Karty do oznaczania makrobezkręgowców bentosowych wód słodkich

Transkrypt

Karty do oznaczania
makrobezkręgowców
bentosowych wód słodkich
Makrobezkręgowce - to zwierzęta, które:
są widoczne gołym okiem (makro)
nie mają szkieletu wewnętrznego (bezkręgowce)
Bis Barbara
Biolog, doktor nauk przyrodniczych, Zakład Ochrony Wód i Limnologii, Katedra Zoologii
Bezkręgowców i Hydrobiologii, Instytut Ekologii i Ochrony Środowiska, Uniwersytet Łódzki, Polska
Grażyna Kosmala
Biolog, magister nauk przyrodniczych, nauczyciel szkół podstawowych i ponadpodstawowych,
Gimnazjum nr 3 im. Tadeusza Kościuszki, Pabianice, Polska
Produced by the EC funded project CONFRESH
226682-CP-1-2005-1-GR-COMENIUS-C21
www.nhmc.uoc.gr/confresh
Nazwa: Larwa widelnicy
Cechy charakterystyczne
mają dwa wyrostki (cerci) na odwłoku,
trzy pary odnóży (każda para nóg odchodzi od pojedynczego segmentu tułowia),
każde odnóże ma dwa pazurki,
dwie pary zawiązków skrzydeł
larwy widelnicy mają czasami skrzelotchawki po
spodniej stronie ciała (nie mają skrzelotchawek
umieszczonych po bokach segmentów odwłoka, tak
jak larwy jętek);
ich ciała ma delikatny opływowy kształt , dzięki
czemu nie są porywane przez nurt wody
zawaiązki
skrzydeł
Środowisko
Żyją pod kamieniami w szybko płynącej wodzie, w
niskiej temperaturze (< 25 stopni Celsiusza), przy wysokich
koncentracjach rozpuszczonego w wodzie tlenu. Najczęściej żyją w potokach górskich. Możesz je również znaleźć
na kamieniach, lub na zanurzonych drzewach i na liściach
w czystych wartkich siedliskach rzek nizinnych.
tułów
(3 segmenty
z trzema parami
odnóży)
odwłok
Odżywianie
Większość larw widelnic odżywia się detrytusem,
szczątkami
roślin (są zgryzaczami) i glonami
(zdrapywacze). Inne gatunki polują na swoje ofiary czyli są
to formy drapieżne (mięsożerne) pożerając inne drobne
zwierzęta.
Wrażliwość na
zanieczyszczenia
Są bardzo wrażliwe na niski poziom tlenu w wodzie.
Preferują chłodną wodę, w której rozpuszcza się więcej
tlenu niż w ciepłej.
Rozmiar: do 50 mm
głowa
czułki
skrzelotchawki
two
tails/cerci
2 pazurki
odnóże
Typ: Stawonogi (Arthropoda)
Gromada : Owady (Insecta)
Rząd: Widelnice (Plecoptera)
Nazwa: Larwa jętki
zazwyczaj mają trzy długie wyrostki odwłokowe/cerci;
trzy pary odnóży (każda para nóg odchodzi od
pojedynczego segmentu tułowia),
każde odnóże ma pojedynczy pazurek;
jedna para zawiązków skrzydeł;
skrzelotchawki często o wydłużonych listkowatych
kształtach są ułożone po bokach wzdłuż segmentów odwłoka;
Ciekawostki
Larwy jętek są częstym pożywieniem dla ryb.
Środowisko życia
Żyją pod kamieniami w szybko płynącej wodzie lub
pomiędzy roślinami w zbiornikach o wolnym nurcie.
Niektóre gatunki mają larwy „płaskie” przystosowane
do życia w szybko płynących strumieniach. Najczęściej
można znaleźć je w czystej wodzie w rzekach i jeziorach.
Odżywianie
Większość larw jętek to roślinożercy, część z nich
to detrytusożercy, tzn. odżywiają się martwą materią;
niektóre są drapieżnikami. Larwy jętek są najczęściej
zaliczane do zbieraczy – odżywiających się materią organiczną zawieszoną lub zretencjonowaną w wodzie
lub do zdrapywaczy, tj. aktywnie zeskrobują materiał
roślinny, głównie okrzemki ze skał. Dorosłe osobniki nie
odżywiają się.
Wrażliwość na
zanieczyszczenia
Bardzo wrażliwe na niski poziom tlenu w wodzie.
Są również wrażliwe na chemiczne zanieczyszczenia;
unikają wolnopłynących odcinków rzek i silnego
nasłonecznienia (preferują cieniste miejsca).
tułów
(3 segmenty z
trzema parami
odnoży)
skrzelotchawki
3 wyrostki/cerci
pojedynczy
pazurek
1 para zawiązków skrzydeł
3
wyraostki
/cerci
skrzelotchawki segmentach odwłoka
Wielkość: do 20 mm
Typ: Stawonogi, Gromada : Owady
Rząd: Jętki (Ephemeroptera)
Nazwa : Larwa chruścika
pokrój ciała mają zbliżony do larw motyli (chruściki są spokrewnione z motylami);
trzy pary dobrze rozwiniętych odnóży na pierwszych trzech segmentach ciała (tułów);
mają haczyki na ostatnim segmencie odwłoka;
niektóre larwy budują - za pomoca wywarzanych
nici jedwabnych - przenośne domki z materii organicznej i substratu mineralnego z dna.
Ciekawostki
Używają nici jedwabnych do budowy przenośnych
domków lub sieci łownych. Są ważnym pożywieniem
dla ryb.
case
Środowisko
Są powszechne w bardzo różnorodnych typach wód
od szybko płynących strumieni do stawów. Ich delikatne
ciało jest u niektórych gatunków pokryte przenośnym
domkiem. Larwy używają haków na końcu odwłoka,
aby przytrzymywać domek. Larwy chruścików bezdomkowych używają haków, aby trzymać się podłoża
dennego oraz podczas ucieczki przed drapieżnikami.
Odżywianie
Pokarm stanowią głównie glony i inne rośliny (żywe
lub ich szczątki). Niektóre gatunki są drapieżnikami żywią się innymi drobnymi organizmami wodnymi, które
łapią w sieci łowne, inne zdrapują glony z kamieni i
roślin lub odżywiają się materią organiczną.
Wrażliwość na zanieczyszczenia
Larwy chruścików nie tolerują zbyt niskiego poziomu
tlenu rozpuszczonego w wodzie; ponieważ ożywiają się
detrytusem czy żywymi tkankami roślin, występują w
rzekach z bogatą roślinnością i drzewami nad
brzegiem.
haczyki
tułów
(3 segmenty;
3 pary odnóży)
Skrzelotchawki
umieszczone
na
segmentach
odwłoka
haczyki
Rozmiar: do 25mm
Rząd: Chruściki (Trichoptera)
Name: Larwa żyletnicy
larwy mają czerwono-brązową barwę
wyglądają jak gąsienice i mają wydłużone segmentowane skrzela ułożone wzdłuż obu stron
odwłoka
trzy pary odnóży w środkowej części ciała (tułów)
z małymi pazurkami na końcu każdego;
mają prosty, pojedynczy wyrostek na końcu
odwłoka, pokryty drobnymi delikatnymi
szczecinkami
segmentowane
skrzela
pojedynczy wyrostek
Środowisko
Larwy żyletnicy znaleźć można na dnie czystych,
wolno płynących strumieni. Najczęściej występują w
błocie lub pod kamieniami.
Odżywianie
Larwy żyletnicy są aktywnymi drapieżnikami, polującymi na inne wodne bezkręgowce; mają dobrze
rozwinięte żuwaczki, których używają do chwytania
swojej ofiary.
Są wrażliwe na niski poziom tlenu w wodzie, preferują wodę o niskiej temperaturze, ponieważ w niej rozpuszcza się więcej tlenu niż w ciepłej wodzie.
Znaczenie
Żyletnice, zarówno w stadium larwy jak i dorosłe, są
ważnym pożywieniem dla ryb.
Rozmiar: do 20 mm
tułów
(3 segmenty;
3 pary odnóży)
Segmentowane
skrzelotchawki na
odwłoku
pojedynczy
wyrostek
Rząd: Wielkoskrzydłe (Megaloptera)
Nazwa: Rak
dwa przednie odnóża zakończone dużymi
szczypcami, używanymi głównie do obrony przed
drapieżnikami. Mogą one służyć również do
chwytania pożywienia i zagrzebywania się
raki mają także cztery pary odnóży krocznych i
długi, gruby odwłok
uderzenia płetwą ogonową wykorzystywane są
do szybkiego przemieszczania się w wodzie.
Środowisko
Raki żyją w wielu środowiskach wodnych, włączając bagna, torfowiska, rzeki i groble.
Niektóre zagrzebują się w sedymencie, przed większymi drapieżnikami ukrywają się pod skałami i gałęziami.
Odżywianie
Raki odżywiają się różnym pokarmem: roślinami,
detrytusem, rybami i mięsem innych organizmów wodnych; potrafią być kanibalami, jeśli nie ma innego
pokarmu.
Raki są wrażliwe na chemiczne zanieczyszczenia,
które uszkadzają ich delikatne skrzela. Mogą przetrwać w różnych temperaturach.
Ciekawostki
Raki rosą podczas procesu, nazwanego
"linieniem”. Zrzucają stary chitynowy pancerz (exoskeleton) i zastępują go nowym.
duże szczypce
4 pary
odnóży
krocznych
płetwa
ogonowa
Wielkość:
do 400 mm
Gromada : Skorupiaki (Crustacea)
Rząd: Dziesięcionogi (Decapoda)
Nazwa: Kiełż
pokrój ciała podobny do ośliczek;
mają łukowate i bocznie spłaszczone ciało z
twardymi segmentami;
każdy segment ma parę odnóży;
mają dwie pary czułków oraz siedem par odnóży
krocznych i trzy pary odnóży pływnych;
Środowisko
Słodkowodne kiełże preferują siedliska z wodą
wolnopłynąca lub stojącą, gdzie żyją pod roślinnością
wodną i kamieniami. Niektóre gatunki żyją w estuariach, na terenach zalewowych lub w morzu.
Odżywianie
Kiełże są wszystkożerne, z reguły jednak odżywiają
się detrytusem i martwymi szczątkami zwierząt, ale
także zjadają inne drobne zwierzęta wodne.
Wrażliwe, nie tolerują zanieczyszczeń chemicznych.
Zanieczyszczenia niszczą ich delikatne skrzelotchawki,
którymi oddychają.
Ciekawostki
Podczas pływania używają odnóży pływnych i ostatniego segmentu odwłoka. Kiedy się poruszają lub
pływaja to często przekręcają się na jedną stronę (gdyż
ich ciało jest silnie spłaszczone).
dwie pary
czułkow
Wielkość:
do 20 mm
siedem par
odnóży
krocznych
trzy pary
odnóży
pływnych
Rząd: Obunogi (Amphipoda)
Nazwa: Ośliczka
mają ciało segmtowane, podobne do kiełży,
każdy segment zaopatrzony w parę odnóży –
mają siedem par odnóży
mają dwie pary czułków, druga para dłuższa od
pierwszej.
ciało spłaszczone grzbieto-brzusznie, szerokie i
płaskie.
Środowisko
Ośliczki można znaleźć w jeziorach, bagnach,
źródłach i strumieniach.
Odżywianie
Ośliczki są zgryzaczami i odżywiają się głównie detrytusem, martwymi roślinami i materiałem zwierzęcym.
Tolerancyjne, niektóre gatunki tolerują słoną lub
mętna wodę. Ośliczki nie tolerują zanieczyszczeń
chemicznych, ale są bardziej tolerancyjne niż kiełże.
dwie pary
czułkow
Ciekawostki
Kiedy młode wydostają się z osłon jajowych wyglądają jak dorosłe, ale maja sześć par odnóży i sześć
segmentów tułowia.
Rząd: Równonogi (Isopoda)
siedem par
odnóży
Wielkość:
do 20 mm
Nazw: Larwa ważki różnoskrzydłej
larwy mają ciało krótkie i krępe;
2 pary nierównych zawiązków szkrzydeł;
mają niewidoczne wewnętrzne skrzelotchawki;
trzy pary odnóży umiejscowione na tułowiu, osadzone blisko głowy.
Siedlisko
Żyją na roślinach, między kamieniami i liśćmi, na
dnie stawów lub wolno płynących rzek.
Odżywianie
Są drapieżnikami i żywią się głównie innymi
owadami wodnymi. Czasami są kanibalami i zjadają
się nawzajem. Niektóre z większych gatunków żywią
się małymi rybami i
kijankami. Zdobycz chwytają za pomocą tzw.
maski, która jest ząbkowaną dolną wargą (labium) i
zwykle jest złożona pod głową. Kiedy małe zwierzę się
zbliży, larwy szybko wystrzeliwują maskę, żeby chwycić
ofiarę, szybciej niż ofiara może zareagować.
Są tolerancyjne na zmianę środowiska.
Ciekawostki
Większość życia ważki spędzają w stadium larwy,
gdyż linieją od sześciu do piętnastu razy.
Larwy pełzają po dnie i linieją raz jeszcze, przekształcając się w postaci dorosłe z funkcjonującymi
skrzydłami. Ważki nie występują w stadium poczwarki.
tułów,
3 segmenty
zawiązki
skrzydeł
wewnętrzne
skrzelotcha
wki
Wielkość: około 20-40 mm
Rząd: Ważki (Odonata)
Podrząd: Różnoskrzydłe (Anisoptera)
Nazwa: Larwa ważki równoskrzydłej
szczupłe ciało z dwoma parami równej długości
pokrywami skrzelowymi;
ciało
zakończone
trzema
długimi
skrzelotchawkami, wyglądającymi jak ogon;
wyciągana maska, czyli warga dolna, która składa
się pod głową;
3 pary odnóży na tułowiu, osadzone blisko głowy;
duże oczy (oczy złożone z wielu mniejszych
oczek) dają im możliwość dobrego widzenia
Środowisko
Żyją na roślinach, między kamieniami i liśćmi na
dnie stawów.
Odżywianie
Larwy ważek są drapieżnikami i żywią się głownie
owadami wodnymi, ale są również kanibalami, tzn.
mogą zjadać się nawzajem. Niektóre większe gatunki
jedzą małe ryby. Ofiary chwytają za pomocą
rozrośniętej dolnej wargi i narządów gębowych typu
gryzącego tworzących tzw. maskę.
duże oczy
tułów
(3 pary odnóży
krocznych)
długie
skrzelotchawki
Tolerancyjne. Larwy ważki są wrażliwe na
zanieczyszczenia środowiska ponieważ do rozwoju
potrzebują ugrupowań roślin wodnych i przybrzeżnych
w wodzie, w której żyją.
Ciekawostki
Nie przechodzą stadium poczwarki, żeby przekształcić się w osobniki dorosłe.
Wielkość:
16-38 mm
maska
Rząd: Ważki (Odonata)
Podrząd: Różnoskrzydłe (Zygoptera)
Nazwa: Ślimaki słodkowodne
mają spiralną muszlę okrywającą ich delikatne
ciała.
Środowisko
Występują w spokojnych częściach rzek lub stawów,
przyczepione do roślin lub skał.
Odżywianie
Odżywiają się glonami i martwymi roślinami, oraz
gnijącymi roślinami zanurzonymi w wodzie. Ich język
ma warstwy ząbków, którymi zeskrobują pokarm.
Tolerancyjne, mogą żyć w wodzie bogatej w substancje organiczne, ponieważ odżywiają się glonami,
ale są wrażliwe na niektóre toksyczne
zanieczyszczenia. Niektóre wypływają na powierzchnię, żeby zaczerpnąć powietrza, które mogą zatrzymać
w muszli, a niektóre mają skrzela i pobierają tlen rozpuszczony w wodzie.
Ciekawostki
Ich język tworzy tzw. tarkę – pasek z warstwami
zębów , za pomocą którego zeskrobują pokarm.
Typ: Mięczaki (Mollusca)
Gromada: Ślimaki (Gastropoda)
spiralnie
skręcona
muszla
Nazwa: Chrząszcze wodne
dorosłe osobniki mają twardą pierwszą parę
skrzydeł (pokrywy), która przykrywa błoniaste,
złożone skrzydła drugiej pary;
wiele chrząszczy wodnych ma tylne odnóża (III
pary) przekształcone w odnóże pływne (wiosła);
mogą przebywać pod wodą przez dłuższy czas,
ponieważ gromadzą zapas powietrza pod pokrywami skrzydeł;
jest wiele typów larw chrząszczy, najczęściej
mają ciało segmentowane, cylindryczne z trzema
parami odnóży i płaską głową;
larwy oddychają za pomocą skrzelotchawek lub
zaopatrzony we włoski odwłok.
3 pary odnóży
pokrywy
Środowisko
Zarówno owady dorosłe jak i larwy żyją w różnych
typach wód; spotykane często w szybko płynących
strumieniach, ale także w wolno płynących rzekach,
bagnach, jeziorach i kałużach. Ukrywają się w
zaroślach roślin przybrzeżnych, trzcinach. Dorosłe
większości gatunków są świetnymi lotnikami.
Odżywianie
Diving beetle – adult and larva
Whirligig beetle – adult and larva
Larwy chrząszczy odżywiają się roślinami lub
szczątkami zwierząt, są drapieżnikami. Zazwyczaj
mają gryzący aparat gębowy.
Tolerancyjne, ale niektóre gatunki nie tolerują
niskiego poziomu rozpuszczonego tlenu.
Typ: Stawonogi, Gromada: Owady
Rząd: Chrząszcze
Nazwa: Wypławek
ciało jest płaskie, bez segmentów;
większe gatunki poruszają się po dnie, a także
mogą pływać naśladując lot szybowcowy, pomagając sobie falującymi mięśniami wzdłuż całego
ciała, ale nie umieją dobrze pływać.
Siedlisko
Wypławki można znaleźć w płytkich odcinkach
zbiorników wodnych. Zamieszkują zacienione miejsca
na powierzchni skał i na roślinach.
Odżywianie
Wypławki są zazwyczaj mięsożerne i polują na
wystarczająco małe do złapania bezkręgowce.
Również żerują na martwych ciałach zwierząt, które
utonęły na dnie.
Ciało nie segmentowane
Tolerancyjne; wypławki mają tendencję do życia tam,
gdzie jest dużo martwych roślin i zwierząt, które nadają
się do zjedzenia.
Ciekawostki
Rozmnażają się płciowo (mają zarówno męskie jak
i żeńskie organy rozrodcze) i bezpłciowo przez regenerację. Każdy fragment ciała, który się oderwie staje
się nowym wypławkiem.
typ: Płazińce (Platyhelminthes)
Gromada: Wirki (Turbellaria)
Rząd: Wirki trójjelitowe(Tricladida)
Nazwa: Nartnik i pluskwiaki wodne
ciało jest spłaszczone, bez skrzydeł;
skrzydła I pary tworzą półpokrywy i przykrywają
skrzydła drugiej pary;
druga i trzecia para odnóży jest prawie dwa razy
dłuższa niż ich ciało;
posiadają krótkie przednie odnóża żeby
atakować i trzymać ofiarę (zobacz płoszczycę)
ich odnóża zaopatrzone są w malutkie,
niezwilżalne wodą włoski, pozwalające im ślizgać
się po powierzchni wody.
krótkie odnóża
I pary
Siedlisko
Nartniki żyją na powierzchni stawów, wolnych strumieni i innych wolno płynących wód. Często zbierają
się w grupy. Kiedy są zaalarmowane silną wibracją
wody,
ślizgają się po wodzie żeby znaleźć schronienie.
Odżywianie
Nartniki są drapieżniakmi. Żywią się różnymi wodnymi bezkręgowcami, które zbierają z powierzchni i np.
owady lądowe, które wpadną do wody. Nartniki mają
kłująco-ssacy aparat gębowy, który wbijają w swoja ofiarę. Lokalizują zdobycz czując najmniejszy ruch lub
wibrację na powierzchni wody.
2 pary
długich
odnóży
Wielkość:
do 50 mm
Tolerancyjne, żyją nad wodą i zanieczyszczenie
wody nie wpływa bezpośrednio na ich warunki życia.
Typ: Stawonogi ( Arthropoda)
Gromada: Owady (Insecta)
Rząd: Pluskwiaki różnoskrzydłe
(Heteroptera)
Nazwa: Pijawki
ciało segmentowane, cylindryczne, z przyssawkami na końcach ciała, jedna z przyssawek
otacza otwór gębowy;
u wielu form, otwór gębowy zaopatrzony jest w
trzy małe szczęki z ostrymi ząbkami;
kształt ciała zależy od tego, czy ich mięśnie są
skurczone (może chodzić i pływac tworząc w ruch
pętelkę).
otwór gębowyz przyssawką
Siedlisko
Pijawki znaleźć można w ciepłych, wolno płynących
rzekach lub stawach. Preferują płytką wodę, zamieszkują siedliska pod kamieniami lub na roślinach,
gdzie przytwierdzają się do podłoża.
Odżywianie
są drapieżnikami, ale wiele pijawek żywi się krwią
kręgowców takich jak płazy, gady, ptaki, ryby i ssaki
(także ludzi);.
Wrażliwość na
zanieczyszczenia
przyssawka
Tolerancyjne, mogą przetrwać tam, gdzie nie ma
wiele tlenu. Tolerują też różne chemiczne
zanieczyszczenia.
Ciekawostki
Ich gruczoły wydzielają hirudinę – antykoagulant
czyli substancja, która zapobiega krzepnięciu krwi. To
powoduje, że krew płynie i łatwo ją wysysać.
Wielkość: od 7 do 80 mm
Typ: Pierścienice (Annelida)
Gromada: Pijawki (Hirudinea)
Nazwa: Larwa i poczwarka
muchówek
ciało segmentowane, ale bez odnóży (czasami
występują tzw. posuwki);
pokrój ciała przypominający gąsienice lub robaki
obłe.
Środowisko
Larwy much zamieszkują wszystkie siedliska wodne
od strumieni, rzek, jezior i stawów po nawet dziury w
pniach drzew - wszędzie tam, gdzie gromadzi się woda.
Lubią przyczepiać się do skał i drzew.
ciało podzielone
na segmenty,
ale brak odnóży
Odżywianie
Niektóre larwy much żywią się rozkładającą się materią i odgrywają kluczową rolę w krążeniu materii.
Wiele gatunków jest roślinożernych, niektóre są
drapieżne. Larwy meszkowatych (Simuliidae) są filtratorami – odżywiają się odfiltrowanym (za pomocą
nitkowatych struktur) pokarmem.
Są tolerancyjne. Larwy tolerują zanieczyszczenia
organiczne, gdyż odżywiają się cząsteczkami organicznymi. Mogą żyć w wodzie z niskim poziomem rozpuszczonego tlenu, gdyż często podpływaja do
pwoierzchni wody i korzystają z powietrza atmosferycznego.
Ciekawostki
Rozwój muchy zachodzi z przeobrażeniem zupełnym i składa się z 4 etapów: jajo, larwa, poczwarka
i owad dorosły.
Rzad: Dwuskrzydłe (Diptera)
Nazwa: Larwa i poczwarka komara
larwa wygląda jak typowa larwa muchówek
pokryta szczecinami z rurką oddechową;
brak odnóży;
poczwarki są zamknięte w kokonie, który
pokrywa połowę ich ciała.
Siedlisko
Występują w wodach stojących. Zwisają głowa w
dół pod powierzchnią wody (przytrzymywane są dzięki
oddziaływaniu sił napięcia powierzchniowego) wystawiając na zewnątrz rurkę oddechową znajdującą się
na końcu ciała.
Odżywianie
poczwarka
Wiele żywi się cząstkami organicznymi zawartymi
w wodzie (detrytus), a także mikroskopijnymi organizmami, ale niektóre gatunki są drapieżne.
Bardzo tolerancyjne - mogą tolerować
zanieczyszczenia organiczne, ponieważ odżywiają się
drobnymi cząsteczkami organicznymi. Tolerują również
niski poziom tlenu, ponieważ korzystają z tlenu atmosferycznego i często wypływają na powierzchnie, żeby
oddychać.
Ciekawostki
Poczwarki komarów nazywane są “akrobatami”, ze
względu na ich sposób poruszania się kiedy są
zaniepokojone. Dorosłe komary przez ukąszenie mogą
przenosić choroby (takie jak malaria).
Wielkość:
do 10 mm
Rodzina: Komarowate (Culicidae)
Nazwa: Larwa ochotkowatych
Nie mają odnóży, mają tylko delikatne posuwki
na pierwszym segmencie tułowia, dlatego wyglądają, jak robaki w kształcie litery C;
Larwy ochotkowatych maja różne kolory, ale
jedna z grup larw ma ciała czerwone.
Środowisko
Większość ochotkowatych zamieszkuje górne pięć
centymetrów osadów dennych (muł na dnie zbiornika).
Wiele gatunków mieszka w delikatnych rurkach budowanych z piasku i nici jedwabnych, podczas gdy inne
żyją wolno. Niektóre mogą żyć w błocie i wodzie z
niskim poziomem tlenu. Są ważnym źródłem pożywienia dla większych wodnych owadów ryb.
Odżywianie
Są głównie detrytusożerne tj. żywia się martwymi
szczątkami roślinnymi, ale także szczątkami zwierzęcymi.
Wrazliwość na zanieczyszczenia
Bardzo tolerancyjne, mają czerwony barwnik krwi
hemoglobinę podobnie jak ssaki, który pomaga im
przenosić tlen w organizmie. To oznacza, że nie potrzebują zbyt dużo rozpuszczonego tlenu w wodzie.
Ciekawostki
Są czerwone, ponieważ zawierają hemoglobinę
(barwnik krwi, który transportuje tlen), co pozwala
tolerować im wody zanieczyszczone, nawet z bardzo
małą ilością tlenu.
Rodzina: Ochotkowate (Chironomidae)
Nazwa: Skąposzczety
segmentowane ciało z lekko zaokrąglonymi końcami, bez przyssawek i odnóży;
mają czerwony kolor lub inne żywe barwy;
niektóre gatunki są krótkie tylko z kilkoma segmentami i z ciałem wyraźnie podzielonym na
wyspecjalizowane rejony; inne mają od kilku do
kilkuset segmentów;
kilka gatunków ma wyraźne skrzelotchawki
zewnętrzne;
Środowisko
Skąposzczety (robaki słodkowodne) pojawia się w
różnych środowiskach w stojącej i płynącej wodzie.
Odżywianie
segmentowane
ciało
bez odnóży
i przyssawek
Żywią się materią organiczną oraz bakteriami i glonami (tworzącymi warstwę biofilmu), które to występują
w mule i błocie; błoto jest pożerane, ale nie trawione.
Bardzo tolerancyjne, mogą żyć w strumieniach z
zanieczyszczeniami organicznymi, ponieważ mogą
przetrwać w środowisku o niskiej zawartości tlenu.
Ciekawostki
Niektóre rodziny mogą się rozmnażać przez regenerację, tzn. nowy osobnik powstaje przez oderwanie fragmentu ciała jakiegoś innego osobnika. Z
czasem dobudowuje on nowe segmenty, zatem starsze
segmenty są bliżej odcinka głowowego.
Typ : Pierścienice (Annelida)
Gromada : Skąposzczety (Oligochaeta)

Karty do oznaczania makrobezkręgowców bentosowych wód słodkich

Transkrypt

Podobne dokumenty

Stawonogi - skorupiaki, owady, pajęczaki, trylobity

l7i,l".,l`,llii,l"

wyklad 1-pdf