Wystawa etnograficzna - Muzeum Ziemi Piskiej

Muzeum Ziemi Piskiej
Wystawa etnograficzna
Zwiedzanie wystawy etnograficznej to wyprawa w przeszłość. Unikalne, pochodzące głównie z XIX i XX wieku
eksponaty są źródłem wiedzy o kulturze ludowej dawnych mieszkańców ziemi piskiej. Zabytki folkloru, rzemiosła i
sztuki przywołują zwyczajne, codzienne życie rolnika czy pasterza, ale opowiadają też o zdarzeniach uroczystych i
niezwykłych, związanych z tradycyjnymi obrzędami i magią. W naszym muzeum można obejrzeć rozmaite sprzęty
stosowane w obróbce lnu i wełny, urządzenia do „produkcji” śmietany i wyrobu masła, żarna do mielenia zboża, z
którego uzyskiwano mąkę, kaszę i odpadki do karmienia inwentarza. Wśród eksponatów są oryginalne plecionki
służące do przechowywania sypkich produktów rolnych, jak groch, fasola i inne. Można zobaczyć też pojemniki
drewniane służące jako miary objętości, np. kwarta, zwana po mazursku ziertel, która służyła do odmierzania ilości
zbóż lub paszy.
Warte obejrzenia są stare meble mazurskie, szczególnie szafa narożna z początków XIX wieku. Zbiory zawierają sporo
narzędzi rolniczych, jak widły drewniane, pług drewniany, sierpy służące do żęcia zbóż, drewniana brona, cepy do
młócenia zboża i roślin motylkowych.
Skoro jest mąka, potrzeba też sprzętów do wyrobu ciasta z którego formowano i wypiekano chleb. Są tu więc dzieżki,
kopańki, a nawet stara łopata drewniana, służąca do wkładania i wyjmowania chleba z pieca. Chleba niejednokrotnie
brakowało na tzw. przednówkach, tj. w okresie przed żniwami. W okresie wczesnowiosennym z braku chleba musiano
gotować różne korzonki oraz popularną „lebiodę”. Toteż chleb był tu zawsze otoczony szacunkiem.
Jeśli o jadle, warto wspomnieć o sprzętach do przygotowywania strawy, tj. garnków (wyrabianych w pobliskim
Wądołku), patelni, rondli a nawet domowych gofrownic. Wypieków z tych ostatnich nie dałoby się porównać ze
współczesnymi wyrobami.
Ważnym elementem wystawy jest sztuka ludowa. Można podziwiać przepiękne tkaniny, które wyszły spod rąk i
krosien Pani Anastazji Makarowskiej ze Śwignajna. Są tu również prezentowane barwne chodniki, tzw. „szmaciaki”,
będące jeszcze do niedawna praktyczną ozdobą każdego domu tak na wsi jak i w mieście, gdzie zamieszkiwali ludzie
o tradycji wiejskiej. Są tu wycinaki, wprawdzie kurpiowskie, ale ich wzory przenikały również do Mazur w umownej
strefie nadgranicznej. Całość zdobią prymitywne rzeźby drewniane, dzieła samouka z Maldanina. Nie sposób pokrótce
wymienić wszystkich elementów wystawy, dlatego zaprasza się do zwiedzenia podwojów muzealnych, w których
1
Muzeum Ziemi Piskiej
każdy znajdzie interesującą siebie tematykę.
2