Instytut Lotnictwa, Warszawa Doktorant mgr inż. Michał Jasiczek
Transkrypt
Instytut Lotnictwa, Warszawa Doktorant mgr inż. Michał Jasiczek
Instytut Lotnictwa, Warszawa Doktorant mgr inż. Michał Jasiczek Streszczenie rozprawy doktorskiej Temat pracy: "Modelling of erosion resistance life based on fatigue methods " Obszar i dziedzina nauk technicznych Dyscyplina: budowa i eksploatacja maszyn Promotor: prof. dr hab. inż. Maciej Bossak, Instytut Lotnictwa Cel pracy Erozja kropelkowa jest wynikiem licznych i powtarzalnych zderzeń kropel cieczy z ciałem stałym, charakteryzująca się uszkodzeniami materiału podobnymi jak w przypadku zjawiska zmęczenia. Dotychczas wykorzystywane modele erozji kropelkowej bazują głównie na danych empirycznych oraz ograniczonym doborze właściwościowości materiałów. Celem pracy jest opracowanie metodyki przewidywania czasu eksploatacji stali martenzytycznych poddanych działaniu erozji kropelkowej, wykorzystującej dane określające wytrzymałość zmęczeniową materiałów. Teza pracy Określenie czasu eksploatacji stali martenzytycznych w warunkach erozji kropelkowej jest możliwe w oparciu o dane materiałowe dostępne dla oceny wytrzymałości zmęczeniowej. Zakres pracy Na podstawie dostępnych publikacji przedstawiony został stan wiedzy na temat erozji kropelkowej, ze szczególnym zwróceniem uwagi na towarzyszące jej mechanizmy degradacji materiałów. Przeanalizowano istniejące modele przewidywania czasu eksploatacji. Rozpatrzono czynniki wpływające na: obciążenia wywołane pojedynczymi uderzeniami kropel, dobór danych materiałowych, strukturalne i termodynamiczne warunki erozji. Określony został konieczny zakres badań dla dwóch typów stali martenzytycznych: 17-4PH i X20Cr13, powszechnie stosowanych w budowie turbin parowych, kompresorów odśrodkowych i turbin gazowych, odpowiadający typowym warunkom ich pracy. W rezultacie badań określono podobieństwa między mechanizmami degradacji materiałów w warunkach erozji i zmęczenia. Stosowane były: badania wizualne, magnetyczno-proszkowe, mikrofraktografia z wykorzystaniem mikroskopii elektronowej, badania strukturalne z wykorzystaniem transmisyjnej mikroskopii elektronowej oraz badania zmian naprężeń szczątkowych metodą Rentgenowską. Analizy i symulacje zderzeń kropel cieczy z ciałem stałym zostały przeprowadzone wykorzystując metodę elementów skończonych (FEM) oraz ze względu na złożoność oddziaływań płynu z ciałem stałym, występowanie dużych odkształceń i efektów fragmentacji, metodę cząstek rozmytych (SPH). Otrzymane wyniki posłużyły do określenia poziomów generowanych naprężeń. W oparciu o podejście stosowane w wytrzymałości zmęczeniowej opracowano metodykę przewidywania okresu inkubacji erozji kropelkowej. Wartości naprężeń oraz odkształceń generowane przez pojedyncze zderzenia określane są numerycznie. W zależności od ich poziomu, stosowane są dwie metody szacowania czasu eksploatacji: dla zmęczenia wysokocyklowego oraz niskocyklowego. Losowość powtarzalności uderzeń kropel cieczy uwzględniona jest w oparciu o zaproponowany prosty model statystyczny. Weryfikację i walidację opracowanej metody przeprowadzono doświadczalnie. Wnioski Analiza literatury wykazała istnienie podobieństw pomiędzy zjawiskiem erozji oraz zmęczenia materiałów: a. istnienie okresu inkubacji, analogicznie jak w przypadku zjawiska zmęczenia materiału; b. wydłużenie lub skrócenie okresu inkubacji w wyniku zmiany parametrów erozji (np. prędkości zderzeń); c. istnienie granicznych warunków w jakich erozja może wystąpić (np. minimalna prędkość, przy pozostałych parametrach pozostających bez zmian) podobnie jak w przypadku materiałów wykazujących istnienie wytrzymałości zmęczeniowej, np. dla stali węglowej; d. brak granicznych warunków w jakich erozja może wystąpić (np. brak minimalnej prędkości, przy pozostałych parametrach pozostających bez zmian) podobnie jak w przypadku materiałów niewykazujących istnienia wytrzymałości zmęczeniowej, np. dla stopów aluminium. Analizując dostępne modele erozji kropelkowej, zaobserwowano istnienie istotnych ograniczeń w możliwości ich stosowania. Wynikały one z uproszczeń w modelach (ich budowa w oparciu o dane empiryczne), lub braku dostatecznej liczby danych określających właściwości materiałów. Mechanizmy degradacji pod wpływem erozji wykazały liczne podobieństwa do spotykanych przy zmęczeniu. Pod wypływem kolejnych cykli naprężeń 2 wywołanych przez pojedyncze uderzenia kropel wody, dochodziło do kumulacji defektów strukturalnych oraz mikrodeformacji powierzchni. Po osiągnięciu krytycznych wartości liczby zderzeń (okres inkubacji) degradacja materiału postępowała w postaci inicjacji, a następnie propagacji mikropęknięć o charakterze zmęczeniowym. Przeprowadzone analizy i symulacje pojedynczych zderzeń kropel cieczy z ciałem stałym wykazały, że poziom generowanych naprężeń jest dostateczny do przekroczenia wytrzymałości zmęczeniowej. Źródłem naprężeń było zarówno oddziaływanie hydrodynamiczne jak i powstanie fali uderzeniowej. W zależności od warunków erozji zaobserwowano dwa warianty (dla typowych warunków pracy turbin parowych, turbin gazowych oraz kompresorów odśrodkowych): e. Pojedyncze zderzenia generowały naprężenia przekraczające wytrzymałość zmęczeniową badanego materiału, ale były zbyt małe aby doprowadzić do uplastycznienia; f. Pojedyncze zderzenia generowały naprężenia przekraczające granice sprężystości badanego materiału. Dokładność opracowanej metodyki oceny okresu inkubacji dla modeli bazujących na zmęczeniu wysoko- i niskocyklowym zweryfikowanej w oparciu o dane z testów przeprowadzonych zgodnie ze standardem ASTM G73 jest porównywalna do metodyk stosowanych przy ocenie wytrzymałości zmęczeniowej. Rekomendacje, kierunki dalszych bada Niektóre z istniejących w przedstawionej metodyce uproszczeń wynika z aktualnego stanu modelowania zmęczenia materiałów w mikroskali oraz w zakresie zmiennych prędkości odkształceń. Z chwilą postępu w tym zakresie, należy go wykorzystać wprowadzając zmiany w proponowanej metodyce w celu poprawienia dokładności modelowania problemów związanych z erozją kropelkową. Przeprowadzone w ramach pracy badania dotyczyły wysokostopowych stali martenzytycznych. Inne materiały charakteryzujące się wysoką odpornością na erozję takie jak stopy na bazie kobaltu (Stellite) lub stopy tytanu posiadają jednak odmienne właściwości fizyczne, wytrzymałość na zmęczenie oraz mikrostrukturę. Należy podjąć dalsze prace nad możliwościami przystosowania proponowanej metodyki do innych materiałów niż stale martenzytyczne. Biorąc pod uwagę, że okres eksploatacji turbin parowych, gazowych oraz kompresorów odśrodkowych jest wieloletni, dalsze badania należałoby przeprowadzić w kierunku wykorzystania w proponowanej metodyce 3 danych materiałowych określających wytrzymałość zmęczeniową. Aktualnie prowadzone są prace nad możliwościami wykorzystania wykresów Goodman’a lub Haigh’a z uwzględnieniem wpływu naprężeń średnich. Znając wpływ określonych parametrów konstrukcji, mechanizmów i warunków pracy na przebieg erozji (np. kąt zderzenia, chropowatość powierzchni) należy przeprowadzić dalsze prace nad stworzeniem wytycznych dla konstruktorów, dzięki którym możliwe byłoby obniżenie poziomów naprężeń wytwarzanych przez pojedyncze zderzenia, co w rezultacie prowadziłoby do zwiększenia odporności konstrukcji na erozję. 4