Gry i zabawy z elementami techniki gry w piłkę koszykową i piłkę
Transkrypt
Gry i zabawy z elementami techniki gry w piłkę koszykową i piłkę
Scenariusz lekcji wychowania fizycznego TEMAT: Gry i zabawy z elementami techniki gry w piłkę koszykową i piłkę siatkową. Miejsce zajęć: sala gimnastyczna Czas trwania: 45min. Liczba ćwiczących: 12 Przybory i przyrządy: piłki do koszykówki, piłki do siatkówki, materace, kosz do koszykówki, siatka do siatkówki. Cele szczegółowe lekcji w zakresie: Umiejętności: - uczeń potrafi prawidłowo wykonać kozłowanie piłki - uczeń umie wykonać dwutakt - uczeń potrafi odbijać piłkę sposobem oburącz górnym oraz oburącz dolnym - uczeń potrafi wykonać celną zagrywkę sposobem tenisowym Motoryki: - uczeń rozwija koordynację ruchową - uczeń kształtuje wytrzymałość biegową, - uczeń wzmocni mm RR i NN - uczeń rozwinie skoczność - uczeń kształtuje szybkość Wiadomości: - uczeń wie jak ważna jest rozgrzewka w przygotowaniu organizmu do wysiłku - uczeń zna ćwiczenia przygotowujące organizm do wysiłku fizycznego Usamodzielniania: - uczeń uczy się współpracy w zespole Przebieg lekcji: 1. CZĘŚĆ WSTĘPNA Zbiórka, sprawdzenie obecności oraz przygotowania uczniów do lekcji. Podanie tematu zajęć oraz motywacja uczniów do aktywnego udziału w lekcji. Nauczyciel rozdaje piłki do koszykówki, omawia zasady zabawy oraz wyznacza berka. Zabawa ożywiająca: „Berek z kozłowaniem”. Na wyznaczonym boisku, każde dziecko posiada piłkę. Na sygnał prowadzącego dziecko wyznaczone jako berek kozłując piłkę stara się złapać pozostałych uczestników zabawy, którzy uciekają również kozłując piłkę. Złapany uczeń staje się berkiem. Uczniowie odkładają piłki do koszykówki. 2. CZĘŚĆ GŁÓWNA A Nauczyciel wyznacza ucznia do przeprowadzenia rozgrzewki. Przygotowanie organizmu do wysiłku. Bieg w truchcie wokół sali gimnastycznej, krążenia RR, krok odstawno – dostawny, krok skrzyżny, skip A, skip C, podskoki jednonóż i obunóż, ćwiczenia koordynacyjne. W miejscu: skrętoskłony T, krążenie bioder, podskoki z podciągnięciem kolan pod klatkę piersiową, przysiady, pompki, brzuszki. Ćwiczenia rozciągające mm NN i T. 3. CZĘŚĆ GŁÓWNA B „5 podań”. Uczniowie zostają podzieleni na dwa równe zespoły. Zadaniem rywalizujących zespołów jest wykonanie pięciu kolejnych podań miedzy zawodnikami jednej drużyny. Zespół który wykona pięć podań otrzymuje punkt. W tym momencie nauczyciel przerywa grę. Zza linii bocznej lub końcowej wznawia grę drużyna przeciwna . Piłka nie może upaść na podłogę. „ Król dryblingu - kozłowania". Na sygnał prowadzącego każdy zawodnik kozłuje piłkę na ograniczonym boisku. Zgodnie z przepisami gry stara się jak najdłużej kozłować piłkę, a jednocześnie wybić innemu zawodnikowi. Zawodnik - któremu została wybita piłka, przerwał kozłowanie lub popełnił błąd w grze piłką, odpada z zabawy. Zawodnik, który zostanie na boisku jest królem dryblingu. "Dwadzieścia jeden punktów". Przy każdym koszu znajdują się dwie drużyny. Po obu stronach korytarza rzutów wolnych, w jednakowej odległości od tablicy, wyznacza się linie rzutów przed którymi ustawiają się zawodnicy obu drużyn w rzędach, pierwsi z piłkami. Na sygnał prowadzącego zawodnicy w kolejności wykonują rzuty z miejsca do kosza. Po rzucie zawodnik biegnie po piłkę. Jeżeli nie trafi piłką do kosza, stara się rzucić spod tablicy. Chwyta piłkę, podaje kolejnemu w drużynie, a sam przechodzi na koniec rzędu. Za celny rzut z dystansu drużynie przyznaje się dwa punkty, za "dobitkę" - jeden punkt. "Dobitkę" wykonuje się wtedy, gdy piłka po pierwszym rzucie nie dotknęła ziemi. Wygrywa drużyna, której zawodnicy szybciej zdobędą 21 punktów. Grę powtarzamy zmieniając drużyny miejscami. "Wywoływanie numerów". Drużyny ustawiają się na linii końcowej boiska, każdy gracz jest oznaczony numerem. Dwie piłki leżą na środku boiska. Gdy nauczyciel wywoła numer gracza, oznakowani tym numerem w obydwu drużynach biegną jak najszybciej po piłkę, kozłują w kierunku kosza i wykonują rzut z dwutaktu. Jeżeli nie trafią za pierwszym razem, dobijają piłkę do skutku i kozłują piłkę z powrotem na środek boiska. Punkt zdobywa ta drużyna, której gracz szybciej wykonał zadanie. „Król odbijania” Ustawienie w rozsypce na sali. Na sygnał ćwiczący zaczynają odbijać piłkę nad głową. Dozwolone są odbicia górą i dołem. Jeżeli piłka zostanie złapana lub upadnie zawodnik odkłada ją na bok i przystępuje do swobodnego truchtu wokół boiska. Zabawa trwa do wyłonienia króla odbijania. „ Zamiana miejsc” Ćwiczący są podzieleni na grupy 5-6 osobowe i stają na obwodzie koła, na każde koło przypada jedna piłka. Na sygnał jeden z ćwiczących odbija do dowolnego partnera na obwodzie i biegnie na jego miejsce. przyjmujący podaje do innego i również zmienia miejsce za podaniem. wygrywa koło, które najdłużej będzie odbijać piłkę sposobem górnym. Powtarzamy zabawę tym razem stosując odbicie piłki sposobem dolnym. „Przez siatkę” Zespoły ustawione w równej liczbie po obu stronach siatki. Na sygnał prowadzącego, zawodnicy odbijają piłkę sposobem górnym do siebie, a po odbiciu przebiegają na koniec swojego rzędu. Wygrywa ten zespół, który wykona więcej odbić w ciągu 30 sekund. Powtarzamy zabawę stosując odbicie piłki sposobem dolnym. „ Wyścig po serwie” Ćwiczący ustawieni są w rzędach, przed rzędami w odległości 10-15 metrów jest wyznaczona linia. Piłki trzymają pierwsi zawodnicy z rzędów. Na sygnał prowadzącego zawodnik z piłką wykonuje zagrywkę określonym sposobem , tak aby piłka spadła za określoną linię, po czym biegnie za piłką i wraca do rzędu, przekazując ją kolejnemu zawodnikowi. sędzia liczy punkty karne za zagrywkę krótszą niż za linię. Wygrywa zespół, który najszybciej i z najmniejszą ilością błędów ukończy wyścig. Powtarzamy zabawę układając materac w określonej odległości i wydając polecenie celnej zagrywki w materac. „Gwiazda” Zawodnicy ustawieni są na obwodach dwóch kół. W środku każdego koła znajduje się kapitan z piłką, który na sygnał prowadzącego podaje kolejno piłkę sposobem górnym do współćwiczących. Wygrywa drużyna, która pierwsza wykona zadanie. Powtarzamy zabawę tym razem stosując odbicia sposobem dolnym. 4. CZĘŚĆ KOŃCOWA Zabawa uspokajająca: „Siatkarska minutka”. Uczniowie w siadzie skrzyżnym odbijają piłkę sposobem oburącz górnym nad głową równocześnie licząc po cichu do 60. Uczeń, który odliczy „minutkę” wstaje. Wygrywa ten kto będzie najbliżej minuty. Zbiórka i omówienie lekcji. Wyróżnienie najlepiej ćwiczących uczniów. Motywacja do aktywności poza lekcjami. Pożegnanie.