Lenja`kare

Lenja’kare
ę
Ziemia, Woda, Wiatr, Ogień;
Elementalizm, Czary Łowieckie, Czary Uprawne, Runy;
Licapoxi, Annana, AjArdzki;
Zależnie od kasty: Aruan 40, Alinur 30, Tiba 20, Siwja 10, Amazonki: 10;
W czasach Ery Litur (około roku 900), tuż przed wybuchem,
który zniszczył Dolinę Cudów i położył kres cywilizacji S.F.:
wczesnoAjArdzkiej faraon Hatszemesu wysłał na Lenję sporą grupę Zw.:
osadników, w celu skolonizowania tych terenów. Przybysze założyli Odp.:
miasto Hatszem-Itichi, pierwszą osadę na nowym lądzie. Po wybuchu nie
powrócili do AjArd, lecz poszli własną drogą, tworząc odrębną Int.:
cywilizacje. Lud ten przez wiele stuleci żył w izolacji, utrzymując jedynie Inu.:
kontakty z innymi rasami zamieszkującymi Lenję, oraz, sporadycznie z S.W.:
AjArd.
ą Lenja’kare są wysokimi, rosłymi ludźmi o ciemnej cerze i Per.:
proporcjonalnej budowie ciała. Ich skóra jest dużo jaśniejsza niż Aut.:
AjArdczyków, ma miedziany odcień. Są dość szczupli. Mają czarne, Cha.:
proste włosy i czarne, lub ciemno zielone oczy. Nosy wąskie i proste,
duże, mięsiste usta, twarze pociągłe, o szerokim czole. Poruszają się z Energia:
niezwykłą gracją. Plemię to często ozdabia swe ciała czarnymi i Życie:
zielonymi tatuażami. Zarówno mężczyźni jak i kobiety noszą długie
włosy, które zwykle spinają na karku, oraz ogromne szklane kolczyki w uszach.
+10
+20
+30
+10
+20
+10
+20
+5
+10
3
8
ł ść Ż
Do 150 lat, starzeją się w nieco wolniej niż ludzie w naszym wymiarze.
Dojrzałość osiągają w wieku 17 lat.
. Są przywiązani do własnych tradycji i kultury. Nigdy nie negują swego
sposobu życia uważając go za najdoskonalszy z możliwych. Cechuje ich pewna
niechęć i ostrożność w kontaktach z przybyszami z Drecare i Torgeth. Obawiają się
bowiem zbyt silnej ekspansji tych krain i zajęcia swoich ziem przez obcych, czego
chcieliby uniknąć pamiętając wojny z AjArdczykami. Niechęć budzą w nich także
zamorskie zwyczaje, z których wiele jest dla nich niezrozumiałych. Jest to wszakże
lud odważny i bitny, często dający upust emocjom i znany z gorącego temperamentu.
Szlachtę cechuje silne poczucie honoru i obowiązku względem ochrony poddanych.
Szeroko znana jest również wytrzymałość Lenja’kare na trud i zmęczenie. Mieszkańcy
Lenji, to jedyna rasa ludzi, która potrafi obywać się bez snu przez dwa dni. Dziennie
wystarcza im zaledwie pięć godzin drzemki. Słyną również z niezwykłej zręczności i
szybkości, zarówno w biegu jak i w walce. Plemię to od wielu już lat toczy wojny z
pajęczycami i czterorękimi zamieszkującymi dżunglę. Stąd ich wielka nienawiść do
tych ras. Lenja’kare dopiero od niedawna utrzymują kontakty z Kontynentem Środka,
dlatego też nie są przyzwyczajeni do widoku innych ras (np. Orta Vitra, krasnoludów
czy gnomów). Przedstawiciele tych ras mogą więc liczyć na to, że ich pojawienie się
na Lenji nie zostanie nie zauważone i wzbudzi wiele kontrowersji.
Ród jest podstawą podziału majątku i pozycji społecznej – decyduje bowiem
o przynależności do danej kasty. Kasta decyduje zaś o miejscu obywatela w życiu,
zakresie jego obowiązków i dostępnych przywilejach. Podział ten przebiega
następująco: najwyższa kasta, to grupa rządząca: Aruan, niżej znajdują się magowie –
Alinur i wojownicy – Tiba. Najniższą kastę zajmują chłopi i robotnicy – Siwja.
Władzę sprawuje męski potomek królewskiego rodu przy współudziale rady złożonej
z Aruan i Alinur, który uważany jest za potomka boga słońca i otaczany najwyższą
czcią. W większości lud ten zamieszkuje wzdłuż rzek, zajmując się uprawą ziemi.
Dziełem Lenja’kare jest również kilka ogromnych miast, które wznoszą się u podnóża
gór Xiquti i Astatat. Metropolie te wielkością nie ustępują miastom w DrecarE. Otacza
je zwykle wysoki na kilkanaście metrów pierścień murów. Przedstawiciele tej rasy
spotykają się tam w celach handlowych i towarzyskich. Plemię to nie zna techniki, za
to dużym szacunkiem darzy magów, kapłanów i mędrców. Żyje w związkach
poligamicznych, wszyscy mężczyźni mogą mieć kilka żon. Jednak również kobiety z
kast wyższych niż Tiba mogą posiadać kilku mężów (zdarza się to jednak rzadko).
Dżunglę Mgieł zamieszkuje również dzikie plemię Amazonek wywodzących się z tej
rasy. Skłąda się ono z kobiet, które z różnych względów zmuszone były porzucić
społeczeństwo i przez resztę Lenja’kare uznawane zostały za osoby spoza
jakiejkolwiek kasty. Lenja’kare znani są powszechnie z wyrobu pięknych barwnych
tkanin oraz naczyń i ozdób z barwionego szkła. Umieją też po mistrzowsku obrabiać
cenne metale – zwłaszcza złoto i miedź, których kopalnie znajdują się w całym paśmie
gór Astatat. Opracowany przez nich system melioracji pozwolił na stworzenie żyznych
pól uprawnych na pogórzach, które mają zwykle postać upraw tarasowych. Hoduje się
tam ryż, kukurydzę, topinambir, pszenicę a również tytoń, kawę, kakao, bawełnę i
trzcinę cukrową. Lenja’kare trzymają również świnie i kozy – te ostatnie są dla nich
świętymi zwierzętami. Aruan i Alinur ubierają kilka nakładających się na siebie tunik,
oraz ozdobne tiary. Przedstawiciele kasty wojowników noszą wysokie buty, krótkie
spódniczki, czasami naramienniki i metalowe naszyjniki. Kobiety z tej klasy na znak
swej niezależności noszą często odkryte piersi. Siwja noszą zwykle tylko przepaskę
biodrową i sandały – a i te ostatnie, nie zawsze. Na Lenji popularne są również
ozdoby: tatuaże, duże metalowe bransolety i naszyjniki, oraz wisiory i kolczyki z
kolorowego szkła. Kobiety noszą często na sobie suknie w postaci siatki z podłużnych,
szklanych paciorków. Plemiona te nie znają mieczy czy toporów – najbardziej
popularną wśród nich bronią jest włócznia, maczuga i łuk. Wojownicy używają oprócz
tego nakładanych na rękę Cinvedei. Kobiety często używają czakramów.
Lud ten w większości czci Bogów Południa, choć wśród Siwja zdarzają się także
wyznawcy Totemizmu.
Wybór kasty determinuje rolę zawodową. Aruan należą do szlachty choć
mają także własne rycerstwo i elitarnych wojowników (paladynów), Alinur najczęściej
są Magami Energii i Magami Astralnymi, choć zdarzają się wśród nich także Tkacze
Uroków. Wśród Tiba najpopularniejsze role to najemnik, strzelec i zwiadowca. Siwja
wybierają zawody złodzieja, tropiciela, kurtyzany czy kupca. W ostatniej kaście
zdarzają się także szamani, jednak nie cieszą się społecznym szacunkiem i są
piętnowani przez Alinur jako oszuści.
Większość Amazonek to wojowniczki o tej samej profesji, choć zdarzają się wśród
nich zwiadowczynie czy wilczarki. Plemieniem rządzą kapłanki. Poza tym nie ma
wśród nich przedstawicielek innych klas zawodowych.
Sugerowane biegłości: krótkie (czakram, katar), obuchowe, drzewcowe piechoty, łuk
krzywy;
ę ś
- Obserwacja;
- Etykieta (Aruan);
- Teoria Magii (Alinur);
- Uniki (Tiba);
- Zielarstwo (Siwja);
- Przetrwanie (Amazonki);
ś
- Szybkobiegacz;
- Zielna Krew;
Aruan: biżuteria ze szkła i obsydianu (K10 N.), płaszcz z piór (5 N.), K6 N.;
Alinur: biżuteria ze szkła i obsydianu (K10 N.), kostur z drzewa mana;
Tiba: biżuteria ze szkła i obsydianu (K6 N.), broń z obsydianu, zbroja z drzewa mana;
Siwja: K8 dawek miejscowych ziół, broń z drzewa mana;
Amazonki: biżuterię z kłów dzikich zwierząt (K4 N), K8 dawek miejscowych ziół,
K10 dawek trucizny do zatrucia broni;