Rosomaki w polskiej armii

Rosomaki w polskiej armii
2013-07-12
Nasza armia posiada obecnie 570 Rosomaków w siedmiu wersjach. Od najprostszej,
przeznaczonej do transportu żołnierzy, przez bojową z wieżą załogową Hitfist 30P, aż po
specjalnie przygotowane dla naszych żołnierzy w Afganistanie pojazdy służące do ewakuacji
medycznej i prowadzenia rozpoznania.
Wszystkie modele Rosomaka napędza ten sam silnik – wysokoprężny motor D1 12 56 A03 PE
firmy SCANIA o pojemności prawie dwunastu litrów i o mocy prawie pięciuset koni
mechanicznych. Rosomaki wyposażono w automatyczną skrzynię biegów ZF 7HP 902S Ecomat,
która posiada 7 biegów do przodu i jeden do tyłu.
KTO w wersji podstawowej.
KTO w wersji podstawowej (bazowej) waży nieco ponad 18 ton. Może zabrać ośmiu żołnierzy
desantu. Wszystkie zakupione w tej wersji pojazdy nasza armia zamierza wykorzystać do
zbudowania wersji specjalistycznych, w tym wozów z bojową wieżyczką bezzałogową.
KTO w wersji bojowej z wieżą Hitfist.
KTO w wersji bojowej z wieżą Hitfist 30P – nasza armia będzie ich miała najwięcej, bo ponad
trzysta pięćdziesiąt. Ten model Rosomaka waży nieco ponad 22 tony, z czego prawie 3 tony waży
załogowa wieża bojowa Hitfist 30P. Uzbrojenie tego Rosomaka to armata ATK Mk44 kalibru 30
mm oraz karabin maszynowy UKM 2000C kalibru 7,62 mm. Poza tym wóz wyposażony jest w
wyrzutnię granatów dyspersyjnych (dymnych).
KTO w wersji M1M.
KTO w wersji M1M – to Rosomak zmodernizowany na potrzeby misji w Afganistanie. W
odróżnieniu od klasycznej wersji bojowej ma dodatkowe opancerzenie, akustyczny system
wykrywania i lokalizacji stanowisk strzeleckich Pilar, noże do cięcia lin-pułapek, kamery do
bocznej obserwacji z monitorami dla żołnierzy desantu, dodatkowe pojemniki transportowe,
pojemnik na zasieki (concertinę) z przodu wozu oraz siatkową osłonę przeciwko pociskom
przeciwpancernym typu rpg.
KTO w wersji wielosensorowego pojazdu rozpoznania i dozorowania.
KTO w wersji wielosensorowego pojazdu rozpoznania i dozorowania – to drugi z wozów
zbudowanych na potrzeby misji w Afganistanie. Rosmak WPRiD wyposażony jest w stabilizowaną
głowicę elektrooptyczną (kamera termalna, kamera dzienna, dalmierz laserowy), stację
radiolokacyjną pola walki (węgierskiej firmy Pro Patria Electronics Ltd.) oraz bezzałogowy samolot
rozpoznawczy FlyEye.
Autor: Krzysztof Wilewski
Strona: 1
KTO w wersji WEM.
KTO w wersji WEM – czyli wóz ewakuacji medycznej. To trzeci z Rosomaków zbudowanych dla
PKW Afganistan. Pojazdem można bezpiecznie wywieźć z pola walki rannych żołnierzy, w tym
trzech w pozycji leżącej. Podobnie jak wersja M1M, także Rosomaki WEM wyposażono w
dodatkowy pancerz. Ich produkcja rozpoczęła się w 2007 roku.
KTO w wersji NJ – czyli wóz do nauki jazdy. Wbrew pozorom jazda dwudziestotonowym
transporterem wcale nie jest taka prosta. Wóz przeznaczony jest do szkolenia doskonalącego
kierowców ubiegających się o wydanie uprawnienia do prowadzenia KTO. Umożliwia bezpieczne
prowadzenie szkolenia w zakresie nauki jazdy, pokonywania przeszkód terenowych, w tym
przeszkód wodnych. Produkowany od 2011 roku.
KTO w wersji tzw. spikewóz – to Rosomak przystosowany do przewozu żołnierzy uzbrojonych w
przenośne zestawy ppk Spike. W środku mieszczą się dwa, dwuosobowe zespoły bojowe.
*****
Przetarg na dostawę kołowych transporterów opancerzonych ogłoszono 14 sierpnia 2001 roku. Do
jego drugiego etapu, czyli do złożenia ofert wstępnych, zaproszone zostały trzy konsorcja –
Wojskowe Zakłady Mechaniczne w Siemianowicach Śląskich, które proponowały transportera
AMV fińskiej firmy Patria, Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych OBRUM w
Gliwicach oferujący KTO Pandur II austriackiej firmy Steyr, oraz Huta Stalowa Wola S.A. wraz
Piranią III szwajcarskiej firmy Mowag.
Wiosną 2002 roku transportery przeszły testy poligonowe. Sprawdzano, jak działają m.in. z
zainstalowanymi czterema typami wież uzbrojonych w 30-milimetrowe działo – SP30 (General
Dynamics European Land Systems-Steyr GmbH ), E 8 (Rheinmetall Defence), LAV 25 (GM
Defense Delco System) oraz Hitfist-30P – (Oto Melara).
W grudniu 2002 roku MON ogłosił, iż nowym kołowym transporterem opancerzonym polskiej armii
będzie fiński Armoured Modular Vehicle (AMV). O wyborze pojazdu, z czasem nazwanego
Rosomak, przesądziła cena. Finowie i WZM za prawie siedemset transporterów chcieli 4,9
miliarda złotych. Huta za tyle samo Piranii zażądała o czterysta milionów złotych więcej, a
OBRUM za Pandury – aż o dwa miliardy złotych więcej.
Kontrakt na dostawę KTO podpisano 15 kwietnia 2003 roku. Na jego mocy polska armia miała
otrzymać 690 kołowych transporterów opancerzonych, w tym: 313 wozów bojowych z załogową
wieżą Oto Melara Hitfist-30P, w tym 96 z wieżą zintegrowaną z przeciwpancernymi pociskami
kierowanymi Spike-LR, 125 wozów bojowych z bezzałogowym systemem wieżowym uzbrojonym
w karabin 12,7 mm, 78 wozów dowodzenia, 41 wozów ewakuacji medycznej, 34 wozy pomocy
technicznej, 23 wozy artyleryjskie, 22 wozy inżynieryjne, 17 wozów rozpoznania chemicznego
oraz 5 wozów rozpoznania inżynieryjnego. Kontrakt przewidywał również, że poza czteroosiowym
KTO nasza armia otrzyma 32 trzyosiowe (6x6) wozy rozpoznawcze.
Autor: Krzysztof Wilewski
Strona: 2
W 2006 roku polska armia dokonała pierwszej korekty w kontrakcie z Patrią i WZM.
Zrezygnowano z 32 wozów rozpoznawczych z napędem na trzy osie. W tym samy roku Bumar
zawarł umowę z firmą Oto Melara, dzięki której wieże do Rosomaków Hitfist 30P są produkowane
w Polsce.
Trzy lata później, w 2009 roku, dokonano kolejnej korekty w umowie. Tym razem zwiększono z
313 na 359 liczbę zamówionych transporterów z załogową wieżą Hitfist 30P. Zrezygnowano zaś z
wozów podstawowych.
Armia otrzymała już 570 Rosomaków. Części do produkcji pozostałych 117 transporterów fińska
Patria ma dostarczyć do WZM w Siemianowicach Śląskich do końca roku.
* * *
Polska przystępując w 1999 roku do Sojuszu Północnoatlantyckiego zobowiązała się
zmodernizować swój potencjał militarny. Chodziło m.in. o zrealizowanie natowskiego celu
„Zmechanizowane pojazdy bojowe”, oznaczonego jako EL 0858. Zakłada on, że państwa Sojuszu
wyposażą swoje jednostki lądowe tzw. „wysokiej gotowości” w kołowe transportery opancerzone –
KTO.
Autor: Krzysztof Wilewski
Strona: 3