Czuwanie Soborowe. 128.5 KB Pobrań

1
[Druk: „Biuletyn Towarzystwa Chrystusowego d. W.” 12(1962), s. I-III,
Archiwum Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu, syg. KR II,6.]
Czuwanie Soborowe
Carissimi!
Przeżywamy historyczną chwilę w dziejach Kościoła św. W Rzymie pod
przewodnictwem Jana XXIII obraduje Parlament Ojców Soborowych nad odnowieniem
i odrodzeniem Kościoła św.
Ks. Prymas zawiózł na Sobór jako prezent dla Ojca św. przyrzeczenie specjalnych
modlitw całego narodu polskiego w intencji Soboru. Z rozrzewnieniem przyjął Jan XXIII
z rąk Prymasa Polski „Księgę Czuwań Soborowych”. Księga ta zawiera rozporządzenia
Biskupów polskich i kalendarze diecezjalne „Czuwań” w poszczególnych parafiach.
Jak wiadomo Księża Biskupi zarządzili w swoich diecezjach wielką kampanię
modlitewną Soboru. W sumie każdego dnia, w całej Polsce, 30 do 50 parafii przed
wystawionym Najśw. Sakramentem czuwa w obliczu obrazu Matki Boskiej
Częstochowskiej. Ks. Prymas wręczył Ojcu św. również adres hołdowniczy zakonów
polskich wraz z symbolicznym ryngrafem i lampką. Symbole te mają wskazywać na
udział zakonów w modlitwie soborowej na Jasnej Górze, jak również w własnych domach
zakonnych. Słuszna to rzecz, że w tej ogólnej kampanii modlitewnej nie może zabraknąć
zakonów. Zakony, te zbiorniki energii duchowej z racji swego powołania mają tu odegrać
szczególniejszą rolę. One na kolanach przed Najśw. Sakramentem i przed obrazem
Jasnogórskiej Pani pragną uprosić dla Ojca św. i Soboru wyjątkowe światło i łaski.
W powszechnym czuwaniu soborowym weźmie udział i nasze Towarzystwo.
W spisie doręczonym Ojcu św. wyznaczono Towarzystwu dobę od 3 do 4 grudnia jako
specjalne czuwanie soborowe. Dnia 3 grudnia wieczorem delegacje Chrystusowców
z domów formacyjnych i zakonnych oraz z naszych placówek duszpasterskich znajdą się
na Jasnej Górze. Tam przez całą noc kajać się będą przed cudownym obrazem
Jasnogórskiej Pani. Tej samej nocy reszta członków naszej rodziny zakonnej trwać będzie
na modlitwie w swoich kaplicach zakonnych. [s. I] W domach zakonnych odbędzie się
w czasie „Czuwania” wystawienie Najśw. Sakramentu. Adoracja, śpiewy, nabożeństwa,
wypełnią wyznaczony czas. O północy odprawi się uroczysta Msza św. według formularza
„Fundamenta eius” z nauką okolicznościową.
Wszyscy kapłani Towarzystwa w dniu 4 grudnia odprawią, o ile to tylko będzie
możliwe, Msze św. w intencji Soboru. Wszyscy członkowie odmówią trzy części
Różańca. Wspólna Droga Krzyżowa. Zaleca się zachowanie postu ścisłego.
2
Na placówkach duszpasterskich kapłani i bracia-koadiutorzy od prawią „Czuwanie
Soborowe” zasadniczo w dniu wyznaczonym przez swoje diecezje. W dniu naszego
zakonnego „Czuwania Soborowego” łączyć się będą duchowo z Towarzystwem. Kapłani
odprawią w dniu 4 grudnia, o ile to będzie możliwe, Msze św. w intencji Soboru. Wszyscy
zaś członkowie odmówią trzy części Różańca, odprawią prywatnie Drogę Krzyżową oraz
zachowają post ścisły w miarę możliwości.
Czas „Czuwania Soborowego” powinien odznaczać się atmosferą świąteczną
i rodzinną. W tym też czasie nie powinno zabraknąć drobnych ofiar jako daniny miłości
dla Ojca św. i wielkich zamierzeń soborowych. Nasze „Czuwanie Soborowe” wyrazi się
również w głębokim przeżywaniu wyznaczonego nam czasu. W największym napięciu
łączyć się będziemy duchowo z Ojcem św. i Ojcami Soboru.
Ta więź modlitwy i ofiary między Jasną Górą a naszymi domami i placówkami
zakonnymi wytworzy siłę duchową, która wyzwoli nadprzyrodzone energie jako wsparcie
dla obrad soborowych. Modlitwy nasze i dobre uczynki, płynące z głębi naszych serc,
będą poważnym wkładem w dzieło odnowienia Królestwa Bożego na ziemi.
W tych dniach wyjeżdżam do Rzymu, by uczestniczyć w obradach Soboru. Jestem
Bogu bardzo wdzięczny za tę wielką, niezasłużoną łaskę. Będzie to chyba szczytowa łaska
mego życia kapłańskiego i zakonnego. Jestem szczęśliwy, że na Soborze będę mógł
reprezentować nasze Towarzystwo, które coraz intensywniej włącza się w nur pracy
apostolskiej Kościoła. [s. II]
W Rzymie na miejscach świętych modlić się będę w intencji Towarzystwa oraz
drogich mi współbraci. Modlić się będę w tych samych intencjach, które ś.p. nasz
Założyciel nosił w sercu, gdy w roku 1934 przebywał w stolicy chrześcijaństwa. Pisał on
wówczas do nas te słowa: „Na grobach Apostołów modliłem się o ducha apostolskiego dla
członków Towarzystwa Chrystusowego, o pełne i wyłączne oddanie się zadaniom jego,
o taki dar gorliwości, iżby spalił wszystko to, co samolubne w jakimkolwiek znaczeniu,
a miłością Bożą bez granic uszlachetnił i spotęgował wszystko to, co jest pierwiastkiem
szlachetnym i z łaski Bożej porywem ku doskonałości i ofierze ze siebie. Sanctificemini
adhuc!”. Po ukończeniu pierwszej Sesji Soboru pojadę do Francji, później do Kanady,
Stanów Zjednoczonych i Brazylii. Pojadę wsparty Waszymi modlitwami, o które proszę
wszystkich i każdego z osobna.
Żegnajcie! Bogu Was polecam i Jego Przenajświętszej Matce, Królowej naszej
i Królowej Wychodźstwa Polskiego.
Kochający Was w Chrystusie
X. Ignacy Posadzy T.Chr.
Puszczykowo, 22 listopada 1962 r. [s. III]