Wykorzystanie teorii grona do budowy modelu lokalizacji w

Transkrypt

Wykorzystanie teorii grona do budowy modelu lokalizacji w
Zeszyty
Naukowe nr
669
2005
Akademii Ekonomicznej w Krakowie
Jolanta Teneta-P∏otkowiak
Katedra Polityki Ekonomicznej
i Programowania Rozwoju
Wykorzystanie teorii grona
do budowy modelu lokalizacji
w przemyÊle rolno-spo˝ywczym
1. Uwagi wst´pne
Pojęcie lokalizacji działalności gospodarczej oznacza umiejscowienie określonej działalności gospodarczej (obiektu, zespołu obiektów) na danym terenie
(obszarze geograficznym). Lokalizować można różną działalność gospodarczą:
– produkcję przemysłową,
– produkcję rolną,
– produkcję leśną,
– budownictwo mieszkaniowe,
– obiekty usługowe,
– infrastrukturę techniczną i inne.
W tabeli 1 przedstawiono stare i nowe kryteria lokalizacji. Czynniki lokalizacji określa się jako zespół obiektywnych warunków techniczno-ekonomicznych
wyznaczających kierunki działalności gospodarczej. Konsekwencje polityki lokalizacyjnej produkcji ujmuje się przede wszystkim w rozmieszczeniu miejsc pracy
i zamieszkania oraz w przemianach infrastruktury.
Wielkie inwestycje przemysłowe i infrastrukturalne prowadzą w przestrzeni
do trudno odwracalnych konsekwencji. Stąd też słuszne decyzje lokalizacyjne
wywołują pożądane przemiany, a błędne stają się źródłem zjawisk ujemnych
(np. niszczenia środowiska naturalnego). Przemysł rolno-spożywczy jako jedno
z podstawowych ogniw gospodarki żywnościowej dopracował się zarówno teorii,
jak i praktyki lokalizacji zakładów produkcyjnych. Polityka lokalizacyjna w przemyśle rolno-spożywczym przechodziła różne etapy rozwoju od teorii lokalizacji
Jolanta Teneta-Płotkowiak
156
Tabela 1. Stare i nowe kryteria lokalizacji
Fordyzm
Zasoby siły roboczej
Koszty robocizny
Łatwość nabycia surowców
Koszty transportu
Infrastruktura transportowa
Dostatek mocy
Specjalizacja lokalnego przemysłu
Niskie podatki
Pomoc finansowa władz publicznych
Klimat
Postfordyzm
Zasoby siły roboczej
Koszty robocizny
Bliskość autostrady
Bliskość lotniska międzynarodowego
Ponadregionalne połączenie kolejowe
Koszty energii
Bliskość dostawców
Jakość administracji lokalnej
Opłaty lokalne
Usługi miejscowych banków
Wspieranie działalności gospodarczej
Jednostki obsługi biznesu, izby gospodarcze
Bliskość szkół wyższych
Bliskość instytucji badawczych
Dobry wizerunek miasta/regionu
Komunikacja miejska
Mieszkania
Zaplecze medyczne
Życie kulturalne
Możliwości wypoczynku
Źródło: G. Gorzelak, Konferencja naukowa 8–9 listopada 2000, Wyższa Szkoła Informatyki
i Zarządzania, Rzeszów.
klasycznej do teorii równomiernego rozmieszczenia sił wytwórczych. Czynniki
lokalizacji różnie oddziaływały na lokalizację przemysłu rolno-spożywczego jako
całości i jego branż. Zasada równomiernego rozmieszczania sił wytwórczych
wprowadziła do teorii i praktyki lokalizacji przemysłu i przemysłu rolno-spożywczego prymitywne rozumienie rozwoju gospodarki. Zasadniczym celem tej
polityki miało być zlikwidowanie dysproporcji w przestrzennym procesie rozwoju
gospodarczego między regionami Polski. Zasada równomiernego rozmieszczenia,
jak i racjonalnego rozmieszczenia przemysłu rolno-spożywczego tylko w niektórych regionach spełnia swoją rolę, natomiast znaczna część branż tego przemysłu
w wyniku koncentracji środków inwestycyjnych doprowadziła do gigantomanii
(lata osiemdziesiąte XX w. w Polsce).
2. KonkurencyjnoÊç lokalizacji
Wielu teoretyków twierdziło, że znaczenie lokalizacji maleje w miarę zwiększania się mobilności kapitału i techniki i że działalność firm, przedsiębiorstw
coraz częściej nabiera charakteru globalnego. Natomiast M. Porter uważa, że
Wykorzystanie teorii grona…
157
rozwój i pomyślność firm i przedsiębiorstw zależy od miejscowego środowiska,
w którym występuje konkurencja1. Zrozumienie wpływu konkurencji na lokalizację ujawnia nową rolę przedsiębiorstw i firm w kształtowaniu stosunków między
biznesem i władzami (szczególnie lokalnymi) oraz w innym myśleniu o polityce
państwa. Coraz częściej konkurencja przekracza granice państw i regionów, również firmy i przedsiębiorstwa konkurują między różnymi lokalizacjami, stosując
strategie globalne, międzynarodowe (UE), krajowe i regionalne. W większości
prac nad konkurencyjnością skupia się uwagę albo na polityce makroekonomicznej (deficycie budżetu państwa, polityce monetarnej, otwieraniu rynków lub prywatyzacji), albo na przewadze względnej wynikającej z bogactwa takich zasobów,
jak siła robocza, złoża naturalne i kapitał2. M. Porter twierdzi, że dostęp do pracy,
kapitału i zasobów naturalnych nie decyduje o pomyślności, bo czynniki te stały
się powszechnie dostępne. Autorka niniejszego opracowania również przychyla
się do tak postawionej tezy. Bowiem konkurencyjność jest wynikiem efektywności, z jaką firmy i przedsiębiorstwa zlokalizowane na danym terenie konkurują.
Dlatego też tradycyjny podział na produkcję „wysokiej techniki” i niskiej techniki
lub przetwórstwo (np. przemysł rolno-spożywczy) i usługi mają ograniczoną przydatność w gospodarce, bowiem wszystkie sektory mogą korzystać z nowoczesnej
techniki i dużych umiejętności wysokiego poziomu efektywności. M. Porter
uważa, że żaden naród nie może być ani nie będzie konkurencyjny w każdym
sektorze czy nawet w większości z nich. Polska ma duże szanse być konkurencyjna w ekologicznej produkcji rolnej i przetwórstwie rolno-spożywczym, może
być dostarczycielką takiej żywności dla Unii Europejskiej.
Konkurencyjność narodowa to zjawisko makroekonomiczne będące funkcją
wielu zmiennych, z tym że najważniejsza jest efektywność. Należy również zaznaczyć, że handel międzynarodowy (np. eksport z UE dotowanych produktów żywnościowych bardziej zaszkodził polskiemu przetwórstwu rolno-spożywczemu, niż
pomógł) i inwestycje zagraniczne mogą zarówno zwiększyć efektywność w danym
kraju, jak i jej zagrażać. Żaden kraj nie może być konkurencyjny we wszystkich
sektorach.
Głównym celem polityki makroekonomicznej powinno być tworzenie wysokiego i rosnącego poziomu życia obywateli, a to zależy od wydajności pracy
i kapitału w danym kraju. Należy dodać, że efektywność jest to wytworzona
wartość przypadająca na jednostkę pracy lub kapitału i jest zależna od jakości
i właściwości produktów, co wpływa na cenę, jaką można uzyskać za te produkty.
I tu należy podkreślić fakt, że już dzisiaj żywność produkowana ekologicznie
1
2
M. Porter, O konkurencji, PWE, Warszawa 2001, s. 245.
Tamże, s. 246.
Jolanta Teneta-Płotkowiak
158
Strategia struktura
i rywalizacja firm
Warunki czynników
produkcji
Warunki popytu
Sektory pokrewne
i wspomagające
Rys. 1. Wyznaczniki narodowej przewagi konkurencyjnej
Źródło: M. Porter, O konkurencji, PWE, Warszawa 2001, s. 207.
Kontekst strategii
i rywalizacji firm
Warunki czynników
produkcji (nakładów)
– Jakość i koszt czynników
produkcji (nakładów)
– zasobów naturalnych
– zasobów ludzkich
– zasobów kapitałowych
– infrastruktury
administracyjnej
– infrastruktury naukowej
i technicznej
– Miejscowy kontekst zachęcający
do odpowiednich rodzajów
inwestycji i ciągłego podnoszenia
poziomu
– Nasilona konkurencja między
miejscowymi rywalami
Sektory pokrewne
i wspomagające
– Obecność na miejscu
zdolnych dostawców
– Obecność konkurencyjnych
pokrewnych sektorów
– Jakość czynników
– Specjalizacja czynników
Rys. 2. Źródła przewagi konkurencji lokalizacji
Źródło: M. Porter, O konkurencji, PWE, Warszawa 2001, s. 263.
Warunki popytu
– Wyrafinowanymi i wymagający
klienci miejscowi
– Potrzeby klientów
wyprzedzające takie,
które pojawiają się gdzie indziej
– Niezwykły miejscowy popyt
w sektorach wyspecjalizowanych,
które można obsługiwać w skali
globalnej
Wykorzystanie teorii grona…
159
(zdrowa żywność) jest 2 do 3 razy droższa (np. w Unii Europejskiej) od żywności
przemysłowej. Ponadto efektywność jest podstawowym wyznacznikiem poziomu
życia narodu w długim okresie, jest główną przyczyną osiąganego dochodu narodowego na głowę ludności.
Konkurencji nie można rozpatrywać jako statycznej rywalizacji polegającej na
minimalizacji kosztów w stosunkowo zamkniętej gospodarce. Konkurencja ma
charakter dynamiczny i polega na innowacji oraz na poszukiwaniu strategicznych
różnic. Według M. Portera trzy warunki przyczyniają się do tego, że nakłady
w postaci czynników produkcji same z siebie mają mniejszą wartość; natomiast bliskie powiązania z nabywcami, dostawcami i innymi instytucjami w dużym stopniu
przyczyniają się nie tylko do sprawności, lecz także doskonalenia i innowacji.
W szerokim rozumieniu konkurencji lokalizacja wpływa na przewagę konkurencyjną poprzez swoje oddziaływanie na efektywność i jej wzrost. Rys. 1
przedstawia wyznaczniki narodowej przewagi konkurencji, natomiast rys. 2 źródła
przewagi konkurencyjnej lokalizacji. Poglądy M. Portera w tej dziedzinie mają
charakter uniwersalny i można je zastosować również do sektora rolno-spożywczego.
3. Wykorzystanie teorii grona do budowy modelu
lokalizacji w przemyÊle rolno-spo˝ywczym
Grono stanowi przestrzenną formę organizacyjną, która może być ze swej
strony sprawniejszym lub efektywniejszym sposobem gromadzenia nakładów,
jeżeli na miejscu są konkurencyjni dostawcy3. Natomiast gdy brakuje odpowiednich miejscowych dostawców, to zaopatrywanie się u uczestników grona
(z zewnątrz i wewnątrz, czyli na miejscu) prowadzi do niższych kosztów produkcji,
transakcji niż konieczność korzystania z odległych źródeł. Ponadto zaopatrywanie
się na miejscu minimalizuje konieczność przechowywania zapasów, eliminuje
koszty importu, dyscyplinuje zachowania dostawców, którzy niekiedy żądają nadmiernych cen lub nie dotrzymują zobowiązań, ponieważ jawny i ciągły charakter
miejscowych stosunków sprawia, że także takie postępowania dostawców wyrabiają o nich złą opinię u innych uczestników grona.
Związki zarówno bliskie, jak i formalne między firmami w miejscowym gronie są dobrym rozwiązaniem dla stron. Również dostęp do nakładów (finansowych
i materialnych) wewnątrz grona może być sprawniejszy od integracji pionowej.
Zewnętrzne wyspecjalizowane firmy często są efektywniejsze pod względem
kosztów i szybciej reagują niż własne jednostki, nie tylko w procesie produkcji,
ale również w szkoleniu (np. w przemyśle mięsnym doradztwo weterynaryjne czy
3
Tamże, s. 248 i 249.
160
Jolanta Teneta-Płotkowiak
w przemyśle mleczarskim szkolenie w zakresie podnoszenia jakości mleka itd.).
Natomiast pozyskiwanie nakładów u sprzedawców w sąsiedztwie, z którymi firma
(zakład, przedsiębiorstwo) nawiązała bliskie stosunki, przynosi korzyści cenowe
i jakościowe. Za jedną z korzystnych stron aglomeracji uznaje się rozszerzenie
zakresu nakładów możliwych do uzyskania od wyspecjalizowanych dostawców
zlokalizowanych w jednej lub blisko położonej miejscowości. Ta teza nadal jest
prawdziwa, chociaż globalizacja rynków niekiedy podważa tradycyjne uzasadnienie. Zasięg rynku już nie ogranicza podziału pracy, bo rynek jest międzynarodowy
(UE, NAFTA itd.), a dostawcy już nie zawsze muszą sprzedawać na miejscowym
rynku przeważającej części swoich towarów.
Grona również oferują identyczne korzyści w odniesieniu do wyspecjalizowanych i doświadczonych pracowników. To również obniża koszty poszukiwań
i transakcji dokonywanych przez nowych pracowników.
Jeśli konkurencyjni dostawcy znajdują się gdzie indziej, może zachodzić
potrzeba zaopatrywania się z dalszych odległości.
Marketing jest kolejną płaszczyzną komplementarności w obrębie grona. I tu
także bliska lokalizacja pokrewnych firm i sektorów (przedsiębiorstw, branż)
umożliwia sprawniejsze, wspólne działania marketingowe (np. targi „Polagra”,
wydawanie czasopism branżowych, wspólne delegacje marketingowe). Grona
mogą również zwiększyć sprawność zakupów. Zlokalizowanie na danym terenie
wielu przedsiębiorstw produkcyjnych na dane wyroby (np. zakładów mięsnych)
rodzi zdrową konkurencję między nimi, a nabywcom daje możliwości korzystania
z wielu źródeł podczas zakupów. Grona ułatwiają badanie efektywności wewnątrz
firmy i branży. Ponadto grona wpływają na innowację i wzrost efektywności
w porównaniu z odizolowaną lokalizacją. Uczestnictwo w gronach bardzo często
umożliwia uzyskanie przewagi w dostrzeganiu nowych możliwości technicznych,
operacyjnych, organizacyjnych lub dostawczych. Przewaga grona odgrywa istotną
rolę przy dostrzeganiu zarówno potrzeby, jak i możliwości wprowadzenia innowacji. Dlatego też grona stanowią pewną kombinację konkurencji i współpracy.
Konkurencja i współpraca mogą współistnieć, bowiem współpraca w niektórych
wymiarach sprzyja skutecznej konkurencji w innych wymiarach. Więcej nowych
firm powstaje często w obrębie istniejących gron niż w odizolowanych lokalizacjach, co dla sektora rolno-spożywczego jest bardzo ważne. Zalety grona przy
tworzeniu nowych przedsiębiorstw mogą odegrać poważną rolę w przyspieszeniu
procesu innowacji w gronie (np. już istniejąca duża firma może wspierać powstające małe zakłady). Teoria grona jest również pomostem między teorią sieci
i konkurencją. Grona zlokalizowane na dalszym obszarze geograficznym, których działalność nastawiona jest na zewnątrz, są podstawowym źródłem rozwoju
gospodarczego i zamożności w długim okresie. Proces tworzenia grona zależy
od skuteczności instytucji oświatowych, normotwórczych i innych, które reagują
Wykorzystanie teorii grona…
161
Zakłady
przetwórstwa
rolno-spożywczego
Produkcja
roślinna
Władze regionalne
i samorządowe
Produkcja
zwierzęca
Grono rolników
Urządzenia
do zbioru
produkcji
roślinnej
Technologie
i techniki
produkcji
roślinnej
Technologie
i techniki
produkcji
zwierzęcej
Organizacje
badawcze,
branżowe,
oświatowe
i naukowe
Pomoc
finansowa
z Funduszu
SAPARD
i z Funduszy
Strukturalnych
Turystyka
i agroturystyka
Rys. 3. Grona dla przemysłu rolno-spożywczego
Źródło: opracowanie własne.
Maszyny,
urządzenia,
technologie
dla przemysłu
rolno-spożywczego
Public relations
i reklama
Wydawnictwa
specjalistyczne
i branżowe
Przetwórstwo
biopaliw
na bazie
produkcji
roślinnej
Grono obrotu
artykułami
przemysłu
rolno-spożywczego
w kraju
Grono obrotu
artykułami
przemysłu
rolno-spożywczego
z zagranicą
162
Jolanta Teneta-Płotkowiak
na potrzeby grona (jest to bardzo ważny element w lokalizacji przemysłu rolno-spożywczego). Na szczególną uwagę zasługują: nasilenie miejscowej konkurencji,
ogólne środowisko tworzenia nowych przedsiębiorstw w danej lokalizacji oraz
skuteczność formalnych i nieformalnych mechanizmów skupienia uczestników
grona. Należy dodać, że w gospodarce cechującej się szybkim transportem, dobrą
komunikacją oraz dostępem do globalnych rynków lokalizacja pozostaje fundamentalnym czynnikiem konkurencji. Ponadto uznaje się, że zmiany w technice
i konkurencji zmniejszyły znaczenie wielu tradycyjnych ról lokalizacji (np. pozyskiwanie zasobów – surowców, kapitału czy lokowanie się w pobliżu wielkich
rynków).
W ocenach wpływu lokalizacji na konkurencje przyjmowano uproszczony
pogląd, w jaki sposób firmy konkurują, brano pod uwagę tylko minimalizację
kosztów w stosunkowo zamkniętej gospodarce. Natomiast konkurencja ma
charakter dynamiczny i polega na innowacji oraz poszukiwaniu strategicznych
różnic. Lokalizacja wpływa na przewagę konkurencyjną poprzez oddziaływanie
na efektywność. Również stosowanie wysokiej techniki nie gwarantuje automatycznie powodzenia, jeśli sektory mają małą efektywność. Na efektywność firm
konkurencyjnych lub sektorów w danej miejscowości może wpływać tzw. „jakość
środowiska biznesu”. Zaliczyć tu można system dróg, stawki podatków od przedsiębiorstw, system prawny itd. Jednakże najważniejsze aspekty środowiska biznesu
często odnoszą się do konkretnych gron (np. obecność określonych dostawców
albo wydziałów wyższych uczelni i te czynniki można odnieść do przemysłu rolno-spożywczego). Przedmiotem moich rozważań było stworzenie gron (klasterów
D. Maillata lub inkubatorów według A. Klasika), które wyzwoliłyby przedsiębiorczość i konkurencyjność regionów „ściany wschodniej” i nie tylko.
Rys. 3 przedstawia model gron przemysłu rolno-spożywczego, który może być
finansowany z Funduszy Strukturalnych po wejściu Polski do Unii Europejskiej.
Fundusze te bowiem związane są ściśle z produkcją rolną i przetwórstwem rolno-spożywczym i ich infrastrukturą. Niezależnie od środków z Funduszy Strukturalnych państwo również powinno pomóc (tanie kredyty, ulgi itd.). Teoretyczny
model gron może być stosowany do poszczególnych sektorów przemysłu rolno-spożywczego (np. w przemyśle mleczarskim, mięsnym, owocowo-warzywnym
itd.) i w innych regionach. Mogą one stanowić obok już istniejących inkubatorów
(klasterów) szansę rozwoju sektorów przemysłu rolno-spożywczego.
Literatura
Broszkiewicz R., Strategiczne wyzwania dla polityki rozwoju regionalnego Polski, Warszawa 1996.
Wykorzystanie teorii grona…
163
Klasik A., Analiza konkurencyjności i strategie konkurencyjne miast, Katowice 2000
(maszynopis powielony).
Porter M., O konkurencji, PWE, Warszawa 2001.
Competitiveness and the Use of Cluster Theory to Construct
a Location Model in Agriculture and the Food Processing Industry
The aim of this article is to reveal the changes that occur in the location of business
activities and in location factors using the example of agriculture and the food processing
industry. The author discusses new and old location factors and their significance for
the competitiveness of locations and for competitive advantage that determines, inter
alia, effectiveness and growth. The author also shows how cluster theory can be used to
construct a location model in agriculture and the food processing industry.