Straty armii szwedzkiej w bitwie pod Trzcianem 27/06/1629 Źródło

Straty armii szwedzkiej w bitwie pod Trzcianem 27/06/1629
Wersja 1.01 [październik 2010]
zebrał Michał ‘Kadrinazi’ Paradowski
Źródło
Liczba poległych
Jeocy
Uwagi
List hetmana Koniecpolskiego do
króla Zygmunt III, obóz pod
Nową Wsią, 28/06/1629
Liczba nie jest określona, legło
siła trupa nieprzyjacielskiego na
placu
ok. 100 - do sta i
znacznych
więźniów
Jan Zawadzki, komisarz przy
wojsku cesarskim, do Jakuba
Zadzika, kanclerza koronnego,
obóz pod Nową Wsią,
28/06/1629
Relacja bitwy trzciaoskiej
posłana od p. Hetmana – obóz
pod Nową Wsią, 29/06/1629
Zginęło ponad 500 rajtarów
nieprzyjacielskich, a najwięcej
oficerów i ludzi zacnych
Ok. 100 –
pojmanych
mamy pod sto
Informacja o
zdobyciu 10
skórzanych dział i
10 sztandarach
Informacja o
zdobyciu 10
skórzanych dział i
10 sztandarach
150 poległych znaleziono pod
Trzcianem, wielu więcej w
pozostałych miejscach gdzie
walczono
Kontynuacja djarjusza o dalszych
postępkach wojennych z
Szwedamii a die 1. Julii (1629) –
anonimowy autor relacji podaje
tu dane uzyskane od Jana
Zawadzkiego, który 1/07 przybył
z obozu cesarskiego
List von Arnima do Wallensteina
z 27/07/1629 z obozu w
Kwidzynie, cytowany jako przypis
i
u Hoppego
1467 (sic!) – liczba ta wydaje się
znacznie przesadzona, jako że
nie ma pokrycia w żadnym
innym źródle
Jeden fragment
relacji mówi o
ponad 100
jeocach w rękach
polskich –
więźniów sto
kilkadziesiąt
pojmanych u
naszych; z kolei
kilka zdao dalej
mamy o dane o
większej liczbie –
[więźniów]
Arnem ma
więcej niż
dwieście, a nasi
bodaj nie więcej
Brak danych po
samej bitwie, ale
5/07 znajdujemy
informację, że 70
rannych jeoców
dotarło do
Grudziądza
300
List Chemnitza do Rady Miejskiej
ii
w Gdaosku
List Gustawa II Adolfa (nie znam
500
200
200
-
‘wielu zabitych, w tym 30
wyższych oficerów w stopniu
pułkownika, majora i
rotmistrza’
10 zdobytych
dział, w walce
zdobyto 10
sztandarów
(kornetów – czyli
podkreślono tu,
że należały do
kawalerii), 5
kolejnych z
pogoni
przyniesiono
11 sztandarów
[zapewne
włącznie z
odbitym
sztandarem
husarii
Koniecpolskiego,
straconym pod
Górznem) i 10
dział skórzanych,
z których 4
zostały wysłane
do Wallensteina
Zdobyto 10
skórzanych dział
-
iii
daty)
Listy popisowe wojsk szwedzkich
iv
w pracy Juliusa Mankella –
różnica pomiędzy popisem z
26/05/1629 a 11/07/1629 roku
Biskup Paweł Piasecki
i
v
479 kawalerzystów
poległych/zmarłych z ran i
chorób + 1052 wymienionych
jako
rannych/chorych/pozbawionych
koni. Lista ta nie uwzględnia
poległych piechurów – w
pierwszej fazie bitwy wziął
udział oddział 60 muszkieterów
w Żółtego regimentu, który
osłaniał baterię dział skórzanych
i został w całości zniszczony w
wyniku szarży husarii.
Innych pobitych, których
trupami rozległe od Trzciany aż
do Sztumu pola zasłane były,
trudno było policzyd – czyli
jednym słowem informacji
brak…
Częśd spośród
żołnierzy ‘w linii’
i wymienionych
jako
chorzy/ranni
może byd
jeocami
wymienionymi
po bitwie z
wojskami
cesarskimi
-
200 w tym wielu
oficerów
15 sztandarów i
10 dział
Israel Hoppe, Geschichte des ersten schwedisch-polnischen Krieges in Preussen : nebst Anhang,
Leipzig 1887, przypis 1 od strony 415
ii
W Sveriges Krig podany z notą bibliograficzną Staatsarchiv Danzig, Abt 300, IX NR 70
iii
Podany bez datowania jako przypis w artykule Janusza Staszewskiego Bitwa pod Trzcianą [w:]
Przegląd Historyczno-Wojskowy, t. IX, z.3, Warszawa 1936
iv
Julius Mankell, Uppgifter rörande svenska krigsmagtens styrka, sammansättning och fördelning
sedan slutet af femtonhundratalet, Stockholm 1865, lista nr. 118 (str.92) i lista nr. 119 (str. 93)
v
Kronika Pawła Piaseckiego biskupa przemyślskiego. Polski przekład wedle dawnego rękopismu, poprzedzony studyjum
krytyczném nad życiem i pismami autora, Kraków 1870, str. 341