Historia - Moje KGW

Transkrypt

Historia - Moje KGW
http://mojekgw.pl
26 lip 2016
Historia
21 kwietnia 1934 roku oraz obecna data – październik 2015 roku, wyznaczają ponad 80-letnią historię Koła Gospodyń
Wiejskich w Krzemienicy, której początkowe losy związane są z działalnością Kółka Rolniczego w Krzemienicy – zresztą tak jak
w wielu
polskich wioskach. W Krzemienicy Kółko Rolnicze zostało założone w 1889 r. z inicjatywy księdza
Andrzeja Karakulskiego. Organizacja powstała z potrzeby rolników i była powiązana nie tylko z
historią wsi i rolnictwa, ale także z historią narodu i państwa polskiego, którego wtedy de facto NIE
BYŁO. Celem działalności kółka rolniczego była zasada wierności obowiązkom wobec Ojczyzny i
polskiej ziemi. Dlatego krzemieniccy mężczyźni zrzeszeni w organizacji kółka rolniczego podejmowali
szereg inicjatyw
patriotycznych i gospodarczych „ku pokrzepieniu serc” –
wykorzystując m. in. 500-lecie zwycięskiej bitwy pod
Grunwaldem, do budowania w każdej niemal wsi pomnika „Grunwaldu”, którego
poświęcenie łączyło nie tylko mieszkańców, ale też było okazją zamanifestowania swojej
polskości i patriotyzmu. We wszystkich inicjatywach brały udział kobiety, które początkowo
wspierały swoich mężów, ojców, a później towarzyszyły ich pracy zorganizowaną pomocą
jako kobieca organizacja.
Data
Ważniejsze wydarzenie charakteryzujące
działalność kobiet KGW w Krzemienicy
Zebranie kobiet przy Kółku Rolniczym w Krzemienicy. Na zebranie
Kółka Rolniczego, mężczyźni zaprosili krzemienieckie kobiety
oraz nauczycielkę z Albigowej, która była też instruktorką
21.04.1934r.
06.05.1934r.
Okręgowego Towarzystwa Rolniczego (OTR), by pomogła założyć
organizację. 28 krzemienickich kobiet założyło tego dnia Koło
Gospodyń Wiejskich w Krzemienicy. Pierwszą prezeską
Organizacji została Aniela z Barnatów Baranowa.
Pierwsze samodzielne zebranie kobiet w ramach tworzącej się
organizacji. Koło Gospodyń Wiejskich w Krzemienicy rozpoczyna
prace związane z opieką nad osobami niepełnosprawnymi,
niezaradnymi
społecznie oraz prowadzi spis
dzieci, które wymagają dożywiania
w szkole. Organizują potrzebującym
posiłki oraz potrzebną do ubrania
odzież. Działalność kulturalna, łączy
się z charytatywną. Pozyskane z
pierwszej pracy fundusze, pomagają
realizować się w niesieniu pomocy
innym. Kobiety szukają w instytucjach, u wójta dodatkowych
pieniędzy, same pieką, gotują ze swoich produktów rolnych.
10.06.1934r.
Udział 15 członkiń KGW w zjeździe kół w Albigowej.
29.07.1934r.
Zawiązanie Komitetu Pomocy Powodzianom z członków KGW,
OSP, Kasy Stefczyka, Kółka Rolniczego i mleczarni co było
odpowiedzią na długotrwałe ulewy, skutkujące lokalnymi
podtopieniami.
10.-1.1934r.
zima 1934 i 1935r.
09.02.1935r.
Próby i przedstawienie inscenizacji dramatu „Żywot świętej
Genowefy”; Jesienno-zimowy
okres przełomu 1934 i 1935 roku sprzyja twórczości
kulturalnej. Członkinie KGW w Krzemienicy
postanawiają wystawić na deskach sceny Domu
Ludowego spektakl pt: „Żywot świętej Genowefy”. Były
to pierwsze przedstawienia, które mają swoją
kontynuację w dzisiejszych czasach.
Włączenie się do akcji ubierania i dożywiania dzieci w trudny zimowy
czas
Rozpoczęcie kursu trykotarstwa dla członkiń KGW. Kurs prowadzi
Maria Welcowa.
Założenie „Dziecińca”. Początkiem lipca 1935 roku na czas żniw
KGW zorganizowało opiekę nad małymi dziećmi. Inicjatorką tego
przedsięwzięcia była prezeska KGW – Aniela z Barnatów Baranowa.
Instytucję opieki nad
dziećmi nazwano
„Dzieciniec”. Po
finansową pomoc na
realizację zadania
zwrócono się do starosty
lipiecsierpień1935r.
Bogusławskiego, który
produktami
żywnościowymi (mąka,
cukier, kawa,…) wsparł szczytny pomysł organizacji. Mimo, iż opieka
była odpłatna i wynosiła od 70 gr do 1 zł, to dziennie korzystało z niej
około 40 dzieci, którymi opiekowały się kształcące się w Łańcucie
krzemienickie panienki oraz kolejno wyznaczone gospodynie. Lwią
część obowiązków brała na swoje barki sama prezeska i młode
dziewczęta, wykonując tę pracę nieodpłatnie.
listopad 1935 r.
04.12.1935 r.
marzec 1937 r.
Odegranie przedstawienia pt. „Róże świętej Elżbiety”
Rozpoczęcie kursu gotowania przez członkinie KGW pod kierunkiem
Marii Prasołówny.
Wybory władz KGW: nową prezeską zostaje Józefa z Nyczów
Welcowa, po Marii z Barnatów Baranowej i bardzo krótkim
przewodniczeniu Zdebiowej.
11.11.1937 r.
Włączenie się w uroczyste obchody Święta Niepodległości.
13.01.1946 r.
Współorganizowanie uroczystego opłatka w Domu Ludowym razem
z innymi organizacjami dla 300 osób.
05.05.1946 r.
Włączenie się w uroczystości Ochotniczej Straży Pożarnej z racji ich
święta oraz poświęcenia motopompy.
czerwiec 1946 r.
Współorganizowanie przedstawień teatralnych, konkursów,
deklamacji, zabaw tanecznych dla mieszkańców wioski.
06.10.1946 r.
Z innymi organizacjami przygotowano akademię ku czci poległych
obrońców Warszawy. Recytowano m. in. patriotyczne wiersze J. Kluza
„Wizera”. Odczytano listę poległych Krzemieniczan na wojnie.
Odsłonięto ufundowane, pamiątkowe tablice poległym za wolność.
09.10.1949 r.
Zebranie sprawozdawczo-wyborcze: prezeską zostaje Zofia
Kuźniarowa, a skarbniczką Aniela Barowa. Niestety kolejne lata,
związane z politycznymi zmianami w kraju, stłamsiły inicjatywę
wiejskich kobiet, zagubionych w ideologicznych meandrach
1958 r.
Reaktywowanie działalności KGW, w które angażuje się Antoni
Frączek prosząc o pomoc Marię Lorenc z Łańcuta. Nową prezeską
zostaje Jadwiga Frączek. Członkinie KGW włączaja się aktywnie w
działalność kulturalną swojej wioski, która obchodzi uroczystości
600- lecia istnienia.
1963 r.
Do KGW w Krzemienicy przyjechała grupa kobiet z Tomaszowa
Lubelskiego w celu poznania metod pracy działalności społecznej.
1963 r. - 1966 r
W Domu Ludowym Krzemienicy odbył się Powiatowy Zjazd Kół
Gospodyń Wiejskich. Sukces – tak bardzo charakterystyczny dla
propagandy socjalistycznego okresu PRL, w Krzemienicy okazał się
realny. Wypracowane przez Organizację zyski, finansowały
sferę kulturalną, wyjazdy i wycieczki krajoznawcze Członkiń.
Kobiety nadal występowały na scenie, nawet wyjazdowo: w Łańcucie,
Żołyni, Białobrzegach, Czarnej Handzlówce, prezentując takie sztuki
jak: „Koziołeczku”, „Zaśnij oczko”, „Jaś i Małgosia” czy „Dzikie
łabędzie”.
Lata 1966 - 1977
W latach 1960 - 1970 Koło Gospodyń Wiejskich w
Krzemienicy liczy około stu Członkiń i był to okres intensywnej
pracy, wielu inicjatyw, które zmieniały wizerunek wioski i
poszczególnych domostw. Jadwiga Frączek jako prezeska potrafiła
przekonać właścicieli rozdrobnionych, mało efektywnych
gospodarstw, do uprawy bardziej opłacalnych warzyw oraz krzewów.
Uczono się ogrodnictwa, zakładania inspektów z sadzonkami.
Sprzedawano kurczęta, organizowano kursy pieczenia, gotowania,
szycia. Zapraszano instruktorów z prelekcjami i wykładami.
Zakupiono dwa siewniki do warzyw, okna i skrzynie inspektowe,
beczkę i pompę do gnojówki, 2 pralki. Zaangażowano m. in. Henryka
Frączka z Soniny, by poprzez szkolenia i kursy specjalistyczne
uzupełnił wiedzę teoretyczną oraz praktyczną mieszkańców
Krzemienicy z zakresu ogrodnictwa i specjalistycznego rolnictwa.
Nawiązano współpracę z Zakładami Przetwórstwa Owocowo Warzywnego „ALIMA” w Rzeszowie, celem zbytu wyprodukowanej
żywności. Prezeska KGW oraz niektóre czołowe aktywistki prężnie
działające, włączają się w obrady organizacji nawet na krajowych
zjazdach kół w Warszawie.
24.02.1979 r.
Kolejny Jubileusz KGW. Organizacji przewodzi Helena Kruczek.
Później funkcje przewodniczących pełnią też: Maria Szczęch, Alicja
Gwizdak i Elżbieta Paczocha.
15.01.1981 r.
Zebranie sprawozdawcze – wnioskowano o zakup nowych naczyń do
wypożyczalni, nowych stolików, krzesełek.
1982 r.
Zajęcie zespołowo I miejsca w konkursie „Więcej owoców, warzyw i
kwiatów” oraz III indywidualnie przez Zofię Cisek.
Czerwiec 1983 r
„Spotkanie Trzech Pokoleń” – działaczy ruchu spółdzielczego GS w
Czarnej z okazji 35-lecia spółdzielczości.
22.01.1987 r.
Zebranie sprawozdawczowyborcze: nowo wybrany Zarząd z
przewodniczącą Marią Brodziak inicjuje wyjazd do kina, uzupełnia
wyposażenie wypożyczalni naczyń, rozprowadza pisklęta. Powstają
inicjatywy modernizujące Krzemienicę.
19.05.1991 r
Zebranie i włączenie się w prace przed oddaniem Domu Kultury do
użytku publicznego po przeprowadzonym remoncie.
1991 r. – 2000 r
1991 r. – 2000 r.
KGW organizuje imprezy okolicznościowe; spotkania opłatkowe,
Dzień Kobiet, Dzień Dziecka, obchody 600-lecia parafii, zaprasza
członkinie i seniorki KGW na integracyjne spotkania służące
wymianie doświadczeń, sprzyjające wspomnieniom, wręcza listy
gratulacyjne i podziękowania zasłużonym działaczkom.
Przełom wieków w działalności KGW w Krzemienicy jawi się jako
okres reaktywacji działalności kulturalnej. Wykorzystując talenty
członkiń powstaje mini teatr specjalizujący się zwłaszcza w
występach kabaretowych i inne grupy bawiące swoimi występami
zgromadzoną publiczność. Na różnych spotkaniach
okolicznościowych mieszkańców Krzemienicy organizowane są
wieczornice i spotkania z ciekawymi ludźmi.
1992 r. – 2000 r.
Kolejna przewodnicząca Zofia Cisek organizuje spotkania, wykłady,
prelekcje nt żywienia. KGW rozprowadza grzybnie boczniaka,
kurczęta, uzupełnia wypożyczalnię naczyń, organizuje spotkania
opłatkowe. Od stycznia 1995 r. cykliczne imprezy kontynuuje
prezeska Anna Drabicka.
Ster kierowania organizacją przejmuje Krystyna Guzek: KGW
współpracuje z OSP, z Teatrem Dramatycznym i innymi
organizacjami w środowisku lokalnym, włącza się w uroczystości
27.01.2001 r. – 2015 parafialne, gminne, powiatowe i wojewódzkie; bierze udział w
r.
konkursach ogłaszanych przez inne koła, promuje produkty
regionalne, wystawia na konkursach Kronikę KGW, wieńce kwiatowe,
produkty żywnościowe, które są dostrzegane i nagradzane przez
Jury. itp.
Autor: Zdzisława Liebchen
Krystyna G. z Koło Gospodyń Wiejskich w Krzemienicy-"Krzemieniczanki"

Podobne dokumenty