Babilonia i Asyria

Babilonia i Asyria
1. Starożytna Babilonia:
a) na początku XVIII w. p.n.e. władcą Babilonu został Hammurabi, który był twórcą tzw. „Kodeksu
Hammurabiego” (kodeks zawierał zasadę „ząb za ząb”, czyli dopuszczał prawo odwetu – zwane
też prawem talionu),
b) za czasów króla Nabuchodonozora II powstały „wiszące ogrody Semiramidy” – tarasy
obsadzone krzewami, drzewami i kwiatami (zostały uznane za jeden z siedmiu cudów świata),
c) babilońską perłą architektury była „Brama Isztar” – wzniesiona w Babilonie, nazwana została
imieniem bogini Isztar (królowa niebios, pani miłości, zemsty i wojny)
2. Starożytna Asyria:
a) powstało potężne państwo Asyria (jego granice sięgały od Nilu do Anatolii i Zatoki Perskiej) –
największy rozkwit przeżyło za panowania króla Sargona II Wielkiego,
b) Asyryjczycy byli potęgą militarną:
- potrafili zdobywać miasta chronione potężnymi murami (używali wież oblężniczych),
- przerażenie budziły okrucieństwa asyryjskich wojowników,
- wprowadzenie do działań wojennych kawalerii,
c) kres świetności Asyrii położyła w 612 r. p.n.e. nowa potęga –Persja