D.
9. Modelowanie i analiza statyczno wytrzymałościowa konstrukcji
prętowych w programie Intersoft Rama 3D.
10. Modelowanie konstrukcji prętowych w programie Robot Structural
Analysis.
11. Modelowanie konstrukcji płytowych w programie Robot Structural
Analysis.
12. Modelowanie konstrukcji powłokowych w programie Robot Structural
Analysis.
13. Analiza statyczno wytrzymałościowa konstrukcji prętowych w
programie Robot Structural Analysis.
14. Analiza statyczno wytrzymałościowa płyt i powłok w programie
Robot Structural Analysis.
15. Podstawy modelowania konstrukcji w programie Autodesk Revit
Structure.
Ćwiczenia projektowe
1. Projekt programu działającego w arkuszu kalkulacyjnym,
Strona 2 z 4
wykonującego obliczenia statyczne oraz tworzącego wykresy sił
wewnętrznych w prętach ramy płaskiej.
2. Analiza statyczno wytrzymałościowa stalowej ramy przestrzennej z
wykorzystaniem programu Intersoft Rama 3D.
3. Analiza statyczno wytrzymałościowa krzyżowo zbrojonej płyty
żelbetowej z wykorzystaniem programu Robot Structural Analysis..
6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt
kształcenia
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny
Kolokwium
W1
W2
U1
U2
K1
Projekt
Sprawozdanie
Sprawdzian
x
x
x
x
x
x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
1. Borkowski A. I inni.: Mechanika budowli z elementami ujęcia
komputerowego. Arkady, Warszawa 1984.
2. Branicki C., Wizmur M.: Metody macierzowe w mechanice budowli i
dynamika budowli. Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk
1980.
3. Rakowski G.: Metoda elementów skończonych. Wybrane problemy.
Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1996.
4. Przewłócki J., Górski J.: Podstawy mechaniki budowli. Arkady,
Warszawa 2008.
Literatura
uzupełniająca
1. Dacko J. I inni: Metoda elementów skończonych w mechanice
konstrukcji. Arkady, Warszawa 1994.
2. Chmielewski T., Nowak H.: Wspomaganie komputerowe CAD/CAM.
Mechanika budowli. WNT, Warszawa 1996.
3. Branicki C.: Komputerowa analiza konstrukcji prętowych bezpośrednią
metoda przemieszczeń. Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk
1999.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta
Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Udział w zajęciach dydaktycznych
30
Przygotowanie do zajęć
5
Studiowanie literatury
10
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.)
15
Łączny nakład pracy studenta
Liczba punktów ECTS proponowana przez nauczyciela
Ostateczna liczba punktów ECTS (określa komisja ds. projektowania
60
2
programów kształcenia)
2
9. OCENA KOŃCOWA PRZEDMIOTU
Składowa oceny końcowej:
Ocena z ćwiczeń
Procentowy udział
składowej w ocenie
końcowej:
60 %
Kolokwium zaliczeniowe z wykładu
40 %
Ocena z laboratoriów
Ocena z egzaminu
0%
0%
RAZEM
100 %
Strona 4 z 4