wujaszek wania

ff
Antoni Czechow
WUJASZEK WANIA
SCENY Z ŻYCIA ZIEMIAN W CZTERECH AKTACH
przekład
JAROSŁAW
IWASZKIEWICZ
aktorzy
BARBARA DOBRZYŃSKA, KATARZYNA KOŁECZEK
MAŁGORZATA LIPMANN, KATARZYNA STANISŁAWSKA
ŁUCJA ŻARNECKA
TOMASZ BORKOWSKI, KRZYSZTOF KUMOR, DOMINIK ŁOŚ
MACIEJ MIKOŁAJCZYK, MARIUSZ WOJCIECHOWSKI
reżyseria
WIENIAMIN FILSZTYŃSKI
dekoracje
ALEKSANDER ORŁOW
kostiumy
IRINA CZEREDNIKOWA
Muzyka
IRINA CIEŚLUKIEWICZ
SEZON 2010/2011
PREMIERA 15 STYCZNIA 2009 ROKU
W położonym na zapadłej prowincji dworze, gdzie mieszkają pani Wojnicka,
jej syn Iwan i jego siostrzenica Sonia, życie biegnie utartym rytmem codziennych
obowiązków. Każdy zna swoje miejsce i pokornie godzi się z losem. Lekarz Astrow topi
egzystencjalne rozterki w kieliszku, zubożały sąsiad Tielegin snuje się po kątach z gitarą,
na której wygrywa smętne melodie, stara niania wraz z panią Wojnicką dobrocią i
wyrozumiałością ratują dom od upadku, a jego mieszkańców od zwątpienia, zaś Iwan,
zwany wujaszkiem Wanią i Sonia ciężko pracują w majątku. Wysyłając pieniądze
właścicielowi dóbr, profesorowi historii sztuki Sieriebriakowowi - ojcu dziewczyny,
wierzą, że choć sami niewiele mają z życia, to swoim poświęceniem i oddaniem
gwarantują wielkiemu intelektualiście możliwość prowadzenia pracy naukowej.
Nieoczekiwany przyjazd profesora z drugą żoną - młodą, piękną Heleną, brutalnie burzy
spokój serc i sumień mieszkańców dworu. I choć z pozoru, po wyjeździe profesora nic się
nie zmienia to w rzeczywistości nic już nie jest takie jak było...
Bohaterowie Czechowa, choć osadzeni w konkretnej rzeczywistości rosyjskiej
prowincji XIX stulecia - z charakterystyczną dla niej rodzajowością społeczną i
psychologiczną, nie są pozbawieni cech uniwersalnych. Bezradność wobec życia,
niepewność jutra,
chęć działania i równocześnie doskwierająca niemożność
zmobilizowania się do czynu…. Wielkie dramaty zwykłych ludzi – dramaty nieobce nam
do dziś. Strach przed czymś czego nie umie się nazwać, a czego nadejście nieustannie się
przeczuwa. Tęsknota za czymś czego nie umie się określić, a czego chciałoby się
najbardziej na świecie. Czekanie na coś, o czym wie się tylko i aż tyle, że rozpaczliwie i
uparcie się na to czeka. Ot życie…
Antoni Czechow uważał się za człowieka pogodnego, był też przekonany, że jego
pisarstwo nie jest z założenia przygnębiające. Komentatorzy jego twórczości zwracali
uwagę na to, iż dramaty Czechowa nie są smutnymi sztukami opowiadającymi o losach
śmiesznych bohaterów, a wręcz odwrotnie - całkiem śmiesznymi sztukami o ludziach,
których często ogarnia smutek. I na taki spektakl Państwa zapraszamy – melancholijny,
ale nie pozbawiony ciepłego humoru. Mamy nadzieję, że interpretacja Wieniamina
Filsztyńskiego pozwoli Państwu odkryć Wujaszka Wanię na nowo - któż bowiem lepiej
może przełożyć Czechowa na język teatru jeśli nie Rosjanie.