Nowością hard rock

List od redakcji
Przew. Paraf. Zesp. Synod. Elżbieta Różycka
Staramy się co najmniej co dwa miesiące wydawać nasz biuletyn. Ten wydajemy pod koniec
miesiąca maja, tuż po zakończeniu Drugiej Pielgrzymki do Sanktuarium Matki Bożej
Bolesnej w Lichniu.
Tak , jak w ubiegłym roku, Parafialny Zespół Synodalny zorganizował Pielgrzymkę w
miesiącu Matki Bożej. W sobotę 14 maja po Mszy świętej, zegnani przez księdza Proboszcza
i rodziny pielgrzymów, wyruszyliśmy o godzinie 9.00 autokarem do Lichenia koło Konina.
Towarzyszyła nam wspaniała majowa pogoda. Samopoczucie i nastrój 51 pielgrzymów, w
tym dzieci i osób starszych, były wspaniałe. Przez całą drogę towarzyszyła nam modlitwa
wspólna i indywidualna oraz śpiew pięknych pieśni maryjnych. Około 14.30 przybyliśmy do
Lichenia, bezpośrednio do lasu Grąblińskiego, aby pomodlić się na miejscu objawień Matki
Boskiej.
Następnie, już w Licheniu, każdy indywidualnie skierował się do kościoła
na wzgórzu, aby pokłonić się Matce w cudownym obrazie, poprosić o
nowe i dziękować za otrzymane łaski. Potem odwiedzaliśmy liczne kaplice oraz pomniki bohaterskich czynów i męczeństwa Polaków w II wojnie
światowej, a także nawiedziliśmy Golgotę. Powstaje w Lichemu wiele
nowych obiektów, wszystko pod troskliwą i gospodarną ręką kustosza ks.
mgr E. Makulskiego. My także złożyliśmy ofiarę na budowę nowego
kościoła.
Po wieczornej Mszy świętej o g.23.00, pod przewodnictwem pana
Stanisława Kiborta uczestniczyliśmy w niezapomnianej, pełnej żaru modlitewnego, Drodze
Krzyżowej, która trwała do świtu. A potem już szybko czas leciał - o 6.00 było odsłonięcie
cudownego obrazu, pierwsza Msza święta, śniadanie i droga powrotna. Towarzyszyły nam
modlitwy za tych, którzy przyczynili się do zorganizowania wyjazdu, za nagle zmarłą
parafiankę, a przede wszystkim dziękczynne. W konkursie wiedzy religijnej podczas podróży,
nagrody zdobyły dzieci Monika i Łukasz a Marek ministrant otrzyma jeszcze nagrodę
specjalną za sprawność i dużą chęć pomocy. Pełni radości ze spotkania z Matką Bożą,
umocnieni na dalsze trudy życia - o godzinie 14.00 w niedzielę -wróciliśmy do domu.
Boże Ciało w naszej parafii...UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI
CHRYSTUSA
Przypadająca w br. na dzień 2 czerwca Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w
naszej parafii przebiegać będzie jak w roku ubiegłym. Po Mszy świętej o godzinie 10.30
rozpocznie się w kościele tradycyjna procesja ulicami naszego osiedla. Trasę procesji
pokazuje poniższy plan:
Procesja będzie przechodziła ulicami:
- Pegaza (od kościoła do ulicy Barniewickiej),
- Barniewicką (do ulicy Niedziałkowskiego),
- Niedziałkowskiego (do ul. Nawigatorów),
- Nawigatorów (do ulicy Zaruskiego),
- Zaruskiego ( do placu przy skrzyżowaniu z ulicą Balcerskiego),
- Balcerskiego (do ulicy Biwakowej),
- Biwakową (do początku ulicy Zeusa),
- Zeusa do kościoła.
Tradycyjnie ołtarze będą ustawione:
1. Przy kaplicy na ulicy Pegaza obok posesji państwa Wandtke.
2. Przy Barniewickiej obok posesji państwa Felchnerów.
3. Przy Barniewickiej obok posesji państwa Liebon.
4. Na placu przy skrzyżowaniu ulic Zaruskiego i Balcerskiego, gdzie przy ołtarzu ksiądz
Proboszcz wygłosi kazanie. W bieżącym roku ołtarz czwarty wybudują, urządzą, udekorują i
zmikrofonizują mieszkańcy ulic Zaruskiego i Teligi.
Za ofiarny trud składamy urządzającym wszystkie ołtarze serdeczne Bóg zapłać.
Po powrocie do kościoła i zakończeniu Uroczystości, rozpocznie się następna Msza święta, a
o 16.00 będzie Msza popołudniowa.
Tradycją naszego osiedla są udekorowane domy, nie tylko na trasie procesji. Do tradycji tej
Uroczystości w naszej parafii należy także ciekawe i budujące kazanie naszego wielebnego
księdza Proboszcza, które wysłuchamy przy ostatnim ołtarzu.
W tym roku 150 dzieci … PIERWSZA KOMUNIA ŚW.
Dwie ostatnie niedziele maja (22 i 29) są w bieżącym roku naszymi świętami parafialnymi.
Sto pięćdziesiąt dzieci naszej parafii osobiście spotyka się po raz pierwszy z Chrystusem
Przebaczającym i Eucharystycznym.
Pierwsza Spowiedź Święta jako spotkanie dziecka z Jezusem, który mu przebacza winy i
przygarnia do siebie, a potem pełny udział w Zgromadzeniu Eucharystycznym, gdy dziecko
wraz z dorosłymi przyjmuje Ciało i Krew Chrystusa, niesie ze sobą ogromny ładunek treści i
przeżyć religijnych. Ważna jest jednoczesność i równoległość świętowania i przeżywania
duchowego sakramentów inicjacji chrześcijańskiej w kościele i w domu rodzinnym.
Konieczne jest więc świętowanie całej rodziny wraz z dzieckiem i radosne towarzyszenie mu
w tych przeżyciach przez rodziców i rodzeństwo. Dużą pomocą w liturgii Kościoła
domowego na tę okazję jest wręczona w tym roku wszystkim zaangażowanym rodzinom
broszura opisująca rytuał rodzinny.
Gdy nasze dzieci po raz pierwszy zatęsknią za skromnymi znakami Chleba i Wina, ukaże się
ich oczom największe bogactwo, jakie może im dać ziemia: "Wszystko bowiem jest wasze
[...] czy to świat, czy życie, czy śmierć, czy to rzeczy teraźniejsze, czy przyszłe; wszystko jest
wasze, wy zaś Chrystusa" (l Kor 3,21-23). Jedząc Chleb, dotykają samego Życia.
PSALM 146
(tłum. z hebrajskiego Czesław Miłosz)
l. Alleluja. Chwal duszo moja, Pana.
2. Będę chwalił Pana póki żyję, będę śpiewał Bogu memu póki dni moich.
3. Nie pokładajcie nadziei w książętach, w nikim spośród synów ludzkich, bo nie ma w nich
zbawienia.
4. Ujdzie duch jego, a on sam w swój proch się obróci, i w ten dzień znikną wszystkie jego
zamysły.
5. Szczęśliwy, czyją pomocą jest Bóg Jakuba, czyja nadzieja w Panu, Bogu jego.
6. Który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich jest, który wiary dochowuje
wiecznie.
7. Który przynosi sprawiedliwość pokrzywdzonym, daje chleb głodnym, Pan, który
oswobadza więźniów.
8. Pan, który otwiera oczy ślepym, Pan który prostuje zgiętych ku ziemi, Pan który miłuje
sprawiedliwych.
9. Pan, obrońca przychodniów, sierotę i wdowę wspiera, drogę bezbożnych wykrzywia.
10. Pan będzie królował na wieki, Bóg twój, o Syjonie, z pokolenia w pokolenie. Alleluja.
Który pod osłoną Chleba, Prawdziwy Bóg jesteś z nieba.
ZACHOWAJMY TRADYCJE OJCÓW
PZS
Mimo zmian wynikających z posoborowej reformy liturgicznej, również w naszej parafii
pozostała tradycja procesji wokół kościoła w ciągu kolejnych ośmiu dni po Bożym Ciele, do
czwartku włącznie. Jest ona wyrazem wdzięczności uczniów Chrystusa za ustanowienie
Najświętszego Sakramentu i za nieustanną obecność Chrystusa wśród swojego ludu.
Zachowując tradycje ojców, począwszy od Uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi
Chrystusa, aż do czwartku dawnej oktawy Bożego Ciała, odmawiajmy codziennie w naszych
rodzinach wspólnie psalm 146 oraz odśpiewajmy jedną z pieśni eucharystycznych.
Na zakończenie okresu, czyli w czwartek - ostatni dzień rodzinnej wdzięczności Bogu za dar
Eucharystii, zbieramy różne zioła (rozchodnik, macierzanka, niezapominajki, goździki polne,
kopytnik itp) i robimy z nich jeden wianek, który można udekorować wstążkami. Zanosimy
go do kościoła, by kapłan go poświęcił. Wianek ten przechowujemy przez cały rok,
zawieszając go nad obrazem Matki Boskiej lub na krzyżu.
KONKURS NA NAZWĘ NASZEGO BIULETYNU
PZS
Programowy Zespół Synodalny ogłasza otwarty konkurs na nazwę biuletynu "Kochana
Rodzino Osowian". Proponowane nazwy naszego czasopisma parafialnego prosimy wrzucić
w kopercie do jakiejkolwiek skarbony lub skrzynki w kościele. Wśród , uczestników
konkursu rozlosowanych będą trzy nagrody książkowe. Spośród przysłanych propozycji
Zespół Synodalny wybierze ostateczną nazwę. Osoba proponująca wybraną nazwę otrzyma
nagrodę specjalną.
WAKACJE SIEROTOM DZIECIOM Z WILENSZCZYZNY
Towarzystwo Przyjaciół Grodna i Wilna organizuje letnie wakacje dla sierot - dzieci polskich
z Wileńszczyzny w Polsce. Dzieci te przebywają w sierocińcu, niedaleko Wilna.
Typowaniem dzieci do wyjazdu i całą organizacją po stronie litewskiej zajmuje się
społeczna polska organizacja na Wileńszczyźnie. Największym wydatkiem dla organizatorów
jest opłata za bilet na przejazd (w okresie Wielkanocy br kosztował 450000,-zł).
Zainteresowanym przyjęciem dziecka na ferie podajemy adres :
Towarzystwo Przyjaciół Grodna i Wilna
Oddział Gdańsk
ul. Stryjewskiego 19c/5
80-625 GDAŃSK
tel. grzecznościowy 370318 (p. Rajkowska) po godzinie l8.00.
Osoby, które zechcą pokryć należność za bilet będą miały pewność, że dziecko będzie u nich
gościło.
Przepraszamy, że z tak wielkim opóźnieniem informujemy wszystkich ofiarodawców, że
kwota 4220000,- złotych, zebrana w czasie kwesty po Mszach świętych w miesiącu grudniu
ubiegłego roku na potrzeby sierot litewskich, została wpłacona na konto Towarzystwa
Przyjaciół Grodna i Wilna.
Czytałem Ojca św. List do Rodzin - ODPOWIEDZIALNE RODZICIELSTWO I
WYCHOWANIE
Andrzej Balk
Przeczytałem kilkakrotnie List Ojca Świętego do Rodzin. Wynotowałem z tego listu
skrupulatnie te myśli, które przemawiają do mnie najbardziej i stanowią według mnie istotę
problemu przetrwania ludzkiej rodziny.
Ten przejmujący dokument , przygotowany w ROKU RODZINY, skierowany jest do
konkretnych rodzin na całym globie. List ten ma się stać zaproszeniem Chrystusa do każdej
ludzkiej rodziny, abyśmy razem z Nim mogli powiedzieć w prawdzie: OJCZE NASZ. Ojciec
Święty stwierdza, że trzeba, ażeby modlitwa stała się
dominantą Roku Rodziny w Kościele:
modlitwa rodziny, modlitwa za rodziny, modlitwa z rodzinami. Modlitwa służy ugruntowaniu
duchowej spoistości rodziny, przyczyniając się do tego, że rodzina staje się silna Bogiem.
Niech Rok Rodziny stanie się powszechną i nieustanną modlitwą Kościołów domowych i
całego ludu Bożego. Niech w tej modlitwie znajdą swoje miejsce również rodziny zagrożone
lub chwiejące się, również te zniechęcone i rozbite. Modlitwa Roku Rodziny niech będzie
odważnym świadectwem rodzin, które we wspólnocie rodzinnej znajdują spełnienie swego
życiowego powołania: ludzkiego i chrześcijańskiego.
Wśród myśli Ojca Świętego o
przymierzu małżeńskim
można przeczytać: Rodzina jest społecznością osób, dla których właściwym sposobem
bytowania jest Komunia. Tylko osoby zdolne są do bytowania w komunii. Rodzina bierze
początek z takiej małżeńskiej wspólnoty, którą Sobór Watykański II określa jako przymierze.
W tym przymierzu mężczyzna i kobieta wzajemnie się sobie oddają i przyjmują. Chrystus w
Ewangelii mówi: A TAK JUŻ NIE SĄ DWOJE, ALE JEDNO CIAŁO. CO WIĘC BÓG
ZŁĄCZYŁ, NIECH CZŁOWIEK NIE ROZDZIELA (Mt 19,6). Fakt ten nosi w sobie zawsze
tę samą wartość normatywną. Jeżeli Nauczyciel ją teraz potwierdza, to dlatego aby uczynić
dla wszystkich jasnym i jednoznacznym charakter nierozerwalny małżeństwa, jako
fundamentu dobra wspólnego rodziny.
W rozdziale zatytułowanym
Odpowiedzialne Rodzicielstwo
Ojciec Święty stwierdza, że odpowiedzialne rodzicielstwo dotyczy bezpośrednio i wprost tego
momentu, w którym mężczyzna i kobieta łącząc się z sobą w jedno ciało, mogą stać się
rodzicami. I dalej: Dwa aspekty zjednoczenia małżeńskiego: jednoczący i prokreacyjny nie
mogą być rozdzielone w sposób sztuczny, bez naruszenia wewnętrznej prawdy samego aktu.
Zjednoczenie małżeńskie może być w pełni zrozumiane i wyjaśnione tylko w kategoriach
osoby i daru. Jest to moment szczególnej odpowiedzialności ze względu na potencjalne
rodzicielstwo związane z aktem małżeńskim.
Zjednoczenie małżeńskie w każdym przypadku angażuje odpowiedzialność obojga. Odnosi
się to w szczególny sposób do mężczyzny, dlatego że on będąc także sprawcą rodzicielstwa
równocześnie jest od niego biologicznie oddalony... Za nowe, wzbudzone przez nich życie
mężczyzna i kobieta są wspólnie odpowiedzialni wobec siebie samych i wobec innych ludzi.
Problem odpowiedzialnego rodzicielstwa wpisany jest w tematykę
cywilizacji miłości
Cywilizacja miłości rozpoczyna się wraz z objawieniem Boga. który jest MIŁOŚCIĄ. Papież
pisze dosłownie: Rodzina jest centrum i sercem cywilizacji miłości. Jeśli jednak istnieje
cywilizacja miłości to równocześnie też zachodzi możliwość anty-cywilizacji destrukcyjnej,
co niestety w naszej epoce stało się faktem dokonanym o bardzo szerokim zasięgu...
Rozwój współczesnej cywilizacji pozostaje związany z postępem naukowo-technicznym w
sposób często jednostronny. W dziedzinie działania i moralności prowadzi to do utylitaryzmu
czyli
cywilizacji rzeczy
a nie osób. Jest to cywilizacja, w której osoby stają się przedmiotem użycia... Kobieta bywa
przedmiotem użycia mężczyzny. Dzieci stają się przeszkodą dla rodziców. Rodzina staje się
instytucją ograniczającą wolność swoich członków. Wszystko to jest przeciwne cywilizacji
miłości. Jest przeciwne całej prawdzie o człowieku. To zaś ma w języku ludzkim jedną
nazwę: egoizm nie tylko jednostki, ale również egoizm we dwoje, również egoizm społeczny.
Omawiając temat Wychowanie Ojciec Święty pisze między innymi:
Wychowanie jest przede wszystkim
obdarzaniem człowieczeństwem
- obdarzaniem dwustronnym. Rodzice obdarzają swym dojrzałym człowieczeństwem nowo
narodzonego człowieka, a ten z kolei obdarza ich całą nowością i świeżością
człowieczeństwa, które przynosi z sobą na świat. Nie przestaje to być również aktualne w
przypadku dzieci ułomnych i niedorozwiniętych fizycznie lub psychicznie. Pod tą postacią
również objawia się człowieczeństwo, które może być wychowawcze i to w sposób
szczególny...
Ogromny wpływ na cały proces wychowawczy ma to, by mężczyzna czuł się obdarzony
macierzyństwem kobiety, swojej żony. Ogromnie wiele zależy od tego, czy i jak angażuje swą
męskość i swoje ojcostwo w macierzyństwo własnej żony...
Bezpośrednimi wychowawcami swoich dzieci pozostają
zawsze na pierwszym miejscu rodzice.
Rodzice mają też w tej dziedzinie pierwsze i podstawowe uprawnienia. Wszyscy inni
uczestnicy procesu wychowawczego działają poniekąd w imieniu rodziców, w oparciu o ich
zgodę, w pewnej mierze nawet na ich zlecenie. Rodzice nie są w stanie zaspokoić wszystkich
zapotrzebowań całego procesu wychowawczego, zwłaszcza gdy chodzi o wykształcenie i całą
szeroką dziedzinę uspołecznienia. Te zadania rodzice dzielą z innymi ludźmi, a także z
instytucjami, na przykład z Kościołem i państwem...
Po osiągnięciu pewnego stopnia dojrzałości psychofizycznej
człowiek zaczyna wychowywać się sam.
Młody człowiek spotyka nowe osoby i nowe środowiska, a w szczególności nauczycieli i
kolegów, korzy zaczynają odgrywać w jego życiu wpływ wychowawczy, dodajmy dodatni lub
ujemny. W tym kontekście występuje pewien dystans czy nawet sprzeciw w stosunku do
wychowania rodzicielskiego. Proces samowychowywania w zasadniczej mierze potwierdza
to, co dokonało się w dziecku przez wychowanie w domu i w szkole...
Na tym tle w nowy sposób zarysowuje się znaczenie czwartego przykazania: CZCIJ OJCA
TWEGO I MATKĘ TWOJĄ (Wj 20,12). Przykazanie wymaga od dziecka czci dla ojca i
matki. To samo przykazanie nakłada na rodziców obowiązek niemal symetryczny. Również
oni
powinni czcić swoje dzieci.
Zarówno małe jak i dorosłe. Zasada czci, czyli afirmacji człowieka jako człowieka, nie
przestaje być warunkiem prawidłowego procesu wychowawczego...
Jedną z dziedzin, w której rodzina odgrywa niezastąpioną rolę jest wychowanie religijne.
Rodziny, a konkretnie rodzice mają prawo wybrać dla swych dzieci taki sposób wychowania
religijnego oraz moralnego, który odpowiada ich własnym przekonaniom... Nie można też
zapomnieć, że przygotowanie do przyszłego życia małżeńskiego jest przede wszystkim
zadaniem rodziny.
Takie fragmenty wybrałem. Oczywiście każdy może po przeczytaniu Listu wybrać inny
wątek, równie istotny dla problemu współczesnej rodziny. Dlatego serdecznie zachęcam do
lektury, dostępnego przecież dla każdego, tekstu Listu do Rodzin Ojca Świętego.
Modlitwy
Wielbić Boga, ale nie tylko głową, lecz także całym sercem, oczarowanym kwiecistym
przepychem stworzenia, zapachem ziemi i kwiatów, śpiewem ptaków. Wielbić Boga w Jego
najpiękniejszym Kwiecie, Maryi.
Najdostojniejsza Królowo Świata i Polski, Maryjo, wypraszaj nam pokój i zbawienie,
Alleluja!
Abym przejrzał
o. Benedykt Stefan Zima
W codziennej gonitwie
zapominam o Tobie.
Niekiedy dostrzegani Cię
niby przez mgłę...
zepchniętego na margines
mojego życia.
Patrzę na Ciebie
przez pryzmat:
- osobistego dobra
- doraźnego zysku
- urządzenia się w życiu
- tysiąca spraw i
problemów nie
cierpiących zwłoki.
Ty czekasz...
Ty idziesz za mną:
- bezinteresownie
- cierpliwie
- znoszący zwłokę...
- oczekujący chwili,
abym przejrzał
jak ewangeliczny ślepiec
i wreszcie dostrzegł:
Ciebie, Chryste!
Wróć do Boga
o. Benedykt Stefan Zima
Europo
zmęczona
sobą
- bo za mało w tobie
Boga Wróć
do swego Pana –
On rękę poda
jak ojciec dziecku
swojemu
ku ocaleniu...
Musicie nam pomóc się wyzwolić!
XIII MIĘDZYNARODOWY KONGRES RODZINY
Cztery dni obrad, od 14 do 17 kwietnia, zgromadziły w sali Kongresowej Pałacu Kultury i
Nauki w Warszawie ponad 10 tysięcy uczestników. Przyjechali prelegenci z Wielkiej
Brytanii, USA, Francji, Libanu, Włoch, Kanady, Gwatemali ... Wykładów słuchały rzesze
młodzieży: księża, zakonnice, harcerze, lekarze, naukowcy, studenci, pedagodzy, żołnierze młodzi i osoby starsze.
„Mój ojciec był Żydem, a matka katoliczką. Wychowywałem się w centrum Los Angeles.
Byłem typowym nastolatkiem jakim wypadało wtedy być. Szukałem szczęścia w narkotykach.
Byłem kilkakrotnie aresztowany za włamania do mieszkań. Grałem na gitarze w zespole
rockowym. Kolekcjonowałem numery telefoniczne atrakcyjnych dziewcząt. Uczęszczałem do
liceum niedaleko Beverly Hills 90210. Wierzcie mi, nigdy nie chciałem być normalnym
nastolatkiem żyjącym bezsensownie. Zacząłem więc szukać sensu życia i prawdziwego
szczęścia. Najpierw zainteresowałem się wschodnim mistycyzmem, medytacją i jogą. Kiedyś
mój przyjaciel Fred zaczął opowiadać mi o wierze katolickiej. W pierwszym momencie
pomyślałem, że jest po dawce narkotyków.
Być katolikiem? Ta myśl zawładnęła moją osobą. Zdecydowałem się pójść do spowiedzi, ale
nie wiedziałem , jak to się robi. Powiedziałem do księdza: -Ojcze, wymień jakikolwiek
grzech, a ja na pewno go popełniłem. Rozmawiałem trzy godziny.
Moje życie się odmieniło. Od tej pory codziennie uczestniczę we Mszy świętej poznając i
kochając Jezusa w sposób, jakiego nigdy do tej pory nie doświadczyłem.
O czym będą czytać nastolatki za sto lat? O was! Możecie być zniewoleni przez coś gorszego
od komunizmu: seks, narkotyki, hard-rock. Nie kupujcie tego od nas. Nastolatki w Stanach
mają już tego dosyć. Musicie nam pomóc się wyzwolić. Macie swoją młodość, rodziny, wiarę
i przywódcę, który prowadzi we właściwym kierunku - Jana Pawia II. Proszę, poprowadźcie
nas!”
Słowa te powiedział podczas obrad XVIII Międzynarodowego Kongresu Rodziny Paul Lauer,
młody Amerykanin, który przeżył problemy związane z przyjęciem kultury rocka i
narkotyków. Obecnie wydawca alternatywnego czasopisma młodzieżowego "YOU".
26 maja Dzień Matki
Bóg stworzył matki aby ludzie doświadczyli czym jest dobroć i miłość.
Z życia naszej parafii...
W 326-tej Oliwskiej Pieszej Pielgrzymce do Wejherowa w dniach od 13 do 16 maja brała
udział kilkudziesięcioosobowa grupa naszych parafian z księdzem Proboszczem na czele.
Pielgrzymi mieli wspaniałą pogodę. Pielgrzymka wyruszyła rano 13 maja z Oliwy. Nocleg z
13 na 14 maja pielgrzymi mieli zapewniony w Szemudzie. Uważamy, że po udanej,
tegorocznej pielgrzymce do Sanktuarium Maryi w Wejherowie, w roku przyszłym grono
naszych pielgrzymów będzie dużo większe.
---Na terenie naszej parafii znajduje się w budowie nowa, śliczna kapliczka przy ulicy
Galaktycznej na posesji państwa Blocków. Kapliczka jest widoczna z obwodnicy. Pan
Eugeniusz Block buduje tę kapliczkę z okazji 100. rocznicy urodzin swego ojca i w podzięce
Bogu Wszechmogącemu za własne uzdrowienie. Jeśli prace przy budowie zostaną
zakończone, to poświęcenie kapliczki odbędzie się jeszcze przed Bożym Ciałem.
Sprawą kaplic i krzyży przydrożnych na terenie naszej parafii zajmiemy się kompleksowo w
specjalnym artykule w następnym numerze naszego biuletynu.
---Trwają prace przy naszym kościele, prace budowlane wewnątrz budynku, a także w otoczeniu
kościoła. Uporządkowane będą place przy kościele, wybetonowany parking i podjazdy.
---Prawie ukończona jest już sala audiowizualna obok dolnego kościoła. Po jej urządzeniu i
wyposażeniu stanowić będzie między innymi miejsce spotkań młodzieży KSM, miejsce
działań różnych zespołów zainteresowań. Każdy młody człowiek będzie mógł tutaj spędzić
pożytecznie i przyjemnie swój czas wolny.
----
Trwają także prace w zakrystii, która dotychczas wykorzystywana była w stanie surowym.
Wykonana zostanie obudowa okien i ścian, podłoga i oświetlenie.
---Kaplica przedpogrzebowa przy dolnym kościele jest gotowa z budowlanego punktu widzenia.
Można ją obejrzeć w ciągu dnia, bo jest otwarta. Wejście do niej jest od strony plebanii.
Niedługo zostanie wyposażona i udekorowana.